Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Çelenkten Ayırdığımız Karanfil

Geçen otuz beş yıldan söz ediyorum!
Çalkantısız, mutlu geçen evliliğimizden
Şu geçen yıllarımızda olduğu gibi.
En çalkantılı günlerim oldu
En mutlu olmam gereken günlerde
Dünyanın en büyük şokunu yaşattınız
Yerden bitme mantar gibi hissetmiştim
Kendimi; düğünümüzde de yoktunuz.

Akrep yapmazdı yaptığınızı
Akrabadan evimizin yolunu bilen yok
Siz hep, hiç olmadığınız gibisiniz
Yadırgadığım da yok şimdilerde
Ana, baba zaten çoktan göçtü gitti
Şimdiden sonra olsanız da yoksunuz

Bin otuz üç çıkmazındaydı, bahçe içinde
Küçük, eski yapı, minnacıktı ilk evimiz
Dıştan yakma kazanlı, kurnalı hamamı
Mutfakta rafları, hatta tel dolabı bile vardı
Eşyamız da çok değildi; “yeter demiştik”
Ertesi gün bahçeye, karanfil, gül dikmiştik

Fal gibi bir şeydi. Düğüne gelen
Çelenkten ayırdığımız karanfil,
Saksıda solmak üzere eğreti duran gül
Kış günü, zamansız, sokuvermiştik toprağa
Tutar da, çiçek verirse bu diktiklerimiz
Mutlu olacağız, mutlu geçecekti evliliğimiz

İlk bahara erdiğimizde beş aylıktı evliliğimiz
Diktiğimiz fidanlar solmamıştı, mutluyduk
Hatırlıyor musun ilk evlilik yıl dönümünü
Hani eli boş, yüreğim dolu geldiğimi. Bahçedeki,
Günümüzü karşılayan kırmızı, tek karanfili
Dalından koparıp hediye verdiğimi

O gün bu gün tek başına verdik hayat mücaledemizi
Çok şükür dimdik ayaktayız ve mutluyuz
Bilmem ömrümüz var mı, kaç yıl daha yaşarız
Böyle mutlu, böyle çalkantısız
Hamurumuzda var mutluluk, mayalıyız
Uzaklığınızda keramet var; aman yakınlaşmayın
Kabarıyor mutluluğumuz, belki size de bulaşır.


(15.02.2007 İzmir)

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Çiçek Yalnızlığı (Dalya)

Bakmayın demet demet bağlanmışlığına
Çiçeğin yalnızlığı dalından koptuğunda başlar
Sevgi, sevgili, teselli çiçeğe, gönül almalar…
Şah damarı kesilmiş kurban, sevgi uğruna
Çizilmiştir kaderi, başladı şimdi son yolculuğa

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Çoban Yıldızım

Gözlerim gözlerini arar
Pembe umutlarla
Kara bulutların ardından
Çoban yıldızım

Seni ararken gökte, yerde
Semayı kara bulutlar
Kaplar yerleri bembeyez kar
Sanki seni benden gizlerler
Çoban yıldızım

Yağsın yağmur
Dağılsın kara bulutlar
Erisin bembeyaz karlar
Sen benim gecemde güneş
Hazanımda bahar ol
Çoban yıldızım

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Dalya (2)

Dalya demek istercesine
Bir dalya, bir dalya daha…
Açarken çiçeklerini dalyalar
Bir soğan, bir soğan daha
Bırakıyorlar toprağa
Daha nice dalyalara
Dercesine...

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Damla Damla

Sen gideli
Hasretin bir kor
Nice yıllar geçti
Ümit dolu yolları beklemek zor

Aramaya çıktım; seni gittiğin yollarda
Bir dost dedi ki: 'Onu ufuklara sor'
Yıllar boyu ufuklara doğru yol aldım
Yüce dağlar yol verdi ama, ufka varamadım

Bir dost: 'Onu anılarda ara' dedi
Tüm anılar sinema şeridi gibi
Geçti gözlerimin önünden
Ama, hasretim alevlendi yeniden

Bir dost dedi ki: 'Onu anca kadehlerde bulursun,
Bulupda mutlu olursun'
Bir köhne meyhanede
Kendimi vurdum şaraba

Kadehleri, galonları devirdim
Ama
Kadehlerimin son yudumunda bile
Seni değil, ayrılığını buldum

Sensizlikten bende, mazideki hatıralar gibi
İçkimi yudumladım; yudum yudum
Sonunda damla damla olup
Kadehlere doldum

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Darağacında Sallanıyordu Yalnızlık

