Mehmet Atar

[GooD aNd EvıL]

Neye yarardı

Renkleri yaratan yüce Allahım
Gözü yaratmasa neye yarardı
Işığı verince göz gördü amma
Özü yaratmasa neye yarardı

Akıl olmasaydı öksüzdü ilim
Tezgah bulunmasa dokunmaz kilim
Çabalar dururdu ağzımda dilim
Sözü yaratmasa neye yarardı

Göze değer verir gözün bakışı
Deryayı doldurur suyun akışı
İnişe karşılık vermiş yokuşu
Düzü yaratmasa neye yarardı

Ya doğruyu söyle ya konuşma sus
İnsanlığın gereğidir bu husus
Yalnızlık sadece Allaha mahsus
Sizi yaratmasa neye yarardı

Ataroğlu’m asla değişmez gerçek
Eğer elindeyse ömrü geri çek
Var olanda var edeni görecek
Bizi yaratmasa neye yarardı

[GooD aNd EvıL]

Oğul

Her an yüreğimin orta yerinde
Hissederim seni özlerim oğul
Üstü incecik kül sanma derinde
Hemen alevlenir közlerim oğul

Hasreti bölerim yele veririm
Yağan yağmurlara sele veririm
Sazıma söylerim tele veririm
Kalanı içime gizlerim oğul

Aklıma gelince gençlik çağlarım
Bir ucunu yine sana bağlarım
El yatınca doya doya ağlarım
Ondan çapaklanır gözlerim oğul

Uyku tutmaz ben mazi deşerim
Hayalime resimleri döşerim
Ah çekerim yine halsiz düşerim
Sabah isyan eder dizlerim oğul

Ataroğlu’m şiir yazar ard arda
Görüşürüz şükür telefon varda
Birkaç görüntün var bilgisayarda
Dönerim dönerim izlerim oğul

[GooD aNd EvıL]

Oğul izin var

Elimle bıraktım seni gurbete,
El bilmez ki yüreğimde sızın var.
Küçükten yerleştin dert teknesine,
Alevlenir, küllenmeyen közün var.

Ankara’da bundan sonra çok işin,
İşlerini ince ince dök düşün,
Çok şey dedi ayrılırken bakışın,
Güvenirim bozulmayan özün var.

Hayal ettim seni doldum da taştım,
Tepelerin doruğuna ulaştım,
Bugün yaylaları sensiz dolaştım,
Silinmemiş tozlu yolda izin var.

Bitmez âşıkların gönül yarası,
Demek gelmiş ayrılığın sırası,
Babandan devir aldın sen bu mirası,
Gurbet elde çalınacak sazın var.

Ataroğlu’m ben oğlumu özlerim,
Dert yüklüyüm, çekmez oldu dizlerim,
Sağ oldukça gözetirim, gözlerim,
Çok şükreyle ekmeğin var, tuzun var.

[GooD aNd EvıL]

Olmayabilir

Her gününü son gün gibi bilmeli
Senin için yarın olmayabilir
Gönül aynasını her an silmeli
Yarına da fırsat kalmayabilir

Yaşa hayatını hep bile bile
Katma sohbetine yalanla hile
Dostu uğurlarken helallik dile
Bir daha geriye gelmeyebilir

Acıya tatlıya katılmalıdır
Hayat kantarında tartılmalıdır
Cesaret eyleyip atılmalıdır
Şans her zaman kapın çalmayabilir

Baş kaldırsan sema, ayak bassan yer
Cirmin ne kadardır düşünsen eğer
Verdiğin nimeti Allah için ver
Belki Hızır çıkar almayabilir

Dünyadayken geçebilsek sırat’ı
Hayatın kuralı bazen çok katı
Hesaplı yaşamak gerek hayatı
Dolu almaz, boşta dolmayabilir

Ataroğlu’m yansın bunca suçuna
Pişmanlık duygusu düşmüş içine
Ak düşürür sakalına saçına
Azrail’de haber salmayabilir

[GooD aNd EvıL]

Öğretmen

Karanlığa bilginle,
Işıyorsun öğretmen.
Cehaletten kurtarıp,
Coşuyorsun öğretmen.

Çaresini biliyor,
Derde derman oluyor,
Sevgi ile doluyor,
Taşıyorsun öğretmen.

Korku, ürkü yok sende,
Bu can durdukça tende,
Bayrak elde en önde,
Koşuyorsun öğretmen.

Ettin yeminle ahit,
Mezarın buna şahit,
Vatan uğruna şehit,
Düşüyorsun öğretmen.

Okula gelişinde,
Dersleri bilişinde,
Çocuğun gülüşünde,
Yaşıyorsun öğretmen.

Ataroğlu’m anarken,
Yunus ile yanarken,
Mevlâna’yla dönerken,
Pişiyorsun öğretmen.

