Ahmet Aksoy 2 - Sayfa 5

**GooD aNd EvıL** · 05-24-2009, 08:37 AM

İçdüşüm
ellerimi kanatırken yağmur, öylesine geçtiğim köprüler
yazgımın ilmiklerine vuruyor sözlerin seçilmezliği
içimde titreyen bir yaprak rüzgar!

ölülerle bahis oynayan bir adamın talihsizliği kadar
bürünüyorum kazançsızlık kaftanına
hep bir kaybın hanesine yazılıyor anlar

ne de çok severdim bulutları
…………….ne istersem olurlardı
oysa
tercihler belirlermiş hayatı…
Ahmet Aksoy

**GooD aNd EvıL** · 05-24-2009, 08:37 AM

İçim
kimi zaman düşünüyorum
bir kitaptan çok mu şey bekledim
hayatın trapezinde yürürken
çok mu yardım dilendim

hayat, o engin çayır
çakıllarıyla dikenleriyle
kimi zaman nadir çiçekleriyle
belki de gizlemedi hiç kendini
bense araştırmalarımda sürüngen
bir anlam aramakla
anlamsız düşlerimde hata mı yaptım
kovalamak elbet güç gerektirir
ve bir enerji kaybıdır
bir tükeniştir yerine konmadıkça
yoruldum
yirmi iki yılın huzursuzluğunda
çatlayan bir toprak gibi
suyu arzulamakta
şimdiyse düşünüyorum da
aslında su içimdeymiş hep
sadece kaynak tıkanmış
toz toprakla.

3.12.2003
Ahmet Aksoy

**GooD aNd EvıL** · 05-24-2009, 08:37 AM

İçimdeki Helen
Sevgili Helen ne kadar uzun zamandır
Sana kavuşmayı beklediğimi ve
Seni ne kadar güçlü bir şekilde arzulamakta
Olduğumu tahmin bile edemezsin.
Uzun süren, yalnızlığın hüküm sürdüğü
Karanlık ******* ve acılı günler artık son buldu.
Artık öyle mutluyum ki, sana kavuşmak beni
Neredeyse küçük çocuklara döndürdü.
İçimden koşmak oynamak hoplayıp zıplamak geliyor.
Seni bulduğumdan beri aldatılmaların
Hainliklerin ve itilmişliklerin gölgesinde
Çınar gibi yükselen ruhum
Gövdesini saran kurtlardan kurtuldu.
Sonsuzluğun şefkatli ellerinden içtiğim
Ferahlatıcı şerbet beni bulutların üstüne çıkardı
Daha da iyisi bulutların gerçek bir parçası haline getirdi.
Seninle birlikte ihanetin karanlık sokaklarından
Geçmez oldum artık içimdeki sen beni
Karanlık aşklardan mutsuzluk oyunlarından
Uzaklaştırıyorsun. şu acımasız dünyada
Yaşadığım yalan aşklar bana
Ne kadar acı çektirdi bilemezsin.
Hep ezilmek ve hep kaybetmek ve
Hiçbir zaman ne ezmeyi ne de
Birine karşı galip gelmeyi düşünmezken.
Vuslata inanıp da içine girdiğim ve
Çaresizce dolaştığım labirentler yok artık.
İçimde bir an olsun terk edilme korkusu yok.
Sana kavuştuğumdan beri ayrılık
Karabasanları yanıma uğramaz oldu.
Çünkü sen benim yüreğime yerleşerek
Bana kendim kadar yakın oldun.
Helen sen benim içimdesin artık ve asla
Beni terk edemez bana acı veremezsin.
Ömrüm boyunca içimde yaşayıp beni besleyen
En büyük yardımcım olacaksın.
Seni seviyorum Helen ve bana geldiğin gün için
Sana minnettarım mutluluk çiçeğim.

Ters yazılmış bir şiirin
Başıydı aşkımız.

Ah Helen sevdiğim
Ne de güzel saçların vardı
Sapsarı bir teli bile
İncinsin istemezdim
Nasıl da kıydılar sana

Ah Helen canım sevdiğim
Ne de güzel bakardın
Mas mavi gözlerinle
Bir damla yaş düşsün istemezdim
Nasıl da kıydılar sana

Ah Helen canım sevgilim
Nasıl da koşardın kırlarda
Bir ceylan gibi ilk baharda
Daha ilk baharındaydın
Nasılda kıydılar sana

Ah Helen’ im canım
Yaşarken tek sevdiğim
Ölümünü görmediğime sevindiğim
Nasılda kıydılar sana
Nasılda, nasılda, nasılda kıydılar sana.

