Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Şeytan mı Suçlu?

Deve hörgücünde harcanır nurlar,
Gönüle simsiyah kazınır urlar!
Her ihtardan sonra başlanır kurlar:
Şeytandır tek suçlu, düşünmez azar...

Aklın varsa gafil, tek suçlu sensin!
Vesvesen gelir hoş, boş eğlenirsin...
Nefsini perişan, zalim edensin!
Şeytan yaşar hazda, aczinde mezar...

Nedir öğüt, gizli hazine... Oku!
Sanatında sırlar, mükemmel doku!
Şeytan ilk kapıdır, geçince şoku
Allah’ı tanır aşk, yaşanır huzur...

Şeytan taşlıyorum Hacda, Mina’da!
Bütün hiddetimle, dilde-manada...
Küçük, orta, büyük, sembolik nazar!
Ruhta beden doğar, uçar semaya...

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Şimdi İyiyim...

Yağmura karışmış gözyaşımın çiçeğini suladığı,
sonra sevgini koklayarak yaşadığım susuzluğu,
Paylaşmak istiyorum seninle...
Acının, ızdırabın silindiği toprağın üzerinde,
sadece kalan son ayak izlerinin sırlarında...

Sanatçının çığlığı tırmalamaz kulakları,
Ne hoş dalarsın tuval önünde durduğunda!
Deli diyecek kadar yüreklenen insanlara aldırmadan,
Akarsın maviliğin döşeğinde yer ve gökyüzünde,
Aşk tılsımını hissetiğin mutlulukla!

İzlerinin sürüklediği yollarda ismini arıyorum,
Sensizliğe yenik düşmüş, illaki pes etmiyorum!
Hayatta kalan son çiçeklerin arasında yürürken,
Destekleri kulaklarıma geliyor, cesaret alıyorum!
Kimbilir hangi korkunç savaşın içinde ama
Savaştan uzakta seni seyrediyorum...

Cesaret bulursam çöl serabında aşkından,
Gurur duyarım mecnunun olmaktan!
Rüzgarından tozu toprağı yutan olmak her aşığın harcı değil,
Öksürüğe katlanmak, beter ölüme meydan okumaktan!

Kalabalığın içinde haykırmak sevginden,
Yarış çizgisini göğüslemek için çok erken!
Yıprandım her gece düşünmekten,
Gelecek hayalleri düşlemekten!

Tanımak adına paylaşabiliriz, tevafuk diyebilmek...
Dostluğunu istersem çok şey mi isterim bilmiyorum!
Hele o öksürüşümde isminle hitap edebilmek
Yardımını istemek zor görünüyorsa da, istiyorum!

Sanırım aşk sihrinin formülünü keşfetmem gerekiyor,
Sırları deşifre etmek demek yanardağ lavında erimek!
Birde akarken yakılan doğa damarımda geziniyor,
Ne kadar zor olacak... Olsun varsın demek, mücadele tadında!

Sana nasıl darılabilirim ki…
Şirin bir çocuğun içindeki bu şımarıklığın,
Aynada yansıyan güneşine nedenler yakıştırmak gibi...

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Şu Anı Yaşamak…

Umutlar vaatler hayaller… Torbanın içinde,
Piyango heyecanları değerken elimizde!
Gelecekten haberdar olmak isteyen nefiste,
Biter her şey yaşamaya devam eden nefeste!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Şükür...

Şimdi esrar içen olsaydım,
Amsterdam’da serbest bölgede otursaydım,
Halimi merakla izleyen turistler görseydim,
Ne yapardım aciz ve acınacak halime...
Sanki sirkte acı çekerek eğlendiren aslan-kaplan şeklinde,
Yerlerde kıvranarak bin bir zahmetle soluklansaydım!

Her gün meyhane köşelerinde,
Gecenin uyku döneminde,
İçkiyle çare bulunmaz nara nöbetinde,
Aileyi, dini, kendini unutmuş harcansaydım...

Gizlilik içinde,
Kumarhane köşelerinde,
Kaybettikçe kazanmak için kaybeden...
Ruhtan sinmiş aklın elinde,
Perişan olsaydım her an!

