Perihan Dirican

[GooD aNd EvıL]

Seni Beklerken
Seni beklerken gülüm sanki beş duyum,
Bütün bildiklerinden soyunup kaldı.
Heyecan fırtınasında kalan her uzvum,
Vuslat direklerinden tutunup kaldı.

Zaman hamalı saat her gün everken
Bugün sırtındakiler taşınmaz yüktü.
Kollarım seni hemen sarmak isterken,
Geciktiren gemiye, yollara küstü.

01/06/1998

Perdeyi açıp açıp savurdum kaç kez,
Eşyalar yükün çekti benle beraber.
O boş yoldan geçseydi bir ses, bir nefes
Sen sanırdım canıma yüklenirdi fer

Yıllar,aylar,haftalar ve şimdide gün
Sayamadım dakika bir asır gibi
Bilirim vuslatınla verirsin sükun
O, meylerden dökülen bir fasıl gibi

[GooD aNd EvıL]

Sıla Yollarında
“Sıla sıla” diye düştüm yollara
Ayağım gidiyor,gönül“Dur”diyor.
Yıkılmış evleri, viran bağları,
Sıla hançer hançer yürek deliyor.

Kader atmış idi beni gurbete.
Bilirsiniz, hasret; bedel ölüme.
Ben ölmüştüm zaten bu ölüm niye?
Feryat edeceğim sesim yetmiyor.

Gurbette çekmedik ahlar mı kaldı.
Ellerden yemedik şamar mı kaldı.
Sıladan geriye ağyar mı kaldı?
Ha gurbet ha sıla hiç fark etmiyor.

Kimlerden sorayım nerede obam?
Nerde ak perçemli gül yüzlü anam?
Gardaşlarım bacım nerede babam?
Yarimi sormaya dilim ermiyor.

Vardım da önüme dikildi taşlar,
Dilleri lâl olmuş, suskun naaşlar,
Can suyudur diye döktümde yaşlar
Bir dal uzanıp ta saram demiyor.

[GooD aNd EvıL]

Sokak Çocuğu
Bana “sokak çocuğusun”
Diyorlarmış ne yapayım?
Yoksa huzur,mutluluğun,
Evin varmış ne yapayım.

Ben koklarım baly-tiner
Ancak böyle gerçek yiter.
Onun evi misk-i amber,
Gül kokarmış ne yapayım.

Aşım zengin çöplüğünde
Çok şey vardır mönüsünde.
Mırnavsa pay üleşinde
Hak ararmış ne yapayım.

Vakıf dernek safsatası,
Boş laflarla dolar tası,
Köpeklerinin tasması,
Bin Dolarmış ne yapayım.

Yastığım taş yorganım yok,
Yaram kanar; saranım yok,
Yine de hiç isyanım yok,
Kaderimmiş ne yapayım.

[GooD aNd EvıL]

Sorular
Üflenen bir nurum ben,
Galû-belâ’ nın bağrından çıka geldim.
Bir nutfenin düştüğü döl yatağı
Abdestsizken kirlendim

Daha gün doğmamıştı güne
Gecenin sessizliğine istemeden itildim...
Çığlığım yalarken duvarları
Soruyordum: “ Geldiğim yere nasıl dönerim”

Emekledim, süründüm,
Sordum dilim döndüğünce: “ Galû-belâ nerede”
Süslü oyuncaklarla, pandomimlerle oyaladılar beni
Dediler: “Kes sesini”

Hani benim de hoşuma gitmiyor değildi
Bulaşmıştı bir kez dünyanın tadı dudaklarıma
Sorularım değişti.

Nerde zevk?
Nerde heyecan?
Nerde para?
Karıştırdım iyiyi kötüyü yol ayrımlarında

Loş odaları seçtim,
Kıvrak rakkaselerin zevk pınarlarından içtim,
Yoldum güvercin kanatlarını,
Denizlere bıraktım balıkların kılçıklarını,
Bulutları yardım,
Yağmurları topladım,
Özünü sömürdüm toprağın.
Kazandım...
Kazandım...
Kazandıkça merhametin boğazını kopardım.

Şimdi yine emekliyorum
Galû-belâ görünüyor karşıda
Yine sorular birikiyor dilime.
Korkuyorum sormaya
“ Geleyim mi? ”

[GooD aNd EvıL]

Sözüm sana evdeş
Göz görür, nefs ister gem vurmak boşa
Niyetim kıskançlık değildir haşa,
Bil ki kader değil her gelen başa
Sözüm sana evdeş, boşarsan boşa
İster sev, ister kız, istersen öldür...

Komşumuz Şaziye, fingirdek haspa...
İki tille bacak üstünde sopa..
Gezer... Amerika, Asya, Avrupa
Benim eksik olmaz karnımda sıpa
Ona dur, buna sus geçti bu ömür

Hesabını bilip elin herifi
Şazişin yoluna bağladı cipi
Senin yosmalarda uhcurun ipi
Onlara baharsın, bizeyse tipi
Bilesin; haramla ömrün dürülür

Güzelmiş, çirkinmiş koymazsın sansür
Her gece birinde'Yarabbi şükür'
Benimse şalımdan gözüm görünür
“ Vay! baktın mahreme” basarsın mühür,
Vücut leke leke çürür de çürür...

Eller sürer devran.. Bana çile az
Kaçmak isterim de ar beni komaz
Çocuklar peşimde, bir yere sığmaz
Ölüm paklar beni.Ne zaman namaz?
Allah’ım ya öldür, ya biraz güldür

[GooD aNd EvıL]

Şair Olmak İstiyorum
İlerlemek adına, hasret kaldık barışa
Çıkarlar birbiriyle girdi yarış yarışa
Muhtacız merhamete, sevgiye,anlayışa
Bırakın,
Sevginin şiirinde mutluluğu tadayım.

