Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

A gülüm

Aşk şerbetin içerek gönülden sevdim seni
Sevmeyerek hançerle vurma güzelim beni
Yıllar oldu, sakladın al yanakta buseni
Olur mu bu kalpsizlik, söyle bana a gülüm

Senin için başımı ateşlere atmışın
Dayanılmaz aşkını hep kalbimde tutmuşum
Manalı bakan gözden kanlı yaş akıtmışım
Ebedi akmasını ister misin a gülüm?

Kalpte temel bağlamış aşılmaz aşk sınırı
Daha çok gencim amma, sanki hayatım yarı
Ateşlendim, yanarım, seyrime dalsan bari
Boşaltsan denizleri sönmez artık a gülüm.

Kurduğum hayallerde bütün seni yaşattım
Hiç farkında olmadan bu çılgın aşka çattım
Gece rüyalarımda, dost göründün, aldattın
Kara günde dost olmak istemedin a gülüm.

Hiç aklımdan çıkmıyor,rüyamdaki gülüşün
Unutulur şey değil, hayalimde duruşun
Şu yaralı kalbime hançerleri vuruşun
İnsafsızlık değil mi anla bunu a gülüm.

Hayatın enginine dalıyordum rüyamda
Mesut bir gün yaşayıp coşuyordum bu anda
Bir cennet görüyordum, çevremde her yanımda
O cennetin hurisi yalnız sendin a gülüm

Bir motora binmiştik, giderken adalara
Candan önem vermiştik, eski hatıralara
Dünyalar versem azdır, o tatlı anılara
O tatlı günlerimi unutamam a gülüm.

Bitti tatlı anılar, uyandım,sona erdi
Aşk denen viranede, baykuşlar ötüverdi
Dermansız bir hastayım sebebi özlemindi
Aşkından hastalandım gidiyorum a gülüm.

Son yolcuyum göründe bakayım doya,doya
Son olarak dalayım senle derin uykuya
Eller sahip olmuşlar sendeki selvi boya
Muradına ermeyen aşık oldum a gülüm

emekli em. müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Acap neden dost değiliz bize biz

Acep neden dost değiliz,bize,biz
Sözümüz bir başka,başka zikrimiz
Bizi yönetmiyor kendi fikrimiz
İ.M.F. ye bağlanmışız kalmışız

Düşman olur, dostça selam verdiğim
Beni şok ediyor,görüp bildiğim
Arap saçı gibi, her şey kördüğüm
Kaplumbağa hızı bir yol almışız

Her gün çoğalıyor insanlık kaybı
Küçüğe sevgi yok,büyüğe saygı
Düşünen kafamı,almış bir kaygı
Olup bitenlere şaşıp kalmışız

Ermez böyle selamete başımız
Keder,dert,üzüntü, oldu aşımız
Çirkef emellere hizmet işimiz
Ateşe sokulan maşa olmuşuz

Oluşur mu,düşünceye de hürmet
Kaç yıl bunu özleyecek bu millet
Akılsız baş bize, en büyük illet
Acı kazanında pişer olmuşuz

Sorunlar hücuma geçtiler birden
Şu gönlümüz sıyrılır mı kederden
Kalkmaz bu gidişle sırtımız yerden
Sorma sonumuzu hep tuşa gelmişiz

Cemiyet içinde bir yerimiz yok
Doğrular azaldı,namert ise çok
Övünçle sunacak eserimiz yok
Bunca yıl dünyada, düşe dalmışız

Hep emanet edilmişiz Allah’a
Mağdur’i doğruyu söyler vallaha
Bulunmadı kurtaracak bir deha
Dolunu yerine boşu bulmuşuz

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Acılar

Hoş görü ile bakıyorum hayata
Hataları iyi niyetle karşılıyorum
Hep iyimser düşünüyorum
İyi yönleri ile değerlendiriyorum
Yinede hafiflemiyor kederim
Gün güne artıyor endişelerim
Nedenleri çözemiyor
Üzülüyorum.

Kahrediyorum kendi kendime
Kişiler var, nasihat dan almıyor
Kişiler var, bir kenarda kalmıyor,
Yetkililer mahiyetine hakim olmuyor
Siyasi isteklere karşı koyamıyor
Olmuyor
Olmuyor
Olmuyor
Acılarla dolmuş gönlümüz
Yüklenmişiz acıları
Acılar baş tacı olmuş
Sinelere gelip oturmuş
Kovsam kovulmuyor
Acılar karın doyurmuyor.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Acımazlar gurbet ilde

Acımazlar, gurbet ilde, yad ele
Gurbete git,birde, garip ol hele
Çırpınman,didinmen, hepsi nafile
Sen gidersin,çile gelir, dert gelir
Yılların sonunda bir hasret gelir.

Tanıyanın olmaz,dostun bulunmaz
Serilip yatacak,postun bulunmaz
Artık bir amacın, bir kastın olmaz
Düşündükçe, keder gelir, dert gelir
Artık geri dönmek bile,zor gelir

Bir topluma, üye bile yapmazlar
Zaten gülmemişsin,hiç ağlatmazlar
Düşersen, elinden bile tutmazlar
Ağladıkça sel misali, yaş gelir
Hatırına sıla gelir, eş gelir.

İstersin ki,annen açsın kucağın
Baban, şefkat ile donatsın bağın
Olsun dersin, belirli bir otağın
Dersin amma, köhne hayat ters gelir
Sonu görünmeyen hicran,yas gelir.

Kara günde, kara yaslı olursun
Kederlenir, ele kalem alırsın
Bir mektup yazarsın, oyalanırsın
Mektubuna cevap bile, boş gelir
Ahenk ile meçhulden bir, ses gelir

Haline hiç yazık diyen bulunmaz
Çok çekti de,ezik diyen bulunmaz
Bahtı kara, yazık diyen bulunmaz
Beklenmedik anda, sadık dost gelir
Ecel ruhun, toprak canını alır.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Aciz insanlarız hepimiz

Aciz insanlarız hepimiz
Zamanı tutamayacak kadar.
Zevksiz insanlarız her birimiz
Çalışmaktan haz duymayacak kadar.
Korkağız, inkar edemeyiz
Bilgiden kaçacak kadar.

Tembeliz
O derece sorumsuz,o derece günahkar
İşten kaçacak kadar.
O derece duygusuz,o derece hissiziz
Gülüşlerde ızdırabı anlamayacak kadar.
Gaflet bir yorgan gibi serilmiş üstümüze
Bir birimize gülecek kadar.
Beyaz bayrak sallamışız tembellik ordusuna
Azimsiz olacak kadar.
İnsanım derken utanıyorum
Sorumsuzluk içinde teslim olduk tabiata
Yuh çekilecek kadar

Yusuf değirmenci emekli em.müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Aç şehir

Bir yanda ufuk,ufuk mutluluk
Bir yanda gün batımları kara
Bu şehirde acıyan,üzülen yok
Aç dolaşan adımlara.
Sokak,sokak aç ANKARA.

Yıldız tepede
Ak tepede,şen tepede
Tepe,tepe açlık her evde, her ailede
Kimileri madden aç
Kimileri manen aç
Çokları sevgiye muhtaç
Katlanılır açlıklara.

Bu şehirde
Erkeğe aç kadınlar
Gözü aç dolaşanlar
Midesi boş olanlar
Gerçeğe muhtaç kalanlar
Herkesin bir açlık gösterisi var.

Işık,ışık sokaklar
Kat,kat bindirilmiş binalar
Anakaradaki açlığı anlatıyorlar
Bu şehirde herkesin bir açlık gösterisi var
Rastlamak mümkün değil tok adımlara
Umut gün batımları gibi kara.
Bu şehir başkent ANKARA.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Adalet Nasıl Gerçekleşecek?

Güçlü kollar bağlanırsa dedikodu ipleriyle
Yetki,haklı bileklerde kelepçe ise
Sorulamazsa duçarlığın nedenleri
Bürokrasi korursa ispiyon ağızları
Ve gerçekler araştırılmazsa
Doğru doğruluğunu nasıl ispat edecek?

Hiçe sayılırsa çırpınışlar
Aldırış etmezse taktir edici olan
Verilmezse hak edenin hakkı
Ezerse hor bakışlar dürüst düşünceleri
Ve gerçeği söyleyen dudak kilitlenirse
Gerçekler geleceğe nasıl iletilecek

Sebepsiz yapılırsa şahsa baskılar
Fırçalamak için aranıyorsa kusur
Vermeden almayı amaçlarsa zihinler
Savunmanı yapmana imkan verilmezse
Amirlerin kadı kesilirse başına
Adalet nerde,nasıl gerçekleşecek.


Yusuf Değirmenci
Emekli Em. Müd.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Adalet terazisi taratar günahı

Adalet terazi günahı tartar
Terazi ayarlı,tartan hatalı
Yargıcın kılıcı yırttıkça yırtar
Kılıç keskin amma, yırtan hatalı

Asla olmaz mağdurların muradı
Kişi günah işler, suç olur adı
Onu yargılarken,insafsız kadı
Yalan,dolan,suçu örten hatalı.

Duçar ahvalini anlatıp durur
Güçlü,teraziye dirhem doldurur
Hassas terazide denge bozulur
Bu tartıya hile katan hatalı.

Nasıl verilecek,haklının hakkı
Menfaat ateşi,vicdanlar yaktı
O güçlü çelmeler,güçsüzü yıktı
Çıkar leşi diyen, sırtlan hatalı.

İsyan kasırgası eser beynimde
Kelimeler diziliyor dilimde
Oyuncak misali,güçlü elinde
Maşa olan,yağcı insan hatalı.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Adalette denge bozulur ise

Tükendi sabırlar taştı taşacak
Terazi bu hakkı nasıl tartacak
Haksızlıklar hepimizi yutacak
Adalette denge bozulur ise
Davalar yıllarca uzar giderse

Düzenbazlar yine canlar yakacak
Yapılanlar insanlığı yıkacak
Mağdur çaresizce boyun bükecek
Adalette denge bozulur ise
Davalar yıllarca uzar giderse

Ne yakınmak,ne sızlanmak kar olur
Hakkı tartmak bir o kadar zor olur
Gerçek ortadayken insan kör olur
Adalette denge bozulur ise
Davalar yıllarca uzar giderse

Tıka basa dolaplarda dosyalar
Bakılmamış, toz ve toprak sayfalar
Haksızlık yapacak bilen haytalar
Adalette denge bozulur ise
Davalar yıllarca uzar giderse

Kaç yıl oldu bir kararı beklerim
Günüme gün, yılıma yıl eklerim
Boşa mı gidecek tüm emeklerim
Adalette denge bozulur ise
Davalar yıllarca uzar giderse

Kaç ay, kaç yıl var ki karar çıkmaya
Hakimlerde başladılar bıkmaya
Başka sebep yoktur umut yıkmaya
Adalette denge bozulur ise
Davalar yıllarca uzar giderse

Bu acıyı tatmayanlar anlamaz
Bu dert ile yatmayanlar anlamaz
Bu özlemle bitmeyenler anlamaz
Adalette denge bozulur ise
Davalar yıllarca uzar giderse

Haksızlar hukuku alıp yırtarlar
Mahkemeler dolup,dolup taşarlar
Geleceğe güveni de yıkarlar
Adalette denge bozulur ise
Davalar yıllarca uzar giderse

Kıssa pek çok, alınacak hisse yok
Haksızlığı giderecek yasa yok
Mağdur edenlerde hiçbir tasa yok
Adalette denge bozulur ise
Davalar yıllarca uzar giderse

Hakime karışan neden çoğalır
Çaresiz çırpınan beden çoğalır
Dünyadan zamansız giden çoğalır
Adalette denge bozulur ise
Davalar yıllarca uzar giderse

Sanmayın ki çaresine bakılır
Mağdur edilenler her gün çoğalır
Yer, yerinden oynar Dünya yıkılır
Adalette denge bozulur ise
Davalar yıllarca uzar giderse

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Adam sandık yanılmışız yanıldık

Başımıza taç eyledik sizleri
Adam sandık, yanılmışız, yanıldık
Sefalete gark ettiniz bizleri
Adam sandık, yanılmışız,yanıldık

Bu millete vekil seçtik, gittiniz
Sonra türlü kötülüğü ettiniz
Huzuru yok edip, nifak ektiniz
Adam sandık, yanılmışız,yanıldık

Lehinize çıktı kararnameler
Adam kayırmalar ve neler,neler
İlden ile sürdürmeler sürmeler
Adam sandık, yanılmışız, yanıldık

Baş diye seçmiştik siz taş çıktınız
Dolu sanıyorduk hep boş çıktınız
Çatı,çatı hayalleri yıktınız
Adam sandık, yanılmışız, yanıldık

İçimize, sığmaz oldu öfkeler
Yoksulluk yuvamda yüzüme güler
Aç yatıp ta, tok kalkmayı kim ister
Adam sandık, yanılmışız, yanıldık

Seçilenler halimizden anlamaz
Baskıdadır bürokratlar dinlemez
Hak,hukuk,eşitlik hiç gözetilmez
Adam sandık, yanılmışız, yanıldık

Adamına göre, tutum davranış
Çıkar çizgisine doğru bir finiş
Ön plana çıkar siyasi görüş
Adam sandık, yanılmışız, yanıldık

Ermek için, en güzele doğruya
Güven duyduk, vurur diye eğriye
İhanet kaması saplı sağrıya
Adam sandık, yanılmışız, yanıldık

Vekiller, çıkıp da, gık diyemiyor
Meclis kürsünden hak diyemiyor
Lider suntasına, yok diyemiyor
Adam sandık, yanılmışız, yanıldık

Fedakarlık dendi, kemeri sıktık
Azınlık sefada, çok çile çektik
Yalan söylendiğin ne bilecektik
Adam sandık, yanılmışız, yanıldık

Sıkıntılar yuva yapmış içime
Tekmeler vurulur, durur kıçıma
Umut ettik bir daha ki seçime
Adam sandık, yanılmışız, yanıldık

Uyanmalı artık, uyuyan çoğul
Partiler bir spor kulübü değil
Ben asılım, vekil isen sen eğil
Adam sandık, yanılmışız, yanıldık

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ağla bebek ağla

Ana rahminde başladı yaşamın
Doğduğunda tanıdın hayatı
İlk nefes alışında başladı mücadelen
İlk arzuladığın bir sıcak sevgi
İlk aradığın memeydi annenin sinesinde
İlk işin ağlamak oldu
Ağla bebek ağla
Ağlamakta haklısın.

Büyüdüğünde,o sevgiyi bulamayacaksın
Anne sinesinde kalmayacaksın
Gök yüzü tanıklık edecek ızdıraplarına
İlk gördüğün yüzü hatırlamayacaksın
Ağlamaların,sızlanmalara dönüşecek
Annen olmayacak yanında
Uzaklardan seyredip üzülecek
Elinde değildi dünyaya gelişin
Gidişinde elinde olmayacak.

Bakabildiklerine değil
Görebildiklerine kızılacak
Ninniler söylendi uyuman için
Gündüzleri bakman önerilecek
*******i uyuman istenecek.

Gözlem,gözlem görürsen gerçekleri
Engellersen fesat,nankör emelleri
İki maşa sokulacak öfkenin ateşine
İnsan kılıklı maşalar takılacak peşine
Ne evine huzurlu gidebileceksin,nede işine
Hem çevrene ketumlaşacaksın,hem de eşine
Kuşku örümcekleri saracak beynini
Kuşkular kemirecek iradeni
İstemeyecekler
Gölgeleyecekler
Gerçekleri görmeni.

Yıkamazlarsa iradeni
Sindiremezlerse seni
Planlar yapılacak
Maşalara talimatlar yağacak
Pusular atılacak yollarına
Ölmeni isteyecekler,ölmeni

Doğuşun gibi ısrarlı ol
İlk nefes alışın gibi kararlı
İlk meme arayışın gibi çözünler ara
İlk hayat mücadelene başladığın gibi
Sarsılmaz iradeni çak duvara
İlk gün ağladığın gibi korkusuz
Anlat bildiklerini
Anlat gördüklerini
Anlat haykıra,haykıra

Dur denilebilmesi için dalkavuklara
Ders verilebilmesi için maşalara
Dizgin vurulması için ihtiraslara
Sorunlara çare ara
Önder ol,çoğunluklara
Dost ara, yandaş ara
Çoğunlukları yönlendir doğruluklara
Ara ki
Gelecek kavuşsun aydınlıklara
Aydınlık ufuklara.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ağlama bacım ağlama

Ağlama bacım ağlama
Ağlama düşkünlüğüme
Akıtacaksam göz yaşlarını
Sevinçten yaşarsın gözlerim.
Bizler Türk askeriyiz
Can feda vatan uğrunda

Yo,yo,yo, sakın sizde ağlamayın
Yazık olur gözlerine.
Ben acınacak biri değilim
Üzülme,ağlama, ölecek diye
.Biz ülkenin bekçileriyiz
Bir ölür, bin diriliriz biz
Sonunda

Bir gün sevinçten yaş dökecek gözlerimiz
Kalkacak kaygılılarmız
Huzursuzluk kalmayacak yaşamda
Hain kurşunlar kıymayacak kimselere
Uzakta değil uzanacağımız umutlar
Çok yakında
Mücadelemizin sonunda
Şafak ağardığında
İşte orda

Ben yeneceğim üzüntülerimi
Sileceğim öfkemi
Herkes gibi güleceğim
Olsam bile mezarda.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ah baba ah

Ah baba ah
Sev ki, sevilesin derdin
Sevmeyi öğütlerdin
İnsanları sevmeyi öğretirdin.
Şimdi başka davranışlar görüyorum
üzülüyorum
Düşünüyorum

Neler,neler görüyorum hayatta
Sen bana bahsetmedin, karanlık çehrelerden
Anlatmadın ihtirasları
Hep toz pembe çizdin ufukları
İnsanlığı menfaatlere kurban edenlerden
Hiç söz etmemiştin
Bunlarla savaşmanın yollarını
Ve nasıl savaşılacağını öğretmemiştin
Sakın hayır deme bana
Tabi ki kızamam sana
Benim kızgınlığım aldatılmama
Kızıyorum,kızıyorum
kandırılmama.

Ah baba
Seni ne çok seviyorum
Sevdiğim kadarda sinirleniyorum
Neden,niçin diye sorma
Aldatılmışlığım gidiyor ağrıma
Diğer babalar ne öğretti oğullarına
Senin öğrettiklerini göremiyorum
Topluma giremiyorum
Aldatılıyorum kandırılıyorum
Taş basıyorum bağrıma
Ağrıma gidiyor ağrıma

emekli em. müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ah o cocukluk yıllarım

Keşke geri gelse çocukluk yıllarım
Aynı bilgileri hecelese hocalarım
Kanunlara,nizamlara itaatten bahsetseler
Hak adalet duygusunu ruhuma sindirseler

Keşke babamın sözlerini dinleyebilsem
Ben yine o sözleri doğru bilsem
Yine sevgiden saygıdan söz etse
Küçüğü sev büyüğe saygılı ol dese

Keşke dönsem o çocukluk yıllarına
Saygısızları,sevgisizleri bilmesem
Keşke dönsem o okul sıralarına
Dönen dolapları idrak edemesem

Ah o çocukluk yıllarım geri gelse
Üzüntüm olumsuzluklarla uzayıp gitmese

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ah vah feryatları

Kırılan umutlar
Bozulan hayaller
Çekintiler düşmüşse payına
Acıları yudumlamışsa kırmızı şaraplarla
Ömür karamsarlıklar içinde sürerse
Çekintiler düğümlenirse gırtlaklarda
Sessiz feryatlar varsa hıçkırıklarda
Ömür çile çekerek geçerse
İnsan ruhen çökerse
Sevgisine karşılık verilmemişse
Erkeklerde akıtır gözyaşlarını
Akıtır içine sinsi.sinsi
Ve
Umutları kırılmışsa
Hayaller yıkılmışsa
Çaresizliğe boğulmuşsa
Boyun bükerse çaresizliğe
Umutlar dirilmezse
Yürekteki ateş
Gırtlaktaki hıçkırık
Gözlerdeki yaş anlatır
Anlatır çaresizliğini
Ah vah feryatlarıyla
Anlatır insan

emekli emniyet müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ahmet amca

Giderken amacı yok,gelirken de olmamış
Altmış yıl yaşamışta, kendine eş bulmamış

Düşünmemiş yarını,gününü gün eylemiş
Bu gün buldumsa yerim,yarın hak kerim demiş

Eşi,işi olmamış,sıcak aşı olmamış
Yaşlılığı düşünüp,tedbirini almamış

O şimdi yatağında yaşlanmış bir hastadır
Azrail’i döşünde, can almak kastındadır

Kurtulmak imkansızdır, ecelin pençesinden
Herkes döner sırayla, bu yolun köşesinden

Ne atlı geçer bu yoldan,ne rastlanır yayaya
Gelmiş yolculuk sırası,şimdi Ahmet amcaya

Bir şey anlatmak istiyor ağlamaklı bakışlar
Üzüntüyü belirtir,yanaktan akan yaşlar

Onun hayatında da ne fırtınalar esmiş
Belli ki yaşamaktan artık umudu kesmiş

Hep hırpalamış durmuş onu hayat kırbacı
Ahmet amca çaresiz, hala çekiyor acı

Azrail’i dost diye çağırıyor sonunda
Verecektir ruhunu,vakit geldiği anda

Bilinmez müze gibi kalacaktır otağı
Hep bekleyecek onu, kırık şarap bardağı

Çekintinin simgesi,alnındaki çizgiler
Anlatmak istiyordu,yetmiyor saniyeler

Paylaştığı son anlarıydı hayallerinin
Anıtı gibiydi sanki,gülmeyen kaderinin

Perde,perde inerken,gözlerine karanlık
Gırtlağında hıçkırık, düğümlendi bir anlık