Delikanlı olsaydım gecenin ortasında barda diskoda,
Kulağımı sağır eden müzikle salınsaydım her yana,
Akamayan yağmur suyunun çamura banması gibi...
Her yaşanandan sonra sinseydi çıkmaz çamur lekesi,
Sarsaydı ruhumu eğlence denen sorumsuzluk illeti!

Kendi kadınını beğenmez gece hayatında,
Elden ele geçen kadınlar peşinde zinayla,
Heyecan iklimiyle şeytana kul emrinde!
Her anı ateş ömrümü tüketseydim kaç kere...

Yazdıklarından, çizdiklerinden, oyunculuklarından
Şöhret koltuğuna uzanan olsaydım yolcularından...
Sanatı parayla eşdeğer hatta daha üstünde yaşayan,
Her paparazzide ahlaksızlığımla olsaydım övünenlerden!

Sigara elimde sokaklarda yangınlarım dolaşsaydı,
Adı karizma diye çıplaklığımla gece ölseydi gün doğsaydı,
Makam, maddiyat, saltanat peşinde şahsım köle olsaydı...
Ölümü unutsaydım haşa Allah’ı tanımaz gezseydim!

Şükür ki, ne şükür...doğru benim bildiğim!
Hiç birine bulaşmadı olmadı kanında kimliğim...
Alnım Allah için secdede... İmanın tadı bedenimden akar ruhuma,
Oturmuşum Müeezin Müeffili’nde Kabe’de... Zemzem tadar dilim!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Taksi Şoförü/Namaz...

Kum düşürünce taksiler yaşadı,
Koştum taksiye her seans sonrası...
Kağnı adımlar bindim arabaya,
Oturdum bitkin, iki büklüm arkada!

Her şoför dosta sordum tek bir soru
“Müslüman mısın? ”, cevap şükür dolu
“Namazla aran? ”, “Vakit mi var, nerde? ”
“işlerim yoğun, Cuma bir tek sosu...”

“Hanımım kılar, beş vakte beş katar”
“Allah affetsin, rızk derdi bin beter”
Dilde hoş iman, yaşamaz bedende
Bahanesi çok, söylenir bir kader...

“Peki sana bir yol önereyim mi? ”
“En kolay gelen bir vakit var mı? ”
“Sabah namazı, hem az hemde evde”
“Ve devamlı kıl, nefsine uyar mı? ”

“Namaz her kulun bir aşk söyleşisi”
“Her derdi unutup coştuğu neşesi”
“Rahmetten emin tevazu duası”
“Aşkına gider/beş kere bin kere...”

“Söz ver kendine aşkını tazele”
“Rızkın-huzur çok olmazsın amele”
“Namaz bahane Allah’ı bir sevde”
“İki batında çözülür bilmece...”

Helâllik aldım şoförden son kez,
Dert nefes alma anladım, nefsime ikaz!
Ohlaya pohlaya açarken kapıyı bin naz,
Eşim yokladı, 'Ne oldu? ' endişesiyle...

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Tanışma...

Şöyle bir denize bak, dalgalara...
Dalgaların arasında sıkışmış durgun yüzeylere!
On beşlik yeni yetme gibi genç ve taze...
Her dalga gözdesi başka ölçekte,
Her boğumunda yaşar senden bir parça özlem!

Her gözdeyi merak eder insan...
Hepsini ne görmeye nede anlamaya zamanı yoktur inan...
Yaşam kısa ve gerçek şu ki bu deniz...
Dalgaları var,
Gözdeleri var
Ve sakin görünüşünü içinde saklar...
Soğuk, sıcak, rüzgâr ve bulut onu değiştiren,
Gelinlik kız gibi süsleyen!

Ne yapacağını bilirsin her parçada,
Bilmem kaçıncı gözde de olur bu, ne fark eder… Hep mavidir rengi!
Kumsalına gelip de baktığında
Huzurluysa ruhun,
Heyecan hissediyorsan,
Ne kadar boş düşünmek gerisini…
Ne kadar boş kurallarla sınırlanmakta…
Herhangi bir gözesini seç ve yaşa!
Bırak kendini, geçmişini ve daha nelerini…
Nasılsa yüzmeyi biliyorsun değil mi?