Ovada gül, dağda ot boyun eğmiş talana
Damda kuzu,dalda kuş yenik düşmüş insana
Göğü deldik yetmedi hala devam ziyana
Bırakın,
Doğanın şiirine uçurtmamı salayım.

Dört bir yandan kuşattı avaz avaz popla caz
Nerede türküm şarkım,neden unutuldu saz?
Batıya uymak için kültüre de ektik saz,
Bırakın,
Annemin şiirinde özüme sarılayım

Hurafelere koştuk,dedik:Biz atladık çağ
Örümcek kafalarla ilimlere ördük ağ
Hak yolundan ayrıldık dinim ile koptu bağ
Bırakın,
Dinimin şiirinde doyası ağlayayım.

Karışmış dilimize hem Arapça hem Farsça
Cadde,meydan,sokaklar sanki frenkten parça
Dil sadeleşsin diye yapıldı uydurukça
Bırakın,
Dilimin şiirinde Türkçe’mle tanışayım

Neşenin, heyecanın,aşkın coşkusu şiir
Köroğlu’nun nidası,Yunus’un “Hu” su şiir
Savaşta düşmanımın yürek korkusu şiir
Bırakın,
Şiirin denizine şiirlerle dalayım

[GooD aNd EvıL]

Şapur Şupur Beni Öp,
A ile B İle başladı işler
Sardı etrafı bir sürü fişler...
Fokur fokur, Kıpır kıpır
Kaynayan bir sınıf olduk bizler
Bir türlü bir araya gelmedi cümlem
Yazımı beğenmiyor hiç öğretmen...
Yoksa ben aptal mıyım?
“Hadi paşam” diyorum aldırmıyor
Cümleler benden hep kaçıyor...
Başkaları ne yapıyor?
Çalışıyor...
Yoksa ben tembel miyim ha?
Yanına çağırdı öğretmenim.
Ulan tamam işte battık dedim,
Umarım yine benden yazmamı istemez.
Her gün aynı şey... anlatmakla bitmez
Gel dedi sinirle, gözleriyle yiye yiye
Eli mi tutup götürmez mi müdüre
O söyledi, müdür dinledi..
Bana göründü yerin dibi..
Ne yapıyorsun? Dedi müdür
Aklın başında mı?
Bizim kulak memesine kadar kızardı.
Yanına bir güzel şamar yakıştı
Yanağımda kırmızı güller açtı...
Aman müdürüm sakın yapma
Kodeste bulursun kendini sonra
Şapur şupur beni öp,
Çıtır çıtır notlar ver
Dayak acı ben tatlı
Sen öğrenci olmadın mı?
Hiç böyle olmamıştı uzun zamandır
Teneffüste sınıfa gelen babamdı..
- Ne yapıyon lan sen
- Hiçbir şey baba
-Niye çağırdılar beni okula? Tuuu gözüme görünme bir daha
Babadan dayak, müdürden dayak
Kelime çok, cümle çok, hece çok, harf çok
Sustuk sustuk, kustuk kustuk
Önümdeki fişler uçuştu
Uçuştu da aklımı da uçurttu
Hayal mi, gerçek mi, rüya mı, masal mı?
Okudum vallahi tutar mı,tutmaz mı?
Beş yıl bitti, şimdi orta okul
Lise, üniversite, bitince okul
Girecek cebime paralar pul pul
Şapur şupur beni öp,
Çıtır çıtır notlar ver
Dayak acı ben tatlı
Sen öğrenci olmadın mı?

[GooD aNd EvıL]

Şiir
Şiirin ölçüsü değişti
Şairin düşüncesi
Mihenkler oynadı yerinden
Değerler saptı değerinden
Aşk zay oldu, maddenin kıskacında
Kağıdın rengi değişti
Kalemin dili

[GooD aNd EvıL]

Tarihçime İthaf
Tanışayım dedim tarihim ile,
Tarihim oradan sövüşür durur.
Yalanla yanlışla yıkanmış beynim.
Geçmiş gelecekle dövüşür durur.

Ey benim gözü kör kulağı sağır,
Tarihçim ne ile avunur durur,
Yazdığı kitabın ilmin altında
Rus’un,Çin’in hini görünür durur.

Atam Uygur kurdu ilk matbaayı,
Gutenberg’se pis pis övünür durur.
Avrupa gülerken kanatlarında,
Hazerfen Efendi dövünür durur.

Colomb’a mal olan şu yeni kıt a!
Boş değildi bunlar bilinir durur.
Sen kendi malına sahip çıkmazsan;
Ellerin adamı sevinir durur.

Daha nice keşfim,nice buluşum,
Yobaz kafalarla bürünür durur.
“Ellerin yükselttik payitahtını”
Tahtım viran oldu sürünür durur

[GooD aNd EvıL]

Toprak
Çiçek çiçek saçaklı evi oldu yağmurun,
Kah ovalı, kah dağlı dostu oldu ırmağın,
Biri aldı bin verdi canı oldu doğanın,
Bini de geri alan kara toprak değil mi?

Toprağı dost diyerek saran Aşık Veysel’in,
Nice kahramanların nice derviş,erenin
Üstünde destan yazıp canlarını verenin,
Örtündüğü al yorgan kara toprak değil mi?

Ne kazma yıktı onu ne de haşin zamanlar
Topraktan olduk diye bedeli oldu canlar
Aldı kızlar oğullar, aldı canlar cananlar
Hala gözü doymayan kara toprak değil mi?