Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Kadıköy Rıhtımında

Yorulmuştuk artık herşeyden
Zaman mefhumunu yitirmiştik
Zayi oldu yaşananlar
Ve yirmi yılı harcadık boşuna
Annem hatırımda şimdi
Sabah ezanında duaları yanımda
Ve babamın ruhu
Her zor anımda arkamda
Kadıköy sahilindeyim
Karşıda ayasofya’nın ışıkları
Ve rıhtımda gecenin aşıkları
Denizden rüzgar esiyor
Ve beni de götürüyor
Ruhumu arındırıyor yalandan
Unut diyor bana hiç yaşamadan
Aklıma şiirler geliyor
Bir Necip Fazıl dan, bir Nazım Hikmet ten
Şafak söküyor istanbul sırtlarından
Tüylerim diken diken oluyor
Artık haydarpaşada sabah oluyor
Bir hikaye daha burda bitiyor
İstanbul adamı şair ediyor...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Kasımı Saklardı Yüreğim

Kasımı saklardı yüreğim
Yağmuru hüznü ve aşkı
Kasım bir başkaydı
Bir aşktı kasım
Bir sevgiydi
Taze gelinlerdeki telaş
İlk sevgideki büyüydü
Kasımda günler böyle geçerdi
Biraz stresli biraz sıradan
Biraz da hüzün vardı kasımda
Kalbin içine işleyen bir acı!
Aşk mı? Belki
Ama aşktanda öte
On sekiz yaşın verdiği büyüklük
Ve delikanlılığa ilk adım
Kasımda günler böyle geçerdi
Bir telaş bir telaş
Hayallerde üniversite vardı
Bunun için yaptığımız bir sürü uğraş
Herşey boştu belki
Para,mevki,şöhret değersizdi
Kırk yıllık hayat için
Bu zahmete değermiydi? Bilinmez
Kasımda günler böyle geçerdi
Zaman içinde kaybetmek herşeyi
Dakikaların saldırısına uğramak
Ve üzülmek herşey için boşu boşuna
Ne kadar manasız
Ne kadar üzücü
Ne kadar boş
Herşeyin yalan olduğu bu dünyada
Aşkta sevgide kinde
Herşey sadece zihinde
Kasımda günler böyle geçerdi.....


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Kıraç Toprakların Çocuğuyum Ben

Kıraç toprakların çocuğuyum ben
Seninle biz
Aynı kutuplar gibiydik bir mıknatısın ucunda
Sen devamlı sıkıştırıyordun beni
Bense direniyordum durmadan
Aşkının mengenesinde yıpranırken hayallerim
Kaçtım işte arkama bile bakmadan

Kıraç toprakların çocuğuyum ben
Bu yüzden ellerim yarık yarıktır
Gel tut ellerimi diyecektim ama
Sevda ile yaşamak en büyük hamallıktır.
Taşır mı bunca yükü benim o küçük kalbim
Taşır mı söylesene senin ağır sevdanı
En iyisi söyleme gerçekler çok acıtır.

Kıraç toprakların çocuğuyum ben
Acıtamaz tenime sapladığın hançerler
Ne bir sitem ne de bir bakış kadar.
Sevda dediğin yol beş şerit bir otoban
Geri dönüşü ise bir şeritten daha dar.
Bura meşakkatlidir dikenlidir yolları
Sonunda sana çıkar bu yolun kıvrımları.

Kıraç toprakların çocuğuyum ben
Bu yüzdendir adını garipseyişim
Bu yüzdendir anlamsızca bakmam yüzüne
Bizim sevdalarımız İstanbul gibidir
Her bir yanımıza işler bırakamayız.
Bu yüzdendir sevdalarınıza sırt çevirişim
Bu yüzdendir sizlere serzenişim


Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Kaybettiklerimiz

Gençliğimizi takvim yapraklarında kaybettik
Onurumuzu onursuz aşklarda
Tebessümü bir aşkta yitirdik
Sevmeyi ise boş bakışlarda

Sende önceleri böyle değildin
Güldünmü çiçek açardı dört bir yan
Yazık ki bir aşka yenildin
Artık bir günün bile geçmez ağlamadan

Ne gözlerinde eski sevincin kalır
Ne kalbinde yaşam isteğin
Ömür işte bu çıkmazda yaşanır
Engelleyemezsin bu senin kaderin



