Zülfikar Yapar Kaleli

[GooD aNd EvıL]

Mahkum...
Fırat gibi buruldum Harşit gibi çağladım
Düşlerimi dumanlı karlı dağlar üleşir
Yan verdim yamacına sessiz sessiz ağladım
Buz tutmuş tüm hayaller bu gönülde eğleşir

Ufkumda kararan gün bir daha doğmaz benim
Bulutlarım buz tutmuş ebedi yağmaz benim
Hayallerim bir şahsın resmine sığmaz benim
Tüm insanlık gönlümde divan kurmuş söyleşir

Hamle kurbanlık koçtu sabrımın odağında
Bülbülün ölüm emri al gülün dudağında
Özgürlük sabırsız ok zamanın sadağında
Hukuku hukuksuzlar birbiriyle peyleşir!

O günleri yad ettik gözümüz dolu dolu
Yeniden sis dağılmaz gönüller bulsun yolu
Turp beyinli fareler yaptığı putun kulu
Öyle zamandayız ki vurgun vuran beyleşir

Söyleyin şan değer mi bir gönülü kırmaya
Düşünün ruhsat mı var bu viranda durmaya
Göründü ne kaldı ki istasyona varmaya
Gönlümdeki şehirler teker teker köyleşir

[GooD aNd EvıL]

Mahşere Kalır...
Edeplerin hüsran olduğu yerde
Arın yeşermesi mahşere kalır
Şu yüzsüz gönlümün gözünde perde
Varın yeşermesi mahşere kalır

Biri ya çalıyor ya araklıyor
Yarayı kaşıyıp ve körüklüyor
Altını su oyup sel sürüklüyor
Yarın yeşermesi mahşere kalır

Suni tohumlama baş bitirince
Bu başla bu nesil aş bitirince
Ayaklar bu yurtta iş bitirince
Yerin yeşermesi mahşere kalır

Hayyı taşlara çaldın ya öğün
Çalan yurt dışında yapıyor düğün
Beyinsiz başların baş olduğu gün
Erin yeşermesi mahşere kalır

[GooD aNd EvıL]

Mahzun Adam
Kanatlanır rüyalarda korkular
Seher bülbülünde dile alınır
Mahzun adam hayalini sorgular
Yüklenir külfeti, file alınır

Güzel annelerin, gül yasındadır
Tandır ortasında, bal tasındadır
Sanki iki derya ortasındadır
Derdine gam, keder, çile alınır

En acı işkence, kaybetmek onu
Şafağı beklerken, unutmak dünü
Az yaşa, çok yaşa, ölümdür sonu
Hayırsızı bile bile alınır

Yanık yürekteki karı bilmezsin
Ateş hasretini, narı bilmezsin
Sen bu yokluktaki varı bilmezsin
Hoyratça harcayan kula alınır

Başıma toplanır, sorgu heyeti
Derler ki, nerede aşkın diyeti?
Bir an önce dosta ermek niyeti
Bitip tükenmeyen yola alınır

[GooD aNd EvıL]

Manzara.! ! !
Kutsaldır bu bayrak, bu toprak, bu din,
Mehmet’in kararı ciddi görünür.
Ayrılığı seven her türlü ferdin,
Çeşit çeşit fikrin reddi görünür.

Hudutta can vermek en büyük erlik,
Toprağı yad görmek cahillik, körlük,
Yurttaki bu sevda, bu aşk, bu birlik,
Bütün şer güçlerin haddi görünür.

Sevdalar sevdalı hudutta ere,
Fareler dadanmış şimdi kilere,
Eğer bakarsanız zibidilere,
Çakallar aslanı diddi görünür.

Al giysin gelinler, tutmasın yası,
Gönül sarayında, köşkünde pusu,
Ne alevi- sünni, ne kürt, ne şusu
Uşaklar Mehmet’in zıddı görünür.

Cümle cihan birlik olsun, dolsunlar
Amerika, yunan, moskof, olsunlar
Türk’ün düşmanları ibret alsınlar
Ta uzaydan tek Çin Seddi görünür.