Tam yüreğime sapladılar
Zalim ve acımasızca
Ezdiler iyi olan içimde ne varsa
Kötülüğe dair ne varsa gördüm

Merhamet nedir
Bilmezmiş şu dünya
Her an acı ve keder var
Kırdılar içimde ne varsa

Nereye baksam açlık
Nereye baksam sefalet
Nereye baksam ölüm var
Kırdılar döktüler, içimde ne varsa

Hainleri gördüm katilleri gördüm
Hırsızlığı gördüm, aldatanı aldatılanı
Düşene tekme atanı ve kurşun sıkanı
Kötülüğe dair ne varsa gördüm

Umudum boşmuş onu anladım
Yapılacak ve yapılmayı bekleyen
Binlerce iyilik varken, kötüye kul
Köle olanları gördüm, darmadağın ettiler içimi

Dayanamadım öfkeye kapıldım
Kötüye kötü oldum, Ah Helen Ah Helen
Bize de dokundu kötülükleri
Döndüğümde sen yoktun.

Beti benzi atmış bir umudun
Yanışı yıkılışıydı belki
Sana duyduğum aşkın
Yok oluşu, tükenişi Helen

Oysa ne kadar sevmiştim
Sana ne kadar değer vermiştim
Ama ne yazık hala acısa da içim
Yüreğimi kaybettim aşk dediğin nedir Helen.

Hatırlıyor musun Helen’ im
Bir iş için bir sahil kasabasına gitmiştim
Ve sen kulağıma hiç
Dönmemem gerektiğini fısıldamıştın
Şimdi düşünüyorum da
Bunca insan arasında
O gün keşke seni dinleseydim
O zaman hiç bugünleri görmezdim.

Seni sana sen değil
Seni sana ben getirdim
Seni bana sen değil
Seni bana ben getirdim

Gelişini bir ben bilirim
Benden başka yok
Senden haberli
Seni bir ben bilirim

İçimde gizlediğim sevgili
Sensizliği bir ben bilirim
Senden öncesini senden sonrasını
Sensizliği bir ben bilirim

Ben senin çocukluğunu bilirim
Ben senin büyümeni gördüm
İzledim gelişmenin her anını
Ben seni içimde yoğurdum.

Ne kadar güzeldi seni yaşamak
Her an ve bitmezcesine mutlu olmak
Her vakit sana koşmak
Ve seni, beni beklerken bulmak

Ne kadar güzeldi sadakatin
İçimde bir kez olsun şüphe olmadı
Seni kaybetmeyi düşünmedim
Mazisi olmayan gerçek aşkım.

Evren dediğin iç içe
İç içe aynalar gibi
Bakışın yansıması
Bir aynada

Ve sen
Ve sen Helen
Benim evrenim
Varlık nedenimsin.

Ağlamak geliyor içimden
Bu mutluluk daha
Ne kadar sürer Helen
Korkusu sardı yalnızlığın
Daha sen gitmeden
Yüreğim daha
Ne kadar kaldırır
Bunca keder ve sıkıntıyı
Ve sen daha
Ne kadar yaşayabilirsin
Bunca dert arasında
Senin için yüreğimi
Cennet yapabilmek isterdim
Ama ne yazık, yazık ki
İzin vermiyor yaşamım.

Hep gizleyeceğim seni
Kimse bilmeyecek Helen
Yoksa bizi kıskanırlar
Korkarım seni kaybetmekten

Ne olur sende belli etme varlığını
Kimse bilmesin seni
Bir gün gelir de biri duyarsa
Kırılır nazarından içimde ne varsa

Ah Helen sen ve sensizlik
Gitmeyeceğim desen de
Nice gelenler bilirim
Gitmeyeceğine yemin ederek.

Umarım terk etmezsin beni
İstemiyorum son bir kez daha
Yalnız kalıp terk edilmek

Umarım ter etmezsin beni
Biliyorsun benim için önemini
Bu seni ilk hissedişim ve ilk görüşüm

Umarım terk etmezsin beni
Artık yalnızlık olmamalı
Ah Helen gitmemelisin ölene dek.

Yüreğime çiçekler ektim
Böldüm yüreğimi çiçek bahçelerine
Kırkımızı, beyaz, siyah
Güllerim var senin için.

Yüreğime çiçekler ektim
Çeşit çeşit çiçeklerim var senin için
Laleler menekşeler papatyalar
Aklına gelebilecek her şey hepsi senin için.

Yeter ki sen sıkılma,
Güzelliğin kadar olmasa bile
Mümkün olduğunca güzel olsun
Yaşadığın yer, her şey senin için.

Her şey ikimiz için
Sıkılmanı istemem Helen
Beni terk etmeni istemem
Her şey senin için.

