Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Kırılan Gözlerinde Işk Ve Aşk Can Çekişiyor
Apostol'la Doksan Birinci Buçuk Sayfa Dibacesi

1/:
Şahım...
Kırılan gözlerinde ışık can çekişiyordu ya,
Olan kalbime oluyordu ve ben üşüyordum.
Oysa ben sıcak ağustosları severdim tek başımayken,
Ama yine de umuyordum ki zemheri ayaz olmasın,
Solmasın üstümüze tüneyen günün saçları.
Ağaçları yel,
Ekinleri sel,
Ve yüreğini eller vurmasın.
Kırılan gözlerinde ışık can çekişiyordu ya,
Ben kırılıyordum burda,
Yani çok uzaklarda can çekişen de bendim.
***
Seni ve kendimi yan yana getiriyordum,
İşaret ve orta parmağıma yükleyerek,
Aşka dair tüm anlamları.
Belki de zamanı gelmiştir artık ölmenin,
Ama karanlıkta kızaran gözbebekleri ürkütür beni...
Alel acele... Bir parça yaşam çalıyordum,
Gecenin en baba yerinde ve gizlice yüreğimden,
Gözyaşlarının süzüldüğünü hissediyordum yanağımdaki bulutların,
Yollarında at koşturduğun ülkenin yollarının,
Bulaşkan tozu siniyordu rüyalarımın sırlı yüzzüne.
Ama yine de hissediyordum bir nur indiğini ruhuma,
Bir yalan deresi akıyormuş gibi geliyordu ayaklarımdan.
Yeni güneşler geliyordu günlerimin içine,
Yalnızlığımın yanağından hüzünlü bir türkü kayıyor,
Belki de bir kara kuş uçuyordu adını fısıldayarak.
Şu buğday sarışınlıkları var ya şahım,
Bana, seni ve kıyametteki yalnızlığımı anımsatıyor.
Aşkın verimli tarlasında bir sevda daha yeşermiyor işte,
Derinlerimde oynayan sessiz bir imge,
İlk kez konuşuyor irfani bir lisanla,
Haydi artık gelsene...
2/:
Ortam böyle bir mistik saldırganlıktı son gecesinde hanenin.
Kadehim boş değildi bittabi,
Silme doldurduğum tasalı karaciğerimdi...
Ardından içmeye ve yazmaya duruyordum.
3/:
Böyle bir hikayetti işte benimkisi de.
Ey şiir ve ölüm sever annemoğulları...
Tarihi kucağıma vermişlerdi. Yedi yerden yedi kapı açılıydı önümde. Gözlerimde şeytani bir çınlama... Ama kulaklarım sessiz... Bir sarı beniz, piramit gölgesinde Mitralık kuşanıyordu. Sonra yola vuruyordu atını. Pusatını berkitiyordu sahtiyan kiltelerinden. Derinden derine inlemeler geliyordu. Yani en kanlı savaşlardan biri daha oluyordu. Bense şimdilik içiyordum anasını satıyım.
4/:
Bi dakka... Ayağa kalkın lan Vandallar. İçeriye İskender geliyordu. Ve bir asfalt ölüsünün üzerine cerideyi havadis kapanıyordu. Kırda çoban misali kepeneğini bürünmüş yatan da kimdi? Bilemiyordum. Neticede ben de ipsiz bir meyhanede zavallı bir şairdim. Apostol kasabaları büküp krallara zafer dolu kesekağıdı yapıyordu işte. Tabii ki iş olsun diye. İskender miskender iplediği yoktu gidinin.
***
Bense şimdilik içiyordum anasını satıyım.
Buyrun beraber olsun...
***
'Lan barba ikiletme de doldur.” Diyordum iki de bir.
Şişe şie şıradan olsun itin ölümü
Atın ölümü ise kupa kupa şeytan suyundan...'