Bir asrın bittiğine bile tanık değildi
Ahmet amca, altmış yıl yaşadı ve yenildi

Dünya, bu gelenlerin, hiç birine kalmıyor
Ecel,hayata nokta,insan ibret almıyor

Onun tertemiz naşı, neler anlatıyordu
Şimdi başındakiler,hep ona bakıyordu

O cenaze asırlık çınara benziyordu
Her dalında bir ayrı efsane geziyordu

Bir dalında dertleri,diğerinde çileler
Birinde gülmez kader,öbüründe hayaller

Umutları bir dalda, kurumuş yaprak gibi
Desen,desen suratı,çatlamış toprak gibi

Altmış yıllık hayatı anlatan bir tarihti
Hayatının özeti hiç gülmeyen talihti

Dünyanın Ahret’e, bir hatırasıydı o
Giden yolcuların, en sonuncusuydu o

Ufuktan caddelere iner iken kızıllık
Kucak açmıştı ona, gel diyordu mezarlık

Uğurlayanlar üzgün,gözler ise buğulu
Onlarda gün gelecek, kat edecek bu yolu

Saatler adım,adım ilerliyor bu anda
Gidiyor Ahmet amca,dört kişinin omzunda

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Aklım var idrak ım var onursuz yaşayamam

Yıllar yılı suçum nedir diye sordum kendi kendime
İyi ki huzurlarda dört büklüm, olanlardan, değilmişim
Çıkar için üstlerine dalkavukluk yaparak
Cemiyete zehir saçan, yılanlardan, değilmişim

Hisse senedim olmamış, çıkar ortaklığında
Hilem,hurdam kalmamış,kefemde kantarımda
Kurt koyuna,kartal leşe,saldırdığı anlarda
Masum kuzu parçalayan, sırtlanlardan, değilmişim

Ufacık bir ihmal ile, milyonlar çalınırken
Perdenin gerisinde, pazarlıklar olurken
Bencillik sinsi,sinsi onur’u gölgelerken
Düşkünlerin haline, gülenlerden, değilmişim

İnsanlığı uçuruma sürüklerken ihtiras
Bense, hep mazlumların haline tutmuşum yas
Meğerse güçlülere vermek gerekiyormuş pas
Namert ile beraber, olanlardan değilmişim

Adalet dağıtan el,yetkiye güce veriyormuş
Aşılmaz denen dağlar, hileyle devriliyormuş
Madrabaz güçe,her zaman önde yer alıyormuş
Safımda bunlara yer, verenlerden değilmişim

Benim suçum huzurlarda sekiz büklüm olmamam
Aklım var idrak ım var onursuz yaşayamam
Ben aç kalmış kurt değilim kuzu parçalayamam
,Arsız, hırsız, namertlerle mücadele benim işim

yusuf Değirmenci

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Aklımı başımdan alır gülüşün

Yüzünde gamzeler gözünde ışık
Başıma sam yeli gelir gülüşün
Seni her kim görse olmaz mı aşık
Çeken bir mıknatıs olur gülüşün

Göz göze gelince selam verince
Elde değil bürünürüm sevince
Nabzım atar kanım kaynar görünce
Aklımı aşımdan alır gülüşün

Teklifime hayır deme ne olursun
Bakışından sevgi gönlüme dolsun
Aşılmaz surlarla çevrili olsun
Gül fethetmeyi bilir gülüşün

Kalp kalbe karşıdır,göz aynasıdır
Bir tebessüm vücudumu ısıtır
Sevdama çengel bir aşk kancasıdır
Akılma takılıp kalır gülüşün

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Al götür beni

Sevenler sevgiye ihanet etmez
Olmasın başımda çatı fark etmez
Yerine dünyayı verseler yetmez
Unutamaz oldum ben gözlerini
Dilediğin yere al götür beni

İster at la götür istersen yaya
İster bir yuvaya ister yaylaya
İstersen al götür beni uzaya
Yaşarım seninle her serüveni
Dilediğin yere al götür beni
Ben sevenim sevmek nedir bilirim
Vurgunum uğruna ölen olurum
Sen iste kapında kölen olurum
Çoktan kabullendim esaretini
Dilediğin yere al götür beni

Gönül kelebeğim konmuş dalına
Sensiz ihtiyaç yok dünya malına
Asanda elinle aşkın darına
Ruh gibi taşırım kalpte sevgini
Dilediğin yere al götür beni

Gece uyku tutmaz yatmam imkansız
Aşkını zihnimden atmam imkansız,
Sensiz bir yerlere gitmem imkansız
İnan hiç şeye değişmem seni
Dilediğin yere al götür beni

Alda götür beni kızgın çöllere
Alda götür beni gurbet illere
Nere gitsen ben gelirim her yere
İstersen gezerim senle evreni
Dilediğin yere al götür beni

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Al hakkın varsa

Biçiliyor kalbim aşk hızarında
Beş paralık oldum halk nazarında
Satsam almıyorlar dost pazarında
Bedelini sorma al hakkın varsa

Ayrılık hançerin bağrıma çaktın
Seviyorum diye söz etme sakın
Dedim ödeyeyim geçtiyse hakkın
Var diye haykırma al hakkın varsa

Ben sevdim seninki sahteymiş meğer
Seven sevgisine karşılık ister
Bende hala sevgin kaldıysa eğer
Sükut edip durma al hakkın varsa

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Al oku

Anlatmak istedim kaygılarımı
Sana yazdım bu şiiri, al oku.
Sere serpe açtım duygularımı
Sana yazdım bu şiiri, al oku.

Geçmişten bir demet toplayıp sundum
Semalara uçtum, dallara kondum
Deryada balıktım, sana tutuldum
Sana yazdım bu şiiri, al oku.

Girdabında benim, dönmek isteyen
Benim ocağında, yanmak isteyen
Benim, hep adını anmak isteyen
Sana yazdım bu şiiri, al oku.

Sabrımın üstüne sabır ekledim
Yol boyunca, gelir diye bekledim
Ayrılınca, daha da çok, özledim
Sana yazdım bu şiiri, al oku.

Yüz yüze gelince, utandım, sustum
Seviyorum derken,sesimi kıstım
Sevgilim, sanma ki, ben sana küstüm
Sana yazdım bu şiiri, al oku.

Uzanıp, elini tutmak istedim
Aşkımı, itiraf etmek istedim
Sarılıp, seninle yatmak istedim
Sana yazdım bu şiiri, al oku.

Birazcık, umut ver biraz gül artık
Çok fazla bekledim, geri gel artık
Sevmesen de, sevdiğimi bil artık
Sana yazdım bu şiiri,al oku.
Yusufn değirmenci
emekli emniyet müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Allah aşkına

Sana olan duygularım bambaşka
Yanına yaklaşıyorum
Göz göze geliyorum
Soğuk duş yapmış gibi oluyorum
Açılamıyorum.

Dilim tutuluyor
Dudaklarım kuruyor
Yangınlar yüreğimde
Fırtınalar esiyor içimde

Tutkularım coşkun sele dönüşmüş
Başımdan ter boşanıyor seni görünce
Beni ateşler sarıyor yüzüme gülünce
Kırılacağından,darılacağından korkuyorum
Zehir içer gibi yutkunuyorum hislerimi
Gizliyorum duygularımı
Frenliyorum arzularımı.

Toplayabilirsem cesaretimi
Silkinip atarım sıkılganlığımı
Kurtulurum ürkekliğimden
Cihana haykırırım seni sevdiğimi
Patlayıveririm ansızın
Bana darılır mısın?
Sözüme kırılır mısın?
Hatırlayıp sevginin sınırsızlığını
Beni anlar mısın?
Hoş karşılar mısın?
Kızmadan kırılmadan uğurlar mısın?

Bir gün mutlaka yapacağım
Alacağım elime kalbimi
Bir gül gibi sana sunacağım
Kabul edersen mutlu olacağım
Ret edersen hüsrana uğrayacağım.

Nasıl davranacağını bilmiyorum
Hiç karşılık beklemeden
Sana kalbimi veriyorum
Kalpsiz yaşanmaz deme
Ben sensizde yaşayamam
Ilık rüzgar gibi es ruhuma
Kulak ver haykırışıma
Karşılık ver aşkıma
Sev beni Allah aşkına.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ana

Kundak ta bebekken, meme ararken
Göğsüne basarak seni sararken
Aç iken,hastayken,birde ağlarken
Uykusunu bölerek,kim meme verdi sana?
Unutma yavrucuğum,bunu yapandır ana.

Kâr’ına,zararına hoş görü ile bakan
Günde üç beş defa,temizleyen,yıkayan
Sinirlendiği halde, kaldırıp vuramayan
Yine bağrına basıp, sevgi gösteren sana
Unutma yavrucuğum,çok fedakardır ana.

Senin için yaşadı,senin için çalıştı
O,senin sevgin ile,canından çok kaynaştı
Şimdi anneler yaşlı,çocukları gelişti
Ona saygı göstermek,sevmek düşüyor sana
Unutma dünkü çocuk,en mukadderdir ana.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ana ma

Bir masal gibi geliyor,anlatılanlar bana
Meğerse neler,neler borçluymuşum ana’ma
*******i bölerek uykusunu,o bana
Emzirir,doyururmuş,sallar imiş daima

Dünyaya getirirken katlanmış sancılara
Benim için katlanmış,o bunca acılara
Her hasta oluşumda,halime yana,yana
Uyumadan erermiş,ikinci sabahlara

Karnı doysun diyerek pişirmiş de aş vermiş
Bana kendi teninden,göz,kulak ve kaş vermiş
Benim için yıllarca gözlerinden yaş vermiş
En yüce,en kutsaldır,mukadderdir her ana

Ödenmez ana hakkı,ezer geçer insanı
Unutmam,unutamam canıma can katanı
Bir anamı değişmem birde ana vatanı
Sever ana yüreği yangın olsa her yanı

emekli emniyet müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Anadolu anası

O kadını düşünüyorum hep o yaşıyor gönlümde
Boğulmaya mahkum olmuş zavallı bu çekinti gölünde

Elleri çatlak, çatlak, işe arzulu
Dudakları morarmış, suya, aşa arzulu
Gözleri yol bekliyor, eşe arzulu
Bağrını güneş yakmış, kışa arzulu

Tırnaklarına ot yeşili ruj olmuş
Dudaklarına,susuzluk mor bir boya vurmuş
Parmaklarında çamur,kına gibi kurumuş
Halsiz,halsiz gidiyordu, yorulmuş

Köylerde çekintilere verilir, ömrün yarısı
Hep bu hayatı yaşar kalanların gerisi
O kadındır, o kadın bu milletin annesi
Sevgimin ilahisi,duygularımın sesi

O kadını düşünüyorum, hep o yaşıyor gönlümde
Böyle yaşıyor binlercesi,Anadolu köylerinde
Temmuz 1970
Yusuf Değirmenci emekli em. müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Anadolu insanı

Bir başkadır Anadolu insanı
Sabır denizinde bir liman onlar.
İş ile yoğrulmuş et,kemik,kanı
Emek harmanında toz duman onlar.

Anaları sancılarla doğurur
Kaderleri acılarla yoğurur
Feleğin rüzgarı eser savurur
Gurbette hasrete dayanan onlar.

İş çarkını çeviren kol onlarda
Sükut eden ve susan dil onlarda
Kanaatle şükreden hal onlarda
İşte ve emekte çok yaman onlar.

Yetiştiren onlar bağda, tarlada
Eğlence ne bilmez düğün,bayramda
Vatan,için hudutlarda,soğukta,karda
Nöbette,savaşta kahraman onlar

yusuf değirmenci

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Anadolu toprağı

Bereketlidir Anadolu toprağı.
Analar doğurur Anadolu da
Toprak gibidir analar
Ürün üstüne ürün verir.
Doğurur besler büyütür
Hudutta orduya gönderir
Dahilde polis yapar
Huzuru bekletir
Analar oğullarına.

Biçildikçe çoğalan üründür
Irgat pazarlarında amele
Bürokrat kapısında kul
Maksatlı ellerde maşa
Biçildikçe çoğalan ürün
Yaşanır sürüm,sürüm
Çaresiz bekçidir namert kapılarında
Ana evladı Anadolulu.

Sevgi doludur yüreği anaların
Evlat acısı kor olur yakar
Dağlandıkça dağlanır ana yüreği
Unutulmadan bir öncekinin acısı
Bir sonraki yollanır orduya
Bir sonrakine ağlanır.

Bereketlidir Anadolu toprağı
Bereketlidir Anadolu anası
Evlat üstüne evlat verirler
Vatan için gönderirler
Ezilmişliğe dost
Ezene öfkeli
Düzene isyankar
Acılı yüreklerde yas
Kabulleniyor diye her şeyi
Getirip koyarlar avuçlarına öfkeyi.

Gülen gözleri ile gelirler evimize
Tatlı sözleriyle girerler beynimize
Çıkmasınlar diye aydınlığa
Bilince ermesinler
Gerçeği görmesinler
Yan yana gelmesinler
Birleşip güçlenmesinler diye
Bizi,bize düşürdüler
Unutturdular kardeşliğimizi
Düşürdüler bize,bizi
Kırdırdılar bir birimizi.

Kendi mallarıymış gibi devşirdiler
Gençleri, gençlere öldürttüler
Ölen öldü deyip geçtiler
Kanlanan halkımın eli
Yanan bağırlar halkımın
Yine Anadolu anasıdır ağlayan.
Çaresiz kabullenir Anadolu anası.

Özgürlüğe özlem duyan
Kinle yoğrulmuş makineli
Öfkeyle yapılmış bomba
Anadolu delikanlısı.

Ömrünün yirmi yılında
Ölümlere pervane
Kurşunlara siper
Sonra evetli bir oy makinesi.

Kazmaya dost,küreğe eş
Emekle kucak kucağa kardeş
Akıtılan terin babası
Çekintilerin akrabası
Sabırlara kenetlenmiş elleri
Anadolu insanı ki
İnsanlığın abidesi.
yusuf değirmenci

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Anadoluda

Anadolu denen benim ülkemde
İşçisi de vardır,beyi de vardır.
Gidersen görürsün,en ücra köyde
Herkesin bir ayrı huyu da vardır.

Der ki,ben yurttaşım,ve vatandaşım
Ne ırkdaşlık bilir ne der dindaşım
Köylü tarlasında olur bir hışım
Helalı çalışan soyu da vardır.

Araba işlemez, telefon gelmez
Köyden köye,at olmasa gidilmez
Çilesi çekilmez,derdi bilinmez
Acıya sarılı dayı da vardır

Köylüyü düşünün beyler, paşalar
Gelin,görün bunlar nasıl yaşarlar
Varlıklılar eğlenceye düşerler
Zenginin her zaman payı da vardır.

Hükümet unutmuş yıllardır köyü
Meşakkat gıdası,çiledir suyu
Düşünmekten uyuyamaz uykuyu
Eyvah demese de,vay ‘ı da vardır.

Devir cumhuriyet eşitiz derler
Adaletten günlerce söz ederler
En sonunda seçim deyip gelirler
Her seçim zamanı reyi de vardır.

Köylerden oy toplar,meclise gelir
Akıllı kişidir,işini bilir
Dört sene hayatı garanti alır
İkinci seçimde,şeyi de vardır

yusuf değirmenci

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Anılar Olmasaydı

Geleceğim olamaz, geçmişimle yaşarım
Duvardan resmin alır, tekrar, geri asarım
Kitaplarımı açar,hep ismine rastlarım
Dünü unutmak kolay, anılar olmasaydı.

Esen rüzgarlar ile saçların dalgalanır
Nerde bir çiçek görsem, duygularım uyanır
Her ışık bir özlemdir, ta kapıma dayanır
Günü unutmak kolay,anılar olmasaydı.

Buluştuğumuz parkta, her şey yerli yerinde
Dönüyor dönme dolap, hep kendi ekseninde
Yapraklar seni söyler, her rüzgar estiğinde
Yani,unutmak kolay, anılar olmasaydı

Günde, belki bin defa, o semte uğruyorum
Kaldırım taşlarına, adını yazıyorum
Haber ver neredesin, sensiz yapamıyorum
Hani,unutmak kolay, anılar olmasaydı

Hep özlem duyuyorum, o gençlik yıllarına
Ya beni al yanına,ya geri dön yuvana
Sırılsıklam sarılıp, kaldım anılarıma
Seni unutmak kolay,anılar olmasaydı
Yusuf Değirmenci
emekli em.müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Anlamı olmazdı

Zorluklar yenilemeseydi
Sorunlar çözümlenmese idi
Hazzın anlamı olmazdı.

Kış mevsiminde üşünmese
Barınaklar muhkem yapılmazdı
Yakacak aranmazdı
Gazın anlamı olmazdı.

Yapraklar sararmasa
Sararıp dökülmese
Ağaçlar yasa bürünmese
Güzün anlamı olmazdı.

Bahar yeşerip süslenmese
Yazları meyve vermese
Yazın anlamı olmazdı.

İnsanlar anlaşamazsa
Dil ve dudak konuşmasa
Yalanı doğrusu yoksa
Sözün anlamı olmazdı.

Dünya tepsi gibi olsa,
İnişi,yokuşu yoksa
Düzün anlamı olmazdı.

Mızrap vurmasa
Notalar olmasa
Nağmeler çıkmasa
Sazın anlamı olmazdı.

Şekiller renkler olmasa
Renkler algılanmasa
Ufuklar kızıl olmasa
Deniz maviye boyanmasa
Orman yeşile doymasa
Gözün anlamı olmazdı.

Hayat monoton olsaydı
Yenilip içilseydi
Çiftleşip üreseydi
Zorluklara boyun eğilseydi
Sorunlar kabullenilseydi
Özün anlamı olmazdı.
Sevinçler yaşanmazdı
Hayvandan farkımız kalmazdı.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Anlamıyorsun

Tutku ormanımı sardı alevler
Çakıyor başımda kızgın şimşekler
Göz göze gelince yüreğim titrer
Ne ben anlatırım,ne sen anlarsın

Sarılmışım umut denen yorgana
Gönlümde volkanlar patlıyor amma
Sevdiğimi söyleyemiyorum sana
Ne ben anlatırım,ne sen anlarsın

Balık suya nasıl muhtaçsa öyle
Bağlandım ki sana aşkla sevgiyle
Özlemlerle ömür geçermi böyle
Ne ben anlatırım, ne sen anlarsın

Nere gitsen aklım senin peşinde
Gündüz hayaldesin gece düşümde
Sen yaşarsın baharımda kışımda
Ne ben anlatırım,ne sen anlarsın

Bir gün anlayacak diye susarım
Sana değil ben kendime küserim
Sıkılır çekinirim utanır ar ederim
Ne ben anlatırım ne sen anlarsın

yusuf değirmenci

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Anlatamam benliğimin içini

Anlatamam benliğimin içini
Ben hiç ölçemedim hayat açımı
Dıştan tarar, içten yolar saçımı
Bir meçhul evhama atılmışım ben

İçime dönmüşüm dışla ilgili
Beni anlatamaz bir devrin dili
Esen dışta bahar,içte sam yeli
Böyle bir ahenge katılmışım ben

Dıştan yaşıyorum içten ölüyüm
Neyime ağlayım,neme güleyim
Kimi terk edeyim,kime geleyim
Yalnızlık içine itilmişim ben

Benim benliğimde bir insanlık var
Bu,dışımda feryat içimdeyse zar
Ölümdür dünyada gerçek tek şey var
Dünyada boş yere tutulmuşum ben

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Anlatamıyorum

Tamamen silinip atılmak değil
Bir kenara itilmek kahrediyor insanı
Gece gündüz koşturulmak değil
Engellenmek, kösteklenmek
Teşvik edilmemek
Taktir görmemek
Yıkıyor bütün dünyamı.


Sevilmemek değil
Horlanmak,hakir görülmek değil
Kararsız yalpalamalar
Keder dolu düşünceler
Karartıyor dünyamı.
Aydınlatamıyorum

Yaşam, gerçek mi?
Karar veremiyorum.
Tatlı ile acıyı
Güzel ile çirkini
Doğru ile eğriyi
Anlamıyorum.
Anlatamıyorum.
Gördüklerim bir serap mı
Bir hayal mi, yoksa
Yoksa gerçekleşmez bir rüyamı
Anlamıyorum
anlatamıyorum

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Anne

ANNE

Sen ban karnında can verdiğinde
Sancıyla dünyaya getirdiğinde
Uykunu bölerek emzirdiğinde
Fedakardır dedin anneler anne

Hastalandım baş ucumda ağlardın
Ağlasam sen vardın,gülsem sen vardın
Yorulmadan beşiğimi sallardın
Hala kulağımda ninniler anne

Büyüde topluma karış diyordun
Hayat yorucu bir yarış diyordun
Herkes ile dost ol barış diyordun
Özlenen dostluklar nerdeler anne

Yarışa katıldım sözüne uydum
Sılada değil de gurbette doydum
Ben seni kalbimin içine koydum
İnsanlar doyduğu yerdeler anne

Uzaktaydım aklında hep ben vardım
Sana her gelişte sevgiyle sardın
Ayrılırken gözyaşını saklardın
Gelişimi kimler müjdeler anne

Hastalandı diye haberin aldım
Topladım valizi köyüme vardım
Seni ellerimle toprağa verdim
Sensizlik bahtımı gölgeler anne
yusuf değirmenci

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Anneme

Bebekliğim, özlediğim anne
Ilık,ılık süt emzirişin memenden.
Sevginin daha ağır basışı öfkenden
Sıcacık bağrına basışın
Kollarınla sarışın
Uykusuz *******inde ninni söyleyişin
Erinme den yüksünmeden
Özlediğim, sevgine mahsar oluşum
Özlediğim,kucağında uyuyuşum

Özlediğim, sadece çocukluğum değil anne
Kış günlerinde tiril,tiril titreyişim
Köyümün berrak derelerinde çimişim
Kırlarında döl güdüşüm
Merkebe binişim
Kekik toplayışım
Yonca biçişim
Özlediğim geçmişim anne
Özlediğim geçmişim.
II
Özlediğim sadece gençliğim değil, anne
Tırpan biçişim
Harman sürüşüm
Düven dövüşüm
Kendime gelişim
Benliğimi buluşum
Hayatı öğrenişim.

Sadece geçliğimi değil, geçmişimi özlüyorum
Kavak yeli deliliğimi, davranışlarımda
Dünyayı kucaklayan arzumu, ihtiraslarımda
Bütün problemleri çözebilmemi, azımım da
Her mücadelede galip olmak, hayatımda
Özlediğim hiçbir şey yok artık
Gençlik tutkularımda.

