Perihan Dirican

[GooD aNd EvıL]

Hokkabaz
Bir kravat, bir melon,parlaksa makosenler,
Kendini aydın sanıp kaş kaldırıp laf ezer...

Dilinde pelesenktir Eros,Zeus... ne us-sa
Oğuz,Uygur,Manas’ı bilmiyor bari sussa

Romüs Romülüs kurdu masasındaki puttur
Asena’ya Bozkurt a köpek der der de ulur

İngilizce..Almanca... konuşur hep tarzanca
İsa’yı sorsan bilmez, haç asılı boyunca...

Kendi dini, kültürü: “ilkel, gerici, yobaz”
Mihrabını şaşırmış dış mihraklı hokkabaz

Sözüm yalnız ona değil ipinden tutanlara
Bir “Entel”lik! ..uğruna zokayı yutanlara

[GooD aNd EvıL]

Hüsran
Hüsran hüsran yine hüsran
Gün doğmuyor hiç geceme
Keder hüzün, ağıt, figan
Yüreğimde durmuş ceme

Ben mi yalan el mi yalan
Tutunduğum dal mı yalan
Bilemedim hayat yaman
Boşa çektim kürek dem e

Pişmanlıklar göğü sardı,
Bırakmayan hicap, ardı
Arkamdan hep vuran yardı
Yiye yiye oldum seme

Kurudu yaş, donuk didem,
Sustu dilim, etmez sitem
İtibarsız namı nidem
Neme lazım bu can neme

Yol ver Çalap yol ver gidem
Sanma, daha hor cehennem
Bana burdan gitmek elzem
Kaçtı zaman gelmez geme

[GooD aNd EvıL]

İki Bin'e Giderken Hali Vaziyet
Daha çocuk doğarken
Ağladı, dedi: medet.
Sütü kesik memeden,
Süt yerine emdi dert.
Açlık kasıp kavurdu
Uzak kaldı saadet
Ne saygı,sevgi kaldı
Ne de şefkat,merhamet
Her evde yaşanıyor
Buna benzer bir vahşet
İsyanlardan fışkırdı;
Terö, zulüm,eziyet

Kendi küpü peşinde
Bilmiyor ki hükümet.
Bir lokmacık yetimin
Vebali ona töhmet
Daha yetmiyor gibi
Bağırır şirret şirret
“Ben yolumu tutayım,
Sen biraz daha sabret”
Arap saçına döndü
Geçim denilen illet
Haramlar şaha kalktı
Ortalık doldu namert

Dertler bir bir çökünce
Başlara devlet devlet
Durma, koş sağa sola
“Derdimi n’olur hallet”
Bu zamanda bu işler
Olursa hemen hayret
Bürokratik engeller
Sana bir artı hiddet
Yasalar oynaklaştı
Terazi tartar zimmet
Başka kime gidilir?
Nerde kaldı adalet?

Küfürler baskın çıktı
Gidiyor elden vahdet.
Ezanlara sus dendi
Kesildi dine bilet
Türk,Kürt; dinli,dinsiz
Ve aşiret aşiret
Bölündük; parça parça
Düşman diline lezzet.
Baktı içten çöküyor
Hal; güveçte pişmiş et
Komşumuz palikarya
Oldu füzeyle roket.

Bir arık yüz,et ve but
Olursa kime kısmet
Servetle dolsun diye
Kapıyı açtı şehvet
Namusa koy bir nokta
Çıkarına olur bent
Gördü para geliyor
Fistanı giydi Bülent

Ey! Büyük Allah’ım
Revamıdır bu diyet
Ecel vakti gelmeden
Tadılmaz ölüm elbet
Uyan! .. Fatih torunu!
Uyan! .. ey şanlı millet!
Bir damla kanın kalsa
Tarihinden al kuvvet
Kurtuluşa çağrıdır
Bir parçacık hidayet
Sana ölüm haramdır
İçmez isen şahadet
Bu karanlığa güneş
Doğacak bir gün elbet
Eğme kaldır başını
2000’e bir el et

