Ömer Dalman

[GooD aNd EvıL]

Anlamların Sonsuzluğu

Bir sohbetimizde bir duayen
hangi konuyu yazarsan yaz
ne olduğu değil, nasıl yazdığın önemli,
çünkü mutlaka bir başkası aynı konuyu yazmıştır
demişti.

ama ben bu fikre hala katılmıyorum,
hatta bile-bile katılmama izin vermiyorum.
Eğer bu fikre katılırsam
ve herkes katılırsa;
koskoca dünya oyununun sonunu
elbirliğiyle getirmiş olmaz mıyız?
sonsuz senaryolarla bezendiğine inanılan şu hayatı
tek bir son perde ile noktalamış olmaz mıydık? ..

nerede kaldı şu bizim sonsuzluk inancı? ..
kim verdi bize bu kadar önemli bir yetkiyi hem? !

Eğer bu fikri topluca kabul etseydik;
şu ana kadar olduğundan da fazla
anlamları sınırlayıp, bir odaya hapsedip
yine ve yine sadece
şekiller üzerinde gezinir olmaz mıydık?
yine ve yine sadece
şekiller, görünüşler ile kendimizi de
kısır şekilde tanımış olmaz mıydık? ..

hem ne ilginçtir ki;
ele alışların, şekillenişlerin, türlerin sınırsızlığına inanan
bazı bilinçler
onlardan çok daha soyut ve geniş bir alana yayılmış ”anlamlar”ı
nasıl olur da kısır ve sonlu görürler! ?

yoksa dünya; bu birkaç beyefendinin dedikleriyle
dilediklerini gösterip, kabul ettirmeleri için inşa edilmiş
bir oyun alanı mı? ..
ne ihtimal kaldı ki başka? ! ..

ama herkes emin olsun ki;
buna izin vermeyeceğiz! ..

[GooD aNd EvıL]

Anlarsınız anlarsınız!

Hadi hadi
siz anlarsınız ne demek istediğimi!
onun için hiç detay sormayın
beni yormayın;
bir sürü işimiz var bur'da!

Bazı dostlukların yıkılması için
öyle 6-7 şiddetinde depremlere gerek yoktur
şöyle bir 3'lük, 4'lük sallantı bile yeter.
çünkü binaları güzel bitmiştir göğe doğru
cepheleri güzeldir, pahalı durur ama,
temelleri balçık üzerinedir,
üstelik 'kazık' tedbiri de gözardı edilmiştir!

azıcık bir sallantı yeter bunları yerle bir etmeye!
hadi hadi!
siz anlarsınız ne demek istediğimi!
ufak bir pürüz veya bir süre gözden uzak kalma
yeter o ufak depremi yaratmaya!

anlarsınız, anlarsınız!

[GooD aNd EvıL]

Anneler Günü’nün Öteki Yüzü

Trafik bu kadar mı çorba
bu kadar mı düzeysiz, acımasız
ölçüsüz, kuralsız olacaktı
magandasıyla, züppesiyle, zındıkıyla,
camışıyla?

çiçekçilerin önü araba kuyruklarıyla
bu kadar mı boğacaktı kavşakları
yavşaklar gibi? !

dev alışveriş merkezlerinin iç koridorları
bu kadar mı dolacaktı karınca sürüleri gibi
birbirinden güzel hediyeler alma yarışıyla?

bu kadar mı fazladan para basacaktı otoparklar?
ara sokak mafyasının cebi bu kadar mı dolacaktı?

o, tüketen eller bu kadar mı fazla daldırılacaktı
aşınmış ceplere
adına “anneler günü” denmiş bu Pazar gününde?

bu fazlalık, bu cümbüş, bu kargaşa
bu tüketimin tavana vurması
yorar zengin gönülleri...
annesini hergün seven
sık sık arayıp, gören kalpten bağlıları...

çok masrafsız –sevdim- ben bugün annemi inadına.
sabah 09.30’da aradım, sesimi duyurdum
o mutlu, ben mutlu...
zaten yarın da ararım...
ama bir şeye sevindim;
ben bu “tüketim kargaşası”na katkıda bulunmadım.