İsteklerim var anne
İstediklerim var
İstediğim
Nefes alıp yaşamak değil
Geçmişi geleceğe taşımak istediğim.
Tutkularım, mutlu görmek geleceği
Sevgi bahçesi yürekler taşıması insanların
Kırılan sırça kalplerin tamiri istediğim.

Sen değilsin özlediğim
Çocukluğum değil
Gençliğim değil
Bu günüm değil
Yarınımı özlüyorum anne
Yarınlarımı özlüyorum.
III
Seni özlerim göremem
Gücümün ötesine gittin getiremem
Yüreğimin derinliklerindesin
Seni orda yaşatırım,silemem

Sevgiyi tatmayanlar
Sevmeyi bilmeyenler
Gözden geçirmeyenler ibret tahtası geçmişi
Neyi özlediğimi, ne bilecekler?
Onu ancak sen bilirsin
Sevgiyle taşıdın karnında
Sevgiyle sardın kollarını
Sevgiyle vardın yanımda
Sen yüreğimin derinliklerinde
Sevgiyle yaşamaktasın
Sevgiyle yaşamaktasın, anne

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ant içiyoruz atam

Düşmanın amacına bir mezar kazmak için
Şeref dolu tarihi yeniden yazmak için
Yıllarca ve yıllarca didinmişti Atatürk
Onu önder bilerek izindeydi her bir Türk
Milletimin başına kahramanca geçmişti
Hasta denilen ordu yeniden dirilmişti
Doğdu bir güneş gibi samsun semalarında
Acze düşmüş padişah,esirdi sarayında
Erzurum da,Sivas ta alınmıştı kararlar
Vatan bir bütün dendi,daralamaz sınırlar
Milli sınır içinde vatan parçalanamaz
Sultan sükut etse de Türk kayıtsız kalamaz
Acelemiz var idi,yurt elden gidiyordu
Toplamak gerekliydi,savaşacak bir ordu
Anayurdun her yanı istila edilmişti
“Ya istiklal ya ölüm” parolamız olmuştu
Bu tutkuyla savaşıp kazandık istiklali
Baş seçtik kendimize biz Mustafa kemal’i
Genç,dinamik ve cesur bir yeni devlet doğdu
Yeni devletin adı cumhuriyet konuldu
Bu isim inkılap’a ilk adımdı ilk hamle
Her Türk övünç duyuyor Mustafa kemaliyle
Devrim üstüne devrim yarattı zekasıyla
Altın sayfalar açtı tarihe icrasıyla
Karanlık zihinleri aydınlatan ışık o
İnsanlık şuurunu büyütecek beşik o
O tarihten yüce,en aydın, en uluydu
Tanrının yarattığı en münevver kuluydu
Kendisinden daha çok vatanını düşünen
Her şeyi doğru gören, her şeyi doğru bilen
Düşüncesi aydınlık bakışları ileri
Tarih hiç çıkarmadı böyle büyük önderi
Milletimi mateme boğuyor on kasımlar
Atam öldü derseler sakın inanmasınlar
Atam eserleriyle tarihlerde yaşıyor
Türklüğün evlatları gönüllerde taşıyor
Yıllar geçti geçse de ışığımız, izimiz
Ant içiyoruz Atam milletçe izindeyiz

yusuf değirmenci

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ararım

Sevenim olmadı bilmem ki neden
Ben ölemem sevilmeden,sevmeden
Arıyorum köy kasaba demeden
Kalbimin içinde yari ararım

Sararan gülümü kimse dermedi
Şefkat göstermedi,sevgi vermedi
Halimi hiç kimseler sormadı
Benliğimi unuttum beni ararım

Yalan dünya geniş midir,dar mıdır
Bu inleyiş feryat mıdır zar mıdır
Yaşam gerçek midir,zaman var mıdır
Bu günü yitirdim,dünü ararım

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Arı kovanı türkiyem 1

Arı kovanı Türkiye
İnsan patentli cumhuriyet
Dökülen kanların bedeli hürriyet
Verilen canların pahası istiklal

Saldırdılar bu kovana,o eşek arıları
Zorladılar sınırları
Topa tuttular kıyıları
Kan kusan toplara siper edildi sineler
İçerde ikilik yaramak istiyorken, sinekler
Tek bir vücut
Tek bir ülkü
Tek bir düşünce doğdu Mustafa kemalle
Bu tutku bu idealle
Koptu kol
Kırıldı bacak
Uçtu kelle

Yürekler tekti
Amaçlar tek
Gaye hep aynıydı
İstiklal için çarpıyordu her yürek.

Lozan da, son çiviyi çaktı ustalar
Ve son keseri vurdu
Osmanlı yıkıldı cumhuriyet kuruldu.
Anadolu,Trakya hür oldu
Çalışkan milletime arı kovanı oldu.

Artık çalışmak zamanı
Barışmak zamanı
Balla dolduralım bu kovanı
Her arı, üzerine düşeni yapmalı
Bazıları petek örmeli
Bazıları polen toplamalı
Zahmetin ürünü bal olmalı
Kovan balla dolmalı
Arılar aç kalmamalı.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Arı Olması Gerek

Ölüm, hayat için bir son duraksa
Sevgiyi taşıyan, kalpse, yürekse
Binlerce soruya, cevap gerekse
Ölenlerin, geri gelmesi gerek

Açılan yaralar sarılacaksa
Her suçun hesabı sorulacaksa
Adalet’e güven sağlanacaksa
Kefelerin, eşit kalması gerek

Zamansız çıkmasa, tenlerden canlar
Boyamasa, sokakları al kanlar
Düşünen bir varlık ise insanlar
Olaylardan, bir ders alması gerek

Alınlar açıksa, gönüller paksa
Umulanlar olmuyorsa, aksaksa
Bunda insanlığın kusuru yoksa
Derin düşünceye dalması gerek

Kimin, kime neden,niçindir hıncı
Yarım kalmış murat gönülde sancı
Namus tarlasına iffet ağacı
Bir iyice kök salması gerek

Deniyorsa insan kalmamalı aç
Kalmasın dünyada bir karış kıraç
Bu dünyayı cennet yapmaksa amaç
İnsanların arı olması gerek

Herkes anlatmalı bildiklerini
Cehaletin bizden çaldıklarını
İnsan insanlıktan aldıklarını
Fazlasıyla geri vermesi gerek

Değirmenci arzuların bir rüya
Bunları yapması çok zordur güya
Bir refah yıldızı olmalı dünya
İnsan bu bilince ermesi gerek

Yusuf Değirmenci
Emekli Em. Müd.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Arımdandır arımdan

Dost olanda düşmanımda
Hatamı söylemediler
Bir çile abidesi haline getirdiler
Mutluluğu reva göremediler
Hayat denizinde, yüzmeyi unuttum
Dost diye, yılanlara sarıldım
Yaşama savaşı verdim biteviye
Kopmuşken tutunacak dallarım.

Beynimi kemiren mantıksız düşünceler
Gönlümü tırmalayan ezik duygular
Sere serpe dağılmışım ideallerimde
Teselli istemiyorum artık çevremde
Uzaklaşmak istiyorum dost dediklerimden
İstenen ödünü veremem, vakarımdan
Ayrılamam çocuklarımdan
İsyan etmemişsem hayata
Arımdandır, arımdan.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Arıyorum bulamıyorum

Bembeyaz saçlarım altmıştır yaşım
Aşka mahkummuşum belada başım
Sevda hücresine kapatılmışım
Ferman arıyorum, bulamıyorum

Görenler beni de yaşıyor sanır
İçimde bir yara durmadan kanar
Seni yazmış reçeteye doktorlar
Derman arıyorum, bulamıyorum

Bir fidanım toprağından sökülmüş
Götürülmüş kurak çöle dikilmiş
Benim yerim bu kuru çöl değilmiş
Orman arıyorum bulamıyorum.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ari kovanı türkiyem 2

Birlikten yana nutuklar atıldı
Birlik beraberlik savunuldu
Ana arı olmaktı herkesin umudu
Hükmetmek arzusu, ekti nifakı
Birlik bu yüzden bozuldu
Kovan dışında arandı çare
Tüm arılar vızır vızırdı
Vızır vızırdı meydanlarda
Cızır cızırdı ekranlarda.

Arılar kanat açıp uçuyorlardı.
Çiçek, çiçek donanmışken kırlar
Polensiz dönüyorlardı.
Polen yerine çamur taşıyorlardı
Hazırı yiyorlardı
Kovanı bitiriyorlardı.

Kızgındı bazıları
Bazıları kırgındı
Kimileri kovan dışında sürgündü
Kimse vazgeçemedi ana arılıktan
Ana arı birlikte seçilmedi.

Ana, olmaktan vaz geçilmezse
Ana, beraber seçilmezse
Arılar dağılır
Kovan kırılır
Kovan nasıl kurtarılır
Bu soru sorulmalı
Ortak bir karar alınmalı
Layık olan ana arı olmalı.

Kovan kurtarılacaksa
Birlik olunacaksa
Ortaklık olacaksa
Bal eşit paylaşılmalı.
Eşit yenmeli
Eşit tüketilmeli
Böyle olmazsa
Arıların canı yanar
Kovansız kalır arılar
Boş kovana sinekler dolar.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Arlansınlar artık

Susturmalı zehir saçan dilleri
Bir taş bile kaldırmazken elleri
Sabır,sabır akıtılan terleri
İçenler arlansın,arlansın artık.

Her şeyi var etmek gerekir yoktan
Yanlışı anlamak gerekti çoktan
Omuza vurulan sorumluluktan
Kaçanlar arlansın,arlansın artık.

Zorluk karşısında olunmaz halsiz
Engel bizi etmemeli mecalsiz
Fikirsiz,esersiz ve idealsiz
Göçenler arlansın,arlansın artık.

Gel kardeşim olma sen haktan ırak
Böyle sini su yüzüne çıkarak
Dünyayı toz pembe bulut sanarak
Uçanlar arlansın,arlansın artık.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Artık gel

Gözümün önünde gençliğim
Gitmiyor,hiç gitmiyor
Tatlı bir bahardı o günlerimiz
Çiçek,çiçek,renk renk

Beraberken seninle
Bir mutluluk serüvenindeyiz
Gülüp eğlenmekteyiz
Gurup gurup,hevenk hevenk

Takvimlerde yapraklar hızla dönüyor
Kahkahalar arşa yükseliyor
Günler dakikalar gibi geçiyor
Gülerek,eğlenerek

Birde bu günümü görsen
Deryada kaptansız bir sandalım
Artık takvimlerde yapraklar devrilmiyor
Saatler yıllar kadar uzun geliyor
Bir yalnızlık cenderesindeyim
Arşa kahkahalar yerine
Feryadım yükseliyor

Ne sevenim kaldı nede nefret dendim
Dayanmıyor yalnızlığa bedenim
Çiçekler renk vermiyor
Sevgi hissedilmiyor
Artık son bulsun ayrılık
Yenmesin beni yalnızlık
Bekletme haydi gel
Haydi gel,artık

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Arzular ve gurur

El salladım gidişine,gitme kal diyemedim
İçimde saklı tuttum asla söyleyemedim
Aşkımı açık, açık itiraf edemedim
Seni arzular yıktı beni gurur mahfetti

Hani verdiğimiz söz o sözde duramadık
Mektuplaşalım dedik tek bir satır yazmadık
Adresimiz belliydi nedense uğramadık
Seni arzular yıktı,beni gurur mahfetti

Oturduğumuz taşar temel olmuş bir eve
Olumlu bir cevap vermedin teklifime
Israr da edemedim gel evlenelim diye
Seni arzular yıktı beni gurur mahfetti

Lise de sıramız birdi, evimiz bir olmadı
Artık sensiz yaşamın bir anlamı kalmadı
Zenginlik uçurumu aramızdan kalkmadı
Seni arzular yıktı beni gurur mahfetti

Sen şehirde büyüdün köyden kopup geldim ben
Sen lüks hayat istedin kaçındın özveriden
Yoksul komplekslerimle gurura sarıldım ben
Seni arzular yıktı beni gurur mahfetti

Okulda başlayan aşk iki senede bitti
Tatlı anılarımız maziye aktı gitti
Oysaki seven kalbim hala sana hasretti
Seni arzular yıktı beni gurur mahfetti

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Arzum

Uzaklara giderek ayrılıyorsun benden
Son defamı olacak,seni göremez miyim
Ayazlara sarıldığım şu kış mevsimlerinde
Misafir olmak için size gelemez miyim

Biliyorum bu gidişin seni benden ayıracak
Hayallerimi yıkacak umutlarımı kıracak
Gün gelecek belki de çocukların olacak
Gelip onların ismini kendim veremez miyim

Yıllar geçtiği halde seni unutamazsam
Sana adanan kalbimi ellere satamazsam
Seni her özleyişte elini tutamazsam
Özlem dolu bir mektup yazıp atamaz mıyım
Kasım 1968
emekli emniyet müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Arzumuz

Kırk yıldır gözledim, düzelir diye
Doğruluğa tutunanı görmek arzumuz
Devlet kapısında yüksek mevki ye
Hakkı ile atananı görmek arzumuz.

Sevgiler,saygılar,hürmetler denir
Gizli pazarlarda, ne haltlar yenir
Kemirilen devlet, bir gün tükenir
Bundan yakınanı görmek arzumuz.

Bu ülke, ne zaman çıkacak dardan
Bürokrat çıkmazsa kulüpten,bardan
Devlet çıkarını,şahsi çıkardan
Fazla düşüneni görmek arzumuz.

Alım satım yeri, siyasi Pazar
Gerçeği yüzüne, söylesen kızar
Kaçakçıya hizmet ederken tırlar
Gümrüklerde, takılanı görmek arzumuz.

Hep ekranda vatan, millet sevgisi
Bizce meçhul, perdelerin gerisi
Neden bozuk ki, yargının dengesi
Bundan yakınanı görmek arzumuz.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Aşk

Aşkı tatmayanlar,
Çölde hisseder kendini
Yaşayanlar,
Yüzmek ister durgun denizinde
Sevdasını çekenler
Seyre dalar uzaklardan.

Aşk alevsiz bir yangındır yüreklerde
Ellerinle tutamadığın histir
Gözlerinle göremediğin duygu
Bazen acı, bazen tatlı bir sihirdir
Aşk bana göre
Bütün derelerin buluştuğu nehirdir
Sonunda yok olacağı deryaya akar.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Aşkın badesi bitti

Korkarım bir ömür böyle geçecek
Benliğim sevgiden yoksun göçecek
Kerem’in Aslı’sı vardı sevecek
Bana dirhem sevgi veren olmuyor

Kalbim parsel,parsel satılık arsa
Biri gönül verse,gönlümü alsa
Her sokakta gönül açtım her şahsa
Gelip kapısından giren olmuyor

Tanrı yalnızlığı revamı gördü
Hayalim yıkıldı,umudum söndü
Macellan Dünya’yı dolandı döndü
Benim otağıma dönen olmuyor

Bunca yıl yalnızlık canıma yetti
Felek sille vurdu,kader terk etti
Dediler ki aşkın badesi bitti
Bana zehrini de sunan olmuyor
11-10-1972

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Atamalar

Bir yetkili atanır başımıza
Gelir, başlar görevine
Kaşları, çatık mı çatık
Suratı, asık mı asık
Hep doğruluktan dem vurur
Dürüstlük tavsiye eder mahiyetine
Ürküntü verir eğriliğe davranışları
İçin,için sızlanmalar başlar
Seversin adamı, dürüsttür diye o an
Suratı asık, kaşları çatık olsa da.

Aylar, aylara eklenir
Adamdan icraat beklenir
Yerleri değişir şeflerin
Adam gözlerini açar
Yüzü gülmeye başlar yavaş, yavaş
Haşlamaya başlar mert olanları
Hırsızı, arsızı,yaltakçıyı okşar
Doğrusu tiksinirsin davranışlarından
Yüzü güleç olsa da.

Depreşir doyumsuz arzuları
İster, hep ister, istediklerinden
Hırsızlar getirir verir
Arsızlar getirir verir
Gün gelir bıkar vermekten
Bir madik atıverir.

Acınırsın o andaki zavallılığına
Nedense tahkikatına katılır hile
Çıkmaz kokusu yediği haltların
Dalkavuk tanıklık yapar
Yalan yorganları örtüverir hatayı
Kurtarırlar haytayı
Yaptığı suç olsa da.

O ihtirasları için yıkar güzellikleri
Tanınmasın diye yeri değişir
Bir başka yetkili atanır yerine
Üzülerek teşkilatının kaderine
Didinir çabalar,çalışır
Tamir eder kırılan gururları
Yıkılan güveni yeniden tesis eder
Yılmadan yorulmadan çalışır
Yapması güç olsa da.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Atatürk'e dil uzattın el insaf

Atatürk’e Utanmadan dil uzattın el insaf
Atatürk olmasaydı,millet ne olunacaktı?
Savunulan hilafet,yaptı gaf üstüne gaf
İngilizler saraydan, nasıl kovulacaktı?

Bin dokuz yüz on dörtte Dünya kan gölü oldu
Her savaş,her cephede, ordu yeniliyordu
Çanakkale de Atam hala direniyordu
Çanakkale geçilse, İstanbul n(e) olacaktı

Atatürk, Samsuna çıkmamış olsa idi
Düşmanın direncini, yıkmamış olsa idi
Şu istiklal fikrini yaymamış olsa idi
Bu millet hürriyeti, de nasıl bulacaktı

Erzurum da,Sivas ta karar alınmasaydı
Ankara da toplanıp meclis kurulmasaydı
Ya istiklal,ya ölüm fikri yayılmasaydı
Anadolu,Trakya, de hür mü kalacaktı

İnönü de düşmanlar geri atılmasaydı
Sakarya da akan su kanla yoğrulmasaydı
30 Ağustos günü zafer parlamasaydı
Sürülecek lekeler.ananda kalacaktı

9 Eylül de düşman dökülmese denize
Atatürk hürriyeti bahşetmeseydi bize
Düşmanın çizmeleri girseydi evinize
Nereden bileceksin baban kim olacaktı

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Atatürk'e Mektup

ATATÜRK’E MEKTUP

Vecizelerini ezberledik, amma anlayamadık
Benimsedik ilkelerini, ve lakin uyamadık

Hani, bu millet, çok Mustafa Kemal’ler çıkaracaktı
Hani, hakiki efendisi köylüler olacaktı

Köylü, hala köylü, abası yırtık,başı dertli
Köylü, yine yoksul,yine dertli, yine kasvetli

Traktörü bilmez ki, atsın kara sabanı
Bilse bile, alamaz,Anadolu insanı

Bir umudun peşinde, dost olur çilelere
Bir ekmeğin peşinde, akarlar şehirlere

Ter onun, emek onun, güç onun
Eser, refah, kazanç, başka insan oğlunun

Vatan, millet, sevgisinden daha önde menfaat
Dön de, kurtar bizi Atam, dön de, ülkünü anlat

Bir çıkar tutkusu ki, daha ağır basıyor
Başımızda bilinmez, sam rüzgarı esiyor

Sen ölmedin, yaşatıyor kalbinde millet seni
Gel de, yücelt kemal’im, gel de, yücelt eserini

Mal değil de, işçi ihraç ettik, dış ülkelere
Köle olmak yakışır mı, yakışır mı Türk lere

Dolandıran, çalan, çırpan, bu ülkeden kaçıyor
Bankalar da, hep onlara kasaları açıyor

Bir gün gelecek diye, bekliyor millet seni
Yüce Atam,gel kurtar, gel kurtar eserini

Gel de yücelt Kemal im gel yücelt eserini
Ezdirme, sefalete, yoksul köylülerini

Altmış beş milyon olduk, senin yerin dolmuyor
Türk’ün,Türk’ten başka dostu olmuyor

Dönüşün imkansızsa, gelmeyeceksen eğer
Geç kalmasın Atam, yerine birini gönder

Emekli Em. Müd.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Atatürk destanı

1
Bir yüce insanı anlatsam dedim
Kelimeler taştı doldu Atatürk
Çalıştı parmaklar yazdı kalemler
Sayfalarca kitap oldu Atatürk

Zekasını çocuk iken gösterdi
En doğruyu en güzeli isterdi
Sevgili hocası bir isim verdi
Ve kemal adını aldı Atatürk

Okudu, kahraman asker bir oldu
Beyin tezgahında ilmi dokudu
Haksızlık olan yerde yok idi
Haksızlığa karşı durdu Atatürk

Hırsızlarla tutulmuştu köşeler
Sürüyordu saraylarda neşeler
Yenilik isterken bazı paşalar
Gidip aynı safa girdi Atatürk
11
Birbirini takip etti hatalar
İstemedi yeniliği softalar
31 mart vakasında haytalar
Baş kaldırmış geldi gördü Atatürk

Gerçi hala sürüyordu saltanat
Başarı Kazandı bir sürü zevat
Fakat padişahta hep aynı inat
Sabretti boynunu burdu Atatürk

Meşrutiyet zorla ilan edildi
Abdülhamit bundan memnun değildi
Sultan yeniliğe büyük engeldi
Durmadı hep uğraş verdi Atatürk

1914 lere gelindi
Dünya iki kutup oldu bölündü
Bir hiç için savaşıldı ölündü
Bundan da nasibin aldı Atatürk
111
Geri gelir diye bazı topraklar
Savaş yanlısıydı Enver paşalar
Birde savaşın diyordu almanlar
Bu karara yanlış derdi Atatürk

Sonucu ne olur göremediler
Almanlar güçlüdür güçlü dediler
Atamın sözünü dinlemediler
Savaş meydanının kurt’u Atatürk

Ölüm yağıyordu dünya sathında
Savaşa girildi alman safında
Yedi cephe aşmış düşman sınırda
Düşmana darbeler vurdu Atatürk

Ne savaşlar yaptı Şam’da,yemen de
Dedemler öldüler hep cephelerde
Geçilmez kaleydi Çanakkale de
Burda da imtihan verdi Atatürk
1V
Çaresiz kalmıştı bur da düşmanlar
Sanki kanatlıydı erler subaylar
Dillere destandır Anafartalar
Savaşın kartalı mert’i Atatürk

Almanlar yenilmiş mütarekede
Yiğitler ölürken yedi cephede
Yenilgiyi kabul ettik yinede
Olmaz diye karşı durdu Atatürk