Sevgidir elimde ince kalem
Yazıyor aşk mürekkebinden
Bir yürektir yazdığım
Senin olduğun senin büyüdüğün.

Sen benim abıhayat çeşmem
Ben sende sürmekteyim gençliğimi
Sen benim ölümsüzlüğüm
Bana hayat veren ve beni yaşatan

Bende seni yaşatacağım
Senin beni yaşattığın gibi
Ve seninle birlikte bende öleceğim
Ne zaman biterse beni besleyen suyun

Şefkatse şefkat sevgiyse sevgi vereceğim
Söyle benden ne istersin aşkım
Yıldızsa yıldız güneşse güneş
Söyle sadece ben sunayım sevgilim

İçimden bir ses beni zorluyor canım
Öyle diyor gönlünden ne geçerse yapmalıymışım
Çünkü bugün birlikteliğimizin son günü olabilirmiş
Dönebilirmiş seni bana getiren aşkım

Ah Helen ah Helen
Yazamadığım şiirim
Ah Helen ah Helen’ im
Yaşayamadığım şiirim.

Bazen sırf değişiklik olsun
Biraz fark olsun diye
Tartışalım istiyorum
Sırf sen sıkılma diye

Ama ne zaman
Ortaya bir sorun çıkarsam
Öyle bir bakıyorsun ki içimden
Ve sana kıyamıyorum, kıyamıyorum.

Kızma ne olur kızma bana Helen
Ne olur darılma, her an
Seninle ilgilenemiyorum diye
Seninle yaşamak için çalışmam gerek.

Ah Helen aşkımın
Tükenmez cumartesisi
Ben sende haftanın
En güzel gününü buldum
Ne pazartesinin çocuksuluğu
Ne salının acemiliği

Ne çarşambanın yeni yetmeliği
Ben sende haftanın
En güzel gününü buldum
Ne bir olgunluk öncesi perşembe
Ne de cumanın eksik olgunluğu
Ey cumartesim en güzel günüm
Aşkımın bitmez cumartesisi
Pazara kadar seninleyim.

Gün batışıyla eve gider
Eve gider tüm işçiler
Paydos vakti gelmiştir artık
Bir sen terk etmezsin yüreğimi.

Ah birine gel dememek
Çağırmamak onu yalvarırcasına
Çünkü hep içinde olduğunu bilmek
Her akşam eve dönüşte
Kapıyı açan bir sevgili olması gibi
Ah Helen’ im ne büyük mutluluk
Yüreğimde dirildiğin güne minnettarım
Ben seni hiç gözüm yaşlı çağırmadım
Çünkü hep çağrıldığın yerdesin.

Ah Helen nice şarkı bilirim
Bana acıyı ve kahrı tattıran
Nice hüzünlü şiir bilirim
Bana ölümü hatırlatan

Ah Helen im istemiyorum
Bahsedilsin mutsuz aşklardan
Yüreğimde yalnız ikimiz olalım
Uğramasın ne keder ne de hüzün.

Sana olan bağlılığımı bilirsin
Her gece içimden içime
Seni sevdiğimi söylerim
Yolda bir güzel görsem
Hemen başımı çeviririm
Ben seni gözümle de olsa aldatamam
Bilirsin canım sana yalan söyleyemem
Sen benim meleğimsin.

Hiç üzmüyorsun beni
Ne istersem onu yapıyorsun
Ama yetmiyor yetmiyor Helen
Ayrılık saatlerindeki ayrılık
Uyku bile olsa uzaklık
Yakıyor yüreğimi uyuma artık.

Bitmez tükenmez şiirlerim
İçimdeki Helen’ im
Yazıyorum durmadan
Övüyorum seni yıldızlara

Övüyorum tüm insanlığa
Ve yaşatıyorum seni
Ve yaşadıkça da yaşatacağım
İçimdeki aşkım.

Yalnızlığımın tıraşlı günleri
Başlamıştı gelişinle
Kimsesizliğim yoktu artık
Temiz giyimliydim

Varlığın yetiyordu
Kendime saygı duymama
Ve kendime sesleniyordum
Yalnız değilsin diye.

Sana kavuştuğum günü unutamıyorum
Her an aklımda tekrarlıyorum
Bu mutluluk sürmeli bu mutluluk sürmeli
Her an yaşasam o anı, yine de yetmez canım

Ne kadar hüzünlüydüm bir aşkı kaybetmiş
Bir aldatılmışlık içinde yıkılmıştım
Kaderime yanıp yıkılıyorken, yenilmiş
Birden bana seni getirdi kaderim

Ve ben onca yıkıntı arasından
Öldüğüm yerden kalkarak uzattım sana ellerimi
Ve bana sunduğun güneşe baktım
Ve ondan beri içimde doğuyor güneşin.

