Zafer Şık

[GooD aNd EvıL]

Kaşıkçı Elması


Senle fark edilen hayata
Seninle beraber nokta koymak isterim
Umut sözlerden değil
Gözlerin mavi ferinden okunur,
Senle beraber maviye tutulan gözlerimin feri işte..

Senin için buradayım
Gül mevsimi senin için gelmiş bu şehre,
Umutlarım senden sonra yeşillendi nedense,
Kabahat seni sevende mi yoksa
Seven kalbe sınır konabilir mi söyle..
Dünyanın en pahalı elması
Kaşıkçı elması derlerdi ya hep şimdiye kadar
Anladım hep yanılmışlar
En meşhur sarrafa seni sordurdum
Tarihler bir daha yanılmış
En pahalısı sensin ben biliyorum
Kimse bilmiyor ama, olsun..
Seni bulmuşum bir zindan kentte,
Elmas için zindan şehrine gitmeye değer miydi dediler bana
Çareyi seni de yüreğime hapsetmekte buldum,
Şimdi sen yoksun ama
Yokluğun hasretin muallimi oldu yüreğimde
Şimdi herkes suspus olmuş, ne desinler ki bunun üstüne..

Hasretin artıyor içimde alev alev her geçen gün
Bir yangına tutulmuşum sanki
Seni bekliyorum şimdi
Bu yangını söndürmek için gelmelisin..
Devasız dert vermemiş Yaradan
Öyle bir hale giriftarım ki
İlacımın yalnızca sen olduğunu biliyorum..
Ey çaresiz hastalığımın tabibi!
Hastalığım senden, hastalık ilacım da sen yine
Garip değil mi?
Gönül ne sultan tanır ne de siyahi köle
Bu derde tutulmaya gör sen de
Gönül kimi severse sultan odur
Gönül kimi severse, kaşıkçı elması odur, o, o…

[GooD aNd EvıL]

Kayısı Güzeli


Taze bir ağrıyla uyandım bu sabah
Sabit kalmadım yeminime, kalamadım işte,
Önceleri çok korkmuştum
Ama sonraları alıştım,
Zaten bir ilk değil ki bu susuzluğum..
Ve yağmurdan sonraki toprak kokusu olmadı hiç hatıralarda,
Ütülü umutlar olurmuş
Kısmetliler anasında doğarken Zafer’le doğarlarmış
Anlaşılan tarihler bir ben de yanılmış,
Taşıyamayacağım ağırlıklar yüklendi yüreğime
Bir değil, iki değil, üçüncüsü bundan evveldi,
Şimdiye kadar hep kaybettim, alışmamış da değildim aslında
İnsan kaybede kaybede kazanırmış derlerdi ya,
Vay be hep bize mi düşecek bütün kaidelerin istisnaları,
Kendi şahımızı yine biz mi yere düşürecez,
Biliyorum, kaybetmek adımıza yakışmasa da
Kazanmak inşallah ahrette ola..
Köpekler sadık değilse insanlığa eskisi kadar
Hala nankör damgası yüzlerinde varsa kedilerin
Cezayı kime keseceksiniz?!
Ahvalimiz malum be kayısı güzeli
Geç bulup erken kaybetmek bize kalsın
Bu yangına düşünde elbet bir gün sen de anlarsın,
Bak! İnkisar-ı hayale uğradım yine
Bir zindan sessizliğindeyim..
Tek boyutlu umutlar gözlerimin ferinde
Ay nasıl da içler yakardı alacakaranlıkta..
Evet masumsun belki de ama, suçlu kim burada?
Şimdi çift kırıldım sana işte,
Her şeyin bir oluru var belki de; zaman.. zaman.. zaman..

[GooD aNd EvıL]

Kerbela


Yine muharrem
Yine aşura
Yine maziden hatra
Kekeme acılar gelip oturur başucumuza,

Kanlı bir kum fırtınasında
Mersiye okur çöller -
Cennet gençlerinin efendisi adına,
Güneş mum gibi eriyiverir,
Yıldızlar Kerbela’ya düşer,
En güzelden, yıllar evvelinden
Kesik bir başı okşar gibi teselli ..

Fıratın gözleri hala kan çanağı..
Asırlar geçti, yetmedi
Hala yas tutar gözlerimiz,
Ey Hüseyin(r.a)!
Susuz kalan her gül
Senin kanınla hayat bulur şimdi!
Kırmızı ölümü terkine alıp gittin,
Zeynep (r.a) el sallıyor Kerbela’dan, ardından senin,
Melekler gözyaşı döküyor
Biz de ağlıyoruz
Ağlayışımız seni bilmeyişimizden,

Yine Muharrem
Ve bugün aşura
Bugün demli efkarlar dolaşır zulamda,
Ey Hüseyin (r.a)!
Gittin, gözlerimizde kırmızı gözyaşı kaldı
Gittin, ellerimizde sabır
Yüreklerimizde davana sebat kaldı,
Ey Zeynep (r.a)!
Ey kılıçların efendisinin kızı!
Haber saldın tüm cihana
On dört asır evvelinden:
Kerbela’ya kimsecikler uğramasın!
O gün sabahı olmadı alemin,
Güneş Kerbela topraklarına gömüldü,

