Dursun Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Bütünleşmişler

Kepçeyi saldılar dipsiz kazana,
Huzur bozacak, bütünleşmişler.
Askerin dipçiği yeter azana,
Külleri deşecek, bütünleşmişler.

Ülkemiz olmasın, Filistin, Irak,
Medet umma artık, Coni'yi bırak,
Bizler boğuşursak sevinir şırak,
Meydana çıkacak, bütünleşmişler.

Füzelere karşı sallama sapan,
Okula göndertmez eşkıya yapan,
Miadı dolunca kaldırır tapan,
Siste dolaşacak, bütünleşmişler.

Namus ayaklarda inanç bpzuldu,
Hurafe din oldu bidat yazıldı,
Dost oldu düşmanlar kuyu kazıldı,
Kargaşa yapacak, bütünleşmişler.

En ilgi çekeni çekip vurarlar,
Tuzaklarını iç içe kurarlar,
Çekilip kenara sessiz durarlar,
Haince gülecek, bütünleşmişler.

Türk, Kürt, Ermeniler dostça kaynaşmış,
Her çeşit insanım candan oynaşmış,
Kız alıp vererek zora sıynaşmış,
Bizi ağlatacak, bütünleşmişler.

Herkesi kul diye Allah yaratmış,
Hazımsızlıktan hep haset sırıtmış,
Dursunî üzgündür kullar karartmış,
Fırsatı bulacak, bütünleşmişler.
20/01/200

Dursun Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Canan Isparta'm

Tanıtacak kelimeler bulmalı seni,
Güzelliğini anlatmalıyım, Isparta’m.
Yarışmalarda birinci etmeli beni,
Özelliklerini saymalıyım, Isparta’m.

Dağların, ovaların güzel birbirinden,
Balığın her çeşidi çıkar göllerinden,
Halının güzeli, kızların ellerinden,
Ne harf, ne hece yetmiyor, canan Isparta’m.

Atabey, Gönen, bütün ilçeler eşsizdir,
Göller, okullar, talebeler benzersizdir,
Haritada eşi var diyen beyinsizdir,
Benzeri yaratılmamış, ilsin Isparta’m.

Yaslanmış sıra dağlara keyfi dört köşe,
Ülkemin coğrafyasında yeri başköşe,
Toprağına değer biçilmez üçe, beşe,
Senden güzel il var mı Asya’da Isparta’m?

Değer biçilmez gül toprağında yetişir,
İhracatıyla vatana döviz getirir,
Elmanın çeşidini çiftçin yetiştirir,
Senden güzel il var mı dünyada Isparta’m?

Düşman çiğnememiş Türkiye’min ilisin,
Yaratan örnek cennet yaratmış bilinsin,
Halılarla kızların cehizi süslensin,
Senden daha güzel, gelin var mı Isparta’m?

14/03/2006

Dursun Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Cumhuriyet

Cumhuriyeti ot köklü sananlar,
Korkmayın rüzgârla, bile yıkılmaz.
Büyük çınardır o içi yananlar,
Ona sapıklarla hile ekilmez.

Kökleri binlerce canla sulanmış,
Gün geçmemiş duru aksın, bulanmış,
Her gün birkaç dalı uçtan yülenmiş,
Çelik zırhlıdır o dille yakılmaz.

Binlerce şehidim kan vermiş ona,
Üç beş haydut çıkmış, laf dermiş ona,
Budandıkça filiz, çıkartmış ona,
Ata mirası pis, elle bakılmaz.

Onun arkasına hep gizlendiler,
Bizler oynaştayken tam bezlendiler,
Doydular uçmaya tüm hazlandılar,
Hafif olsa beden, tele takılmaz.

Bazı şekillere kafa takıldı,
Öze değil dışa söze bakıldı,
Dursunî’nin dili sürçtü yakıldı,
Tüm güçler birleşse, yele sökülmez.

29/12/2006

Dursun Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Çağdaş Geçinir

Vuruyor tık, tık masaya korundum sanır,
Yaptığı hurafedendir, çağdaş geçinir.
Püf, püf üfler etrafına boşa aldanır,
Üfürükçü kendisidir, uygar geçinir.

