Metin Boztepe

[GooD aNd EvıL]

Dilek
Kuğu zerafetinde inceliğinde
İpek böceğinin sabrında
Ağustos böceğinin
Fedakarlığında
Olsun sevda
Ama
Kelebeğin ömründe
Asla

[GooD aNd EvıL]

Düşman
Sevgi düşmanı
İnsanlık düşmanı
Sevginin düşmanı
Kendinin de düşmanı

[GooD aNd EvıL]

Emrine Amade
Hayat her zaman
Buyrun efendim
Diyen bir garson
Kılığında
Çıkmaz karşına
Çünkü yoktur borcu
Sana bana

[GooD aNd EvıL]

Esaretim
Kör kuyu çıkmazında
Kendimi terk
Etmişliğimde
Tutsağıydım yüreğimde
Kendimin
Sabrın çıkmazı
Umudun çıkmazı
Her biri bir
Halkasıydı zincirimin
Hayat bir açmazdı
Tutsaklığımda
Sevginin güneşi
Önce eritti
Zincirimi
Tek tek
Sonra yıkadı yüreğimi
Hüznü yok ederek
Akıp gitti esaretin
Karanlık pası
Aldı yerini
Sevdanın ışıltısı

[GooD aNd EvıL]

Evren
Yüreği kadar aydınlık ve parlak
Güneş yüklü gökyüzünün altında
Kendi sevdasının uzun yolunda
Yürür kendi yelkeniyle bir başına
Kendi evreninin sevdasına
Aynılıklara inat
Aykırı bir hayat
Kendi sultasında
Sonra
Yakamozların martı
Çığlıklarını süslediği
Yorgun yüzlü bir şehirde
Bir gece
Böldü uykusunu gizlice
Ekmeğini bölüşür
Gibi hem de sevgiyle
Erkek sevdi kadının
Hayata meydan okuyan sevgisini
Bir gökyüzüne sığmaz yüreğini
Hayatı taşıyan gözlerini
Gözlerindeki nemi
Astı yüreğine dolunayı
Işıldasın diye sevdası
Akşam yorgun bir kuş gibi
İnerken o parka
Erkek tuttu kadının elini
Soğuktu kadının elleri
Isıtmak için yüreğine
Sokmak istedi
Ama kadın bir yerlere yetişmeliydi
Erkek verdi yüreğini
Kadın aldı mı almadan mı gitti
Belli değildi
Yalnız mı kaldı sevgi
Üstadın dediği gibi
Zühre sevmese artık Tahiri
Tahir kaybeder mi Tahirliğini

[GooD aNd EvıL]

Evrende Ben
Kokun üzerimde
Kokun yüreğimde
Sevginle
Bakışlarının izi
Gönlümde beynimde
O izin sonundaki
Evrende
Benliğimle senliğimle
Ben evrende
Onun da bilmediği
Bir yerde sevgimle

[GooD aNd EvıL]

Evrende Bir öykü
Tattı aşkı buruk şarap tadında
Her kadehten sonra mehtaba
Tükettiği sevdaları anlattı
Hoyratça
Anlattı kırılan kadeh gibi
Yüreğinin kırıklığını yalnızca
Her yudum şarapta bir yudum
Daha efkarla sonunda
Son kurşununu da sıktı mehtaba
Kurşun döndü mehtaptan geriye
Ve saplandı kendi yüreğine
Yürek direndi ölüme
Sordu sahibine neden kendini
Sevmedi diye
Işıksız bir gece kadar karanlık
Issız bir gece kadar cılızdı yanıt
Bir kere sevdim çok sevdim
Yüreğimi birleştirdim
Ama acımasızdı zaman
Akıp giderken
Aşkımızı da yıpratırken
Beni yalnız bırakırken
Bir aşkın içinde iki kişilik
Yaşarken
Anladım sonra aynı çatı
Altında
Herkes kendi dünyasında
Ayrı dünyalarda yalnızlığıyla
Kapattım yüreğimi aşkıma
Ama aşklar yaşadım kazanova
Ancak biri çıktı karşıma
Anlattı beni bana
Bir aşk başladı sonra
Biliyordum aşkta duygular
Kadar da vardı arzular
Ama yetmedi duygular
Arzuları yaşamaya
Çünkü yoktu inancım
Ne aşka ne de baharına
Ve anlayabildim sonunda
Yüreğimdeki kapı baştan
Kapalıydı aslında
Ben hep sevdim kendimi
Ama sevemedim kimseyi

[GooD aNd EvıL]

Evrene
Gökyüzünden gök gürültüleriyle
İnip yeryüzüne yeryüzünü
Kasırgaya uğrayan okyanusların
Savrulması gibi sallar aşk
Ve sarsar yürekleri
Ve bitmez hep yaratır kendini
Doğa gibi evren gibi
Ama sen tek seversen kendini
Aşk da bitirir kendini
Yaşamak hazırlanmaktır ölüme
Ama aşk başlayan bitmeyendir
Yürekte

[GooD aNd EvıL]

Gebe
Sevdaya durdu yürekler
Çiçeğe gebe tomurcuk misali
Gül kokusunda
Güne gebe gece misali
Işıl ışıl apaydınlık
Yağmura gebe bulut misali
Sel olup akmak için yüreklere
Dünyaya gelmeye gebe
Ana karnında bebe misali
Yaşamaya hayatı dolu dolu
Sevgi sevgi
Sevinç sevinç

[GooD aNd EvıL]

Gel
Git şimdi
Sevda
Rüzgarları
Getirsin
Seni bana
Git şimdi
Toprağın
Bereketinde
Olsun dönüşlerin
Git şimdi
Yürek
Çarpıntılarında
Olsun gelişin
Git şimdi
Yüreğin
Yüreğime
Susadığında
Bulsun beni