Gürsel İleri

[GooD aNd EvıL]

Bilir misin Oğlum

Canım oğlum, İsmet Alp İLERİ' ye...

Bilir misin oğlum
İnsanda baht olacak önce
Bahtın yoksa tahtında kaybolur,tahcında
Bahtın varsa tahtında olur, tahcında
Yani kısacası şansı olacak insanın bu dünyada
Bilir misin oğlum, varsa bir hikmeti
Tepmeyeceksin sakın ayağına gelen kısmeti
Bak sana kıssadan bir hisse:
“ Birgün Yunus Emre’nin köyüne kuraklık, kıtlık çöker
Tarlaları bile ekmeye kalmamışsa tohum
Köylü neyi eker de neyi biçer?
İş nihayet Yunus’a düşer
Koyulur yollara, tohumluk buğday istemeye
Şeyh Taptuk Emre’nin dergahına gider
Varır huzura
Halimiz budur, der.
Şeyh sezer Yunus’un yüreğindeki cevheri
Ama önce biraz işlemeli
Bir an durur, düşünür ne söylemeli
Sonra:
- Bak oğul, der.Tohumlar hazır çuvalda.Hepsi de dışarıda
Ama sana bir diyeceğim var, dinlersen
Tohumları bırak sana hikmet vereyim dilersen
Hikmeti bırak tohumları götür istersen.
Yunus düşünür, tarlalar boş
Neyler köylüsü,birde dönerse geri eli boş
Alır tohumu düşer yola
Ama sanki adımları gitmektedir geri
Yüreğinden, aklından çıkaramaz aynı düşünceleri
Tohum mu? Hikmet mi?
Hikmet mi? Tohum mu?
Durur bir an
Çevirmek olmaz elbet sunulan nimeti
Durur bir an ve derki;
Vardır elbet şu hikmetin bir hikmeti
Tepmiş olmayayım sakın ayağıma gelen kısmeti
Ve döner hemen geri, çıkar yine huzura
- Şeyhim, der. Al buğdayını ver hikmetini
Şeyh Taptuk Emre gülümser;
- Oğul, der. Bende bekliyordum zaten seni
- Al götür önce buğdayları köylüne
Ve hikmetini almak için buraya dön yine…
Böylece Şeyhin dergahına döner Yunus
Orada ilim, irfan ve hikmet sahibi
Bir derviş olarak yetişir…”
Yüreğine, sevginin, hoşgörünün tohumları ekilir
Ve o tohumlar ki
Asırlar boyu, insanlığın gönlünde yeşerdi
Çiçek açtı, meyve verdi...

Yani kıssadan hisse dedik ya oğlum
İnsan seçimini doğrudan yana kullanmalı
Doğruluk zaten beraberinde getirir, diğer nimetleri
Bilir misin oğlum
Şeytan sanki bal sürmüş haram denen şeye
Aman oğlum sakın el sürme yasak meyveye
Alıştır kendini doğrudan yana, içindeki sesi dinlemeye
Vicdanın sana seslenir de duymazsan
Kuralları vardır bu oyunun, uymazsan
İnan oğlum, son pişmanlık hiç fayda etmez ne yapsan
Bilir misin oğlum, birde her şey olmalı ölçüsünde
Yediğinin, içtiğinin bile kaçırırsan ölçüsünü
Ne böbrek kalır adamda, ne mide, hatta ve hatta
Aşırıya kaçmamalı ne nefrette nede sevgide
İnan oğlum onlarda bile
Ben babayım,gücüm yettikçe istediğini dile
Ama aşarsa gücümü,isteklerin nafile
Ben babayım, bilir misin oğlum
Kimse evladının kötülüğünü istemez
Babaların nasihatları bitmez
İster dinle, ister savur gitsin yele
Kendime değil, sana yanarım oğlum,kıyarsan bu sözlere
İnan oğlum, düşe kalka geldim ben bugünlere
Allahım korusun beni
Seni muhtaç etmem, ezdirmem ellere
Dönemem artık bu yoldan, dönemem sözümden, onurumdan
Bir yol tuttum gidiyorum
Biliyormusun oğlum, ben seni çok seviyorum...

