Ömer Dalman

[GooD aNd EvıL]

Bakamazlar Güneşe

O tiksinen
birbirini tökezletmek isteyen
malına gözünü dümdüz diken
düpedüz çekinmeden dalga geçen
utanmaz, arlanmaz, edepsiz, ölçüsüz bakışlar
nasıl da sarmış yurdumun sokaklarını,
kaldırımlarını, bakkallarını, metrolarını! ?

niyetleri kirlenmiş,
helalde çareleri tükenmiş,
2 lokma ekmek peşinde herşeye razı
elleri bıçaklı, makinalı
kapana kısılmış canavar olmuş benlikler
nasıl da korkmaz olmuşlar hiçbir şeyden! ?

nasıl da en nezih yerleri bile
adım adım kuşatmışlar? !
bölüne bölüne çoğalmışlar? !

o tiksinen
birbirini,
ne olduğunu ayırt etmeksizin dimdik,
düpedüz tecavüzle küçümsercesine
ve sanki, 'ne bakıyorsun birader? ! ' denmesini,
hemen sonra da üzerine saldırmayı beklercesine
kendini vahşete teslim etmiş bakışlar
nasıl da güzel yurdumun topraklarını kirletmiş
tepeden tırnağa! ?

artık her sokağa çıktığımda
abartısız
bir dakikayı bile
o bakışlardan kurtulamadan yaşayamazken ben,
görürken yurdumun topraklarının bile zehirden
rengini karalara çaldığını
nasıl
nasıl rahat uyurum? !
hakkımı kime, nasıl helal ederim! ?

o tiksinen
birbirini tökezletmek isteyen
tilkileşmiş bakışlar...

aslında hepsi kan ağlıyor da,
arkalarına sığınmış
alevler içinde
bütün benlikler.

artık çok geç ama;
bakamazlar bir daha güneşe...

[GooD aNd EvıL]

Bakire Şiirler

Bazı şiirlerimi bakire haliyle bırakırım

bilirim
bir kaç kere dönüp baksam
makyajı eksik görünecek gözüme

alacağım elime kalemi
allığı, farı, rimeli, ruju
yürekleri hoplatan kadına çevireceğim kızı.

bu yüzden
bazı şiirlerimi bakire haliyle bırakırım

hep o sade
makyajsız gülümseyişi seyrederim yüzlerinde...

öteki 'allı pullu kadınlar'dan çok var etrafımızda!

bu benim kadınım...

[GooD aNd EvıL]

Bakire Şiirlere Neşter

Bakire bırakmayı,
öylece salıvermeyi severim şiirlerimi genelde;
ama herzaman hatasız kul çıkmıyor kalem'den,
şair dostlar görünce -kızın- genelindeki arızaları
bildiriveriyorlar Allah razı olsun.

haklılar da...
daha seksi, daha alımlı,
daha salına salına dolaşmasını istiyorlar
ve 'babası'nın da daha saygıyla anılmasını...

alıyorum hemen elime neşteri, narkozu
hiç üzmeden kızlarımı
başlıyorum düzeltmelere!

aslında daha da heyecanlı
çünkü bu -sonradan müdahale-...
kusurları düzeltmek başka bir beceri istiyor;
bunda da uzmanlaşmaya gidiyorum.

zor tabii ilk anda bıçakla dalmak
ama olsun!
daha seksi, daha alımlı,
daha salına salına dolaşsın kızlarım
ve 'babası' da daha saygıyla anılsın.

artık bakire olmasalarda bıçak görmüş kızlarım
yaşamışlıkları artacak, fena mı? !
sonuçta zaten okuyan, okuyacak
üzerinden binlerce kere geçilecek;
bari eli yüzü düzgün olsun.

[GooD aNd EvıL]

Bal gibi de döverim!