[GooD aNd EvıL]

Ara Verme Kendine

Gelme dolduruşuna sektörlerin
aracıların, maddenin,
bağlayıcıların,
şu koskoca çuvallamış uygarlığın!
bırak kendini çocuklar gibi kandırmayı, avutmayı ve
bugün 4 bir yana haldır-huldur attığın o iyi niyetleri
bütün benliğinle kuşan
hem de her Allah'ın günü! ..

hep öyle dileklerin gibi,
herkes için dilediğin gibi ol;
ara verme kendine! .. ara erme aydınlığa!
neysen öyle gör hayatı...

madem Yeniyıl mizanseniyle kaptırdın gönlünü
sadece bu bir günlük iyi niyet zincirine;
bırak, sürsün bu aydınlık
bu umut
bütün rutinlerine karşın!

gelme dolduruşuna sektörlerin
aracıların, maddenin,
bağlayıcıların!
kandırma kendini çocuklar gibi!

binbir kutlamadan ve bu cümbüşten sonra
yarın yine gönlünü karanlıkların basmaması için;
sarıl iyi niyetlerine, dileklerine
hem kendin için, hem bütün insanlık için
ara verme kendine, ara verme aydınlığa!
neysen öyle devam et sonra...

[GooD aNd EvıL]

Araba Cilası Ojeler

Tamam güzelim
sürmüşsün araba cilası gibi
kaliteli ozejeleri tırnaklarına da,
servis otobüsünde gördüm seni
parmaklarınla koltuğun kolunu bile tutmadan oturuyordun! ?
hiçbir yere tutunmama özelliği kazanmış ellerin!
hatta yumruk bile yapamıyordun ellerini! ?

ya düşseydin tutunmadan oturayım derken? ..

Tamam, manzara harika ama
dünyadan değil gibiydin? !
biz dünyalılar genelde
yemek için, oturup-kalkmak için
ısırmak için, yalamak için tutarız
tutunuruz, kavrarız ellerimizle!
yoksa neyse o yapmak istediğimiz
ellerimizin arasından kayar gider be güzelim!

sürmüşsün araba cilası gibi
kırmızı kırmızı kaliteli ojeleri tırnaklarına da,
aman sıkı tutun, kayıp gitmesin be güzelim!

[GooD aNd EvıL]

Araştırmalar Aptal Etti!

Bugün; 'kafein kalp krizine neden oluyor'
yarın; 'kafein karaciğeri koruyor, vücudu dinç tutuyor'
öbürgün; 'Kahve tahmin ettiğinizden daha yararlı'...

Bugün; 'koşmak hem de hergün olunca kalbe çok iyi'
yarın; 'koşmak dizler için çok zararlı, en iyisi yürüyün! '...

Bugün; 'Ağrıyı ilaçla geçiştirmeyin',
yarın; 'ilaç almak için baş ağrınızın artmasını beklemeyin'...

Araştırmalar milleti aptal etti!
Birinin doğru dediğini, öteki yalanladı.
Akla kara aynı koltukta sabahladı,
sabaha yine milletin gözleri pörtledi.

kulaktan dolma rahatlıklarla
vücutlar daha da yağ bağladı.
sektörler kararlar aldı, milleti salakladı!
sağlık için servetler harcandı,
sigortalar bayram etti
halbuki çiğnediği dişler
gördüğü gözler milletin safdışı bırakıldı!

gündemler yaratıldı, haberler derlendi
nice doktorlar, sanki orta dansözleri gibi allandı-pullandı
ampullü elbiselerle sahneye salındı,
star muamelesi gördü!
ve şimdi doktorlar mı hala, dizi kahramanları mı yoksa
millet araştırır oldu.
tarifeleri o biçim arttı
iyice sosyetikleşti!

vaadettiği Türk Tıbbı bu muydu Ulu Önder'in?
şimdi bakıp bakıp gökyüzünden ülkeye
ağlamıyor mudur ışık gözyaşlarıyla?

Araştırmalar milleti aptal etti!
Birinin doğru dediğini, öteki yalanladı.
Belki de istedikleri zaten buydu...
yönleri şaşırdı millet
hedefleri karıştırdı
kendini bir sağlık bataklığında buldu.
zengin için fark eden bir şey yok;
3 kuruş fazla verse halleder herşeyi, ama
fakirin kıçında patladı balonlar!

Araştırmalar milleti aptal etti!
en üstte kararları verenlerin keyfi yerinde
ama ortalık fena salakladı!
bütün bu tiyatro çünkü
milletin sırtında oynandı! .

[GooD aNd EvıL]

Arızaya Bağlamasaydım

Arızaya bağlamasaydım;
ne bu kadar sık yazı, şiir yazabilirdim,
ne de her sabah düzenli koşup,
bir de üstüne kültür-fizik yapıp
canımı çıkartamazdım.

arızaya bağlamasaydım;
ne binlerce resim indirip internetten
kadın güzelliğine böylesine şahit olabilirdim,
ne de acıyı kendime hizmet ettirebilirdim
Sado-Mazo Kategorisi üzerinden...

arızaya bağlamasaydım;
anneme, kendim için günün birinde
”bin söyle, bin işit! ” dedirtemez
trafikte abimi bile tanımamazlık edemezdim!

eğer böyle olmasaydım;
bu yoldan çıkmış
terazisi hepten bozulmuş alemde
halen neşeyle yaşıyor olamazdım.

arızaya bağlamasaydım;
sadece onlardan biri olur, çıkardım!