Mondros ta bırakıldı silahlar
Acımadı Osmanlıya ilahlar
Geride bir yığın ahlar ve vahlar
Üzülüp saçını yoldu Atatürk

Osmanlı çatısı çatırdıyordu
Padişah kör olmuş göremiyordu
Avrupa açıkça hasta diyordu
Bu fikri belinden kırdı Atatürk
V
Düşmanın eline geçmişti kozlar
Bu oyunda as olmuştu papazlar
Anlaşmada Türk’e düşmedi sözler
Gizlice bir karar verdi Atatürk

O korkak padişah Türk’ü savunmaz
Zaten aciz kalmış bir şey yapamaz
Türkler eli kolu bağlı kalamaz
Herkese bu fikri yaydı Atatürk

Padişah baskıyla gelmişti yola
Kulluğa razıydı bir başka kula
Yakışmazdı bu hal Türk ulusuna
Güvendi Samsun’a vardı Atatürk

Böyle geldi kara günler yurduma
Kelepçe vurdular şanlı orduma
Düştü halkım Atatürk’ün ardına
Yurdu sevgi ile sardı Atatürk
V1
İbret almadılar dökülen kandan
Çok şey istediler Türk vatanından
Ölüm fermanları çıktı sultandan
Gerçeği ortaya serdi Atatürk

Mümkün müdür Türk’ün yurdu pay ola
Güveni sonsuzdu Anadolu’ya
’Ya istiklal ya ölüm’dü ‘’parola
Bu nidayla yurdu sardı Atatürk

Padişahın, aciz kaldığı anda
Milletin aciz kaldığı anda
Düşmanın yurduma daldığı anda
Mucizeler gibi doğdu Atatürk

Doğuda ermeni devlet kuracak
Güney Fransız’a mesken olacak
İngilizler boğazlarda duracak
Olmaz cevabını verdi Atatürk
V11
İzmir’i Yunan’a peşkeş çektiler
İtalyanlar mersine göz diktiler
Türk’e de Ankara yeter dediler
Yüreklerde yanan nardı Atatürk

Hiçe sayıp yerde yatan dedemi
Padişaha ede,ede sitemi
Dört yandan sarmıştı düşman ülkemi
Cesaretle göğüs gerdi Atatürk

Güzel yurdum bir mal gibi satıldı
Gür kaşları birden bire çatıldı
Bu karara hayır diye haykırdı
Dünyaya bir nota verdi Atatürk

Ölür de Türk esir olmak istemez
Düşmanından emir almak istemez
Yurdundan bir karış vermek istemez
Milletçe konuşan dildi Atatürk
V111
Yıllarca savaşmış yorgundu,ordu
Sevdalıydı istiklale vurgundu
Sattı yurdu diye taht’a kırgındı
Nankör emelleri kırdı Atatürk

Kahpe düşman pay,pay etti yurdumu
Dağıttırdı elde kalan ordumu
Geldi diyorlardı Türklerin sonu
Bir ilke ortaya sürdü Atatürk

Bu millet hiç esir olamaz dedi
Bu uğurda olmaz bir uğraş verdi
Sömürülen milletlere gösterdi
Tüm dünyaya örnek oldu Atatürk

Biz Türkler her çağda hür kalacağız
Ya hür olacağız ya öleceğiz
Vatandan düşmanı göndericeğiz
Dedi ve sözünde durdu Atatürk
IX
Biliyordu başarması zor idi
Ne bir silah nede asker var idi
Millet perişandı sultan kör idi
Milletine güçtü,ferdi Atatürk

1919 Baharında
Kapkara bulutlar yurdun ufkunda
Şimdi Türk milleti vardı ardında
Savaşa gönüllü erdi Atatürk

19 Mayısta samsuna çıktı
Düşmanla yeniden savaşacaktı
Türk milleti yine hür olacaktı
Her şeyi ortaya serdi Atatürk

Ayrıldı bu umut ile Samsun’dan
Fikirler fışkırır oldu usundan
Düşman sürülmeli idi yurdundan
İstiklal yayını gerdi Atatürk
X
Amasya’dan yükseldi ilk nidası
Bu nida milletin kara sevdası
Esir doğurmazdı Türk’ü anası
Bir bilmece sanki sırdı Atatürk

Erzurum da topladı dadaşları
Sivas’ta dimdikti cesur başları
Gerçeğe dönüştürmek için düşleri
Bilge kişileri gördü Atatürk

Temsilciler toplanmıştı Sivas’ta
Bir milleti nasıl görürler hasta
Daha Ankara’ya varmadan posta
Ülkeye yayılan nurdu Atatürk

Koparmıştı İstanbul dan bağları
Ankara da yurtsever kafaları
Yıkılan gururu ezilen ar’ı
Kurtarma kararı aldı Atatürk
XI
Herkesi sarmıştı istiklal derdi
Kurtarmak gerekti bu cennet yurdu
Ankara da meclis toplanıverdi
Artık her gönülde yardi Atatürk

Şimdi buradan çıkıyordu kararlar
Geçersizdi Ankara da fermanlar
Kızıp öfkelenmiş buna düşmanlar
Çünkü çelik surlar ördü Atatürk

Yurdumuzda tek bir düşman kalamaz
‘’Türk asildir asla esir olamaz
Vatan bir bütündür parçalanamaz’’
Fikrini ileri sürdü Atatürk

Düşman güç almıştı sevr parçasından
İstila başladı bunun ardından
Samsun dan, Sivas tan ve Erzurum dan
Ankara ya yağan kardı Atatürk
XII
İlk kararlar oldu ilk anayasa
Herkes uymak zorunda bu esasa
İyiye,güzele,doğruya,has’a
Adım,adım gidiyordu Atatürk

Millet meclisinden çıkan kararlar
Atılacak yurdumuzdan düşmanlar
Gökten ölüm yağsa,çağlasa kanlar
Tarihte şahlanan erdi Atatürk

Sakarya da boğuşarak al kanla
İnönü de pençeleşip düşmanla
30 Ağustosta kopan volkanla
Hedefe akan bir lavdı Atatürk

Serpildi toprağa kollar gövdeler
Şaşırmıştı bu inanca ülkeler
İşte,özgürlüğe verilen değer
Yepyeni bir çığır,çağdı Atatürk
XIII
Şahit şahlanışa Dumlupınar’lar
Sakarya kan aktı al aldı sular
Hiç yoktan yaratıp şanlı ordular
Düşmanın üstüne saldı Atatürk

Aktı seller gibi türkün askeri
Birer şimşek oldu her bir neferi
‘’Hedefiniz Akdeniz dir ileri’’
En kesin komutu verdi Atatürk

Yepyeni bir tarih yepyeni çağdı
Ordu şimşek gibi her yana yağdı
Fethedilmez kale aşılmaz dağdı
Düşmana engeldi zordu Atatürk

Mermi omzunda Fatma bacımın
Tercümanı ciğerimde acımın
Sahibi, yenilmez iman gücünün
Başlı başına bir ordu Atatürk
XIV
Düşman her cephede yeniliyordu
Şahlanmıştı hasta denilen ordu
Tarih karşısında küçülüyordu
Durmadan büyüyen çığdı Atatürk

Olmadı tarihte böyle bir dövüş
Kurşuna siperdi imanlı göğüs
Sultan,sarayında, telaşa düşmüş
Çelik gibi ağlar gerdi Atatürk

Tek başına durdu dünyaya karşı
Dedi varsın çalsın o ölüm marşı
30 Ağustosta sabaha karşı
Düşmanı kalbinden vurdu Atatürk

Kurtardı, namusu şerefi ar’ı
Savaş meydanında yıldırımları
Umut bulutundan yağan karları
Millete bembeyaz serdi Atatürk
XV
Şan ile şöhretle yazdı destanlar
Umut dolu gelecekti yarınlar
İnsanlara hükmedemez insanlar
Düşmana mezarlar kazdı Atatürk

Bir güz mevsiminde 9 Eylül de
Zafer arkasında düşman önünde
Olmazları olur etti sonunda
Tarihi yeniden yazdı Atatürk

Kaçtı kahpe düşman çekildi geri
Yaktı intikamla köyü şehri
İzmir’e girmişti Türk’ün askeri
Düşmanı denizde boğdu Atatürk

Esir olmaktansa ölelim dedi
Ölüm pahasına zafer bizimdi
Gizli pazarlığı çirkin emeli
Düşmanın yüzüne vurdu Atatürk
XVI
Zaferi kazandık ölürcesine
Bağlı kaldık onun her ilkesine
Tarihe yeni ders verircesine
Her çıkmaza çare buldu Atatürk

Ordusuz kumandan olmak zor işti
Kazma, kürek, çapa, belle,savaştı
Tarihte en büyük engeli aştı
Siperden sipere düştü Atatürk

Batıda yunanı denize döktü
İngiliz sessizce çekilip gitti
Padişahta öz yurdunu terk etti
Haini vatandan sürdü Atatürk

Hatırı var idi yerde yatanın
Her karış toprağın,her damla kanın
Vatanını satan korkak sultanın
Nihayet defterini dürdü Atatürk
XVII
Çekilip gitmişti sömürü beyi
Zafer ile kurtarmıştı ülkeyi
Mondros’ta sürülen o lekeyi
Lozan da barışla sildi Atatürk

Silahsızdı amma inancı vardı
Esaret Türk için ar’dı vakardı
Atam bu gerçeği ortaya serdi
Kurtardı düşmandan yurdu Atatürk

Savaşı kazandık artık hür idik
Lozan da tanındık bizde var idik
Dimdikti başımız yüce dağ idik
Şöhreti,şerefti,şandı Atatürk

Kurumuştu yaşlı çınar Osmanlı
Düşman kudurmuştu,dişleri kanlı
Gururlu,inançlı ve de imanlı
Yepyeni bir devlet kurdu Atatürk
XVIII
Değişse nesiller geçse asırlar
Et ile kemikten kurulur surlar
Şehit mezarıdır dağlar ovalar
Artık her gönülde vardı Atatürk

Genç bir devlet sahip küçük Asya ya
Türk çocuğu düşmeyecek tasaya
Koydu laikliği anayasaya
Şeriata darbe vurdu Atatürk

Dedi ebediyen var olmak gerek
Kültür savaşını kazanmak gerek
Artık uygarlıkta yer almak gerek
Öğün, çalış,güven derdi Atatürk

Sahipti milletim bir ulu başa
Saygılıydık Lozan da ki barışa
Kültür cephesinde yeni savaşa
Başlama emrini verdi Atatürk
XIX
Bu savaşı kazanmamız gerekti
Tek bir kalpti millet,tek bir yürekti
Şimdi bize yenilikler gerekti
Bir irfan ordusu kurdu Atatürk

Hür kalmak istersek çalışmalıyız
En çok cehaletle savaşmalıyız
Engel tanımadan hep aşmalıyız
Engelleri yıktı,kırdı Atatürk

Girmişti düzene eğitimimiz
Resmi dil olmuştu ana dilimiz
Latin harflerinden bir alfabemiz
Olsun diye yol gösterdi Atatürk

Okullardan kaldırıldı Arapça
Dilden temizlendi acemce,Farsça
Medeni kanunu insanca hakça
Milletime uygun gördü Atatürk
XX
Atatürk’tü benim baş öğretmenim
Harf devrimi ile kolay öğrenim
Dil devrimi ile öz Türkçe benim
Dilim diye karar verdi Atatürk

Ata’nın canını sıkanlar oldu
Elbet önüne set çekenler oldu
Yeniliğe karşı çıkanlar oldu
Yepyeni bir sistem kurdu Atatürk

Derde derman gösterip türbeleri
Batıl inançları kör fikirleri
Soymuşlar halkımı tekke şeyhleri
Hepsinin hesabını sordu Atatürk

Yer,yer ayaklandı şeyhler müritler
Kandırdı halkımı bu parazitler
Saldırdı ata’ma çakallar itler
Gereken cevabı verdi Atatürk
XXI
Koz edip yalanı,küfür edenin
Şahsi çıkar için özür edenin
Tanrı’yı kendine siper edenin
Niyetini açığa serdi Atatürk

Peş peşine gerçekleşti devrimler
Kadı’nın yerini aldı hakimler
Tek kadına eş olacak erkekler
Medeni kanunu buldu Atatürk

Peçeyi çarşafı takıp başına
Dört kadın da bir erkeğin peşine
Düşerdi de karışmazdı işine
Kadına özgürlük verdi Atatürk

Eğitim düzeldi fen ilerledi
Alfabe değişti herkes öğrendi
Atam gezilerde kendi ders verdi
Bize baş öğretmen kaldı Atatürk
XXII
Laiklik gelince şeriat gitti
Herkes kanun karşısında eşitti
İlk defa köylünün elini tuttu
Köylüyü efendi kıldı Atatürk

Köylü üretendi tırnaklarıyla
Haşir neşir olmuş topraklarıyla
Devletin o günkü imkanlarıyla
Emeğin hakkını verdi Atatürk

Onu örnek aldı esir milletler
Gerildi sömürü önüne setler
Özgür lokmadaki tatlar lezzetler
Tadıldıkça hep yüceldi Atatürk

Hürriyeti kazanmayı öğretti
Yüzyıllar boyunca bu sürecekti
Esir milletlere bir ışık tuttu
Sömürüye hançer saldı Atatürk
XXIII
Karanlık günlerde güneşti aydı
Dünya diz çökerdi o yaşasaydı
Beklenmedik anda bir yıldız kaydı
10 Kasım sabahı soldu Atatürk

Bir vatan sükutta sustu bir millet
Sade atam değil hasta bir millet
10 Kasım sabahı yasta bir millet
Dediler ki artık öldü Atatürk
T
ürk’e yine olan oldu dediler
Türk milleti başsız kaldı dediler
Büyük önderleri öldü dediler
Ölmedi o, hala sağdı Atatürk

Evet canı sığmamıştı tenine
Dünya saygılıydı fikirlerine
Yaşıyordu, yaşayacaktı yine
Çünkü her gönülde vardı Atatürk
XXIV
Kıyaslanmaz tarih büyükleriyle
Onu eş tutamam başka bitiyle
Yeni fikirleri devrimleriyle
Bir izim bir rejim sardı Atatürk

Kelimeler yetmez cümleler çok az
Ata’m yazmak ile anlatılamaz
O,bir ölümsüzdür unutulamaz
Eserlerde anıt oldu Atatürk

Yurtta sulh,cihanda sulh tu özlemi
İnsanca ve hakça yaşam düzeni
Aydınlattı fikirleri evreni
Tarihi yeniden yazdı Atatürk

Ben bir Türk’üm odur bizim atamız
Anlatamam elbet çoktur hatamız
Normaldir Ata’yı anlatamamamız
Dünyaya efsane kaldı Atatürk
XXV
Şimdi rahat uyur anıt kabirde
Eğilsin dünyalar atam önünde
Atamın imzası var eserimde
Bende yaşar bende kaldı Atatürk

Mağdur’i der ey ulu Atatürk’üm
Yazamadım seni bu benim korkum
Şiirim,destanım,nesirim şarkım
Yetmiyor onurum oldu Atatürk

yusuf değirmenci emekli em. müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Atatürkten sonra

Atatürk gözünü yumdu yumalı
Yurdumuzda neler,neler görüldü
Herkes bir yol tuttu, siyaset dendi
Entrikalar,teraneler görüldü

Önce içten,içten bizi böldüler
Gençleri ölüme doğru sürdüler
Birbirini öldürdüler,öldüler
Sokaklarda cenazeler görüldü

Bela oldu şu siyaset illeti
Sandı kendin Türkiye’nin zilleti
Bir hiç görüp bu koskoca milleti
Kan emecek ne keneler görüldü

Sinsi,sinsi içimize girmeye
Yurdumuza sefaleti sarmaya
Milletimin direncini kırmaya
Çalışan ne öreneler görüldü


Namussuzlar namus maskesi giydi
Dilleri doğruyu söyleyiverdi
Bu milletin hakkı yendi yenildi
Bedavaya bal diyenler görüldü

Yasına büründük biz on kasımda
Dün resmini çiğneyenler ayak altında
Bu gün Atatürkçü oldu karşımda
Yalan yanlış ifadeler görüldü.

Masumdan,dürüstten hesap soracak
Gerçekten,doğrudan kalarak ırak
Meydan,meydan halka nutuk atarak
Yalan sözler söyleyenler görüldü

emekli em.müd

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Atlanılan çağ değilidir

Bizim istediklerimiz
Bahçe değil,bağ değildir.
Aşacağımız engeller
Derya değil,dağ değildir.

Hakkı görmezden gelirsen
Çıkar peşinde yürürsen
Haysiyetten bahsedersen
O ölüdür sağ değildir.


Temiz olmalı siyaset
Önce sen nefsine hükmet
Sonra benden bekle hürmet
Bu saygıdır,yağ değildir.

Sensen zirvede oturan
Sensen,sorunu getiren
Sensen,bütçeyi batıran
O göl kurur, sığ değildir.

Azınlık mutlu kalırsa
Çoğunluk unutulursa
Gidişat böyle olursa
Atlanılan çağ değildir.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Avunuyorum

Beni merak etme gönlümün gülü
Dikeninle özle avunuyorum
Nasıl unuturum o tatlı dili
Dökülen sözünle avunuyorum

Efkarlanır sigaramı yakarım
Resimlere dalar, dalar bakarım
Eski mektupları alır okurum
O güzel yazınla avunuyorum

Hayalimde yaşar o eski günler
Benim ilkbaharım eski anılar
Ezberimde bize ait şarkılar
Çalarak sazımla avunuyorum

Gelir diye bakmıyorum yoluna
Sarıldım baharın anılarına
Hazan esti yaprağıma dalıma
Sararan güzümle avunuyorum

Sevdan ile yana, yana kavruldum
Özlemini çeke, çeke yoruldum
Sen gideli annesi de ben oldum
Oynayıp kızımla avunuyorum

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ayırmasın hiç bir güç

Hayatın baharında, ne çiçek var, ne arı
Alan yok ki satayım, bu efkarı, şu zarı

Seni sordum,dağa,taşa,kurda,kuşa, görmemişler
Nehirler, çaylar, çeşmeler, bir yudum su vermemişler

Belde,belde sokak,sokak,kapı,kapı, arıyorum
Bir telefon,bir mektup,yada tebrik bekliyorum

Hata varsa, ikimizin, beni atalı görme
Ne olur çık ortaya,beni acze düşürme

Sadece benden kaçmışsın, yaşama küsmemişsin
Geçen gün nüfusa gittim,dünyadan göçmemişsin

Dün gece sahil yolunda, bir bayan geziyordu
Baktım ona ardından, sana çok benziyordu

Usul,usul yanaştım, öksürdüm duysun diye
Öyle çok benziyor ki, seslendim Aysun diye

Mahcup, özür diledim,seni benzettim, dedim
Dönüp gitmeden önce, ona, senden bahsettim

Gayet hoş karşılayıp, hafifçe gülümsedi
Anlatırsan kendini,seni dinlerim dedi

Kaptırmışım kendimi, sohbetin akışına
Kendimden bahsetmedim,senden bahsettim ona

Zifiri *******de el tutmasın elimden
Bir umut ver,ışık ol iz kalmışsa sevgimden

Bir mektup at,bir haber sal,bana seni aratma
Güneşim ol,yıldızım ol şu dünyamı karartma.

Tekrar el,ele verip su içsek çeşmelerden
Haz duyalım,tat alalım,aşktan,sevişmelerden

Kaldırsak uzaklığı, yırtsaydık karanlığı
İnsanlara beraber anlatsak, bağlılığı

İlk tanıştığımız gibi sarılalım, biz aşka
Ayırtmasın hiçbir güç, bizi ölümden başka

emekli emn. müd

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Aynalar

Desen,desen çizgi olmuş suratım,
Bana, gençliğimi verin aynalar.
Saçlarım, bembeyaz kar yağmış gibi
Ne kadar üzgünüm, görün aynalar.

Gelmişim hayatın son evresine
Artık, bir titreme düştü sesime
Özlem duyar oldum ilk hevesime
Karşımda, gülümser durun aynalar.

Bunca yıl yaşadım, acı çekerek
Her şeye sabredip, boyun bükerek
Çektiğim acıya dayanmaz yürek
Birazda, yaramı sarın aynalar.

