WrAtBoY Dan Aşk Şiirleri Arşiv

[WrAtBoY]

Dosta Doğru
İçimde uzayan her yol
Çıkar gider dosta doğru
Menekşe, nergis. ıtır, gül
Kokar gider dosta doğru

Zamanım yoğrulur gamla
Birleşir sabah akşamla
Ilık kanım damla damla
Akar gider dosta doğru

Gel bende gör, sen gel beni
Durduramaz engel beni
Görmediğim bir el beni
Çeker gider dosta doğru

Beynim fırın, bağrım tandır
Yanarım hayli zamandır
Sevgim bir yavru ceylandir
Şeker gider dosta doğru

Ne saklarım ne gizlerim
Yalnızca onu özlerim
Tabutta bile gözlerim
Bakar gider dosta doğru

[WrAtBoY]

Dost'a Öğüt
Yarini ararken yaşlı gözlerle
Düştüğün hallere gülesin gelir
Hasretle beklerken, solmuş güllerle
Umudun yellere veresin gelir

Sıladan ümitsiz, gurbet gezersin
Yollardan, dağlardan, kuştan sorarsın
Aramakla geçen ömre yanarsın
Her şeyden vazgeçip, ölesin gelir

Hayat bu, bırakma kendini dostum
İnsansın, yitirme sevgini dostum
Sağlam dur, yıktırma bendini dostum
Bakarsın gün olur, bulasın gelir.

[WrAtBoY]

Dostlar



Çok dostum vardı,
her biri ayrı alem,
gurbet herkesi ayırdı,
benle kalan bir kalem.

Sanki kopmuşta bir fırtına,
herkesi bir yerlere savurmuş,
vurduğu ateşle milletin sırtına,
herkesi hasret ateşiyle kavurmuş

[WrAtBoY]

Dostlar Irmak Gibidir
Dostlar ırmak gibidir
Kiminin suyu az, kiminin çok
Kiminde elleriniz ıslanır yalnızca
Kiminde ruhunuz yıkanır boydan boya


Insanlar vardır; üstü nilüferlerle kaplı,
Bulanık bir göl gibi...
Ne kadar ugrassanız görünmez dibi.
Uzaktan görünüsü çekici, aldatıcı
İçine daldıgınızda ne kadar yanıltıcı....
Ne zaman ne gelecegini bilemezsiniz;
Sokulmaktan korkarsınız, güvenemezsiniz!

Insanlar vardır; derin bır okyanus...
İlk anda ürkütür, korkutur sizi.
Derinliklerinde saklıdır gizi,
Daldıkça anlarsınız, daldıkça tanırsınız;
Yanında kendinizi içi bos sanırsınız.

İnsanlar vardır, coskun bir akarsu...
Yaklasmaya gelmez, alır surukler.
Tutunacak yer gostermez beyaz kopukler!
Ne zaman nerede bırakacagı belli olmaz;
Bu tip insanla bir omur dolmaz.

İnsanlar vardır; sakin akan bir dere...
İnsanı rahatlatır, huzur verir gönüllere.
Yanında olmak baslı basına bır mutluluk.
Sesinde, görüntüsünde tatlı bir durgunluk.

Insanlar vardır; çesit çesit, tip tip.
Her biri baska bir karaktere sahip.
Görmeli, incelemeli, dogruyu bulmalı.
Her seyden önemlisi insan, insan olmalı...
İnsanlar vardır; berrak, pırıl pırıl bir deniz.

Bosa gitmez ne kadar güvenseniz.
Dibini görürsünüz her sey meydanda.
Korkmadan dalarsınız, sizi sarar bir anda.
İçi dısı birdir cekinme ondan.
Her sözü içtendir, her davranısı candan..

[WrAtBoY]

Dostlar Seni Unutur mu
Doldurulmaz yerin senin
Dostlar seni unutur mu?
Hiç sönmezdi nurun senin
Dostlar seni unutur mu?

Tertemiz bir özün vardı
Apaydınlık yüzün vardı
Söylenecek sözün vardı
Dostlar seni unutur mu?

Her gerçeği gören sendin
Aşk sırrına eren sendin
Gönüllere giren sendin
Dostlar seni unutur mu?

Çektin, yazdın ve söyledin
Verdin, almak istemedin
Sadık yarim toprak dedin
Dostlar seni unutur mu?

Hiç kimseyi incitmedin
Kalp kırmadın, kin gütmedin
Dostlarını unutmadın
Dostlar senu unutur mu?