Beyninde, ruhunda, malum basında,
Mazlum ağlaması, şehit yasında,
Tarihin saati, dakikasında,
Kaleli'nin soylu, ceddi görünür.

[GooD aNd EvıL]

Marifet...
Görünene bakmak marifet değil,
Marifet gizliyi görebilmektir.
Vücudun şehrine göç edip il il
Örümcek misali örebilmektir

Soluğu ensemde, bitmiyor takip
Nefsim, irademe, aklıma rakip
Nefsine palanga, kelepçe takıp
Gönül diyarından sürebilmektir

Saniye göz kırpar yaşlıya, gence
Ne sona bırakır, ne alır önce
Hesaplayıp şöyle inceden ince
Bir mahzun gönüle girebilmektir

Hatasız, günahsız olunca Nebi
Yolların düğümü, yer ona tabi!
Acıdan bal yapan arılar gibi
Çiçeğin özünü derebilmektir

Ölüm kurtuluştur, buz tutan çağda
Uyku rezalettir, terleyen dağda
Derman da, hasta da, ölü de, sağda
Varlığın sırrına erebilmektir.

[GooD aNd EvıL]

Mazlumsan Öl.
Yaşamak mazluma dağ gibi kambur
Ah çeker, iniler, özünü yorar...
Düşünce beynini kemiren bir ur
Düşünür gönlünün közünü yorar

Kan verdi, can verd,i yurt başında taç
Bakan var mı? Kimler toktur, kimler aç
Düşüncesi sade olmamak muhtaç
Çalışır çabalar dizini yorar

Mağduru düşünen var mı ki serde?
Var ise gösterin hani ya nerde?
Ve mazlum çağ atlar olduğu yerde
Direnir, yol alır, izini yorar

Zengin düdüğüyle kalkar çarşılar
Memur onu ta kapıdan karşılar
Aliler, Ahmetler, Pınarbaşılar
İş arar, aş arar, yüzünü yorar

Hakkaniyet nerde, ya sizler nerde?
Gariban bir çare bulamaz derde
İçine döktüğü yaşla her yerde
Derdini anlatır sözünü yorar

Adaletli ise babadır devlet
O devlete saygı duyulur elbet
Derdi anlatmaya denirse gıybet
Kaleli güzünü, yazını yorar

[GooD aNd EvıL]

Mazlumun Haramiye Verdiği Baç
Şu yer yüzü tiyatro, sahnelenen drama
Mazlumun haramiye verdiği baçtır sabır
“Sövene dilsiz gerek, dövene elsiz” ama
Haksızlığa susunca dildeki suçtur sabır.

Acıyı yudum yudum içine sindirmektir
Sıkıntıyı terk edip, belâyı dindirmektir
Musibete katlanıp, sevaba yendirmedik
Dünyada yenilmeyen en büyük güçtür sabır

Hepiniz çobansınız, hepiniz mesulsünüz
Her meclisin özü siz, hepiniz asılsınız
Ve hepiniz şartsınız, hepiniz usulsunuz
Hakkı tavsiye güzel, güzele içtir sabır

Tutulmayan söz vermek, emek kalbi öldürür
Çok konuşmak, uyumak, yemek kalbi öldürür
“Herkes başka, ben başka” demek, kalbi öldürür
Kasapların elinde kurbanlık koçtur sabır

Ayrılıklar ağlardı, ayrılığı yaşasa
Musa’yı Tur’da gördüm, elinde aynı asa
Çok çirkef pazarlığa duçar olur piyasa
Kimine çöplük gülü, kimine taçtır sabır

Harcamazsan bu yolda baharını, yazını
İliğinin içinde duyamazsan hazzını
En tatlı çile deyip çekemezsen nazını
Baykuşların özlemi, bitmeyen hiçtir sabır

[GooD aNd EvıL]

Mehmetçiğe Ağıt
Yurda musallat olmuş, kuduz köpek kudurur
Şirnak’ta kahpe kurşun, Ankara’da söz vurur.
Bir Murat şehit olur, bin Murat selâm durur

Uçmağa vardı gönül, dere tepe kan gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti

Çam üstünde gül açtı, söğütlerde çilekler
Giden Nebi yoldaşı, saf- saf oldu melekler
Uğruna baş koyunca, kabul olur dilekler

Zaman zaman o kutlu ocağı yakan gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti

Anası feryat etti, ezanlar felâh buldu
Bacısının göz yaşı leçeğinde kan oldu
Cemaatin gözleri bulgur bulgur yaş doldu

Sevgi gibi, aşk gibi her gönle akan gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti.