[GooD aNd EvıL]

Arkadaş Olarak Göredursun

O 'arkadaş' olarak göredursun beni;
ben onun boy boy
o güzel bacaklarından ve ayaklarından
her türlü örtücü malzeme dahilinde
soket, naylon veya muz
fotoğraflarını çekip,
evimde açacağım
ve benden başka kimsenin giremeyeceği odamın
duvarlarını onlarla döşemek isterdim!

O 'arkadaş' olarak göredursun beni;
ben o odada zaman zaman
içeri kilitlenmiş vaziyette
dakika dakika oksijen miktarı azalırken
ve ışıklar kırmızıya doğru geçiş yaparken,
en son mor;
başımı ve gözlerimi fıldır fıldır
deliler gibi, manyaklar gibi
dört duvarın üzerinde gezdirip
ter içinde
içimden ne geliyorsa
kendi kendime yapardım!

O 'arkadaş' olarak göredursun beni;
odanın ışıkları mora çaldığında
ve dakikalar sonra alacağım nefes kalmadığında
yüzüm damarlanmış ve yarı morarmış,
tam kararmadan içerisi
yapabileceğimin en üstünü yapar ve
bitirirdim işimi
oraya yığılıp kalırken!

O 'arkadaş' olarak göredursun beni,
hiç ilgilenmesin özel olarak;
belki beni odaya büyük ve öldürücü zevkle kapayan da bu ya!

öyle görmeye devam etsin!

[GooD aNd EvıL]

Arslan Pençeliler

Hergün binilen o dolmuşlarda
taksilerde, otobüslerde
veya bazen hiç beklediğimiz o arkadaşlarımızda
bizleri arabalarına alan
ne bilekler vardır;
sanki “insan bileği” değil
arslan pençesi! ?
kalın mı kalın...
sanki kilo hesabıyla yaratmış Yaratan.

Eller desen el değil, mengene!
ne inanılmazlardır
hiç dikkat ettiniz mi?

Onlar da o ellerle, bileklerle
bir kadına kibarca çiçek uzatabilirler mi?
boynundan yavaşça ‘boğmadan’ tutup
kendilerine çekip, öpebilirler mi?
Onlar da şu “cool” dedikleri gibi olabilirler mi?

Taksici, dolmuşçu, otobüsçü veya yakınım-uzağım
düşmanım-dostum fark etmez;
hep yanlarına oturduğumda
bu arslan pençelilerle karşılaştığımda
aklıma işte bu paradoksun soruları gelir.

Bu arslan pençeliler de diğer erkek örnekleri gibi
kibar ve çok duyarlı olabilirler mi?

[GooD aNd EvıL]

Artık bir Diktatör Lazım!

O akşam iş dönüşünde
bu ülkenin gelmişini-geçmişini çoğumuzdan daha iyi bilen
izlemiş olan o amcanın dediği gibi
bu ülkeye artık bir diktatör lazım!

öyle bir dağılmış ki
öyle bir bölünmüş ki
öyle bir tuz-buz parçalanmış ki
bu iki yakanın biraraya gelebilmesi için
bu ülkeye artık bir diktatör lazım!

adamın 14 lafından biri buydu;
ne yapsın?
ülkesi gözlerinin önünde dağılıyor
parçalanıyor
insanları, işgücü, emekler heba oluyor! ?
adamın gözlerinin önünde adalet gidiyor,
westernlerdeki gibi beline silahı takan gavat
sokağa çıkıp, kendini adam sanıyor! ?

ne yapsın?
adamın gözlerinin önünde
gözlerinin içine baka baka milletin
altından topraklar kaydırılıyor
hortum rüzgarlarıyla zavallı halkımın
hazineleri harcanıyor.
bir de üstüne üstlük
hepsinin hesabı yine
yıllarca sırtına bin tane yük binmiş
ülkesi için kendini heba etmiş vatandaşa soruluyor
birbirinden güzel, şatafatlı, şık mı şık vergilerle! ..

o akşam iş dönüşünde
ülkenin, insanının, emeklerin
hakkın elden alıp götürüldüğüne dert yanan o amca üzdü beni.
çünkü bunca şey görmüş-geçirmiş o insana göre de
diğer birçokları gibi
tek bir çözüm kalmıştı;
bu ülkeye artık bir diktatör lazım!