MeraL Vurgun - Sayfa 8

**F.S.Mehmet1453** · 10-21-2007, 05:37 PM

Düş Yarım Kaldı
bilemezsin
içimde bir İstanbul nasıl kanar
o halaya durduğum meydanlar ağlar
vatansız kimliğime vatanım yasak
gelemem...

oysa içmek vardı seninle zamanı
kara bulutlar kaşlarını kıskanır
ha boşaldı, ha boşalacak sağanak
seninle
çağlamak nehirlerce
akıp gitmek *******ce
okyanuslara karışmak, kaybolmak
dağların dumanı olmak
çoğalmak türkülerce

hesapsız-kitapsız
doğrudan ve dobra sevmek
sınırsız paylaşmak ömrü
şarabı yudumlamak aynı kadehten
aynı sigarayı nefeslemek
kah çocuk olmak kollarında
kah ana olup şefkate sarmak seni

dudaklarında nefessiz
bir yastıkta karşılamak güneşi
ilk kahveyi gözlerinde içmek
bölüşmek zeytin tanesini
namusunu tutmak ellerinin
dökülmek gözlerine pervasız,
ilham almak bakışından
ve yazmak seni
okumak sayfalarca
yarım kalan ne varsa çekip almak
sınırsızca yaşamak.....

uyandım
düş yarım kaldı....
Meral Vurgun

**F.S.Mehmet1453** · 10-21-2007, 05:37 PM

Düşlerde Kalan
aynalarda gördüğüm al kadife yüzün
hayatın özsuyudur
her gün hayatın yaralarına
melhem gibi sürdüğüm
her gün düşlerimde büyüttüğüm
o şaşmaz o kirlenmez ruhundur
bir çiçek gibi kopartıp kendimi
göz bebeklerine dolmak
bütün soluk renkleri boşaltmak isterim

gülüşlerimin yarısı alnına nakışlı
yarısı dudaklarımda mühürlü
bütün boşluklar kristal mavi
-bir başka boyuttan gelmiş gibi-
ve şuramda ölümüne bir sevda saplı

çivileyip gözlerimi geceye
sorup durdum
-şu parlayan yıldızlardan hangisisin
içinde yudum yudum dilimi gezdirdiğim
şarap kadehinde misin yoksa
üstümü mavi ile örten bu gök
bakışınsa niye görmüyorum-

bir istiridyenin kabukları arasında
bir inci tanesi gibi
kendimi sunduğum bu hayat
bana yabancı şimdi
boğulmuşum kösnül sularında

bir ben vardı, benden önce
–düşlerimde kalan-
aramızda bir aşk vardı
çok eski çağlardan bu yana
sürüp giden ve sürüp gidecek olan
onu da alıp gittiğinden beri
yok saymışım yaşamaya dair
ne var ne yoksa

sen yokken
erguvan kokularına bile kar yağıyordu
tanrısal yüzler, tanrısal adlar
sahte ve sahtekar melekler
caniler, katiller
“insan hakları”ına soyunmuşlardı
insan soyarak, insan yakarak
karanlık mahzenlerinde

hala kitaplar yağıyordu gökten
ve peşi sıra da kötekler
sonra uranyum
ölüm tüccarları barış elçisi kesiliyordu
Musa’yı Nil’e daldırıp daldırıp aklıyordu
kendi elleriyle Firevun
ve Roma’da tarih oluyordu
son tanrının miladi elçiliği

tabusuz başıma yemin olsun ki sevgilim
dişlerinin arasından kan sızarak
onlar yine “barış” diyecekler
ve biliyorlar ki onlar da
biz bize hiç küsmedik

ve devri alem
çırılçıplak insanlığı evrenin
deri ile kemik arası isyan sıcaklığı
fırtına öncesi durgunluğu gibi denizin
ve sel gibi akarak söylenecek şarkılar
ve kalabalıklar, kalabalıklar
susmayın artık
söylenecek çok sözümüz var

ve aşk
yani sen ay can
ve can ötesi
aşkla sen ve ben
durma öyle mahzun
bu yol çok uzun
yaşayıp yaşatacağımız
daha paylaşmaya başlamadığımız
kendiyle tanışmamış bir ömrümüz var...

