İsmet Zeren

[GooD aNd EvıL]

Onlar Dünyadan Habersiz

Bir kız sevmiştim İstanbulda
Hayalimdeki kızı
Saçları kumral
Gözleri elamı ne
Bir kız sevmiştim
İsmini söylerken ölüverdiğim
Bakırköy derler bir yer varmış
Hiç bilmediğim hiç görmediğim
Oralıymış bu kız
Takvimler..
Seksenyedi yılının yirmi martında
Bezgin bir genç adam
Yeni kapı garında
Bir kız görmüş
Görmüş ve tutuluvermiş
O gün bu gündür
Tuzladan Bakırköy'e
Sirkeciden Erenköy'e
Bir gönül yolu kurulmuş
Dünya bi haber
Onlar dünyadan habersiz

[GooD aNd EvıL]

Onlara Sor Herşeyi

Bu sokak bizim sokak işte
Bu ev bizim ev demek isterdim sana
Ama yapamam
Bütün sokaklar benim
Bütün evlerde tencerem kaynar
Seveceksen beni
Onlara sor her şeyi

[GooD aNd EvıL]

Oryantal

Çekme küreği
Deniz isyandadır şimdi
Gözlerine kelepçe vurmuş
Diline kilit
Yok oluş
Bu şehirde

Çekme ipeği
Kumaş top toptur şimdi
Serin avlularda
Güvercinler havalanırken
Manifaturacılar çarşısında
Altın diş ve gülyağı sarar seni
Benzetirsin hayalindekini
Bir deve yükü gümüş mezarlığına
Kervan yürür
Gönül ıssızı vahalara
Kumul yansımalarına gömülür
Yanlızlık fizandadır şimdi

Mezopotamya kudurur
Babilin asma bahçelerini
Aratır çocuk
Kıvırcık saçlarında
Hırsızın yuvalarını anlatır,
Oryantal kum taneleri

Küreğin bulaşır
İpeğin yumuşaklığına
İki elim kandadır şimdi

[GooD aNd EvıL]

Otobüsler

Otobüsler
Gider gelir
Üsküdardan Beykoza
Beykozdan Üsküdara
Seni taşır
Her sabah
Her akşam
Kuzcuncuktan Üsküdara
Üsküdardan Kuzguncuğa
İnanırmısın bir tanem
Ben her sabah ordayım
Her akşam senle dönerim
Kuzguncuktan Üsküdara
Üsküdardan Beykoza

[GooD aNd EvıL]

Otuz Sekizinde Aşk

Sevemem arkadaş
Bir daha aşkın
O kahreden tokadını yiyemem
Giyinemem bir daha
Çiçek alamam
Ve bekleyem
Fabrika kapılarında
Okul sokaklarında
Kaldırımları sayamam
Yanaklarım kızararak

İhanetleri sorgulayamam
Aldatılmayı hazmedemem bir daha
Kaybetmeyi kaldıramam arkadaş
Neyime gerek taaaa
Otuz sekizinde
Yirmilik bir körpe yosmaya
Gönül vermek
Neyime gerek
Umutlanmak kanmak
Ve inanmak
Sevilmeyi hissetmek yeniden
Yaşamın tadına varmak
Bunca yıl sonra
Ne hakla..
Sadece seyreden artık
Ve göğüs geçirecen
Bak
Çoktan çoluk çocuğa karıştı
Okul arkadaşların
Saçların
Çoktan beyazladı
Karın çoktan unuttu sana sevgilim demeyi
Sen çoktan unuttun
Sevmeyi sevilmeyi
Değilme
Hayır demen nafile
Aşk..
Bir başka bahara

[GooD aNd EvıL]

