Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Renkler Çalarım Hayatın Özünden

Renkler çalarım hayatın özünden
Maviyi gökyüzünden
Yeşili ağaçtan,
İmgeler çalarım
Eşi benzeri olmayan
Nehir gözlerinden.

Adının geçtiği bütün sayfalardan
Eksilir beş harf
Güneş saçlarında arar
En güzelini yedi renginin
Yıldızlar çalıp gecenin en karanlık yerinden
Taç yaparım ipekten saçlarına.

Tenin cennetin en beyaz yeridir
Düştüğüm yerin cehennemim olur
Yanarım
Su olup buharlaşırım ateşten dudaklarında...

Çalarım hürriyeti göçmen kuşların kanadından
Hediye ederim
Kendi göğsünün kafesinde
Tutsak kalan çocuğa
İşte o gün sevdiğim
Yıkılmış olur bütün beton duvarları esaretin
El ele yürürüz
Güneşin doğduğu yere
Dilimizde en çok sevdiğimiz türkülerle...

O gün
En güzel imgelerimi çalarım
Şiir gözlerinden
Ve yeniden yazarım adını
Aşkın...

2005

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Resimlerde

Resimlerde
Karlar hiç erimiyor
Solmuyor çiçeklerin kırmızısı hiçbir mevsim

Hep taze kalıyor gülüşlerimiz
Ve terk edip gitmiyor bizi sevdiklerimiz
Yıllar alıp götürse de canlılığını
Gözlerimiz hep aynı heyecanla parlıyor

Zoruma gidiyor
Denize doğru koşar adım uzanan bir ırmağın
Çağlayan sesini yitirmesi bayram kartlarında
Bir martının gökyüzüne astığı
İki kanattan ibaretmiş gibi duran zamanın durağanlığı

Portakal dolu bütün ağaçlar
Leylak moru baharı müjdeleyen dallarda
Ve sen hep aynı gülümseyişinle
Her dem taze bir esintisin
İnadına akıp giden hayatın umutsuzluğu içinde...

Yalan söylemiyor aslında
Hiç tükenmeyecekmiş gibi duran kadeh
O resimlerin tek karesi bile kandırmıyor bizi
Bizim onu kandırdığımız kadar sahte gülüşlerimizle...

2006

[GooD aNd EvıL]

Resmini Yapıyorum Hayatın Ellerinizle Tutamayacağınız Kağıtlara

Mutluluğu ve acıyı
Bütün hücrelerimde yaşayacak kadar şairdir yüreğim

Gece yarıları
Hasta bir kız çocuğunun yaşama direncini düşünüp
Ağlayacak kadar insan...

Taşlayarak derin denizleri
Sığlaştıracak kadar aşık...

Yarın ölecekmişim gibi yaşlı
Dün doğmuşum gibi genç...

Kelimeleri örgütleyecek kadar tehlikeli
Ve hürriyeti düşünecek kadar...

Asiyim insanın hor görüldüğü kadar,
Enkaz altında kalmış her insanda
Yeni doğmuş bir çocuk,
Siz öldükçe ben sizin yerinize doğuyorum her şafak

Nehrime bentler çekilemeyecek kadar özgürüm
Cebimdeki yeşil yüzlü kağıtların az olduğu kadar tutsak

Her yaz akşamında beynimde orduları
Yeni Ekimlere hazırlayacak kadar devrimcidir sevdam

Sözün kısası
Biraz daha hızlı büyüyorum sizden
Gün batarken pencerenizde
Bende yeni doğmuş bir güneş
Kışın titrerken elleriniz
Bende terli bir temmuz akşamı

Simgeleşiyor bende acılarınız
Hayatın resmini yapıyorum
Elinizle tutamayacağınız kağıtlara
Ve her gece gözlerimi kapattığımda
Kelimeler bir kuş gibi uçuyor
Bilincimin ufuklarında

Resmini yapıyorum hayatın
Ellerinizle tutamayacağınız kağıtlara...

20 Ocak 2003
01: 56


Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Riyakar!

Sen, yalancı aydınlığını
Hileli aynalarda büyüten
Mağruriyet,
Beyaz boyalı bir binanın
Hiç kimseler görmediği için
Gri ve kirli bırakılmış
Boşluğu gibi yüreğin

Sen ey
Kendi bilincinin çukurunda kaybolmuş yaratık
Sadece senin etrafında döndüğünü sanma
Şu kocaman dünyanın
Ve hırs bürümüş göz bebeklerine
Yansıyandan ibaret olduğunu
İğrenç ellerinle çamurlara buladığın hayatın.