del gel sisleri, gör ellerimi
Meral Vurgun

**F.S.Mehmet1453** · 10-21-2007, 05:37 PM

Düşün
gün akşama değerken usulca
yarasından kan damlayan
denizine küsmüş
ak martılar geçir düşlerinden
yaralı turna sürülerini
çılgın kırlangıç göçlerini
bu uçsuz bucaksız everene yaz
kirpiklerinin ucundan
çiy damlalarıyla adını özgürlüğün
tabu gölgelerinin yuttuğu karanlıkta
düşün denizin kızını

bu köhne dünyada
yiğitlik ve itlik
dostluk ve puştluk
korku, cesaret ve esaret
kavga ile ihanet
ateş ile su koyunkoyuna iken
can içinde can ile
düşün denizin kızını

oba türküleri
metropol yozluğu
aşk ile yıkım
kir ile pak
nasıl iç içe yaşıyor bak

çam kokularıyla
mavi yosun saçları
acının en inadıyla
küsmeye bile hakkı olmayan
direncin tüm hoyratlığıyla
düşün denizin kızını

öfkenin kınında sevda ile umut
delindikçe daha derine inen
indikçe daha da delinen yarasıyla
gül ile dikeni sarmaşıklayan teniyle
düşün denizin kızını

bulutların ve hatta mavi göğün
kuşlarının kanadının bile kirlendiği
çocuk ellerinin dahi kanlandığı
bu katil dünyanın ortasında
kendi özsuyunun
özünün hüznüyle an
gözünün aşı ve yaşıyla
düşün denizin kızını

masallara toynak vuran gizemli deli taylar gibi
hangi çağ, hangi çığır, kaç fetih, kaç süngü yarası
kaç kanlı savaştan çıktığı bilinmeyen bir kale
hangi tapınakta, hangi Tanrıça’nın gözlerinde
yağmalanmış, linç edilmiş, gömülmüş
kaç aşkın kaç masum izi kalmışsa öyle düşle
fırtınası dinmeyen deniziyle
düşün denizin kızını

düşün ki
bağrından kanlı pençeli kartallar havalansın
ve başımıza örülen örümcek ağları dağılsın...
Meral Vurgun

**F.S.Mehmet1453** · 10-21-2007, 05:37 PM

Eksik Kalmış Bir Masal
bezgin düşler bırakıyorum sana giderken
hiç gelmedim say
küflü anılar gibi kaldır
tozlu raflarda sakla yaşanmamış *******imizi
suskularıma inat
yeni bir aşk yarat
ay Tanrı’sı ol benden sonra
Tanrıçalar güneş doğursun sana

Ilgaz’dım başı dumanlı, hırçın
nergizler açardım her bahar
saçlarım sümbül
Rize yeşili bir tutam umut olancası
karanfil katardım sabah çayına
sigaram gül tadı

mahmur sabahlara uyanmadık seninle
vakur ve mağrur oturmadın karşımda
bu muydu aşkın adı?
eksik bir şeyler mi kalmış bu masalda
yoksa biz mi unuttuk yıllar yoruldukça? ...

istersen anma hiç, unut gitsin
iki eli kanda bırak anıları
balta girmemiş orman olsun
kurda kuşa yem et sevmelerimi
o delicesine sevda
unutulmuş bir efsane kalsın
ben toplayıp kırıntılarını yüreğimin
gidiyorum şimdi...
gayrı yeni bir rüyan olsun
her sabah anlat güvercinlere

-alnı al pürçek
yana taramış kakülü
on parmağı kınalı bir gelin
kahve sunar gümüş tepside
nazlı nazlı salınan bir deli gülüş
bir hayal kaldı gidenden geride-

ben yine sürgünüm
hiç bir tapınak almaz içeri
bir kaç damla düşer
göl olur yalnız kalışlarım
heybem rüzgar dolu
güneşli baharlardan kalma
ellerim yıldız
yeni şafaklara gebe

şimdi gidiyorum
yine savaşçı olacağım
gül pembe değil ayrılıklar
sana susmalarımı bıraktım
haykıracak sevmelerimi
unutamıyacaksın biliyorum...
Meral Vurgun