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Tarih…

Heybeye sığmış tarih,
Doğum ölüm sevinç ah!
Ders yüklü omza sabah
Ergenekon-Malazgirt…

Aşklara kına tarih,
Acı, ağıt, hüzün, ah!
Uyutmamış kaç sabah
Romeo’dan Mecnun’a…

Gizler saklamış tarih,
Gurur, nefret, haset, ah!
Uykular bölmüş sabah
Entrika-devrimler…

Bizlere ayna tarih,
Yansıtır, görünce ah!
Aynı güneş ve sabah
Savaşta ve barışta…

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Tarla…

Elime bir çiçek, gülüp verdiler!
Toprak bereketli-hoş, gel dediler!
Tarlası-tapusunu gösterdiler,
Sürmesi-sevmesini bil dediler!

Tarla-saraykondu birden emanet,
Süslü-püslü hali sundu keramet,
Hayatım değişti yundu kâinat,
Derdi-kederini dost bil dediler!

Ay dünyaya uydu gün gece sağdı,
Uzun ana gebe sabırlar yağdı,
Toprağına benzer çocuklar doğdu,
Özüne-sözüne yar, bal dediler!

Kavgalar başladı sen-ben nedensiz,
Hediyesiz olmaz, çal çaput pazensiz!
Nadasa alındı kaç yıl yarensiz,
Mecnun Leyla’sına yol, çöl dediler!

Beti, benzi, ruhu, gölge toprağa!
Sahiplenmek mümkün mü olunmaz ağa,
Aksine, anlamaz-bakmazsan bağa
Verimsiz, bırakır bir dul dediler!

Toprak verimsizse âşık usanır,
Aşka muhtaç gönül üzgün kuşanır,
Tarladan tarlaya maksat aşınır,
Yangın enkazında toz-kül dediler!

Tarladan taşları-otları sök at,
Rızkın-peykin onda, selametle yat!
Meşakkatsiz yemek, yok kolay hayat
Gerçek aşka duayen kul dediler

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Taş Bir Ev…

Asırlardır sadeliğini korumuş,
Kim bilir acı-tatlı nelere tanık olmuş,
İlerliyorum…
Karşımda görkemli, taş bir ev!
Ne hesap sormuş,
Nede gönül koymuş,
İçinde Hakka davet olmuş tek görev…
Her anı sabır, güler yüz doldurmuş!
Yaklaştıkça eyliyor güneşinden alev…

Açılıyor yine kapısı yavaş, yavaş…
Uğultusu ne hoş çınlıyor kulaklarımda!
İçimde huzuru,
Şahane kokuyu,
Görmedim ömrümde daha!

Öylesine küçük mekânda,
Öylesine müthiş kalabalık!
Selam veriyorlar huşuyla…
Herkes birbirine tanıdık!

Sormuyorum,
Korkmuyorum,
Yorumlamıyorum,
Onlarla varım sanki…
Mahşeri oynuyorum!

Safet Kuramaz

[GooD aNd EvıL]

Tebessüm…

Neşeli yüz gönülde, doğal nefestir
Yüzüne nur veren ışık, güneştir
Dudaktan dökülen, helal yemiştir
Aynasına bakmak, cennet sevinçtir!

Küsü barıştırır mutlu dilinde,
Nağmeler dökülür duygu selinde,
Karları eritir nisan gelince,
Nevruz çığlıkları, hazzı kazançtır!

Tarlamda gül kokar, otlansa kangal
Kara üzümünden yesem bir cıngıl,
Yolunda dans etsem bozulsa dingil,
Özgürce gülerim, hissetmem utanç!

Ruhunda sarmaşık, bedende şükür
Bakmaya alışık; dil, Cebeli-Nur
Mimarına âşık, hoştur tefekkür
Erciyes kadar ak, mazisi dinçtir!

Safet Kuramaz