Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Ölüler yürüyordu çıplak ayaklarıyla
Ve bedenleri bir kor misali yanmıştı.
Hiçbirşeyden şikayetçi değillerdi.
Hepsi sanki isteyerek Gelmişlerdi

Hava birazdan kararacaktı
Kızıl vücutları aydınlatıyordu etrafı
Ve düştü bir tanesi daha yanıp bitmişti.
Kaldırmadı diğeri elini bile uzatamadı
Yürümeliydi yanarak yalınayak

Ve kararmış gözüyle biri yanaştı uçuruma
Korkuyordu biri elini uzatacak diye
Yanmış bedenini hızla attı aşağıya
Son cümlesini kimse anlayamadı
Yanarken bile ben değil başkaları üzülüyor
Beni bu acı daha fazla yakıyor demişti sanırım

[GooD aNd EvıL]

güneş oldum
gönlünü aydınlatamadım
kukla oldum
yüzünü güldüremedim
seni sevdim ama söyleyemedim
yari sevdim yarim diyemedim
haykırmışım sevdiğimi dünyaya
ama sana söyleyememişim ne fayda
aşkını gönlüme kazıdım
o aşkıda mahşere kadar saklarım

[GooD aNd EvıL]

Bir can’ım var idi, nasıl anlatam,
Bilirim doğmuştur, Afşin Maraş’tan
Sazı gümüş ise, sözü altından
Ne güzel dost idi, nasıl anlatam

Canını, ömrünü meydana atan
Dağlarda garibin yanında yatan
Sonunda Deli’yi yetim bırakan
Ne güzel dost idi, nasıl anlatam

Sazıydı, sözüydü bizi yaşatan
Engin yüreğiydi ışığı saçan
Nerdesin ey cahil, taşları atan
Güllere değerdi, nasıl anlatam

Sesleniyor şimdi Hacıbektaş’tan
Pirine kavuştu, keremdir Hak’tan
İndiremez onu cahil, bu tahttan
Mahsuni dost idi, nasıl anlatam…

[GooD aNd EvıL]

Yokluğunda kaçıncı gün bu gün ?
Sabahları yaşamayı bıraktığımdan mı bilmem
Saymayı da beceremedim günleri

Sahi ne kadar oldu gideli
Kaç gece sensiz buldu sabahı
Ve kaç rüyada bıkmadan terk ettin beni

Yazdığım bir hikaye değil ki ayrılık
Başını ben yazmadım sonunu hiç sorma
Ben cahilliği seçtim hep bilirsin senden yana

Ne olacak şimdi
Söylesene kim açacak telefonu
Ve ben kimin karşısında terleyeceğim bu kez

Bak gördün mü
Nasılda berduşa dönüverdim üç günde
Mahsus yaptın belki perişanlığımı gördün de

Bana acı vermeyi seviyorsun
Saçlarımı çekiştirmek cinsinden olmasa da
Sen beni duvardan duvara vuruyor öldürüyorsun

[GooD aNd EvıL]

Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan 'la ben ağlaşırız.

Bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı
Güneşten ışık yontarlardı sert adamlardı
Hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı
Gittiler akşam olmadan ortalık karardı.

Bitmez sazların özlemi daha sonra daha sonra
Sonranın bilinmezliği bir boyut katar ki onlara
Simsiyah bir teselli olur belki kalanlara
******* uzar hazırlık sonbahara.

[GooD aNd EvıL]

Döneceksin arkana,geç olmuştur vakit,
Bakacaksın resimlere,yok olmuştur sevgin,
Dalacaksın hayallere,ağlayacaksın...
Birgün sende sevdiğini anlayacaksın..

Taşacak öfken her söze,her lafa..
Başka kimse istemeyecek,yalnızlık kokacaksın.
Dünü unutup hep ileriye,
Pişmanlığın engel,bakamıyacaksın.

Aşık olmayı basite vurduğun o an,
Aşkı oyuncak sandığın o an,
Gidiyorsun,farkında olmadığın bir boşluğa,
Gidiyorsun,keşkelerin diyarına..

