Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

Düş/tüm
Kaygandı duvarları kuyunun
Tutunamadım
Benden önce ay düşmüştü suya
Söküldü tırnaklarım
Suya boşaldım

Bu kaçıncı göçtü
Kaçıncı göçüş
Düş/tüm yalnız

Aksi sedası yankılandı derinlerde
Çığlık çığlığa çarparken kanadını
Baykuş
Suya düşen kırık umutların aksiydi
Yaşam
Aksi

Gülüşler vardı
Heyecanlı bekleyişler
Ak güvercinler vardı
Yakamoz sulara aksederken
Guruba karşı neşeyle rakseden
Düşlerim kalabalıktı
Ben düş/tüm

Ufuk kızıldı
Sular kızıl
Gözlerime sinmişti kızıllık
Bir avuç yaşanmışlığın içinden
Tutunup saçlarına çıkmak istedim
Kaygandı duvarları kuyunun
Tutunamadım düş/tüm

Duygularım kabından boşaldı suya
Dalga dalga sitem vurdu kıyıya
Ay tutuldu küstü denize
Yakamoz bitti
Güvercinler gitti
Gülüşler gitti
Sen gittin
Gözlerimde(n) düş/tün
Üşüdüm
Düş/tüm
Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

Eğer Bulmak İstersen
Duydum beni arıyormuşsun
Beni soruyormuşsun eski taş kaldırımlara,

Kırık sokak lambalarının karanlığında
İzbe sokak aralarında..

Karanlık dehlizlerin derinlerinden gelen ses:
Aks-i seda’sı seni seviyorum deyişinin,

Yanılsaması belki egoist duygularının.

Saman çöplerinin harlaması bir bir;
Mutluluk sanıp sakladığın

Arama boşa, nafile çırpınışın
Sen bana bin ışık yılı uzaksın

Bulamazsın!

Bense gözlerindeki ışık,
Şah damarında nabız atışın kadar yakın

Eğer bulmak istersen arama!

Gözünün değdiği yerdeyim ama
Önce kendini bulmalısın.

Usulca gözlerimden yüreğime akmalısın;
Göreceksin sana senden daha yakınım

Bir gün mutlaka bulmak istersen
Gerçekten bulmayı istemelisin.

Alacaklarınla değil;
Vereceklerinle gelmelisin.

Sonsuza dek açık bu yürek sana
Kapıyı vurmadan girmelisin,

Yüreğindeki kör düğümü çözmeli:
Ateşin içine buz gibi düşmelisin
Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

Elde var spot bir yaşam (Deneme Makale)
Düş gücümüzün bize yaşattıkları tutkularımızın örselenmesinden başka bir şey değildir.
Sahip olunan duygusal zekâ da olsa materyal zeka da olsa; aklın ya da duyguların sınırlarını zorlamanın bize kazandıracağı sonuç yine aynı olacaktır.

Geriye dönüşün imkânsız olduğu bu yaşamda; geçmişi yargılamak ya da gelecekte neler olacağı kehanetinde bulunmak yaşarken önüne geçemediğimiz olayları yaşamadan düzenlemek ya da engellemeyi düşünmek ancak bir insandan beklenebilir.

İnsan yaradılış itibarı ile üzerine giydirilen bencilliği zaman zaman çıkarıp düş gücünün etkisi altına girse bile varoşların izbe sokaklarında toprak sokaklarda misket oynadığı, artık kumaşlardan yaptığı bez bebeklerin altını aldığı nostalji tozlarını üzerinden silkelediğinde görür ki:
Bir fincan kahvenin kırk yıl hatırı sayıldığı günler çok uzaklarda kalmış daha kırk yılı doldurmadan

Basma kalıp babadan kalma beylik deyimler arkasına sığınmayı maharet sayar.
Egosunun içgüdüsel temize çıkma dürtüsü ile ah nerde o eski arkadaşlıklar, nerde o eski komşuluklar, ah eski sevgililer eski, eski, eski….eski de kalmadı ki baat pazarları kimlik değiştirip spot oldu.
Eskilerde değişen bir şey yoktur aslında değişen takvimlerin gösterdiği zamandır ve büyüyüp gelişen; Haris duygularını doyurdukça açlığı büyüyen insan

Eski kandilleri vitrinlerin en muhkem köşelerine yerleştirip büyük spot ışıkları altında yaşamaya başladık
Gerçeğin üzerine inen iz düşümümüzün büyük gölgesini fark edemedik çoğu zaman ve kavramları bu karanlığa saklamanın uyanıklığında acımayı merhamet saydık çoğu zaman, sahte bir gülümsemeyi
Ya da içimizdeki korkuyu saklamayı saygıdan saydık karşılığında bize döneceklerin kaygısıyla

İçimizde şehvetle yanan şahika arzusunda kavrulurken insana ait bütün erdemleri bir bir bencilliğe kurban ettik en kötüsü de kendimize olan saygıyı kaybettik.