Ben nasıl yitirdim, o gençliğimi
Yıktım çatı,çatı hayallerimi
Almayın elimden heveslerimi
Ya kırılın, yada, kırın aynalar.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ayrılık türküsü

Çeke,çeke yoruldum, ayrılık cefasını
Silemedim, kalbimden hicranımın yasını

Benim gibi gurbette, ayrılık çekenleri
Ayrılığın yüzünden,göz yaşı dökenleri

Gördüğümde, ölümden beter geldi ayrılık
Ayrılan insanların, tüm umutları kırık

Bu ayrılık,insanları gurbet ile savurdu
Leyla uğruna mecnun,çöllerde kavruldu

Ferhat Şirin’den ayrı,Sürmeli de Senem den
Söz etmeden geçemem Aslı ile Keremden

Daha böyle niceleri, ayrılığı gördüler
Yüreğinde ateşler,ölüme yürüdüler

Ağlayan gözlerimi kan ile ıslıyorum
Zor,geliyor ayrılık,ölmeyi istiyorum

Her çeşit zulüm ile, geldi, çattı ayrılık
Kavuştur bizi ya Rab,bitsin ayrılık artık

Geçti aylar, seneler,bitmiyor, hiç bitmiyor
Gönlümde yaşayanlar,hiç aklımdan gitmiyor

Ey Tanrım, sen kadirsin,kavuşayım onlara
Ayrılık başımdayken,ermesin hayat sona

Bir haber ver sılamdan,ey bizleri yaratan
Ne denizden,ne havadan,nede karadan

Gidemem,pus tutmuş,görmüyor gözlerim artık
Bağladı kollarımı ah, o zalim ayrılık

Bütün hayallerimi,gözümden geçirirken
Gönlüm sılanın hasretiyle inlerken

Beklenmedik bir anda, Azrail de gelecek
Özlemlerim bitmeden,tatlı canım alacak

Son sözüm şu olacak,ey meleğim nerdesin
Ben, ay gibi batarken,sen güneş, seherdesin

Öldüğümde zarıma boşanacak bulutlar
Son nefesim çıkınca kesilecek umutlar

Ölüm döşeğinde adını hecelerim
Mahşer kavuşmak ise ben o günü beklerim

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ayrılışımız

Tabi ki acı verdi ayrılışımız
Dışa değil, içe aktı yaşımız
Gömdük aşkı yüreklere.
Aldırmadık ayrılırken titrek seslere

Trene binişin de söylediğin elveda,
Elli ikinci gece gibiydi
Sevdamızın ölümü
Bir sanki bilmeceydi.
Yüreğe saplanan oksa
Dilinden dökülen her kelime
Ve her heceydi.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Azize ye

Belli ki, bir zamanlar sevdiniz,sevildiniz
Ya siz terk ettiniz,yada terk edildiniz
Belli ki izi var o aşkın kalbinizde
Acı tatlı anıları unutmamış gibisiniz

Hazanı getirme gençliğinin baharına
Güzelliğin kamçı oluyor arzularıma
Yakınlığıma sakın çatma kaşlarını
Reddin saplanan bir bıçak olur sağrıma

Yeni bir aşka gönül açarken niçin ürkeksin
Hayat her haliyle güzel küsmemelisin
Gülmeli, eğlenmelisin,ellerimde ellerin
Çarpan yüreğime karşılık vermelisin

Yalnızlığıma ortak ol,baş başa bırakma sen
Aşkının ateşinde kavurup ta yakma sen
Gözlerinden gözlerime aktı sıcak bir bakış
His dünyamda duygu tahtı kurdum yıkma sen

Yıllar geçsede silinmez kalbibe çizdiğin iz
Bir boşlukta kalırım yaşayamam sevgisiz
Bulut olmanı isterim evda yağmurlarıma
Hayat o kadar manasız ki Azize sensiz

emekli em. müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Baba ile oğlu

Baba olmak
Her hakka sahip olmaksa
Babalık kolay.
Baba olmak
Evladı hayata hazırlamaksa
Babalık zor.
İlk zora katlanamazsa babalar
Zorluklara evlatla beraber katlanırlar.

Baba oğula muhtaç
Oğul ise zaten aç
Baba yorgun,kırgın ve yaşlı
Oğul,çaresiz ve üzgün bakışlı.

Babanın yaşı kemale ermiş
Oğluna sadece bir hayat vermiş
Yaşı yetmişe gelmiş
Umudu tükenmiş
Güçü bitmiş
Umutsuz mu umutsuz
Mutsuz mu mutsuz.

Baba
Oğlun gözlerine bakıyordu
Üzgün,hüzünlü
Oğul
Çaresizliğe teslim olmuştu
Bu günlü,dünlü
İlk zorluğa göğüs geremezlerse babalar
Tüm zorluklara evlatla beraber katlanacaklar

Yusuf Değirmenci emekli em.müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Babam bana derdi ki

Dürüst olduğunca çoksun
Komşun toksa, sende toksun
İnsanlığın yoksa, yoksun
Yoksun derdi bana babam

Hep ayakta kalacaksın
Çalışıp kazanacaksın
Alnından sıcak ter aksın
Aksın derdi bana babam

Varsın hep gözün yaş döksün
Kötülüğe karşı çıksın
Durmadan iyilik eksin
Eksin derdi bana babam

Fesat yuvaların yıksın
Haksızlığa karşı çıksın
Umut fidanları diksin
Diksin derdi bana babam

Doğruluktan sapmaz isen
Hileli iş yapmaz isen
Dediğimden çıkmaz isen
Teksin derdi bana babam

Kusursuz bir insan olsun
İyileri örnek alsın
Çevresine iyi baksın
Baksın derdi bana babam

Korumak için ülkeyi
Alsın koltuğa kelleyi
Namerde büyük silleyi
Çaksın derdi bana babam

Sen geleceğe umutsun
Kini garazı unutsun
Gururu yücede tutsun
Tutsun derdi bana babam

Dosta sürmesin karayı
Öğrensin insan olmayı
Namus denen madalyayı
Taksın derdi bana babam

Alnı açıktır içi pak
Oğlum hep böyle kalacak
Şer odaklar yıkılacak
Yıksın derdi bana babam

Gerçek budur göreceksin
Öğrenip öğreteceksin
Suç işlerse ceza çeksin
Çeksin derdi bana babam

Desem dediğin olmuyor
Kimse benimle gelmiyor
Desem göz yaşım dinmiyor
Aksın derdi bana babam

Ölüm bir gün bana uğrar
Kaldırır dostlar komşular
Vasiyetime çocuklar
Baksın derdi bana babam

yusuf değirmenci

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Baharın gülünü istedim senden

Baharın gülünü istedim senden
Sen kışı getirip kar ediverdin
Yanan yüreğime suyu beklerken
Harlayıp ateşi har ediverdin

Sen hep İsrar ettin nazda edada
Eğlenmek istedin diskoda barda
Vuslata bir mani yokken ortada
Sorunları birden var ediverdin

Patladı durmuyor gönül fireni
Ben ise azıya almıştım gem’i
Eyüp’ün sabrıyla denedin beni
Güzelim dünyayı dar ediverdin

Hiç gitmeni istemedim tabi ki
Asla senden vazgeçmedim inan ki
Hatalı benmişim suç bende sanki
Eş dosta dert yanıp zar ediverdin

Umutlar yok oldu yıkıldı diye
Kader karşımıza dikildi diye
Canım olanlara sıkıldı diye
Kolay problemi zor ediverdin

N(e) olur gitme diye çok İsrar ettim
Söz verdin dönerim diyerek gittin
Her şeyi giderken sen harap ettin
Seven yüreğimi kor ediverdin

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bahtına küsme dürüst

Kendini ehil görerek,çırpamazsın,çalamazsın
Suçun budur işte senin,zamana sen uyamazsın

Kendine suç bulmalısın, işin ehli olamazsın
Hep dobra,dobra konuşup,yalanlar uyduramazsın

Zeki sanarak kendini,yalanlara inanmazsın
İçi başka, dışı başka, olana inanamazsın

Hep gururunu düşünüp,asla yaltaklanamazsın
Gem vurup arzularına,ihtirasla dolamazsın

Nefsini adım adım,kötülüklerden çekersen
Namus iffet sözlerine,birazcık değer verirsen

Arsızlığa, arsızlarca daveti kabul etmezsin
Hırsızlarca hırsızlığa,çağrılınca gitmezsin

Tüm zorlamalara karşı,göğüs gerip direnirsin
Şerefsizler hakkında,hiç durmadan söylenirsin

Dersin lanet olsun bahta,şansını kullanamazsın
Zaman sana uyar mı ki, sen zamana uyamazsın

Lanet olsun bahta diye şansına isyan edersin
Devir fırsatçılık devri, sen fırsatçılığı sevmezsin

Onlar toplum içinde hep maskeli gezerler
Namuslu görünmek için bin bir yalan düzerler

Dürüst sensin, doğru sensin, şerefli sensin
Hırsıza,arsıza, soysuza, namussuza, gölgesin

Azınlıkta kalıyorsun,ondan sevilmiyorsun
Bunu sende biliyorsun, söyleyemiyorsun

Sen gururla gezer iken, göğsünü gere, gere
Millet vermiyor dersini, yüzsüz parazitlere

yusuf değirmenci

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bakışın neydi

Nasılda aldandım yalanlarına
Saplanan bir hançer sevda bağrıma
Doğrusu aldanmak gitti ağrıma
Adıma türküler yakışın neydi

Şişeler dost idi içtiğim anlar
Mutluydum sevgiden kaçtığım anlar
Her sabah sokaktan geçtiğim anlar
Gülerek balkona çıkışın neydi

Beni sevmedinse ve eğlendinse
Bir oyuncak gibi görebildinse
Eşini severek seçebildinse
Yanımda hayale dalışın neydi

Benim için yer yok ise kalbinde
Mademki terk edip gideceksin de
Seninle göz göze geldiğimiz de
Cüretkar arzulu bakışın neydi

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bana ne

Cezalandırdım dilimi
Uzanıp tutsun elimi
Gelsin de görsün halimi
Görsün diyormuş bana ne

Ben çok acı çekiyorum
Gözlerden yaş döküyorum
Yollarını bekliyorum
Gelsin diyormuş baba ne

Kedisine ata tuta
Erelim dermiş vuslata
Bir daha yaparsam hata
Vursun diyormuş bana ne

Terk etmek onun hüneri
Bitirdi tüm sevgileri
Gelip gönlümden içeri
Girsin diyormuş bana ne

Ben yanarken o nerdeydi
Bana ıstırabı verdi
Hep hala kurmaktı derdi
Sevsin diyormuş bana ne

Şayet sevmeyecek ise
Bana gelmeyecek ise
Benden istediği neyse
Versin diyormuş bana ne

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bana nimet

Dünyaya gelmişim,Adem den beri
Toprak bana nimet,dal bana nimet
Yüzyıllar boyunca yaşadım zoru
Servet bana nimet, mal bana nimet

Tanrı zeka vermiş,kullansın diye
Bütün nimetlerden tat alsın diye
Benim birliğime inanın diye
Orman bana nimet,yol bana nimet

Yaprak,yaprak süslemiştir dünyayı
Yaratıp ta beslemiştir dünyayı
Yağmur vermiş,ıslamıştır dünyayı
Hava bana nimet,yel bana nimet

Toprağın altında madenler vermiş
İnsan kazma kürek toprağı delmiş
Sürülüp ekilmiş,bire bin vermiş
Mahsul bana nimet,gül bana nimet

Hayatın sonunda noktadır ölüm
Değeri kalmıyor dünyada malın
Sustuğu bir anda konuşan dilin
Ateş bana nimet kül bana nimet

Dünyada bahşetmiş dünya malını
Diken vermiş sevenlere gülünü
Sonunda getirip koymuş ölümü
Kabir bana nimet,sal bana nimet

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Baş üstünde yeri var

İnsanlara sevgi dolu gönlünü
Açanların baş ötsün de yeri var
Müşkül durumdaki düşküne kucak
Açanların baş üstünde yeri var

İnsanlık uğruna savaşa çıkıp
Su gibi durulup,sel gibi akıp
Gelecek nesil’e eser bırakıp
Göçenlerin baş üstünde yeri var

Bu tutku içimi kemiren acı
Gerçeği ortaya sermek amacı
Şeref bahçesine onur ağacı
Dikenlerin baş üstünde yeri var

Değerinden bir şey yitirmez kıymet
Umutların sonu olmaz hezimet
İdeal uğruna halkına hizmet
Edenlerin baş üstünde yeri var

Bu hayat rayında kendi halinde
Gönül bahçesinde, sevgi gölünde
Çıkar düşünmeden Ata yolunda
Gidenlerin baş üstünde yeri var

Son pişmanlık anlatılır vah ile
Kaçan fırsat uğurlanır ah ile
Makam, mevki, şan ve şöhret nafile
Adamların baş üstünde yeri var

Değirmenci gelmez sözün gerisi
İnsanlar dünyanın birer arısı
Namus otlağında iffet sürüsü
Güdenlerin baş üstünde yeri var

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Başı derde düşmüş dostun

Sürüm,sürüm sürünmüş o
İlden,ile sürülmüş o
Her sahnede görülmüş o
Başı derde düşmüş dostun.

Meramın anlatamamış
Dertlerini satamamış
Hep hayat ile dalaşmış
Başı derde düşmüş dostun.

Bir günü olmamış âlâ
Hasretmiş paraya pula
Ardında püsküllü bela
Başı derde düşmüş dostun.

İnim,inim inlemişte
Her yalanı dinlemişte
Hep doğruyu söylemişte
Başı derde düşmüş dostun.

Satmamış gururu pula
Sapmamış hiç eğri yola
Kul olmadın diye kula
Başı derde düşmüş dostun.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Başım belada

Günden güne bozuluyor gidişat
Her yerde yeşerdi fitne ve fesat
Huzuru özledim yüce adalet
Yetiş imdadıma başım belada.

Hak için savaştım ödün vermedim
Arsızla,hırsızla bir yürümedim
Dürüstleri takdir eden görmedim
Yetiş imdadıma başım belada.

Yumuşak huyluyum hatır yıkamam
Güçsüzüm,güçlüye karşı çıkamam
Tetik de çekemem canda yakamam
Yetiş imdadıma başım belada.

Hakkım gasp edilir almam gerekir
Onurlu şerefli kalmam gerekir
Haklı olduğumu bilmem gerekir
Yetiş imdadıma başım belada.

Şayet yollarında yoksa bir engel
Gecikme postada çok acele gel
Benim hak savaşım değil bireysel
Yetiş imdadıma başım belada
emekli em. müd

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Başımızda karabulut var

Her söylenen söze inanan kanan
Yalanı dolanı araştırmayan
Doğruya,dürüst’e hiç aldırmayan
Şimdi başımızda kara bulurlar
Sonra söndü, o,önceki umutlar

İspiyon ağızlar susmak bilmedi
Yetkililer bunu kesmek bilmedi
Gerçekler öğrenmek istenilmedi
Şimdi başımızda kara bulurlar
Sonra söndü, o,önceki umutlar

Yalamuklar, her gün aldı ödülü
Donattı yetkiyle bir çok odunu
Anmadılar doğruların adını
Şimdi başımızda kara bulut var
Sonra söndü, o,önceki umutlar

Ne zevkimiz kaldı,nede şevkimiz
Sanki memur değil, süs bebeğiyiz
Kızağa çekildik,hizmet etmeyiz
Şimdi başımızda kara bulut var
Sonra söndü, o,önceki umutlar

Meram anlatalım dedik, anlamaz
Söylüyoruz, sözümüzü dinlemez
Ne figanlar ettik amma fark etmez
Şimdi başımızda kara bulut var
Sonra söndü, o,önceki umutlar

Yılları yaşadık biz bu meslekte
İmzamız ulundu karada, akta
Fikrimiz olmuyor, az ile çokta
Şimdi başımızda kara bulut var
Sonra söndü, o,önceki umutlar

Karada da yüzer oldu kayıklar
Sarhoşlar yol aldı, durdu ayıklar
Ustura gazabına geldi bıyıklar
Şimdi başımızda kara bulut var
Sonra söndü, o,önceki umutlar

Yetti canımıza çilemiz doldu
Doğrudan,dürüstten hıncını aldı
Yıldızların önü, sis kaplı kaldı
Şimdi başımızda kara bulut var
Sonra söndü, o,önceki umutlar

Mağdur’i sen figan etme boşuna
Yakınsan,ağlasan gider hoşuna
Taç ettiler dalkavuğu başına
Şimdi başımızda kara bulut var
Sonra söndü, o,önceki umutlar

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Başka başkadır

Düşüne,düşüne düşe dalmışız
Hayaller peşinde koşar olmuşuz
Olayları görüp şaşa kalmışız
Düşünceler başka,işler başkadır

Yoktur değişiklik hayat açımda
Neler kaynaşıyor,gel, gör içimde
Yoğrulup durmuşum kan ter içinde
Emekler bir başka,aşlar başkadır

Vurur beni,taştan taşa inadım
Hep kusur sayılır,attığım adım
Gerçeği, kimseye anlatamadım
Bakışlar bir başka,kaşlar başkadır

Mağdur’i der devran sana uymuyor
Feryadını hiç kimseler duymuyor
Kırık kanat ile uçmak olmuyor
Umutlar bir başka, yaşlar başkadır

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Başka,başka

Garip bir kişiye rastladığın gün
Tüm çektiklerini der başka,başka
Biraz olsun anlıyorsan halinden
Ona,onun gibi sor başka,başka

Öylesi insanı gördüğün günde
Bahtına bir sis çökmüş ise bu günde
Işıksız bir umut varken gönlünde
Ruhunda sakladığı sır başka,başka

Nefes alır amma yaşantısızdır
Hayatta çabasız çalıntısızdır
Ömrü gelip geçmiş,kalıntısızdır
Bahtına ettiği sır başka,başka

Hicran ekler yine hicran üstüne
Dolmuş katar,katar bir can üstüne
Yaşar diye bakma ölmüş büstüne
Onu gözleriyle gör başka,başka

İnsanlar bulursun hayattan bezgin
Hayalleri yıkık,rüyası bozgun
Kırılmış gururu içinden ezgin
Daha nice,nice var başka,başka

yusuf değirmenci emekli em.müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Başkette ki dram

Hepiniz geçmişsinizdir ulustan
Görmüşsünüzdür o boyacı çocuğu
Derme çatma bir sandık
Altı yedi yaşlarında bir yavru
Soğuktan üşümüş titremekte
Bir ekmek parası için beklemekte
Umudu dipdiri bu çocuk
Bilir misiniz hangi fakirin oğludur.

Hepiniz avuç açanları görmüşsünüzdür
Moraran bu ellere
Beş on kuruş vere,vere
Habersizmişçesine bunlardan
Gitmişsinizdir evlere.
Bu acıklı manzara
İnsanlığın neresine ve nasıl konur.

Hepiniz zor taşıdığı testisinden su içmişsinizdir
Ekmek parası için çalışan yetimin
On kuruşa su satmak için boyun bükmekte
O çocukta mutluluğun özlemini çekmekte
Ak tepe de, Önder de, Balgat da Üreyin de ve Mamak ta
Çamurlara batan yalın ayaklı bebeler
Aç karınla babalarının yolunu beklemekteler

Hayatı mutluluklarla süslenenler bunu bilemezler
Bilseler de sırt çevirirler
Görmekte istemezler
Ne bunlara acıyan var,
Nede yardıma koşan
Böyle gelmiş,diye böyle gitmemeli yaşam.
Ya yıkılan yuvaların sokağa attığı
Yada yoksulluğun bıraktığı bu çocuklar
Muhtaçtır sevgiye
Hasrettir,şefkate,
Hasrettir merhamete

Ya sosyal devlet bunlara el atmalı
Yada insanlar bunlara bakmalı
Bu çocuklar birer cevher
Yarınlar için bu fedakarlık yapılmalı
Bu çocuklar kazanılmalı
Bu çocuklar
Yarınların suç makinesi olmamalı.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Başlar ve biter

Kıskandı mı insanlar dünyanın dönüşünü
Dünya döndüğü müddetçe
Gece başlar,gündüz biter
Gündüz başlar, gece biter
Her gecenin bitişinde
Her gündüzün gelişinde
Binlerce ömür başlar
Binlerce ömür biter.

Yolculuğun bittiği yerde yol
Hayatın bittiği yerde her şey biter
Bir cansız mezar kalır
Üstünde otlar biter.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Baştan başa senim

Yalnızlıklar içinde gerinen kollar
Sana arzulu
Değil başkasına.
Sokakları adımlayan ayaklar
Sana koşuyor
Değil başkasına.
Caddeleri aydınlatan lambalar
Sana ışık tutuyor
Değil başkasına.
Uyku ile yataklara yatanlar
Senin rüyana yatıyor
Değil başkasına.
Sabahlar akşamlar sen
Gündüzler sen, ******* sen
Aylar,yıllar, mevsimler sen
Bu günler sen
Yarınlar sen
Dünler sen
Sakın sorma beni
Ben baştan başa senim.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bayramlar

Bayramlar üzüntü veriyor bana
Sevinç duyamıyorum
Tadamıyorum mutluluğu
Toplantılar, hicranımı artırıyor
Duygularım,ağlamaklı halimde saklı
Kendimi tutamıyorum.

Ölmekle, yaşamak arasında bir yerdeyim
Yılgınım yaşamaktan
Ölüme karar kılamıyorum
Çevrem varlığımdan habersiz
Suskumum haykıramıyorum.

Bayramlar coşku katmıyor duygularıma
Umutla bakamıyorum yarınlarıma
Bütün çabalarım boşaymış gibi
Bir noktada duramıyorum
Ne yapsam yaranamıyorum.

Hak veriyorum isyanıma
Ar ediyor ağlayamıyorum
Hazzını tadamıyorum bayramların
Hüznünü kaldıramıyorum
Bayramlar üzüntü veriyor bana
Güvenle bakamıyorum yarınlarıma
Sevinç duyamıyorum.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Be dünya

Anamdan ağlayarak gelmişim şu dünyaya
Doğmadan evvel senin neni aldım, be dünya
Bir iyi gün,mutlu yaşam, var mı insan oğluna
Oluşundan,varlığından, neni çaldım,be dünya

Hicranlı yıllar geçti bunca zaman sırtımdan
Benliğimi unuttum şüphe ettim aslımdan
Bir müddet hücrelerin barındı vücudumdan
Sana geldim,sende kaldım,sana döndüm, be dünya

Ne neşeni gönlümde bir anlık taşımışım
Ne mutlu bir hayati bir saat yaşamışım
Gaflet içindeymişim hep sana çalışmışım
Bunca yıllık emeğim sana kalır be dünya

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bedbaht gönüllerde yaşar üzüntü

Yol deyip sıladan ayrıldığında
Yad olan illerde, yaşar üzüntü
Yalnızlığa kapıldığın anlarda
Bedbaht gönüllere, yaşar üzüntü

Felek bırakmazsa senin peşini
Ters yönlere götürürse işini
Yanakta süzülen gözün yaşını
Silen mendillerde, yaşar üzüntü

Gurbet oldu sana dağların ardı
Bitmez ve tükenmez garibin derdi
Hıçkırık gırtlağa düğümler vurdu
Lal olmuş dillerde yaşar üzüntü

Bilemezdim böyle olacağını
Terk edipte gittin sen otağını
Çevrene örünce gurbet ağını
Kıvrılan yollarda yaşar üzüntü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Beddua

Terk ettin aşkımı bana vermeden
Benle derdin neydi,bu zulüm neden
Dolaştırdın köşe bucak demeden
Seni gazel gibi kurutsun Allah!

Yanağın kırışsın,saçın dağılsın
Kör olsun gözlerin,belin kırılsın
Varsın her gün bin kol sana sarılsın
Şehvet ateşiyle eritsin Allah!

Kar gibi eritsin çöl gibi yaksın
Çürütsün dilini lal gibi yapsın
Eskiyip atılmış şal gibi yapsın
Çöplükten çöplüğe sürütsün Allah!