Yine akşam, yine karanlık, batarken güneş
Grubun rengini solduruyordu kara hüzün
Hasret ti geceyi yangın yerine çeviren
Yürekti, gitmeyle gelme arasında devinen

Önce gece, sonra yorganla başladı kavgam
Tekmeleyip fırlatıp üzerimden attığım
Sonra yastık diken olup batıyordu
Sanki iğneli beşik, üzerinde yattığım yatağım

Sonra boşaltıp, kırıp, parçaladığım şişeler
Sana inat dönen dünya, başım ve tavanım
Sonra beklemekten yorgun feri sönmüş
Sokak lambaları. Altında kıvrılmış çocukları

Birbirine sokulmuş, sarılmış enikler gibi
Usum kadar açlıktan kokuyor nefesleri
Fırından yeni çıkmış ekmek kokusu özlemlerimiz
Duvar deldiriyor, çıldırtıyor, aç sokak köpeklerine

Bir yandan çiseleyen yağmur yıkıyor yüzüm
Karışıyor ıslaklığına gözümden akan yaşlarım
Aksediyor göllenen su birikintilerinde, bir çift
Gözümden uzakta, gökte iri, suda solgun gözlerin

Ve nihayet biterken gece, aydınlanıyorken gün
Boynumun üzerindeki hiçlik, özlemle küflü fazlalık
İlmeğe geçmiş, darağacında sallanıyordu yalnızlık
Yine sensiz, yalnızlığa inat, neşeli, kalabalık,
Başlayamazdı; başlamamalıydı yeni bir gün


(31.10.2006 İzmir)

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Değmez Bu Yaşa

Neler gördük geçirdik, kolay mı geldik biz bu yaşa
Hayat yolu boran, fırtına, aldırma yağmur, yaşa
Sil kederleri gönlünden, aldırma gönlünce yaşa
Akıtma incilerini değmez döktüğün bu yaşa

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Demode Dünya

Gerçek bu,
Demode bir evrende
Evren demodeliğiyle
Yaşadığımız...
Yaşamaya çalıştığımız

Tutsağız hepimiz evren demodeliğine
Doğduk, yaşıyoruz, öleceğiz...
Bu böyle sürüp gelmiş
Nesiller boyu, sürüp gidecek

Hepimiz seveceğiz, sevileceğiz...
Aşk alevi saracak kalplerimizi
Kimimiz mutlu olacak aşkta
Kimimiz hasret çekecek alevler içinde

Bu hep böyledir
Sizi bilmem ama, ben bıktım bu demodelikten
Acı çekmekten...
Ya bana başka bir evren bulun
Ya da demode dünyanın sonu gelsin

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Dingin

Sürdürmek isterdim aşkımı sonsuza değin
Denizle sahil gibi dudak dudağa yakın
Aşk bir gün bitecektir sende elbet sevdiğim
Ömür denen bir değer var mutlaka yaşamda

Yatağını dolduran yorgun nehirler gibi
Geçer coşkusu gençliğin, hiç kalmaz içimde
Menzile ulaşmışlığın dinginliği var içimde
Aşkın ifadesi bile artık başka biçimde

Dolaşıp durur yorgun kanım damarlarımda
Bakışlarım kök saldı yakın, sisli ufuklara
Şanslıysam bitecek azabım yakın zamanda
Gökyüzünü görebilen bir pencere ardında

Sevdik, sevildik şükürler Yüce Yaradan’a
Kadrimi bilen yar bırakıyorum ardımda
Yön onun yönü mutlak, teslimiyet var Hak’ka
Sevdiğim O’na dönmek var mutlaka sonunda

Metin Soydeveli

[GooD aNd EvıL]

Dinmez İhtiras

Dinmez ihtiras, doymaz gözün gönlün
Dünyalar senin olsa, genç çağında
Cıvıl, cıvıl aşk, delice yaşanır,
Şakıyan bülbül gibi, gül dalında

Gönüller hoş yar yanında olunca
Güller goncadır. Bülbüller aheste
Bahar güzel can cananı bulunca
Samanlık seyran olur sevene

Duyarsın gönül titreten bir mısra
Satır, satır eklemek gelir içinden
Sarılırsın kağıda, kaleme, hırsla
Söylenmemiş ne kalmış, aşka dair
Hepsi söylenmiş bul bulabilirsen

Menzile varmış ok dinginliği var
Yaprak bile kıpırdamaz içimde
Geçmiş coşkusu, küllenmiş bir har
Aşkın ifadesi başka biçimde

Ömür bu geçer bir ışık hızıyla
Göçmek istersin, kolay değil ölmek!
Gömelim desem ihtiraslarınla
Dar gelir kabir, sığmazsın toprağa

Metin Soydeveli