İsmet Zeren

[GooD aNd EvıL]

Aynalı Sandık

Ezan sesleri geliyor penceremden
İnce hastalığa tutulmuş bir kadının hıçkırıklarıyla karışık
Alıp götürüyor beni bir garip serçe
Düşüm bekliyor sanki buna alışık
Yıl kaç bilmiyorum ama mevsim ilk bahar
Bir tavan arasındayım önümde bir aynalı sandık
Dudu kalfanın ben arayan yumuşak sesi
Sandığın kilidi paslı kapağı kırık

Bir abla vardı evde bir sessiz gölge
Mendilleri ıslaktı gözleri yaşlı
Karşılaşırdık gün aşırı karanlık sofalarda
Öperdi koklardı bana deyip 'ince nakışlı'
Dudu kalfa zor alırdı beni elinden
Derdi 'ayol bitireceksin oğlanı kem göz bakışlı'
Abla ufalıp kaybolurdu loş odalarda
Bir ince ağıt duyardım 'Yemen'li Muş'lu'

Hiç unutmam sofaya son çıkışımda
Ablayı görmüştüm aynalı sandık başında
Sırtı dönüktü bana sandık açıktı
Bir hüzün vardı
Sandıktan bir eski resmi eline alışında
Fısıltıyla konuştu resimle saatlerce
Çok sonra beni gördü geriye bakışında
Usul usuk yanaştım bende baktım resime
Sanki kendimi gördüm yirmi yirmibeş yaşında

Bir gün yaylı ile gittik Abdülselam Çiftliği'ne
Yanımda Dudu vardı,Dedem ve Babaannem
Konaktan ayrılırken son kez baktım geriye
Abla penceredeydi,yarı açıktı perdem
Bir beyaz mendil gördüm bana doğru sallanan
Gözlerim yaşardı mı yaşarmadı mı bilmem
Lakin lavanta kokusunu hala hatırlıyorum
O kokuyu yüreğimden,gönlümden hiç silmem

Ilık bir Eylül sabahı döndük yine geriye
Sessizce başladım bir leyli mektebine
Ablayı aradım evin tüm odalarında
Yasaktı soramadım konak sakinlerine
Aynalı sandık bile yerinde yoktu artık
Bir kilit vurdu kalfa tavanın girişine
Ablayı sorup durdum gizli gizli her zaman
O lavanta kokulu sofa köşelerine

Sonra hızla büyüdüm mazide kaldı hepsi
Sırayla dedem,ninem,bir gün konak yıkıldı
Çamlıca yollarından yaylılar geçmez oldu
Dudu Kalfa Samatya'da bir göz eve tıkıldı
Gittikçe dedemle ninemin mezarına
Gözlerim hep isimsiz iki mezara takıldı
Kim bunlar diye sordukça zalim Dudu Kalfaya
'Ah! ..Kuçuk Bey...' diye inler uzaklara bakardı

Çok sonra küçük halam anlattı hikayeyi
Yemen'de şehit düşen Binbaşı Ekrem Beyi
Abla bir Gürcü kızı ve fakir bir beslemeymiş
Ailem benden saklamış yıllar boyu herşeyi
Meğer ben bu aşkın yasak bir meyvesiymişim
Dedem layık görmemiş bana böyle anneyi

Dudu Kalfa bile annemden kıdemliymiş
İki yaşına kadar annem beni görmemiş
Bir gün şehit babamın ölüm heberi gelmiş
Dedem anneme beni görme iznini vermiş
Buna karşılık annem namus yemin etmiş
Ölene kadar bana asla oğlum dememiş

Konaktan ayrılışsa meğer bir vedalaşmaymış
Annemin tam iki aylık bir ömrü kalmış
Gerçeği öğrenince kızamadım o iki sevgiliye
Biliyorum artık dönmek mümkün değil geriye
Bir kez olsun onlara Anne Baba demedim
Aynalı sandık inanseni bile özledim

[GooD aNd EvıL]

Aynı Anda Olanlar

Yanılgıların leventi
Ve levantenler sokağı
Birbirine benziyordu
Bir Vietnam'lı çocuğun
Korku *******inde
Kumpanya seyircileri
Alkışlıyordu
Papyonlu hürriyeti
Sabaha kadar

Ve sabah yağmurlarının
Çiğ düşmüş yemişlerinde beslenen
Düşler sokağını vampirleri
Ve ocakların isimsiz pirleri
Yarışıyordu
Kapadokya Mağaraları'nın isimsiz asırlarında
Üzüm salkımlarını sunduğu
Utangaç kırmızı şaraplar
Şişelendikçe mantarların altında

Bir garip bayram başlıyordu
Ufukta ki maviliklerde
Jet pilotlarını kucaklayan
Pamuk beyazı bulutları kıskanarak

Nevada Çölünü kurutan güneş
Ağlıyordu yanlızlığına
Mavi gözlü kızın
Şişirilen öfkeler
Sönüyordu yavaşça
Derin vadilerin
Karanlık kıvrımlarında

Ve o an
O dakika
Kimbilir
Neler oluyordu
Bir başka yerde
Hiç yaşanmamış
Daha başka

[GooD aNd EvıL]

