Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Gitti Herşey
Her güne bir yarın ekle birde yarım
Zamana bir gül ekle birde ahu zarım
Çiçekler benimdir artık ve ben ağlarım
Geçip gitti zaman ve bitti her şey

Hicranlı demler hep ölüme götürür
Yolumu hep bir zulüme götürür
Beni artık ateşe götürür
Geçip gitti zaman ve bitti her şey

Yok dedi benimdir ben gitmeyeceğim
Gitmeyi gitmemeye ekleyip içeceğim
Masadan kalkıp silkineceğim
Geçip gitti zaman ve bitti her şey
Beni benden alıp gitti her şey.

08/12/2006


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Git Gönül
Ne kadar da garip bir haldeyim
Cihanın vakur bahçesindeyim.
Daraldım,artık biçareyim
Dey vur kırbacı gitsin gönül.

Can tatlıdır,zaman kötü
Güzel geçirmek ister her günü
Güzellerin olmaz bir günü
Dey vur kırbacı gitsin gönül

Kimse bilmez ne haldeyim,naçarım
Yalnızlık elinde kalmışım,kaçarım
Gözümün gördüğü yere herşeyi saçarım
Dey vur kırbacı gitsin gönül

Yazgım kötü,ruhum yastadır
Günümde gecemde her daim hastadır
Elime girmiş herşey kötü nefstendir
Dey vur kırbacı gitsin gönül

Çakıl taşları gibi kalkıp gitmek vaktidir
Ruhumu cihanı şümula erdirmek vaktidir
Kavimlere can verip uçmak vaktidir.
Dey vur kırbacı gitsin gönül.


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Göbek Bağı
kelimelerin kıyısındayım
gölgelerin
esaretinde yaşarken aslında
komutanıyım ordunun
sınır boylarında örgüsüz
saçlarım dağınık,perşmurde
perne perişan bir halde..

üstünde top sektirirken çizginin
zamanı en dar yerinden
en ücra en keşmekeş
beyaz sayfalar karalanırken
en akıllı insanlardır aslında
en delikanlı en mahçup
deliler, deliliği sevenler
hiçbir şey hatırlamayanlar
hatırlamak istemeyenler
onlar savaşın galipleri..

kimse bilmese de kıyısındayım
koy’unun en karanlık köşesinde
sularının öldüğü yerde
apaçık göz önündeyim
alenen, herkesin gördüğü
sınır çizgimin yıkıldığı
doğal afetlerle bentlerimin
duvarlarımın darmadağın
ben bir savaştayım
yüklemi olmayan cümlelerle
mutluluğun kordonunu arayan
duvağının hazırlığında
kıyısındayım kelimelerin
gölgelerin kıyısındayım…


ünal çağabey


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Göç
Göç...
Garip aşkların efendisi
Unutulmaz diyarların sesi
Ayrıcalıklar ülkesi...

Salınır gerdan gibi insan boynunda
Sürçü lisan etmez bulunurken koynunda
İsyanlara gebedir göç her zaman
Lisanlara hasrettir zaman zaman
Sesini duyurur arka kapıdan
Bağırıp durur hiç durmadan

Göç...
Garip aşıkların bestecisi
Unutulmaz diyarların güzel sesi
Ayrıcalıklar ülkesi...

Sen hasretliğimin son penceresi
Ben gurbetlerin bitmeyen sesi
Hiç düşündünmü ölümün perdesini
Uğruna verilen kellelerin duydunmu sesini
Ben senin ne ilk nede son neferin
Her zaman var olacak bir yerde senin seferin.

Göç...
Garip aşıkların bestecisi
Unutulmaz diyarların güzel sesi
Ayrıcalıklar ülkesi...


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Göçebe
Ben göçebeyim tarihin başlangıcından beri,
fakir bir katırcı çocuğu,
sırtında küfesiyle bir hammal,
*******in başladığı yerde bir mimoza çiçeği...

Göçebeyim ben garip bir yayla da..

Göçebe bir tarihin çocuğuyum
Göçmüş tarihin,
gözü doymamış,
hiç sofradan kalkmamış...

Yazılıdır alnımda fişlenmiş ecdadım
Sayfalarını eskittim tarihin bak.


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Gökkubbe
Eyvah çöktü yine
çöktü üzerimdeki gökkubbe
sütunsuz hani
içinde nice niceleri barındıran
bu yağız küheylan..