Kahkahan feryada dönsün inşallah
Bir yığın alevle çıksın her bir ah
Milyonlarca defa desen de eyvah
Yılanlar misali yürütsün Allah!
Aralık 1969)

Yusuf değirmenci
emekli em. müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bekledim

Yalnızlığa gömülmüşüm dünyam boş
İçkiyle avundum ve oldum sarhoş
Haydi dön geriye bana doğru koş
Dur demeni dur demeni bekledim

Nere gitsem sana çıkıyor yolum
Önüm arkam sensin,sen sağım solum
Sana kaç kez geldim elimde gülüm
Ver demeni ver demeni bekledim

Sana susadım ben sana yandım ben
Bir kuş olup pencerene kondum ben
Seni sayıkladım seni andım ben
Yar demeni yar demeni bekledim

Elbetteki vuslat benimde hakkım
Marmara çırası eyledin yaktın
Seni sevdim sana uzaktan baktım
Sor demeni sor demeni bekledim

Hicranı tattırdın sevgi yerine
Sözümde geçmedi deli gönlüme
Gömerim kalbimin derin yerine
Gir demeni gir demeni bekledim

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Beklerim hala

Zindanında ben sevdana mahkumum
Bir ışık olmanı beklerim hala
Varlığımdan daha yeğdir yokluğum
Dönüşte sevmeni beklerim hala

Etme teklifimi kulak arkası
Sensiz hayatımın yoktur manası
Senin elindedir derdin devası
Elinle vermeni beklerim hala

Kötü söz çıkmasın sakın dilinden
Zorum vardır yüreğimde yaramdan
Gördüğünde eşten dost dan yarenden
Herkesten sormanı beklerim hala

Başımdaki esen yel senin için
Nefes alıyorsam bil senin için
Dikenli dalımda gül senin için
Elinle dermeni beklerim hala

Seninle başladı ruhumda kavga
Sürükler denize beni bu dalga
Kim ederse etsin aşkıma gölge
Hep karşı durmanı beklerim hala

Benliğimi sevda seli sürüyor
Bakışım gözünde cevap arıyor
Gönlüm boş kapısı açık duruyor
Gelip de girmeni beklerim hala

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Takılındı gözüme göz bebeklerin
Surat asma artık gül güleceksen
Bende sonumuzu bilmek isterim
Sevda defterinden sil sileceksen

Takılıp kalmışım ben gözlerine
Kimseyi koyamam senin yerine
Sevdalı gönlümün derinlerine
Acılan kapıdan dal dalacaksan

Kıvrılıp uzuyor beklediğim yol
Sevda nefesimsin ciğerime dol
Aşkını vermezsen azrailim ol
İstersen canımı al alacaksan

Neme gerek sensiz hayat solayım
Aşkın denizinde ben boğulayım
Kaptanı olmayan sandal olayım
Sevda sahilimden sal salacaksan

Olmalı diyorum beklentilerim
Ayıma ay, yılıma yıl eklerim
Yıllar oldu yollarını beklerim
Bekletme yoruldum gel geleceksen

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bekleyeceğim

Bir kitap yazmak istedim sana ait
Bir cümle kurmak istedim isminle
Bir kelime yapmak istedim harflerinden
Başaramadım.

Kitabımın başlangıcı bendim
Sonu sendin, söyleyemedim
Öznesiydim cümlenin
Seni fiil olarak yükleyemedim
Sana tümleç olur musun diyemedim
Kökü bendim kelimenin
Seni köke ekleyemedim.

Düşünmeksizin dünü,bu günü
Unutmayacağım ilk buluştuğumuz günü
Al,al yanaklarını
Kahve rengi gözlerini
Yaya benzer kaşlarını
Kaçamak bakışlarını
Unutmayacağım.

Teklifimi reddederken
Haşinleşip hayır derken
Bir başka sayfa açarken
Hep o sözünü hatırlayacağım
Hayalde yaşatacağım
Rüyada seveceğim
Senin için yaşadığımı söyleseler de
Ben senin için öleceğim.

Seninle başladığım aşk kitabını
Seninle bitireceğim
Ölünceye kadar seveceğim
Yarımlarımı tamamlamak için
Bekleyeceğim
Bekleyeceğim
Bekleyeceğim.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bekleyenim var evde

Devirmek bütün engelleri
Yüz yüze gelmek
Bakışlarda mana aramak
Boşadır güzelim boşadır
Gülmek ağlamak.

Belki dünyayı durdururum
Sarsarım güneş sistemini
Yıldızlar kadar parlak gururum
Umutlandıramam seni
Kirletemem sevgini
Güzelim hoş gör beni
Karmakarışık duygulardayım
Anlatmak öyle zor,öyle zor ki
Güzel yaratmış Tanrı ne deyim
Fakat olmuyor ki.

Her güçlüğe göğüs gerebilirim
Her sıkıntıya tahammül bende
Her acıya yataklık yaparım
Her hüsran filizlensin sinemde
Bir şeye tahammül edemem
Bir şeye güzelim
İki aşkı taşıyamam kalbimde.

Bırakamam benliğimi boşluğa
Duygularımı bırakmam akıntıya
Salamam sulara
Yarışta değil,rüzgarlarla arzularım
İki sev da arasında kalamam
Kararsızlıkla bocalayamam
Gölge düşsün istemem mutluluğuma
Bir sende, bir evimde mutluluk arayamam.

Bırak yakamı güzelim
Evime dönmeliyim
Sevgimin filizlerini
Kucağımda görmeliyim
Razıyım ben her acıya her derde
Elveda sana elveda güzelim
Bekleyenim var evde.
Yusuf değirmenci emekli em.müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bekliyorum gelmeni

Seni gören gözlerim
Işığıdır sonsuzluğun
Seni seven kalbim
Dünyasıdır mutluluğun
O dünyada yanıksı kokan aşkımız var
Bir ben varım, birde sen varsın
Birde özlemlerim senden bana kalan

Çatlak toprağın suya özlemiyle
Özlemek seni
Bitmek bilmeyen bir umutla beklemek
Beklemek gelmeni
Haydi gel geleceksen
Bekletme beni

Arının bal özüne
Kelebeklerin çiçeklere
Konduğu gibi konmak
Dokunmak sana
Ölesiye sevmek
Bal özünü emmek
Tatmak dudaklarının tuzunu
Sarmak şehvetle belini
Ve,sana sahip olmak her şeyinle
Böylesi ömür sürmek beraber
Özlemim böylece uzayıp gider

Haydi gel geleceksen
Bekletme beni
Özledim seni
Bekliyorum gelmeni

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Belirsizler kim

Yeniden kurulan genç umutları
Yıkanlar var yıktıran kim? belirsiz
Yakarlar ateşte hep maşaları
Yananlar var yaktıran kim? belirsiz

Bumudur ki siyasetin oyunu
Nasıl hasım görür insan soyunu
Sevginin yerine nifak tohumu
Ekenler var ektiren kim? belirsiz

Bünyelere konuk ettik öfkeyi
Kardeş kavgasına soktuk ülkeyi
Sevgi dolu gönüllerden sevgiyi
Sökenler var söktüren kim? belirsiz

Verilen şehitler yirmi yaşında
Musibetler insanlığın peşinde
Hayatı boyunca canı dişinde
Takanlar var taktıran kim? belirsiz

Böyle yaşam gider mi ki hoşuna
Ölümlü dünyada bunlar boşuna
Kabus, olup insanlığın başına
Çökenler var çöktüren kim? belirsiz

Görür müyüz bir gün gözün tokunu
Aç gözlüdür insanlığın yekunu
Bu dünyanın çile dolu yükünü
Çekenler var çektiren kim? belirsiz

Neden oynanıyor bu kanlı oyun
Böyle mi yaşayıp sürecek soyum
Çaresiz kalarak kadere boyun
Bükenler var büktüren kim? belirsiz

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Belki unuturum seni

Elime resmini alıyorum
Her yerde seni arıyorum
Kırlarda,bayırlarda
Dağlarda ovalarda
Bilinmeyen kentlerde
Bilinmeyen sokaklarda
Seni arıyorum seni.

Elime resmini alıyorum
Taşlara,kayalara
Ormanlara,ağaçlara
Çeşmelere,çaylara
Canlı cansız varlıklara
Gökte uçan kuşlara
Yerde gezen hayvanlara
Seni soruyorum seni.

Elime resmini alıyorum
Dalga,dalga saçlarını hatırlıyorum
Aralarında hatıralarımı okuyorum
Çocuklara,gençlere yaşlılara soruyorum
Bıkmadan usanmadan seni arıyorum seni.

Elime resmini alıyorum
Geçmişten efsaneler karıştırıyorum
Bir yokluğu hatırlıyorum
Deniz mavisi gözlerine dalıyorum
Bakışlarındaki manayı hatırlıyorum
Terk edilişim geliyor aklıma
Kahroluyorum
Eriyorum,tükeniyorum.

Elime resmini alıyorum
Bilseydim sevmezdim diyorum
Sevmeyeceksen sevemeyeceksen
Gelmeyeceksen gelemiyeceksen
Çaldığın kalbimi geri istiyorum,
Ya mutluluk vermelisin
Ya kalbimi göndermelisin
Geri verebilirsen kalbimi
Belki unuturum seni
Almam elime resmini.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Belliki anlaşamadık

Ben suçluyum sen hatalı
Hiçbir tedbir alamadık
Sen sevdalı ben sevdalı
Buna çare bulamadık

Dağıt artık efkarını
Gel bekletme yolarını
Açıp sıcak kollarını
Sevgiyle kucaklaşmadık

Yokuş sevdanın yolları
Esmez mutluluk rüzgarı
Geçip aşılmaz dağları
Hedefe ulaşamadık

Gözlerime bakıyorsun
Alev, alev yakıyorsun
Sevdiğimi biliyorsun,
Peki niçin kaynaşmadık

Biraz maziyi hatırla
Güzellik olmuyor zorla
Savaşamadık gururla
Belikli anlaşamadık

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ben bir sokak çocuğuyum

Kış geldi karların ezdim adım,adım
Yağmurlarında ıslandım
Karların çıkardığı sesi dinledim
Önceleri bir mana veremedim
Ehilleştikçe anladım.
Kış *******inde ayazlar üşütünce
Sokak çocuklarını ararım
Yağan yağmurlara karıştı göz yaşlarım
Ben doğdum doğalı ağlarım

İster zeminin merkezinden
İster semanın maviliklerinden
Bakınız bu filimsi hayata
Cadde,cadde düşündüğüm kentler
Baştan sona karanlık
Yok komşuluk ilişkisi
Yok yardımlaşma tutkusu
Yok kimsede dostluk utkusu
Çünkü duyarsılaşmış insanlık
Nasıl bir dost ararım

Ben bir sokak çocuğuyum
Tiner alışkanlığım
Asilik huyum
Soluk yaşam yitik sevi
İşte benim kişiliğim
Kırık kalp, ulaşılmaz umut
İşte benim benliğim
Sordum kendime ben neyim.
Ben umutsuz bir gölgeyim
Bakan gözlerin nefretiyim
Ben böyle yetiştirildim
Ben buyum

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ben bunları kınıyorum

Kötülük dünyasında, hep kötülük yaparlar
Dönen devran içinde,hep uykuya yatarlar
Çirkefliği maharettir diye alıp satarlar
Ben bunları kınıyorum kınayacağım dostlar

Hak tartan teraziye, hileler katıyorlar
Pisliğe batmışlarla ortaklık yapıyorlar
Masumlara duçarlara, düşküne çatıyorlar
Ben bunları kınıyorum kınayacağım dostlar

Yılan bizi ısırır, başını ezmeliyiz
Duyguyu anlatmaya, başlayıp yazmalıyız
Öfke içe akmasın,,açıkça kızmalıyız
Ben bunları kınıyorum kınayacağım dostlar

Kötülüğe yeltensem, kollarım bağlanıyor
Yapanları gördükçe, yüreğim kan ağlıyor
Ben zamana uyamam, zaman bana uymuyor
Ben bunları kınıyorum sizde kınayın dostlar

Hücuma uğrarlar da kendini savunmazlar
Oturur ağlarlar da, zar edeni duymazlar
Sabır taşım çatlar da yinede aldırmazlar
Ben bunları kınıyorum kınayacağım dostlar

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ben denize benziyorum

Ben denize benziyorum
Denizde bana.
Denizde balıklar yaşar
Bende de idealler.
Denizi rüzgarlar yalar
Beni de sam yelleri.
Denizde vapurlar dolaşır
Balıkçı tekneleri kaynaşır
Benim omzumda da hayatın çileleri.

Denizde dalgalar sahili yalar
Bende tükenmeyen ihtiraslar var.
Deniz kıyılarla kucaklaşır
Ben öfkelerle.
Deniz karalarla savaşır
Ben sorunlarla.

Dalgalar yıkar geçer engelleri
Yalayıp yutar sahilleri
Devleşen güç olur rüzgarla birleşince
Bende yıkıyorum saygı duvarlarını,öfkelenince
Doyumsuzluğum rüzgar gibi güç verirse
Yıkıyorum bendimi.
Deniz gibi hissediyorum
Deniz gibi kendimi.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ben kırların çocuğuyum

Ben o şirin köyün, kırların çocuğuyum
Beni bu koca şehir’e hayat çekti getirdi
Sinemde dertler filizlendi
Karıştım kalabalıklara
Seç, seçebilirsen.

Ben köyümün sevgisiyle büyüdüm
Özledim sevenini,sevgisini
Bu şehirde yitirdim kendimi
Kalabalıklarda kaybettim benliğimi
Açamam kimseye, gönül evimi
Al getir anahtarını
Aç, açabilirsen.

Kader beni çeke,çeke getirdi
Bu koca kent yedi,yedi bitirdi
Dönüşüm her geçen gün zorlaşıyor
İstesem de,istemesem de
Bu kent benle kaynaşıyor
İstersen dene kaçmayı
Kaç, kaçabilirsen.

Ben kaçamadım,hiç kimse kaçamayacak
İyi,kötü güzel, çirkin, her şeye katlanacak
Tozuna toprağına alışacak
İsini,pasını, hava ile alacak
Sonu malum ne olacak
Son nokta burada konacak.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ben kuru yapraktan farksız nesneyim

Ben, çileli hayatın çözülmez buhranına
Ağlamaklı gözlerin,belirgin hüsranına
Ateşlenmiş gönlümün,o acı hicranına
Bürünen kara bahtın,hıçkırık sesleriyim.

Andırırım yaprağın kuru,gazel sesini
Sessizce benimsedim,kaderin cilvesini
Boynuna yükleyerek, hayat efsanesini
Hayalinde taşıyan garibin hisleriyim.

Farksızım kuru yapraktan, oda kopmuş dalından
Bende gurbette yalnızım,bellidir ahvalimden
Şu yaşanan dünyanın, asri nesnelerinden
Tat almayan, taş gibi bir varlık gölgesiyim.

Bana da hayatımı hatırlatır, o yaprak
Onu rüzgar alacak,beni de kara toprak
Geride kalanlarım, arkamdan ağlayacak
Bu dünya için ben, gönül eğlencesiyim.

Ey yaprak,vardı senin kökün gövden,her şeyin
Benim yok,anam,babam,eşim dostum,neyleyim
Uzum,uzun düşündüm,kararsızım ben neyim?
Bende kuru yapraktan farksız olan nesneyim.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ben neyim

Ben, çileli hayatın çözülmez buhranına
Ağlamaklı gözlerin,belirgin hüsranına
Ateşlenmiş gönlümün,o acı hicranına
Bürünen kara bahtın,hıçkırık sesleriyim.

Andırırım yaprağın kuru,gazel sesini
Sessizce benimsedim,kaderin cilvesini
Boynuna yükleyerek, hayat efsanesini
Hayalinde taşıyan garibin hisleriyim.

Farksızım kuru yapraktan, oda kopmuş dalından
Bende gurbette yalnızım,bellidir ahvalimden
Şu yaşanan dünyanın, asri nesnelerinden
Tat almayan, taş gibi bir varlık gölgesiyim.

Bana da hayatımı hatırlatır, o yaprak
Onu rüzgar alacak,beni de kara toprak
Geride kalanlarım, arkamdan ağlayacak
Bu dünya için ben, gönül eğlencesiyim.

Ey yaprak,vardı senin kökün gövden,her şeyin
Benim yok,anam,babam,eşim dostum,neyleyim
Uzum,uzun düşündüm,kararsızım ben neyim?
Bende kuru yapraktan farksız olan nesneyim.
Ağustos 1963
emekli emniyet müdürübu

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ben onunlayım

Bir çözülmez kör düğümdür bu hayat
Çözebilen varsa, ben onunlayım
Sır taşıyan birer tanker her sine
Açabilen varsa, ben onunlayım

Kimse ağlamıyor ise arından
Ozan doğru söyler, tamda yerinden
Namert sillelerin, darbelerinden
Kaçabilen varsa, ben onunlayım

Azlar ezer geçer oldu çoğulu
Doğruluğa serdim varı,yoğumu
Umut tarlasına sevinç tohumu
Saçabilen varsa, ben onunlayım

Nice hayatlar var, acılı tatsız
Nice kahramanlar, yaşıyor adsız
Karanlık gecede, kolsuz kanatsız
Uçabilen varsa, ben onunlayım

Çatırdıyor temelleri devletin
Sabreyle diyorlar, metin ol metin
Şekerli yapılan ölüm şerbetin
İçebilen varsa, ben onunlayım

Düşmanca görüyor neden Türk,Türk’ü
Liradan çok sevdik doları, markı
Hız almış dönüyor, şu çıkar çarkı
Geçebilen varsa, ban onunlayım

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ben polisim

İşim umut yapmak,umut yıkamam
Nankör emellere dostça bakamam
Masum göz yaşına,seyre kalamam
Masuma kurbanım,yaralansam da

Ben maşa olamam hınçlı ellere
Rezil,rüsva diye düşmem dillere
Geçit vermem asla pis emellere
Huzura kurbanım,sıralansam da

Fedakarca hizmet benim amacım
Milletin acısı,benimde acım
Düşküne dost,çaresize ilacım
Düşküne kurbanın,karalansam da

Namuslu kişidir eşim ve dostum
Düzeni korumak,amacım,kastım
Kalbura çevrilse,delinse postum
Vatana kurbanım,paralansam da

Ben polisim, halka hizmettir işim
Kanunu, nizamı kabullenmişim
Adalet uğruna çok can vermişim
Hukuka kurbanım,candan olsam da

emekli emniyet müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ben senden neyimi esirgedim ki

Sen benim sultanım kulun ben idim
Falcılarda çıkan falın ben idim
Hani tutunacak dalın ben idin
Ben senden neyimi esirgedim ki

Hüzün’ü savurdum rüzgarlar ile
Mutluluk yağdırdım yağmurlar ile
Senin için ne yaptımsa nafile
Ben senden neyimi esirgedim k,


Hayatımda iki kadın var dedim
Bir anamı sevdim bir seni sevdim
Bende senden aynısını istedim
Ben senden neyimi esirgedim ki

Atmak için vuslata ilk adımı
Adım ile bile yazdım adını
Yarıda bıraktın sen muradımı
Ben senden neyimi esirgedim ki

Malımı mülkümü uğruna saçtım
Sevdanın uğruna gurbete göçtüm
Anama ve sana kucağım açtım
Ben senden neyimi esirgedim ki

Çağırdın yanıma gel dedin geldim
Neyin eksik ise al dedin aldım
Her aybaşı bir kez anamda kaldım
Ben senden neyimi esirgedim ki

Daha ne istersin bu nazın niye
Uğruna neleri saçtım yar diye
Layık değil miyim ben bu sevgiye
Ben senden neyimi esirgedim ki

İndin yüreğimin derinlerine
Açamam gönlümü başka birine
Azrail’e an veririm yerine
Ben senden neyimi esirgedim ki

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ben varım

Bakışların aşka davet ediyor
Gönül ırmağım deryana gidiyor
İçimde gizli ses git söyle diyor
Ellerimden tutacaksan ben varım

Beraber yenelim yalnızlığımı
Eğer anlıyorsan duyarlığımı
Hoş görürsen gençlik hatalarımı
Mutluluğa katacaksan ben varım

Bende istiyorum aşka doymayı
Susma çıkar ağzındaki baklayı
Adımın yazdığı altın halkayı
Parmağına takacaksan ben varım

Seven deli yürek sana hep hayran
Sevene olurmuş samanlık seyran
Gururun olmasın bizi ayıran
O kibir ‘i kıracaksan ben varım

Uzaktan sevgiyle ruhum doymuyor
Elden kaçan fırsat geri gelmiyor
Her gecem bir asır sabah olmuyor
Bir yatakta yatacaksan ben varım

Hasret bitsin ayrılığı bozalım
Yazgımızı gel birlikte yazalım
Sevda gerdanına aşkı dizelim
Dudak, dudak öpeceksen ben varım

yusuf değirmenci

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bende insanım

Kurudu, yaşamlarımın susuzluğunda sevgim
Kurudu, geleceğe umut veren bahçem
Dumura uğradı hislerim, olanları görünce
Umutsuzluk kuyusunda yaşamaya zorlandım
Beni yıkan felek değil
Doymak bilmez ihtiraslar yıkımım
Kader değil korkutan
İnsan maskeli yaratıklar korkum.

Korkular, acımadan yıktı hayal çatımı
Yaktı menfaat ateşi kavururcasına
Bakıldı alevlerime, utanmadan, sıkılmadan
Kuruldu, hayatımın her dalında bir tuzak
Avlandı, insanlığa sevgilerim
Kaçtı kurtulmak istedi hislerim
Çepeçevre ağ gerdiler duygularıma.

