Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

Başı sevgi

Bak efendim bahçe bağa
Ekmek ile aşı sevgi
Lazım olan ölü sağa
Kainatın başı sevgi

Dünya sevgi ile döner
Ateş sevgi ile söner
Severek ölmesi hüner
İnsanların eşi sevgi

Sofradaki yenen aşın
Değirmende dönen taşın
Dünyadaki kurdun kuşun
Hep hayali düşü sevgi

Borani sevgi götürür
Meyveyi sevgi yetirir
Savaşı sevgi bitirir
Kesmez mi dövüşü sevgi

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

Başka güzel yakışmıyor mazime

Dert ortağım gönül yaylam güneşim
Ekmeği aşını neyleyim sensiz
Sıcak yatağımda hayalim düşüm
Dünya talaşını neyleyim sensiz

Akıllanmaz bu gönlümü yorsuns
Seni bana beni sana sarsınlar
İsterse altından mezar kursunlar
Ben mezar taşını neyleyim sensiz

Gözlerin sermayem zülfün hazine
Başka güzel yakışmıyor mazime
Bele yatır beni uyut dizine
Sevda ataşını neyleyim sensiz

Aklım çalışmıyor beynim buruşuk
Düşüm uzak ha yellerim karışık
Olamadık dünya ile barışık
Gönül savaşını neyleyim sensiz

Borani mutluluk kuşumuz öter
Boş rüyalar kuru ha yeller biter
Senin ter kokunu içersem yeter
Suların başını neyleyim sensiz

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

Bayramda dostlardan isteğim

Besmeleyle dolsun sofranın başı.
Küslükleri bitiştirin bayramda.
Gönüllerden koğun gitsin baykuşu.
Bülbülleri ötüştürün bayramda.

Arife günleri konuştur dili.
Bir Fatiha bekler mezarda ölü.
Uzat insanlığa sümbülü gülü.
Dikenleri tutuşturun bayramda.

İnsan olan bir birini kucaklar.
Sevgi barış dolsun köşe bucaklar.
İyi bakın sönmesin ocaklar,
Bacaları tütüştürün bayramda.

Herkesin elinde dürüm olmalı,
Sevgiye barışa yerim olmalı,
Tüm insanlar sarım gürüm olmalı,
İnsanları katıştırın bayramda.

Aşık Borani’yem unutun dünü,
Bayramlar insanın kutlu düğünü,
Kovun gitsin artık öfkeyi, kini.
Sevgi ekin yetiştirin bayramda.

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

Bayramda mezara gittim

Fitne fesat burada kalmış
Hakkı özlerinde bulmuş
Hepsi bacı kardeş olmuş
Ne erkek ne bayanı yok

Hakkı mutaf ca dokudum
Bir bülbül oldum şakıdım
Gönlümce dua okudum
Sağır gibi duyanı yok

Toprakla karışmış özü
Ölçülü diyorlar sözü
Hepsinin de doymuş gözü
yarım adım kayanı yok

Mevlam etmiş nazarını
Silmiş okur yazarını
Kurmuşlar dost pazarını
Hiç kimsenin ziyanı yok

Borani kurulu site
Kimse demiyor git öte
Ne mafya var nede çete
Bir birini soyanı yok

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

Ben aradığımı insanda buldum

Ben dünyaya sevmek için gelmişim
Sevgisiz saraya kurulmamki ben
Ben allahı insanlarda bulmuşum
Gidip başkasına sarılmam kiben

Ben insanım insanlara eserim
Cehaletten muhabbeti keserim
Ben bana darılır bana küserim
Elin hatasına darılmamki ben

Ben bana padişah ben bana vezir
Başka yerde gezip olamam rezil
Ben ne aradıysam kendimde hazır
Gidip başka yerde yorulmamki ben

İnsan cüsüm cüsüm yer kısım kısım
Ben bana düğürüm ben bana hısım
Ben bana düşmanın ben bana hasım
Elin oku ile vurulmamki ben

Borani ölmeden ölürsen yeter
Sen kendi kendini bilirsen yeter
Aradığını sende bulursan yeter
Gidip başkasından sorulmamki ben

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

Ben bozkırın ozanı sen istanbul hanımı

Gönlüme ferman olsun iki satır yazda at
Senin olsun bu beden mezarımı kazda at
İstermisin merihten istersen aydan uzat
Ellerin ellerime son bir defa dokunsun
Gözlerin gözlerimde selalarım okunsun

Ömür bitti gidiyom seneler aylar derken
Kalbime bir ışık yak kandilleri sönerken
Beni yalnız bırakma mezarıma girerken
Ellerin ellerime son bir defa dokunsun
Gözlerin gözlerimde selalarım okunsun

Ben boz kır ozanıyım sen istanbul hanımı
Yazdığın şiirlerle yakıyorsun canımı
Çıldırmış yüreğimden silemezsin anımı
Ellerin ellerime son bir defa dokunsun
Gözlerin gözlerimde selalarım okunsun

Ellerde kazma kürek toprağım yarılırmadan
Helallaşıp ayrılak küsüşüp darılmadan
Bir daha uzat elin kefenim sarılmadan
Ellerin ellerime son bir defa dokunsun
Gözlerin gözlerimde selalarım okunsun