Penceremden gördüm seyrini
akışını ince bir nehrin
kıyısında dem vururken
baş'lar yerinde durmaz
herkes ayrı alemde
ve perdeler nicedir solgun..

dağınık darmadağınık heryer
sokaklar serseri kurşun
nicedir yabancı eller var
kapının kolunda bir parmak izi
yılmaz 'er' doğanların peşinde
heryer karanlık,darmadağın..

eyvah çöktü gökkubbe
iniverdi herşey aşağı
heryerde bir dağınıklık
uçkur çözülmüş artık
pencereler kırık
ve yağız küheylan
epeydir dağınık...


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Hakaniyet
Zoruma gidiyor olanlar
zoruma bütün bunlar,
acımasız bir hileyle
kavruk bir gece de,
herşey bir örtü de
nice olanlar
zoruma gidiyor bunlar
zoruma...


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Hayalet Şehir
Göçüp gitmek vardı bir zamanlar diyar'ı kebir'den
Kimbilir gidişim belki senden belki de kendimden
Canım yanmaya başlıyordu yavaş yavaş uzaklaşırken
Ve özlemeye başlıyordum gözlerine bakmayı unuturken
Görüşmek üzere diyordum kayıp şehirlere
Ağlamayın,üzülmeyin döneceğim diyordum hayaletlere
Yolumu arşınlarken karşıma sen çıktın
Gözlerine vuruldum beni gözlerine çaktın
Sonra birden kayboldun beni ortalarda bıraktın
Gidişin öyle hazin dönüşün olmaz sandım.
Aramaya başladım seni vakitsiz hergün
Her gidişin bir dönüşü olur elbet birgün.
Sonra kaybettiğim sevdamı sokaklarda aramaya başladım
Asıl değil sokakta sende kaybolmaya başladım
Sonra kendime biraz gelmiş gibi oluverdim
Bu sefer gene yoktun birden ölüverdim
Tekrar atıldım sokaklara başladım seni aramaya
Meğer aradığımı başlamışım taramaya
Gözlerin o gözlerin meğer olmuş birer nehir
Aramaktan ben ruh sokaklar oldu hayalet şehir.


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Hani
hani gelecektin bir akşamüstü
örtüsü kaybolurken güneşin,
yorganın altında oynaşan gecenin
üstüne gelecektin bir vakit..

hani demiştin ardından
hani bir ütopya ile
aşıkların nisan ayları
hayalleri kavuşur işte
bir ağacın gölgesinde...

hani gelecektin
hani ki sarmaş dolaş
artık ayrılığın bittiği
bir durağında molanın
hani duracaktın sözünde..

hani gelecektin sen.


Ünal Çağabey

[GooD aNd EvıL]

Hazan Baharı
içimin güleryüzü
dokunası aydınlığım
kaç tane bahar yaşadın
kaç ilk gördün hayatında
firakındasın gençliğin.

cemreler ne zaman düşer bilirmisin
ne zaman kirlendi ruhum acaba
niçin bu kimsesizlik
hasretlik niçin bu kadar zor
farkındamısın gençliğimin gözü..

duvara adını çapraz yazardı şair
çapraz harflerle konuşurdu
zap suyuna çapraz dalardı
hani saldığın kelimeler
ahırları neden boş bıraktın
neden bu kimsesizlik...

içimin esmer tenli karakızı
cemrelerimin düştüğü ana denk geldin
yeni cemreler getirdin, yeni,korlar,alevler
ateşleri içindeyim cehennemin
baharlara can verdim
çiçekler açtım,filizler verdim
şaire asistan olsum bir gece vakti.

içimin güleryüzü
dokunası aydınlığım
sislerin içnden bakıyorum sana
kimbilir kaç bahar geçecek ömürden
ve ne zaman tutuşacak yürekler
firakındayım ömrün
sonbaharın hazanında bir gece de,
kimsesizliğin olduğu bir gece de
vuracaklar beni
zap suyunu tersine çevirecekler
ve boğacaklar nice baharlarımı,
nice anılarımı, sevgilerimi...
adamın biri bana kıyacak
zap suyuna koyup gönderecek
murat'a hediye sunacak
kan basrıracak bahar güllerine
beni sensiz koyacak.


Ünal Çağabey