Sonuç: Elde var spot bir yaşam
Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

En Sevgiliye
Gözlerin uzaklara dalıp gidiyor değil mi?
Efkârımı dolduruyorsun içine patlarcasına
Sonra bir of koyuveriyorsun ki gitsin boşluğa
Eğiliyor yüce bildiğin dağlar suçlulukla

Gözlerinin çatalına sıkışan billur damlacıklar
Yer çekimine inat titreşirler ışıltıyla; mağrur
Deli tayların meydan okuyuşu gibi rüzgâra
Duygularınla savaşmaktan yüreğin paramparça

Böylemi olmalıydı portakal çiçeğim
Hüzünle ıslanmamalıydı kirpiklerin
Beni üşütmeliydi buz mavisi gözlerin
Sıcacık sevginin ateşinde üşümeliydik

Gök kuşağına sarmalıydık yüreğimizi
Bütün renkleri içine doldurup çiçeklerle
Ya da kahrolası gururumuza yenilmeden
Dondurup saklamalıydık duygularımızı

Erimeliydik, erimeliydik ya can usul usul
Güneşin haresi vurunca buzlar üzerine
Şule titreşir ya üzerinde yükselirken göğe
İşte öyle erimeliydik sevginin ateşiyle

Olmadı yar olmadı, böyle olmayacaktık biz
Her birimiz bir yerde mutsuz ve umutsuz
Teslim olduk bencilliğin kibirli saltanatına
Belki de korkmaktan korktuğumuz korkulara

Yenildim! Yenildin! Biz, bize yenildik işte!
Sorma neden? Masum değiliz ikimizde
Sevmeyi de bilmedik direnmeyi de kendimize
Böylemi olmalıydı severken en içimizde..........
Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

Gece Sabaha Gebe^^
Karanlıktır gecenin tek hâkimi
Angaryası çelişkilerin duyguların hâkimi
Yarasa çığlıkları yırtar geceyi devinirken kaos
Sabretmek gerek gece muhakkak sabaha gebedir

Gece her şey tek renktir tek şekil
Gecenin dinginliği hep desiseye gebedir
Kurtulup kuyruksuz tilkilerin cirit oyunundan
Sabretmek gerek gece muhakkak sabaha gebedir
Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

Gelirsin Değil mi?
1_________________Yalnızlığın girdabında kaybolunca bir gün
2____________Yitik bir sevdanın enkazı serilince sahile
3______Durulan fırtınanın dağınık hüzünlü ertesinde
4Umudu bindirince hüzün gemisine bir gün


1_________________İçimde derin bir sızı, çaresiz, şaşkın
2____________Çiğ sevdaların poyrazında savrulup
3______Kayarken elimden bütün sevdiklerim
4Hayat akar gözlerimden düşüverir yere

1_________________Boynuma takmışken yangınını ayrılığın
2____________Acabalara sarılıp özlemle tutuşurken bir gün
3______Sırra kadem olmuşken hazan yapraklarında
4Bulursun belki beni umudun bittiği yerde


1________________Sen bana gelirsin ben sana gelemesem de
2____________Sen olursun sisler ardındaki serin bulut
3______Yine sen anlarsın beni en olmadık zamanda
4Açar kanatlarını geliverirsin bir gün
Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