Açar ağzı, yumar gözü Müslüman'ım der,
Uygulamaz yorum yapar helâl, yaram yer,
O zaman geride kaldı, bu çağdaşlık der,
Hurafelere inanır, alim geçinir.

O çağdaşları kırmasan Allah kırılır,
Yaratan Allah'a uysam çağdaş darılır,
Duruma göre ayete, şirke sarılır,
Benden de beter yobazdır, çağdaş geçinir.

İnanıyorsan aç bak bir neler yazılmış,
Ruh aleminde yapılan kader sayılmış,
Sarhoş cinayet işlenir hükme varılmış,
Tevekkül nedir bilinmez, çağdaş geçinir.

Allah'ın adını her an ağzında gever,
Kalsa avare kurumuş yarayı dever,
Ameline uygun konuş, seni çok sever,
Fatiha'da mana bilmez, uygar geçinir.

Şeytan kulağına kurşun çeker kulağı,
Bütün elemler bitecek bulsak bunağı,
Herkes kendini sanıyor ilim konağı,
Hesabı Hak'ka bırakmaz, çağdaş geçinir.

Aklınca kendisi çağdaş başkası yobaz,
Adalet olsun herkese laiklik olmaz,
Açıp baksa kitabını endamı solmaz,
İlimden ödü sıdıyor, çağdaş geçinir.

Toprak altı çözümünü bilen söylesin?
Şekline bakılıp insan neden fişlensin?
Hurafeler bitsin artık gerçek dillensin,
İnsana tepeden bakar, çağdaş geçinir.

Nerede kaldı kardeşlik çağdaşsan dostum?
Sahipsiz sıradan kulum yufkadır postum,
Herkese kucak açmaktan yoruldum, yostum,
Değer vermez inançlara, çağdaş geçinir.

Kendisini üstün görerek aydın geçinir,
Fikre saygı duymak bilmez hophop tepinir,
İnancında ki ezilse pohpoh sevinir,
Fikrine hürriyet ister, çağdaş geçinir.

04/07/2006

Dursun Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Çanakkale Geçildi

Ayaklar altına alındı tacın,
Çanakkale geçildi, ey şehidim.
Namusu çiğnendi açıldı bacın,
Gururumuz biçildi, bey şehidim.

Sanatmış soyunma marifet reklâm,
Şimdi çok değişti bilinen deklem,
Üstünüze bastı inançsız eklem,
Milletimiz seçildi, vay şehidim.

İki yüz yetmiş altı kilo belde,
Taşınıp sürüldü namluya elde,
Seyyit onbaşımı anarız dilde,
Sınırlarım geçildi, ey şehidim.

Yırtık elbise, param parça potin,
Avrupa’ya gittik yürüyüş rutin,
Kişilik kayboldu olmadık metin,
Sabır pimim çekildi, oy şehidim.

Aç, susuz, uykusuz, ayağın yalın,
Sizi unutanın boyunu kalın,
Aciz durumdayız halleri bilin,
Soysuz tohum ekildi, bay şehidim.

Her karış da vardır mutlak kanınız,
Severek verildi narin canınız,
Metreyle satıldı o vatanınız,
Değerleri biçildi, duy şehidim.

Sizden utanarak yurtta gezerim,
Hainlere gücüm yetse, ezerim,
Sesimi kısarlar hepten bezerim,
Dursunî’de seçildi, ey şehidim.

13/03/2007

Dursun Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Çocuklar

Çocuk olmak çocukluk ne kadar da güzel,
Her şey pembe bir rüyadır, çiçek çocuklar,
Günah, sevap bilmezler, hepsinde hoş gönül,
Füzeler düşerken, oyundadır çocuklar.

Milliyet, din, iman umurunda mı onlar,
Kanları gürdür, pırıl pırıldır yanaklar,
Renkleri önemsiz, birbirini kucaklar,
Büyüklere örnek olmalıdır, çocuklar.

Kucağını açsan koşarak gelir sana,
Çok mesajlar veriyor anlayan insana,
Dünya hırsı yok, koşar oyundan oyuna,
Kinlere kurban olmamalıdır, çocuklar.