Aşk uğrar belki sana yine,
Bari anla hatanı,hatanı anla
Tekrar mahvetme,
Kendini,
Ve inanmadığın vakt-i zamanında,
İnananların sevgilerini...

[GooD aNd EvıL]

Bak gidiyorum en sonunda oluyor istediğin
Yolu gösterme biliyorum zalim sevdiğim
İlk defa sessizce gidiyorum
Ve seni inan çok seviyorum

Sen ki bir zalim uğruna satmıştın beni
Sen ki zevkin uğruna yakmıştın beni
Sen ki bir hücreye tıkmıştın beni
Ben de artık sevmiyorum seni

Artık gözyaşı dökülmeyecek gözümden
Artık ölsemde geri dönmem sözümden
Hayatım haraboldu bir zalim yüzünde
Yaşamıyorum ayrıldım özümden

Zannetme artık seni düşünürüm
Seni düşünsem yaz akşamı üşürüm
Senin ne gaddar olduğunu bilirim
Arkama bile bakmam çeker giderim

Sana mutluluk dilemiyorum bu defa
Ne acıma duygusu var içimde nede vefa
Ben konuşucam herkes sussun
Hayalimde duruyor mahzun duruşun.

[GooD aNd EvıL]

Sana bu şiiri laf olsun diye yazıyorum

Gözünde sinek ikilisi kadar değeri olmayan bir iskambil kağıdıyım.
Hayat kumarında tebessüme mağlup hayallerim

Yağmurun suyuna bandığım yavan aşkım
sevmeyince yine yolunu unuttu kör yüreğim
yorgun ve şaşkın.

Umut ıstakasına konmuş sahte okey ile hayalin arasında bir bağ kurdum
Ve Anladım ki, yalnızlıkmış benim yurdum...

Sevdiğim,
ama hala açık sokak kapısı
ve posta kutusunda yüreğim...

Rakının içindeki alkol değeri miydi ilk dublede sarhoş eden
yoksa aşkın içindeki özlem mi?
Kim bilir,belki de birazcık gizem.
Söylesene,neydi karşına çıktığımda dizlerimin bağını çözen?

Benim alnımın secdeye değdiği bir an vardı
Ve hiç görmeden taptığım Allah ım.
İşte öyle sevdim desem inanır mısın?
İnanır mısın gözlerinin içinde gördüğüm Cennete? ...

Hiç isyan etmedim çocukluğumda,
Annemin sürdüğü kuru ekmeğimin üzerindeki salçaya
Neden demedim babamın attığı tokata
Gülümseyebilmekti tek derdim
Şimdi gülüyorum halime...

Ben seni maksat şiir olsun diye sevdim.


Yüreğimde peygamber mührü
sabrettim öfkene,belki bir gün diner diye...
Olmadı
Geride,kalp ameliyatında aşkı alınmış
asık suratlı,sevgisiz biri kaldı.
Her aşkın bir kurşunu varmış
beklemem artık,
Şakağıma bir namlu,bir intihar dayandı...

00:50 08/08/2007

[GooD aNd EvıL]

Sensizlik
ruhumun derinliklerinde
şirpençeye dönüşmüş bir yara oldu
ab-ı hayat suyu kuruyan
gönül bahçemde
ölümsüz sandığım
bütün çiçekler sararıp soldu
yalnızlığın acısı mordu
ve sensiz yaşamak öyle hazin,
öyle zordu, ki;
bir zamanlar senin için şaha kalkan
doru küheylân
şimdi anadan üryan
hezeyanlar içinde
lanetler yağdırıp sensiz geçen zamana
tek tek yelelerini yoldu.

[GooD aNd EvıL]

Velhasıl malîhulyâm.
Sen benim
tarumar olmuş gönül bahçemin
en şuh ahusu
en içli duygusu
en nadide gülüydün
ıslak bir öpücük gibi
her yanıma yayılan
sıcacık bir sevgi seliydin
ırmak oldun, deniz oldun
gürül gürül aktın kalbime doldun
o günden beri malîhulyâm
sen benim
mehtabım, ışığım
sabahım, akşamım
ölümüm, yaşamım oldun.