Yiğidim diye diye feryat eder amcası
Gökyüzü bir hal oldu, bulutlar tutar yası
Geri durmak olur mu, uzandı şerbet tası

Bir yudumda şerbeti bitirdiği an gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti.

Davul zurna çalarak yolladığım o günü
Unutmak mümkün mü ki, o muhteşem düğünü
İşte bahşetti Allah, kutlu şehitlik ünü

Allah-ü ekber deyip sefere çıkan gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti

Ezan Allah-ü ekber derken bülbül uyanır
Giyer çelik çarığı, güne karşı dayanır
Bir anda uyku basar, güller kana boyanır

Görmeden açtığını, güllere bakan gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti,can gitti.

Bir yerlerin hatâsı, bir yerlerin sancısı
İhanet kokusu var, bu işin en acısı
Vatan Türk’ün anası, vatan Türk’ün bacısı

Sanılmasın Murat’la erler bitti, son gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti,can gitti.

Tunç bilekler üstünde, gülden sızan kan al al
Tabutunu sımsıkı kavramış nazlı hilâl
Melekler etrafında, selâ veriyor Bilâl

Son Nebi kollarını açtığı zaman gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti.

Analar hey analar, nur çocuklar doğurun
Hamurunu Türk-İslâm aşkı ile yoğurun
Haksızlık kol geziyor, ağlamayın, bağırın

Şehitler zincirine halkayı takan gitti,
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti.

Oğullar yetiştirin, haksızlıktan davacı
Beyazıt gibi vakur,Timur gibi kavgacı
Bağda gülün solması, bağban için ne acı

Semadan ferman indi, Kaleli bir yan gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti.

[GooD aNd EvıL]

Menfaat Dünyası...
Bu sefil bedende yük ise canlar
Dildeki gönülden okur, menfaat
Ferasetli insan bakınca anlar
Mideden seslenen şükür, menfaat

Dil söyler ya, nefsi diline uymaz
İşine gelmeyen sözü de duymaz
Sünnet hep dilinde, gönlüne koymaz
Ali, Ömer, Osman, Bekir, menfaat

Olmalı gönül nur, alınlarsa ak
Kendini Allah’a teslim et, bırak
Dilde Allah fakat Resulden uzak
Cebe kiralanmış zikir, menfaat

[GooD aNd EvıL]

Merhaba
Merhaba ey gönüldeki sultanlar
Bu davaya can verenler merhaba
Sizi Nemrut ile Yezid ne anlar
Gönlümüze taht kuranlar merhaba

Merhaba ey batıl fikrin düşmanı
Çoğu vardı şimdi nerede hani?
Davamızın sapasağlam her yanı
Sayenizde dost erenler merhaba

Merhaba ey gönüllerde açan gül,
Peygamber'e ümmet, Yaradan'a kul
Seher vakti ümit şakırken bülbül
Uykusunu şaşıranlar merhaba

Bugünkü düzenle yapamam uyum
Gam çekme demeyin dertle doluyum
Çile deniz gibi, ben damla suyum
Gönlüme gam düşürenler merhaba

Dergah-ı İbrahim olanlar anlar
Derya-yı Eyüp'te sabrı bulanlar
Merhaba ey Yusuf yüzlü olanlar
Dergahlara post serenler merhaba

Hak bağırıp, cehle karşı hep durup,
İbrahim misali putları kırıp,
Çoğu vuslat ile Allah'a varıp,
Gönüllerde yeşerenler merhaba.