**F.S.Mehmet1453** · 10-21-2007, 05:37 PM

Elden Ele
akşam alaca kara
serin ve selin
dağ yamaçlarına düşerken doğmuşum
bundandır hüzne tutkum
belki gün dorukları aşarken ölürüm
bu yüzden en çok maviyedir utkum

pıhtı pıhtı kan’mışım karnında anamın
bin yıllardan beri düşmanımdır savaşlar
kopuk kol, kopuk bacak, ellerimde kafa tasım
bin yıllar önce de gelip geçtim o meydanlardan

dost yarası kanarken içimin derinlerinde
ben bayraklar boyardım tuvalime
al kızıl salınırdı gönderinde ufkumun
sonra bırakıp bırakıp gitti biri diğerine
birinden ötekine, ötekinden bana
elden ele akıp gitmede bu sevda

beni yarınlara götür güneş
sonra ay
ay öyle gülsün ki yar yüzünde
dere kenarında bir söğüt dalı gibi uyansın
ve o şafak vakti o dere kenarından
kanatları gümüşi turnalar kavislenip havalansın...
Meral Vurgun

**F.S.Mehmet1453** · 10-21-2007, 05:38 PM

Ellerin
sol yanımda durmalı bedenin közü
en yakınında seni sakladığım yerin iremi
öyle dokunmalısın ki ellerime
ateşi tutmalıyım parmak uçlarında
gül gibi
ve gözlerimden akmalısın yüreğime
Zemheri ayında çiçek açmalı saçların saçlarımda

her bakışta
senin mavi gökyüzünde dolaşmalıyım
bir hamlede
içinin deryalarında çalkalanmalıyım
damarlarında bulmalıyım yitirdiğim beni

ben diyorum ki sana
al senin olsun sol göğsümdeki cevahir
sen ellerini ver bana
ellerin ki
kalem ucunda şiir çiçeği
usul bir dokunuş
bir titreşim, bir varoluş
yani ben buralara geldiğimden beri
yüzümde beliren en içli gülüş

sen içimde yücelen bir dağ gibisin
yasla başını göğsüme
yaşamadan ölmek yok kitabımızda
yani ellerin sen
sevgilim, sen ellerin
deli ediyor beni
kah çözdüğüm, kah çözüldüğüm o dilin...

hadi gülümse gülüm
ne ben sana el
ne sen bana yabancı
yani bütün renkleri insalığın
çiçekte arı
dalda yaprak
öyle cömert ki bizi yaratan ana toprak

bu köhne dünya
bu kahrolası devran
hangi güne ışır ufukta güneş
kuşlar ne yana uçar bilir misin? ...

alıp başımı giderdim ya ben
deli başımda bu ağrı
yürekte bu yangın
gözlerine karşı böyle baygın
ve olmasa her yangında bir deli aşk…
Meral Vurgun

**F.S.Mehmet1453** · 10-21-2007, 05:38 PM

Ellerin Munzur Koksun
ölüydüm senden önce
baykuş gagasında kan
çığlık çığlıktı *******

geldin
sarılıp öptüm dudak ucundan
arıydın kovanda
oğul oğul bal

geldin bir hırçın zamanda
içimde bir deli çocuk haykırdı
vurdu ayaklarını yere
başa çıkamadım
teslim oldum aşka

iç bir işgal bu
devrildi bütün dağları yüreğin
çığ gibi düştü aşk vadilere
ay doğdu can yarim
ay doğdu
yıldız topla bu gece dök gözlerime
maviye boya düşlerimi
ayaydın gülümse
ellerim yanıyor bak
hayra alamet değil bu gel git’ler
belli ki kış erken gelecek bu yıl buralara

ah etmem bilirsin
bir gün kim bilir
belki öyle bir gün
yarıp kozayı
uçup giderse ipek böcekleri bulutlara
perde perde gölge düşerse yüzüme
ellerin Munzur koksun
gözlerin Karadeniz baksın
ne küs bana
ne de ıra benden
kesme dost selamını
varsın ölüm erken gelsin...
Meral Vurgun

