Şiirler

[GooD aNd EvıL]

Acıyla Erir,Yüzüne Aşık Çocuk

Ne zaman yüzüne baksam
yalnızlığın o mutlu gerilimi
O öksüz göl hızla derinleşir
biliyorum,acılarım hiç bitmeyecek,bu öyle bir
yeşil
Ne zaman gözlerinin içine baksam,biliyorum
ikimizi de aşar,o kapının ardındaki masal
bense yüreğimin bu hallerinden korkar,kalırım
bir hız trenine bindirilmiş küçük bir çocuk gibi
geçip giden yüzlerine bakar kalırım
Ömrün kısalığı çarpar camlara
ateş hızla yayılır içerilere
Akşam olur,evler dolar boşalır
acıyla erir,yüzüne aşık çocuk
Ne zaman gözlerinin içine baksam,bliyorum
İkimizi de aşar,o kapının ardındaki masal

[GooD aNd EvıL]

Senelerin su gibi aktığı bir zamandı
İçimde yedi senenin gücü ile yanan aşk ateşi idi
Yanı başımda iken ona olan sevgi sözlerimin
Dile bile gelmediği bir sevgiydi
Belkide hayatında ilkin değildimdim
Benim için bir asır geçen koskoca
Yedi senenin aşkı idi , gözlerin gözlerime
Baktığı her an aptal dedim kendime
Sana söylenecek sana verilecek benliğimi
Sana vemediğim için
Her geçen gün sensiz bir ızdırap
İçimde yanan kor ateşimdin
Belkide benim uzdağımdasın şu an
Sesinle avundum , yokluğunla acındım
Her resmine bakışında kafamda
Olacakların korkusu, sen birde korkular
Başkasına yar oldun bu hayatın bize bir oyunu idi !
Bu oyunda oynayan tek bir kişi vardı
Sevginle yanan her gününü ızdırapla geçiren
Bir delikanlı ulaşamayan bir deli kanlı
Ama bilki
Ölsek dahi bizi bir edecek , kavuşturacak
Bir yorganımız olacak o da
“Kara toprak”

[GooD aNd EvıL]

Açların halini toklar; anlamaz,
Varların halini; yoklar anlamaz,
Kirpiğin attığı; oklar anlamaz,
İnsanı nereden; yaralar gider...

Hangi derdi satsan; alan; olur ki,
Hangi gerçek sevda; yalan olur ki,
En sonunda; bir rivayet kalır ki,
Yar; gönül kapısını; aralar gider...

Gönlünün derdini; anlatsan bile,
Saçlarına düşen; aklar; anlamaz,
Ölüm seni alır, son halin ile,
Su; bedenin yıkar; paklar; anlamaz,
Acaba yüreğinde ne var; anlamaz...

30.03.2004 Taşkışla/Taksim

[GooD aNd EvıL]

Siyah beyaz sevişmelerden geliyordu
y/aklaştı
y/aklaştı
y/aklaştıkça ışıdı
gece

dolunay yanığı tenini soyundu
bütün hüznü döküldü yüzünden
sonra
sessizliğe
belli belirsiz gülümseme çizgilerini bıraktı
çıt çıkmadı geceden
mutluluğu bilmedim hiç bir zam/an dedi
töresinin arkasına düştü ve gitti
K/adın
Boş yatağa uyandı
Şafak sökmemişti henüz
Kab/usuydu yanında uzanan
Kab/usuyla yüzleşti
Usunu bir taş gibi b/ağlayıp boynuna
kendini boşluğa bıraktı
Adam

Kesiştiler


01.07.2006 Bielefeld

[GooD aNd EvıL]

Ne hoş, ey güzel Tanrım, ne hoş
Mavilerde sefer etmek!
Bir sahilden çözülüp gitmek
Düşünceler gibi başıboş.
Açsam rüzgara yelkenimi;
Dolaşsam ben de deniz deniz
Ve bir sabah vakti, kimsesiz
Bir limanda bulsam kendimi.
Bir limanda, büyük ve beyaz...
Mercan adalarda bir liman..
Beyaz bulutların ardından
Gelse altın ışıklı bir yaz.
Doldursa içimi orada
Baygın kokusu iğdelerin.
Bilmese tadını kederin
Bu her alemden uzak ada.
Konsa rüya dolu köşkümün
Çiçekli dalına serçeler.
Renklerle çözülse *******,
Nar bahçelerinde geçse gün.
Her gün aheste mavnaların
Görsem açıktan geçişini
Ve her akşam dizilişini
Ufukta mermer adaların.
Ne hoş. ey Tanrım, ne hoş,
İller, göller, kıtalar aşmak.
Ne hoş deniz deniz dolaşmak
Düşünceler gibi başıboş.
Versem kendimi bütün bütün
Bir yelkenli olup engine;
Kansam bir an güzelliğine
Kuşlar gibi serseri ömrün.

[GooD aNd EvıL]

Ad
ın geçiyordu şiirlerimde

Ve her söyleyişimde ismini

Nutkumda düğüm oluyordun

Ve bir gözyaşı oluyordun , isminle düşen

Ben aşkı hiç yakından yaşamadım biliyormusun?

Aşkım diye sarıldığım beden olmadı hiç !

Öpemedim hiç sevdiğimi , koklayamadım

Söyleyemedim gözlerine bakarak sevdiğimi

Paramparça olmuş yüreğimde

En büyük parçaydın sen

Derdimi anlattığım dostlarımın aklında

bir isimdin sadece sen!

Bağırabilseydim ...

Haykıra bilseydim kuytu karanlıklara

İsminle akan gözyaşlarımı

Yağmur diye yağdırabilseydim üstüne

Beyaz doruklara dikseydim seni

Ve okyanus diplerine gömseydim bedenimi

Bir daha görmemek için

Bir daha duymamak için kapatsaydım gözlerimi...