Gürsel İleri

[GooD aNd EvıL]

Bir Avuç Korku Kalır

Yokluğun hasretlere gebedir
Artık gündüzler de gecedir
Baharlar kış
Gülen gözler ağlamaklı bakış

Acılar biter gider
Sevgiler kahreder
Bir avuç korku kalır ellerimde
Bir avuç kor kalır kalbimde

Bir avuç korku kalır ellerimde
Yazılmamış şiirler
Söylenmemiş sözler
Yaş olur, süzülür gözlerimde...

Gürsel İleri

[GooD aNd EvıL]

Bir Duygu Vardır

Hani bir duygu vardır
Bilir misin
Sımsıcaktır
Hiç hisseder misin

Göz göze gelinir de
Yürek oynar yerinden
Bir sızı duyulur, derinden
Bir ah çekilir içten

Bilir misin sen o duyguyu
Sarar tüm benliğini
Haram eder yediğini, içtiğini
Haram eder uykularını, *******ini

Hani bir duygu vardır
Tattın mı sen de
Sımsıcaktır
Hiç hissettin mi gönlünde

Tanır mısın sen o duyguyu
Aşk mı derler adına
Bilmem sevda mı
Seni de kollarına aldı mı

Bilir misin sen o duyguyu
Kaplar tüm benliğini
Haram eder yediğini, içtiğini
Haram eder uykularını, *******ini...

Gürsel İleri

[GooD aNd EvıL]

Bir Onlar Bilir

Ah! Bu aşk yolunda
Beni peşinden koştur dur
Bu aşk yolunda yor beni, yor
Bir onlarla dertleşirdim
Keremden, Mecnundan
Ferhat ile Şirinden sor beni, sor
Daha da anlamadıysan sevgimi
Bilmem başka ne demeli
Sana ne söylemeli
Peşindeyim
Bu aşk yolunda yor beni, yor
Sensizlik yüreğimde sönmeyen kor
Bilir misin sen bunu
Sensizlik ne zor
Bir onlar bilir beni
Keremden, Mecnundan
Ferhat ile Şirinden sor
Bir onlar bilir beni, onlar anlar
Aşk ile insan nasıl yanar, ağlar
Aşkın ile aşılmaz mı sıra dağlar
Yanmaz mı insan, ah! Yanmaz mı
Çöllere düşürmez mi, dağlar delinmez mi
Bir onlar bilir, bir de ben
Mecnundan, Keremden
Ferhat ile Şirinden sor
Sana olan sevgimi...

Gürsel İleri

[GooD aNd EvıL]

Bir Onu Sayamadım

Ne çabuk acıyor, yüreğim
Ne çabuk yaşarıyor, gözlerim
Öksüz, ürkek bir çocuk gibiyim
Sen gittiğinden beri, ben böyleyim
Dün, cam kenarında otururken
Sıkıntıdan saydım
Tam, yüz kırk üç tane idi
Küllükteki izmaritlerim
Ya *******im
Sakın sorma
Bir, Allah biliyor, bir, ben
Dün gece, yıldızları sayarak sabahladım
Kimi şaşırdım, kimi baştan aldım
Sonra güneş doğdu
Unuttum, kaçıncıda kaldım
Biliyor musun?
Sen gittiğinden beri
Takvimden tek bir yaprağı bile koparmadım
Hep günleri saydım
Tam, bir yıl, yedi ay ve on dört gün oldu
Ve
Saçımda kaç tel daha beyazladı
Biliyor musun?
İşte, bir onu sayamadım…

Gürsel İleri

[GooD aNd EvıL]

Bir Resmin Vardı

Bir o kalmıştı
Bir resmin vardı
Bilmem, nasıl kıydım
Bir anlık gurur
Bir anlık öfke
Yırttım, attım

Nasıl elim vardı
Nasıl yaptım
Zaten
Bir o kalmıştı
Bir resmin vardı

Bakardım bazen
Yaşlı gözlerle
Mutlu olurdum
Senden kalan hayallerle

Nasıl kıydım
Nasıl yaptım
Bir resmin vardı
Yırttım, attım...