[GooD aNd EvıL]

Kadınlar Kahvesi
Kahve önünde durdum “Aydın Kadın Kahvesi”
Merak ettim de daldım.Acaba neyin nesi?
Modern koltuk, masalar, her tarafta lüks sesi
Gece gözlüğü taksan görmezsin mum gölgesi
Dersin satışa çıkmış, sakatatlar ortada
Örtememiş karayı yüzlerdeki cila da
Masada küllük,okey; dillerde dedi kodu
Bu Aydınlar Kahvesi! aydınlatacak yurdu

Bedenler donup kaldı, kirpikler setler ördü,
Yürekler isyan etti...Acep gözler ne gördü?
Örtüm, boyunlarında sanki bir yağlı sicim
Sonra alaylı sesler “Ne istiyorsun cicim? ”
Ne isteyebilirdim hoyrat insan ininde
Hayallerim çiğnendi Mozart’ın eşliğinde
Ruhum fırtınalarda duygular med-cezirde
Ne işim vardı benim günün yittiği yerde

Aydınlık; ilimlerin yayacağı ışıktır
Ne bez ile kapanır ne çıplaktan feyz alır
Aydınlık için beyne sahip olmak gerekir
Giysi teni kapatır beyini fosil fikir

[GooD aNd EvıL]

Kar Yanıyor
Kar düşüyor bacalardan içeri,
Döne Kız ellerini ovuyor
Yarı sönmüş bir ocağın başında,
Son model arabaların,
köşklerin sıcaklığında,

Kar giriyor kırık camdan içeri
Döne, oturmuş pöstekisine
Külleri savuruyor
Kuştüyü yastıklarda
Pahalı oyuncaklarla

Kar geliyor anasının getirdiği tezeklerin üstünde
“Ne güzel anam var” diyor usulca,
Giydiriyor anasını,
Allı pulluca

Kar yağıyor iki belik üstüne
Ayağında tor lastik,
Üstünde yamalı hırka
Saçılıyor konfetiler
Fındık, fıstık,lokumla

Karlar tül tül, apak,
Umutları gibi
Sığmıyor... küçücük yüreğine
Ellerinde mor halkalar
Kirpiklerinde kristaller,
Mor salkımlı üzümler kristal tabaklarda

Kar yanıyor
Hayallerinin sıcağında

[GooD aNd EvıL]

Kır Çiçeği
Hazan ortasında bir kır çiçeği
Şaşırmış yolunu, bahar mı arar?
Bilmiyor mu acep açtığı bu yer
Görmediği baharın düşünü kurar.

Uyanırken alem uykuda mıydın?
Şaşırtan ne idi seni bu kadar?
Sarıdaki hüzün, hüzünde veda,
Vedada hasret mi, hasrette bahar?

Hazan mevsiminde gün çabuk biter.
Ayrıl buralardan geçmeden vakit.
Renkler tomurcuklar kısaca hayat
Bekler seni orda mevsimine git

[GooD aNd EvıL]

Kırk Satır mı İstersin Kırk Katır mı
Yalnızlığım oynaşıyor gönül yatağımda,
Bir ince çağıltıyla akıyor göz pınarımdan,
Yıkanıyor hatıraların tozu,
Kahpe bir silah gibi yüreğimin ortasından
Vuruyor.

Nedir bu içime sığdıramadığım
Doluya koyamadığım,
Boşa alamadığım,
Korktuğum,
İncindiğim,
Sevdiğimi diyemediğim,
Tutunamadığım ellerde kaldı yüreğim

İşte, bir kuş çırpınıyor penceremde
Yalnızlığıma bir küçük resim.
Usulca sıralıyorum bir kaç güzel söz,
Yavaşça açıyorum pencereyi
Ürkütmeyim istiyorum yüreğini..
Hı..! Benim ki de iş mi?
Korktu yalnızlığımdan,
Yalnızlığına gitti.

