Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

NİNNİ SÖYLE...

Denizlerde yelkenliyim,
Gözlerindir denizlerim.
Dalgalan da yürüt beni,
Ninni söyle avut beni.

Kucağında çok mutluyum,
Deli gibi umutluyum.
Diner bir gün susuzluğum,
Ninni söyle avut beni.

Dudağının sıcaklığı,
Yükseltiyor ateşimi,
Çok özledim gelişini
Ninni söyle avut beni.

Sen kokmayan rüzgarlarla
Bana gelen dalgalarda,
Yelkenlerim olmaz fora...
Ninni söyle avut beni.

Uçar gibi her mevsimde
Yelken açtım gözlerinde,
Alabora oldun deme
Ninni söyle avut beni.

Köhnemiş bir yelkenliyim,
Yelkenlerim çürük benim,
Denizinde öleceğim...
Ninni söyle avut beni.

Süleyman SAYLAN
Ankara, 09.06.1995 Saat: 23.15


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

NASIL DAYANIR? ..

İçimde tutuşan bu yaban duygu,
Ansızın kükreyen bir yanardağdır.
Öyle çılgınca yaktın ki beni,
Kalbim bu ateşe nasıl dayanır?

Öyle tutuldum ki; candan, yürekten,
Şimdi göklerdeyim, uçuyorum ben.
Bir ömür tükenmiş, aşkı bilmeden...
Kalbim bu ateşe nasıl dayanır?

Bu nasıl bir duygu güzel allahım!
Aklımı yitirip çıldıracağım,
Uğruna kalbimi durduracağım...
Kalbim bu ateşe nasıl dayanır?

Bir yavru kuş gibi çırpınır gönlüm,
Ben bu heyecanla belki ölürüm.
Beyhude aşklarla tükenmiş ömrüm...
Kalbim bu ateşe nasıl dayanır?

Yabandır bu duygu, bana çok yaban,
Kanımı sarıyor, çılgın heyecan,
Durduracak belki kalbimi inan...
Kalbim bu ateşe nasıl dayanır?

Tutsaktır bu gönlüm, zincirsiz tutsak,
Bu yaban duyguyla kalbim duracak,
Zıpkın yemiş gibi vurgun kalacak...
Kalbim bu ateşe nasıl dayanır?

Süleyman SAYLAN
Ankara, 08.07.2000 Saat: 23.45


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

NAR ÇİÇEĞİ...

Nar çiçeği kokan nazlı teninde
Ateş kırmızısı renkler barınır,
Sanki zaman durur güzelliğinde
Limanlara sığmaz, sana sarınır.

Ilgıt ılgıt meltem eser geceden,
Mutlu olmaz güneş, seni görmeden,
Ezilir aşkının esaretinden
Limanlara sığmaz, sana sarınır.

Tutkundur dünyalar sana tutkundur,
Elinde oyuncak olmuş, suskundur,
Kıskanır melekler, artık küskündür
Ekinler saçında sarı sarıdır.

Rakibin selviler hayran boyuna,
Sapsarı başaklar kurban saçına,
Teninde doğar ay, yıllar boyunca
Nefes alır senden, melek çıldırır.

Süleyman SAYLAN
Ankara, 12.01.2001 Saat: 00.35


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

MUTLULUĞU BÖLME SAKIN

Aşık oldum diye sana
Kul, köleyim sanma sakın.
Gel aşkını itiraf et,
Mutluluğu bölme sakın.

Hem gece gel, hem gündüz gel,
Benim kadar sen de bir sev,
Dünya düşler kadar güzel
Mutluluğu bölme sakın.

Kolu kırık, kanatsızım,
Evsiz barksız, yuvasızım,
Ağaç oldum, meyvasızım
Mutluluğu bölme sakın.

Allahtan kork, inat etme,
Sen de sevdin, “yalan” deme,
Beni aşkınla öldürme
Mutluluğu bölme sakın.

Süleyman SAYLAN
Ankara, 30.11.1994 Saat: 13.40


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

MEZARDA YAŞIYORUM.

Kırkından sonra sevmek,
Çok çok günahmış demek.
Ben seni seviyorum,
Öyleyse günahkarım.

Denizde sal gibiyim,
Tuzak kurmuş dalgalar,
Yüreğimde kükrüyor
Çoktan sönmüş yanardağ.

Seni sevdim, suçluyum,
Assalar da mutluyum.
Günler sensiz geçerken
Mezarda yaşıyorum.

Süleyman SAYLAN
Ankara, 21.09.1989


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

GELİN AĞAÇ DİKELİM.

Gelin ağaç dikelim,
Doğaya can verelim.
Yıllar geçtikten sonra
Meyvesini derelim,
Doya doya yiyelim.