Bir dolunayı gizleyen
Bulut gibiyim
Seni gizliyorum
Olmadığın her yerde.

Milletin yoktur senin
Kozmopolitsin sen
Sadece adın var
İçimdeki sana koyduğum.

Yalnızlığım fecre karıştığı an
O gecenin son anlarında
İnsansız vakitlerden çıkıp
Günün karmaşalığına atıldığımda

İnsansız geceme değil
Karmaşık güne değil
Tan vakti, gidişine
Senden ayrılışıma yanarım.

Ah Helen kapı ardında
Saklandığın yetmedi mi
Gizlendiğin yerden çık ve gir içeri
Tüm dünyam senindir.

Güzelliğin ruhumu okşuyor
Truvalı güzel Helen
Savaşmış düşmanlıkmış boş ver
Gel sevişelim son bir kez.

Ah Helen dün doğum günündü
Ve ben alabildiğine içiyordum
Sanki doğrularcasına bir unutulmuşluğu
Aklımda hayalin kendimden geçiyordum

Bir neşe yoktu halimde
Bir keder bile diyemem
Sadece içiyordum kendi ruh halimde
Ve bir unutulmuşluğu hissediyordum.

Seni kaybettiğimden beri
Bir tablo gibiyim alabildiğine gerçek
Ve en büyük simgecileri bile
Hayrete düşürecek gizli bir ruh halinde.

Ağıtçılar ağıt yakar
Bütün ağıtçıları kandırdım
İçimdeki bütün ağıtçılar
Bize ağlar.

Gözlerinden çıkan alev değildi belki
Yüreğinden çıkan lav değildi
Ama kulaklarımda yankılanan sesin
Hala yakıyor içimi.

Gizil sevgilim Helen
Bir gün çıkacaksın ortaya
Güneş gibi doğarak hayatıma
Biliyorum benim için geleceksin

Şimdilerde gizlenirken
Bir gün çıkacaksın ortaya
Seni yoğuruyorum içimde
Ve hazır olacaksın bir gün

Seni ben getireceğim dünyaya
Yalnızlığıma son eresin diye
Bu aşksız dünyaya
Aşk getiresin diye.

Seni ne zaman kaybederim bilmem
Belki beni terk ettin ama gidişin yetmedi
Yetmedi bendeki seni götürmeye
Bir sen gitti başka bir sen geldi
Ancak ayrılalım demenle başlayan ayrılık
Cümleni tamamlayana kadar sürdü
Ve sen ve sen hala benimsin
Ve sadece güzelliklerinle
Artık hata işleyemez beni üzemezsin
Bende kalan sen
Sadece iyi yanlarınla kaldı.

Ters yazılmış bir şiirin
Başıydı aşkımız...

Ters yazılmış
Bir şiirdi ve
Her şiir gibi
Sonunda başına döndü...
Ahmet Aksoy

**GooD aNd EvıL** · 05-24-2009, 08:38 AM

İçimizdeki Kambur
İçimizdeki kambur
…..kısırlaşmış umutlar
esrarengiz tecrübelerden kalma
….neden sonra kanamaya başlar
karınca belli fikirlerimiz kırılınca.
Ahmet Aksoy

**GooD aNd EvıL** · 05-24-2009, 08:38 AM

İçin İdea
gelgeç çocuklar büyütür zaman
....içli, acımasız, kırılgan, zorba
yetişmekle yetişkinlik arasında uçurum
.......odaksız yürüyüşler sancısı
nerdeyim sorusunu hiç bir yerde
sormanın çaresizliği
bilinçsiz davranış tarzı
....ilk giden bizi nereye çağırdı
biz şimdi neredeyiz
.....sorgulamanın sorgusuzluğunda
...............ayışığı
...........aydınlık ve gölge
ilk ninniyi öğreten şeytan olmalı
.......'uyusun çocuklar ve uyurken büyüsün'
................uyan ve yıldızına yürü
Ahmet Aksoy

**GooD aNd EvıL** · 05-24-2009, 08:38 AM

İçindeki
Bir kanat sesi duyardım
Sana senin kadar yakın olduğumda
Bir kuş sanırdım önceleri
Heyecandan kanat çırpan
Uçacak diye korkardım
Çocukça ağlardım ara sıra.