[GooD aNd EvıL]

Perde

Aç kapat gözlerini
Kara perde ak perde
Bakmasını bilene
Açılıyor çok perde

Zaman içinde zaman
Göz var gözden çok yaman
Gelince kutsal ferman
Saklandı ki yok perde

Emir ondan buyrulur
Et kemikten ayrılır
Gün geceden sıyrılır
Seçilir berrak perde

Ne çölde ne vahada
Sitretül Müntehada
Gidecekti daha da
Gerildi yasak perde

Felek zamanı derer
Saklambaç sona erer
Eller üstüne serer
Bir avuç toprak perde

Ataroğlu’m sızılar
Alnımda ki yazılar
Ruhum huzur arzular
Örtülürse pak perde

[GooD aNd EvıL]

Saçıyın telinden

Kollarıma kelepçe
Vur saçıyın telinden
Yollarıma tuzağı
Kur saçıyın telinden

Gün ısıtsın havayı
Gelince Nisan ayı
Kuşlar gibi yuvayı
Ör saçıyın telinden

Şöyle salın bakayım
Kara kına yakayım
Sazıma tel takayım
Yar saçıyın telinden

ATAROĞLUM al payım
Gül gibi koklayayım
Koynumda saklayayım
Ver saçıyın telinden

[GooD aNd EvıL]

Saklısın

Elimde tutamam, gözle göremem,
Hudut çizilmeyen ilde saklısın.
Tarif edip göz önüne seremem,
Adını söyleyen dilde saklısın.

Sensiz hayat biter, kainat durur,
Senin yokluğunda beslenir gurur,
Ağaç çiçek açmaz, yapraklar kurur,
Meyveleri sunan dalda saklısın.

Gülümsersin sana doğru gülene,
Nazlanırsın gözyaşını silene,
Görünürsün bakmasını bilene,
Yaratılan her güzelde saklısın.

Bütün güzellikler senin eserin,
Seyyar geziyorsun, bellisiz yerin,
Kerem’de Aslı’sın, Ferhat’ta Şirin,
Leyla’da, Mecnun’da çölde saklısın.

Kin ile nefreti taş görür Yunus,
Seni bilmeyeni boş görür Yunus,
Yaratan’dan ötrü hoş görür Yunus,
Mevlâna çağrısı gelde saklısın.

Kimini güldürdün, kimini üzdün,
Koca Nesimî’nin derisin yüzdün,
Mansur’un kanıyla Ene’l- Hak yazdın,
Akıl almaz nice hâlde saklısın.

Aklı var olanlar bilmeli bunu,
Kulluk gerçeğinin başıyla sonu,
Âlemden âleme taşırsın onu,
Hakk’a yakın olan kulda saklısın.


Yakıp ateşinde pişiren de sen,
Kaynatıp kaynatıp taşıran da sen,
Veysel’i yollara düşüren de sen,
Derya gibi ol gönülde saklısın.

Kurda koyunları güttürmüştün ya,
Yusuf’u zindana attırmıştın ya,
Yunus’u balığa yutturmuştun ya,
Musa’yı taşıyan Nil’de saklısın.

Kainatta var oluşa sebep sen,
Gönüllerde bir oluşa sebep sen,
Yaradan’a yâr oluşa sebep sen,
Son peygamber Hak Resul’da saklısın.

Yaşayanlar tek tek geçer sıradan,
Ömür biter, o da göçer buradan,
Bir emriyle var eyliyor Yaradan,
Hakikata giden yolda saklısın.

Yüklü tarihin şanın taşıyan,
Gelecek nesilin canın taşıyan,
Nice şehidimin kanın taşıyan,
Hem yıldızda hem hilâlde saklısın.

Ataroğlu’m seyreyliyor resminde,
Canında canısın vücut cisminde,
Rabbimiz’in doksan dokuz isminde,
Elifte saklısın dalda saklısın.

[GooD aNd EvıL]

Sanıyorsunuz

S A N I Y O R S U N U Z

Yarasa gecede uçuyor diye
Güneşi bilmez mi sanıyorsunuz
Çirkinliğin arkasında gizlenen
güzellik olmaz mı sanıyorsunuz

Her şeye tek yönlü vermeyin karar
Bazen bu kararlar veriyor zarar
Onunda sevinci göz yaşları var
Timsahı gülmez mi sanıyorsunuz

Yaktı yudu varlıkları pakladı
Kimini karattı kimi akladı
Bedenleri kucağında sakladı
Dünyayı ölmez mi sanıyorsunuz

Kimi vardır gıda alır havadan
Kim davacı olur böyle davadan
Aslan av yaparken yüce Mevladan
İznini almaz mı sanıyorsunuz

Dağlar dağa duman yollar sis yollar
Çobanıyla çiçek yollar süs yollar
Kuşlarıyla türkü yollar ses yollar
Selamı salmaz mı sanıyorsunuz

ATAROĞLUM hayat hayal ve rüya
Bu kainat hiç yatar mı uykuya
Nağmeler yaparak dönerken dünya
Sazını çalmaz mı sanıyorsunuz

[GooD aNd EvıL]

Santranç 1

Ehli bilir gam çekmeyi gel sen onu bülbüle sor
Gam çekmeyi bilmez sanma yayladaki sümbüle sor
Gel sen onu yayladaki yamaçlardan sual eyle
Bülbüle sor sümbüle sor sual eyle bir güle sor

Gönül çıkıp yaylalara kavuşursa bir rahata
Yaylalara yarini al yalnız gitme yapma hata
Kavuşursa yalnız gitme bindir onu doru ata
Bir rahata yapma hata doru ata düldüle sor

ATAROĞLUM razı idim alnımda ki yazılara
Razı idim gece gündüz yatırmayan sızılara
Alnımda ki yatırmayan çile çeken kuzulara
Yazılara sızılara kuzulara her hale sor