|| Duygu Seli ||

[LeGoLaS]

Yıllarca en acımasız yangınlarda
Mısra mısra yaktınız beni
Şimdi sıra bende
Hazır olun
Birer birer
Ateşe veriyorum sizi...
Ve kalbime gömüyorum küllerinizi
Varsın dikenleriniz avucumu kanatsın farketmez
Yeter ki
Sevenler yüreklerine taksın güllerinizi
__________________

[LeGoLaS]

YARINSIZ BÜYÜMESİN ÇOCUKLAR


Böyle hoyrat ezdirmeyin gözleri
Ahh çiçeksiz büyümesin çoçuklar
Kanatmayın ufka giden yolları
Ahh aşksız büyümesin çoçuklar

Işıl ışıl ışıldasın gözleri
Pırıl pırıl parlasın yüzleri
Dilden dile haykırsın sözleri
Ahh türküsüz büyümesin çoçuklar

Kaldırın bu duvarları taşları
Dimdik olsun yürekleri başları
Sofralardan eksiltmeyin aşları
Ahh ekmeksiz büyümesin çoçuklar


Bilsin artık barut ve kan kokusu
Bitsin artık savaşların korkusu
Bölünmesin anaların uykusu
Artık yarınsız büyümesin çoçuklar

Gökyüzünden yağmur gibi hediye
Sevgileri yağdıralım aşk diye
Doya doya doyuralım sevgiyle
Ahh sevdasız büyümesin çoçuklar

[LeGoLaS]

Öyle bakma gözlerime
Dağılmışım yosun gözlüm
Hasretinin denizinde
Boğulmuşum yosun gözlüm

Bir bendesin bir uzakta
Bir özgürsün bir yasakta
Arada bir sarılsak da
Yetmiyor ki yosun gözlüm

Dağlar gibi özlesem de
Hasretinden delirsem de
Bir mum gibi erisem de
Gelmiyorsun yosun gözlüm

Anlatılmaz bir duygu bu
Vazgeçilmez bir tutku bu
Unutulmak tek korkum bu
Bilmiyorsun yosun gözlüm

[LeGoLaS]

Nedense isyankar olurum
Bir yolculuk başlarsa yağmurlu bir gecede
Bir siren acı acı öterse vakitsiz
Ve bir kadın görsem saçları dağınık
Bir kadın...mahzun, ç****iz, ümitsiz...

Nedense kederli olurum
Ağlayan bir çift göz bulsam sokaklarda
Bir mendil sallayanı olmazsa ardından
Ve bir adam..küfür etse kadere
Bir adam..elleri yumruk yumruk hırsından.


Nedense efkarlı olurum
Bir gurbet şarkısı duysam sokaklarda
Bir 'ahh' inlese derinden
Ve bir çocuk 'baba' derse ansızın
Bir çocuk..Görmeden,sevmeden,bilmeden

Nedense darmadağın olurum
Anılar bir bir dolarken gözlerime
Geçmişe bir yolculuk başlarsa sessiz
Ve ben yılların yorgun yolcusu
Ben ki.. yitik, ben ki yalnız, ben ki onsuz.

[LeGoLaS]

Bilmezdim böylesine uzun olduğunu *******in
Umutsuz günlerin hüznünü duymamıştım hiç

Uykumu böleceğini bu mutsuz düşüncelerin
Bilmezdim sevda nedir tatmamıştım hiç

Kederlerin en insafsızı benimle şimdi
Suskunluğum öylesine ölümden zor ki...

Çağırsan en uzak iklimlerden koşup geleceğim
Bir gülüşün dünyamı aydınlatacak en azından

Ve kucak açacağım en güzeline mutlulukların
Bir duysam aşkımı gözlerinden, dudaklarından...

Oysa sen de ben gibi mahzunsun biliyorum
Biliyorum yasak aşkımız bizi böyle susturan

Ne olur artık yeter bu idamlık hasretimiz
Bin yıl seveceğim bir umut versen inan...