**F.S.Mehmet1453** · 10-21-2007, 05:38 PM

es

hangi dağdan esersin ey deli rüzgar
fırtına ol da gel
es savur beni
es ve del geç bedenimi
iç içe geçen gölgeler gibi
sar ruhunu ruhuma

es deli rüzgar
es süpür bu kirli yapışkanlığını dünyanın
es süpür tatlı dilinin kelamıyla
söylenmemiş sözler söyle
söyle ne söyleyeceksen
nasıl söyleyeceksen
es de yak bakalım
ne kadar ateş olur cürmüm sana

ey deli rüzgar
bir ferman çıkar hükmüne yasakların
gökten mi yağar bu tabu sağanakları
al yüreğimi avuçlarına
bak içine
ne bir zerre duman izi
ne İblis’in kalesi

es deli rüzgar
es geç
savur beni düşler ülkesine
bir parça Ilgaz’ın boranı
bir parça Munzur’un isyanı
ille de hırçın dalgaları Karadeniz’in
seni görüyorum
bak aynamda gökyüzü

bak
gözlerine bak çocukların
toplamış çölleri dağlara yaslamış
kirpiği kaşı sevda pınarı
es deli rüzgar
gece yarıları devrilirken sabaha
gel yokla sol yanımı
bilirsin bekler seni o dağların maralı

şimdi hoşum ve sen varsın
sen varsın içinde derimin
gözlerimin
yani sen
arama seni sende
sen ben’im
bana dairsin sen
tam şuramda sakladığım küheylan
es deli deli

sana kim benden başka deli derse desin
bilmez
bilemez seni benim kadar
es deli deli
kırmadan yelkenleri
kırmadan fora et
zulana al
alda beni gidelim
uçalım evrenin derinlerine
bak senin için yaktım bu elleri...
Meral Vurgun

10-21-2007, 05:37 PM	#71
F.S.Mehmet1453 Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Jun 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 50,906 Teşekkür Etme: 70 Thanked 143 Times in 89 Posts Üye No: 43266 İtibar Gücü: 12101 Rep Puanı : 59275 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Düş Yarım Kaldı bilemezsin içimde bir İstanbul nasıl kanar o halaya durduğum meydanlar ağlar vatansız kimliğime vatanım yasak gelemem... oysa içmek vardı seninle zamanı kara bulutlar kaşlarını kıskanır ha boşaldı, ha boşalacak sağanak seninle çağlamak nehirlerce akıp gitmek *****ce okyanuslara karışmak, kaybolmak dağların dumanı olmak çoğalmak türkülerce hesapsız-kitapsız doğrudan ve dobra sevmek sınırsız paylaşmak ömrü şarabı yudumlamak aynı kadehten aynı sigarayı nefeslemek kah çocuk olmak kollarında kah ana olup şefkate sarmak seni dudaklarında nefessiz bir yastıkta karşılamak güneşi ilk kahveyi gözlerinde içmek bölüşmek zeytin tanesini namusunu tutmak ellerinin dökülmek gözlerine pervasız, ilham almak bakışından ve yazmak seni okumak sayfalarca yarım kalan ne varsa çekip almak sınırsızca yaşamak..... uyandım düş yarım kaldı.... Meral Vurgun**

