Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Sarayım

Bin bir sitem bakışın,
İçimde od yakışın,
Irmak gibi akışın,
Hele gel de sarayım.

Kapanmayan yaramsın,
Alnımdaki karamsın,
Biliyorum, “ Haramsın.”
Sen, cehennem sarayım.

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Sarhoş

Sövdü, uzun uzun kafiyelerle karısına.
Her sövgüde hicvin ustalaştığını,
Her kahredişte, küstahlaştığını
Neden sonra fark etti.
Sövgüleri övgülere dönüştüremedi,
Riyakarlık ona göre değildi.
İntikam alırcasına geçmişinden,
Bir nara daha patlattı, içceğizden.
Yıkıla yıkıla yolda savruldu.
Kendinin bile anlayamadığı.
Yarım yamalak bir türkü mırıldandı,
Dili damağına dolaştı.
Bir küfür daha salladı, okkalıca.
Karısının ne kendini bıraktı bu kez, ne sülalesini.
Hepsine rahmet okudu, andı yedi ceddini.
Kol saatine baktı, yerinde duruyordu.
Saatin kaç olduğunu göremedi bile.
Onbeş dakikalık yolu, birbuçuk saatte zor yürüdü.
Evine zar zor gelebildi.
Anahtarı aradı uykulu gözlerle.
Bulamadı.
Sesini bu kez yükselterek,
Bir kez daha sövdü uzun uzun kafiyelerle.
Apartman sakinleri de nasiplendiler sövgüden.
Onları anmadan girilmezdi içeri.
Karısı açtı kapıyı, “ Kim O” bile demeden,
Anlamıştı kocasının geldiğini,
Lanet zıkkımdan içtiğini.
“Kör olası yine içmişsin” dedi, sesini yükselterek.
Başka laf etmedi.
Demez olaydı.
Bir küfür de orada yedi yumrukla karışık,
Gözü mor, bahtı karaydı karısının.
Saat sabahın dördüydü.
Yatağına uzandı son bir gayretle.
Karısına seslendi “ gel hadi” diye.
Ne de olsa kocaydı, döverdi de severdi de.
Yatakta, sövgüler, övgüye dönüştü bir bir,
O an riyakar olduğunu anlayamadı bile.
Belki de anlamak istemedi.
Sarılmak istedi karısına, gücü yetmedi
Sızdı kaldı oracıkta.
Dilindeki son cümle….
Övgüyle karışık yine sövgüydü.

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Sebebi Sensin

Saçların; rengini güneşten almış olmalı,
Bunun içindir belki de, saçlarına bakışım.
Bu yüzdendir alev alev yanışım …

Güneşin batışını seyredişim bunun içindir belki de...
Bu yüzdendir, kızılcık şerbetini tercih edişim.
Sebebi…. Sen ve saçların...

Gözlerin; rengini kahve telvesinden almış olmalı,
Bunun içindir belki de, akşamları kahveye gidişim.
Bu yüzdendir, orta şekerli kahve içişim.

Kahve renkli tespihimi bunun için seviyorum belki de.
Bu yüzdendir sana olan bitmez, tükenmez sevgim.
Sebebi…. Sen ve gözlerin…

Tenin; rengini pembe gülden almış olmalı,
Bunun içindir belki de, gonca gülleri koklayışım.
Bu yüzdendir, her şeye toz pembe bakışım.

İncitirim endişesiyle, dalından koparamıyorum,
Bu yüzdendir, her bir çiçeği dalında sevişim.
Sebebi… sen ve tenin.

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Sen

Sen,
Hayalimdeki gerçeksin....
Gerçekte....
Alınyazım.
Alınyazımda... Hasret.
Hasretimde..özlem.
Özlemimde...sevdam.
Sevdamda...türkü.
Türkümde... Bestesin

Kısaca sen;
Bensin...
Ben de....sen...

Keşke sen;
Beni anlayabilseydin...

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Sen Gittikten Sonra

Artık bir şey yazılmaz bu satırlara,
Sen gittikten sonra…
Kalem bile yazmaz oldu bu satırlara.

Artık bir şey söylenmez bu gönüle
Sen gittikten sonra…
Bir başına kaldı buralarda.

Artık durulmaz buralarda,
Sen gittikten sonra…
Gündüz de gece oldu buralarda.

Artık yaşanmaz buralarda,
Sen gittikten sonra…
Hayatın da bir anlamı kalmadı buralarda.

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Sen Gittin

Dünden neler gitti, neler kaldı bugüne,
Yaşanmış, yaşanmamış günler de gitti peşi sıra.
Şimdi bir de sen gittin…
Gözlerim de seninle gitti peşin sıra.

Senden neler gitti, neler kaldı şimdiye,
Hayalin de gerçeğin de gitti, peşi sıra.
Şimdi bir de sen gittin…
Aklım da seninle gitti peşin sıra.

Hatıralardan neler gitti, neler kaldı hatırlanan,
Sevgi de aşk da gitti peşi sıra.
Şimdi bir de sen gittin…
Anılarım da seninle gitti peşin sıra.

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Seni Seviyorum

Söyleyemediklerimi yazmak,
Yazamadıklarımı söylemek isterdim sana.
Ne gökyüzü..
Ne yeryüzü taşırdı
Yazmak ve söylemek istediklerimi.
Gökyüzü kağıt,
Yeryüzü kalem olsaydı,
Yine de sığdıramazdım.
Sığdırabildiğim kadarını kalbime yazdım
Ve şimdi söylüyorum.
Seni seviyorum....

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Senin En Güzel Yerin

“Senin en güzel yerin,
Kahverengi gözlerin...”

Böyleydi bu türkü.
Senden ilham almış yazan...
Gerisini de ben söyleyim...
Sana iki nakarat hediyem olsun.
Gönül pınarın sevgimle dolsun.

Gül, kokusunu teninden almış,
Bülbül sana şakır böyle..
Şair,ilhamını senden almış
Sonsuza dek sanadır bu beste...
Saz, telini sevdandan almış
Ozan, durmadan çalar böyle.

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Sevgidir Bu

Sevdaya düşülmüşse, mum gibi erinmez miydi,
Kapıda, pencerede dört gözle beklenmez miydi
Yürek, onun için atıp, onun için titremez miydi

Bir bakışa, bir gülüşe, can verilmez miydi.
Sevmişsen bir defa, uğruna ölünmez miydi
Yollarına gonca güller serilmez miydi.

Rüyanda gördüğünde, gerçek sanılmaz mıydı
Uyandığında, sabaha kızılmaz mıydı
Görmek için yine uykuya yatılmaz mıydı.

İsmi,taşa toprağa kazınmaz mıydı
Hayali, göklere yazılmaz mıydı
Sevdası, sonsuzluğa taşınmaz mıydı..

Her şeyin ilki güzeldi, iyiydi ama,
Sonu yine de hüsranla bitmez miydi.
Hep, kader kısmet kötülenmez miydi.

Vecdi Murat Soydan

[GooD aNd EvıL]

Son Sözler

Son sözler, son kelimelerdir bunlar,
Dünden söylendi yeterince, yarına kalmadı bir şey
Son çırpınış, son sesleniştir bunlar…
Oysa neler vardı daha söylenecek…
Anlamını yitirdi her bir şey,
Son bir umut. Son bir bekleyiştir bunlar,
Oysa ben hep beklemeye razıydım.
Bazı gerçekler anlamsız da olsa…
Sevgimin bir anlamı vardı.
Altın, çöplüğe de düşse, Sarrafın eline de geçse.
Yine altın değil miydi
Değerinden ne kaybetmişti ki..
Sevgi de nereye düşerse düşsün
Değerli olmaz mıydı sanki.
Sevgiyi yaşayan daha iyi anlardı da,
Nedense, sevgisi yaşatılan duymazdan gelirdi.
Dedim ya, son sözler, son kelimelerdir bunlar.
Şimdi hiçbir şey kalmadı dünden…
Ne bugün ne yarın söylenecek..

Vecdi Murat Soydan