[LeGoLaS]

Yüreğimi beşik yaptım sevdana
Düşler kurdum, hayal kurdum bildin mi?
Umutlardan taç yaptım yoluna
Bir gün olsun zahmet edip geldin mi?

Senin için ne savaşlar açtım da
Dağlar taşlar ranzam oldu yattım da
Şu canımı ateşlere attım da
Senden bir ses alamadım öldün mü?

Vefasızsın, vefalıyım deme hiç
Gelmek için çok geç kaldın, gelme hiç!
Kutlu olsun sana bu şan, bu sevinç
Bir tek sana yenik düştüm gördün mü?

[LeGoLaS]

tıkanıp kaldığında hayat............ Bir yerlerde tıkanıp kaldığında hayat, soluk almak güçleştiğinde,

Yüreğin susup, mantığın sürüklemeye başladığında ayaklarını,

Dağlara dönmeli yüzünü insan.

Yeni patikalar, yeni yollar seçmeli, yüreğini ferahlatacak;

Yeni insanlarla `tanışmalı, yeni keşifler yapacak....

Hep isteyip de, bir gün yaparım diye ertelediği ne varsa, Gerçekleştirmeyi denemeli!

Her geçen gece, ölüme bir gün daha yaklaştığını; zamanın bir nehir,

Kendisinin bir sal olup da, O dursa da yolculuğun devam ettiğini anlamalı.

Baş döndürücü bir hızla geçiyorsa birbirinin aynı günler,

Her akşam aynı can sıkıntısıyla eve giriliyorsa,
Değiştirmeye çalışmalı bir şeyleri;

Küçük şeylerle başlamalı belki; örneğin, bir kaç durak önce inip

Servisten, otobüsten; yürümeli eve kadar, yüreğine takmalı güneş gözlüklerini;

Gördüğünü hissedebilmeli!

Sağlığını kaybedip, ölümle yüz yüze gelmeden önce,

Değerli olabilmeli hayat!

İlla büyük acılar çekmemeli, küçük mutlulukları fark etmek için!

Başkasının yerine koyabilmeli kendini;

Ağlayan birine "gül", inleyen birine "sus" dememeli!

Ağlayana omuz, inleyene çare olabilmeli!

Şu adaletsiz, merhametsiz dünyaya ayak uydurmamalı; Sevgisiz, soysuz kalarak!

Dikeni yüzünden hesap sormak yerine gülden,
Derin bir soluk alıp, hapsetmeli kokusunu içine...

Güneşin doğuşunu seyretmeli arada bir, seher yeli okşamalı saçlarını...

Karda, yağmurda; sevincine, coşkusuna; fırtınada boranda; Öfkesine, isyanına ortak olabilmeli doğanın!

Bir çocuğun ilk adımlarında umudu; bir gencin düşlerinde geleceği;

Bir yaşlının hatıralarında geçmişi görebilmeli! Çalışmadan başarmayı, sevmeden sevilmeyi, mutlu etmeden mutlu Olmayı beklememeli!

Ama küçük, ama büyük; her hayal kırıklığı, her acı; Bir fırsat yaşamdan yeni bir şeyler öğrenebilmek için; kaçırmamalı!

Çünkü; hiç düşmemişsen, el vermezsin kimseye kalkması için, hiç Çaresiz kalmamışsan, dermanı olamazsın dertlerin; ağlamayı bilmiyorsan, Neşesizdir kahkahaların;

Merhaba dememişsen, anlamsızdır elvedaların...

Ne, herkesi düşünmekten kendini, ne; kendini düşünmekten herkesi unutmamalı!

Bilmeli; çok kısa olduğunu hayatın; hep vermek ya da hep almak için...

Sadece, anlatacak bir şeyleri olduğunda değil,
Söyleyecek bir şey bulamadığında da dinleyebilmeli!

Aklı ve kalbiyle katılabilmeli sohbetlere...
Hafızası olmalı insanın; hiç değilse, aynı hataları, aynı bahanelerle tekrarlamaması için!

