Özkan Karaca

[GooD aNd EvıL]

İstanbul Sevdalısıyım

İstanbul gözlerimi saran ruhumun hapsinde
İstanbul gözlerin nazarlarını kıran şafakların kelepçesinde
İstanbul’a yapışan varlığım yansımaların esintisinde
Geniş ufukların tebessümü ile İstanbul her yanımda

İstanbul sevdalısıyım yarınların şafağında
İstanbul ahdesindeyim bugünlerin genişliğinde
İstanbul Akabesindeyim geçmişlerin izlerinde
İstanbul evladıyım zamanlarımızın yaşantısında soluk

İstanbul sevdalısıyım, ruhumdaki hicran senle dinmiş
Gül kokulu, bülbül ötüşlü, mavi perdeli kentim
İstanbul sevdalısıyım, bünyende hayatım senle kazınmış
Gönüllerle örtüşen bağrınla âdemlerin iltifatında
İstanbul sevdalısıyım, kalbimin sesinde senle yankılanmış

İstanbul kendisine süzülenlerin hecesinde
İstanbul kendisine sokulan noktaların işaretinde
İstanbul geniş ufukların çerçevesinde nefes
İstanbul kendisinde yaşayanların aynasında ses

Çiçek bahçeli, deryalarla serili, mavi kubbeli kentin
Sanat ve kültürle örülen insanlığın coşkusu
Ufuklarla örtüşen istikametinle gelişimin imzasında
İstanbul sevdalısıyım, varlığımızdan kapanışına kadar

Özkan Karaca

[GooD aNd EvıL]

Kaldırımlara İdamım Yazıldı

seni nasılda çok özledim
bir yavrunun ana kucağını istemesi gibi
akreple zehirlenen derede anıları izlemesi gibi
bir yanın kulağında yıldızlara dayanması gibi
tanın batmasında güneşi içmesi gibi

senin gözlerin gözlerimde kaçmasıyla
kalbimin kapısını darbeyle kırmasıyla
sana olan özlem ve söylemlerim artarak
şiirlerimin tanıklığında,
kaldırımlara idamım yazıldı

Özkan Karaca

[GooD aNd EvıL]

Karacaahmet' teyim

Toprağı kanla sulanan
Teni kemiklerle süslenen Karacaahmet'teyim
Ölüm bahçesinde ruha gıda olan rahmetteyim
Yüreğimi burkan son menzilin elindeyim
Kaçınılmaz yatağın koynunda zahmetteyim
Gözlerime çarpan taşların hüzün eteğindeyim

Özkan Karaca

[GooD aNd EvıL]

Karacaahmet'te ki Vesikalık

Gözlerime topraktan sürme çekildi
Dudaklarıma taşların telaşında mim gerildi
Selvilerin gölgesinde, tarihin göbeğinde
Yüreğimin tenine hüzün yeli serildi
Karacahmet'in takibinde ruh torbaları
Ensemin damarına devrildi

Mermer köşeli yüzü
Ceset döşeli yükü
Toprak köseli teli
Anılarla yüzleşmiş seli
Akar hazin kuyuların duruluğuna

Saatler, elimde hovardaca kaçan
Çöllerin kuruluğuna ayak vuran deli

Bir vesikalık buldum
Karacaahmet'in ölüm evrakında dürülen filesinde

Anların mengenesinde sıkışmış
Hayatın yaşlılığında gerilerde sıkılmış
Alınların penceresine karanlık boya yıkılmış
1960 yılında kalan er kişi vesikası
toprağın tabağına gömülen yakamoz
bedenini çürüttü...

Dudaklarında hafif tebessüm,
Ufukların avucuna uzanan tezekkür bakışlarında,
yürek seferi vardı, kafanın kürek eseri sardı...
Kıvırcık saçları maviyi ve maziyi kaç kere yaladı
Yorgun gözleri kimbilir hangi kaldırımları kamcıladı
Bilinmez, dostlarının şahitliğinde hatıralarla yaslandı

Bu yüze ölümü sordum
Kendisinden kaçınılmaz vuslatın ağırlığını duydum
Ruhumun savrulan sağırlığında
toprak yüküne eğildim
Kara toprağın kelepçesinde teslim...

Bir vesikalık fotoğraf
Bin anın ininde aklıma yatalak
Elimde ki benim vesikalığım olsa
Geleğin izinde donan yüzle
Mezarlığa ayna...