Sarı, beyaz, siyahı kucaklar gel desen,
Daha dün o yoldan biz geçtik ah bir bilsen,
Kavga eder, hemen barışırlar seyretsen,
Örnek alacağımız varlıktır, çocuklar.

Sevgiye hasret binlercesi aramızda,
Kendi çocuğumuzu sevdik mi hayatta,
Suya muhtaç çöl, bozkır olmasın onlar da,
Geleceğin büyüğü güzeldir çocuklar.

Sebep olmayalım ölmesinler gencecik,
Yarın onlar olacak güvenli gelecek,
Dünyaları kararmasın gençler gülecek,
Biz cahil yetiştik, kültürlüdür çocuklar.

19/12/2005

Dursun Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Çocukluğa Özlem

Çocukluğa özlem, şu sallanan gençler,
Ne hoş sallanıyorlar gider mi özlemleri?
Günahsız pampak kalpli çocuk kalmak,
İşte o hiç mümkün değil,
Ne kadar da sallansalar, suçları yanında,
Altın kalpli çocuk olabilmek,
Hiç büyümemek,
Ne kadar da güzel olurdu Allah’ım.
Ama bu kanunlarına ters olurdu.
Tohumlar çiçek, çiçekler meyve olmalı.
Yeşil ağaçlar ölümü hatırlatmalı,
Kuru sanılan ağaçlar dirilişe misal,
Bunların hepsi bir alem değil mi Allah’ım?
Kullarım ibret alır mı diye,
Seni anlamadık ve anlatamadık ki,
Nenemiz inandığı için inanıyoruz,
Nasihatlarına açıp bakmıyoruz,
Korkuyoruz bir de ıssız mezara girmekten,
Sonlandır tuşuna basıldığında,
İcmalimizin önümüze konacağını biliyoruz,
Hep affedeceğini düşünüyoruz,
Ya affetmezsen,
Çünkü biz günahları bilerek işledik,
Hangi yüzle af dileyebiliriz ki?
Hangi ayeti?
Hangi hadisi?
Delil gösterebiliriz ki?
Hep sen haklısın Allah’ım! ...

14/07/2006

Dursun Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Çok Gördün

Sen ilk aşkımdın ey vefasız kadın,
Aylar geçti bir mektubu çok gördün.
Başka kimse sevmedim inanası,
Yıllar geçti bir selâmı çok gördün.

Hayallerimi öldürdün masumum,
Acaba çok günahkâr bir kul muyum?
Sevilmeyecek kadar soğuk muyum?
Ömür geçti, bir haberi çok gördün.

İlk sözlerini aklımdan silemem,
Bin def sevsem o kadar sevemem,
Bu yaştan sonra sevdana ölemem,
Kel kafama bir peruğu çok gördün.

Neydi o günkü nazlı çalımların,
Yaktı beni söylediğin yalanların,
Gülmez aramıza söz salanların,
Bir güler yüzlü şefkati çok gördün.

Baharımı başlamadan bitirdin,
Ecelimi yaşlanmadan getirdin,
İnsanlığı doğmadan mı yitirdin?
Mutlu ömür yaşamayı çok gördün.

Nasıl dayanılır şu endamına,
Sözüm Mecnun'lar, Ferhat'lar adına,
Merhametin mi kurudu sevdana,
Şu Dursun'a bir buseyi çok gördün.

24/03/2006

Dursun Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Çok Özledim

Alemlerin efendisi, büyük insan, Peygamberim,
Nasıl kavuşayım sana, cemalini çok özledim.
Rüyalarıma girer mi diye, yolunu gözledim,
Hasretim nuruna, seni canımdan çok seviyorum.

Bakıyorum eli açık, boynu büyüksün Sultanım,
Hak etmeyen ümmete, Allah ceza vermez Sultanım,
Çünkü, bizi eğlence için yaratmadı Rabb’ım,
Bizler sözümüzü tutmadık, Ey Yüce Sultanım.

Sen alemlerin efendisisin, halim mechul benim,
Hangi yüzümle şefaat talebim olur, Hünkârım,
Yüce Rab’bıma boynu bükük, defterimi sunarım,
Kabirde, mahşerde, sırattaki halime yanarım.

