Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Şekeristan
1/:
Al çocuk!
Sana şeker getirdim.
-I-ıh! Almam.
2/:
Al çocuk!
Sana oyuncak getirdim.
-I-ıh! Almam.
1/:
Al çocuk!
Sana masal getirdim,
Kaf dağındaki masalistandan...
-....? ! Sağ ol canım amcam!


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Şiire Paydos
1/:
Bütün çocukların,
Rengarenk dünyasını,
Eğer gösteremiyorsam şiirimde,
Bir... Bir...
***
Artık,
Şiire paydos,
Yazmayacağım şiir...
1/:
Bütün büyüklerin,
Pörsümüş ilgisini,
Çekemiyorsam eğer şiirimde,
Bir... Bir...
***
Artık,
Şiire paydos,
Yazmayacağım şiir...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Trafik Polisi Dursun Amca
1/:
Trafik polisi Dursun bey amca,
Adın gibi öylece durursun,
Yolların ortasında.
2/:
Trafik polisi Dursun bey amca,
Yollarsın oyuncak araçlarını,
Bir o yanına kentin,
Bir bu yanına...
3/:
Trafik polisi Dursun bey amca,
Bir koşuda getirsem ben de,
Şuracıktaki evimizden...
Kendi oyuncaklarımı,
Birlikte oynasak,
Derim...
4/:
Trafik polisi Dursun bey amca,
Kıskançlık etmeden karıştırsak,
Birbirine oyuncaklarımızı...
Ha ne dersin?


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Türkan Abla
1/:
Şu bizim Türkan abla,
Süpürür her sabah,
Mavi boyalı evinin önünü,
Temiz olsun diye sokaklar...
1a/:
Ya sizin de Türkan ablanız var mı?
Varsa her sabah o neler yapar?
1/:
Şu bizim Zeynep abla,
Çıkar her sabah,
Mavi boyalı camına,
Selamlasın diye insanlar...
2a/:
Ya sizin de Zeynep ablanız var mı?
Varsa her sabah o neler yapar?
1/:
Şu bizim Kiraz abla,
Dağıtır her sabah,
Rengarenk şekerler,
Sevinsin diye çocuklar...
3a/:
Ya sizin de Kiraz ablanız var mı?
Varsa her sabah o neler yapar?


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Ufkumda Gezinen Tren...
1/:
Ufkumda gezinen tren...
Asıl frenlerine,
Dur göz bebeğimde.
1/:
Ufkumda gezinen tren...
Al beni lokomotifine,
Gezdir rüya ülkelerinde.
1/:
Ufkumda gezinen tren...
Sarkmam camından dışarı,
Korkma benden yana.
Asılmam gereksiz yere.
Boyum zaten zor yetişir,
Frenlerine.
1/:
Ufkumda gezinen tren...
Merak etme ne olur?
Kefilim her şeyime.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Ya Takvim Yalansa
1/:
Bir sabah erken,
Uyandırdı beni.
Odamın duvarındaki,
Üç yüz yapraklı takvim.
2/:
'Merhaba,' dedi usulca,
Birinci günüyle mart ayı:
'Müjde! ' dedi fısıltıyla,
'İlkbahar başladı.'
3/:
Bu güzel bir haberdi.
Görmek umudu ile,
Şeftalinin çiçeğini,
Tomurcuğuyla eriği,
Sıyırdım heyecanla perdeyi.
4/:
A aa! O da ne?
Ne şeftalide çiçek,
Ne erikte tomurcuk...
Yollarda bata çıka yürüyen,
Onlarca üşüyen çocuk...
5/:
Yalan mı söyledi takvim acaba?
Ya da yanıldı mı yoksa?
Sordum anneme bu durumun nedenini.
Annem:
'Mart kapıdan baktırdı,
Yaba kürek yaktırdı.' dedi.


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Yalnız Tekerlek
1/:
Ben bir tekerleğim,
Yalnız ve kimsesiz...
Ve korkak biriyim.
2/:
Ben bir tekerleğim,
Ne zaman çıksam yola,
İlk çıktığım yeri,
Unutmayayım diye,
Ardımda uzun bir iz bırakırım.
3/:
Ben bir tekerleğim,
Kaybolursam yolda,
Takip edip izimi,
Gerisin geri,
Başladığım yere gelirim...
4/:
Buna tedbir diyor büyükler.
Ya siz ne diyorsunuz?
Gerektiği hallerde,
Tedbir alıyor musunuz?