Soruları olmalı, yanıtları bulmak için bir ömür harcayacak! Dostları olmalı, ruhunun ve zihninin sınırlarını zorlayacak!

Herkese yetecek kadar büyük olmalı sevgisi;
Ama, kapasitesi sınırlı olmalı yüreğinin ki, hakkını verebilsin sevdiklerinin;

Zaman bulabilsin; Bir teşekkür, bir elveda için...

Yaşam dedikleri bir sınavsa eğer; Asla vazgeçmemeli sevmek ve öğrenmekten;

Ama, herkesi sevemeyeceğini de her şeyi bilemeyeceğini de fark edebilmeli insan!

Tıpkı, her şeye sahip olamayacağı gibi...

Zamanın ninnisiyle, uykuda geçirmemeli hayatı...!

[LeGoLaS]

öyle yalnızlıklar gördümki senden önce
hiç biri yaşatmadı böyle kendini
acıtmadı *******ce ağlatmadı
ve ben böyle ıssızlığın çığlıklarını hç duymadım
her sesi sana yordum her rengi sende buldum
seni aradım duyduğum sesle avundum ama yıne yoktun
ve sabahlar.
gecenın teslimiydi belkide acısıydı tum tesellilerin
belkide hesabıydı geçmiş koca ömrün
rengim siyahtı hayat ise senin ödülün
aklımdaydın yıne o sokaklarda gezerken
evet belkıde sarhoş oldum *******ce
bir su damlası gibi koca denizlerde
ya da bir kum tanesi yalnız kumsallarda
dilimin ucunda hep sen ama yaşadığım hayalin
sevda kocaman bir yalan dillere düşen bir ateş belkide
yüreğimi koydum sana ben tüm benliğimle
derinden öyle yırtarak öyle sırılsıklam
çığlık çığlığa aşık oldum sana ben
hayatımı sana verdim öylesine değil erkekçe
doğmamış çocuğumuzun adını koyduk
her yağmurda onu andık senınle
sen sen öylece yatardın omuzuma
tüm dünyaya küser ikimizde belki
ölürdük o anda ama sen unuttun şimdi beni
verdiğin sözleri,ne o yoksa ağladınmı
ağlama ben sana hala vurgun hala aşık
hala sana ait ve verdiğim sözdeyim hayata dair
ölmicem ayrılmıcam hayattan sana söz verdim
ama sorma sakın
aslında o an öldüm o son bakışınla
vurdun beni hayata bağlayan her şeyi kopardın
mezarıma bakıyorum son kurşun silahımda
boynumda vebalim göz yaşlarım hala yanaklarımda
dönmezsin bilirim bedenin ağır kalır yaşamda
belkide gitmeliyim şimdi bir daha dönmemek üzere
tutamadığım sözümle bulamadığım kendimle
ağlamadan yine erkekçe ölüyorum
zaten ölü olan ruhum bedenimide çekiyor içine
sus sakın ağlama çünki ben yine sana aşık
yine sana vurgun yine seninim

[LeGoLaS]

en doğru zamanda kulağıma fısıldanan bir şarkısın
Rastlantı değilsin, rüyâ değilsin, dinlemesi hoş bir masalsın
Her zaman özelsin, her zaman yakınsın
Aşkın ta kendisisin, sevgisin, inançsın
Ne olursa olsun yüreğimde, kaderimde yazansın
Gökyüzüsün bazen, güneşsin, aysın
Üşüyorum yokluğunda, yanımda hep sıcaksın
Lütufsun, umutsun, havasın, susun
Canımsın, hatta candan da yakınsın
Aşksın sen, yıllardır aradığımsın..

[LeGoLaS]

sen yoksan gülüşüm sahte
sen yoksan aglamam ebedi
sen yoksan bedenim soguk
sen yoksan gözlerim hasret gözlerine
sen yoksan elerim bedenine özlemlerde
sen yoksan içim buruk
sen yoksan gece karanlık
sen yoksan güneş dogmayı unutur
sen yoksan bende yokum
sen yoksan ölüm bende mecburi