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Kıyamet Kilisesi Hacıları Ağırlar
Apostol'la Doksan Birinci Buçuk Sayfa Dibacesi

1/:
Kadehime doldurmadığım bir tek sevdamdı sanırım...
Ardından içmeye ve yazmaya durdum.
İlk kutsal yer kendi türküsünce yükseliyordu,
Kıyamet kilisesi hacılarını ağırlıyordu.
Kol geziyordu tenha bir tarih,
Zaman gerdekteydi,
Sarhoşlar da gitmişti meyhaneden zamansız,
İzansız bir kırımın arefesiydi.
Korkuyordum bu ıssızlıktan.
2/:
Ve ey şiirsever ademoğulları...
Böyle bir hikayetti benimkisi:
Tarihi isle oluşturuyordu zamanın lordu. Bir anlıktı harp ve sulh. Kırmızı hazların ayıplığını sırlamak arılara kalmıştı nihayeti. Bir Eti beyi için Anadolu yeniden hazırlanıyordu Hattilerce. Gece bir battaniye gibi ölümü bürünmüştü. Korkuyordum bu ıssızlıktan. Uzaktan bir meyhanenin dumanları tütüyordu.
3/:
Ve ey şiirsever ademoğulları...
Böyle bir hikayetti benimkisi:
Az sonra oradaydım. Yani Apostol'un izbe mekanındaydım ya. Şişko rum şişe şişeydi. Üstelik zevkten on dört köşeydi. Tarihin bu deminde yalnızca o pürneşeydi. Cöngüm önümdeydi. Yaşadıklarım arkamda. İşim ölüler üzerine sagular yazmak. Ancak giren yoktu henüz ardıç kapıdan. Ne yapabilirdim ki? Çaresiz... İçiyordum dinine yanıyım. Apos dolduruyordu it öldüreni, ben dikiyordum tepeme.
Korkuyordum bu ıssızlıktan.
4/:
Ve ey şiirsever ademoğulları...
Böyle bir hikayetti benimkisi:
Apos ve onun *******ini dolduran gençlik anılarının unutulan maryasının efektif tombulluğunu dinliyordum birinci ağızdan. Sonra yine... İçiyordum anasını satıyım. Tepede bir şamdan sarkıyordu ipil ipil. Sarı ve isliydi coğrafyanın her yanı. Ve sinek pisliğine bulanmıştı eski kıtalar. Şamdanda kenevir burması fitiller yanıyordu. İse bulanıyordum ben de. Genzim yanıyordu çıra kokusundan. Boğazım kuruyordu.
Korkuyordum bu ıssızlıktan.
***
Diyordum:
'Lan barba ikiletme de doldur,
Şıradan olsun itin ölümü,
Atın ölümü şeytan suyundan...'
Ardından içmeye ve yazmaya duruyordum.
Korkuyordum bu ıssızlıktan...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Kum Fırtınasında Necit Mecnunları
Apostol'la Doksan İkinci Sayfa Kaynakçası

1/:
Şahım, şahbenderim,
Gülerken ağlamak göçer klanlarına yakışır,
Bir de kum fırtınasından çıkan Necit mecnunlarına.
Unutmadınsa eğer son pınar başında içtiğin aşkı,
Ağladığın anları bulutlardan say.
***
Değil mi ki bu iller de bizden birer paredir,
Ve sayılırlar kıraç coğrafyada aşk eyaletleri,
Ol sebepten alayı vala ile karşılanırız her sabah,
Sevdanın erişilmez hünkarları olarak.
Ama sen, neden bizi de yazmazsın aşk bordosuna,
Eğer bu hal sürmüşse intihar eşiğine dek? Ne deyim?
Beni soyan hırçın bıçak, umarım seninde tenine değer.
***
Sanma ki yüreğim harami masalıdır Kaf-ı cebelde,
Kendi duygumdur ve görülmüştür bunlar nizamiyede.
Aşk ülkelerinin gümrük nöbetlerinde,
Sanımızı fısıldaman yeter muhafızlara,
Ya da açgözlü albızlara höt demen.
2/:
Böyle bir hikayet benimkisi de işite.
Kadehime doldurduğum senin,
Onun
Ve bilcümle tarihtekilerin ismiydi...
3/:
Ve ey aşk ve şiir sever cin ehli...
İşte böyle bir hikayettir ki benimkisi de dalmak için,
Basra civarında sabiine tabi metasimyaya,
Ya da İhvanısefanın kozmik uydurmalarına huşu ile:
Simyayı da ama... Tarihi seviyordum be şahım. Fiziksel bir kaldıraç planlarının çizildiği kadim deri tabakalar gibiydim her kapağımı kaldırdığımda. Yani fizik de aşka dahil. Somut bulunsa da... Mücerret bir sevda galerisidir. İşte o galerideydim bugün. E eşittir em ce kareyi bürünmüştüm. Hakikatte Bell babaya ait bir meyhanedeydim. İçiyordum bilim baronlarının formüllerini.
4/:
Ve ey aşk ve şiir ve fizik sever ins ehli...
İşte böyle bir hikayettir ki benimkisi de dalmak için fenne,
Efendime söyleyim. Cerrieskal fennini yutmuş bir lunapark bekçisi mavi gözlü veletlerle bir olup hepsi birden uzun ve yada taşı tokalı bir kemerle Orta Asya'nın kollarını bağlıyorlardı. Bense şimdilik içiyordum anasını satıyım.
***
'Lan barba ikiletme de doldur,” diyordum sinirim ellerimde.
“Ölümcül baldıran şırasından olsun itin ölümü,
Atın ölümü ise iblis şeytan suyundan...'
Apost, cömertleşirdi bu durumlarda alabildiğince,
Üç beş gazel koyardı önce,
Ardından birkaç mersiye organik kupalara...
Kadehim yüreğimdi ya,
Yüreğime doldurduğumsa som cerrieskal fenniydi,
Ve astro fizik alınyazımızdı belki...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Lan Barba İkiletme de Doldur
Apostol'la Yüz Birinci Sayfanın Dibacesi

