İsmet Zeren

[GooD aNd EvıL]

Oda Ve Adam

Bir oda düşün dört yanı beyaz
Bir adam düşün kırgınca biraz
Ne oda dolu ne adam yanlız
İkisi birden telaşlı bu yaz
Adam gidince oda boşaldı
Oda doluca adam şaşırdı
Adam odada anıyla dolu
Oda adamı acıya boğdu
Oda adamla bugün anlaştı
Adam odaya hiç bulaşmadı

[GooD aNd EvıL]

Olgunlaşacağım

Bittiğinde
Meyvası
Ölümün
Son kadehi
Yuvarlayacağım
Sonra
Kalabalıklar gelecek
Denizden
Mavi balinaların
Sırtında
İki şey isteyeceğim
Sabunlu hamam taşından

Bir musalla taşında
Ve bir tellağın
Ellerinde
Olgunlaşacağım

[GooD aNd EvıL]

Olgunluk Çağı

Mahkeme kapısından girdik biz
Olgunluk çağına
Demir parmaklıklar arkasında
Yirmi sekizinci yılımızı bitirdik
Otuz iki metre kareye
Gönlümüzü sığdırdık
Taşırmadan özgürlüğün içine
Sevdamız dı tek lüksümüz
Kalemimiz havyar
Kağıdımız tek beyazımız
Bir de sigaramız vardı
İsyanımız dumanıyla saklayan
Tam çürük duvardı
Bir açık kapı hanemizde
Aylara yazdık öfkemizi
Camlara çizdik hasretimizi
Tavanlarda aradık bulduk ve ısıttık
Özgürlük bulutlarını yağması için
Ayrılığı içtik pet şişelerden
Yıkılmışlığımızı yıkadık
Kırık duşlarda
Mahkeme kapısından girdik biz
Olgunluk çağımıza
Nerden çıkacağız kim bilir

[GooD aNd EvıL]

Olmuyor

Yeniden sevemem unutupta seni
Seni unutupta
Başka bir kızın gözlerine bakamam anlamlı
Unutamam birlikte geçirdiğimiz günler
Düşlerimden silemem hayalini
Sensiz gülemem sen ağlarken
Senin olmadığın bir hayatı yaşayamam
Sen yaşayan bir ölüyken
Olmaz sensiz hiç bir şey
Bakmak düşünmek konuşmak dahil hiç bir şey şey olmaz
Sensiz yaşayamıyorum işte
Kaderime küfrediyorum olmuyoyr
İnsanlardan kaçıyorum olmuyor
İçiyorum olmuyor
Ağlıyorum olmuyor
Ne yapsam ne etsem
Unutamıyorum seni
Ne olur çık git artık dünyamdan
Ne olur Kuzguncuk Kuşu
Tükendim artık

[GooD aNd EvıL]

On Üçüncü Ay

Denizin altında ki yosmamıydı
Gelip geçen
Ama delip geçen
Gözlerinde ki som altından
Işık yanılgısı
Aylardan on üçüncü ay
Ve yedinci gezegende zaman
Sedef kutularda saklanıyor düşler diyarı
Işıklar yanılmaya devam ediyor belkide
Sırılsıklam ıslanmış
İçimdeki dev
Korkudan adam
Övünür mü bilmiyorum
Kehribar sarısı yılanlar geceiktiğinde
Yürüyüşe çıkar belki bir aşk
Derli toplu bir zaman
Hasretini sınadığında umutlar
Mavi bir tüle bürünür şehrin ışıkları
Ve sabahı bekler
Kahverengi kaderli bekçiler gibi
Hiç uyumadan
Soyundur geceyi
Çıplak kalsın siyah
İnsanlar olmadan

İnsan ki şarkı söyler
Cam bardağı dişlediğinde
Kurbağalar nefes alırken
Gri suların derinliklerinde
Kadınlar gibi öpüşür
Gündüz geceyle o anda
Hiç usanmadan

Türkünü söylersen eğer
Bir boşluğun içinde
Bir yosmaya
Bir benzinciye
Ve bir pompacıya
Pompa yerine parmak
Dolaşır bedeninde
Hiç utanmadan

[GooD aNd EvıL]

Onlar Dünyadan Habersiz

Bir kız sevmiştim İstanbulda
Hayalimdeki kızı
Saçları kumral
Gözleri elamı ne
Bir kız sevmiştim
İsmini söylerken ölüverdiğim
Bakırköy derler bir yer varmış
Hiç bilmediğim hiç görmediğim
Oralıymış bu kız
Takvimler..
Seksenyedi yılının yirmi martında
Bezgin bir genç adam
Yeni kapı garında
Bir kız görmüş
Görmüş ve tutuluvermiş
O gün bu gündür
Tuzladan Bakırköy'e
Sirkeciden Erenköy'e
Bir gönül yolu kurulmuş
Dünya bi haber
Onlar dünyadan habersiz

[GooD aNd EvıL]

Onlara Sor Herşeyi

Bu sokak bizim sokak işte
Bu ev bizim ev demek isterdim sana
Ama yapamam
Bütün sokaklar benim
Bütün evlerde tencerem kaynar
Seveceksen beni
Onlara sor her şeyi

[GooD aNd EvıL]

Oryantal

Çekme küreği
Deniz isyandadır şimdi
Gözlerine kelepçe vurmuş
Diline kilit
Yok oluş
Bu şehirde

Çekme ipeği
Kumaş top toptur şimdi
Serin avlularda
Güvercinler havalanırken
Manifaturacılar çarşısında
Altın diş ve gülyağı sarar seni
Benzetirsin hayalindekini
Bir deve yükü gümüş mezarlığına
Kervan yürür
Gönül ıssızı vahalara
Kumul yansımalarına gömülür
Yanlızlık fizandadır şimdi

Mezopotamya kudurur
Babilin asma bahçelerini
Aratır çocuk
Kıvırcık saçlarında
Hırsızın yuvalarını anlatır,
Oryantal kum taneleri

Küreğin bulaşır
İpeğin yumuşaklığına
İki elim kandadır şimdi

[GooD aNd EvıL]

Otobüsler

Otobüsler
Gider gelir
Üsküdardan Beykoza
Beykozdan Üsküdara
Seni taşır
Her sabah
Her akşam
Kuzcuncuktan Üsküdara
Üsküdardan Kuzguncuğa
İnanırmısın bir tanem
Ben her sabah ordayım
Her akşam senle dönerim
Kuzguncuktan Üsküdara
Üsküdardan Beykoza

[GooD aNd EvıL]

Otuz Sekizinde Aşk

Sevemem arkadaş
Bir daha aşkın
O kahreden tokadını yiyemem
Giyinemem bir daha
Çiçek alamam
Ve bekleyem
Fabrika kapılarında
Okul sokaklarında
Kaldırımları sayamam
Yanaklarım kızararak

İhanetleri sorgulayamam
Aldatılmayı hazmedemem bir daha
Kaybetmeyi kaldıramam arkadaş
Neyime gerek taaaa
Otuz sekizinde
Yirmilik bir körpe yosmaya
Gönül vermek
Neyime gerek
Umutlanmak kanmak
Ve inanmak
Sevilmeyi hissetmek yeniden
Yaşamın tadına varmak
Bunca yıl sonra
Ne hakla..
Sadece seyreden artık
Ve göğüs geçirecen
Bak
Çoktan çoluk çocuğa karıştı
Okul arkadaşların
Saçların
Çoktan beyazladı
Karın çoktan unuttu sana sevgilim demeyi
Sen çoktan unuttun
Sevmeyi sevilmeyi
Değilme
Hayır demen nafile
Aşk..
Bir başka bahara