Alın başınıza çalın o zoraki merhametlerinizi
Sonbahar yağmurlarından bile daha fazla üşütüyor artık beni
O sahte göz yaşlarınız...

2005

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Robot Resim

Bir gün
Yüzünde sebepsiz gülümseyişiyle
Şarkılar mırıldanarak yürüyen
Erken büyümüş bir çocuk görürsen karşında
Bil ki o benim…

2005

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Rüyamdan Düştüm

Rüyamdan düştüm
Paramparça oldu düşüm
Bir daha uyumak istemiyorum
Bir yanım dünyada kalsın istiyorum
Bir yanım daima uyanık

Rüyamdan düştüm
Onun için bütün düş kırıklarım
Bir yanım hala o deli çocuk
Hayat dediğin iki güzel sözden ibaret

Tüm zaferler
Yenilgiler
Tüm sevinçler
Üzüntüler
Hepsi yalan
Sevgidir gerçek
Sevgidir sadece bize kalan...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Rüzgardı O Esen

Rüzgardı o esen
Ben çekingen bir yaprak
O bir deli rüzgardı
Ben sararmıştım,
Bir sonbahardı

Koskoca bir rüzgardı o
Ben sadece sararmış bir yaprak
Kuru bir ağacın dalında.
Öyle deli esti ki
Koptum dalımdan
Savruldum uzak diyarlara
Bir daha dönmemecesine yurduma.

Şimdi soğuk bir aralık akşamında
Karlar altında çürümektedir
Sararmış, kurumuş bedenim
O ise başka diyarlarda
Başka yaprakları savurmakta dallarından...

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Sabah Gün Doğarken

Sabah gün doğarken
Attığında kendini sokaklara
Bakabilecek misin kaldırım taşlarına
Yüzün kızarmadan
Bakabilecek misin ağlayan bir çocuğun
Gözlerinin içine utanmadan
Hayat,
Son model bir arabayla gezerken
Hor görmek değildi dünyayı
Hayat, pazar yerlerinde
Asfalt taşına yapışmış
Sebzeleri toplamak da değildi
Bir şiirdi belki
Özgürce okuyamadığımız
Hayat, belki bir türküydü sadece
Biz söylemeyi bilememiştik...

13 Ekim 2002
21: 02

Melih Coşkun

[GooD aNd EvıL]

Saçlarını Rüzgara Bırakma

Saçlarını rüzgara bırakma
Bütün poyrazlarda kalbim ağrıyor artık
Başlamak derken bitmek oluyor bende herşey
Gülmek derken ağlamak oluyor gözlerim
Yaşamak derken zamansız bir ölüm oluyor ömrüm

Gözlerini kaçırma gözlerimden
Bütün ayazlara düşman oluyorum artık...

13 Nisan 2003

[GooD aNd EvıL]

Sadece Görmek İstediğindir

Sadece görmek istediğindir
O son adımını bekleyen derin uçurum
Bir hayallik mesafede
Yeşil bahçeler eskiyor
Gürül gürül akıyor yanı başında
Yıllar boyu gelmemiş olsa da sesi kulağına
Akıyor asi nehirler
Akıntılarına meydan okuyan asi balıklarıyla

Yani üzerimize çılgınca akarken şu hayat
Sulara kapılmak
Yada direnmek asi bir balık gibi
Yosunları yüzüne çarpan
O serin sulara...
Hepsi senin elinde
Balık olup unutmak her şeyi
Yada insan olup yaşamak
İnsanlığını kanatanlara inat

İnsansın sen
Budur farklı kılan seni diğerlerinden
Varolduğunun farkında olan
Ve umut edebilen tek canlısısın yeryüzünün

Bir tek sensin kendine sorabilen
Neden bu kadar üzgün olduğunu
Ve neden bu kadar kırgın
Yaşamak savaşmak demektir yine de
Çünkü bazen isyan gerektirir
İnsan olduğunu hatırlayabilmek
Ve yaşayabilmek
Kimsenin sepetine doldurmadan
O kendi ellerinde topladığın yaşamın meyvelerini

Bazen isyan demektir ayakta kalmak
Uçurumlara inat
Düşünmek yeşil bahçeleri
Çekmek ciğerlerine
Dalından kopartmadan koklayabilmek bir çiçeği
Ve sevebilmek
En büyük hayal kırıklığında olsa
Bu dünyayı hesapsızca...

23 Mayıs 2003
01:30

Melih Coşkun