Konuşana damgalar vurulurken
Ne mümkün feryat.
Kurbanlarına doymaz arzular
Kurbanlarına acımaz ihtiras
İsyanı bakışlarda anlatmak zor
Yaşamın umutsuzluğunda kurudu sevgim
İnsanlığın kuralı ise oldu bittiler
İstifa ediyorum insan olmaktan.
Ben insan değilim.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Beni arayacaksın

Sende hep sevgimin izi kalacak
Aklından anılar hiç çıkmayacak
Hayatında kasırgalar olacak
-- O günlerde beni arayacaksın
-- Göz yaşı dökerek ağlayacaksın

Hatanı anlayıp sızlanacaksın
Kendi gerçeğinden gizleneceksin
Pişmanlık duyarak kahrolacaksın
-- O günlerde beni arayacaksın
-- Göz yaşı dökerek ağlayacaksın

Yalnızlığın kabus olup çökünce
Tutkuların hayalini yıkınca
Çaresizliklere boyun bükünce
--O günlerde beni arayacaksın
--Göz yaşı dökerek ağlayacaksın

Zor gelecek hasret ile yaşamak
Zor gelecek hayatı tek taşımak
Zor gelecek sessiz,sessiz ağlamak
-- O günlerde beni arayacaksın
-- Göz yaşı dökerek ağlayacaksın

Yazık sana derdine dert ekleme
Üzülerek gamına gam yükleme
Gelir diye,diye sakın bekleme
-- O günlerde beni arayacaksın
-- Göz yaşı dökerek ağlayacaksın

[GooD aNd EvıL]

Beni bana hatırlatan manzara

Bir manzara gördü gözüm, beni bana hatırlatan
Çevresini diken sarmış, ortasında kuru fidan
Bu yemyeşil tabiatın, bana hor bakışlarından
Nefret ettim, usandım ben, der gibi bir hali vardı.

Derin, derin düşündüm,hep karıştırdım mazimi
Amaçsızca yaşadım,unuttum birden azımı
Bir babayı hatırladım, sonra oğlunu kızını
Bu dünyada yaşamanın, zor gibi bir hali vardı.

Çevresinde o fidanın,dikenler karmakarışık
Benim çevremi de, kirli bir cemiyet sarmıştı artık
Bu maksatlı ellerde, oyuncaktım bir anlık
Bana bakan tüm gözlerin, kör gibi bir hali vardı.

Dikenler sıkmış fidanı, gelişip,serpilememiş
Tabiatın kanununa direnmiş, baş edememiş
Bu fidanda benim gibi, sevmişte sevilememiş
Yaşamında gizli, saklı, sır gibi bir hali vardı.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Beni beni

Ben bir fidan olsam,sende sarmaşık
Büyü dolam, dolam, sar beni, beni
Bir mektup olayım, dosttan haberli
Geçen postacıdan,sor beni,beni

Mektup göndereyim haber salayım
Çağır beni koşa,koşa geleyim
İstersen elinde ayna olayım
Hırslanıp, duvara çal beni,beni.

Öfkenin allığı vurmuş yüzüne
Öyle çatık kaşlı bakma yüzüme
Köle olmaz isem bir tek sözüne
En soğuk ülkeye sür beni, beni.

Üstüme bas,gezin, halın olayım
Yeter ki gönlünde, yalın olayım
Gönül bahçesinde, gülün olayım
Ne olur elinle der beni,beni.

Bana bir fırsat ver,birazcık dinle
Yanar kavrulurum,ben bu özlemle
Biliyorum öleceğim,derdinle
Öldürmeden evvel,sar beni, beni

Yusuf Değirmenci Emrkli em. müd

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Beni delirtti

İsyanına bir mana veremedim demişsin
Şu aklımı başımdan alman beni delirtti
Duyduğum doğru ise başkasını sevmişsin
Başkasını severek gelmen beni delirtti

Hep bu acıyı çektim,taşıdım kahır diye
Sakındım acı sözü yutkundum zehir diye
Ona olan aşkını saklamışsın sır diye
Aldatarak yüzüme gülmen beni delirtti

Yaşamaktan usandım nefes almak zor bana
Terk edilmek ne demek,anlamazsın sor bana
İhanet haricinde her silleyi vur bana
Onun ile beraber kalman beni delirtti

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Beni hatırlarmısın

Sabah yıldızı gömülürken aydınlıklara
Kalkar ufka bakar mısın
Bulutlar arkasından güneş ilerledik çe
Umutla yaşadığımı hatırlar mısın
Bir ağacın gölgesinde birini görsen
Gölgene ihtiyacım olduğunu düşünür
Hiç beni anar mısın?

Yağan yağmurda
Çağlayan derelerde
Hatta su içtiğin çeşmelerde
Göz yaşımı arar mısın
Gördüğünde yaylalarda meleyen kuzuları
Bir tatlı sese hasret kaldığımı
Sesinle kulaklarımın çınladığını
Hatırlar mısın?

Rüzgarlarla saçların dalga dalda savrulunca
Benimde şefkatle okşanmak istediğim
Hiç gelir mi aklına
Sende aynı özlemle yanar mısın
Aynı duyguyu yaşar mısın
Hıçkırarak ağlar mısın
Her karıştırdığın hatırada
Benim seni hatırladığım gibi
Sende beni hatırlar mısın

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Beni mutlu edersin

Sev beni diyerek ısrar edemem
Seni darıltamam seni üzemem
Aşkıma karşılık sevda diyemem
Verirsen beni çok mutlu edersin
Cevabını bekliyorum ne dersin

Biraz güler yüzlü davransan bana
Cesaretle gelir idim yanına
Gönül rızasıyla benim dünyama
Girersen beni çok mutlu edersin
Cevabını bekliyorum ne dersin

Yakma hasretinle şu aciz kulu
Sensiz neyleyeyim parayı pulu
Senin yüreğinde sevgiyle dolu
Dilersen beni çok mutlu edersin
Cevabını bekliyorum ne dersin

Bana ilgi duyup gönül verip de
Alev, alev yandığımı görüp de
Bir tatlı tebessüm edip gülüp de
Gelirsen beni çok mutlu edersin
Cevabını bekliyorum ne dersin

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Beni sevebilirmisin

Güzel sana bir sorum var
Melek misin,peri misin
Sevdan benliğimi sarar
Beni sevebilir misin

Caddede sokakta görsem
Dikilip karşına dursam
Adın nedir diye sorsam
Lütfedip de söyler misin

Rüya görsem,hayal kursam
Aşk ipi ile ağ örsem
Sevgime sevgi istesem
Tereddüt gösterir misin

Sensiz geçen günler kayıp
Sevda meyve’ sini yeyip
Dudağıma dudak koyup
Beni mutlu eder misin

Varıp evinize girsem
Çok sevdiğimi bildirsen
Büyüklerinden istesem
Buyurun gelin der,misin

Elinden kahveni içsem
Gülümsesen buse atsan
Gönül kapısın açsam
Aralayıp girer misin

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Benim ben

Ateş gergefinde sevda kumaşı
Dokuyan ben. Biçen benim diken ben
Gönül üzümünden aşk şarabını
Eken benim biçen benim içen ben

Aşk yarası yaranın en derini
Saplanmış görürsün hep hançerini
O dilberin gönlümdeki yerini
Arayan ben bulan benim seçen ben

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Benim köylüm boşa koşar

Eğer seçimde olmasa bizim köye gelinmez
Benim köylüm ne haldedir çektikleri bilinmez
Köyün halkı, gece, gündüz yürür durur, yorulmaz
Yorulmak nedir bilmeden,işe koşar,aşa koşar

Emek, emek enerjidir, durmasını bilmezler
Alnı boncuk,boncuk terdir,silmesini bilmezler
Kazancı az,iş çoktur sabır,der söylemezler
Benim köylüm ekmek, için dağa koşar, taşa koşar

Laldır dili,söz söylemez, boyun büker ver diye
Çaresizdir,kusur etmez,hürmet eder, gör diye
Güven duyar,umutludur,bekler insaf var, diye
Gelen olmaz bilen olmaz,yaza koşar,kışa koşar

Yazın tozdan,kışın buzdan, rahatsızdır erinmez
Haklıdır da isteyemez, istese de verilmez
Küfür duysa darılmaz,itelense kırılmaz
Şu bürokrat kapılarda, bekletilir, boşa koşar

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Benim milletim

Esaret altında yaşamaktansa
Hür olmayı yeğler benim milletim
Milletçe amaç özgür kalmaksa
Var olmayı yeğler benim milletim

Toprağına diyemezsin ki benim
Dişlisi olunmaz çarpık düzenin
Kölesi olunmaz sömürenlerin
Zor olmayı yeğler benim milletim
emekli em.müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Benim ol

Dert ortağım karım ol
Derdim ol,efkarım ol
Feryadım ol,zarım ol
Yeter ki sen benim ol

Gelinim ol kızım ol
Baharım ol,yazım ol
Elimde ki, sazım ol
Yeter ki sen benim ol

Gündüzüm ol, gecem ol
Kelimem ol,hecem ol
Meçhul bir bilmecem ol
Yeter ki sen benim ol

Sen evet de geleyim
Sen evet de güleyim
Senle birlik olayım
Yeter ki sen benim ol

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Benim vatanım

Cennetten farksızdır benim toprağım
Her bahar dirilir benim vatanım
Toprağına karışmıştır al kanım
Uğruna ölünür benim vatanım

Fışkırmakta ovasında bereket
İnsanında tükenmeyen hareket
Çiçekten yapılmış bir büyük buket
Dostlara sunulur benim vatanım

Geçmiş, canlı yatar durur bağrında
Bir efsane yaşar ağrı dağında
Misafirperverlik her otağında
Kalınır, durulur benim vatanım

Anadolu Türk’tür Türk kalacaktır
Uzanan ellere dost kalacaktır
Sevgi ve saygıyla yaşanacaktır
Gezilir, görülü, benim vatanım

Öz be öz sevgi taşır folkloru
İçi dışı Türklük kokar kültürü
Ağlatan dramı,coşan güldürü
Sayılır, sevilir, benim vatanım
YUSUF DEĞİRMENCİ emekli em.müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Benimle el ele görülür müsün

Sana seni sevdiğimi söylesem
Memnun mu olursun,darılır mısın
Aşkımı açıkça ilan eylesem
Gülüp geçer misin,kırılır mısın

Buram,buram duman oldum tüterim
Alev,alev yanıyorum beterin
Ben sana vurgunum seni isterim
Seni sevene de yar olur musun

Ne olur azıcık ilgi göstersen
Sevgime karşılık sevgini versen
Bir buket yaptırıp kapına gelsem
Hoş geldin diyerek sarılır mısın

Desem ki birlikte çıkıp gezelim
Aşk la unutulmaz destan yazalım
Gel şu katı kuralları bozalım
Benimle el ele görülür müsün

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Benliğimi ararım

Artıyor günden güne, derdim, gamım, efkarım
Arşı deler feryadım,Tanrıya varır zarım
Ne oğlum,ne kızım,ne koynumda ki karım
Anlamıyorlar beni,ben kırılan vakarım.

Feryadımı, yakınlarım duymazdan gelir
Bilemedim, dünyada insan nasıl sevilir
Ve yahut,başka insanlara nasıl sevdirilir
Ağlasam göz yaşlarımı tutuyor arım.

Çaresizlik ayırtmış, ruhumla benliğimi
Kansere çevirmiş dert, etimi, kemiğimi
Kov gitsin bir tarafa, artık erkekliğimi
Kemiğimin içinde, iliğimi ararım

Bu derece bedbinim,bu derece çaresiz
Derler ya,dünyada, gönül yoktur yarasız
Her günüm dert çile keder, çaresizim çaresiz
Ben var mıyım, yok muyum,benliğime sorarım.

Etimi tırnağımdan,iliğimi kemiğimden
Yaşamı benliğimden,iyiliği gönlümden
Ayırdılar,ayırdılar beni umutlarımdan
Ben umut çatısını, acep nasıl kurarım.

Kalmadı artık şevkim,yitik oldu zevklerim
Yok kimseye zararım, ben,benliğimi yerim
Hayallerim bir savaş,bir yangındır düşlerim
Mantık çerçevesinde birleşmiyor kararım.

Eriyen kar gibiyim eririm günden güne
Gülerek geçmemişim,asla bu günden düne
Kader girdap misali,çevremde döne, döne
Tüm yaşama gücümü,yedi bitirdi benim.

Böylesi yaşamaya, kalmadı tahammülüm
Hazan eser bahçemde,gonca vermiyor gülüm
Çile katar katardır, yığın yığındır zulüm
Çekmiyor bunca yükü, bir canım,birde tenim.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Benliğin yaşarken öldümü

Başına kar yağmış, dağlar gibisin
Hazanla kurumuş, bağlar gibisin
Yaşantın boyunca,ağlar gibisin
Söyle kader, mutluluğu gömdü mü?

Gülü kopartılmış bahçe gibisin
Geçmez hale gelmiş akçe gibisin
Anlamsız cümlede hece gibisin
Söyle umut ışıkların söndü mü?

Güneşten kurumuş bozkırlar gibi
Dibi delik susuz bakırlar gibi
Köşe başlarında fakırlar gibi
Söyle hiç elini dolduran oldu mu?

Hazan bahçesinde bülbül müsün sen
Feleğe verilen ödül müsün sen
Şakımak bilmeyen lal dil misin sen
Söyle tek bir mutlu günün oldu mu?

Kalem yazmıyorsa,çiğne kır onu
Vebali kimdeyse ona sor onu
Sende benim gibi hayra yor onu
Söyle benliğin yaşarken öldü mü?

Yusuf değirmenci emekli em. müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Beterim

Ben kendimi size anlatamam ki
Anlatımdan aciz dilden beterim
Herkes arzulara gider üstünde
Ben, bu sırtı yoluk yoldan,beterim

Kinse sormaz beni, handan, hancıdan
Usandım hasretten, bıktım sancıdan
Yanan bir ocaktan,tüten bacadan
Ateşin koyduğu külden,beterim

Kalbimde ki tutku bir yara gibi
Yalnızlık yüzümde bir kara gibi
Eskiyip atılmış paçavra gibi
Çöplüğe mal olmuş şaldan,beterim

Nefretle anılsam kula kul diye
Beddua edenim yoktur öl diye
Bir şair diyor ya,beter ol diye
Ben o beddualı kuldan beterim
27-7-1972
Yusuf değirmenci emekli em.müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Beynin sözcüsüdür ağızda diller

Beynin sözcüsüdür ağızda diller
Neler yaratıyor yapıcı eller
Ömrün şimendiferidir hayaller
Hayalin treni yükü almıyor

Örnektir mezara yol alan tabut
Bana diyorlar ki, her şeyi unut
Ağacın gölgesi gibidir umut
Kumlara yazılmış okunamıyor

En büyük cahillik bilirim sanmak
Ne işe yarar ki,yakınmak, yanmak
Yaşamın amacı almak, kazanmak
Pazarlıklar namusluca olmuyor

İnsan hayat starında yarışır
Vefalı bir tırnak döner baş kaşır
Başı da her yere ayaklar taşır
Başsa ayaklara değer vermiyor

Sineleri deler atılan taşlar
Nankör emel yine yıkıma başlar
Ne anlatmaz anlayana bakışlar
Bakışlar her şeyi söyleyemiyor

Mağdur’i görüyor çarpık hep işler
Dert tenceresinde kaynarken aşlar
İnsan emeğini kemiren dişler
Bilendikçe bileniyor doymuyor

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bırak doktor

Hayata bağlanmış ne hastalar var
İşte onlar senden bir medet umar
Öldürme zamanı,onları kurtar
Bırak doktor, bırak, yaşayamam ben
Bunca ağır yükü, taşıyamam ben


Benim için yoktur hayatın tadı
Umudum, bir mumdu söndü, karardı
Sanmayın hayatta emelim vardı
Bırak doktor,bırak, yaşayamam ben
Bunca ağır yükü, taşıyamam ben

Feryadım, goncaya bülbül ötüşü
Varlığım, dünyada ama görüşü
Yalvarırım, doktor, bırak bu işi
Bırak doktor, bırak, yaşayamam ben
Bunca ağır yükü tanıyamam ben

Ahım,bir sağırlık içinde inler
Devrilsin yapraklar,tez geçsin günler
Tanrım, size versin uzun ömürler
Bırak doktor,bırak,yaşayamam ben
Dünyayı sırtında yaşayamam ben
15-6-1972
Yusuf değirmenci eemekli em müd

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bırakın

İnsana,insanca yaşamak gerek
Bırakın insana kuyu kazmayı
İnsandan,insana bir sevgi gerek
Bırakında,kin, ihtiras silinsin

İnsanın sevgisi anlaşılmalı
Var ise bir engel savaşılmalı
Nimetler kardeşçe paylaşılmalı
Bırakın emeğin hakkı verilsin

İhtiraslar sizi etmesin tutsak
Kenet,kenet olsak,el ele tutsak
Huzurlu iş yapsak,huzurlu yatsak
Bırakın huzur her eve girsin

İnsan insanlıktan kalmasa uzak
Gönül istiyor ki, beraber gezsek
Güçlüler güçsüze, kurmasa tuzak
Bırakın adalet dengede kalsın

Birlik olunsa da çözüm bulunsa
Yapılan hatadan ibret alınsa
Haksızdan, haklının hakkı sorulsa
Bırakın haklılar hakkını alsın

Kadere etkili olan çevremiz
Kendi becerimiz yada bilgimiz
Neresi olursa olsun yerimiz
Bırakın yaşama kulaç atılsın

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bilen var mı

Bilen var mı,bilen var mı
İki defa ölen var mı
Gidip geri gelen var mı
Kul ne taşır bilen var mı
Bundan ibret alan var mı
Ecel onu bulduğunda
Nokta hayatın sonunda
Dört kişinin omzunda
Sal ne taşır bilen var mı
Bundan ibret alan var mı
Bahtlar ellerle yazılır
Dünya ayakla gezilir
Ayak basar nal ezilir
Nal ne taşır bilen var mı
Bundan ibret alan var mı

emekli em. müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bilmiyorlar

Bakıp, kör değilim diyorlar
Görmesini bilmiyorlar.
Keşfedilmemiş cevherler var
Vermesini bilmiyorlar.

Meraklılar bir çok şeye
Her derdi sarar sineye
Azimliler öğrenmeye
Sormasını bilmiyorlar.

Hazırlık etmez yarına
Güvenir durur varına
Saklı gizlerin sırrına
Ermesini bilmiyorlar.

Har,hur eder kazancını
Kendinden alır hıncını
Kör nefsinin direncini
Kırmasını bilmiyorlar.

Arzulara olurlar yem
Bahtına ederler sitem
İçindeki şeytana gem
Vurmasını bilmiyorlar

Ayırtmaz şekerden şapı
Hep kurarlar birer hobi
Yolsuzluğa kale gibi
Durmasını bilmiyorlar.

Başında eser de yeller
Arzu ederler,özlerler
Umuda uzanan eller
Ermesini bilmiyorlar.

Ederler kula, kulluğu
Çekiyorlar yoksulluğu
İnsanlığa mutluluğu
Vermesini bilmiyorlar.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bir Allahın kulu yokmu

Yoktur hayalimde çiçek
Umudum bir ölü böcek
Bana hatamı diyecek
Bir Allah’ın kulu yok mu?

Öl deselerdi ölürdüm
Sevgiye esir olurdum
Örnek olsalar alırdım
Bir Allah’ın kulu yok mu?

Hatam varsa kapatacak
İnsan içine katacak
Uzanıp elim tutacak
Bir Allah’ın kulu yok mu?

İtilmişim yalnızlığa
Kederim zarar sağlığa
Ben razıyım yalvarmaya
Bir Allah’ın kulu yok mu?

Yanılsam yol gösterecek
Beni teselli edecek
Çağırıp akıl verecek
Bir Allah’ın kulu yok mu?

Kaçak oldum bucak,bucak
Sevgi istiyorum sıcak
Yada koparıp atacak
Bir Allah’ın kulu yok mu?

Bitmişim dertten,kederden
Öfke fışkırır gönlümden
İnan yapayalnızım ben
Bir Allah’ın kulu yok mu?

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bir anlam vermelisin yaşama evlat

Bir anlam vermelisin yaşama evlat
Ölümün yokluğunu ispatlarcasına
Bir anlam vermeli yaşama.

Sımsıkı kayalardan volkanlar yaratarak
Öğren başarının sırrını
Öğret bilmeyenlere
Nasıl kazanıldığını
Düz et yükseklikleri
Sen en yücede bekle
Bekle ölümsüzlüğü.

Baştan başa bu tutku,ruhunu sarmalı
Onunla var olmalı,ununla yaşamalı
Ellerin ona uzanmalı
Onu tutmalı
Onu korumalı
Her gönül ona ortak olmalı
O sende var olmalı,seninle yaşamalı
Sende onda var olmalısın.

Özgürlüğünü ekleyerek
Ormanlarda krallığını yaşamalı
Aç ve yoksulda olsan
Özgürlüğüne ortak olmalı tutkuların
Yayla çiçeği,dağ rüzgarı
En güzele, en kutsala, ermeli
Ermek için inanmalısın
Bir anlam vermelisin yaşama
Hayatı anlamalısın.evladım
Hayatı anlamalısın

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bir ben miyim

Hayat içinde pasif
Yaşam boyu hiçliklerle
Yaşayan bir ben miyim?
Bir ben miyim sadece.

Bir yanımda yoksulluk
Bir yanımda cahillik
Sonumu sormayın sakın
Benim sonum bir bilmece.

Bir çıkış yolu arayan benim
Engeldir çaresizliklerim
Umutsuz olan bir ben miyim
Yok geleceğimde güvence.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bir eser vermeden önce

Ölümüm belki de anide olur
Bir dosta bir tek sır vermeden önce.
Umulmadık anda başıma gelir
Tek bir mutlu günü görmeden önce.

Belki bir yuva sahibi olmadan
Beni seven birisini bulmadan
Baba olup, çocuk sesi duymadan
Böyle bir yaşamı sürmeden önce.

Karnım açken bari,gelmese ölüm
Bir zulüm üstüne,bir daha zulüm
Dileğim mezara dönmesin yolum
Açlık zincirini,kırmadan önce.

Belki bunlar hayalimdir eremem
Ölüm yazgısına göğüs geremem,
Sükunet içinde canda veremem
Gerçeği ortaya sermeden önce.