Oynattı Derler

Kelimelerin neferiyken
Kuşandık cümlelerin zırhını üstümüze
Bu bir sır değil sandukalarda saklanan
Cübbeli öpüş değil dudaklarda ıslanan
Şehrin bacalarındaki öksürük mü dersin
Bulut bulut mendillerin akında ki hüzün
Sus bir tanem bak sabahlar utangaç güneş gibi
Zarif zarif kahvaaltılarla geldik heyelandan
Sanma ki konuşanlar hep pozitif kandır
Suskunluk bu hengamede kurdelalı kurbandır
Konuşacaksan eğer çağır çağır 'dalgacıyı'
Kırmızı kelebekleri konuş rüzgarın kızlarıyla
Portatif iskeletlerin doktor canlısı yası
Kepenkleri kapanmış dedemin,o siyah asası
Sen bunları konuşma gülüm,kız oynattı derler
O güzel gülüşünü bir öğünde ağlayıp yerler
Bal bak işte geliyorlar sucular Peri Bacalarından
Haberleri yok ne bugünden ve dünkü yarından

[GooD aNd EvıL]

Öfke

Ilıman bir liman
Işıl ışıl bir gemi
Aldı bir lodos gibi
Bütün öfkemi
Nüksetti
Dolmabahçe Rıhtımı'nda
Bir eski nümayiş
Altıncı filo gemileri
Geldi geçti şöyle bir
Yıl 1994
Hala enbüyük nimeti
Matbuatın
O günler
Ve gençler
Ve yaşlılarla
Aynı hamamda yıkanıp
Aynı hamamda karalanmalarına
İçin için küfrederler
Ilıman bir liman
Ah nerde aman
Işıl ışıl bir gemi
Gelse götürse
Bir götürse...
Bütün öfkemi

[GooD aNd EvıL]

Öfkeler Kadar Gerçek

Alabildiğince yükle gönlüne
Bu şehrin akşamlarını
Umutları saklayan güneş
Bırak isimsiz sevdaların
Gülümseyen şahidi olsun
Al,iç,bitir
O gizli elemleri
*******in günahıyla
Bırak sızlayan yaraları
Suskunluğun bedeli olsun
Hayalllerinle büyüttüğün
Öfkeler kadar gerçek
Bir adımlık çıkmaz yol varsa
Ve ağlıyorsan..
Her mutluluğun sonunda
Ve gülüyorsan...
Her acının başlangıcında
Bu garip çelişki senin
Dönüşün olacaktır inan
Kaybederken...
Bulduğun masumluğuna....

[GooD aNd EvıL]

Öğretmensin Sen

Nerde ışık görsem orda sen varsın
Dört nmevsim çiçek açan taze baharsın
Duyulmaz çığlıkları hep sen duyarsın
Bana ilim öğreten öğretmensin sen

Yürüdüm karanlığa sönmeyen meşalenle
Paylaş demiştin bana ekmeğini düşenle
Güç verdin güven verdin hiç bitmeyen neşenle
Bana beni öğreten öğretmensin sen

Hiç bir hesap yapmasın kimse yarınlarına
Uğramasın diye düşman sınırlarına
Beynimin en ücradaki kıvrımlarına
Vatanımı nakşeden öğretmensin sen

Kelepçe vurulmasın hür Türkün bileğine
Uzanmasın diye hainler direğine
Ayıyla yıldızıyla ufacık yüreğime
Al bayrağı çizdiren öğretmensin sen

[GooD aNd EvıL]

Öğretmensiz Çocuklar

Bugün maaş günüydü inmiştim kasabaya
İhtiyaç var okulda,hem şekere,hem çaya
Çocuklara harcadım,kıyamadım paraya
Yaya gelmiştim köyden,dönüşüm yine yaya

Aslında'hocam çıkma' dediler kasabadan
Kar yağacak bütün gün artarak hiç durmadan
Bir gün kalır çocuklar,nasılsa okumadan
Dedim ben kalamam ki çocuklarım olmadan

İnançlıyım yaradan,beni mutlaka duyar
Oku diye emreden öğretmene mi kıyar
Tanrım bitsin artık,ben dönmeden bu yollar
Dağ köyünde bekleyen çocuklarım var

Yürüyorum yol ıssız,hava tipi,hava kar
Korkuyorum birazcık etmiyorum ki inkar
Lakin korkma nedenim,ne fırtına ne rüzgar
Eğer ölürsem bu kış,öğretmensiz çocuklar