Ve sen benden habersiz,

Öyle dalgınsın ki hayata

Öylesine körsünki sevdiğim

Yanında senin için ölen beni görmüyorsun...

Yüreğimde taşıdığım bir umut,

Yani sen,Umuduydun bu aşkın

Ve ben hep sensiz yaşıyordum sevdamı ...

O yüzden bu aşkın adı umutsuz aşktı ...

Her ağlamaklı gecemde

İsminden kalan gözyaşlarıyla

Yazdığım bir şiirdin

Hiç sevmesende , sen benim sevdiğimdin

unutmaki ben hala kalpsizin tekiyim,

seni sevdiğimi söyleyemediğim için...

[GooD aNd EvıL]

Denizde yol alan bir gemi gibidir aşk.
Azgın sularla boğuşarak geçer hayatı,
her adaysa yeni bir sevgilidir onun için.
Rotası belirsizdir.
Gördüğü her adaya ebedi mutluluğu bulacağı
ümidiyle demir atar.
Uzun süre denizde kalırsa eğer
yalnızlık dalgasının onu alabora
edebileceği korkusuyla yaşar hep.
Yolculuğu sırasında birçok ada çıkar karşısına
ve herbirinde farklı farklı güzellikler.
İçlerinden birkaçı, gemiyi çekiciliğiyle kendine bağlar.
İşte mutluluk budur der gemi
Ve düşünmeden demir atar o adanın limanına.
Bir süre kimsecikler uğramaz yanlarına,
Mutludurlar ada ve gemi.
Derken yeni gemiler görünür ufukta,
yeni gemiler demir atar
o adanın ihtişamına kapılıp limanına.
Uzun sürmeyecektir mutlulukları.
Gemi, ihanet ve kavgayla tanışır orada.
Yapacak hiçbir şey yoktur artık
sessizce ordan uzaklaşmaktan başka.
Yeniden yelken açmaya karar verir,
korkularıyla yüzleşmek için
yalnızlık okyanusuna
ve bir ada çizer rotasına.
Öyle bir yer ki,
gemilerin ona yaklaşmaya cesaret edemeyeceği,
ıssız ve kirletilmemiş bir ada.
Böyle bir yer varmıdır, yokmudur bilmeden.
Yalnızlık yelkenlerini
aşacak kadar yükselir bir ara.
Çaresizdir gemi.
Yalnızlığa yenilmemek için çırpınır.
Yorgun düşer gözleri.
Sonrasında derin bir uyku kaplar bedenini.
Uyandığında karşısına taşla örtülü,
sessiz ve ürkütcü bir ada çıkar.
Çaresiz yaklaşacaktır o adaya.
Az ileride dar bir boğaz görür.
Aydınlık bir odaya açılan kapıyı andıran.
Oradan içeri süzülür.
Gördüklerine inanamaz gemi,
kapının ardı, saklı bir cennet gibidir.
Yıllardır sahibini bekleyen gizli bir cennet.
Düşünür ki meğer ne kadar da boşmuş güzellikte
mutluluk arayışları.
Kararlıdır,
bir ömür orada kalacaktır
Öylede olur.
O günden sonra,
hiçbir gemi cesaret edemez yaklaşmaya
görüntüsü çirkin, derinlikleri ise huzur dolu
aşıklar adasına...

[GooD aNd EvıL]

Serçeler bile bir düzen içinde uçuşuyor
Benimse kelimelerde bir düzensizlik
Ziyafet sofrasında kemiklerle uğraşmayalım
Sana tatlı edebiyat meyveleri sunacağım
Kırmadan, dökmeden, yıpratmadan kelimeleri.
Hadi gidelim beşinci mevsimin bahçelerine
Söz karın doyurur mu görelim.
Doyurmaz belki ama ben gönlüne mısra çekeceğim
Sen de açlığını unut...
Şu yaşta bir işim olmadığı gibi
Bari edebiyatta bir çırak olabilsem
Belki o zaman yazacağım her nağme için
Bana bir dilim ekmek verirdin
Sarayına taş taşımak bile ikramı leziz.
Sen bir adasın ben de yelkenli
Dalgalarla boğuşuyorum sana gelmek için
İki metrede sen gel be adacık
Toprağı teninden ormanı saçından olan adacık
Ne olur sen de gel...

[GooD aNd EvıL]

Yaşamın vişne rengi dudakları vardır sevgilim
öpüşün kadar sıcak ve tatlı
özgürlük türküleri de söylenir bu dudaklarla
sevda türküleri de
vişne rengi dudakları vardır sevdanın
gülümser dudakların gibi titrek ve dokunaklı
okyanus olur sarar dünyayı
ölümün vişne rengi dudakları kimi kez
dudaklarınca içten ve inançlı
ölüm asude bahar ülkesi değildir o zaman

ölüm:
yiğit ve sevecen bir yaşamın
mutlu günlere sunulmasıdır
canlı bir gül gibi somut
ayrılık yoktur artık zaman içinden
yaşamın ve sevdanın, ölümün kimi kez de
öpüşün kadar sıcak ve tatlı
vişne rengi dudakları vardır sevgilim...

[GooD aNd EvıL]

Ve yıllardan sonra sevgili Marya,
Gökyüzü simsiyah,
Yeryüzü ak pak,
Bir yolun düşerse Enadırlayf'a;
Zaman, gözlerimden çoktan çözülmüş,
Mesafe avcumdan kaymış olacak!

Ama bu şiirler, böyle perişan,
Böyle darmadağın, bir mezat vakti!
Sakın ortalarda kalmasın bu hak,
Bu öksüz kurbanlar sevgili yavrum,
Hep sana armağan,
Hep sana adak…