Bir kanat sesi duyardım
Sana kızdığımda ve tartıştığımızda
Bir kuş sanırdım önceleri
Üzüntüden içine kapanan
Gittikten sonra anca anladım
İçindeki meleği bana katlanışından.
Ahmet Aksoy

**GooD aNd EvıL** · 05-24-2009, 08:38 AM

İçsel Kırıklık
..........'Gözlerini çevir göreceksin'

tütsülenmiş maksadlarda
.....................bit yeniği,
kutsanmış sularda boğulmak,
ki herkesin derdi,
.....umduğu, umduğu olmamak.
Ahmet Aksoy

**GooD aNd EvıL** · 05-24-2009, 08:38 AM

İdea
sonsuz irkilmelerle bölünen aşklar gibi
ve kılıç keskini ölümler
esin fısıldarken uzar şairin dili
uzay kesişen anlar zinciri

bu ne tufanır rahat komaz seni
ölümlerden ölüm beğen zombi
ya da ölümüne idea idea idea
artık kanın yok ki
Ahmet Aksoy

**GooD aNd EvıL** · 05-24-2009, 08:38 AM

İdrak
gece gündüze benzer
hep ağaçlar aynı noktada durur
değişen yalnız zamandır
ve zamanın solukları
ölüm doğuma benzer
ikisi de bir giriştir
belki de bir çıkış
fakat ne farkeder
ayna aynayı görmez ki
ömürler birer kara kutu
uçuş boyunca dolan
ve vaktinde
.......O'nun taraından açılan
Ahmet Aksoy

**GooD aNd EvıL** · 05-24-2009, 08:38 AM

İftihar yergisi
iftihar vakitleridir ay çalar denizin mavisini,
kararır suyla ilgili ne varsa,
kapanır birer birer yıldızların gözleri,
biri mutluyken nasıl olur diğerleri?
Ahmet Aksoy

05-24-2009, 08:37 AM	#41
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57915 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	İçdüşüm ellerimi kanatırken yağmur, öylesine geçtiğim köprüler yazgımın ilmiklerine vuruyor sözlerin seçilmezliği içimde titreyen bir yaprak rüzgar! ölülerle bahis oynayan bir adamın talihsizliği kadar bürünüyorum kazançsızlık kaftanına hep bir kaybın hanesine yazılıyor anlar ne de çok severdim bulutları …………….ne istersem olurlardı oysa tercihler belirlermiş hayatı… Ahmet Aksoy __________________ Buraya Kadarmış ..

05-24-2009, 08:37 AM	#42
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57915 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	İçim kimi zaman düşünüyorum bir kitaptan çok mu şey bekledim hayatın trapezinde yürürken çok mu yardım dilendim hayat, o engin çayır çakıllarıyla dikenleriyle kimi zaman nadir çiçekleriyle belki de gizlemedi hiç kendini bense araştırmalarımda sürüngen bir anlam aramakla anlamsız düşlerimde hata mı yaptım kovalamak elbet güç gerektirir ve bir enerji kaybıdır bir tükeniştir yerine konmadıkça yoruldum yirmi iki yılın huzursuzluğunda çatlayan bir toprak gibi suyu arzulamakta şimdiyse düşünüyorum da aslında su içimdeymiş hep sadece kaynak tıkanmış toz toprakla. 3.12.2003 Ahmet Aksoy __________________ Buraya Kadarmış ..

