Derya Kızılgöz

[GooD aNd EvıL]

Geceye Asi Koynum
Geceye asi koynum
baykuş, ay, yıldız çeşitlemeli düşlerin
sığınağı
bir liman değil gece.
Kara örtüsüyle dolanır ardından
açların
çatısızların.
Bir liman değil
kefen
üzerinde yıldızlar ve ay işlemesi olan
bir kara örtü.


Pusular kurulur *******de
kurtlar ulur
bombalar yağar şehirlere.
Baykuş sesi kadar soğuk
ve yabandır gece,
ölümle her an randevusu olan.

Geceye asi koynum.
Gün, uçarcasına giderken dağlar ardına
yetişemezsin,
sürükler seni de peşi sıra,
kurtarmak ister geceden,
ölüm çoğaltır geceyi
tükettiği anlar kadar,
akşamın alacası ile başlar öldürmeye günü,
gece...
Dağların öbür yanı gün,
kalırsın geceye
güne yetişemedin,
öteye de geçemezsin,
en çok bu imkansızlıktandır asiliğim,
aklım dağlar ardında
özüm günün içinde diye...

Geceye asi koynum,
sevişiyorum
siyah bir örtünün altında
nefesinle ısınarak.
Memelerimden fışkıracakmış gibi canlanır kanım,
meydan okurum ölüme,
dişiliğimde başlar isyan
haykırarak.
Şafaktan önce aydınlanır gece aşkla ve asice.


Derya Kızılgöz

[GooD aNd EvıL]

Gel Geç Dostsu
Gelişkin duyunca sahip istenç
aklın sorgusunda düşüncelerin içinden çıkmış güzelliktir
ve daima karşısındadır menfaatçiliğin.
Ne gariptir ki
menfaatçi olanlar
onların kokusunu iyi alır.
Kendini kurtarana kadar boynuna dolanır, dostluktan dem vurarak
oysa dostluk vefa ister
kendini taşıttıktan sonra gitmek
gidene yeni menfaat
kalana kullanılmışlık yaşatır.


Derya Kızılgöz

[GooD aNd EvıL]

Geleceğe Özlem
Ayrılık zor gelir sevene,
ölümden önce,
hayattan sonradır ayrılık.

Ölülerin mezardan çıkıp sana sarılamayacağını düşün
ve yokluklarına nasıl da alıştığını hatırla.

Kaptır hayata usunu,
yüreğini geleceğe yatır.
Ne mezarda ölüler,
ne senden gidenler,
ne de senin çıkıp geldiklerin yok artık hayatta.

Öldükleri ile zaman ve fizik ötesine savdılar varlıklarını,
senden gidenlerse,
başkasındadır artık.
ve senin çıkıp geldiklerinin,
sana göre olmadıklarını anlamıştın.
Hal bu hal,
Geleceğedir senin özlemin,
anlamışsındır artık
sevmenin kendisi güzel.


Derya Kızılgöz

[GooD aNd EvıL]

Geride Kalan
Ne bir satır
ne de
bir anı
şaşkın bakışı kaldı
ve griliği gözbebeklerinin
herbiri parlak bir yıldız gibi düştü gök zifirine.


Derya Kızılgöz

[GooD aNd EvıL]

Göreceli Zaman
Bazen uzun ve hatta
upuzundur
gün,
yıl sayılır.
Çoğaldıkça çoğalır
devrildikçe dikilir
bitiremezsin.

Bazen kısa ve hatta
an bile değildir
yıl,
göz açıp kapayıncaya kadar geçti dersin.

Karar verebilişimizin hızıdır zamanın gücü,
ya yetişirsin,
ya yetişemezsin.


Derya Kızılgöz

[GooD aNd EvıL]

Görülgü
Usulca açıldı kapısı sabahın
ve yıldızlarla tutturulmuş gecenin saçları
ağarıyordu.


Derya Kızılgöz

[GooD aNd EvıL]

Gözyaşı Okyanusunda Yürek Pusulası
Damla damla akar
hayatın rengi,
her gözyaşında.
Siliktir suretler
ağaçlar, yollar ve kuşlar silik.
Belirsizdir gökyüzü
ve deniz, çimen...
Damla damla akan hayatın rengi bulanıklaşır,
ağladıkça.

Aktıkça büyüyen
gözyaşı okyanusunun,
bulanık sularının dibindeki zat,
bilmez ne yana yüzeceğini.
Yüreğinin pusulasını kullanmayı becerir
kendini dinlemeyi öğrendiğinde.
Önce yukarı yüzüp göğü bulur,
ardından karayı.
Ayakları yere bastığında
duyumsar yaşamayı.


Derya Kızılgöz

[GooD aNd EvıL]

Gül ve Bülbül
Güldü rengi beyaz
ve bülbüldü güle sevdalı
uğraştı
uğraştı gülün dalına konmaya
konamadı.

Altın kafesten de olsa uçtu geldi,
dönendi üzerinde gülün,
dönendi,
dalına konuverdi.

Güldü rengi kırmızı,
bülbüldü gülün dikeni ile kanayan,
kanadıkça
gülü
boyayan.

Bir daha sevgiliye özlemi dilde tutma dedi
bülbül,
dedi ve uçuverdi.


Birdaha sevgiliye sunma
katmer katmer açarak
sevgini,
dedi gül.
Bir akasya gibi salkım salkım çiçeklendi ve bitti.

Sevginin her daim yalın halini parça etti sitemi bülbülün
gülün dikeninden kanayan yarasında hare.
şimdi savruk
yel ile yaprak yapraktı gül.

Oysa
bülbül gülsüz
gül bülbülsüz
olamazdı.


Derya Kızılgöz

[GooD aNd EvıL]

Gülbeng
Acı iken battı içime düş,
öykündü sapa varışlara,
inancı dirençle besleyip,
vurdu usunu yola.

Yolda iken vakit,
dünden anı yüklendi
ve her anıya hayat,
ince ince işlendi.

Adımın aylak olur bazen,
düşe veryansın eder usun,
umut ile beslenmekten öte,
yol bulamadı düşün.

Oysa umut düşe,
düş inanca,
inanç dirence omuzdaş,
çöl ortasında vaha oluverdi.
Us döndü düşüne,
haydi! ne durursun dedi.

Düş insanda hazine,
us kafesinde,
çık içinden
düş peşine,
yolun açık
ömrüm uzun
gönlüne gözüne sağlık olsun,
olsun olsun da can kurban
kuvvet dolsun içine,
gülüşün daim olsun...


Derya Kızılgöz

[GooD aNd EvıL]

Güllü Segah
Bir gül diktim gönlüme
Ne renge doydu, ne suya
Ah etti gül bülbüle
Sevdasından yana yana.

Hasta düştü solmadı
Ne baharda, ne kışta
Renkten renge boyandı
Sevdasına varmaya.


Derya Kızılgöz