Ey Hüseyin (r.a)!
Ey dünya gözüyle görülebilecek
Cennet güllerinin sonuncusu!
Bugün seni yine hayırla yad ediyoruz
Senin neslinden öyleler geldi ki
“Binlerce başın feda olduğu hakikat uğruna -
bizim başımız dahi feda olsun” dediler,
Onlar da hasretine dayanamayıp sana geldiler,

Yine Muharrem, yine aşura
Yine Kerbelada’ki elim hatıra dokunur bir yanımıza,
Ey Hüseyin (r.a)!
Ey cennet gençlerinin efendisi!
Ey Hüseyin (r.a)!
Ey dünya gözüyle görülebilecek
Cennet güllerinin sonuncusu!
Bizi de alsana yanına
Beraber gölgelenelim tuba ağacının altında,
Bizi de al, bizi de al, bizi de al…

[GooD aNd EvıL]

Kırmızı


Sen kırmızıyı severdin
Kırmızı en çok sen kokardı,
Sen ve kırmızı
Ne kadar da yakışırsınız...

Sen gittin
Göklerimizde yağmur kalmadı,
Firakının tufanına yakalandık,
Kırmızılar da talan edildi ardından
Turfandaya yakalandı güllerin zemheride..

Kırmızı sen kokmadı gidişinle,
Oysa sen kırmızıyı severdin elvan elvan
Kırmızı sen olur ve sen kokardı,
Şimdi sensizlik çöker omuzlarımıza
Kırmızının dikenleri gelip çarpar suratımıza..

Sen yoksun
Kırmızı yok,
Sen kırmızıyı severdin illa
Kırmızı sen kokardı,
Sen ve kırmızı
Ne kadar da yakışırsınız..

[GooD aNd EvıL]

Kısa Söz



Kirli sakalı sevemedim nedense
Bulaşık umutlar beslemedim hiç
Kendim gibiyim her daim
Mührüm de sözümde değil
Mevlana’nın dediği gibi hani;
“Ya göründüğüm gibi ol
Ya da olduğun gibi görün”
Bizim de ahvalimiz malum
Uzun söze ne hacet..

[GooD aNd EvıL]

Lokmanı Hekime Seni Öğretiyorum!


Lokmanı Hekime seni soruyorum!
Gözlerini gönlümüm mavisine dayadın
Yeni doğan bir çocuk bereketiyle girdin gönlüme,
Seni sevebilecek kadar tanıyorum!
Yüreğime seni hapsedecek kadar deliyim
Seni zindanıma atıyorum
Mahkumu değil sultanı oluyorsun gönlümün..
Umutlarımı denize bırakıyorum,
Dalgasız bir liman şehrinde
Şimdi sadece sana tutunuyorum,
Kokunu rüzgarlarla sal bu diyara
Sesini telefondan işitirim bir gece vakti
Pembe yaşmaklı resmin ellerimde şimdi,
Sensizliği yakıyorum bu limanda
Tüm haber güvercinlerini sana yolluyorum..

Sensizliğin ilacını Lokmanı Hekimden soruyorum
Nerden bilebilirdim ki
Dünyanın cevapsız tek sorusunun olduğunu
Önceleri çok korkmuştum
Ama biliyorum ki
Devasız dert vermemiş Yaradan yaralı kullarına
Sonra, seni sende bulduktan sonra
Lokmanı Hekime seni öğretiyorum!

[GooD aNd EvıL]

Mavi Bulvar


Hüzün damıtan Mavi Bulvar’da yürümekteyim
Yalnızlığa kamufle olmuş sinsi bir kurye
Peşi sıra gölgemin karanlığına gizlenmiş..
Su sesinin sevk ettiği yöne gitmekteyim,
Parke taşlarla döşeli yolda yürümekteyim,
Asma köprüden sessizce karşıya geçiyorum..
Yol kenarındaki fazla ışıklar gözlerimi alıyor
Efkardan değil sadece bu yüzden
Eğip başımı önüme yürüyorum.

Bir haziran sıcaklığı tüm yüreklerde,
Dramatik levhalar bazı yüzlerde,
Hüzünlü güfteler besteleyen
Şehrin aşıkları yürür Mavi Bulvar’da..
Müntehası uzun bir yürüyüşün
Maraş dondurmasının serinliği ferahlatıyor
Dudağı kavrulmuş biçareleri,

Yürümeyeli çok oldu bu bulvarda
Karanlığa, sessizliğe ve kimsesizliğe-
Vurulmuş bir adam yanım olarak..
Geceden hiç mi hiç korkmadım,
Akan suyu geceleyin daha çok sevdim,
Celalinden korkmam, heybetinden kaçmam
Dalıp geçerim dalgalarının arasından..
Yürürüm sahile doğru
Kimsecikleri göremem,
Zaten ben kalabalıklardan korkmuşum ve kaçmışım,
Mavi Bulvar’a vurulmuşluğum da bu yüzden..