05-24-2009, 08:37 AM	#43
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57915 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	İçimdeki Helen Sevgili Helen ne kadar uzun zamandır Sana kavuşmayı beklediğimi ve Seni ne kadar güçlü bir şekilde arzulamakta Olduğumu tahmin bile edemezsin. Uzun süren, yalnızlığın hüküm sürdüğü Karanlık ******* ve acılı günler artık son buldu. Artık öyle mutluyum ki, sana kavuşmak beni Neredeyse küçük çocuklara döndürdü. İçimden koşmak oynamak hoplayıp zıplamak geliyor. Seni bulduğumdan beri aldatılmaların Hainliklerin ve itilmişliklerin gölgesinde Çınar gibi yükselen ruhum Gövdesini saran kurtlardan kurtuldu. Sonsuzluğun şefkatli ellerinden içtiğim Ferahlatıcı şerbet beni bulutların üstüne çıkardı Daha da iyisi bulutların gerçek bir parçası haline getirdi. Seninle birlikte ihanetin karanlık sokaklarından Geçmez oldum artık içimdeki sen beni Karanlık aşklardan mutsuzluk oyunlarından Uzaklaştırıyorsun. şu acımasız dünyada Yaşadığım yalan aşklar bana Ne kadar acı çektirdi bilemezsin. Hep ezilmek ve hep kaybetmek ve Hiçbir zaman ne ezmeyi ne de Birine karşı galip gelmeyi düşünmezken. Vuslata inanıp da içine girdiğim ve Çaresizce dolaştığım labirentler yok artık. İçimde bir an olsun terk edilme korkusu yok. Sana kavuştuğumdan beri ayrılık Karabasanları yanıma uğramaz oldu. Çünkü sen benim yüreğime yerleşerek Bana kendim kadar yakın oldun. Helen sen benim içimdesin artık ve asla Beni terk edemez bana acı veremezsin. Ömrüm boyunca içimde yaşayıp beni besleyen En büyük yardımcım olacaksın. Seni seviyorum Helen ve bana geldiğin gün için Sana minnettarım mutluluk çiçeğim. Ters yazılmış bir şiirin Başıydı aşkımız. Ah Helen sevdiğim Ne de güzel saçların vardı Sapsarı bir teli bile İncinsin istemezdim Nasıl da kıydılar sana Ah Helen canım sevdiğim Ne de güzel bakardın Mas mavi gözlerinle Bir damla yaş düşsün istemezdim Nasıl da kıydılar sana Ah Helen canım sevgilim Nasıl da koşardın kırlarda Bir ceylan gibi ilk baharda Daha ilk baharındaydın Nasılda kıydılar sana Ah Helen’ im canım Yaşarken tek sevdiğim Ölümünü görmediğime sevindiğim Nasılda kıydılar sana Nasılda, nasılda, nasılda kıydılar sana. Tam yüreğime sapladılar Zalim ve acımasızca Ezdiler iyi olan içimde ne varsa Kötülüğe dair ne varsa gördüm Merhamet nedir Bilmezmiş şu dünya Her an acı ve keder var Kırdılar içimde ne varsa Nereye baksam açlık Nereye baksam sefalet Nereye baksam ölüm var Kırdılar döktüler, içimde ne varsa Hainleri gördüm katilleri gördüm Hırsızlığı gördüm, aldatanı aldatılanı Düşene tekme atanı ve kurşun sıkanı Kötülüğe dair ne varsa gördüm Umudum boşmuş onu anladım Yapılacak ve yapılmayı bekleyen Binlerce iyilik varken, kötüye kul Köle olanları gördüm, darmadağın ettiler içimi Dayanamadım öfkeye kapıldım Kötüye kötü oldum, Ah Helen Ah Helen Bize de dokundu kötülükleri Döndüğümde sen yoktun. Beti benzi atmış bir umudun Yanışı yıkılışıydı belki Sana duyduğum aşkın Yok oluşu, tükenişi Helen Oysa ne kadar sevmiştim Sana ne kadar değer vermiştim Ama ne yazık hala acısa da içim Yüreğimi kaybettim aşk dediğin nedir Helen. Hatırlıyor musun Helen’ im Bir iş için bir sahil kasabasına gitmiştim Ve sen kulağıma hiç Dönmemem gerektiğini fısıldamıştın Şimdi düşünüyorum da Bunca insan arasında O gün keşke seni dinleseydim O zaman hiç bugünleri görmezdim. Seni sana sen değil Seni sana ben getirdim Seni bana sen değil Seni bana ben getirdim Gelişini bir ben bilirim Benden başka yok Senden haberli Seni bir ben bilirim İçimde gizlediğim sevgili Sensizliği bir ben bilirim Senden öncesini senden sonrasını Sensizliği bir ben bilirim Ben senin çocukluğunu bilirim Ben senin büyümeni gördüm İzledim gelişmenin her anını Ben seni içimde yoğurdum. Ne kadar güzeldi seni yaşamak Her an ve bitmezcesine mutlu olmak Her vakit sana koşmak Ve seni, beni beklerken bulmak Ne kadar güzeldi sadakatin İçimde bir kez olsun şüphe