1/:
Ey şiirsever yoldaşlar,
Susunuz ve dinleyiniz beni...
(Susun ve dinleyin lan!)
Kardeşiniz şair:
'İlk doğan her şeyden önce, var olan ve her şeye egemen olan...' üstüne bir mistik dize düşüyordu berduşhanenin kolon ardıcına. Bulutların saçlarını tarayan tarakdar okuyordu ilk... İlk doğmuş olmanın hakkıydı bunu okumak. Eski zamanlardan bir şarkı işitiliyordu. Arada bir ailede ilk doğan oğul kral oluyordu. Galyalılar diğer oğullardan daha çok ayrıcalığa sahip olmak istiyorlardı Jül'den. Ayı derisi urbalı Tötonlar üç anlamda kullanıyorlardı kılıcı: Kan, irin ve öd... Kırık saatlerin ayarlayıcısı zamanla ilgili müjdeyi veriyordu: 'Kıyamete beş var beyler.' Bu iyi haber, beklemekten sıkılıyorduk. Islatıyordum bunu:
'Lan Barba ikiletme de doldur.
Şıradan olsun itin ölümü,
Atın ölümü şeytan suyundan...'
2/:
Böyle bir hikayet benimkisi dinleyene tabii ki. Bu müjdeyi veren Matta'ydı belki de. Markos'da olabilirdi. Luka ve kurbağa toplayıcısı da civar Lut göllerinden. Hartank adlı ilk dört adamdan her biri sırayla ölüyorlardı meyhaneye. Eti ve Mısır el sıkışıyordu sanırım. Kahkahalar Hatti dilinceydi.
Ancak...
3/:
Yeni antlaşmanın tümünü yırtıyordu Marduk. 'Karışıklık yaratmamak için elinizdeki cöngü kapatı,' diyordu şehinşah. Kızıyordum: 'Lan Apostol doldur bir daha! ' Çiyordum anasını satıyım. Mamut yüzücüleri homurdanıyordu. Şiir ve şarkı sözcüğünü yalnız fil anlamında kullanıyorlardı. Sararmış kağıtlar kentindeki tapınakta yer alan ve yalnız Harappa dulları kahinlerin girebildiği bölmede bir hırıltı var mıydı ne? ... Az sonra o da yanımızda oluyordu ve gepgençti. Yani sizlere bir ömür daha.
***
Efkar yine basıyordu fakiri:
'Lan Barba ikiletme de doldur.
Şıradan olsun itin ölümü,
Atın ölümü şeytan suyundan...'


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Lavlardır Aşkın Gözyaşları
Apostol'la Yüz Kırk İkinci Sayfanın Kaynakçası