[GooD aNd EvıL]

Mavi Hece


Gülistan ve Bostan;
Bağı kopmaz aşkımızın iki şahidi,
Ey ceylan gözlü yarim!
Dikeni olmayan gülleri getirdim kapına
Güller ki aşk kırmızısı hepsi
Dokunmazsan küsecekler,
Gül aşka su
Aşkın yüreğimde mavi hece...

Yalancı şafaklardan kaçarak düştüm yollarına
Aşkın renkli fotoğraflarını çektirdik seninle
Gelmelerime aşina bu yabancı şehirde
Tadına varamadığımız kavuşmalar
İki yaka bu kadar mı yakın olur birbirine Allah’ım!
Gülüşün *******ime yorgan
Yüreğin kanat çırpar iki elimde
Mavi heceli türkümüzün ırasıydı dualarımız,
Birbirimizin yüreğine dayanan
Esrarlı, masum sevişmelerimiz,
Gurbetin günahıydı inadına yaptığımız!

Cemreler düştü beklemelerimize
Yollarıma gamzelerini ser
Aşkı hecelere böl
Kimse ortak olmasın bu derde,
İçimde alevlenen özlemlerine
Uykusu bölünmüş sabrıma gözlerini bırak!

Hadi ellerini ver yüreklerime
Tek hecelik sırrımıza vefakar kalbinle,
Sultanları tahtından eden aşkın sancısıydı
Seni sana çeken,
Beş parasız ağrıydı hep yitirdiklerim
Gözlerin zeytin dalı oldu umutlarıma,
Gülistan ve Bostan;
Bağı kopmaz mavi hecemizin iki şahidi,
Ey gözlerimde hasreti tüten yar!
Dikeni olmayan gülleri getirdim sana
Güller ki aşk kırmızısı hepsi
Dokunmazsan küsecekler,
Gül aşka su
Aşkın yüreğimde hep mavi hece...

[GooD aNd EvıL]

Mecnuna Aşk Dersi


Çok zor kazandım seni;
Göz yaşıyla, umutla, aşkla..
Yalanla dolanla değil
Seni senle kazandım!
Yıkılmış bir kentten geride kalan
Bir küldüm önceleri
Mimarı oldun yüreğimin
Tüm hücrelerime kendini işledin
Adını değil sevdanı kazıdın benliğime..
Artık sensiz olmuyor
Her zaman bir yanım eksik kalıyor yokluğunda
Sensiz bu şehrin sokakları sessizlik kokuyor
Yenik bir sultan değilim gönül tahtında
Sürekli yeni yerlerin fatihiyim
Senin gönül sarayında,

Tellallar çağırdım
Yedi cihana haber salsınlar
Tarihin en büyük sultanını dinlesinler
Bilsinler ki bu saltanat tüm cihanı sarsacak
Altına mühür diye gözyaşıyla ıslattım fermanı
Adımı yazmama gerek yok
Benim adımdan değil
Mecnuna aşk dersini
Benim vermemden tanır herkes!

Çöllerde yitilmiş aramaz be Mecnun
Aranılan kaybedilen yerde bulunur..
Şimdi herkesin dilinde senin adın
Herkes Leyla ile Mecnun hikayesini konuşuyor
Sevdanı dillere düşürmekle yanlış yaptın
Artık her aşığa “mecnun” deniliyor şimdi
Namın zamanla kirlendi senin,
Sen çöle düşmekle hata ettin..

Çöl sıcaklığındaki sevdan
Yenik düştü metro binalar arasında..
Her asra bir Mecnun bir de Leyla gerekliydi önceleri
Ama şimdi tüm aşıklar birer Leyla ve Mecnun
Çölde değil ama
Semaya uzanan gökdelenlerin gölgeleri arasında
Sevda ikliminde yalnızlık satarlar..
Gel de gör, adınız kirlendi..
Kim olduğumu merak ediyorsan eğer
Adımı yazmama gerek yok
Benim adımdan değil, sevdamdan tanır herkes
Dedim ya sen çöle düşmekle hata ettin..

[GooD aNd EvıL]

Mevlana Diyarından Bir Rüzgar


Mevlana diyarından bir rüzgar;
Senin kokunu bana taşır..
Mevlana diyarından bir rüzgar;
Rahmetin böylesi görülmedi şimdiye kadar..
Mevlana diyarından bir rüzgar;
Bu sevda bu deli gönüle dar..
Mevlana diyarından bir rüzgar;
“Ne olursan ol yine gel” ey yar..

Mevlana diyarından bir rüzgar;
Seni bana getirir bir gece vakti
Mevlana diyarından bir rüzgar;
Sanki ezelden tanıyorum seni
Mevlana diyarından bir rüzgar;
Gel de şad eyle beni..

Mevlana diyarından bir rüzgar;
Anladım sen de tutulmuşsun
Sen de vurulmuşsun
Benim sana vurulmuşluğum kadar..

Mevlana diyarından bir rüzgar;
Senin olmadığın aşktan
Senin aydınlatmadığın umuttan
Seni bana unutturan yardan,
Mevlana diyarından da olsa tüm bunlar
Sana sığınırım ey Allahım!