olmadı Seni kaybetmeyi düşünmedim Mazisi olmayan gerçek aşkım. Evren dediğin iç içe İç içe aynalar gibi Bakışın yansıması Bir aynada Ve sen Ve sen Helen Benim evrenim Varlık nedenimsin. Ağlamak geliyor içimden Bu mutluluk daha Ne kadar sürer Helen Korkusu sardı yalnızlığın Daha sen gitmeden Yüreğim daha Ne kadar kaldırır Bunca keder ve sıkıntıyı Ve sen daha Ne kadar yaşayabilirsin Bunca dert arasında Senin için yüreğimi Cennet yapabilmek isterdim Ama ne yazık, yazık ki İzin vermiyor yaşamım. Hep gizleyeceğim seni Kimse bilmeyecek Helen Yoksa bizi kıskanırlar Korkarım seni kaybetmekten Ne olur sende belli etme varlığını Kimse bilmesin seni Bir gün gelir de biri duyarsa Kırılır nazarından içimde ne varsa Ah Helen sen ve sensizlik Gitmeyeceğim desen de Nice gelenler bilirim Gitmeyeceğine yemin ederek. Umarım terk etmezsin beni İstemiyorum son bir kez daha Yalnız kalıp terk edilmek Umarım ter etmezsin beni Biliyorsun benim için önemini Bu seni ilk hissedişim ve ilk görüşüm Umarım terk etmezsin beni Artık yalnızlık olmamalı Ah Helen gitmemelisin ölene dek. Yüreğime çiçekler ektim Böldüm yüreğimi çiçek bahçelerine Kırkımızı, beyaz, siyah Güllerim var senin için. Yüreğime çiçekler ektim Çeşit çeşit çiçeklerim var senin için Laleler menekşeler papatyalar Aklına gelebilecek her şey hepsi senin için. Yeter ki sen sıkılma, Güzelliğin kadar olmasa bile Mümkün olduğunca güzel olsun Yaşadığın yer, her şey senin için. Her şey ikimiz için Sıkılmanı istemem Helen Beni terk etmeni istemem Her şey senin için. Sevgidir elimde ince kalem Yazıyor aşk mürekkebinden Bir yürektir yazdığım Senin olduğun senin büyüdüğün. Sen benim abıhayat çeşmem Ben sende sürmekteyim gençliğimi Sen benim ölümsüzlüğüm Bana hayat veren ve beni yaşatan Bende seni yaşatacağım Senin beni yaşattığın gibi Ve seninle birlikte bende öleceğim Ne zaman biterse beni besleyen suyun Şefkatse şefkat sevgiyse sevgi vereceğim Söyle benden ne istersin aşkım Yıldızsa yıldız güneşse güneş Söyle sadece ben sunayım sevgilim İçimden bir ses beni zorluyor canım Öyle diyor gönlünden ne geçerse yapmalıymışım Çünkü bugün birlikteliğimizin son günü olabilirmiş Dönebilirmiş seni bana getiren aşkım Ah Helen ah Helen Yazamadığım şiirim Ah Helen ah Helen’ im Yaşayamadığım şiirim. Bazen sırf değişiklik olsun Biraz fark olsun diye Tartışalım istiyorum Sırf sen sıkılma diye Ama ne zaman Ortaya bir sorun çıkarsam Öyle bir bakıyorsun ki içimden Ve sana kıyamıyorum, kıyamıyorum. Kızma ne olur kızma bana Helen Ne olur darılma, her an Seninle ilgilenemiyorum diye Seninle yaşamak için çalışmam gerek. Ah Helen aşkımın Tükenmez cumartesisi Ben sende haftanın En güzel gününü buldum Ne pazartesinin çocuksuluğu Ne salının acemiliği Ne çarşambanın yeni yetmeliği Ben sende haftanın En güzel gününü buldum Ne bir olgunluk öncesi perşembe Ne de cumanın eksik olgunluğu Ey cumartesim en güzel günüm Aşkımın bitmez cumartesisi Pazara kadar seninleyim. Gün batışıyla eve gider Eve gider tüm işçiler Paydos vakti gelmiştir artık Bir sen terk etmezsin yüreğimi. Ah birine gel dememek Çağırmamak onu yalvarırcasına Çünkü hep içinde olduğunu bilmek Her akşam eve dönüşte Kapıyı açan bir sevgili olması gibi Ah Helen’ im ne büyük mutluluk Yüreğimde dirildiğin güne minnettarım Ben seni hiç gözüm yaşlı çağırmadım Çünkü hep çağrıldığın yerdesin. Ah Helen nice şarkı bilirim Bana acıyı ve kahrı tattıran Nice hüzünlü şiir bilirim Bana ölümü hatırlatan Ah Helen im istemiyorum Bahsedilsin mutsuz aşklardan Yüreğimde yalnız ikimiz olalım Uğramasın ne keder ne de hüzün. Sana olan bağlılığımı bilirsin Her gece içimden içime Seni sevdiğimi söylerim Yolda bir güzel görsem Hemen başımı çeviririm Ben seni gözümle de olsa aldatamam Bilirsin canım sana yalan söyleyemem Sen benim meleğimsin. Hiç üzmüyorsun beni Ne istersem onu yapıyorsun Ama yetmiyor yetmiyor Helen Ayrılık saatlerindeki ayrılık Uyku bile olsa uzaklık