Rüya Deniz Demir

[GooD aNd EvıL]

Giderken...

Giderken bıraktıklarına bak
Bir kuru gözyaşı
Bir yaşlı çınar ağacı
Sorulalar sorulmaz ki
Sorulanlar bilinmeyenlerdir…

Sorulanlar sorulmazlar
Sorulanlar bilinmeyenlerdir
Bilmediklerini sorarsın
Bildiklerimi sorarsın
Bilmediklerim sorulmaz ki…

Ayrılığı soramazsın bana
Bildiğim bir şey değil ayrılmak
Terk edilmeyi sor bana
Terk edilmeyi bilirim…

Gözlerime sorma gülmeyi
Gülmeyi bilmiyor gözlerim
Ağlamayı sor ve gitmeyi
Gitmeyi ve dönmemeyi biliyor ellerim…

Giderken bıraktıklarına say
Öğrenmeye başladığın ağlamayı
Nefretinin bedeline sor şimdi
Bana sormak istediklerini…

Giderken şunu da unutma
Al yanına belki lazım olur
Gittiğin ve bilmediğin uzun yollarda
Öfken yanında kalsın buralarda bırakma...

Rüya Deniz Demir

[GooD aNd EvıL]

Gidersen...

Çek kapıları giderken
Öfkene yenilmeden
Tükenmeden haykırışların
Ağlamadan gözlerin
Sevgiyle gülümse önce
Ağır ağır çek kapıları…

Kapat perdeleri giderken
Senden sonra bakmayacağım
Çocukların sevincini
Ustamın ekmeğini
Dostumun derdini paylaşmayacağım…

Söndür ışıkları giderken
Senden sonra görmeyeceğim
Hiç kimseyle konuşmayacağım
Avunmayacağım boş hayaline
Gidişine de aldırmayacağım
Anam avradım olsun ağlamayacağım…

Uyut bendeki sevinci giderken
Avuçlarıma bir daha bakmayacağım
Öpücüklerini koklamayacağım
Sözlerini anmayacağım
Şerefsizim seni bir daha aramayacağım…

Öldür içimdeki çocuğu giderken
Vur içimdeki düşleri
Kır gitsin Allah’ıma
Kır gitsin kalbimi bir daha
Bakarsam yüzüne
Anam avradım olsun…

Rüya Deniz Demir

[GooD aNd EvıL]

Gidiyor Herşey...

Son giden gidiyor
El sallıyor giderken
Kime ve neden
Kimse yok ki garda…

Uyuşuk bir yolcu gibi
Serilmiş öylece koltuğa
Gelecek başka biri var mı bakıyor
Tüm koltuklar boş
Hafif bir tren tıkırtısında…

Her şey gidiyor
Ama kimse yok
Ne kalan ne de giden
Her şey gidiyor
Kimse kalmıyor
Kimse gitmiyor…

Bitmiş bir yolculuk sanki
Bir tek o el sallıyor
Bir tek o susuyor
Bir tek o gülümsüyor
Kimse yok…

Bir kuru yaprak kalıyor geride
Bir kuru fısıltı geride; hoşça kal
Bir kuru gülümseme kalıyor
Vefasızca geçen ömürden
Bir şair gidiyor…

Kefenin cebi yok
Cebe giren el de..

Suskun bir tren gidiyor
Tüm koltuklar boş
Ne yolcu
Ne de uğurlayan bir el
Tek bir el sallanıyor
Kime
Neye
Neden? ? ?

Rüya Deniz Demir

[GooD aNd EvıL]

Gidiyor...

Gökyüzü gidiyordu
Ellerim de
Yüreğim gidiyordu
Senin götürdüğün yere
Sevgim aşkım yüzüm gözüm gidiyor...

Uzaklaşıyordu sevgi
Aşk uzaklaşıyor
Dilekler azalıyor
Dünya dönüyor ama
Başım gövdeme ağır geliyordu...

Susuyordun
Ve zaman gidiyordu
Susan sendeğildin
Dudakların susuyordu
Ellerin susuyor
Yüreğin gidiyor...

Bıraktığım herşey seni anlatıyordu
Sözlerim susuyor
Genelde gözlerim konuşuyordu
Dillerim anlatmıyordu
Sen susuyor
Sözlerin gidiyordu...

Bıraktığın herşey
Yeni bir şiir oluyor
Sustukların bir kitap
Söylediklerin ay oluyordu
Güneş yine gidiyor...

Yine gidiyorsun
Uzaklar seni anlatıyor
Ama kalbim bu ayrılığı
Hiç anlamıyordu...

Herşey susuyor
Sen gidiyordun...

Rüya Deniz Demir

[GooD aNd EvıL]

Gidiyorsun Sen...

Gidiyorsun sen
Gün gibi bir gerçek işte
Gidiyorsun sen
Dün gibi aklımda sözlerin işte…

Orada duruyor bütün eşyaların
Toplayıp bıraktığın yerde
Alınmaya hazır eşyaların
Gidilmeye hazır yolların…

Sana bırakmak istediğim
Sana anlatmak istediğim
Bavuluna koymak istediğim
Bir çok şey vardı
Yanına almanı istediğim…

Sen hiç birini almak istemedin
Sen hiç birini duymak istemedin
Sen hiç birini anlamak istemedin
Bıraktığın gibi kaslım istedin…

Öyle olsun
Yok buna diyecek bir şeyim
Ben şimdi düşünüyorum da
Yalnızlığımla nasıl baş edeceğim
Sensizliğimle nasıl baş edeceğim…

Suskun bir delikanlı kıvamında
Şiirler yazıp yolluyorum sana
Hiç okumadığın bir internet sayfasında
Biriktirdiklerim dağ oldu ama
Okumak hiç kısmet olmuyor sana…

Bıraktıkların
Yanına almadıkların
Orada duruyor hala
Atmaya kıyamıyorum
Bakmaya doyamıyorum
Koklamaya utanıyorum…

Sarılıp yatıyorum *******i
Seni yanıma getiriyor
Beni sana iletiyor
Rüyalarımda seni gösteriyor…

İşte orada duruyor
Bu gece sarılabilir miyim
Elim uzanır mı emanetine
Sensizlikten korkarken
Bu gece uyuyabilir miyim
Bilmiyorum…

Rüya Deniz Demir

[GooD aNd EvıL]

Gitmek - Kalmak...

Her gidiş bir terk etmekse
Her kalış bir terk edilme midir
Sence her ayrılık ağlanılası mıdır
Sence her susuş bir damla göz yaşı mı…

Her gidiş bir terk etmektir kimi zaman
Kimi zaman her kalış bir terk edilmedir
Her susuş ağlamak değildir ama
Her ağlamak bir susuşmaya nedendir…

Her kalan terk edilmiştir
Her giden terk etmiştir
Her giden zamana ihanet etmiştir
Aslında her kalan kendine dar gelmiştir…

Gelir misin peşimden
Eğer gitmek istesem
Sorulmaz biliyorum bazı şeyler
Bazı şeyler susmak içindir…

Düşüncelere gömülen her şey
Yalnızlığa sebep bir uçurumdur
Gidenler kalmayacaklar asla
Ve kalanlar gitmeyecekler
Durdukları yerden hiçbir kere; hiçbir yere…

Rüya Deniz Demir

[GooD aNd EvıL]

Gönül Ne İster?

Alışılmadık bir hikaye. Hiç tanımadığınız kişiler hepsi de. Her birinin hikayesi farklı. Her hikaye daha ıslak bir gülümseme gibi. Ve her gülümseme yeni bir sahne. Ve sahnenin sol tarafında yalnızlık, baş köşesinde aşk, tam ortasında ise hayaller. Geriye kalan tüm duygular figüran bu sahnede…

Adam başını kaldırdı. Ellerini gökyüzüne açtı. Dudaklarının arasından bir şeyler mırıldanıyordu. Şeytan baş ucunda dikilmiş, meleklerse bir köşede titremekte. Şeytan gülümsüyor, adam umursamıyordu. Melekler ise yüreklerine huzur serpiyorlardı. Adam türküye kulak kabarttı. Dudaklarındaki dua bir destana dönüştü. Dua gökyüzüne yöneldi. Melekler duayı tuttular. Şeytan başını eğip uzaklaştı…

Adam uykuya daldı. Dudaklarında bir duanın tebessümü, yanı başında melekler. Şeytan uzaklarda. Adam rüya gördü. Dudaklarındaki tebessüm meleklere yansıdı. Melekler gülümsedi. Gökyüzü aydınlandı. Melekler adamın umutlarıyla beslenip yeni güne merhaba demek üzere çıktılar odadan. Şeytan adamın yatağına dolandı. Adam besmele çekti. Şeytan uzaklaştı…

Adam yola çıktı. Derin bir nefes aldı. Gökyüzüne baktı. Gideceği yolu hesapladı, saatine baktı. Yola attığı ilk adımında büyük bir günün derin sadakatine yakışır derecede sert vurdu ayağını. Ve tüm adımları onu izledi. Adam yürüdü, gölge yoruldu. Adam yılmadı. Melekler izledi. Şeytan umursamadı…

Adam bir yaşlı gördü. Şeytan adama yaklaştı. Kulağına fısıldadı:

“Çantası para doludur bunun. Hadi al ne duruyorsun? ”

Adam yaşlının koluna girdi. Yoldan karşıya geçirdi. Yaşlı ona buruk dudakları arasından sessizce dua etti. Şeytan ağlamaya başladı. Şimdiden canını sıkmıştı adam. Günün sonuna kadar dayanamazdı. Elbet kandırılacaktı. Şeytan güldü. Adam yürüdü. Melekler güldü…

Adam besmele çekti. Dükkanın kapısını açtı. Şeytan bütün gün yanından ayrılmadı. Adam onu bir kez olsun dinlemedi. Adam siftah yapamadı. Melekler üzüldü. Şeytan sevindi. Şimdi kandırmaya daha yakındı adam. Eve götürecek parası yoktu. Direnci kırılacaktı…

Gelen müşteri dükkanda bulunan tek bir bozuk saati beğenmişti. Fakat adam onu satmak istemedi. Müşteri çok paralı birine benziyordu. Bu saati satarsa eve çok parayla dönebilirdi. Şeytan onu dürttü. Adam:

“Beyefendi. Bu saati size satarsam çok para kazanırım. Fakat size arızalı olduğu halde bu saati satarsam kötü bir insan olmaz mıyım? Eğer isterseniz bu saatin aynısını yan dükkandan alabilirsiniz.”

Müşteri düşündü. Şeytan kıpkırmızı oldu. Müşteri teşekkür etti ve beğendiği saati almak yerine başka bir saat önermesini istedi adamdan. Adam memnuniyetle yardım etti. Müşteri yine geleceğini söyleyerek ayrıldı. Şeytan kızdı. Melekler sevindi. Adam mutlu oldu…

Akşam oldu. Adam dükkanı kapadı. Şükretti. Yüzüne gün içinde gerekleşen olaydan yana bir gülümseme geldi. Şeytana döndü:

“Anladın mı? ”
Şeytan anlamadı. Sinirlendi. Ortadan kayboldu. Melekler coşkuyla göğe çıktılar.

Adam yatağına uzandı. Huzurla bir nefes aldı. Göğsüne koyduğu avucunun içinde paradan çok daha farklı bir şey vardı. Kalbi ve vicdanı şimdi avuçlarında titriyordu coşkuyla…

Adam yaşadı. Melekler izledi. Şeytan öğrendi…

Hayatta her şey satın alınabilir. Fakat vicdan ve kalp hiçbir şekilde satın alınamaz, satılamaz…

Rüya Deniz Demir

[GooD aNd EvıL]

Görüyor musun?

Görüyor musun bak
Nasıl dokunuyor yalnızlık
Her gecenin sonunda
Gözlerim nasıl kilitleniyor
Uyanmaya kıyamıyorum
Rüyama doyamıyorum
Senden ayrılamıyorum…

Görüyor musun
Yine dün gece ağladım
Sustum başımı yastığıma gömdüm
Sanki biraz daha öldüm
Biraz daha sarhoştum
Bir daha dolaştım Ankara’yı
Sonra yine rüyama gömüldüm…

Görüyor musun bak
Tabuda benzer bir yalnızlık
Yalana benzer bir soluk
Sessizliğe benzer bir düş
İşte ölüm kadar kolay
Yaşamak kadar zor gelen
Gerçeğin kendisi
Bu ayrılık…

Görüyor musun
Ne kadar kolay gittin
Oysa korkan sendin gitmekten
Ve haz etmeyen terk etmekten
Yorulan da sendin gitmekten
Oysa çok dinçmişsin
Kolayca çekip gidebildin
Ne kadar kolaymış geride bırakmak…

Görüyor musun bak
Zulüm dediğin zevk almakmış
Sen giderken arkana bakmadın hiç
Baksan görecektin
Belki gitmeyecektin
Tekrar sarılacaktın
Bırakmayacaktın ağladığımı…

Görüyor musun
Hayat ne kadar kolay
Ne kadar yalnız insanlar
Ne kadar soğuk kaldırımlar
Ne kadar üşümüş Ankara
Şimdi kar yağıyor
Ve sen yoksun
Yalnızlığım ise Allah’a emanet…

Rüya Deniz Demir

[GooD aNd EvıL]

Göz Kapaklarımdan...

Nefes almak kadar kolaydı kimileri için hayat
Ve yavan ekmek kadar kuruydu benim için
Sensiz adı yoktu zaten dünyanın
Ya ölüm ya kalım meselesi değildi yaşamak
Tek bildiğim vazgeçişlerimin artmasından
Ya da bir şeylerden kolayca vazgeçebilmemden
Bu bedenden ve bu şehirden vazgeçme korkumdu…

Her şeyi boş verdim
Ve hatta attım silip hayatımdan
Bana zarar veren, beni inciten
Beni deliler gibi ağlatan her şeyi…

Bir tek seni silip atamadım göz kapaklarımdan
Gözlerimi her açışımda ve kapatışımda
Hatta her nefes alışımda
Ve hapşırdığımda
Hıçkırdığımda
Gözlerimin her açısında seni görmek
Biraz tevekkül içinde yalnızlık
Biraz delilik gibi gelecek sana belki
Sen gözlerimin tek beyaz perdesiydin…

Her şeyi silip atabildim gönlümden
Tüm hatırlarına rağmen
Bütün hatıralarına karşın
Ama seni silemedim göz kapaklarımdan…

Biraz hislerime misafir olurdun
Biraz hayallerimde kahve tadında
Acımtırak tadım olurdun ağzımın kenarında
Bir sigara kadar içime dolardın
Bir tek seni söküp atamadım
Bu şehirden, bu vazgeçişlerimden…

Her şeyini hazmedebildim bu hayatın
Pislik içinde sokaklarından
Yalanlarından ve hayırsızlıklarından
Ölümüne tutkulu yalan aşklarından
Ve kırık dökük yollarından anladım
Seni alıp götürecek sandım gözlerimden
Hiçbir kere olsun ağlamadım…

Yalan içinde kaldım
Safir bir yalnızlığın içine dolandım
Ve bütün ağaçlarına adını kazıdım
Unutmak için yırtındım
Da ben seni bir türlü
Göz kapaklarımdan atamadım
Atamadım
Gözlerimi ağlatamadım…

Rüya Deniz Demir

[GooD aNd EvıL]

Gözlerime Bak...

Çok kirildim zaman, çok aldatildim
Yine de karsima bir yerden çikmadin
Çok bekledim seni artik gücüm kalmadi
Çok yanildim çok aci çektim susarak, duyan olmadi

Dünya dursun varsin
Ölüm olsun ucunda
Zamanla aldatiyor insan
Unutup en sevdigi ilk aski
Zamanla alisiyor insan
Havanin, kalbin, bakislarin sogukluguna

Kalbimi çal,
Al elimden her seyimi
Yeter ki gözlerimin içine bak
Al gönlümü,
Çik bir yerden yeter ki gözlerime bak

Silme istersen bu ya?lary ama
Yeter ki gözlerime bak
Gözlerime bak
Anla seni sevdigimi
Gözlerime bak
Anla seni sevdigimi
Yeter ki,
Yeter ki gözlerime bak
Kaçirma gözlerini

Rüya Deniz Demir