Türkülerle coşsun diyorum sazım,
Oynak havalar söyleyim, efkarım dağılsın.
Notalar,
Güfteler,
Sazın üstünde oynaşan teller,
Bulamadım bir tane içimi aysın
Hepsi de hasrete ediyor ver yansın
Oyy.. Ozanlar... Oyy...!
Eliniz kurusun,
Diliniz yansın...

Teselliler arıyorum
Gün dar
Gece uzun
Bir de ortasında uyanmak var kabusun...
“Kırk satır mı istersin kırk katır mı? ”
Yalnızlık mı? ... yaşam mı? ...
Korkuyorum...

Geçmiş, gelecek...
Çırpınıyor göğsümde
Çırpındıkça vuruyorum dibe.
Bilmiyorum,
Ben miyim nasipsiz
Yoksa hayat mı beyhude...

[GooD aNd EvıL]

Korkuyorum
Beklenen nedir ki
Bir yudum sevgi
Ya da bir avuç toprak mı?
Örter mi ikisinden biri yüreğimdeki çırpınışları?
Susar mı deli gönlüm susturup figanları?
Hangisi alıp götürür beni yüce dağın kardelenlerine?
Hangisi dönüştürür beni güle düşmüş şebneme…?

Sevgi her zaman bana karşı cimri davrandı
Koparamadım bir türlü payıma düşeni
Topraksa her an hazır,
Açmış kucağını bekliyor beni

Lakin korkuyorum
Ya orada da, kuru bir ayazın üşüttüğü dal olursam…
Buzları çözülmezse hayallerimin
Dualarım ermezse yerine
Anlatamazsam halimi
Bu kadar yangını varken yüreğimin
Hala ateşe atarlarsa beni

Korkuyorum,
Korkum;
Yok olmaktan değil
Varlığım zaten yokluklarla cebelleşiyor…
Hayat bir boşluğun içinde beni bilinmezlere çekiyor…
Nedir ki beni oraya götüren kuvvet
Yokluğun kefesi dolu
Varlığım bütünüyle mücerret

[GooD aNd EvıL]

Kumar
Dönüyor,
Dönüyor,
Numaralar dönüyor...
Bir rulet ibresinin ucunda nefesim
Tıkır
Tıkır
Numaralar Dönüyor...
Tıkır
Tıkır
Hasan’ımın beşiği
Hasan
Hasta
Numaralar dönüyor...
Doktor...
İlaç...
Paralar...
Numaralar...
Tıkır
Tıkır
Beşik
Numaralar
Paralar,
Dönüyor,
Hasan’ıma ölüm yakışmıyor! ..

[GooD aNd EvıL]

Küheylan
KÜHEYLAN

Renklerin cazibesi,
Gecenin gizi,
Hainin eli,
Çenginin dili,
Albeniler...gel beriler...
Kırk tebessüm; kırk hançerle, kırk yerinden vurdu sırtından
Gündüzün cümbüşünde sürünmekte küheylan

Neden geldi? Niye var?
Aklının ermediği sorgular...
Kağıtlar, kalemler,
Bir birini tutmayan kelimeler, deyimler
Yazarlar... Çizerler...
Ne yazarlar...? Ne çizerler...?
Daha anlamadan cim-den dal-dan
Laf kalabalığında boğuldu lafazan

Gülün rayihası,
Bülbülün yası,
Çeldi aklını,
Kaldı tası
Dudağında mey damlası,
Hele bir de oynak olunca yosması...
Giydi urbasını kızılca kıyametin
Kalmadı gözlerde zerresi haysiyetin
Öyle bir aldandı ki seraptan öte
Çatladı dudakları el ayak öpe öpe
İmalar, serzenişler,
Bakışlar, kaçışlar, yalvarışlar durmadan
Boğuldu güllerin dikeninde kan revan

Yordu yollar, yordu yıllar
Bir küheylandı, oldu davar
Sürüler içinde sessiz,bizar
Koştu...
Koştu yılmadan
Dörtnal, tırıs, rahvan
Ve
Üç tahtalık sal üstünde kaldı küheylan