Gizli Resim
Yüreğime resmedeli;
Tam on iki yıl oldu seni...
Yine böyle soğuk bir kış günüydü.
Fabrikadan apar topar çağırdılar;
Müjde bir oğlun oldu diye! ! !
Bilemezdim.....
Uçmak geldi içimden o an!
Bir an evvel ulaşabilmek için:
Elim kolum dolu,hediyelerle koştum,
Fıstıklı lokumda almıştım..
Bilemezdim.......
Bilseydim eğer uçardım inan!
Dedilerki:Eşin yoğun bakımda;
Korkma telaşlanacak bir şey yok.
Ama neden? ! Kim için? !
Sonra gördüm................
Acıdan bağıra bağıra Çatallaşmıştı sesin;
Minicik ellerin kavrayınca parmağımı,
Sustun.....
Henüz yumuk yumuktu gözlerin,
Aslanım benim:
Babası üzülmesin diye ağlamazmış!
Bir sürü tıbbi palavra sıraladılar,
Dedim sonuç? ? ? ?
Sabaha ya çıkar ya çıkmaz.
Alahım bu kadarmı çabuk,
Daha on iki saati dolduramadan,
Başını öne eğdi hemşire...
Başımı salladım! ? ! ? ! ? ! Anladım.
Senin babana yakışmazdı ağlayamadım;
Göz yaşlarım nehir gibi aktı yüreğime,
Bilemedim! ! ! ! ! Bilemezdimde! ! ! ! ! ! !
Esmerim canım ciğerim:
Çivi gibi kaşlarını okşayıp,
Gözlerinden öpmeyi beklerken:
Bilemezdim elbet.....
Annemin namaz örtüsü ile kefenleyeceğimi,
Mezarını ellerimle kazıpta; Üzerini:
Bataniyen yerine toprakla örteceğimi.
Vakitsiz geldin oğlum,
Geldiğin gibi de vakitsiz gittin.
Yüreğime resmedeli seni:
tam on iki yıl oldu.
Parmağımı kavrayan minicik ellerin,
Çivi gibi kaşların,yumuk gözlerin,
Acıyla bağırmaktan çatallaşmış sesin.
İnan hiç silinmeyecek gözlerimden;
Bu resim............................................. ............

30 OCAK 1994
Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

Gül gülüm
Meçhule yolculuktur sevda düşler ülkesinden
Bilirim: ben derin, derin pembe düşler kurarken
Mor fil sürüleri geçer gider denizin üstünden

Gül gülüm acılanma; gül ki yüzünde güller açsın

Hep mutlu olmanı ister bu yürek bensiz; bilirsin
Yinede dünyayı içine çekip bir nefeste; içlenirsin
Yakmasın sevdam seni bırak dünya yansın

Gül gülüm bulutlanma:gül ki gözlerinde güneş açsın

Hazanında tak papatya tacını yüreğin mutlansın
Dünya seni kıskansın hep baharında sansın
Solmasın lalezar azar, azar sevgiyle ıslansın

Gül gülüm acılanma; gül ki yüzünde güller açsın
Gül gülüm bulutlanma; gül ki gözlerinde güneş açsın
Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

Güneşimsin
Ne ışığından vazgeçebilirim
Ne ruhumu ısıtan sıcağından
Seni görmezsem karanlığa gömülürüm
Vazgeçemem dönmekten
Bu aşkın yörüngesinde

Belki başka dünyaların da güneşisin
Kim bilir kaç gezegen dönüyor etrafında
Kim bilir belki de hiç farkımda değilsin
Bilirsin güne âşıkların sevisini

Seninle can bulur
Bedenimdeki milyarlarca hücre
Sen olmazsan donar mavilerim
Solar içimdeki yeşiller
Ben sensiz ölürüm
Abdurrahman Güleç

[GooD aNd EvıL]

Hasreti kucaklamak olmasa
Çiçek olmak vardı şimdi;
Kiraz dallarında,
Rüya pembe...:
Meyveye dönünce dökülmek olmasa!
Köpük olmak vardı,
Dalgaların kucağında,
Sürüklenmek umarsızca:
Sonunda karaya vurmak olmasa!
Kar tanesi olmak vardı,
Göklerden yere süzülen:Özgürce...
Avuçlarında erimek olmasa!
Renk olmak vardı;
Gök kuşağının içinde:Al,mor,sarı:
Sonunda kaybolmak olmasa!
Gönülden ırak değil,
Gözbebeğinde olmak vardı;
Yaş olmak göz pınarlarında,
Dokunmak yanaklarına okşarcasına;
Sonunda yere düşmek olmasa!
Ağaç olmak vardı;
Bağımlı: güneşe ve suya,
Kök salmak derinlerine;
Sonunda eğilip,kırılmak olmasa!
Yürek olmak vardı:Yüreğinde,
Birlikte çarpmak aynı ritimle;
Pembe hayallerin içinde...
Hasreti kucaklamak olmasa........! ! !
Abdurrahman Güleç