Ahmet Köse

[GooD aNd EvıL]

Elbette Düşecek Ölüm

Küçük bir ölüm.
Dere ağzındasın
kabarmış bir sis
zaman pusmuş
geçemiyorsun
küçük bir zaman gerek
ölüm büyük
alkışlamak için bekler seni kıyıdakiler.

Suları açıyorsun
ışıklar veriyorsun
varıyorsun karşı toprağa
bir hayat duyuyorsun
öksürüklü
ölüme az var diyorlar
abanıyorsun üzerine
gülümsüyor sana öksürük.
Ya ben diyorsun
hastada olsa
yürek yağı da olsa
rüzgarlı bir ölüme
suçlu muyum.

'90/T.reis

Ahmet Köse

[GooD aNd EvıL]

Farkındamısın benim

Koşa koşa
soluk soluğa
gerile gerile.
Gözlerim hep kısık
yüzüm buruşuk
tenim soluk
sancılar içinde yüreğim
ayaklarım benden ağır
sırtım göğsüm benden ağır.
Offff yazarken daralıyorum...
derken..!
Sen serptin bu suları yüreğime
hayatıma
değilsin farkında.
Aşı oldun kalbime
tırnak oldun etime
fener oldun gözlerime
yakamoz oldun ay ile beraberken
pırıl pırıl yüzüyorum
her yanımda senin damlaların
farkında değilsin
yağıyorsun yüreğime
sağnak yağmur.


07/07/03/sarnıç.bitez

Ahmet Köse

[GooD aNd EvıL]

Ferhangi Şiirler...den Feranabi... )

...Sevgili Ferhan Üstadın Bİr Güzel Alıntısıdır....
(Ferhanlığına sığınarak)

Beyoğlu'nda gezerim
Gözlerimi süzmeden
Şaraplarımı içerim
Hiç doktora sormadan

Beyoğlu'nda Şarabi
Hoş geldin Feran'ağbi
Yüreğim pek harabi
Boşver be Feran'ağbi

Şarap verin hanıma
orda hanım yok ağbi
...hassiktir be Sezai

Beyoğlu'nda gezerim
burda geçmiş hayatım
Şarapları içerim
Hiç elimde olmadan

Beyoğlu sakinleşti
Sıyrıldı maskesinden
Tramvay bomboş geçti
İstiklal caddesinden

Boş masada hayalin
Kimseye görünmeden
Şarap verin hanıma
Orda hanım yok ağbi
...Hassikter be Sezai

Balo sokağa sızarım
Hiç kimseyi üzmeden
Bir intihar biçimi
Hiç de faça vermeden

Beyoğlu'nda gezerim
Burda geçmiş hayatım
Şişe aç be Sezai.!
Burda bitsin hayatım.

Yazan:Ferhan Şensoy
İzin almadan yazan:Ahmet Köse
Affına sığınan:Yine Ahmet Köse

'02/2004/bodrum
Not:Çok yazmak istedim be Feran'ağbi..!

Ahmet Köse

[GooD aNd EvıL]

Fırıncının Küreği

...yarın gidiyorum
maviye,
en ben yere...

İki el
iki göz
bir yürek
bir ruh
diğerleride bir kaç adet
harmanladığında
bir insan çıkıyor
hayat fırınından.

Kiminin kulağı kesik
kiminin burnu kırık
kiminin sol ayağı aksar
kimi bir gözü ile gülümser
kıskıs
kimi yarım ağızlı
tıstıs
kimi omuz silker
kimi karnından konuşur
kimi veremdir doğuştan
kimi kimseyi göremez
kimi kimsesizdir
kimi ruhsuz çıkar
fırıncının küreğinden.

ekim/04/bitez

Ahmet Köse

[GooD aNd EvıL]

Gece Alemleri

Dağlar yerine oturdu
el ayak çekildi denizden
gece sofrası kuruluyor artık.

Kıvrımlar düzeltildi
mavi siyah bir kalem çekildi dağların kirpiklerine
beyazlarını çekmiş
ağırdan geliyor bulutlar
akşam yıldızı
şırıl şırıl yaldızlı
ak pak
ay
usuldan yaklaşıyorlar sofraya
yoldaşları
martılar
deniz esnafının
sofranın tatlısı martılar.

Denizin keyfine diyecek yok
almış üstüne akşamın cilasını.

Herkes bekliyor.
Güneş usulca girdi aralarına dağların
gümüşleri örtündü dünyanın denizi.

Gece alemi başlıyor artık
banada seyretmek düşüyor
kıyıdan, kıyıdan.

'89/turgutreis

Ahmet Köse

[GooD aNd EvıL]

Gece muhabbetleri

Bugün kendimi hep geçmişte gördüm
o savruluveren acı harmanının tozunu çektim.
Derin bir romana dönüşür *******
o masalsı karanlığından sabaha kaçarken
doyumcul bir nağmenin seslerini aktarır gece.

İşte tam bu saatlerde
işte tam bu sesleri işittiğimde
ne dönesim gelir düne
ne göresim bugünü
ne duyasım gelir çaresizliğimi
geceyle sabaha kadar sevişesim gelir.

Bugün kendimi hep geçmişte gördüm
o savruluveren acıcının görüntüsünü yaşadım
geceden haberli.

Beklenen bir ölüme ne kadar benziyor
gözlerinde anılarla
ben yaşamalıyım diyenler
oysa bir bilseler
yaşanılan an doyulur o anda
tekrarsız.

Yine gecenin sabaha kaçışına gidiyorum
bunlardan söz ederken
kendimden asla nefret etmiyorum.

Ahmet Köse

[GooD aNd EvıL]

Gece Senfonisi Yağmurun

Yalnızım.
Başımlayım.
Yalnız başıma duruyorum
hayatın ortasında
pazar gecesi
pazartesi içtimasına hazırlanırken.

Uyutmuyor
gecenin hoş sessizliği
yağmurun ince vuruşları
açık hava konserini açıyor.

Topraktan ayrı bir notalar
taştan seken tınılar
yapraklar..!
her birinde farklı sesler
diyezler bemoller..!
otlar,dallar,gövdeler
yağmurun senfonisinde.
İki ses duydum
nöbetçi kuşlar vokal olmuşlar.
Doğaç bir davet oldu bana bu gece
bir izleyen,gören,koklayan,duyan benim bu senfoniyi.

Ne ayrıcalık..!
ne lüks..!
üstelik parasız
kimi çağırsan gelir...!

Bir köpek geçti sahnenin içinden
tanıdım yandaki evin bahçesinden
miskin kedim zeytin
sırtını dönmüş,kıvrılmış uyuyor şimdi.
Yanıma oturmak istemişti sırnaşarak
sessiz ol! yağmuru dinliyorum dedim
anladı
gelmedi bir daha yanıma.

Yağmurun canlı konseri inmekte
gözlerime
yüzüme
taa içlerine ertesi hayatımın.

Hiç bir arsızlık yok
düş kırıklığı
endişe
detone ilişkiler
yarın kaygısı
öpücük beklentisi
bu senfoninin
yağmur yağan bölümünde
hepsi işini yapıyor
yanlış notaya basmıyor
döküyorlar armoni birlikteliğin sularını yollarıma.

Çocukken bilerek ve zevkle basardım
küçük yağmur birikintilerine.

14/12/03/bitez/05:00

Ahmet Köse

[GooD aNd EvıL]

Gece Yarısına Dayanmış Yüreğim

Hayatın sesleri yalnız çıkar
gece yarısına dayanınca yüreğin
omuz ararsın omuzuna yüreğinin
direk ararsın hayatın dibine çakılı
tel ararsın asılacak kolların sallanacak
aşkların gece yarısında.

Bir dokunma sızısı başlar
bir sarılma
bir uyku
bir dalma iğnesi ister hayatın
gece yarısına dayanınca yüreğin.

Verdiğin coşkuları
sunduğun sevgileri
kırdığın gönenmiyenleri
vurduğun onulmazları
serdiğin bayramları düşünürken
hayat kazanında
yüreğinde plastik bir hançerle

devrilesi kazanlar
sökülesi hançerler

dayanmış yüreğim gece yarısına.

4/11/03/izmir

Ahmet Köse

[GooD aNd EvıL]

Gecenin Aşk Uğultuları

Gece
sarsıntısız ve kuşbakışı.

Bir doyumsuzluğun
iç sancıları,
kuş kanadı yaralı
dost sendelemeleri
geziyor
gece soğuk
ve birde üstüne donmuş gözler
yalnızlığa bir umar
en acı umarsızlıktır artık.

Ne düştüğüm suda boğuluyorum
Ne uçurumların dibinde sen varsın
Ne ölüm var yakamda şu anda
bu ölümü unuttuğum yerde.

Gözlerim
ellerim
yüreğim yarı ben
sevgisizlikten boğuluyorum.

Ahmet Köse

[GooD aNd EvıL]

Geçiyordum...Bir kedi ye rastladım...!

Benim,
bahçemin kedisi
aniden yanan ışık gibi çevirdi başını
irkildi.
İrkildim.

Güneş durdu.
Yeniden oynadı
doğum telaşını;
yok ki başka benden başka ukalalığıyla.

Herşey geri döndü
zaman dahil
üzüldü,
durduğunda.


Sen yüreğime savrulurken.

Gitti geldi zaman
sıfırdan
tik-tak
sesleri ile sadece,
herşey yeniden oldu.

Ay dolunaydı.

Ama
hilal soyundum
ben sana
giyinirken geceyi
mavi bir yandan dökülürken sırtımdan.

Galiba
geldi trenim.

Bitimsiz raylarında küçülürken yüreğim
gözlerim
sana çizili bir
taze bir bozkır yangısı
kapanırken
gözlerim...

cıvıltıları
beyazlıkları
serpiliyor
az önce yazdıklarımın
gülen
yüreğime.

Yorulmuş bir yastığın izlerini düzeltiyorum
yaşarken
dinlerken
yutarken
sızıları
kov bunları
kov
fırtınasında
geçmiş yüreğimin
diriminde
aşk
kıyametleri koptuğunda.

Duruyorum en askerinden aşkın
mübadele sınırlarında
dilendim
dilendi
dileniyorum
bu üç halinde özgürlüğümü
bilmeden
dördüncü halini yüreğimin.

Kediler,
ay,
güneş,
aşk,
mavi,
sen,
...
suçlarım,
yediğim,
yuttuğum,
işlediğim,
sızladığım,
ve uyuyamadığım.

Gidiyor geliyor zaman tik-tak larıyla.

Ay yarımdı az önce
ben dolun.

Şimdi herşey
yolunda;
aşk
yeni irkildi
demleniyor.

12/13/eyl/05/bitez/
sorgusuz yıllara...

Ahmet Köse