Boraniyem ozanım asla boş kalmaz yerim
Gelirken sevgi dedim giderken sevin derim
Bilmem nasıl ayrılam meleykem ilham perim
Ellerin ellerime son bir defa dokunsun
Gözlerim gözlerinde selalarım okunsun

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

Ben bu dili keser yere atarım

Dostum ile viranede yatarım
Dostluklar gerçeği bulacak ise
Arif pazarında pula satarım
Sözlerimden hikmet alacak ise

İnsanlar kin kibir riyayı atsın
Sevginin barışın yolunu tutsun
Yakın beni külüm savurun gitsin
Yaralara merhem olacak ise

Cahil olan zaten anlamaz beni
Hayası bozuklar dinlemez beni
Bura kın insanlık çiğnesin beni
Sonunda gerçeği bulacak ise

Borani'yem müşteriye satarım
Arif ile malı mala katarım
Ben bu dili keser yere atarım
Eğer gönülleri kıracak ise

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

Ben çok aşık gördüm

Ben çok aşık gördüm görmez varlığı
Güneşi bıraktı aycı oldular
Adet edindiler sahtekarlığı
Yalan kervanına taycı oldular

Düşmana dik başlı dostu saymadı
Çalışıp ta taş üstüne koymadı
Kendi emeğini yiyip doymadı
Yetimin hakkına paycı oldular

Sevdim dedi gönlünü bir etmedi
Hamları has küfrünü sır etmedi
Gözünü kör kulak sağır etmedi
Verdiği ikrardan caycı oldular

Borani kurbanım okur yazara
Etek öpüp alıştılar azara
Giremedi arif ile pazara
Vali konağına çaycı oldular

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

Ben Şairim Yarenler

Ben hiç su içmedim şadırvanlardan
Ne İsa’yla ne Musa’yla
Haç da çıkarmadım günah da çıkarmadım
Kandillerde ağladım kadersizliğime

Sevdanın altın çığlıkları düştükçe yüreğime
Yumrukladım döşümdeki kara sevdaları
Ben ayrılığın yürek yarasını taşıdım
Kalbe saplanan bir Çerkez kaması gibi
Ben şairim yarenler

*******im kafiyelere tutsak
Gündüzlerim hecelere gebe
Ben sevdanın yürek yarasını yaşadım
Kara sevdalar terk etse de beni
Hep karası kaldı anlımda
Uzak doğunun çıkmaz mürekkebi gibi
Ben şairim yarenler

Ne kadar yaşadım nereye kadar yaşadım
Orasını bilemem
Yaşamak bir soluktan ibaretse
Yaşadık işte
İhanetler zincirinde yaşadım ben
Benim sevdalarımın ömrü kısa oldu
Sevsem de korkarak sevdim
Onun için ağız dolusu gülmedim ben
Timsahların göz yaşlarına güldüm
Basmadım yılanların kuyruğuna
Engereklerin başlarını okşayarak yaşadım,
Ben şairim yarenler

alda koy yüreğimi sevda masasına
gör bak nasıl çırpınıyor
güvercin yavrusu gibi
tusunami gibi geliyor gönül dalgalarım
cemre rüzgarları gibi esiyor
yangınlar içerimde
kıyametler kopuyor gönül tünelimde
ben sevdikce öldüm
öldükce sevdim
zaman kırıntıları arıyorum parke taşlarında
ben şairim yaranlar


Bu hayat denilen rüyanın
Neresinde uyanırız bilinmez
Savurur ayrılık rüzgarları
Bir düşün uzayına
Zamana kelepçe vururum
Yedi kat yerin altında

Gel sen de gel
Sen de alışırsın
İhanetler zincirinde yaşamaya
Benim dergahımda öğrenirsin
Bir sabretmeyi
Bir de karşılıksız sevmeyi
Ben şairim yarenler

Halil Çimen

[GooD aNd EvıL]

Ben yeniyılı güller içinde bekledim

Ben seni turnaların kanadında bekledim
Bülbül yuvasında bekledim
Güller içinde diller içinde bekledim

Sen güzelliğin yarışında
Sevginin barışında yoksun

Sen savaş uçaklarının kanadında
Sevginin inadında geliyorsun
Sen takların paletlerinde
Savaş aletlerinde geliyorsun

Sen sevginin barışında
Sen güzelliğin yarışında yoksun

Yara aldı sevgi bağı
Çoğu öldü gençlik çağı
Kan kokuyor orta doğu
Savaşın elinden şaşmış
Dalına füzeler düşmüş
Can çekiyor orta doğu

Kurulmuş saraya hana
Doymuyor cellatlar kana
Bunlar yakışmaz insana
Kan kokuyor orta doğu

Borani kendi halinde
Hakkı zikreder dilinde
Kelamı kadim elinde
Kan okuyor orta doğu

Ne anladın gülmü bıraktın arkanda yeni yıl
Bosnada ırzına geçilen kadınlar
Sarılmayan yaralar
Bumu insancayaşamanın adı
Yüz kere lanet olsun lanet olsun be

Halil Çimen