Serdar Erdemir

[GooD aNd EvıL]

Zamandır bu geçer olsun
Su misali akar olsun
Köyde anam bekler olsun
Döneceğim haber olsun

Kırda çeşit,çeşit çiçek
Dallarında bir kelebek
Yarim beni bekleyecek
Döneceğim haber olsun

Anam’a, Babam’a selam
Kalmadı edecek kelam
Ayrılıktır benim cefam
Döneceğim haber olsun

02 Ekim 96 Salı

[GooD aNd EvıL]

hani bana anlatacaktın anne;
neden yıldızlar kayar her gece?
ah anne dün gece
babamın yanağından;
ıpıslak bir yıldız düştü
yüreğimin üstüne
kanlar içinde!
neden anne neden
neden yıldızlar kayar her gece?

hangi eli kanlı katil yaraladı?
masmavi gökyüzünün
özgürlük kuşlarını!
o küçücük titrek yüreklere
kim kıydı anne kim?
hani bana anlatacaktın anne;
neden yıldızlar kayar her gece?

07 Haziran 03

[GooD aNd EvıL]

Karlı dağında; bulut sisleriyle,
Yamaç düzünde; keklik sesleriyle,
Su yalağında ceylan izleriyle,
Yeganedir benim, şanlı Harput'um.

Destanla yoğrulu süt kalesiyle,
İhtişamlı gündüzü ve gecesiyle,
Sırtında bin-bir renk çeşidiyle,
Yeganedir benim,şanlı Harput'um.

Sürsürü 'öküz gözü' üzümüyle,
Etli köftesi, orcik şekeriyle..
Kendine has bülbül şivesiyle,
Yeganedir benim,şanlı Harput'um.

Evliyaların diyarı yadiyle,
Yöreyi süsleyen türbeleriyle,
Aşıkların, şairlerin gözüyle..
Yeganedir benim,şanlı Harput'um.

Dost canlısı, sıcak insanlarıyla,
Efsane çayda-çıra oyunuyla..,
Nam-ı tek buzluk mağaralarıyla,
Yeganedir benim,şanlı Harput'um.


'Memleket sevdasına' 1998

[GooD aNd EvıL]

gülüm;
sen en yaralı yanımsın,
zaafım var sana karşı...
ne zaman;
habersiz bir kuş uçsa üzerinde.
haylaz bir çocuğum,
eli sapanlı...
hedefime taş koymuşum...

[GooD aNd EvıL]

Derlerdi ki; Hayyam şarap içerdi,
Delicesine kendinden geçerdi...
Oysa ki Hayyam içmeyi bilmezdi.
Ne mey, ne de şarap mana içerdi.

[GooD aNd EvıL]

hiç beklemediğin anda gelir, çalarım kapını
uykudasındır, teninin kokusu yayılır içime
bende saç sakal karışık, tanıyamazsın
gülüm derim, gözlerin dolar ağlayamazsın
hiç beklemediğin anda gelir, çalarım kapını
balkondasındır, cigaranın dumanı yayılır içime
bende esrik bir yaşanmışlık, tanıyamazsın
canım derim, gözlerin dolar ağlayamazsın
hiç beklemediğin anda gelir, çalarım kapını
hülyalardasındır, yüreğime kurşunlar sıkılır
bende deliyane bekleyiş, anlayamazsın
sevmek beklemekmiş, gidince anlarsın!

hiç beklemediğin anda, döner giderim kapıdan
hüzünlerdesindir, göz yaşların canıma hicran
bende veda havası, el bile sallayamazsın
öldüm derim, sen ölümü bile anlayamazsın
içinden bir şeyler kopar, ellerin uzanır boşluğa
tutan olmaz, işte o vakit beni sende anlarsın.
sevgime, sevdama hasretle kanarsın...
hiç beklemediğin anda, döner giderim kapıdan
ağlamaklısındır, içe akmak neymiş anlarsın
üzerimde beyaz harmani, dokunamazsın
dört dost canlısı omuzlarda koşar adım /
feriştağın gelse; artık bana yaranamazsın
giderim bende deliyane bir veda havası
sevgini arar, çaresiz yara gibi kanarsın
gelenler her seferinde eksiltir, seni senden
seni sevmek mutluluğunu görmekmiş anlarsın!

hiç beklemediğin anda gelir, çalarım kapını
uykudasındır, benli rüyalar siner başucuna
bende saç sakal karışık, tanıyamazsın
”Türkü Gözlüm” derim boynuma sarılır /
bırakamazsın...
hiç beklemediğin anda gelir, çalarım kapını
kulağın ayak seslerimde olsun, unutmadıysan
an heybetiyle gelince, er geç beni tanırsın,
her zamanki gibi parmak uçlarımın üstünde /
sana doğru asi bir nehir gibi akarım...
sesimi duyunca; kalbin duracak sanırsın
sevmek kavuşmakmış, ırmakları o gün anlarsın
denizim sensin, usulca sana akarım,
buluşuruz zulasında gecenin, karışırız birbirimize
hasretlik neymiş işte o gün, o gün anlarsın...
ay çıkar karanlığın bağrında saplı bir mızrak gibi
hiç beklemediğin anda gelir, çalarım kapını
unuttuysan sakın açma, cinayet silahımsın
failini ben diye ararlar, ihanetini saklayamazsın!

