Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Gece Yıkanıyor
Ay karanlık bir gün ve yalnız bir gece
Meltem bir şeyler söylüyordu sahile
Deniz durgundu, şimdi sarhoş gibice
Gecenin saçlarını ıslatıyor gizlice.

Dayanamayıp gece, yarı çıplak bir halde
Bulutların altından indi gizlice sahile
Güzel yerlerini gizleyip elleriyle, ilerledi
Sarmaş dolaş oluverdi, az sonra denizle.

Sonra, pişman olduğunu söyleyerek
Yavaş yavaş büründü görünmezliğe
Meltem durdu, deniz duş alıp çekildi köşesine
Gece ise ıslak bir halde diz çöktü gündüze.



Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Gerçek
Dünyaya çıplak geldik,
Yine çıplak gideceğiz.
Hep boş yere didindik
Asla giyinemeyeceğiz.



Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Gecenin Karanlık Yüzü
Gecesi sarhoş akşamın
ağır adımlarıyla ilerledi zaman.
Sonra hızlandı
kaybolanı bulma telaşıyla
unutulan akşamın ardından.

Akşam iyice boyandı karanlığa,
rüzgar sustu
yaprak dinlenmede o an.
Dertlerinden arınmak isteyenler,
gece yaşamını sarhoşluk bilenler,
velhasıl felekten bir gün dilenenler,
kendilerine uygun bir mekana
üşüştüler.

Sahne alıp yerleşti örümcek sesli
şantör
Sesini gizledi sazının arkasına.
Sonra:
Darbuka, zil, alkol
Kırılan tabaklar
uçuşan paralar
Alkolün ve dumanın cesaretiyle
bedenlerini sergileyen geçici
rakkaseler.

Rujsuz kalmış dudakların
son izlerini taşıyan kirli bardaklar.
Alkol, ışık ve sahte alkışların yarattığı
sınırsız mutluluk
Gecenin kollarında tutuklu fahişeler,
güzel kadınlar.
Masa altında iş başı yapmış
garip duygular,
uzayan bacaklar, ayakkabısız ayaklar
Ve ah ile, oh ile epeyce yol almış
saatler...

Ve nihayet
Sabahın ilk ışıkları doğdu kimilerinin
içine.
Yavaş yavaş doğrulup düştüler
taze zamanın peşine.
Kimileri ise hala, o sarhoş geceye esirler.


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Gerçek Ben
Beni kaybettiğimde kayboldum ben
Ne ben varım artık, ne bende ben.
Benim bu halime içinden gülen
Asla ben değilim, o bendeki ben.



Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Gül Derelim
Gel benimle güzelim
Gül bahçende gezelim
Tutuşalım el ele
Güllerini derelim

Bir bu gülden bir şundan
Kırmızıdan sarıdan
Pembesinden morundan
Kucak kucak derelim.

Güllerden de güzelsin
İnan bana güzelim
Sen bin güle bedelsin
Gül endamlı sevgilim.



Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Güvercin Ve Özgürlük
Dalmış gitmişim uzaklara
Pencerem önünde bir güvercin
Bakıyor halime biraz hüzünlü
Uzansam tutacak kadar yakın da
Lakin bir engel var aramızda
Ya ben, ya da o hükümlü.

Bakışıp kaldık uzunca bir süre
Zaman akıp gitti sellerce
Korku da bitmiş gibiydi bir ara
O cesaretli, ben ise sevinçli.
Lakin bitecek bu doyulmaz yaşam
Ya o uçunca özgürlüğe
Ya da koşup geldiğinde gece.

Özgür olan oymuş meğerse
Uzattım elimi ben de özgürlüğe
Lakin ne mümkün o çok uzaklarda
Yaşarken ölmek değilse nedir bu! ?
Ben içeride, özgürlük dışarıda yaşlanırken..


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Hazmetmek

Kimseye hazmedemeyeceği şeyleri verme Yarab!
Hazmedinceye kadar etrafına dokunur zararı
Yavaş yavaş ver, kimi zaman da görsün serap
Bunun hem kendine hem de çevresine olur yararı.


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Helal Olsun Bana
Sevdiğini bilmesem, bir an gözyaşı dökmem
Böyle el açıp, yalvarıp boyun bükmem
Biliyorum seviyor beni, hem de deliler gibi
Ben de öyle, Ferhat ve Mecnun misali
Halal olsun bana!

Bırakıp nasıl gitti beni böyle, anlayamadım
Hiçbir şeye böylesi üzülüp, böylesi yanmadım
Boşver! hata bile olsa yaptıklarım
Beni aşık edip, kendini sattı ya sana,
Helal olsun bana!

İnsanda gurur bırakmaz sevgi
Zincire vurur seven, kendi kendini
Köle yapar sahibine satar herşeyini
Ben de beni böyle yaptım
Helal olsun bana!

Oysa ulu olmalı, erişilmez olmalı
İnsan da, sevgi de, seviyesi de bence
Erişip birileri kırmamalı dallarını
Bende bilin ki hiçbirisi kalmadı
Helal olsun bana!

Şayet yeniden seversem böyle olacağım
Ya böyle olacak, yada yalnız kalacağım
Acı çekmek, ağlamak yok aşk için, sonradan
Aklım başına geldi ya, çok geç olmadan
Helal olsun bana! ...



Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Hatıraların Ayakları Yok


Bizden çok uzakta kaldı hatıralarımız
Kimi heyecan, kimi de korkudan sapsarı
Gel diye seslensek ulaşmaz çağrılarımız
Duysalar da gelmezler çünkü yok ayakları.


Kemal Çakır

[GooD aNd EvıL]

Henüz Kızım Yaşında
Dün akşam sana benzer birini gördüm
Taksim' de bir otobüs durağında
Ama iyice bakamadım, utandım
Çünkü o çok küçüktü, henüz kızım yaşında.

Sürme yoktu gözlerinde, tırnakları ojesiz
Rujsuzdu alev alev yanan gül dudakları
Çocuksu hareketleri, ürkekti bakışları
Dedim ya o çok küçüktü, henüz kızım yaşında.

Bakışları sana benziyor, içten ve duygulu
Kah bana, kah ona- buna bakıyor, kaygılı
Pek de utangaç, bir o kadar da saygılı
Dedim ya o çok küçüktü, henüz kızım yaşında

Saçları başak sarısı ve lüle lüle
Elleri de aynı senin güzel ellerinle.
Bir ara iyice süzdüm gözlerini
Tıpkı seninkiler, buğulu ve iri iri.

Kısaca; kaşı, gözü, burnu, yüzü hep sen
İnanır, hak verirdin bir de sen görsen
Hele yanağına serpilmiş o bir iki ben
Dedim ya o çok küçüktü ama, tıpkı sen.

Öyle derinlere daldımki bir ara
Seni sanıp, gözlerinden ayrılamadım
Bana yaklaşıp, sordu usulca;
'Neden baktığınızı hala anlayamadım.'

Cevap veremedim, boğazım düğümlendi
'Ne desem yanlış anlar' diye düşündüm
Allah'tan otobüs geldi de acele binip gitti,
Ben de çözülüp ondan, kendime döndüm.


Kemal Çakır