Ayrılan Yollar

Ve biz
Ve ikimiz
Silindik İstanbulun kalabalığında
Ne senin iyi niyetin yetti
Ne benim sevda hanem
Bu beraberliği sürdürmeye
Ve biz
Ve ikimiz
Ağlayarak yürüdük
Ayrılan yollara
O sokağa
Bir kırmız gül bırakıp

[GooD aNd EvıL]

Ayrılık Bitti

Ayrılık bitti sanırdım
Ben bittim
Ayrılık bitmeden
Yanlışlık nerde
Hangi taşın ardında
Bencillik
Ben galiba
Ölüyorum

[GooD aNd EvıL]

Ayrılık Şarkısı

Mevsimler geçiyor hep hasretinle
Ayrılık aşkımın bedeli oldu
O gurbet ellerde şarkımı dinle
Yüreğim ah çeken bir deli oldu

Artık mutlumusun benden uzakta
Unutup neşeyle gülüyormusun
Hüzünlü bir şarkı gibi dudakta
Buruk tad bıraktın biliyormusun

Dönüp gel yeter ki kızmayacağım
Sitemler şarkıda kalacak inan
Maziyi kalbime yazmayacağım
Bembeyaz bir sayfamız olacak inan

Aşk mektuplarını hiç açmamıştım
Sararıp solmuşlar eski sandıkta
Benim uçtuğum gibi sen uçmamışsın
Sevinçli haberler yardan alıpta

[GooD aNd EvıL]

Ayrılık Vardı

Ne ilkbahar ne yaz fayda etmiyor
Ne dua,ne niyaz asla yetmiyor
Bir defa gelmesin geri gitmiyor
Ela gözlerinde ayrılık vardı

Sus söyleme sakın ben anlıyorum
Rüzgarlar söylüyor ben dinliyorum
O kendinden emin ben inliyorum
Ela gözlerinde ayrılık vardı

[GooD aNd EvıL]

Ayrılmak Zamanı

Şimdi tam ayrılmak zamanı
Hiç sararmamışken yeşilim
Gözlerime düşmemişken yanlızlık
Kar yağmamışken bedenime daha
Ayrılmak zamanı
Çocuklar gülüyorken hala
Korkmadan büyüyorken
Güneş ısıtıyorken
Yürek çarpıyorken uçan kuşlara
Özleyebiliyorken gönül
Ellerim tutabiliyorken sevdiklerini
Bakıpta görebiliyorken herşeyi
Şimdi tam ayrılmak zamanı
Git demeden ev sahipleri yaşamın
Zirvedeyken kendi dünyamda
Başım dikse hala
Utanabiliyorsam
Ve yüzüm kızarabiliyorsa
Gülebiliyorsam ve hissedebiliyorsan tenimi
O yaşarken ve bakarken gözlerine
Adım yazılmamışken kara kaplı deftere
Şimdi tam gitmek zamanı

[GooD aNd EvıL]

Aysız *******

Aysız *******in vurgunuyum
Silme karanlıkların esiri
Vurmaz yüzümüze güneşin rengi
Işığa dayanmaz gönlümüzün hüznü
Bazan durur herşey
Vurmaz kıyılara koyu dalgalar
Yosunlar boynu bükük
Kurur da kurur
Sonra sam rüzgarları
Katar önüne
Uçarsın başka okyanuslara
Aysız *******in vurgunuyum
Silme karanlıkların esiri

[GooD aNd EvıL]

Azap Tohumu

Ne söylesem ne anlatsam nafile
Bin musibet kar etmiyor gafile
Vicdan kara gönül kara göz kara
Döndü dünya varlığıyla sefile

Kalmamışsa akıl ile fikiri
Düşünür mü yokluk çeken fakiri
İnsan olsa gerek yok ki kem söze
Yaşla dolu gözlerimin çakırı

Dağ taş inler ol zalimin zulmüyle
Alim bile mağlup olur ilmiyle
Varsa eğer odur azap tohumu
Vücut bulmuş bir iblisin rahmiyle

Biz inlerken gülüyordu şehvetle
İçli dışlı husumetle gıybetle
Hayır değil şer ile dans ediyor
İzliyoruz üzüntüyle ibretle

[GooD aNd EvıL]

Azrail Bana Küsmeli

Kavuşacaksam bir gün
Bunca hasreti yaşadıktan sonra
Dağların ötesinde ki
Gurbet şehirlerinde
Bir anlamı olmalı

Gökteki mavinin
Bulutta ki hüzün yükünün
Bir anlamı olmalı
Kavuşacaksam bugün

Mesela çiçekler maviliklere açılmalı
Bakışlar..
Çiçeklerin arzusunu işlemeli beynime
Yüreğime sancılar düşmeli
Nefes alışım...
Zora boyun eğmeli
Ölüm bile gecikmeli
Azrail bana küsmeli
Kavuşacaksam bugün
Tanrı beni bağışlamalı

Kavuşacaksam bugün
Herşey dünden farklı olmalı
Yarın mutlulukla açmalı çiçekler
Güneş ilk defa doğuyormuş gibi
Heyecanlanmalı
Ve herkes aşkımızı yarın duymalı