Mehmet Bozkurt Esenyel

[F.S.Mehmet1453]

Hasret

Hastayim yastikta gömülü başim,
Teselli oluyor kanli gözyaşim.
Nerde dertli anam, öksüz kardaşim
Daglarin dumani çözülmez oldu.

Hasretlik kurt gibi içim kemirir,
Felekte sillesin başima vurur,
Rüzgarlar arzumu alir, savurur
Dertlerim çok büyük yazilmaz oldu.

Kanayan yarami sarin dostlarim
Gurbette olmasin benim mezarim.
Ben de aranizda ölmek isterim
A... dostlar gurbette gezilmez oldu.

Yurdumdan ayrildim düştüm gurbete
Katlandim mihnete, zorlu zahmete
Yar olmaz Neş'eler aşik Mehmet'e
Talihin kafasi ezilmez oldu.

Maraş - 09.07.1943
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Hasret

Yildizlar kadar uzaksin bana şimdi.
Gögsümde çarpan kalbim kadar yakin.
Suyumda, ekmegimde, aşimda
Sen varsin.
Içime doluyorsun
Her nefes alişimda
Fakat yoksun.

Kirklareli - 05.07.1945
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Hatıralarından Kaçan Adam

Yaşamak istiyorum
İçinde bulunduğum An-ı
Binbir ışık içinde
Biten güne inat
Başlayan güne karşı...

Bırakın... terkedin beni hatıralar
En çok kendime yakın olmak
Kendi kendimi yaşamak istiyorum
Her şeyden uzak;
Bir dağ çeşmesi sessizliğinde
Özgürlük ve mutluluk içinde
Akmak...

Duymak istemiyorum
İlk göz ağrımın sızılarını,
Dünü unuttum,
Düşünmek yok artık yarını...
Terkedin, terkedin beni hatıralar
Açtım ömrümün kapılarını
Ardına kadar.

Keçiborlu - 1960
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Hayal Dünyasi

Saadet hülyasi, gönül huzuru,
Yildizli göklerden elenen sükun
Ve dogan yepyeni emel dolu gün,
Şadirvan başinda bir garip kumru.

Ümidin kolunda uyanan arzu,
Sonsuz mavilikten beklenen rüya,
Sevgili gözünde aranan dünya
Hayata çagiran körpe bir kuzu.

Denizde öpüşen mavi dalgalar,
Martilar teselli yüklü bir gemi.
Aşki renklendiren sevda alemi
Uykular dagitan esrarli diyar.

Edirne - 03.01.1946
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Hayat

Yaşamak: hicranlardan bir mutluluk duyarak,
Yildizlara ermeyi düşünerek yaşamak.
Hayatin kitabini okuyup yaprak yaprak
Hürüm diye sevinmek, köle gibi yaşamak.

Her sevilen insanin yilan oldugunu görmek,
Egilmek riyakarin, yalancinin önünde.
Istirabi başina bir çelenk gibi örmek
Binbir işi düşünmek her allahin gününde.

Gül diye dikenleri toplamak bahçelerden,
Insanligi unutmak, yikmak gönül evini.
Mehtap dilenmek bizim olmayan *******den
Söndürmek Tanrinin o mukaddes alevini

Söndür artik Allahim gözümdeki nurumu
Çaldilar huzurumu, götürdüler uykumu.
Allahim bu mu hayat, Allahim hayat bu mu?
Kaçirdilar sevdigim en mukaddes uyku mu?

Maraş - 16.02.1944
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Helaldi Artık

Helaldi bu sabah helaldi artık
Her Türk bir Mustafa Kemal artık.

Yalçın sinelerden dökülen kanlar
Hürriyete ölüm saçan kurşunlar
Bir kara emirle sönen ocaklar
Kırılan kemikler, kopan bacaklar.

Hürriyete aşık vatan evladı
Boğuldu zincirle söndü feryadı
Hürriyet istemek büyük günahı
Sabırla bekledik pembe sabahı

Helaldi bu sabah helaldi artık
Her Türk bir Mustafa Kemaldi artık.

Copların altında inleyen feryat
Bir kahpe kurşunla tükenen hayat
On yılın zulmeti yok oldu artık
Zalimin beyninde şakladı tokat

Hürriyet zincire vurulmuş canan
Bir mahpus gibiydi bu cennet vatan
Asırlar boyunca özgür yaşayan
Nasıl katlanırdı buna Türk olan.

Ne kara günlerdi onlar Yarabbi
Bu muydu Türklüğün şansı nasibi
Bu yurdun biz iken asıl sahibi
Olmuştuk vatanda vatan garibi

Başımızda şahı kara iblisin
Cop oldu elinde kanun, polisin
Korkuyla doluydu kalbi herkesin
Konuşsan zindanda kesilir sesin.

Helaldi bu sabah, helaldi artık
Her Türk bir Mustafa Kemaldi artık.

Reva mıydı bunlar şanlı millete
Katlanmazdı artık böyle zillete
Bir lokma ekmeğe muhtaç olsak da
Bin can feda olsun, bir hürriyete

Kırılsa kollarım, kopsa bacağım
Bir kişi kalsam da sönse ocağım
Hürriyet hürriyet, hürriyet diye
Türküm ben durmadan haykıracağım

Helaldi bu sabah helaldi artık.
Her Türk bir Mustafa Kemaldi artık.