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Yeşilim Yeşil
1/:
Yeşil kınasıyım dünyanın...
***
Gelince aylardan nisan,
Önce ovaları boyarım,
Sonra dağları...
Hani kına yakar ya,
Minik ellere analar,
Ardından gelir ya bayram...
2/:
Kınasıyım ben de dünyanın...
***
Gelince aylardan mayıs,
Önce ağaçları boyarım,
Sonra ormanları...
Gelir ardımdan,
Bayram gibi ilkbahar...


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

1/:
Adı Seyfullah’tı,
Ya da Abdullah...
Ama düşleriyle sevişen bir adamdı o,
Bu sebeple tuzlu tuzlu ölüm terledi,
Yattığı son uykunun kapanmayan gözlerinden...
***
Düşleriyle ölümüne sevişen bir adam...
Durdurdu aygırını yaşamın son dönemecinde,
Gözleri sönmüş volkan,
Elleri dört yüz kaplan gücünde pençe,
Tabanı yanık yaya...
“Merhaba ehli kubur! ”
“Merhaba ehli dünya! ”
***
Gördüklerinin ve son anın en diri yerindeydi,
Ellerindeydi “esfeli safilin”le teğet sevişmenin bileti.
Eşikte doğruldu bir kızılca boğa gibi,
Gözlerinin en cehennemi çukurundan baktı,
Aktı araf’ın çekici ve özgür beldesine,
Ölümün o ücra ve gevişgen adresine,
İsteksizce savurdu kargısını...
***
Düşleriyle ölümüne sevişen adam,
Hiç okumamıştı tarihin on üçüncü sayfasını,
Kafasını bu yüzden vurdu pişmanlık kayalarına...
Son misafir göçtü gözünden el sallayarak,
Yok yok... Pas ağlayarak...
Oysa yıllar öncesini tanırdı onun,
“Gülen ayva” masalı anlatırdı,
Her yürek akşamında ömür skalasının.
***
Düşleriyle ölümüne sevişen adam ise
Vurgun mu vurgundu Araf’ın ortasında...
Çaresiz, matematiğin 12’sine kargısını savurdu.
Bir yıldız ağdı kozmoğrafyadan yüreklerin düzüne.
Ağıt ağıt şerareler doğurdu,
“Sidreyimünteha”nın karşısında yer tutan en sert kaya.
“Merhaba ehli kubur! ”
“Merhaba ehli dünya! ”


Ahmet Yozgat

[GooD aNd EvıL]

Adı MahmutoğluAhmetyozgat’tı,
Ya da Abdullah...
Ama düşleriyle sevişen bir adamdı o,
Bu sebeple tuzlu tuzlu ölüm terledi,
Yattığı son uykunun kapanmayan gözlerinden...
***
Düşleriyle sevişen adam...
Yitirdi gözlerini,
Bir sineğin bakışlarındaki bereketli odacıklarda.
Uzaklardan ırlayan türküleri kılavuz belledi,
Uzun uzun elledi ihmal ettiği kanat tüylerini,
Silkindi damlasında boğulduğu ter denizinde,
Şakağında uçuşan ebabillerin izini sürdü.
Boğdu dünyaya dair veledi zinalarını,
Ve son seferde acemi süvarilerinin sesini kıstı,
Asıldı yaşama sürüldüğü son ganyanda.
Mahmuzlarını karnına dayadı tırıstaki acunun,
Yüzündeki dayanılmaz acının dört nalına aldırmadan,
Ölümün o ücra,
Ve ruh çekici adresine,
Usulca savurdu kendisini...
Yani düşleriyle tırıs tırısa sevişen adam,
Verdi son nefesini…
Ağıt ağıt yağmurlar doğurdu,
Arkada kalan mahmur gözler,
Ve “Sidreyimünteha”nın karşısındaki en yumuşak kaya.
“Merhaba ey ehli kubur! ”
“Merhaba ya ehli dünya! ”


Ahmet Yozgat