Türk Öğer Koç

[GooD aNd EvıL]

Rüzgar

rüzgar olmasa
her bulut
yağmur olup
düşer miydi toprağa

rüzgar olmasaydı
polenler savrulmasaydı
her tohum
kök salar mıydı toprağa

rüzgar olmasaydı
uçmasaydı kulübemin damı
her işi ustasına sormayı
göme bilir miydim aklıma

rüzgar gibi
rüzgar olmak istedim
yaprakları oynatmak için
ben sessizliklerden korkarım

ıslık çalarım
kelimeleri kaybetse de bilincim
nakarat takılırım
bıksa da sevdiklerim
ben isyanlarda
kor alev olmak isterim
ışığı gür
rüzgarlara bırakmak için

[GooD aNd EvıL]

Rüzgarın sesi

Rüzgarların Sesini
Ağaç yapraklarının
Hışırtılarında duyuyorum
Bir çok şey anlatıyorlar
Doğanın kardeşçe beraberliği
Yaşam içerisine dalıyorum
Uzandığım köşeden
Sokakta Çocuklar koşturuyor
Kendi çocukluğum geliyor aklıma
Birde kendi çocuklarım
Yaşamı tanımak
Ağaçları tanımak gibidir
Küçük bir çekirdek
Bir zerre çiçek tozu,
Bazen bir arı, yada Rüzgar
Yeni bir yaşamın başlangıcı
Yeni bir doğuş gibi

[GooD aNd EvıL]

Sabah Hoş Geldi

yıkıntılar arasında
kalmakta var elbet ki
yıkarken eskiyi

bir soluk almakta

dağ başı
viran olmuş
çakal hırçın
bu pençeler
yırtmaz göğsümü

uyku akıyor
gözlerim bakıyor
yorgun olmayan
bir şeyler var içimde
kalbim attıkça biliyorum
bu memleket bizim

ah benim ay yüzlü
yıldız bakışlı yarim
saçlarında gezinecek
nasırlı parmaklarım

yıkıntılar arasında
kalmakta var elbet ki

bir kitabı bir kitabın
üzerine koymak gibi

yaşamakta var elbet
kıpırtılar arasında
coşmaya hazır
insanlar gibi

bu sabah yüzüme
önce su değdi
sabundu jiletti
sonra yine su değdi

sabah hoş geldi

[GooD aNd EvıL]

Sağlam Toprak Gerekli

sadece sanır mısın
çalı çırpıdır
girdaplara kapılan

sal köklerini sal
derinliklerine
sağlam toprakların

sanma ki
her toprak
aynı tutar köklerini

kökleri sağlam
sağlam salmak için
sağlam toprak
sağlam toprak gerekli

[GooD aNd EvıL]

Sağnak Yağmur

sağanak yağmur dışarıda
ürpertiler içerisindeyim
kırık bir ayak taşır gibi
izlerim çıkardığı sesleri
gidemem işime

şemsiyesizliğin
gözü kör olsun
konusu değil bu

bilirim gitmesem de
kapanmamış çatıdan içeri
giren damlaların birleşkesi
dokunacak fare gibi
kemirerek cüzdanıma
aman sende boş ver
demek gelmedikçe içimden
kemirilen cüzdanımdan öte olacak

dışarıda dürüstçe yağmıyor yağmur
kar edeceği yok şemsiyenin
sadece yağmur olsa neyse de
ya yollar kaldırımlar
arabalar arabacılar
cakalar cakacılar
sanki tapulamışlar
özgürlükleri
kiraya verir gibi
devre mülk misali
dolaşabilirsin diyorlar

küfretmek yakışmıyor bana
sana da yakışacağını sanmam
kaldırımın orta yerine park eden
arabanın kölesi
kim bilir ne umut ile
kaç yılda biriktirdiği özlemi

neyse de ney bu tipler
asıl sürat motoruna biner gibi
suları köpürterek
caddelerde gezenler
dilerim işiniz gücünüz olsun
küfretmek yakışmıyor bana

dürüstçe bakılmıyor
ala bildiğine ulu orta
ya dil işliyor günahı
ya da estikce rüzgar
göz işliyor günahı

sağanak yağmur yağıyor
şemsiyem taşımıyor yükünü
ne kadar kuru kalmak istesem de
bulaşıyor ıslaklığı

[GooD aNd EvıL]