Bu gelen şehitler, yurt bahçesinden
Sana sunduğumuz çiçektir Atam
Mazur gör bizleri kanla boyadık
Onun adı Ayşe, Mehmettir Atam.

Türk olmak en büyük şereftir bize
Sen öğrettin bize hür yaşamayı
Dünyalar yıkılsa gelmeyiz dize
Sen öğrettin bize hür yaşamayı

Helaldi bu sabah, helaldi artık
Her Türk bir Mustafa Kemaldi artık.

Eskişehir - 27.05.1960
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Hep Ayni Dert

Yaşamak sevinci içimizde bir kördügüm
Ne çare ki ölmek için gelmişiz dünyaya.
Biraz, mutluluk bekleriz yaşadigimiz andan
Mecbur oluruz sonunda yine aglamaya.

Arzular sonsuz, ulaşmak mümkün degil
Kaldirimlamiş yolumuzu istirap taşlari.
Para hükmediyor dünyaya,
Yaşanti sefil.
Yikayamaz oldu yagmur
Gözümüzden dökülen yaşlari
-Allah büyüktür- demekten başka çare yok;
Son teselli budur insanlara
Toplum çamurdan kara
Çamur toplumdan ak.
Rastlanmiyor huzuru bulanlara.

Ozanin kalemi kirik, ressamin boyasi yok.
Derman bekleyen dert, ne kadar çok.
Artik kolayca yazilmaz oldu.
Bu sefil dünya gezilmez oldu.

Degirmen dönüyor.
Taşlari arasinda ezilen kim?
Hangi macera sardi ekmek derdi kadar insanlari?
Bu nesil neden müstahak bu çileye rabbim
Hayal etmekle geçiyor, günler geri gelmez anlari.

Madem ki toprak olmak cihana gelmekte gaye
Bu bilinci, bu kalbi taşiyoruz biz niye?
Ekmek, su düşünmekten tanrim
Seni anamiyoruz bir saniye.

Bu mu hayat?
Yaşamak midenin sesini dinleye dinleye.
Tanrim ne zaman yol gösterecek
Ruhumuzun sesi düşünen insanlara
Neden gözlerde dinmez bu yaş
Ne zaman bitecek
Ruhla, beden arasindaki bu savaş

Istanbul - 10.11.1955 23:45
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Hepsi Senin

*******in bitimi sabahlarca ak,
Gönül dolusu umutlar sularca berrak.
Üç ögün sofranizda çeşit çeşit yemekler
Isimlerini dahi bilemedigimiz.
Taze ve sicak...
Uzun kiş *******inde yanan şömine ocak
Cennet isimli yataklar yumuşak
Sizindir bütün bunlar
Apartmanlar hanlar.
Banyolar şofbenle isinmiş.
Limonata bardagindaki kamiş
Şampanyalar viskiler...
Para akar ceplerinizden oluk oluk
Yetmiyor, yetmiyor bunlar
Gözlerinizde göremiyorum
Bir avuç mutluluk.

Ankara - Kasim 1969
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Hizmetçi Kiz

(Bir yalida hizmetçidir Feride-onyedi'sinde)
Feryad edemezsin yok buna hakkin;
En güzel çaginda sen bir tutsaksin.
Rüyalarinda yaşarsin çocuklugunu,
Içinde duyarsin mutlulugun yoklugunu.
Denizlerce sonsuz mutsuzlugun,
Edemezsin şikayet böyle çizilmiş yolun.
Sana yasak gülmek kahkaha;
Aci çekmek, aglamak senin kaderin.
Nasil ki yildizlar ulaşamazlarsa sabaha.
Anlamazlar, bilemezler acilarin çok derin.
Yorgunluk akarken gözlerinden
Anlatamazsin, duyuramazsin bunu,
Zorunlusun kan aksa da dizlerinden
Durduramazsin zamani böyle çizmiş yolunu.
Ilik ilik akar içine gözyaşin;
Mukaddes bildigin ne varsa tümü boş.
Bükülmüş bir kez dik duramaz başin.
Umutsuzluk - beyefendi, hanim sarhoş-
Şimdi sen mişil mişil uyumalisin
Içinde ilik bir yatagin.
Irkilme, çare yok-istirabinla isin-.
Rüya iklimlerinde, yitti en güzel çagin
Ince düşünme ilk degilsin ve son olmiyacaksin.

Izmir - 05.08.1975
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim

[F.S.Mehmet1453]

Hoş Bu Dünya

Günler koşuyor istirap rayinda
Geceye, geceye...
Dilenci bir dilim ekmek peşinde,
Hasta son deminde.
Yine de mesut anlarin
Rüyasi çekiyor insanlari
Hayata... hayata...
Keder doluyor içimize
Her saat, her dakika,
Neş'eyi göremedigimiz oluyor
Seneler boyu...
Bunun da zevki başka.
Ufuk mavisi ümitler piril piril
Hoş bu dünya.

Uzunköprü - 02.03.1951
Kaynak: Kara Sevdam Ak Özlemim