Özkan Karaca

[GooD aNd EvıL]

Karacaahmet

Çağların dişli çapasıyla kazılan
İnsanlığın anlık ellerinde yazılan
İbret koltuğu olan
Hayat tabağında son durak bulunan
Karacaahmet

Ceset döşeli ocakla sarılı
Mermer köşeli kucakla yarılı
Varlığın söndüğü kucakla yaralı
Terleyen renginde yüküyle yorulur

Ölüm bahçesinde biçilen hüzün boşluğudur
Edebi vatana geçiş yokluğudur
Tarihin mirasından gelen insan tokluğudur

Eski mezar taşları
Geçmişin kuyusundan sıvanan mülkü
Kavuklu, sarıklı, yazmalı kararan mührü
İşte şu taşın altında yatan bir insan yüzü

Gökyüzünü kollayan selvi gözlü
Kimbilir hangi anıların defterinde sözlü
Günahın kadehinde içilen anlar
Sevabın payesinde biçilen şanlar
Anlar geride kalır toprağa akar
Sessizliğin batışında zamanlardan ağlar
Son menzilin bakışında kendine bağlar

[GooD aNd EvıL]

Karanlığa Üflenen Özlem

Anlık tozların düşlerinde solukla yürüyen
Damarlarımın ininde uğultulu seslerle gezinen
İsmin canıma mimlenmiş, cismin kanıma damgalanmış
Benliğimi ansızın sisliyerek kazınan
Uzaklıkların çöl seraplarında buzlanarak oyalıyan

Yitik gecenin kaldırımlarında seninle süzülen
Sahiller boyu sürüklenerek dalgalarla tokatlanan
Yıkık bir sevdanın kanlı hecelerinde sayıklayan
Geçmişin yosunlu taşlarını ayıklayan
Seni viranelerin yollarında arayan

Geçmişin aşılmaz iklimlerin ardında kalmıştım
Bende: savurucu esintilerle feryat kopartım
Sana olan özlemi kendime hapsettim
Düşüncelerim le delinmez duvarlarda büzüldüm
Yüreğimin yangınlarını korlayan taşlarla üzüldüm

Hayatımın aynasında hicranla duran
Tebessümün kalbimi hançerliyerek alnımda donan
Geleceğin serhatlerini mecnun misali dağlayan
Hüzünlerin tokmakları ile mahsun timsali ağlayan
Hülyalarına ördüğüm kumaşlarım yırtınan
Karanlığa üflenen özlemle tutuşan
Sevdanın zamanlarına zincirlenen: Maktul

Özkan Karaca

[GooD aNd EvıL]

Karartma *******i

benim hayallerimi boşa çıkardın
kırgınlığımla kaldırımların boşluğuna düştüm
anladım ki, sana olan sevgime
ihtiyacın yokmuş
anladım ki, sevgini bir başkası için
örmüşün

karartma *******ime yıldızlar düşer
yıldızlar ellerimde sıcak olur,
yas düşer
rüyalarım gözlerime bıçak oluır,
kan düşer
ay ın yüzü avuçlarımda kor olur
ruh ilimi ısıtan, can izimi ısıran
*******

karatma *******imde
karanlıklar gözlerimi yoklar
beynimin süngerine karanlığı batırırım
başımı emen yastıklar
karatma *******imin sahibi olur
kaç gecenin ölümcül soluğunu duydum
senin karartında
yüreğime acı vurdun
geleceğin arazisine
karartı *******inin
sirenini duyurdun

[GooD aNd EvıL]

Kırmızının Rengi

Bir sevdanın solan gülleri kırılır
Kırmızının rengi yüreğime saplanır
Kan damlayan günler zihnime satır
Fikrimin acı sellerinde kırmızı yığılır
Benliğim önlenmez hezeyanların sürgünlerinde
Harabelere boğulmuş anılarla dürbünlerinde
Geçmişin sevdasını seyrederim ruhum dalmış
Hayatımın duvarını sızlatmış
Saatlerimin nemlerini oyalamış
Gönlümü boyayan kırmızı ile kapatmış

Özkan Karaca

[GooD aNd EvıL]

Kuyuların Ağzı

Zamanların kuyusu yüreğime dökülür
Seninle hayatın kıyısında gezilir
Anların acı suyu içilir
Yılların kelepçesi sende takılır

Kuyuların ağzı gözlerime dolar
Anıların ağrısı zihnimde donar
Hayatımızın sisi kalemimde saklanır
Yılların kelebeği sende kanlanır

Varlığımın içinde hayal sülület
Canımın izinde kırmızı büket
Kırmızının yüzü kuyularda süret
Yılların ipi seninle çekilir
Kafeste ki sevda serçesi sende ötülür

Özkan Karaca

[GooD aNd EvıL]

Mecnun Misali

Gözbebeklerimi ağrıtarak nuru olmuş
Gönlümü sancılatarak duru olmuş
Benliğimi kamcılatarak sevdana divane olmuş
Sensizliğin fenerlerinde yoluna koyulmuş
Mecnun misali kalbur dağların yoldaşı olmuştum

Çile taşlı yolumun üzerinde bataklıklar
Mim kaşlı geçmişin ininde yataklıklar
Anıların tokatları ruhuma sataşarak
İşaretsizliğin ilinde kapanarak
Mecnun misali kirli bulutların izdaşı olmuştum

Sorularımın heceleriyle yırtılarak
Kanlı satırlarıyla kırılarak
Anlı zamanın yosunlarında boğularak
Sessizliğin hülyaları yüreğimi kavurarak
Mecnun misali süslü güllerin sırdaşı olmuştum

Özkan Karaca