SAHİLE VURAN MUTLULUK

Nedense hiçbir şey yapmak gelmiyor içimden, düşüncelerimi boşluğa salmaktan başka, biliyorum, birazdan o düşüncelerle dolu boşluk kaplayacak her yanımı.
“Yazmalıyım, yazmalıyım diyorum kendi, kendime mırıldanarak, o boşluklar şekillenecek satırlarda, beyazlık kaybolacak, anılar belirecek, sırlarım sır olmaktan çıkacak, korku var içimde, elim gitmiyor kaleme, “
oysa boşluk bir beşik gibi sallıyor düşüncelerimi, uyumaya yüz tutmuş anıların içerisinde, ortaya çıkması gereken bir şeyler var, bilincimde yer etmiş, bir özlemi dile getiren, kaybetmek istemiyorum bana özel olanı, acı versede, buruk bir çayı yudumlar gibi, tadını hissetmek istiyorum, biliyorum sırlar döküldüğünde kağıda boşluk kaybolacak, boşluğun o buruk hüznünü kaybedeceğim.
Çökmüş oturmuşum duvarın dibine, oysa soğuk bedene işlemiş, çevreyi saran sessizlik,..Kulaklarım çınlıyor, gecenin ileri bir vakti, beklide birazdan sabah olacak, zaman yüreğimle işliyor, uyumayan sadece bir ben miyim diyorum kendi kendime, birde uyumaya yüz tutmuş anılar, Kalkıp gitmek istiyorum buralardan, yıllar öncesi gibi, alabildiğine yürümek, olmuyor, olmuyor…İçimde türkü söyleme isteği var, isteklerimin önünde engeller,..
Geldi çöktü yine buram, buram sevda kokusu,..Olmuyor,… Yüreğimi saran kabartıları sahile vurup dalgaların kayboluşu gibi, kaybolup gidiyor…
Sahile varmadan görünmez olup giden dalgalar, Kaybolup gitseler de kulaklarıma sesleri geliyor, kulaklarımı çınlatıyor, Denizlerin görüntüsü alabildiğine uzak, yaşam sessiz, yaşam sıkıştırılmış, daracık, çeperleri daraltılmış hava gibi, bilincimde her zamankinden daha canlı olsa da, sessiz, dingin bir canlılık, oysa bir şeyler oluyor yüreğimde, sessiz olmayan, zaman, zaman binlerce iğneyi kucaklar gibi görüntüler geliyor gözlerimin önüne, anıların ötesinden hüzün veren bir ses duyar gibi oluyorum, tekrar, tekrar başa dönen, kulaklarım çınlıyor…
“Sen benim için vazgeçilmez bir dostsun, başka türlüsü olmaz, beni anlamalısın, anla beni”
Düşüncelerim karma karışık, silinip gidiyor her şey, kalem elimden düşüyor, kağıdın beyaz kalışı, esen bir yel gibi içimde ürpertiler bırakıyor, gürültüler geliyor kulağıma, dalgalar birer, bire vurup kayboluyor kıyıda, göremiyorum,...
Düşlerimin arasına karışıyor bir anlık bir film şeridi gibi anılarım, Denizin üzerinde alabildiğine uzanan bir gökyüzü, beyaz, beyaz bulutlar dolaşıyor, kıyıda iki adam bir çocuk, belleğimi kaplıyor bir an, Denizin kıyıya bıraktığı mutluluğu arıyor çocuk, bir an ürperiyor, minik adımları güvenceye alıyor hemen onu, hiçbir şey olmamışçasına devam ediyor aramalarına, kimi zaman avucunda gülümsemeyle dönüyor bize doğru, çocuğun ıslana ayaklarına takılıyor gözlerim, göz göze geliyoruz, bir ürperti var yüreklerimizde,.. Engellemeyeceğim arayışını, Her sevincin bir bedeli vardır, varsın devam etsin ürpertisi, tekrar göz göze geliyoruz, tekrar gülümsüyor, kaçırarak bakışlarını, biraz daha ileriye gidiyor,
Koşarken kıvırcık uzun saçları savruluyor rüzgarla, düşüncelerimden öteye çekiliyor…
Düşüncelerimin önünde beliren yine aynı görüntü, koparıyor beni bu küçük oyundan, Lanet okumaya çalışıyorum tüm lanetlere, lanet okurken, darmadağın duygular içerisinde Denizi seyrediyorum, ufuk çizgisini geçerek görmeden, almış başını giderken dokunuyor bir el omzuma
“Dönelim istersen dost…” diyor
“Dönelim” diyen dostun sıcak sesi ısıtıyor anıların içerisinde üşümüş yüreğimi, bir anlık geçiyor ürpertim, boşlukların içerisinden çıkmadan, Boşluklar mı boğacak önce, yoksa sevginin zehirim durduracak dalgaların akışını, bilmiyorum…Hiçbir şey bilmiyorum şu an, Sevgi bunca acıyı nasıl verebilir bunu düşünüyorum, Ağır, ağır ayağa kalkıyorum, Çocuğu çağırıyor dost, boş gözlerle bakarak, anlıyorum seni dercesine,.. Anlamak ve paylaşmak, sessizce…
Minik elleri tutuyoruz birlikte eve doğru dönerken, bir köPage Rankingü oluyor anılara, anılar arası, Bir yanılgı var, hep bir şeyler var bir şeyleri gizleyen.
Parmaklıkların arasından süzülüyor, silik ışıklar belikli gün ağarmaya yüz tutmuş gözlerimin önünde yüzü
“Sen benim için vazgeçilmez bir dostsun, başka türlüsü olmaz, beni anlamalısın, anla beni” sözü,
Anlamam seni anlaşılabilir olmana bağlı, nasıl anlayabilirdim onu, “Dostun; Dosta sevgilinin yanında, sevgiliye sarılamamanın verdiği acıyı çektireceğini” hep bir şeyler oldu bir şeyleri gizleyen, hiçbir zaman, zamanında öğrenemedik o bir şeyleri, sevgiye istenilen bedeli mi yaptığımız, ödenir mi sevginin bedeli, onun için ödenen bir ömür değilmi,..
Silik ışıklar koyulaşıyor, Bir şeylerin eriyip gidişi ile beraber, dalgaları sahile vurmadan eriyip gidişi gibi…Eriyip gidiyor bir şeyler…

