Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Aşk İkizdir
ne seninle ne sensiz
demiş sevgisiz densiz
canan olur mu can'sız
tekne var mı dümensiz?

noktanın cismi yoktur
sezginin ismi yoktur
soyutun resmi yoktur
bir boy gösterin ensiz

leyla'sız mecnun nerde?
aslı'lar kerem'lerde
var mı bir gül göster de
gülüp koksun dikensiz

aşk her zaman pusuda
takmaz kibri usu da
kotra gider mi suda
rüzgârsız ve yelkensiz?

aşkadır cümle adak
sevdasız gözler budak
neye yarar ki dudak
duruyorsa öpensiz?

bekliyor sıcak döşek
kollar bellerde kuşak
ten ten üz're kavuşak
ruh nedir ki bedensiz?

uyumsuz huysuz olma
ruhsuz duygusuz olma
umarsız mutsuz olma
canı yorma nedensiz

insan yalnız yapamaz
kendisine tapamaz
aşk ikizdir kopamaz
ne sensiz ne de bensiz

(haziran '06)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Aşk şiirle Pekişir
ay çıkarken güneş tüter denizde
iki ışık ufuklarda çakışır
kız gülerken oğlan baygın benizde
iki aşık doruklarda bakışır

kudret yetmez kalp kilidi açmaya
şöhret kanat olmaz aşka uçmaya
servet köprü değil eşik geçmeye
leyla kapısına mecnun yakışır

onur gurur kibir inat yıkılır
kaşa göze ne akıllar takılır
yar uğruna tahtlar taclar yakılır
aşk kör eder tüm değerler kokuşur

yalnızlığı sultanlıkla anarlar
sade suya kara ekmek banarlar
aslında kerem'den fazla yanarlar
kuru saman durduk yerde tutuşur

doğada her canlı eşiyle vardır
sevene canansız bir dünya dardır
ola ki tüm filmi geriye sardır
mümkün değil zaman tek yön çalışır

gün doğmadan ay kaybolur karanlık
bazı aşklar kısa sürer bir anlık
seyran bile olamadan samanlık
şıpsevdiye bir tek gece yetişir

gerçekse aşk ömür boyu sürmeli
şirin'in gözleri kor kor gülmeli
ferhat o ki dev dağları delmeli
gerçekse aşk acı ile yarışır

aşkı anlatmaya kalem yeter mi
hadi yetti kalem kelâm yeter mi
şaire kuru bir selam yeter mi
aşk şiirle şiir aşkla pekişir

(haziran '06)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Aşka Bakış
aşka
herkesin bakışı başka!

kimine göre bir kez yaşanır..
kimine göre sayısız!

birinin olmazsa olmazı..
ötekince hayırsız!

kâh ömüre ömür katan bir devâ..
kâh yaşamdan çalan bir hırsız!

zaman zaman bakınca “aşka”
harfler karışıyor birbirine..
oluyor “şaka! ”

(haziran 2004)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Aşka retrospektif yaklaşım (1)
/ aşkın rengi /

1
ilkokul aşkım sarıydı
lüle lüle kıvır kıvır sımsıcak
karşılaşınca yolumu değiştirirdim
kızarır kaçardım köşe bucak
bazen sınıfta göz göze gelirdik
öyle tatlı gülerdi ki erirdim

2
kırmızı derim de hep aşkın rengine
ikinci aşkım inadına yeşildi
kalbim onu bakışından bildi

uzun kirpikli
iki kocaman yumuşak ışık
ki tüm lise defterlerimin sayfalarında bakışık

çakmak çakmak içimi yakıp geçerdi çabucak
tazı gibi titreyerek beklediğim otobüs duraklarında aşık

ne o indi otobüsten ne ben bindim
birbirimizi uzaktan sevdik
hayat otobüsten çok hızlıymış ne bilirdik

kırk beş yıl geçti
öyle gözlere rastlamadım bir daha
kutupda ateş gibiydiler
çölde vaha

3
başka renkler de geçti içimden
maviler kızıllar karalar
fakat hepsi de hafif yaralar

ne yakıp kavurur içimi
ne kalbimi paralar

okulda mahallede arkadaşlığı hafifce aşmalar
bazen küçük flörtöz sataşmalar
bazen yasak sınırlarda dolaşmalar

deniz mevsiminde ıslak tuzlu yaklaşmalar
romantik *******
kumsalda sıcak buluşmalar
nisbetler cakalar sataşmalar

hızlı başlangıçlar çabuk uzaklaşmalar

velhasıl vazgeçtim renkten
gri tonları bile değildi bunlar
gerçeğin ışığında yıkanan bir gönül
yarı gölgelerden ne anlar?

4
ve bir gün kamaştı gözlerim
o ilk göz göze gelişi o ilk bakışı
o bir anda kavurup yakışı
nasıl da özlerim

derler ki hiçbir aşk ilki gibi olamaz
doğrudur
çünkü bir kalp iki defa böyle yanıp kavrulamaz

öyle delip geçerki eros’un oku
korunulmaz
onulmaz

ne sökülüp atılabilir girdiği yerden
ne de yerine bir başkası konulmaz

bu yüzden tariflenemez aşk
resimlenemez
sözlenemez
şimşek hızıyla ulaşır gözden kalbe
izlenemez
ve asla gizlenemez

bir kez aşık olunabilir bence
kimse kimseninkini bilemez

benim aşkım beyazdı
o pırıltı şavkıdığında beynimde
sanırım altmışlı yıllarda bir yazdı
incecik bir kız adını ruhuma yazdı

içimi doldurduğunda aydınlığı
duyduğum tarifsiz bir hazdı

ömür boyu unutulmaz onur
bütün renklerin toplamıydı
o nur

(17 mayıs ’07)

(devam edecek.. 2000 yılında kaybettiğim sevgili eşim Nur’un bugün doğum günüydü. Aziz anısına adıyorum.)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Aşka retrospektif yaklaşım (2)
/ aşkın tadı /

1
bisikletimin arkasına yan binerlerdi
heyecandan pembeleşirdi yanakları
avaz avaz gülerlerdi
içimde kabarırdı belimi saran ellerin sıcaklığı
arzunun çağladığı günlerdi

2
kuytu koruluklarda
sapa aralıklarda buluşurduk
saatlerce konuşur konuşurduk
ayrılamazdık
öylesine kalpten
öylesine masum gezdik
el ele tutuşmazdık
öpüşmezdik

3
sonra eller de tutuldu
titrek… ince… tombul… etli…
çekingen… meraklı… cüretli…
sonra ilk öpüşmelerde dünya unutuldu

4
ürkek güvercinler gibi avuçlarımda
tiril tiril… kıskandıracak güzellikte kösnül bir melek
kalbim gümbür gümbür parmaklarımın uçlarında
kadife temasıyla dolaşır boynumda koynumda
ince mavi damarlı terli iki bilek

dudakları büyür giderek dudaklarımda
ılıklığı aklımı karıştırır
zarif arzularla sunulurken o leziz çilek

5
bu lezzette
ruhumu yakan bir şey var

ten ısısında eriyip içime sızıyor büyülü
baş döndüren…
venüs’ten ikram nektar

6
şimdi öyle uzak ki o anlar
sevdiklerinden uzak olanlar
beni anlar

7
artık bazen düşlerde
bazen derin düşünüşlerde
duyumsuyorum o tadı

beynimin tüm kıvrımlarına
çilek kıvamında süzülürken
ışıklı adı

(18 mayıs ’07)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

AŞKI karıştırmak
tartışarak AŞKI
çatmayın KAŞI
büyütmeyin aranızdaki ŞAKI

ey bülbül gel ve ŞAKI
gül’e duyduğun AŞKI
anlat bize mevsim girmeden KIŞA
o sevdalı sesinle ruhlarımızı KAŞI

ve sen kalbinde sakla sevgini ey AŞIK
ki o sevmez gereksiz şak ŞAKI

27 eylül ‘07

(ŞAK: Çatlak, yarık)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Aşkım Rumelihisarı
diktir ve dardır ezelî
rumelihisarı sokakları dünyalar güzeli
döne döne iner karşısında masmavi deniz
erguvanlar erikler ıhlamurlarla bezeli
kamaşır göz yanar geniz

dönersiniz bir yeni apartman
sade sıvalı duvar dümdüz
pencere kalfa zevki yırtık görgüsüz
dönersiniz cumbalı çıkmalı bir eski ahşap güzeli
dönersiniz çınarlar arasında alabildiğine deniz

eski yollar kambur kumbur arnavut kaldırımı
şimdi kirli suratlı asfalt
sevimsiz mi sevimsiz

iniyorum
solda mezarlık sokak denize konuş
sağa kıvrıldın mı büyük yokuş
önümde kadim surp santuht ermeni kilisesi
bahçesinde boğaz leb - i derya
ağaçlar kediler ve bir dolu kuş
tahta kanepede hayganuş teyze ile madam surpik oturmuş
ve ilerde şair nigâr okulunda çocukların neşeli sesi
yeni oluşmuş yeni okumuş