1/:
Ey bismillah şahım,
Seni,
Yani kendimi aranmadayım ya,
Ya Konya’da, ya da diyar-ı Kafkasya’da.
Ayağım plütonik çarık,
Elimdeki asam ise uranyum artığı.
Bekle hele şahım,
Dağların damarında yüzmektir ahım,
Kuantik kulaçlarla anın sonuna doğru,
Apokaliptik hislerin cidarını iştah ile yalayan,
Seçilmez karanlık sislerin bilinmez güzergahında,
Lavlardır aşkın gözyaşları,
Ya da hırçınlığı yarsız gece vakitlerinin.
Beynini zorlayan mağmayı küçümseme mirzam,
Tonlarca kandır yumruk iriliğindeki yüreğin boğuştuğu derya,
Kına kızıllığında guruplarsa, aşkın göklere yansımasıdır,
Doğrusu ya küçümsenmek istemez yanık Kerem,
Tiflis’in üç beş kıratlık kapılarında...
2/:
Ve ey şiir sever aşk sevmez anioğulları...
Böyle bir hikayetti benimkisi herhangi bir tarihte işte:
Ani aniden çöküyordu. Ya da meyhaneye ağır bir hünkar günahı çöküyordu. Döküyordu denize Tamilleri Berhüdar Şah. Fakirler gerçekten yoksullaşıyorlardı daha bir. Cengiz’de bir kibir bir kibir ki sormayın. Hayra yormayın onu Hicaz yolunda da görseniz ey Bağdatlılar. Çünkü Buş’tta bir puşttur der ya avam. Kumaş aynı kumaş... Top da aynı top. Cehennem topu yani. Zalim hünkarların tırnak makası. Can takası mey evinde. Ellerinde şehitlik beratları. Bizim Apostol da bu gün anasının damıydı yani. Hünkar münkar iplediği yoktu deyyusun. Bense bildiğim en iyi sanatı icra ediyordum. Şiir yazıyordum yani içiyordum. Evet içiyordum anasını satıyım.
***
Bir barbaya dönüyordum, bir şiire,
Geğire geğire geliyordu ilhamın atlıları.
'Lan barba ikiletme de doldur,” diyordum.
Keskin şıradan olsun Cengizli itin ölümü
Kaf diyarı atının ölümü şeytan suyundan...'
İlham mı? Dedik ya işte uşaklar,
Gani kardeşinizde –Rabbin vergisi-,
Ha denizde, ha bizde...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Leyla'nın Kaderine Karalar Düşer
Apostol'la Altı Yüz Doksan Beşinci Sayfanın Eki

1/:
Zamanın gönüllü eri,
Yani şehbender oğlu şah-ı bender...
Kurcalar beynimi haylaz bir zaman,
Ya nisanda bir gibi komik zaman var mıdır?
Sorudur kimi zaman masum bir palaz gibi çırpınır da,
Bazen damla damla oyar çin işkencesinde berk mermeri,
İşte böyle anlarda bir hal oluyor bendene mirzam,
Leyla'nın kınalı kaderine kara çadır düşüyor,
Avucuna ise bir parça nazar boncuğu,
Bizimse yaralı yüzümüze mavi ile nakşoluyor sevdamız,
Tek bir rutubetli mevsim soldurur oysa gökyüzünü,
Sarışın sefineler sallanır boşlukta zamanı üfürerek,
Bir öfkeli korsan aralar gözündeki kara bandını,
Naralarında alev alev yanar şehvetli öfke,
Ve o zaman olur olan,
Şiirin hası doğar,
Ve aşkın en netamelisi...
2/:
Ve ey aşk ve şiirperver ins-ü cin ehli...
İşte böyle bir hikayettir ki benimkisi de sırf hayaldi:
Hayalin ortası lila gözlü hulya... Orta Asyalı diktatör ise rahattı. Sonra rahat da batacaktı. Ama şimdilik kımız içiyordu. Ve zamandan süzülen savaşının artakalan acılarını. İçiyordu anasını satıyım. Bir zamanların basmacıları içki sunuyorlardı savaş kaçkını lort karalamalarına. Apostol'un umurunda değildi lortluk mordluk. Benimse derdim başımdan aşkın. Kadehime doldurduğum her gün binlercesi ölen hücrelerimin son ömürleriydi...
***
Hızlı gidiyordum bu gün...
'Lan barba ikiletme de doldur,” diyordum sık sık,
“Şıradan olsun arsız itin ölümü, harlı atın ölümü şeytan suyundan...'
Diyordum ya fakir bir anındaydım tezgahın,
Azarlanıyordum barba tarafından.
Ardından kevser içmeye ve gazel yazmaya duruyordum.
Şiir burada tek ilaç ve cinayetti.
***
Böyle bir hikayetti benimkisi de işte.
Ey şiir ve aşk sever anamoğulları,
Yol alasınız diye salt aşkın sıra *******inde...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Masal Gibi Bir Aynadaydı Aşkın Sureti
Apostol'la Doksan Birinci Buçuk Sayfa Dibacesi