[GooD aNd EvıL]

Salkım Saçak

güneş saçarken ışıklarını
topluyordu bakışları ile
güneş nazlı
aylardan aralık
gün Pazar
salkım saçak insanlar

vitrinler
camdan
insanlar candan uzak
salkım saçak
sarmış hüzün

son günler yılın
sarıyor zamanı
vitrinlerde
bayram yılbaşı tartışması

sanıyorlar ki
onun senin benim
bizlerin
sırtındaki derisi
ille de derisi
uzun zamandan beri
uzak kavalın sesi

tekilde kalabilseydim
sevinirdim belki

güneş salarken ışıklarını
topluyorum ışıklarını
aralığın üçüncü pazarı
yayılmış orta yere
salkım saçak düşünceleri

[GooD aNd EvıL]

Sallanır

eteği sallanır
rüzgar vurur
rüzgar vurur
eteği savrulur
düşüncelerimin

utanırım
rüzgarlardan
kanadı kırık
kuş olurum
uçmalara uzak

sallanır bir şeyler
ağaç dalı yer küre
rüzgar vurur
sallanır düşüncelerim
eteğin kabahati ne

kökleri salsa da toprağa
sallanır yaprakları çınarın
sallanır dalları takılır düşüncelerime

rüzgarlar vurur
üşümem

[GooD aNd EvıL]

Sana Öğretmenim Diyeyim

ezberleyemedim
hocam

gazımız
bitmişti

karanlıklar
bürüdü odayı
örümcekler yürüdü

uyudum

uyku
bastı
düşlerimi

ezberleyemedim

kıyma bana
ellerim
yazmaya aç

acım
cami avlusundan
uzakta dururum

sorma
kerrat cetvelini

bak
hocam

sarı sayfalı
arkasında
tüm defterlerimin

bakma
öyle gözlerime

korkarım
sevgisiz
gözlerden

bana sen

yaşamı öğret

nerden bulurum
alacak parayı

ezberlerim
bak
nasılda sığdı
tuşlarına
bir makinenin

tek
ayakta
dururum
üzülme sen

dikerim
gözlerimi
çöp kovasına

konuşurum ben

konuşurum

öğretmesen de
sen

dokunurum
ateşine
sobanın

atarım
kendimi

denizlere

ezberlerden
uzak tut beni

ben yine okurum

okurum
almak için

okurum
sevmek için

okurum
doymak için

sevdalanırım
yaşama

küçük dünyalarımda
kendim olurum beklide
belkide yalnız
aykırılıklarla dolu
korku düşlerine
kara basan olurum

karanlığı
öğrenirim
karanlıklar içinde

denizi öğrenirim
tuzlu su midemde

bilirim
bedel ödemesini

kırılmam sana
ödediklerim için
yeter ki bana
yeter ki isyanlarıma

ahh hocam

bilirim
öğretmeni

öğretmenin yüreğini

beni bırak ta
bundan sonrakileri

bırakma
düşe kalka
öğrenmeye

bakma gözlerine
kırık bir düş ile

sana öğretmenim

diyeyim
beni bana verdikce

[GooD aNd EvıL]

Sanmayınki Korkusuzduk

sanmayın ki korkusuzduk
korktuk bizde korktuk

kış *******i gibi geçti günlerimiz
ayaz vurdu gün ortalarında
korla ovduk yüreklere düşen
donmuş ayaklarımızı
yine de yürüdük
üşüdük
kar etmedi
çarelerimiz
kırıldık birer birer

sanmayın ki korkusuzduk
yıkılmadı kalanlarımız
yılamadık
kırıldık
birer birer
yeni filizler vererek
aç çoğalmalara
korkularımızla yürüyerek
kırıldık
üşümelerde

dokunmadık
hiçbir sıcaklığa
yüreğimizde kor alev
dolaşmadı ellerimiz
başka mahrem yerlerde
tutmak iste sekte
ellerini sevgilinin
hiç olmadı anılarımız
soğuktu soğuktu her şey
umutlarımızdan başka
üşüdük
korkularımızla iç içe büyüdük
don vururken düşüncelere
kor yüklü yüreklerimizle ovaladık
kıpırtılar vardı hep içimizde
ayakta tutan bizi
ökseye tutulmuş serçe misali
çırpıntılarıydı kanatlarımızın
koparamadık
kıl inceliğinde tuzakları

korktuk
korktuk
yenilmedik korkulara
yürüdük üzerlerine
birer birer düşerken
karanlıklar içerisinde
korktuk
yürüdük
üşüdük
yürüdük

bizimkisi
yürüme tutkusu
üzerine üzerine
korkunun
korku karanlık
korku cehalet
korku
kopmak umuttan
umudun yolcusu olduk