Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Yağmadı

Kıvrıla kıvrıla gidiyor,
Akan mavisinde;
Umudumu taşıyor.
İşte kayboldu,
Bir denizin mavisinde.
Umutsuzluğuyla karıştı bulutlara,
Yağmadı yıllarca.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Yağmur

Uzak sevgilim;
Gökyüzü ağlıyor.
Ben sessizce bakıyorum,
Damla damla yağıyor.
Acım benim;
Sessizliğin kadar büyük.
Yağan yağmur damlaları;
Neyi anlatır?
Seni sesini huzuru,
Beni acımı sevgimi.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Yağmurlar Ortasında

Seni sevdim.
Susuşunu,
Yağmurlar ortasında.
Sırılsıklam duruşunu.,
Rakının kokusunda;
Bir dem efkar;
Oluşunu sevdim.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Yağmuru izliyorum

Yağmur yağıyor;
İcindeyim
Bir bekleme durağının,
Yağmuru izliyorum.
Burada yağmurlar
Sadece yolları yıkıyor.
Toprak parçası kalmamış
Islanıp kokacak.
Yarına umudun surgünlerini
Yaprak yaprak sunacak.

Yağmur yağıyor;
İcindeyim
Bir okulun.
Yağmuru izliyorum.
Her düşen damlaya
Fransızca bir kelime
Bir anlam arıyorum.
Sonra Hayallere dalıyorum
Islak çimen kokusuyla
Anadoluya varıyorum.

Yağmur yağıyor;
İçindeyim evimin.
Yağmuru izliyorum.
İçimde benimle yürüyen
Benimle gezen şehirleri
Yağmurlara katıyorum
Sonra kokluyorum
Toprağımı
Gözlerimde;
Kabarana ekliyorum

Yağmur yağıyor;
İçindeyim
Anadoluda
Bir öğrenci yurdunun
Yağmuru izliyorum.
Toprağı soluyorum
Sonra çamur oluyorum
Karışıp ıslak toprağa
Her düşen damlada
Kendimi yeniden buluyorum.
.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Yakamoz

Düşüyor aydan,
Bir tebessüm.
Denizin üstün de takılıp,
Gülümseyişi yayılıyor yüreklere.
Kız kulesini yalayıp,
Uzanıyor Üsküdar sahillerine.
Yürekler dalgalara serilip,
Bekliyorlar buluttan çıkacak tebessümü.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Yalanlar

Nasip olmadı bize de.
Çengelköy sahilinde;
Boğaza karşı,
Sevgi yalanları söylemek.
Yani oturamadık bir banka;
Sarmaş dolaş,
Sıralayamadık yalanları.
Ama olsun biz yalanlarımızı,
Hep sakladık.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Yalnız Kelimeler

İşte soluk
İşte gerçek.
Yamru yumru yollarda
Yürürken sana doğru.
Işık ışık
Kırılıp tenimden
Yansırken yüreğime.
Sıcacık bir gülümseyiştin
Karanlığın yüzünde.
Bütün ağaçlarıyla
Bana fısıldayan
O büyük orman
Sendin.
Yalnızca sen.
Yalnız kelimeler.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Yalnızlığıyla Yatana

Zamanın;
Hangi kıyısı bu.
Ey gemi.
Dalgasız sefilliğini;
İster miydin?
Sen ki yorgun gövdeni;
Atansın kıyıya.
Şimdiyse çaresiz;
Yalnızlığınla yatansın.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Yamaçlarda Kalan

Yamaçlarda dolanıyor gözlerim.
Unutulmuş bir dalını arıyorum,
Ağaran teninde;
Kendimi arıyorum.

Sanki birazdan sökecek,
Gözlerimdeki ateş;
Üzerinden çığ gibi dökülecek,
Hasretinin kütlesinde donacak gözlerim.

Belki gözlerim gene aranıp duracak;
Yamacın sırtına uzanacak;
Güneşin ellerini.
Ve güneş kurtaracak gözlerimi.

Ve şair gene diyecek;
Uzak yamaçlarda takılan gözleriyle.
Ah ağaran teninde bir dal olabilseydim;
Alçalmadan yücelerden sevebilseydim.

Ufuk Nazım

[GooD aNd EvıL]

Yangın

Bu kaçıncı yangındır?
Teninde.
Bu kaçıncı kavruluşum,
Bedeninde.

İklimlerimi çaldın;
Beni sevdiğin kadar güzeldim;
Yalanmış sevgin;
Ve ben o kadar çirkinmişim

Ufuk Nazım