10-21-2007, 05:37 PM	#72
F.S.Mehmet1453 Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Jun 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 50,906 Teşekkür Etme: 70 Thanked 143 Times in 89 Posts Üye No: 43266 İtibar Gücü: 12101 Rep Puanı : 59275 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Düşlerde Kalan aynalarda gördüğüm al kadife yüzün hayatın özsuyudur her gün hayatın yaralarına melhem gibi sürdüğüm her gün düşlerimde büyüttüğüm o şaşmaz o kirlenmez ruhundur bir çiçek gibi kopartıp kendimi göz bebeklerine dolmak bütün soluk renkleri boşaltmak isterim gülüşlerimin yarısı alnına nakışlı yarısı dudaklarımda mühürlü bütün boşluklar kristal mavi -bir başka boyuttan gelmiş gibi- ve şuramda ölümüne bir sevda saplı çivileyip gözlerimi geceye sorup durdum -şu parlayan yıldızlardan hangisisin içinde yudum yudum dilimi gezdirdiğim şarap kadehinde misin yoksa üstümü mavi ile örten bu gök bakışınsa niye görmüyorum- bir istiridyenin kabukları arasında bir inci tanesi gibi kendimi sunduğum bu hayat bana yabancı şimdi boğulmuşum kösnül sularında bir ben vardı, benden önce –düşlerimde kalan- aramızda bir aşk vardı çok eski çağlardan bu yana sürüp giden ve sürüp gidecek olan onu da alıp gittiğinden beri yok saymışım yaşamaya dair ne var ne yoksa sen yokken erguvan kokularına bile kar yağıyordu tanrısal yüzler, tanrısal adlar sahte ve sahtekar melekler caniler, katiller “insan hakları”ına soyunmuşlardı insan soyarak, insan yakarak karanlık mahzenlerinde hala kitaplar yağıyordu gökten ve peşi sıra da kötekler sonra uranyum ölüm tüccarları barış elçisi kesiliyordu Musa’yı Nil’e daldırıp daldırıp aklıyordu kendi elleriyle Firevun ve Roma’da tarih oluyordu son tanrının miladi elçiliği tabusuz başıma yemin olsun ki sevgilim dişlerinin arasından kan sızarak onlar yine “barış” diyecekler ve biliyorlar ki onlar da biz bize hiç küsmedik ve devri alem çırılçıplak insanlığı evrenin deri ile kemik arası isyan sıcaklığı fırtına öncesi durgunluğu gibi denizin ve sel gibi akarak söylenecek şarkılar ve kalabalıklar, kalabalıklar susmayın artık söylenecek çok sözümüz var ve aşk yani sen ay can ve can ötesi aşkla sen ve ben durma öyle mahzun bu yol çok uzun yaşayıp yaşatacağımız daha paylaşmaya başlamadığımız kendiyle tanışmamış bir ömrümüz var... del gel sisleri, gör ellerimi Meral Vurgun

10-21-2007, 05:37 PM	#73
F.S.Mehmet1453 Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Jun 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 50,906 Teşekkür Etme: 70 Thanked 143 Times in 89 Posts Üye No: 43266 İtibar Gücü: 12101 Rep Puanı : 59275 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Düşün gün akşama değerken usulca yarasından kan damlayan denizine küsmüş ak martılar geçir düşlerinden yaralı turna sürülerini çılgın kırlangıç göçlerini bu uçsuz bucaksız everene yaz kirpiklerinin ucundan çiy damlalarıyla adını özgürlüğün tabu gölgelerinin yuttuğu karanlıkta düşün denizin kızını bu köhne dünyada yiğitlik ve itlik dostluk ve puştluk korku, cesaret ve esaret kavga ile ihanet ateş ile su koyunkoyuna iken can içinde can ile düşün denizin kızını oba türküleri metropol yozluğu aşk ile yıkım kir ile pak nasıl iç içe yaşıyor bak çam kokularıyla mavi yosun saçları acının en inadıyla küsmeye bile hakkı olmayan direncin tüm hoyratlığıyla düşün denizin kızını öfkenin kınında sevda ile umut delindikçe daha derine inen indikçe daha da delinen yarasıyla gül ile dikeni sarmaşıklayan teniyle düşün denizin kızını bulutların ve hatta mavi göğün kuşlarının kanadının bile kirlendiği çocuk ellerinin dahi kanlandığı bu katil dünyanın ortasında kendi özsuyunun özünün hüznüyle an gözünün aşı ve yaşıyla düşün denizin kızını masallara toynak vuran gizemli deli taylar gibi hangi çağ, hangi çığır, kaç fetih, kaç süngü yarası kaç kanlı savaştan çıktığı bilinmeyen bir kale hangi tapınakta, hangi Tanrıça’nın gözlerinde yağmalanmış, linç edilmiş, gömülmüş kaç aşkın kaç masum izi kalmışsa öyle düşle fırtınası dinmeyen deniziyle düşün denizin kızını düşün ki bağrından kanlı pençeli kartallar havalansın ve başımıza örülen örümcek ağları dağılsın... Meral Vurgun