hiç beklemediğin anda döner, giderim kapıdan...
bir daha arasan bulamazsın / rüzgâra kapılır
yerden yere savrulur, kanarsın
bilirsin dayanamam, acın bana yazılsın!
gelirsem kıyamam sana, sen beni anlarsın
kıyılacak can var ise benim / sen sıkma canını
'sati mata ki sai'** nidalarıyla kalırsın...
hiç beklemediğin anda gelir, çalarım kapını
sen beni tanıyamazsın, tanıyamazsın
bende saç sakal karışık, pejmürde
dilenci diye bakar, avuçlarıma dolarsın...

hiç beklemediğin anda gelir, çalarım kapını
bil ki sana olan aşkımdandır, o gün anlarsın
çevirme kapıdan delidir diye sakın,
ben sensizliğin delisiyim, elbet bir gün anlarsın!

**Kutsal Anne Çok Yaşa

[GooD aNd EvıL]

ben dokunmaya bile;
kıyamazken sana.!
kim sevdi seni hoyratça...

kim asice sarıldı sana böyle
Allah aşkına söyle;
kim sevdi seni hoyratça...

o güzelim;
masmavi gözlerinde/
hüzünden eser yoktu.
kim yaşarttı gözlerini?
ağlamadık günün yok gibi.
kim söyle;
Allah aşkına söyle;
kim sevdi seni hoyratça...

ben;
öpmeye dahi kıyamazken
kim ısırdı alt dudağını?
ben dokunmaya bile/
kıyamazken;
o pembemsi yanaklarını
kim böylesine kızarttı?
kim söyle;
Allah aşkına söyle
kim hoyratça/
sevdi seni kim
hangi Allahsız/
sevdi seni hoyratça...

21.01.02 İstanbul

[GooD aNd EvıL]

Sürgün duygularımla perişan halde,
Karlı dağ başlarında yaktığım ateş;
Hürriyet kokan düşünceler içinde!
Üşüyen yalnızlığıma doğan güneş...

[GooD aNd EvıL]

bir mumun ardında sıyırdın üzerinden
sana olan sevgimi
gittin; hüznün gebe kaldı bana
sevişken anıların girdi kanıma

anason kokan bir gece
yasak sevişme sonrası;
bir mumun ardında sıyırdın üzerinden/
mahremiyetini...
çırılçıplak kaldı yüreğim
hüznün gebe kaldı bana.!

çıktın zulasından yüreğimin
yetim kaldı sevilerim,
hüzne gebe şimdi gözlerim.!
gözyaşlarındır bana kalan/
yegâne emanetin...

bilki bu doğum sancılı
bu doğum yasaklı yüreğime...
bak;
don vuruyor, sensizlik kokan tenime
zemherisine tutkun olsam bile
vedasız ayrılışınla
hüznüne kalmışım gebe.!

istanbul ağlar ardından
yağmurlar demirli mavi gözlerinde
ne olur sevdiğim, dön gönül evime
varsın bakmasınlar yüzüme...
İstanbul
İstanbul bu koca şehir beni anlar
gel de yeşersin baharlar
ey efsun bakışlı yar...

ve her gece sen doğuruyor/
hüznüm...
sensizliğin tutkunluğu düşerken/
yanaklarımdan...
gülümse;
ecel gelse bile
bir hiç olarak büyürüm içinde...

27/Kasım/2006

[GooD aNd EvıL]

Hüzünbaz, ela gözlü küçük kadın
Bilinmezdi adın, yahut muradın
Söylesene nazlı yar, nedir ahın
Ayyuka çıktı; duyulmaz feryadın.!

Tutuştu yüreğim, yangınım şimdi
Hüznü gözlerine işleyen kimdi
Vurup ta alnımdan yatarım şimdi
İntihar sebebim olma, gül kadın

Cevizli bir bahçe, incir ağacı
Mavi gözlü, esmer çocuk nidası
Nerede; kapandı yürek kapısı
Ellerim boşluğa uzanır şimdi...

Çocuk özlemin yoktu,çocuktun sen
Nazına, endamına tutkundum ben
Garip kaldı; göğsümde öptüğün ben
Oradan bir kurşun öptü, bir de sen.!

Beni görme, sensiz yaşamıyorum
Puslu kuytularda, hep ağlıyorum
Dönersin diye; aşkla bekliyorum
Aldım ahını, sabır çekiyorum.!

Nazenin yağmurları, diner belki...

Şiir gibiydi, sana olan sevgim
İçinde gizlidir, senli yüreğim
İçinde dağ gibi, büyür hasretim
Razıyım hasretini de severim.!

Yeter ki sen mutlu ol,gül sevdiğim
Başımda ki rüzgârlar, diner şimdi...

Kasım 2006