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Küçük Dünya

Asi bir bahardı koynumda sakladığım
Belki de hiç gelmeyecekti beklenen
Kardelenler arasında bir hayaldin sen
Küçük dünyalar kurmuştum
Sen gelince büyüyen
Ve benide büyüten
Küçük dünyalar kurmuştum
Ama senin haberin yoktu ki dünyalarımdan
Bende ki seni hiç görmemiştin
Ve hiç bende ki kadar sevilmemiştin



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Mavi Gece

Maviydi gece esrarlıydı
Boştu sokaklar
Kalbim kadar
Buhrablıydı yine gece
Her sitemin öncesinde
Yorulmuştu artık gönül
Melankolik oyunlardan
Figürandık sadece biz
Zayi oldu bu sevgimiz...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Ne Güzel Tesadüf

Bir aşkın çığlıklarını silerdi
Yeni bir aşkın fısıltıları
Nasıl tanışırki tanışmayanlar deme
Kendini bırka kaderin ellerine
Damdan düşer gibi aşık olmak ne güzel
Ne güzel vurulmak böyle birine
Böyle bir tanışma nasipmiş bize
Tesadüfler içinde istasyon gişesinde
Bilet bulma teleşıyla seni görmek
Sonra dalmak o yeşil gözlerine
Tren hızla yol alırken haydarpaşaya
Garip bir titreme sardı beni
Sonra tuttum ellerini
Evet bir serseriyim belkide
Ya da bir deli kimbilir
Ben yoldaş arıyorum kendime
Artık bütün yollar sende kesişir
Demiştim ya aşkın zamanı yoktur
Yine apansız geldi yine amansız geldi
Ben aşka çoktan tövbe etmiştim ama
O yeşil gözlerin aklımı çeldi...

Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Nerdesin

“Mutluluğu uzakta arama,o her daim yanı başında”

Yıllarca hayaller kurup durmuşum
Kaf dağını aştım gayrı yoruldum
Kalbimi açtım da sana vuruldum
Şimdi gönül seni arar, Nerdesin?

Gelmiyorsun bana, bir engel mi var?
Duy artık sesimi, ey vefasız yar
Yokluğunun gamı gönlümü sarar
Gönül yalnız seni arar, Nerdesin?

Pusulası kayıp şaşkın kaptanım
Seni bulamazsam dinmez ki gamım
Gel artık sevgili bitsin hazanım
Göz yaşlarım durmaz akar, Nerdesin?



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Neye Yarar

Değseydi yüreğimiz bir kere birbirine
Söndüremzdi bu aşkı ne yağmur ne kar
Gülseydin bir kere dokunuca ellerine
İnan zemheride bile olurdu bahar

Yine sardı gönlümü sebepsiz bir sızı
Yüreğimde bir aşk var güller kadar kırmızı
Sen gönül sarayımın son vefasızı
Sevin işte oldum yine tarumar

Senin için uykumu boşa harap etmişim
Senin için boşuna bu dünyadan geçmişim
Ardından boş yere kahırlanıp içmişim
Bu tatlı rüyada buraya kadar

Seni tekrar anarsam tutulsun bu dilim
Seni tekrar yazarsam kırılsın kalemim
Sen değilmisin ölüm sebebim
Sanma gönül kuşu tekrar sana konar

Yenilgide tattım bu aşkın zaferini
Zevk-ü sefaya kattım gönlümün kederini
Ne de olsa sen yazdın bu aşkın kaderini
Şimdi bana dönmüşsün neye yarar...



Arif Baltacı

[GooD aNd EvıL]

Olmadı

Yağmur oldum yıkadım saçlarını
Güneş olup kuruttum göz yaşlarını
Olamaz deyip çattın kaşlarını
Ne yaptım ne ettimse olmadı...

Rüzgar oldum saçlarını taradım
Irmak oldum göz yaşımla çağladım
Arı oldum bin bir çiçek topladım
Ne yaptım ne ettimse olmadı...

Zehir oldun yemeğime kattım seni
Ateş oldun ellerimde tuttum seni
Keder oldun göz yaşımla ektim seni
Ne yaptım ne ettimse olmadı...



Arif Baltacı