Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Doyamadım

Mevsimler sende bahar
Yazına doyamadım.
Duygular tende buhar
Nazına doyamadım.

Girdim yeni çağıma
Bağban oldum bağına
Eteğine, dağına
Düzüne doyamadım.

Şavkın gözüme vurur
Sözün dilimde kurur
Şeklin aynamda durur
Yüzüne doyamadım.

Cemre kalbime düşer
Sevgiler orda pişer
Uykusuz gözde şişer
Gözüne doyamadım.

Mansur’la anı düşle
Al da ruhunda süsle
Kuru ekmekle besle
Özüne doyamadım.

Mansur Ekmekçi 27.12.2005

Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Doyamadım Sana

Tabibin işi ne viran bağımda
Dermansız dert sardı derman arama.
Yavrumun yüreği yanık yağımda
Yürek parça parça kavrulur gider.

Doyamadım yavrum, doymadım sana
Yara mı yapıştı o körpe cana
“Kurtar baba.”sözü hatıran bana
Yürek parça parça kavrulur gider.

Bu acıdan beter var mı zor acı
Taradım cihanı yok bir ilacı
Mahşer günü kimden olam davacı
Yürek parça parça kavrulur gider.

Takatim kesildi, kalmışım darda
Dinmiyor feryadım ah ile zarda
Cehennem içimde, yanarım narda
Yürek parça parça kavrulur gider.

Beyhudeyle geçen ömrü ararımS
ensiz geçen günler küllü zararım
Bilmem ki yerine kimi sararım
Yürek parça parça kavrulur gider.

Mansur Ekmekçi 08.11.2005

Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Dört Değil Mi?

Evveli, ahiri demde insana
Dört duvarı Huda ören değil mi?
Huda’nın dört harfi rehber insana
Elif’in içinde süre’n değil mi?

Hak’tan haber verdi kula Cebrail
Kıyamet düdüğü çalar İsrafil
Mikail rızk verir, can alan Azrail
Dört büyük meleği gören değil mi?

Davut Peygamber’e ilk kitap indi
Musevi’ye, Musa Tevrat’ı sindi
İsa’nın acısı İncil’le dindi
Hak Muhammed, Kur’an küren değil mi?

İmam-ı Hanefi mezhebi kurdu
Şafii, Maliki ardına durdu
Hambeli imamı mümine sordu
İslam tarlasını süren değil mi?

Yol ehlinin yolu Tarikat oldu
Hakikat’in sırrı Kur’an’a doldu
Şeriat hükmünü marifet buldu
Melek-i Tavus’u düren değil mi?

Halife devrini Abu Bekir açtı
Ömer ile Osman sıraya kaçtı
Ali’nin başında geciken taçtı
Devr-u devran süren, eren değil mi?

Mansur’um der; yeri-göğü yaradan
İlkbahar, Sonbahar, Yaz, Kış sıradan
Doğu, Batı, Kuzey, Güney aradan
Mevsimle yönleri veren değil mi?

MANSUR EKMEKÇİ 28.11.2005

Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Dünya Değil, İnsan Yalan

İnsan yalan, dünya bâki
Devr-ü âlem olur talan.
Zemzem akar göçer saki
Dünya değil, insan yalan.

Dünya geçici hevestir
İnsan ömrü bir nefestir
Beden, ol cana kafestir
Hayattır içine dolan.

Vücut şehrinin karesi
Her zerrede var paresi
Ölüm hariç bir çaresi
Vardır elbet almış alan.

Ömürdür mevsim kurağı
Ölüm, nefsin son durağı
Yakın eylermiş ırağı
Bedene ansızın dalan.

Kul şahadet eder durur
Damarında kanı kurur
Mansur münkir’ini görür
Şahit olur orda kalan.

Mansur Ekmekçi 15.09.2004

Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Dünya Hali

Dünya han, kul misafir
Dönecek bir gün devran.
Olsan da yakut, safir
Canlara güzel devran.

Siyaset yalan işi
Boş vaatle kandırır.
Nankör olan er kişi
Dostunu dolandırır.

Çeteyi mafya yapan
Ona yakın olandır.
Keseden hisse alan
Kovana bal koyandır.

Halklardan alınan hak
Boğazda düğümlenir.
Uyanda çevrene bak
Alçaklar böbürlenir.

Mideyi bulandıran
Sineğin kanadıdır.
Aptal beyni kandıran
Kalbinin şeytanıdır.

Yoksulu daim üzen
Kamburuna vurandır.
Kadir kıymeti bilen
Hal,hatırı sorandır.

Dünyanın hali budur
Elin vicdanına koy.
Hayatın tadı sudur
İster aç kal ister doy.

MANSUR EKMEKÇİ

Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Düzen Bozuldu

İnsanlar şaşırmış aklı havada
Siyaset karıştı, düzen bozuldu.
Balık oynar oldu kızgın tavada
Hasımlar vuruştu, düzen bozuldu.