1/:
Ve ey şiirsever ademoğulları...
Kadehime kahrımı doldurdum sonra öfkeyle,
Ardından içmeye ve yazmaya durdum....
Böyle bir hikayet benimkisi:
Cam kırığı tarihini yaşıyordu zaman. Kara donlu bir cizvit keşişinin karanlık muhayyilesindeydi aşk. Ve onun iliğe işleyen soğuk manastırındaki izbe odasında gizlenen kaçak sabaha karşısı gibi ölümü bürünmüş bir meyhanedeydim. Apostol gidisi savaşların envanterini çıkarıyordu. Sonra çerileri büküp büküp krallara sahte galebe çekirdeği külahı yapıyordu. Bu haliyle evde kalık hamarat kızlar misaliydi. Akşamsa eski bir şarap gibi çöküyordu kadehlerin dibine safi tortu olarak. Oturmuştum fıçıların en vereğen yerine ve içiyordum. Bütün kutsal anaların gözü seğiriyordu. Meyhanenin irinle karışık sütlerini akıtıyordum kuburlara. Şiirleri fermante ediyordum boş kalan kazanlarda. Ardından iştahım kabarıyordu. Seni ve anılarımızı içiyordum anasını satıyım.
***
Ve ey şiirsever ademoğulları...
Köhne bir yaşam sonuydu izlenenler. Sıradan çapulcular taşınıyordu içeri. Ve batakhane yaratıklarının en irisi homur homurdu. Günbatısı köşedeki tarih sayfasında sırlı ve masal gibi bir aynaydı karşımdaki. Yaramaz bir sureti seyrediyordum. O da içiyordu. Benim gibi... Yaşadığı her şeyin sanal siluetini koyuyordu kasesine. Vicdanı karşısındaydı. Tarihi gılmanın elli beşinci sayfasının kıyıcığına kan ilişiyordu. Ağzında kalan yıldız kırıklarını bileğine siliyordu arada sırada sarhoş bir İskender. Nabzı kesiliyordu zamansız. Ve merhaba son dem... Ağıtçılar üşüşüyordu çevresine. Sonrası malum... İçim kabarıyordu birden. Ve...
***
'Lan barba ikiletme de doldur,
Şıradan olsun itin ölümü,
Atın ölümü şeytan suyundan...'
İlk kez tanıdığım bir fenikeli Baal üstüne yemin ediyordu tısıl tısıl. Ve de hannibal sandığım biri kılıcına davranıyordu hışırdatarak. Ve şimşek misali bir Jül Sezar vuruşması. Fillerin hortumundan sızan bir karışlık salya ile dikiyordu bilek kesiğini bir cerrah çabukluğuyla kartacalı. Ama nedense iğneler kırgın ibrişimler üzgündü. Birer birer kırılıyordu kırgınlığıyla çelik çiviler, kopu kopuveriyordu dolunay ışınları. Minnacık bir kuantum fiziğe küfrediyordu, oysa masanın üstü silme tarih bilgisiydi. Damarlı gürgen ülkenin bir yanı atilla'nın öğüdü, diğer yanı cebabir sütüydü... Müseyleme diye biri bana bakıp bakıp kezzap üretiyordu belki içerim diye... İtiyordum elimle.
2/:
Kadehime kahrımı doldurdum sonra şahım öfkeyle...
Ardından içmeye ve yazmaya durdum.
Ama hız, hıza eş değilse,
Bana kendi sahrama diz üstü düşmek kalırdı bu alemde...
Bedenimi el alırdı, yüreğimi yel...
Şiir tutup kaldırırdı yerden beni,
Ancak ruhumu alırdı.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Matta da Geçmez Bu Aşklar
Apostol'la Doksan Beşinci Sayfa Dibacesi

1/:
Şöyle bir hikayettir benimkisi:
Hudutta durdum ve ilk evvel uykumu vurdum...
Yüreğimdeki sırça sarayları kırdım acımasızca,
Sonra kadehime seni de doldurdum...
Bir yudum da diktim tepeme ısırgan iksirini,
Bir de pasajlar okudum kadim yıldız krallıklarına dair.
'Önsöz... Bap: Bir... İmdi hayır dileyelim lordum.
Leraya vilayeti diye bir yer şu karşıdaki flu alan,
Ortalıkta Kirodes adlı uzay celalileri örgütü,
Ve kral Antipa'nın zalim idaresi kol kola,
Ve daha neler neler...'
Hele şu Zillipus yok mu Zillipus?
Af edersiniz....
1a/:
İşte cıngıllı bir paragraf...
'Lereya vilayetini Kirodes'e kaptırıyordu kral Antipa. Ve beynimizin kuzeydoğu toprakları Zilipus'a veriliyordu. Kirodeslerin en zalimi olan Kirodes Arhelas'ın adı acıyordu dudaklarda. Matta da geçiyordu bütün bunlar. Ben ve o üç Nasrani Kumran mağaralarında okuyorduk inanın. Kötü idaresinden ötürü kahır demleyen keşişler ve bendeniz son kralı beğenmiyorduk ya hani. Yani ben taşlamaya duruyordum, keşişler duaya... Sentira ile Samiriyenin yönetimi daha sonra bir Oma valisine veriliyordu.
2/:
Ve isyanlar devrindeyiz ey ehli şiir. Hazır olun. Kan ve acılı sagulara. Zetrark bölge kralı Kirodes olarak da tanınan Miradık Antipa baş kaldırıyordu. Aslında işin düğümü onda. Üvey kardeşi Zilipus'un eşi Khirodiya ile evlenebilmek için ilk hanımını boşuyordu. Miradık Antipa, bu evliliğe Kutsal Kainat Yasasına aykırı diye karşı çıkan Ayı derisi urbalı Tötonları tutuklatıp öldürtüyordu grupleyin. Sabahleyin güneş doğuyordu çaresiz. Kadim zamanların divitçisini yargılanmak üzere Lilatus'a yollayan da aynı Zirodes oluyormuş meğerse dördüncü sınıf tarih kitabı yazanı Oktay'a göre. Büyük Birodes'in torunlarından olan Odes kızıyordu ama... Biliyorduk ki o da birkaç bölgesini yönetiyordu yıldızlar krallığının, bu yüzden otoritesi zayıftı.'
3/:
Ve ey şiirsever ademoğulları...
Böyle bir hikayet benimkisi.
'Lan Apostol doldur bir daha! '
Bu arada mavileşiyordu okuduğum sayfalar. Tarak dişli Hasan Sabbah tetikçisi de kaydediliyordu kadim tarihe. Fedain... Hatta Haşhaşin... 'Ama boş ver,' diyordu Apost. 'O dünyalı, atın geldiği yere.' Elekçilerin işleri karışıyordu yani...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Merhamet Azık Oluyor Ölülere
Apostol'la Seksen İkinci Sayfa Dibacesi Eki

1/:
Böyle bir hikayet benimkisi.
Aşka dair bir kollektif cinayet senfonisi,
Ve ölüm içeren bir nihilist yanılsama...
Ve yoksul şahittir buna.
İşte ayağımın dibinde cüruf ve helik.
Ey ölüme ve aşka dolu dizgin huruç eden faniler,
(Anam avrasım olsun!) diye bir ant vardır ya...
İşte tam da öyle.
Yani,
Sizinkisi tescilli bir delilik.
Gevililer yas içinde bakın.
Ya Yecüc ile Mecüc cüceleri? ...
Hala iş başındalar,
Seddin eteklerinde akın akın...
3/:
Böyle bir hikayet benimkisi:
Samiriyan oymağından olup da fedakarlık içinden ihanet derleyenler sisler içinde meyhanedeler. Son taş tapınakta yapılan ayinlerde kâhinlere yardım eden kişiler üzgün. Karsanya ülkesi matem tutuyor. Tarihler bir kez daha kana bulanıyor. Lütuf eğiliyor. İblisin insanlara gösterdiği sahte bir yanılsamadır. Hak edilmemiş sevgi ve merhamet azık oluyor ölülere. İnayet çaresizlik içinde. Kayra mı o da ne? ... Tamon yerlilerinin lisanında yok böyle bir kavram. Tarramice'de belki. Kahreden zenginlik anlamına gelen Zamon sözcüğü yeni kurbanlar aranıyordu.
4/:
Böyle bir hikayet benimkisi.
Uyarıyor Davudi bir ses meyhanedekileri:
Toparlanın lan tarih haramileri!
4a/:
Böyle bir hikayet benimkisi:
Camız derisi urbalı Suevler de para ya para demiyordu. Çapuldalar şimdilerde. Niye desinler ki? Aslında bizim oralarda Suev de altın kazanma hırsı anlamındaydı. Simyacılar için kullanılırdı. Mankurtlar çöle vuruyorlardı sıkıntıdan. Ve bir can daha düşüyordu tırpana. Mamut yüzücüleri ıssız çöldeydiler. O eski ve tarak dişli Hasan Sabbah tetikçisi iz sürmedeydi. Bazen meyhaneye girmedeydi. Bazen de şiire... Tirellileri doyurmak zordu tabii. Pilav yerine kanperverdiler. Onun için gökten gönderildiği sabit olan haberlere itibar etmiyorlardı. Ve sık sık Apostol'a gelirliyordular.
Oysa yiyecek çiğ meyveydi doğasında ademoğlunun.
Ve buğday haşlaması tabii.
Karsanya ülkesi bilirdi bu dediklerimi aynı ile.
***
'Lan Barba ikiletme de doldur!
Şıradan olsun itin ölümü,
Atın ölümü şeytan suyundan...'


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Meridyenler Paralel Yol Alır Aşkilinde
Apostol'la Altı Yüz Birinci Sayfa

1/:
Şahım, şahbazım...
Saklıyoruz bir parçayı kendimizden bile,
Şahsi hanemizin en ücra kuzey batısındaki enlemde,
Ol nedenle meridyenler paralel yol almıyor,
Ucu sınırsız hayallerimizi sınırlıyor karanlık,
Allah seni inandırsın ki şahım,
Küçücük bir yıldız kurtarıyor dev aşkı.
Ama küçümsüyoruz kendimizden küçük her şeyi vizyondaki,
Hissiz dudaklarımıza mantıksız intikam çiviliyoruz,
Cehennemi kaynar bir gözyaşıyla oyuluyor yüzümüz,
İstilacı sular doluyor çöllerin çatlak ağzına,
Korkular bir kez daha çapalıyor karanlığı kökünden,
Bulutları yalayarak ürüyor su kayaları,
Ve aşk çiseleri yağmurlarla yarışta,
Yani ikilem ki iki yüzlemin ta kendisi...
2/:
Yani şahbenderzadem,
Senin dışında kalan her şey uzak bir ülkededir,
Ve kara gözlerini silen akşamlarınsa,
Bil ki derdi bayağı büyüktür.
Bir de senin başın tabii ki...
Her şeyden biraz sıkılıyorsan az aşık,
Çok inciniyorsan dibine kadar yabancı bir diyardasındır,
Ama hızdır atların tek seyrangahı em ce kare fiziğinde,
Eğer kozmik bir hıza eş değilse düşüncen şahım,
Sana kendi sahrana diz üstü düşmek kalır bu yarışta,
Devşir diye yazarım ki buraya parmak ucumla,
Bin bir pareli aklını pandora kutuna...
3/:
Ve ey aşk ve şiir sever can ve cin ehli...
Bir dize daha kaydediyordum cöngüme. Sonra bilmem kaçıncı Lui'nin sarayının içindeki hazine odasının envanterine kayıtlı olan gümüş zincirli akik kolyenin üzerine vuran jüpiter ışığının garip ve heyecan verici bir gizemle yansıyarak Portekiz’den aşağıya doğru süzüldüğünü görüyordum. Yol bu kadar uzaktı işte...
***
Acil gidiyordum ya bu gün ilmi ledünde...
'Lan barba ikiletme de doldur,” diyordum sık aralıklarla,
“Şıradan olsun itin ölümü, atın ölümü şeytan suyundan...'
Diyordum ya sinirli bir anındaydım tezgahın,
Azarlanıyordum barba tarafından iki de bir.
Ardından kevser içmeye geçiyordum kanımdan damıtarak,
Ve Nedimleyin aşk ve meşk gazelleri yazmaya duruyordum.
Şiir burada cinayete bedeldi aslına bakarsan,
Ancak gemi azıdaydı bu devirde sarışın aygırların.
***
Böyle bir hikayetti benimkisi de işte.
Ey şiir ve aşk sever ankaoğulları,
İçin ve tekellüm edin kendi seyrüsülüğünüzde,
Ki açılsın kalp gözünüz ama cidarında teninizin,
Yüzünüzün bahçesinde ise,
Sema goncaları...


Ahmet Yozgat