dümdüz denize iner yokuş
âsudeliğin yerinde egzoslu yeller eser
arabalar kamyonlar itiş kakış
ne madam kayani’nin kocası topumuzu keser
ne ohannes ustanın küçücük ayakkabıcı dükkanı
ne yoğurtcu hasan
ne tenekeli eşekleriyle sucu şabettin gezer

iki taraf eskiden bozma yüksek yapı
elbette çoğu artık yabancı kapı

ne arkadaşımın haminnesi hacer teyze kahve içer
ne abimin arkadaşı sabri abi balkondan balkona
tenekeci hristo ve balıkçı kirkor’la gırgır geçer
ne madam efemiya’nın işveli kızı zoyiçe
terzi yorgo’ya uğramış kendine entari biçer

ellili yıllarda başlayan çirkin kalkışmada yıkıldı surlar
ne ermeniler kaldı ne rumlar
kaybolup gitti beş yüz yıllık şehrin şaheser insan mozayiği
asıl işte o zaman kültür başkenti yapacak en değerli unsurlar
ne o dostluk kaldı dededen toruna
ne hayrı dokundu türküne ermenisine rumuna
yerlerde süründü hilal ve haç
bir 6 - 7 eylül yaşadık ki rezilâne sâfi utanç
kapkara bir leke insanlık ve ülke onuruna
ve bu ayıp hâlâ tamire muhtaç

iniyorum yokuştan
peşimde mahallenin dost köpekleri
ve yine tanıdık birkaç pisi
anılar da geliyor peşimden teker teker
karşımda gözümü acıtan boğazın parlak mavisi
ki içinden devasa tankerler geçer
kulak tırmalar birden acı bir düdük sesi

sağda sultan mehmet’in taş kalesi
solda hep poyraz üfüren yuşa tepesi
sıralanmış elpençe güzel cariyeler misal
kanlıca anadoluhisarı küçüksu kandilli
dünyanın en büyük ve güzel tablosu
yalılar fıstık çamları gizemli derin kayıkhaneler
yaz başında erguvanlar kırmızı mor
gelin gelin pırnakıl bembeyaz erikler
kayık çekekleri arasında yosunları okşayan su
kıyıda birkaç derme çatma balıkçı kahvesi
ve yürürken sürekli değişmede resmin çerçevesi

iki uçta iki tarihi cami arasında
hisar’ın dar meyhaneler caddesi

her evde mutlaka denizli bir pencere
ve hepsinin yeni süsü
metalik köprü görüntüsü

eskiden kalma birkaç şirin cumba
ve karanfiller ve cam güzelleri ve eski kadınlar
hepsi sigara yakar ve düşünceli denize bakar
gözlerinden kimbilir ne sisli görüntüler akar

bir deniz köyüdür rumelihisarı
karadeniz gümbürlenir kuzeyden
marmaraya koşar nehir gibi yüzeyden
yazları meltem meltem öpüp koklar
kışın buz tipilerle tokatlar
deli mi deli fırtına deli mi deli kar

diktir hisar’ın yokuşları
akşam yorgun insanlar ağır ağır çıkar
ve her sabah dinlenmiş tazelenmiş
iş telâşesiyle ekmek peşinde
koşar adım denize akar

dimdik bir yamaca sırtını vermiş
deniz ve fatih sultan’ın şehitliği ile
iki rüzgâr arasında sıkışmış hisar
poyraz sızım sızım sızlatır
lodos kavurur yakar
hoyrat ve soysuz siyasetçiler yoluyla
artık gecekonduya dönüşmüş mezarlar
saygısızca yokedilmenin hüznüyle susarlar

her dem güneş içinde
her dem mavi mavi
şıkır şıkır boğaz
bir büyülü nektar gibi moryeşil billûr tasta
şehvetli bir odalık edasıyla yatar

biz ona tutkun
biz ona hasta
o bize naz atar caka satar

(22 kasım ’06)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Aşkın Doğası
masum kalbime sessiz giren hırsız gibi aşk
sadakati saygıyı ne bulduysa tüketti
ok hedefe varınca yok olan hız gibi aşk
ilk öpüşte eridi ilk dokunuşta bitti

(mayıs ‘01)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Aşkı Karıştır
nedir
“aşk”

üç harfi karıştır
görürsün

badem göz
kalem “kaş”

biraz göz yaşı
biraz
“şak”
“şak”

(ekim ‘03)
Fuat Eriçok

[GooD aNd EvıL]

Aşkın Önünde Eğil
asıl sevgili
seni beğenendir
senin beğendiğin değil

şikâyet etme sevilmemekten
sevmeye et meyil

bırak yücelenmeyi hindileşme
boş geç gururu
aşkın önünde eğil

(haziran ‘04)
Fuat Eriçok