Yakıyor yüreğimi uyuma artık. Bitmez tükenmez şiirlerim İçimdeki Helen’ im Yazıyorum durmadan Övüyorum seni yıldızlara Övüyorum tüm insanlığa Ve yaşatıyorum seni Ve yaşadıkça da yaşatacağım İçimdeki aşkım. Yalnızlığımın tıraşlı günleri Başlamıştı gelişinle Kimsesizliğim yoktu artık Temiz giyimliydim Varlığın yetiyordu Kendime saygı duymama Ve kendime sesleniyordum Yalnız değilsin diye. Sana kavuştuğum günü unutamıyorum Her an aklımda tekrarlıyorum Bu mutluluk sürmeli bu mutluluk sürmeli Her an yaşasam o anı, yine de yetmez canım Ne kadar hüzünlüydüm bir aşkı kaybetmiş Bir aldatılmışlık içinde yıkılmıştım Kaderime yanıp yıkılıyorken, yenilmiş Birden bana seni getirdi kaderim Ve ben onca yıkıntı arasından Öldüğüm yerden kalkarak uzattım sana ellerimi Ve bana sunduğun güneşe baktım Ve ondan beri içimde doğuyor güneşin. Bir dolunayı gizleyen Bulut gibiyim Seni gizliyorum Olmadığın her yerde. Milletin yoktur senin Kozmopolitsin sen Sadece adın var İçimdeki sana koyduğum. Yalnızlığım fecre karıştığı an O gecenin son anlarında İnsansız vakitlerden çıkıp Günün karmaşalığına atıldığımda İnsansız geceme değil Karmaşık güne değil Tan vakti, gidişine Senden ayrılışıma yanarım. Ah Helen kapı ardında Saklandığın yetmedi mi Gizlendiğin yerden çık ve gir içeri Tüm dünyam senindir. Güzelliğin ruhumu okşuyor Truvalı güzel Helen Savaşmış düşmanlıkmış boş ver Gel sevişelim son bir kez. Ah Helen dün doğum günündü Ve ben alabildiğine içiyordum Sanki doğrularcasına bir unutulmuşluğu Aklımda hayalin kendimden geçiyordum Bir neşe yoktu halimde Bir keder bile diyemem Sadece içiyordum kendi ruh halimde Ve bir unutulmuşluğu hissediyordum. Seni kaybettiğimden beri Bir tablo gibiyim alabildiğine gerçek Ve en büyük simgecileri bile Hayrete düşürecek gizli bir ruh halinde. Ağıtçılar ağıt yakar Bütün ağıtçıları kandırdım İçimdeki bütün ağıtçılar Bize ağlar. Gözlerinden çıkan alev değildi belki Yüreğinden çıkan lav değildi Ama kulaklarımda yankılanan sesin Hala yakıyor içimi. Gizil sevgilim Helen Bir gün çıkacaksın ortaya Güneş gibi doğarak hayatıma Biliyorum benim için geleceksin Şimdilerde gizlenirken Bir gün çıkacaksın ortaya Seni yoğuruyorum içimde Ve hazır olacaksın bir gün Seni ben getireceğim dünyaya Yalnızlığıma son eresin diye Bu aşksız dünyaya Aşk getiresin diye. Seni ne zaman kaybederim bilmem Belki beni terk ettin ama gidişin yetmedi Yetmedi bendeki seni götürmeye Bir sen gitti başka bir sen geldi Ancak ayrılalım demenle başlayan ayrılık Cümleni tamamlayana kadar sürdü Ve sen ve sen hala benimsin Ve sadece güzelliklerinle Artık hata işleyemez beni üzemezsin Bende kalan sen Sadece iyi yanlarınla kaldı. Ters yazılmış bir şiirin Başıydı aşkımız... Ters yazılmış Bir şiirdi ve Her şiir gibi Sonunda başına döndü... Ahmet Aksoy __________________ Buraya Kadarmış ..

05-24-2009, 08:38 AM	#44
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57915 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	İçimizdeki Kambur İçimizdeki kambur …..kısırlaşmış umutlar esrarengiz tecrübelerden kalma ….neden sonra kanamaya başlar karınca belli fikirlerimiz kırılınca. Ahmet Aksoy __________________ Buraya Kadarmış ..

05-24-2009, 08:38 AM	#45
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57915 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	İçin İdea gelgeç çocuklar büyütür zaman ....içli, acımasız, kırılgan, zorba yetişmekle yetişkinlik arasında uçurum .......odaksız yürüyüşler sancısı nerdeyim sorusunu hiç bir yerde sormanın çaresizliği bilinçsiz davranış tarzı ....ilk giden bizi nereye çağırdı biz şimdi neredeyiz .....sorgulamanın sorgusuzluğunda ...............ayışığı ...........aydınlık ve gölge ilk ninniyi öğreten şeytan olmalı .......'uyusun çocuklar ve uyurken büyüsün' ................uyan ve yıldızına yürü Ahmet Aksoy __________________ Buraya Kadarmış ..

Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir)