Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Fakat bir gidişin var.
İzini belli etmeden,
Lâl oldu dilim gidişini,
İzlerken, sessizce sen giderken,
Zilletini vurdu hayat,
Kaderime de aydınlattı bu gidiş,
Arkana bakmadan gittin be
Razıyım dedim sana,
Aldırmadın giderken haykırışıma,
Yalvardım sen giderken,
Abla gitme diye,
Zahmet edip de dönüp arkana bile bakmadın...

[GooD aNd EvıL]

İsyanım var, şikayetim var hayattan
Yerle bir oldu sevgi bahçem, viran
Öfkeliyim, bıkkınım, sıkkınım
İnsan olmaktan öte
Varlığımdan şüphe duyarım
Yarınlar bana hiç olmayacak
Güneş hiç doğmayacak heveslerime
Köreltmişim yüreğimi yaralıyım
Sanki ben bende değilim
Bitkisel hayatta duygularım
Sadece bedenim hissediyor dokunuşu
Yüreğim, ruhum kapalı gülmelere
Ağlamak istesem de ağlayamam, göz pınarlarım kurumuş
Soluklanmak istesem hava bile tıkanır boğazıma
Amaçsız, dümensiz, pusulasız, yönsüz
Döner dururum ummanın ortasında
Görsem de kıyıyı ulaşamıyorum
Yok ki mecalim, yaşamaya isteğim
Daha doğarken ağlamadık mı hepimiz
Niye peki o zaman bunca isyan, feryat
Nedendir kanayan yaraya hep tuz basmak
Belki de dervişler misali
Bedenime eziyetle dinleniyor ruhum
Ama sönmüyor yine de içimin yangını
Sevgisizlik yok ediyor arzuları
Ne kadar da mutluydum oysa ki gençliğimde
Sevmeyi isterken, sevilmeyi düşlerken
Hepsi boş, hepsi yalan ve sıkıcı
Doğru olan tek şey, aşkın ve sevginin kendisi
Eksildikçe kalbinde sıcaklığı
Azar azar, ama hızlı bir tükenişle
Bomboş bakışlar, sorgulamayan, yargılamayan
Anlamayan, araştırmayan, hissetmeyen
Kurumuş ağaçlar gibi susuz ve renksiz
Sükunet, gevşeme, kabullenme
Yıkılmak, devrilmek, yok olmak beyinlerde
Sonsuzluk pınarına ulaşamadan
Yazık... Çok yazık geçen ömrüme... Yazık...

26.12.2004

[GooD aNd EvıL]

Yüreğimin taşla örüldüğü zamanlar
Asi ruhum bedenime hükmederdi
Ne istediğimi bilirdim o günlerde
Ne de yaptıklarıma bir anlam verilirdi

Acı çektiğimi sanarak yaşadım
Babam derdi ya 'sen ne gördün ki'
Doğruymuş gözlerim ne gördü ki
Sanki herşey annemin dediği gibi

Hoyrat seneler birbirini izler
Yangın yerine dönen kalbim
Sürekli olarak sevecek birini arar
Sanırsınız ki kimse kalmamış etrafında

İsyankar yıllarım böyle geldi geçti
Artık bende masum bir serseriyim
Oyun oynamak istedikçe ağlayacak
Yemek istedikçe de çalışacağım

Geçmişte kaldı hatıralar belki
Ama kimse beni bilemezdi
Ümitlerimi doldurdum bir çuvala
İsyankar yıllara inat gidiyorum masumca

[GooD aNd EvıL]

İsyanlardayım
Nerdeyim kiminleyim
Kimmiş beni seven?
Adı neymiş?
Ne yaparmış?
İsyanlardayım
Nasılmış gülüşü
Hasreti nasılmış?
Hatırlayamıyorum
Unutturdun bana aşkı
Göremiyorum
Kör oldu yüreğim
İsyanlardayım
Sevgilimi özledim
Gittiysen gittim de
Sonra amenna çek git
Ama beni perişan etme
Gidip gelme kapılarıma
Ya gel gitme
Ya git bir daha dönme
İsyanlardayım
Sesim kısıldı bağırmaktan
Duymayacaksan sus de
Susayım ki bitsin
Yavaş yavaş acısız..
Kırmadan ümitlerimi
İsyanlardayım
Ama duyana be sevdiğim
Duymuyorsan
Yeter de, isyanlarımı tüketme...
Tüketme gözyaşlarımı
Sevdamı tüketme...

[GooD aNd EvıL]

Gittiğin yerlerden dönmedin geri
Yollara rest çektim isyanlardayım
Kırıldı sonunda sabrımın teli
Yıllara rest çektim isyanlardayım

Beklenen yarınlar kaybolmuş dünden
Ümitler selamı kesmişler benden
Nasılsa hayır yok gelecek günden
Kadere rest çektim isyanlardayım

Bu benim talihim sözüm yok sana
Payımı aldım ben sevdadan yana
Hasretinden başka ne verdin bana
Sana da rest çektim isyanlardayım

[GooD aNd EvıL]

Bin Dokuz Yüz Yetmiş Sekiz'in kışında,
Geldim ot gibi, giderim ot gibi...
İki vefasız güzelin peşinde,
Koştum at gibi, gezerim it gibi...