Ağaç yeşil demektir,
Yeşil barış getirir.
Yeşilin her çeşidi
Doğaya hayat verir,
Suları yönlendirir.

Gelin ağaç dikelim,
Doğaya can verelim.
Yıllar geçtikten sonra
Meyvesini derelim,
Doya doya yiyelim.

Herkes sevsin yeşili,
O besler hepimizi,
Tüm hayvanların evi,
Kesme sakın yeşili,
Karartma dört mevsimi.

Gelin ağaç dikelim,
Doğaya can verelim.
Yıllar geçtikten sonra
Meyvesini derelim,
Doya doya yiyelim.

Süleyman SAYLAN
Ankara, 26.11.1994 Saat: 02.55


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

DÜŞÜYORSUN TAHTINDAN

İki kadeh içince,
Çıkmıyorsun aklımdan.
Lakin sabah olunca
Düşüyorsun tahtından.

Damarımda, kanımda,
Dolaşan alkoldesin.
Başım dumanlanınca
Düşüyorsun tahtından.

Alkol müsün nesin sen?
İçince sarhoş eden.
Sonra terkedip giden...
Düşüyorsun tahtından.

Kanımda dolaşırken,
Alkole karışırken,
Kalbim sana aşıkken
Düşüyorsun tahtından.

Hayal misin, gerçek mi?
Gökte misin, yerde mi?
Anlamadın sevgimi...
Düşüyorsun tahtından.

Süleyman SAYLAN
İzmir (Yoncaköy-Selçuk) , 17.09.2005, Saat: 23.15


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

GÖNLÜM SANKİ YANGIN YERİ

Sevda denen deli rüzgar
Talan etti aşk bahçemi,
Doktor bile etmedi kar / olmadı yar
Gönlüm sanki yangın yeri.

Kor olmuşum yanıyorum,
Kör olmuşum arıyorum,
Kurttan kuştan soruyorum,
Gönlüm sanki yangın yeri.

Başlamadan bitiverdi,
Aşk kadere boyun eğdi,
Kem gözlerden nazar değdi…
Gönlüm sanki yangın yeri.

Koklamadan güllerini,
Batıverdi dikenleri;
Ayrık otlar sardı beni…
Gönlüm sanki yangın yeri.

Duygularım kanser oldu,
Tomurcukken aşkım soldu;
(aşkım tomurcukken soldu; )
Ne yeşerdi, ne kurudu…
Gönlüm sanki yangın yeri.

Sustu aşkla çalan sazım,
Ezgi oldu binbir nazın.
Ben aşkınla öleyazdım…
Gönlüm sanki yangın yeri.

Bu da geçer diyemedim,
Duyguları yenemedim.
Bir güzel gün göremedim.
Gönlüm sanki yangın yeri.

Sevda denen deli rüzgar
Talan etti aşk bahçemi,
Doktor bile etmedi kar / olmadı yar
Gönlüm sanki yangın yeri.

Süleyman SAYLAN
İzmir, 11.05.2006 Saat: 23.53


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

MEZARLIKTA AÇSIN GÜLÜMÜZ...

Öyle garibanız, öyle üzgünüz;
Buluşmak hayalmiş, bitti ömrümüz.
Bu dünya dar geldi, sığmadık işte,
Mezarlıkta açsın artık gülümüz.

Yalancı bir tattı dudakta kalan,
Dondurma gibiydi, eriyip akan...
Oyalan deli gönlüm daha oyalan,
Mezarlıkta açsın artık gülümüz.

Elimi uzattım, tutarsın sandım;
Uzakta kaybolan hayale kaldım,
Sevenler sevilir sanıp aldandım...
Mezarlıkta açsın artık gülümüz.

Kavuşmak topraktı, sevmek suyumuz,
Çakır dikenlerle doldu yolumuz,
Seve, seve geldi bizim sonumuz...
Mezarlıkta açsın artık gülümüz.

Süleyman SAYLAN
Çandarlı – İzmir, 07.09.1994 saat: 21.35


Süleyman Saylan

[GooD aNd EvıL]

MEZARIMA TAŞ OLURSUN...

Yiten yıllar öncesinden
Hayalimde hep durursun,
Seni sevmeden ölürsem
Mezarıma taş olursun.

Senden başka güzel bilmem,
Ateşinle bir erisem...
Anlamazsan sen dilimden
Mezarıma taş olursun.

Sen kalbimde ilahesin,
Sevdalandım, bilemezsin...
Muradıma eremezsem,
Mezarıma taş olursun.

Süleyman SAYLAN
Ankara, 28.04.1998


Süleyman Saylan