Sonuç kötü, yürü derlerse cehenneme Sultanım,
Ya Rasülullah, sizden nasıl şefaat isteyeyim,
Yazılan defterde gösterilince, hep yaptıklarım,
Benim hal nice olur, alemlere rahmet Sultanım.

Ağla gözlerim, defterler dolusu günahlarına,
Çok muhtacım, sevgili peygamberimin ışığına,
İzinde yürümek istiyorum, hep soluk soluğa,
Şefaat istemeye yüzüm olsun diye Sultanım.

Allah’a kul olsam, geçer bütün sıkıntılar, dertler,
Namaz, oruç, zekât, hac gerçekte bizlerde ne gezer,
Yaptıklarımız, hep riya, gösteriş, budalalıktır,
Senin izinde yürüyen kurtulur, yüce Sultanım.

Misafirin olsam, öptürür müsün elini Sultanım,
Layık değilim ama çok arzu ediyor canım,
Öptürmesen de haklısın, tükürme, işte suratım,
Çünkü sizlerin tükrüyüne bile layık değilim.

Söylesem de dertlerim anlatmış değilim,
Başka çare yok, kimin kapısına gidem Sultanım
Sizce malum olan halimi söylemem acizliğim,
Adem babamız, hürmetine affedildi, Sultanım.

Belki de, aziz ruhunu rencide ettim, Sultanım,
Bari davacı olma, şefaatinden vazgeçerim,
Bir de davacım olursan, bana olur cennet haram,
Seven sevdiğine söylediğini bilmez Sultanım.

Mekke, Medine yakın, ancak ben sana çok uzağım,
Gönül dostlarıma, sevgimden başka yoktur azığım,
Sana layık olduğumu bilsem, yalın ayak gelirim,
Ne olur, bir işaret gönder alemlere, Sultanım.

Bu dünyada yaşadığın yıl altmış üç, mübarektir,
Biz düzelirsek, kurtulacağımız kesin gerçektir,
Halim naçar, bana yine de acımamak gerektir,
Çünkü, her nasihati sen yapmışsın, Sultanım.

Allah ömür verirse, sana layık olmaktır arzum,
Ben “Allah”ım deyiversem, Allah da demez mi kulum,
Hakkın helâl et, yüce sultan Ahmed’i Muhammed’im.

30/03/2000

Dursun Yeşil

[GooD aNd EvıL]

Çözemedim

Şu gözlerim, seni aramaktan yoruldu,
Gölgenizin hayalini de göremedim.
Hüzünden halsiz kalbim derinden burkuldu,
Gizemli sözlerin sırrını çözemedim.

Derbeder oldum, seni her yerde sormaktan,
Ümidimi kaybetmedim, hâlâ bulmaktan,
Usandım ben, dipsiz kuyuya taş atmaktan,
Kaybolan gözlerin sırrını çözemedim.

Sormadık dağlarda yalnız taş bırakmadım,
Kimse görmemiş, bir cevapçık alamadım,
Rüzgâr da görmemiş, ne kaldı sormadığım,
Sebepsiz kayboldun, sırrını çözemedim.

Yaratanın hatırına bir haber gönder,
Yaşadığını bileyim, bu cana yeter,
Seni kaybetmek ve bulamamak kahreder,
Çektiğim acının sırrını çözemedim.

Rüzgâra bir nefes ver, bana ulaştırır,
Mutlaka bir gün Rabb’ım kapına vardırır,
Ümidim kaybetmedim, mucize yaratır,
Ben mucizelerin sırrını çözemedim.

Arayan belayı, mevlasını da bulur,
Yorulmadım ama bulunca yorulur,
Senin için gözümde dağ taş ova olur,
Beni sana çeken sırrını çözemedim.

Sanki ellerini uzatmış, tut diyorsun,
Ben perdeden görmesem de, sen görüyorsun,
Garipliğime gizli, gizli gülüyorsun,
Sendeki hikmetin sırrını çözemedim.

13/7/2001

Dursun Yeşil