10-21-2007, 05:37 PM	#74
F.S.Mehmet1453 Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Jun 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 50,906 Teşekkür Etme: 70 Thanked 143 Times in 89 Posts Üye No: 43266 İtibar Gücü: 12101 Rep Puanı : 59275 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Eksik Kalmış Bir Masal bezgin düşler bırakıyorum sana giderken hiç gelmedim say küflü anılar gibi kaldır tozlu raflarda sakla yaşanmamış *****imizi suskularıma inat yeni bir aşk yarat ay Tanrı’sı ol benden sonra Tanrıçalar güneş doğursun sana Ilgaz’dım başı dumanlı, hırçın nergizler açardım her bahar saçlarım sümbül Rize yeşili bir tutam umut olancası karanfil katardım sabah çayına sigaram gül tadı mahmur sabahlara uyanmadık seninle vakur ve mağrur oturmadın karşımda bu muydu aşkın adı? eksik bir şeyler mi kalmış bu masalda yoksa biz mi unuttuk yıllar yoruldukça? ... istersen anma hiç, unut gitsin iki eli kanda bırak anıları balta girmemiş orman olsun kurda kuşa yem et sevmelerimi o delicesine sevda unutulmuş bir efsane kalsın ben toplayıp kırıntılarını yüreğimin gidiyorum şimdi... gayrı yeni bir rüyan olsun her sabah anlat güvercinlere -alnı al pürçek yana taramış kakülü on parmağı kınalı bir gelin kahve sunar gümüş tepside nazlı nazlı salınan bir deli gülüş bir hayal kaldı gidenden geride- ben yine sürgünüm hiç bir tapınak almaz içeri bir kaç damla düşer göl olur yalnız kalışlarım heybem rüzgar dolu güneşli baharlardan kalma ellerim yıldız yeni şafaklara gebe şimdi gidiyorum yine savaşçı olacağım gül pembe değil ayrılıklar sana susmalarımı bıraktım haykıracak sevmelerimi unutamıyacaksın biliyorum... Meral Vurgun**

10-21-2007, 05:37 PM	#75
F.S.Mehmet1453 Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Jun 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 50,906 Teşekkür Etme: 70 Thanked 143 Times in 89 Posts Üye No: 43266 İtibar Gücü: 12101 Rep Puanı : 59275 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Elden Ele akşam alaca kara serin ve selin dağ yamaçlarına düşerken doğmuşum bundandır hüzne tutkum belki gün dorukları aşarken ölürüm bu yüzden en çok maviyedir utkum pıhtı pıhtı kan’mışım karnında anamın bin yıllardan beri düşmanımdır savaşlar kopuk kol, kopuk bacak, ellerimde kafa tasım bin yıllar önce de gelip geçtim o meydanlardan dost yarası kanarken içimin derinlerinde ben bayraklar boyardım tuvalime al kızıl salınırdı gönderinde ufkumun sonra bırakıp bırakıp gitti biri diğerine birinden ötekine, ötekinden bana elden ele akıp gitmede bu sevda beni yarınlara götür güneş sonra ay ay öyle gülsün ki yar yüzünde dere kenarında bir söğüt dalı gibi uyansın ve o şafak vakti o dere kenarından kanatları gümüşi turnalar kavislenip havalansın... Meral Vurgun