Bir gün, iş yerinde kahve molasında
biri diğerine dedi ki:
-Sen hiç 'şiirle adam döven adam' gördün mü?
İşte Ömer bunu yapıyor, ondan okuyorum onu!

oradaydım
duydum, sevindim
ve ekledim:
-Döverim! Bal gibi de döverim!
Hem de zevkle!
hatta ağzını, burnunu bile kırarım
büyük zevkle!
öyle çok hak eden var ki
döverim aslanlar gibi!

diğerinin şaşkın bakışları ilham verdi biraz daha
devam ettim:
-kadın, adam dinlemem dümdüz girerim
zaten bu aralar öyle çok kaşınıyor ki yumruklarım!

eşkiya değilim ki yollara ineyim elimde tüfekle
barbar değilim ki elimde baltayla dalayım kalabalığa
ormanda değiliz ki, zehirli okları saplayım yüreklerine!

klavyemi, parmaklarımı, buz gibi soğuk irademi
ilhamlarımı, kinimi, hiddetimi kuşanırım
sarılırım şiirlere
dalarım hepsine ağız-burun dümdüz

bal gibi de döverim! ..

[GooD aNd EvıL]

Bana ne? !

Tarihten gelen
taşların, duvarların, tabletlerin
üstündeki kanıtlara inanmazmış.
Binlerce yıl öncesinden 2000’leri görüp
ta o zamandan bu zamanı uyaranların,
gönüllerini yıldızlardan toplayıp
düzene sokup,
bilgi olarak tarihe dökenlerin varlıklarını saymazmış.
Yaratan’ı bile kendi dimağınca tanımlarmış,
sınırlara koyarmış,
müziğin ritmine göre kıvırtırmış!

her şeyi kendi bilirmiş,
elle tutmalıymış
gözleriyle görmeliymiş;
bana ne? ! ..

karınca yuvasına sığabilecek bilgisiyle,
bir iğne ile bomlayabilecek
4 yana dağılabilecek sevgisiyle,
sadece yapılı-döşeli yola, kaldırıma,
otomatik çalışan çamaşır makinesine, fırına,
müzik setine
ve plazmasına endeksli şükürleriyle
üzerine bastığı bu topraklara
hatta toprakları da taşıyan Dünya Ana’ya bile
sözünün geçtiğini
hatta onu bile yönettiğini sanırmış;
bana ne! ? ..

gün gelip de
sorduklarında bu toprağa
kaldırımlara, taşlara,
ağaçlara, denizlere, kuşlara
”bu şahıs hakkında neler dersin bize? ” diye
hepsinin birlikte vereceği cevaba bakarım! ..

o güne kadar kendini allamış-pullamış,
adına destanlar yazdırmış,
çığırtkanlar tutmuş,
büyük saygı görmüş
tek bir lafıyla boyunları götürmüş
itibarları sıfırlamış,
ensesi kalınmış;
bana ne? ! ..

[GooD aNd EvıL]

Bando Sezai

Öyle bir koydun, yerleştirdin ki “küfür”ü hayatımıza,
öyle bir teslim ettin ki o bayrağı ellerimize;
dalgalandıra-dalgalandıra
bu köhne, kokuşmuş şehrin sokaklarında
balkonlardan bakanlara sallaya-sallaya
dolaştırmanın ayrıcalığından,
zevkinden, hiddetinden vazgeçemedik!

”küfürlerin”in tadına doyamadık
ve inanır mısın;
öyle ayarında yerleştirdin ki temellerimize
sökemedik bir daha, hatta ihtiyaç duymadık! ?

“küfür”ün bu kadar da “sanat” olabileceğini
nereden bilebilirdik? ..

Vay ki ne vay Bando Sezai!
demek sen ektin bu tatlı zehri köklerimize?
ne diyeyim Abi sana?
”helal olsun! ”..

taşırız bayrağımızı coşkumuzla
sallarız sağa-sola!
yüzümüzde neşe
içimizde o tarifsiz coşku!
erzağımız “küfürlerin” olur en ummadığımız anlarda
hayata gülerek bakarız Bando Sezai!

Öyle bir koydun, yerleştirdin ki “küfür”ü hayatımıza;
sökemez olduk, hastası olduk be Abi!

Seni doğuran o iki yüce insan
Fahiran Teyze ve Arif Dede’ye helal olsun!

Seni seviyorum Bando Sezai! ..

[GooD aNd EvıL]

Bankalar serpiştir

Al beni
kirala, sat, döşe, boz, yap
ekle, çıkart
şekle sok, eğrilt, bük

üzerime şehirler kur
köyleri yık
çiçekleri bile kes gerekirse
saksılara boğ

ama lütfen
araya “bankalar” serpiştir!

al beni
yaz, çiz, okut
şaplak at uyukladığımda
cezalandır 'doğru'yu üstelediğimde!

ama lütfen
araya “bankalar” serpiştir!

[GooD aNd EvıL]

Barbarlar Kralı Savaşbeyi

'Barbarlar Kralı Savaşbeyi'
aydan aya meydan savaşlarına girer
ağır kılıcıyla ne boğazlar keser
kafalar havalarda uçuşur
üzeri kanlarla yıkanır.

ayırt etmeden keser-biçer.
'kitle' iledir meselesi
ve tabii kendi ile...

tek tek bakmaz yüzlere.
korku ile bakan
hırsla, nefretle bakan fark etmez
bütün gücüyle sadece kılıcını sallar.
yemini vardır...
ve köyünde, evinde bekleyenleri...

Zafer için çarpışır, kendi için değil
bu yüzden gözü karadır.
kafaları uçanlar da zafer uğruna ölürler.

'Barbarlar Kralı Savaşbeyi'
uçurduğu kafaları savaş meydanında bırakır.
korkulu, nefretli yüzler peşinden gelmez.
isimleri unutulur
zafer önemlidir.

Bu yüzdendir işte
şaire de, yazara da 'isim-adres' sorulmaz.

[GooD aNd EvıL]

Basarım Zebani ile!

Bunca iyi şeyden bahsettik
soframıza onlarca kere davet ettik
muhabbetin en babasını ettik
yanımıza birbirinden güzel kadınlar aldık
onlara da akıl verdik, gönül verdik.
En çok gülen yüzümüzle seni uğurladık
sıkıntı anlarında yanında bulunduk dostum ama,
yarın öbürgün sahil yolunda
elinde 3’lü çatalı, gözlerinden çıkan cezbedici alevleri
ve oramı-buramı yaka yaka öpen
çatallı dilli bir zebani ile kolkola
sahilin keyfini çıkartırken rastlarsan bana
külahları değişmeyelim!

ya da ver, fark etmez o zaman
ben senin külahını da kolayca takarım!
ama demedi deme bak ha!

geniş tut kabullerini
lekeleme, etiketleme hemen herkesi
ne biliyorsun ki hem en yakınındakinin arka sokaklarını?
hiç girdin mi onun beynindeki o en karanlık odaya? ..

aman ha büyük konuşma
büyük beyanatlarda bulunma
ne kendini, ne başkasını pek de sınırlandırma.

hem sözü gelmişken;
vallahi samimiyim!
o zebaninin dili kor alevden olsa da
yanağımda gezinmesinden kalma o izler
o acı var ya;
hala hoşuma gidiyor yahu!
kalbim çarpmaya başlıyor hiç olmadığı gibi!

Bak demedi deme
büyük konuşma!
en boş anında basarım seni de
kolunda bir zebani ile; görürsün!

[GooD aNd EvıL]

Baş Mimar'a başvur

Hani çok boşalır ya bazen insanın aklı,
hiçbir şey istemez ruhu,
hani yerinden kalkmak, gülmek,
muhabbet bile etmek gelmez ya içinden;
işte o zaman içinden Baş Mimar'ın adını geçir
geçirebildiğin kadar
defalarca...

dene bir kere, ne zararı var? !

Ne kadar yükseltirsen yükselt binanı
Baş Mimar senden iyi bilmez mi seni?
yüklerini, temellerini ve o yükselen yapını?
kaç kat daha çıkabileceğini? ..

istediğin kadar takviye et sonradan o temelleri
kendince,
kasnaklar daya binana dört bir yandan
balkonları içeri dahil et, salonun büyüsün
çatı katını izole et tamamen
ne fark eder?

ruhsatın Baş Mimar'dan olduğunu bilmezsen;
altınlarla beze bütün cepheni
tabelalarla reklamlarını yap binanın hatta
ne fark eder?

hani dilediğin kadar büyüttüğün halde binanı
birgün saplanır kalırsın ya o karanlık noktaya,
barınamazsın ya kendinin bile içinde;
işte o zaman içinden Baş Mimar'ın adını geçir.

çekinme, kimse duymayacak!
rahat ol.
ama dene bir kere, ne zararı var? !

dayanmadan kapına belediye memurları, zabıta
çökmeden binan
kesilmeden faturaların
Baş Mimar'a başvur
göreceksin, ne kolay işin aslında! ..

bırak şimdi karizmanı marizmayı;
dene bir kere, ne zararı var? !