Hüsam'ım ziyanda fayda görecek,
Ezada, cefada, sefa sürecek,
Her imkansıza, bir imkan verecek,
Fikrim çok ama, iz'anım kıt gibi...

[GooD aNd EvıL]

Bir sokak köpeği gibi son bulsun hayatım
Ya bir çöplükte karnım içine çökmüş
Ya da bir otomobilin lastiklerinde
İt gibi yaşadığımı bir ben bileyim
Leşim defalarca çiğnensin
Yapışsın kızgın asfalta büsbütün
Kimsem olmadan yaşadım
Kimsesiz bir ölüm olsun sonu da
Ne bir kabrim ne bir mezar taşım
İstemem dualar okuyanım olmasın
Bir şehir çöplüğünde son bulsun
Şu iğrenç sefil yaşantım
Yaşadığımı öldüğümü bir ben bileyim...

[GooD aNd EvıL]

Küçüğüm, sen şimdi onsekizindesin
Güzelliğin gün günden dillere destan
Hatıramda herbiri seninle canlanan
İzmir'in günlerinde *******indesin

Sönmüş yanardağlar, kaleler eteğinde
Yüzyıllardır uyuyan şu bizim İzmir
O âşık kadınları, levent erkekleri nerde?
Sahiden yaşayıp göçtüler mi kimbilir?

Balkonlara, yalılara dalar düşünürüm
O günler uzaklaşan yelkenlerin peşi sıra
Akan bulutlar gibi geçmiş: ne iz, ne hâtıra!
Sır şimdi bunca güzel hayat, güzel ölüm!

Sır şimdi gözyaşları, saadet dilekleri
Bize gelen yüzyılların hikâyesi sır
Eski İzmir diye ne varsa şunun bunun bildiği
Yaşlıların kırık dökük anlattığıdır

Aşkı şehirler yaratır, şehirler yaşatır
Ben gönlümce yaşadım, gönlümce sevdim
Bilirim saadetim, yalnızlığım bundandır
Seni bulduğum, kaybettiğim günden bilirim.

Aşklarının tarihi bir şehrin tarihidir diyorum
Gün gelir aşklariyle anılır şehirler anılırsa
Niyetim sevdalı sözler etmek de olmasa
İzmir için ne yazarsam sana adıyorum!

[GooD aNd EvıL]

On sekiz yaşında sana rastladım , bir anda benliğimi kapladın.
Dostluğu , sevgiyi , mutluluğu sende buldum , seninle tattım.
Sen ayaklarını yere hep sağlam bastın , bense hep hayal kurardım.
Yılmadın , usanmadın , en kötü günümde bile hep yanımdaydın .

Her düştüğümde sen tuttun , başımı kaldırdığımda karşımda hep seni buldum.
Beni yaşatan , beni yeşerten , beni ısıtan , beni hayata bağlayan hep sen oldun .
Aldığım nefessin , içtiğim su , gördüğüm gözümsün , çarpan yüreğim.
Seni seviyorum demem , yetersiz kalır , sana haksızlık olur ,
Bendeki seni , sana anlatmaya yetecek cümle bilemiyorum nasıl kurulur. .

Aradan yirmi küsur yıl geçti , bu gün yüreğimde halâ aynı sıcaklığı taşıyorum.
Yıllar her şeyi yozlaştırdı , eskitti , yaşlandırdı , tüketti , bitirdi.
Yalnız , sevgim halâ , on sekizinde , halâ genç , yıllar bir onu tüketemedi.
Senden , bir gün ayrı kalmak bin yıl gibi geliyor , adımlarım beni hep sana getiriyor.

Geçen yıllar bu bedeni de eskitti , sakallar ağardı , saçlar çoktan veda edip gitti.
Sırt kamburlaştı , yüz kırıştı , artık yaşlı bir adam bakar oldu , aynadan yüzüme.
Her zor günümde yanımda olan yarim , buna sen de bir şey yapamazsın ,
Elinden gelmez , gücün yetmez kadınım , ömre ömür katamazsın .

Bunları söylüyorum diye , sakın ölümden korkuyorum sanma .
Hiç bir zaman , ölümden korkmadım , korkmuyorum ,
Gençlik aşkım , kadınım , canım senden ayrılma gerçeği , yok mu .
İşte bu benim en büyük korkum , ben sensizlikten korkuyorum.

29 Aralık 2003

[GooD aNd EvıL]

Bıraktım tüm zevklerini dünyanın
Kabahatini kendimde buldum bütün olanların
Elimi vicdanıma koydum
Yanlış yolda olduğumu gördüm

İnsanların boğazında çoktan patladı dinamitler
Küçücük bebeleri katranla yıkadılar
Dilleriyle dünyayı yamayanlar ,elleriyle bozdular
Çalılıkların arkasındaki avcılar ,huzuru ezelden vurdular bile
Ve biz hala kendi dünyamızda insanız diye yaşıyoruz
her şeyi içimize sindire sindire

Bıraktım tüm zevklerini dünyanın
Kabahatini kendimde buldum bütün olanların
Elimi vicdanıma koydum
Yanlış yolda olduğumu gördüm