Gürsel İleri

[GooD aNd EvıL]

Bir Sen misin ki

Bir hayır’ınla yıkılırım mı sandın
Yitirmeye, acı çekmeye alışmak
Alışmak nedir, bilir misin sen
Bir sen misin ki, sen nesin ki


Ben ne katlanılmaz çileler çektim
Ben ne kapanmaz yaralar kapattım
Ben ne unutulmaz yarlar unuttum
Bir sen misin ki, sen nesin ki


Seni umursarım, takarım
Yoksun diye yaşamaktan mı bıkarım
Senin için cana mı kıyarım sandın
Bir sen misin ki, sen nesin ki


An oldu
İçim kan ağlarken güldüm
An oldu
Kahrolurken mutlu göründüm
Ben ne sevdalar uğruna dirildim, öldüm
Bir sen misin ki, sen nesin ki…

Gürsel İleri

[GooD aNd EvıL]

Bir Yanda Sen Bir Yanda Ben

Bugün seni gördüm
Saçların dağılmış yüzüne
Öylece oturuyordun
Saçların salınmış omuzlarından
Ah! Bir tutam olsaydı da
Öpüp koklasaydım o saçlardan
Saçların ipek ipek
Saçların tel tel
Gel sevdam ol, sevdalım ol, başımda deli deli
Ey yüreğimde esen yel

Bugün seni gördüm
Bir yanda dün, bir yanda yarın
Ama bugün sen!
Ve bu yürek diyor ki; illaki sen
İçimde sır oldu sevdan
Sana bile söyleyemiyorum
Bir selamın var tesellim
Onu da kesersin, diye korkuyorum
Bir yanda sen, bir yanda umutlar
Bir yanda sen, bir yanda korkular
Aklım almıyor bazen bu düzeni
Bu ne büyük çelişki
Bunlar ne karışık işler
Bir yanım çılgınca yaşamak ister
Bir yanım ölümü düşler
Bir yanda yitirilmiş ümitler
Yıkılmış hayaller
Bir yanda sen, bir yanda ben

Bir pencereden bakar durur, uykusuz gözler
Doğacak güneşi bekler
Bir yanda kabuslar, bir yanda düşler
Bir yanda sen, bir yanda ben
Ve o umutlar, yitip giden

Bugün Nisan’ın onu
Havada güneş ışıldıyor
Bedenim sığmıyor ruhuma, dar geliyor
Sevmek buysa; seven benim, sevilen sen
Çok geliyorsa busen
O da yeter bana
O ipek saçlarından bir tutam versen

Bugün seni gördüm
Saçların salınmış omuzlarından
Dalga dalga, kıvrım kıvrım
Başını almış ellerinin arasına
Öylece oturuyordun
Bilmem ki, küçüğüm, ne düşünüyordun
Bak
Kalmadı bende yön hissi
Ne batı, ne kuzey, ne güney, nede doğu tarifi
Şimdi ben ne tarafa dönsem
Bir yön sen, diğer yön ben
Demek ki aşk dedikleri bu
Bir seven, bir de sevilen
Yani
Ben ve sen...

Gürsel İleri

[GooD aNd EvıL]

Biri Daha

Beni görünce yolunu değiştirdin
Canın sağolsun

Dermanım çoktan tükenmiş
Peşinden koşamam ki
Yolun açık olsun

Senden önce
Kimleri yolcu etmedi ki
Şu seven gönlüm
Ha bir eksik ha bir fazla
Ne fark eder ki
Bir terkeden daha olsun

Biri daha
Sillesini vursun...

Gürsel İleri

[GooD aNd EvıL]

Birine

Daha dün yaltaklanırken kapımda
Henüz o lokmalar dururken boğazında
Ne çabuk adam oldun
İnsanlığa ne çabuk doydun

Utan desem, utanmazsın
Şerefin kalmamış
Kendinden bulmazsın
Yer, içer, yaşar, şekline kanar
Kendini insan sanırsın

Nankörlüğün destanını yazdın
Kalleşliğin, bencilliğin kitabını
Yazık oldu emeklerime, sözlerime
Öğrenemedin gitti, insanlığın adabını...

Gürsel İleri