Şiirde sağlam temeldin
İnsanlıkta en güzeldin
Biz bir ÜMIT, sen VEYSEL'din
Dostlar seni unutur mu?

[WrAtBoY]

Dostlar Yanındasın



Dostun yok bildiğin kadar çok olduğu bir yerdesin,
Derdin yük olduğu,mutluluğun ondan.
Sevdin çok sevdiğin kadar yoldasın.
Yolculuğun çabuk geçmesi,güzel bitmesi ondan.
Ey borçlu olmak dostlara,
Ne kadar acı bilemezsin.
Dostun yok bildiğin kadar çok olduğu bir yerdesin.

[WrAtBoY]

Dostlara Türkü
Dostlar bilin ki burda
Bir fakir Cahit Külebi
Garaja çekilmiş hurda
Paslanmış kamyonlar gibi
Bekler durur Ankara'da.

Ne kadın, ne aşk, ne kumar
Ne çalismak, akşama dek;
Yüz vermez oldu sokaklar
Bir bardak su, biraz ekmek,
Yaşa yaşadığın kadar!

Gel be dünyalık hevesim
Sokul bir parça yanıma!
Toplasalar çıkmaz sesim
Bütün kızları başıma,
Gelmez elimi süresim.

Hasreti yeşerten, ufak
Ufak esen mavi rüzgâr
Nerde rüyalı ve uzak
Bildir gezdiğim tarlalar!
Dul bir kadın kadar sıcak!

[WrAtBoY]

Dostlara Vasiyet
Bilmiyorum ne zaman?
Nasıl ve nerede?
Eğer bir gün ölürsem,
sakın ağlamayın arkamdan.
Zaten dökülen göz yaşlarınız,
geri getiremeyecek ki beni.
Yazık olacak göz yaşlarınıza,
akıp giderken göz pınarlarınızdan.
Cenaze törenimi,
fazla görkemli yapmaya gerek yok.
Zaten param olmadığı için,
o da olmayacak,belki.
Cenaze namazımı kılarken,
soracak sizlere hoca efendi.
"Nasıl bilirdiniz bu mevtayı?"
İyi insan dı derseniz bu benim için kâfi.
Son yolculuğuma çıkarken omuzlarınızda,
tabudumun arkasından kaç kişi gelir bilmem.
Neyse,bu da önemli değil zaten.
Yarım saat,bilemedin bir saat içinde,
toprak altına gömersiniz beni.
Başucumda Kur'an okurken hoca,
son suyumu ibrikle döktükten sonra toprağıma,
ruhuma bir Fatiha okuyup ta,döner gelirsiniz evlerinize.
Dünya yaşamına devam edersiniz.
Mezarı mı mermerle çevirtmeyin.
Bir taş dikin baş ucuma kâfi.
Bir kaç tane de,yedi veren gül fidesi.
Belki bir zaman için,çıkmam akıllarınızdan,
ara sıra ziyarete gelirsiniz beni.
Sonra,zamanla unutursunuz.
Eh,ne de olsa dünya hali.
Öldükten sonra unutmuşsunuz çok mu...
Zaten,yaşarken hiç bilmediniz ki beni.

[WrAtBoY]

Dostlarım var
Oturdum yalnızlığımla,
Düşündüm baş başa,
Seni düşledim
Sonra Annem’i

Fısıltı gibiydi çalan melodi,
Sevgiyi fısıldar gibi...

Sonra ilk kar,
Soğuk,
Ve çingene çocuklar...
Ve sokaklar,
Ve yağmur,
Kavgalar,
Ayrılıklar,
Ve özlem
Ve yalnızlıklar...
Olsun!

Bana yeten, beni seven
Dostlarım var!

[WrAtBoY]

Dostluğum düşmüş gamzelerine


Gamzelerine düşmüş umudum,
O umut ki peşinden çok koştuğum..
Kimi zaman birkaç cümlede
Kimi zaman bir dost elinde
Ama şuan biliyorum nerde
Dostluğum düşmüş gamzelerine...
Bazen sabırla aradığım,
Bazen bulamadım diye kırıldığım
Her defasında gözümden sakındığım,
Dostluğum düşmüş gamzelerine...
İlkbaharda aşkla aldattığım
Sonbaharda ağlayarak yakardığım
Her defasında son durağım
Dostluğum düşmüş gamzelerine..
Bırakma sakın beni karanlıklara
Yollarıma ışığım
Hayatta yoldaşım
Dostluğum düşmüş gamzelerine...


Bu dostum kendini biliyor...
Ona gülümsemek çok yakışıyor..