Yoksulun sobada yanmaz talaşı
Kalpler merhametsiz olmaz telaşı
Hortumcu, soyguncu sever beleşi
Çeteler karıştı, düzen bozuldu.

Fitne, fesat başı aldı yürüdü
Mazlumun başını dertler bürüdü
Suçlu dışarıda, masum çürüdü
Katiller yarıştı, düzen bozuldu.

Namus penceresi kırılmış kullar
Kızını, eşini allayıp pullar
Pezevenge açıldı kapalı yollar
Şerefsiz erişti, düzen bozuldu.

Mansur der; soyluyu bir soysuz vurur
Yiğidin can suyu namertte kurur
Aslan, çakallara el pençe durur
Köpekler girişti, düzen bozuldu.

Mansur Ekmekçi 17.12.2007

Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Ey İnsanoğlu

Ne bu kinin, havan ey insanoğlu
Dumanlı dağlardan ulu musun sen?
Söyle, nedir davan ey insanoğlu
Yağmurla yarışan dolu musun sen?

Kaderi, eceli kullarda andık
Ağuyu bal yapıp ekmeği bandık
Âdem’in neslini hep insan sandık
Ata’nın yadigâr pulu musun sen?

Dünya han kul hancı, sürer bu sancı
İmtihan edilir göçerken hancı
Mazluma sırt dönüp, olunmaz kinci
Allah’ın isyankâr kulu musun sen?

Nice insan gördük sanki bir melek
Bozulmuş bostanda var nice kelek
Dilin çok sivrilmiş derdini bilek
Has bahçe içinde çalı mısın sen?

Âlimler, ilimle irfan doludur
Sevgi, muhabbetin doğru yoludur
İnsanların hepsi Hâkkın kuludur
Aklını yitirmiş deli misin sen?

Şan, şöhret, mevkiler gelip geçici
Yanlıştan vazgeç ol doğru seçici
Unvanına bakmaz kefen biçici
Atlasa sarılan ölü müsün sen?

Hazreti Eyüp’ün özü sabırdır
Nemrut’la Karun’un yönü kabirdir
Mansur’un sözleri sana tabirdir
Yoksa Şahı Merdan Ali misin sen?

Mansur Ekmekçi 05.10.2004

Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Geçeceksin (Zincirbend)

Dünya denen garip handa
Gezip, görüp içeceksin.
Tarifi çok zor bir anda
Gördüğünle göçeceksin.

Göçeceksin kısım kısım
Ne dost görür ne de hısım
Eylül, Ekim belki Kasım
Gözün bağlı seçeceksin.

Seçeceksin oyun gibi
Meleyen bir koyun gibi
Yedi ecdat soyun gibi
Ektiğini biçeceksin.

Biçeceksin yaş ermeden
Borçluya borcun vermeden
Gonca gülleri dermeden
Zambak ile açacaksın.

Açacaksın toprak yerde
Olsan da gönülde serde
Çare olsan türlü derde
Son köprüden geçeceksin.

Geçeceksin doğru yoldan
Şan-u şöhret, para, puldan
Mansur’la Yunus’a soldan
Baka baka kaçacaksın.

Mansur Ekmekçi 31.12.2005

Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Gel Hele Güzel

Saçların belikli, ne hoş boyun var
Gel de kurban olam o bele güzel.
Kalbimdeki sızım, ne hoş huyun var
Gel de gözyaşımı ver sele güzel.

Merhamet nakışlı yüreğin derin
Muhabbet bağında serili yerin
Misk-u amber kokar nefesin serin
Meltemle karıştır ver yele güzel.

Zeytin karasından gözünü seçtim
Gözlerin üstüne yeminler içtim
Arının sırrını sözünle biçtim
Petek petek akar dil bala güzel.

Güllerin kokusu gezer teninde
Sevginin dokusu kudret geninde
Kölen olsun bu kul her dem yanında
Meyletme çirkine gel hele güzel.

Mansur Ekmekçi

[GooD aNd EvıL]

Geldim

Aşkın divanında sorgulanmaya
Eşiğe, yüzümü sürmeye geldim.
Hüsn-ü cemaline talip olmaya
Özüne, özümü vermeye geldim.

Kudret kalemini işlemiş göze
Kalbimi sızlatır topuktan dize
Gayri yokuştayım inemem düze
Gözüne, gözümü vermeye geldim.

Gönül aynasında resmini gördüm
Kıvırcık zülfünü elimle ördüm
Bedenimden geçtim nefsi öldürdüm
Tenine, tenimi vermeye geldim.

Ne dünyayı ne de cennet isterim
Leyla’mı kalbimde her an süslerim
Mansur’um ilahi aşkı düşlerim
Canına, canımı vermeye geldim.

MANSUR EKMEKÇİ 13/09/2003

Mansur Ekmekçi