10-21-2007, 05:38 PM	#76
F.S.Mehmet1453 Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Jun 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 50,906 Teşekkür Etme: 70 Thanked 143 Times in 89 Posts Üye No: 43266 İtibar Gücü: 12101 Rep Puanı : 59275 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Ellerin sol yanımda durmalı bedenin közü en yakınında seni sakladığım yerin iremi öyle dokunmalısın ki ellerime ateşi tutmalıyım parmak uçlarında gül gibi ve gözlerimden akmalısın yüreğime Zemheri ayında çiçek açmalı saçların saçlarımda her bakışta senin mavi gökyüzünde dolaşmalıyım bir hamlede içinin deryalarında çalkalanmalıyım damarlarında bulmalıyım yitirdiğim beni ben diyorum ki sana al senin olsun sol göğsümdeki cevahir sen ellerini ver bana ellerin ki kalem ucunda şiir çiçeği usul bir dokunuş bir titreşim, bir varoluş yani ben buralara geldiğimden beri yüzümde beliren en içli gülüş sen içimde yücelen bir dağ gibisin yasla başını göğsüme yaşamadan ölmek yok kitabımızda yani ellerin sen sevgilim, sen ellerin deli ediyor beni kah çözdüğüm, kah çözüldüğüm o dilin... hadi gülümse gülüm ne ben sana el ne sen bana yabancı yani bütün renkleri insalığın çiçekte arı dalda yaprak öyle cömert ki bizi yaratan ana toprak bu köhne dünya bu kahrolası devran hangi güne ışır ufukta güneş kuşlar ne yana uçar bilir misin? ... alıp başımı giderdim ya ben deli başımda bu ağrı yürekte bu yangın gözlerine karşı böyle baygın ve olmasa her yangında bir deli aşk… Meral Vurgun

10-21-2007, 05:38 PM	#77
F.S.Mehmet1453 Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Jun 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 50,906 Teşekkür Etme: 70 Thanked 143 Times in 89 Posts Üye No: 43266 İtibar Gücü: 12101 Rep Puanı : 59275 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Ellerin Munzur Koksun ölüydüm senden önce baykuş gagasında kan çığlık çığlıktı ***** geldin sarılıp öptüm dudak ucundan arıydın kovanda oğul oğul bal geldin bir hırçın zamanda içimde bir deli çocuk haykırdı vurdu ayaklarını yere başa çıkamadım teslim oldum aşka iç bir işgal bu devrildi bütün dağları yüreğin çığ gibi düştü aşk vadilere ay doğdu can yarim ay doğdu yıldız topla bu gece dök gözlerime maviye boya düşlerimi ayaydın gülümse ellerim yanıyor bak hayra alamet değil bu gel git’ler belli ki kış erken gelecek bu yıl buralara ah etmem bilirsin bir gün kim bilir belki öyle bir gün yarıp kozayı uçup giderse ipek böcekleri bulutlara perde perde gölge düşerse yüzüme ellerin Munzur koksun gözlerin Karadeniz baksın ne küs bana ne de ıra benden kesme dost selamını varsın ölüm erken gelsin... Meral Vurgun**

10-21-2007, 05:38 PM	#78
F.S.Mehmet1453 Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Jun 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 50,906 Teşekkür Etme: 70 Thanked 143 Times in 89 Posts Üye No: 43266 İtibar Gücü: 12101 Rep Puanı : 59275 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	es hangi dağdan esersin ey deli rüzgar fırtına ol da gel es savur beni es ve del geç bedenimi iç içe geçen gölgeler gibi sar ruhunu ruhuma es deli rüzgar es süpür bu kirli yapışkanlığını dünyanın es süpür tatlı dilinin kelamıyla söylenmemiş sözler söyle söyle ne söyleyeceksen nasıl söyleyeceksen es de yak bakalım ne kadar ateş olur cürmüm sana ey deli rüzgar bir ferman çıkar hükmüne yasakların gökten mi yağar bu tabu sağanakları al yüreğimi avuçlarına bak içine ne bir zerre duman izi ne İblis’in kalesi es deli rüzgar es geç savur beni düşler ülkesine bir parça Ilgaz’ın boranı bir parça Munzur’un isyanı ille de hırçın dalgaları Karadeniz’in seni görüyorum bak aynamda gökyüzü bak gözlerine bak çocukların toplamış çölleri dağlara yaslamış kirpiği kaşı sevda pınarı es deli rüzgar gece yarıları devrilirken sabaha gel yokla sol yanımı bilirsin bekler seni o dağların maralı şimdi hoşum ve sen varsın sen varsın içinde derimin gözlerimin yani sen arama seni sende sen ben’im bana dairsin sen tam şuramda sakladığım küheylan es deli deli sana kim benden başka deli derse desin bilmez bilemez seni benim kadar es deli deli kırmadan yelkenleri kırmadan fora et zulana al alda beni gidelim uçalım evrenin derinlerine bak senin için yaktım bu elleri... Meral Vurgun

Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir)