Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Beş treni........!

Son duyduğum ses,
Beş treninin, o acı sireniydi....
Acı ve yoksullukların şehrinden,
Umudun diyarına,
Bir kişi daha firariydi.........

Yorgun ve yaşlı gözlerinde,
Zulasındaki ağır hasretin,
Sırtındaki ihanetin, sürmeleri çekiliydi.....

O ne bir sabıkalı.
Ne de bir deliydi...

Anne gibi şefkat,
Anne gibi sadakat,
Anne gibi sıcaklığın,
Tadılmamış, özlemiydi.....

Yaralı bir yüreğin,
Meçhul bir hayata,
Tetik çekerek, iltica talebiydi.....

Varlığındaki yokluğunun,
Yokluğundaki boşluğunun,
Adeta bir şiir edasında,
En güzel ifadesiydi...

Yüreğinde ki sevdaların,
Başkaldıran bir eylemiydi....

Içinde bastıramadığı isyanının,
Kanlı bir devrimiydi.....

Bu giden var ya, bu giden!
Sevdaların bel kemigiydi!

Firari diye kaydı düşülen!
Adam gibi adamlığın,
Çileli neferiydi!

O mağrur eğilmez başın,
Son kez ardına bakarken,
Çaresiz sallanışı vardı ya!
İbreti alem için,
Taş yürekler görmeliydi....

Herhalde bu tren,
Bu şehirden giden,
En anlamlı,
En acılı, beş treniydi....

Son kez gördüğüm ise;
Mavi gökyüzündeki,
Siyah dumanlar arasında,
Gülümseyen bir yüzün hayaliydi....

Ve, birde!

Demir raylar arasında ezilerek,

İ n t i h a r e d e n,

S e v m e l e r i y d i.......!


*istanbul

Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Bir saza benzer____aşk____

Aşk deriz adına, bir saza benzer,
Çalarsa neşeyi, seref şanından…..
Figürü gönülde, bir naza benzer,
Döktüğü nameler, dertli yanından….


Bam teli hasrete, bir göze benzer,
Değmesin tezene, eder canından….
Duvarda asılı, bir gize benzer,
Vurdu mu teline, süzer kanından…


Tezene yar olur, tel bize benzer,
Bastığı perdeler, geçer bahtından….
Aşk deriz adına, bir saza benzer,
Çalmayı bilene! Yer et tahtından…..

Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Bitti...!

Ha gayret,
Bu sevda bitti bitecek,
Sen gittin ya bu şehirden,
Üç beş anın kaldı zaten,
Onlarda mecburen silinecek…

Kaldırımlardaki ayak izlerin sökülmüş,
Şu duvarda ki, gölgen de boyanıyor,
Yok olup gidecek…
Kulağımdaki o cılız sesini,
Küçücük bir kuş ötse kaybedecek…

Ha gayret az kaldı,
Bu şehirde senden kalan ne varsa;
Sürgün yedi gelecek…

Güneş, merhaba dediğinde güne,
Sen gibi, dün de bitecek…
Kış gidiyor, bahar geldi üstüne,
Yağmurlar da dinecek,
Çöpçüler tozutmadan,
Her zerreni süpürecek…

Ve ben,
Bu saf yüreği götürüp dikeceğim,
Bu şehrin girişine, bir tabela niyetine…
Belki bir gün yolun düşecek;

Yazacağım üzerine;

‘’Bu şehre,
İhanetli girmeyecek’’

Gelme sakın ölene dek,
Sokağımız kirlenmesin,
Sevdalar üzülmesin,
Hiç kimse hoş geldin demeyecek…

Gelme..!
Bu şehrin aşkları gerçek...
Acı bıraktın içine,
Seni kimse affetmeyecek…
Temizleyip, kaydını da düştük zaten,
Adın bile geçmeyecek…

Gelme artık...
Kimsemiz yok uzaklarda bekleyecek,
Sana nefreti var bu şehrin,
Buralarda yoktur seni sevecek…

Çek fotoğrafçı;
Çek bu sevdanın son resmini…

Bakalım;
Kimin dizleri titreyecek,
Kimin yüzü kartpostala ak düşecek,
Kimin başı öne eğilecek,
Kimin vicdanı rahatça poz verecek?

Çek bu resmi,
Sende kirli ellerini çek…
Bundan böyle ikimiz,
Tek kareye düşmeyecek…

Bu şehirde yoksun artık,
Gitti yalan, kaldı gerçek…
……
Gerçekler sevilecek…

Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Böyle anlatacağım

Anlaşıldı…
Seni unutamayacağım…

Ben bu acıyı kaldıramam ki..
Bir el bombası bulup,
Çekip pimini yutacağım…

O gidişin gibi
Parçalayamaz içimi belki ama.
Böylece, sana da kavuşmuş olacağım…

Hiçbir şey yapamazsam,
Elime bir bıçak alıp,
Yüreğimin tam ortasına sokacağım.
Sana öyle atışını,
Böyle durduracağım…

Beni bırakıp,
Bir mermi gibi
İçimi yırtarak gidişin var ya…

Dur!
O mermiyi,
Ben şakağıma sıkacağım…

İşte o zaman,
Sana kavuşacağım…

Ve bir gün sana…
Seni ne kadar çok sevdiğimi
Böyle anlatacağım…….

Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Can gider…..

Kırsak bu zincirleri, herkes deli zanneder,
İçime sızı düşmüş, doktor tabip ne eder…
Mutlu nefes yerine, her nefes acı girer,
Can çıkarsa pazara, bu can bedava gider…….


Toplasak bu hayatı, üst üstüne dert eder,
İçimi kasırgalar, esip yıkarda gider…..
Canımı canım almış, akıl başımdan gider,
Yüreğimden kan gider, canım gider can gider…..

Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Çek / Gitsin..!

İki yorgun göz,
Dalıp gitmişti,
Mazinin derinliğine…
Tutuyordu gözyaşını,
Leke gelmesin diye,
Kadınlığının şerefine,

Akacaksa;
.............Dök / Gitsin..!

Sızısı inerse yüreğine,
Depreşir duygular,
Depremler olur,
İsyanlar başlar…
Düğümlenir nefesin,

Boğacaksa;
..............Bırak / Gitsin..!

Serilince önüne,
Albümdeki fotoğraflar…
Alevlenir mazi,
Başlar ötenazi...
Çare değil ki kansere,
Resimlerini yırt...

Yakacaksa;
..............Yak / Gitsin..!

Kaldır,
Gönül duvarında ki,
Çerçevesiz resmi…
Kenarından akar su,
Kurtar çiçeklerini,
Etrafında ki dikenler,

Batacaksa;
..............Sök / Gitsin!

Sevmediyse,
Boşunaysa hayaller,
Bitmez yüreğindeki acı,
Akıtır göz yaşını sevda,
Kur yüreğine bir darağacı,

Kabus,
……….Bitsin..!

Geçir boynuna ilmeği,
Yum, ağlayan gözlerini,
Hiç düşünme artık;

B i t e c e k s e;

..............Çek / Gitsin..!

Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Çile_Kadın.....

Bir Çile_Kadın yaşar,
Karşı ki bodrum katta….
Sığınmış eli mecbur,
Orası ucuz kira……

Yatılmazdı sokakta,
Sokaklar da batakta…


Çöpteki tekir bile,
Koy kaçardı oradan….
Çekilmezdi bu çile,
Korkardı boğulmaktan …

Onda korkulu rüya…
Bizde güzel bir hülya….


Şöyle bir yağmur yağsa,
Dalsak pembe hayale,
Biraz nostalji olsa,
Gitsek şöyle maziye…..

Böyle düşünürüz ya,
Kararır onda dünya…..


Eller duada naçar,
Ne olur yağma diye….
Üç beş parça eşyam var,
Zaten çoğu hediye….

Yağmur başlar çiseye,
kadın döner deliye….

Ev sulara gark olur,
Başlar yine çilesi….
Herkes rahatça uyur,
Bitmez onun gecesi…..

Var mı yatacak yeri,
Çare suyu çekmesi ….


Zaten dertleri doruk,
Kaderi hepten beter,
Yetim sakat bir çocuk,
Sürünüp anca gider…..

Elde yok avuçta yok,
Başkada kimsesi yok….

.........................

Karşıki bodrum katta,
Öylece yaşıyordu….
Yinede bu hayatta,
Umutlar taşıyordu……..

Ve kadın ağlıyordu,
İnsanlık bakıyordu………


............(Gerçek hayattan bir şiir)

Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

D i y e t......!

Seni tanıdığımda;

Henüz girmemişti ihanet,
Aşkın atmosferine….

Daha icat olmamıştı lanet….!

Masmavi düşler,
Tozpembe hayaller vardı;
Siyah değildi niyet….
Rengini soldurmamıştı
Daha samimiyet…..!

Senle geldi sefalet;
Bir çekip gittin;
Siyahların kaldı emanet….

Şimdi pembeler uçuk;
Maviler gri,
Silik silüet…
Küsmüş bütün renkler,
Her yanım cinnet….!

Gel artık aşk….!

Yetmedi mi ödenen bu diyet…..!

Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Dostun davetine....(Oflu Dostuma)

Bahar idi bizim eller giderken,
Yüreğime bir kar yağdı, kış oldum..
Alem güler gününü gün ederken,
Felek vurdu sol yanımdan taş oldum..!

Dikendir belası, gonca güllerin,
Bilirim şerrini, kötü dillerin,
Zehir var aşında, yaban ellerin,
Yaş koydu gözüme, derde döş oldum,

Kimin gücü yeter, aşktan kaçmaya,
Sarhoşsun gerek yok, bade içmeye,
Başlarsın kanatsız bile uçmaya,
Nice yiğit gibi, aşka tuş oldum…!

Zamanda mertlerin,yeri yok dostum,
Adamım diyende, taviz çok dostum,
Dert etme kendine, geldim bak dostum,
Gerçekler pek ağır, ondan düş oldum…!

Hasretin olmasın, yürek yanmasın,
Yalandan sevdaya, gönül kanmasın,
Muhabbet bağına, baykuş konmasın,
Bedenden ayrılıp, gezen baş oldum…!


*****(Can Dostum Oflu'nun dünki ''Dön Artık'' şiirine cevabi şiirimdir, tüm dostlar, sağ olun, vâr olun, yürekten selamlarımla)

Metin Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Dön de bir ardına bak…!

Masumdur esen yelin, kıpırdattığı yaprak…
Bir adım ötesinde, hayatın nesi berrak…
Girersin bir sandığa, geride kalır konak…
Ölüm denen o şey var, dön de bir ardına bak…!


En ağır taşlar bile, bakarım olmuş kaypak…
Bu yol biraz çileli, yan yöre her yer sapak…
Götür de bildiğini, beyinciklere bırak…
Nihayetler hep aynı, dön de bir ardına bak…!


Gözünden yaş akmamış, yüreğin kuru çorak…
Boğar seni suyunda, ıslattığın her yanak …
Zalim zulüm kim varsa, onunda sonu toprak…
Giden daha gelmiyor, dön de bir ardına bak…!


Hangi kanalı çeker, beynindeki o çanak…
Sana da anlatırlar, kim akıllı kim bunak…
Kestiğin ahkâm biter, musallâ en son durak…
Hâz urun zorlanmasın, dön de bir ardına bak…!

Metin Yıldırım