İyiyi düşünür,doğruyu tanır
Mağdur’i hakka böyle inanır
Ne hayatın,ne ölümün manası kalır
Neslime bir eser vermeden önce.
28-11-1963
Yusuf değirmenci emekli em.müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bir gün geleck

Bir gün otağına çöker yalnızlık
Yaprağı dökülmüş ağaç misali

Kaçarsın sen eski sevenlerinden
Alnında ki damga bir suç misali

Ağlaması bir eda çöker yüzüne
Yosun tutmuş taşlı yamaç misali

Belli olur aşka doymamışlığın
Nafaka alamamış aç misali

Çizgi,çizgi desenleşir suratın
Tarakla tel olmuş bir saç misali

Müspet,menfi taraftarların olur
Mağlup sonuçlanmış bir maç misali

Gün gelecek sende anlayacaksın
Varlığın Dünyada bir hiç misali

Geçmişle avunmak istediğinde
Göreceksin bomboş avuç misali

emekli em.müd

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bir gün kapına geleceğim

Bir gün kapına geleceğim
Tüm öfkemle karşına dikileceğim
Yüzüne söyleyeceğim günahlarını.
Avaz, avaz bağıracağım
Uyaracağım komşularını.
Aldanmayacağım göz yaşlarına
Kesmeyeceğim haykırışlarımı

Unutamadığım ihaneti
Baltaladığın saadeti
Beni, seni
Geçmişini dinleyeceksin dilimden
Bütün yaptıklarından
Hatta yaşadığından utanacaksın
Divaneye döneceksin
Kaçmaya çalışacaksın
Kaçamayacaksın elimden

Ağlamak bilmeyen gözlerinde yaş
Kahkahalar atan gırtlağında hıçkırık
Ayaklarıma kapanacak
Yalvaracaksın
Öldür beni diyeceksin
Öldür,öldür,öldür beni
Ben seven insanım
Seni öldürmeyeceğim
Ben nasıl sürünüyorsam
Kendim gibi
Senide süründüreceğim

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bir hak değil mi

Kim bize ne yaptı,bedbahtlık niye
Nefes alıyor isek,gülmek bir hak değil’ mi
Çepeçevre sarmış,keder her yanı
Hayat boyu,neşeli olmak, bir hak değil’ mi.

Kim ne yaparsa yapsın,görmeden geç diyorlar
Dilini tut,konuşma,konuşmak suç diyorlar
Dünyanın gidişi bu,haklıdır güç diyorlar
Böyle yaşamaktansa,ölmek bir hak değil mi.

Kimi fidan diker,kimi meyveyi yermiş
Kimi hayata doyar,kimi kahır çekermiş
Cemiyet denen kavram,bana da hisse vermiş
Hisseme düşenleri,bölmek bir hak değil mi.

İnsanı hayvan gibi, alıp satanlar varken
Kalleşçe çelmelerle, takla atanlar varken
Gözlerin nemli diye, hatırlatanlar varken
Yıllar yılı ağlarım,silmek bir hak değil mi.

İsterdim ki,insanlar değer versin insana
Kime sorsam, kusurlu sensin,diyorlar bana
Pazarlıklar gizlenir, kapıların ardına
Orda neler oluyor,bilmek bir hak değil mi.

Yapılan yolsuzluğu,düzelteceğiz derken
O maskeli yüzleri,öğreneceğiz derken
Herkese hak almayı öğreteceğiz derken
Gerçekleri söylemek,bilmek bir hak değil mi.

İşe dam alınmaz,adama iş verilir
Sen huzur istiyorsan,dalkavukluk istenir
Sırrıymış başarının,bel büküp eğil denir
Bu yaşamda, onurlu kalmak, bir hak değil mi.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bir içten,bir dıştan

Anlatamam benliğimin içini
Ben hiç ölçemedim hayat açımı
Dıştan tarar, içten yolar saçımı
Bir meçhul evhama atılmışım ben

İçime dönmüşüm dışla ilgili
Beni anlatamaz bir devrin dili
Esen dışta bahar,içte sam yeli
Böyle bir ahenge katılmışım ben

Dıştan yaşıyorum içten ölüyüm
Neyime ağlayım,neme güleyim
Kimi terk edeyim,kime geleyim
Yalnızlık içine itilmişim ben

Benim benliğimde bir insanlık var
Bu,dışımda feryat içimdeyse zar
Ölümdür dünyada gerçek tek şey var
Dünyada boş yere tutulmuşum ben
29-10-1972
yusuf değirmenci emekli em.müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bir korkunun gölgesinde

Yüzünde, göstermelik neşe
Dudaklarında ki, öpücük sahte
Kahır dolu, yanaklarında ki gülücük
Tebessümü zoraki
Elinde zil
Belinde şal
Kahrına. kahrına kalça sallıyor
Bir tehdidin etkisinde
Bir korkunun gölgesinde.

Gerçekleşmemiş arzular, yüreğinde
Cevapsız sorular, çengel beyninde
Nefes alıyor,almasına da
Yaşamıyor özlemlerinde.

Tüm çabası kabullenmek, acıları
Tüm gayreti neşelenebilmek
Temizlenemez kire bulanmış
Meze olmuş çirkefliklere
Bu alemin girdabında.


Gördükçe kahroluyor insan
Dumur olmuş düşünceler
İffetsizlik rozeti yakasında
Lakin asıl *********lik
Perdenin arkasında.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bir mevdsim daha eksildi

Sevgiler yeşerdi yeniden
Seviler filiz verdi boy gösterdi
Hevenk, hevenk.
Seven, arıdır her baharda
Sevilen, renkli bir çiçek
Seveni kendine çeker
Her ayrı renk.
Ben, ne sevildim, nede sevdim
Bahar benim neme gerek.

Bir mevsim daha eksilir ömrümden
Yakıcı sıcağını diker başıma yaz
Ben, çatlamış toprak gibi kavrulurum
Savrulurum
Kürek,kürek,
Bense bir günlük ömrü olan kelebek
Bahtıma isyan ederim kükreyerek
Bahar gelmiş bana ne
Konacak çiçeğim bile yok
Bahar benim neme gerek.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bir öğretmene

Bir öğretmen incitmişim görevim nedeniyle
Görevim bitince gel döv,tokatla be hocam.
İnsanlık sayfasında bir satır olamazsam
Okuma o sayfayı,sil çiz,atla be hocam.

Kırmışsam gururunu,incitmişsem ben seni
Kırgınsan,öfkeliysen, affedemezsen beni
Eğer yenemez isen, bana olan öfkeni
Bir kağıt parçası say,kır,bük,katla be hocam.

Hatasız kul olmuyor,okulda okunmuyor
Hatasız yaşamayı, hocalar anlatmıyor
Bir musibet görmezsek,nasihatler tutmuyor
Karartıp şu dünyamı, beni yıkma be hocam.

Ne yalvarmak giderir, ne yakarmak acıyı
Affetsen de sökemem içimde ki sancıyı
Hancı yolcuyu suçlar, yolcular da hancıyı
Beni sen,bu hallere ne olur sokma be hocam.

Bin kez özür dilerim, bir kez af olmam için
İstersen suyumu kes,sararıp solmam için
Kapına kul olurum, himmetin görmek için
Al dizinin dibine,al,öğütle be hocam.

Yarınlarda, yerimizi alacak nesilleri
Yetiştiren ellerdir, öğretmenin elleri
Minicik kardeşlere,örnek diye bizleri
Gösterip gerçekleri, rüsvar etme be hocam.

Ne kadar dikkat etsen,yine hata oluyor
Hata da kasıt yoksa,yapan da kahroluyor
Tecrübe de,hatasız asla kazanılmıyor
Sinirlen,kız, sakın ha, nefret etme be hocam.
emekli emn. müd

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bir parmak var

Yaşamak
Nefes alıp vermekse
Uyuyup uyanmaksa
Ve konuşup duymaksa
Herkes yaşıyor.

Yaşamak
Nimetlerden yararlanmaksa
Cemiyette yer almaksa
Sevilip sayılmaksa
İnsanların yüzde sekseni yaşamıyor.

Yaşamak
Yükümlülükler yüklenmekse
Çalışıp başarmaksa
Yetki yasalarla uygunluksa
Yetkinin dayanağı hukuksa
Hizmetse insanlığa
Sorumluluk taşımaksa
Hizmet yapılmıyor
Sorumluluk taşınmıyor.
Hukuk uygun kullanılmıyor.

Yaşamak
Adama iş verilirken
İşe dam atanmıyorsa
Yetkiler yerinde kullanılmıyorsa
Olması gerekenler söyleniyor
Söylenenler sözde kalıyorsa
Söylendiği gibi yapılmıyor,
Yaptırılmıyorsa
Dürüstler yaşamıyor.

Bir parmak ortalığı karıştırıyor
Yetkileri yönlendiriyor
Çalışkanı koltuğundan indiriyor
Hak arayan sindiriliyor
Bir parmak var biliniyor
Bu parmak koparılmıyor.
Buna yaşamak deniyor.
Görünmez parmakların gölgesinde
Şerefsizlik benimseniyor

emekli em.müd

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bir sebep göster

Ben suçluyum diyormuşsun sonunda
Dönmem için bana bir sebep göster
Aşkının ateşi söndü ruhum da
Yanmam için bana bir sebep göster

Bir başkası hayatımın kadını
Onda aldım ben yaşamın tadını
Hayalde rüyada senin adını
Anmam için bana bir sebep göster

Ben yeni sevdamla mesut mutluyum
Onunla sağladım yaşama uyum
Sen eski sevgilim Kaygı duyduğum
Gelmem için bana bir sebep göster

Hayale kapıldın umuda uçtun
Gönül kapısı ellere açtın
Ben seni ararken sen benden kaçtın
Bulmam için bana bir sebep göster

Yıkamazsın ben ayakta kalırım
Candan seven insan için ölürüm
Sanma ki çağırsan koşar gelirim
Gelmem için bana bir sebep göster

Hiç olmasın bana karşı hevesin
Mazime gömdüğüm bir cenazesin
Sen gönlümde artık geçmez akçesin
Almam için bana bir sebep göster

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bir türlü

Benim ülkemde de kanunlar vardır
Yapanın yaptığı yanına kardır
Hakim için karar vermesi zordur
Adalet yerini bulmaz bir türlü.

O koç yiğitlerde vatan sevdası
Oğlunu yitirmiş şehit anası
Bu yüzden tutuyor bir ömür yas’ı
Yanar sineleri sönmez bir türlü.

Af kanunu canileri salıyor
Analarsa oğul diye ağlıyor
Ölüm haberleri yürek dağlıyor
Akar gözlerden yaş dinmez bir türlü.

Zifiri geceden farksız gelecek
Bu gidişle kim umutlu kalacak
Asker oğul kaderi ne bilecek
Asıktır suratlar gülmez bir türlü.

Nifak girdi bizimle,biz dalaştık
İş,aş diye kapı,kapı dolaştık
Aç yatmaya,tok kalkmaya alıştık
Refah yoksullara gelmez bir türlü.

Parça,parça edecekler milleti
Ektiler ülkeye derdi kasveti
Hortladı ülkede terör illeti
O gençler geriye gelmez bir türlü.

Yetkiyi alanlar bu fırsat diyor
İdealler bir,bir bitiriliyor
Fikirler açıkça söylenemiyor
Olması gereken olmaz bir türlü.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bir yol bulalım

Yaşamak denilemez böylesine
Dedelerin mirası olmasın keder
Babaların mirası olmasın çile
Silkinip, dile gelelim dile
Hep birlikte diyelim yeter, yeter
Silelim çaresizliği
Kafa tutalım tembelliğe
Bizim mirasımız sefalet olmamalı
Çocuklarımıza, gelecek karanlık bırakılmamalı.

Atın korkuları yüreğinizden
Bir yol bulalım beraber
Çareler arayalım
Bizi,bize verecek
Bir ufuk açalım yarınlara
Bir umut bırakalım çocuklara
Bir örnek olalım yaşayanlara
Bir yol bulalım, bir yol
Akıbet ölümle noktalanmadan
yusuf değirmenci eme. emn. müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bir yolu var mı

Sevgi üstüne bir sevgi
Katmanın bir yolu var mı?
İçimdeki sıkıntıyı
Atmanın bir yolu var mı?

Umut yıkılmış bir çatı
Yürekler var taştan katı
Çile dolu bu hayatı
Satmanın bir yolu var mı?

Deruhte edip dertleri
Süzerek yaşlı gözleri
Gırtlaktaki düğümleri
Yutmanın bir yolu var mı?

Buna nasıl göğüs gerek
Bana mutluluk çok ırak
Acıları bırakarak
Gitmenin bir yolu var mı?

Mağdur’i etme bu zar’ı
Dök ortaya yoğu varı
Boşa giden zamanları
Tutmanın bir yolu var mı?

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bir zaman sonra

Her gün aynı iş,aynı ortam,aynı yaşantı
Saat hep aynı dakikaları adımlamakta
Akşamın tutkusudur sırtımdaki karanlık
Gölgem yine yorgun,yorgun kımıldamakta

Yine koşturacak insanı hayat çabası
Yine gençlerde aşk,yaşlıda ölüm sevdası
Yine bu caddelerden yola çıkmış bir fani
Kesilmiyor bu yolcu kervanının arkası

Gün gelecek,beni de bu yolda görecekler
Geçmişteki günlerimden bahsedecekler
Hiç yaşamamış gibi anısız kalacağım
Arkamda, gölgemi bile göremeyecekler

Yusuf değirmenci emekli em.müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Biraz umut versen

Biraz umut verip gelirim desen
Hayatım boyunca beklerim seni
Sevdiğini söyleyip de gidersen
Her gün hasret,hasret beklerim seni

Yıllar uzun,yollar uzun olsa da
Saçlarımız bembeyaz hal alsa da
Çocukların torunların olsa da
Gelir onlardan da isterim seni

Selam gönderirim alırsın diye
Bana tatlı haber salarsın diye
Sevgiyi sevmeyi bilesin diye
Son nefes de bile severim seni

Aşkın kalpte yer tuttuğu müddetçe
Duyguların hür olduğu müddetçe
Umutlarım var olduğu müddetçe
Kıvrılan yıllarda gözlerim seni

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Biri olsaydı

Yeniden gençleşir tekrar coşarım
Umutlarım filiz verir koşarım
İkinci baharım olur yaşarım
Biri sevdiğimi bir anlasaydı

Hayatıma mutluluklar katarım
Umuduma tekrar çatı çatarım
Yaşlı ruhu bir tarafa atarım
Beni seven birileri olsaydı

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Biri var

Gördüğünüz kadar yalnız değilim
Beni ateşlerde yakan biri var
Önce tatlı hayalleri kurdurup
Sonra çatır,çatır yıkan biri var

Biliyorum anlatması hoş değil
O birisi dert ortağı eş değil
Evim bomboş lakin gönlüm boş değil
Gönlüme simsice akan biri var

O gönül bahçemde tek gonca gülüm
Sevgimi demeye çekinir dilim
Her gün kapısına gider gelirim
Sevda girdabına sokan biri var

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Biri var ki artık anmam adını

Biri var ki artık adını anmam
Sevgimi nefrete döndürdü çünkü
Karanlıkta koydu aydınlanamam
Umut ışığımı söndürdü çünkü

Onda hep bir şeyler bulmak isterdim
Sevgisine layık olmak isterdim
İsterse uğruna ölmek isterdim
En derin darbeyi indirdi çünkü

Meğerse sahteymiş davranışları
Birden bire kin doldu bakışları
Karşılaşsak çatılıyor kaşları
Onu başkaları kandırdı çünkü

Dost diye uzattım ona elimi
Samimi davranıp açtım halimi
O attı ateşe istikbalimi
Ateşler,içinde yandırdı çünkü

Kara,kara düşünceye daldım ben
İşlerimi oluruna saldım ben
Bir engin deryana kayık oldum ben
İçimi dert ile doldurdu çünkü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Birisi anamdır birisi sensin

Seninle öylesi özleşmişim ki
Kalbim dört kulakçık yarısı sensin
Dünya öyle güzel şekillenmiş ki
Şu sevda dünyamın perisi sensin

Gözlerim görünce kaynadı kanım
Aşkının ateşi sardı her yanım
Bir kovana benzer benliğim benim
Peteği ve balı arısı sensin

İçimde hep bir umudu taşıdım
Sahralara kanat açan kuş udum
Tek başıma bilmem nasıl yaşadım
Artık şu ömrümün gerisi sensin

Hak veriyor sevdiğimi bilenler
Üzüyorlar dalga geçip gülenler
Bir deri bir kemik diyor görenler
İskelet ben isem derisi sensin

Atılan sözlerden bıktım kaçarım
Seninle dertleşir sana koşarın
Sanıyorlar bir sürüsüz çobanım
Gönül otlağımın sürüsü sensin

Ekilen tuzusun kalp yarasının
Mucidi sen oldun benim yasımın
Sana muhtaç olan aşk hastasının
Panzehiri sensin virüsü sensin

Sensiz bana dünya fındıktan da dar
Mevsimler hep kıştır her tarafım kar
Uğrunda ölecek iki kadın var
Birisi anamdır birisi sensin

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Birlik birliğini bire borçludur

Ehil anlar fakat cahil anlamaz
Dünyada hiçbir şey yoktan var olmaz
Ana,baba yoksa, çocukta doğmaz
Varlık varlığını, vara borçludur

Neler vardır uzay denen boşlukta
Dünya bir nüvedir,küçük bir nokta
Bunun asıl sırrı,inançta hakta
Birlik birliğini,bire borçludur

Dilerim ki, bu gerçeği göreler
Çamur mert’i yıkmaz amma, yaralar
Merdi,mert kayırır,namert karalar
Erlik erliğini,ere borçludur

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Birlik olunur ise

Sonumuz ne olur diye,sorarlar
Yanlış,doğru,kararlara varırlar
Düşünseler doğruları bulurlar
Her olaydan ibret alınır ise.

Alınları açık yüzler pak olur
Sorunların çözümleri çok olur
Kin,garaz ve öfke,haset yok olur
Gönüllere sevgi konulur ise.

Tembellik yok olur herkes çalışır
İnsanlık yücelir ülke gelişir
Düşmanlık değil de, dostluk oluşur
Amaca, hilesiz varılır ise.

Acılar silinir tükenir dertler
Yıkılıp aşılır engeller, setler
Yaşamaz yok olur kötü niyetler
Haksızlığa karşı durulur ise.

Çaresizlik olmaz, gözler yaş dökmez
Sevgi gönüllere yer eder çıkmaz
Hiç kimse, kimseye kem gözle bakmaz
Ar,namus,haysiyet korunur ise.

Doğar üstümüze huzur güneşi
Söner yakmaz bizi nifak ateşi
Cennet olur,olmaz ülkemin eşi
Birlik,beraberlik olunur ise.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bitirir beni

Karşılıksız sevmek ne zormuş meğer
Aşkıma karşılık vermezsen eğer
Umulmadık anda ayrılır gider
Sır olur korkusu bitirir beni

Sen yürürken ben peşinde gölgeyim
Nere gitsen bende aynı yerdeyim
Bilmem nasıl sende beni sev deyim
Kırılır korkusu bitirir beni

Sen olsan neylerdin benim yerime
İsyan ediyorum ben kaderime
Umulmadık anda başka birine
Yar olur korkusu bitirir beni

Özlüyorum gülüşünü yüzünü
Süzüyorum bakışını gözünü
Ayrılırda kaybederim izini
Zor olur korkusu bitirir beni

Ben sana tutkunum hayli zamandır
Acaba dedin mi oda insandır
Sevdan yüreğimde patlar volkandır
Kor olur korkusu bitirir beni

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bitmeyen umut

Bir umut, bitmek tükenmek bilmeyen
Bir ateştir, alev,alev içimde yanan
Soğuk,soğuk,ılık,ılık esen rüzgardır
Buram,buran, kıvrım,kıvrım dumandır tüten.

Umudum coşuyor coştukça
Yercesine,
Bitirircesine.
Ateşim sarıyor her yanımı
Gecikme dercesine.
Rüzgarım esiyor estikçe
Delicesine,
Mertçesine.

Umut bende filizlendi
Ateş bende yandı
Bende esti rüzgar
Benim ile bitmesin
Yanmaya devam etsin oğlumda
Tütsün tütebildiğince torunumda
Delicesine
Mertçesine
Yiğitçesine
Essin torunumun torununda.

Bitmesin bende başlayan kavga
Tarihlere ilke,ilke yazılsın
Yoksulluk yok edilsin
Çekintiler bertaraf
Gerçekleşsin bu tutku,
Güllük gülistanlık olsun her taraf.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bitti bizim aşkımız

Beni ihanetle suçluyormuşsun neden
Terk edip gittiğinde bitti bizim aşkımız
Demişsin ki onunla ayrıldık istemeden
Umutlarla beraber gitti bizim aşkımız

Ne bir güzellik gördüm ne nefes alabildim
Ne derince düşündüm ne karar kılabildim
Ne rüya görebildim ne hayal kurabildim
Beni dipsiz boşluğa itti bizim aşkımız

Buharım buram,buram ulaştım bulutlara
Tane, tane yağarak karıştım deryalara
Sarıldım sarım,sarım efkara acılara
Alev, alev yanarak tüttü bizim aşkımız

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Biz olduk

Yüzlere tükürsek Tükürük’e yazık
Öfkeyi kağıda döken biz olduk
Daha yetmedi mi atılan kazık
Kini içimizde tutan biz olduk

Nifak tohumları ektin maşallah
Eline bir fırsat geçti maazallah
Gün gelir sabırlar taşmaz,inşallah
Sabır deyip boyun büken biz olduk

Bela kuşu başımızda uçuyor
İnsan önce doğup sonra göçüyor
Fesat satır acımadan biçiyor
Umut fidanları diken biz olduk

Umursamaz yetki tepede tokmak
Hesabımız doğru yüzümüz se ak
Sevgi girdabını bir yana bırak
Su diye kahır’ı içen biz olduk

Her şey getirilir oldu,bittiye
Yıllar yılı biz hasretiz sevgiye
İnsanda ki vurdum duymazlık niye
Sorulara hep es geçen biz olduk

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Biz polisler

Biz polisler muhtacız insafa ve sevgiye
Muhtacız güler yüze,tatlı söze, her şeye
Kapı,kapı beklerken her şeyi biteviye
Hasretiz dil ucu, hatır soran ilgiye

Bizle ilgilenen yok,yok hiç halden anlayan
Bir yanda hüsranımız, bir yanda göz, ağlayan
Ne bu çile bu zülum insanlığa sığmayan
Derdiniz ne diyen yok,yok hiç halden anlayan

Hak aramaya kalkışsan, üstler başkalaşmasa
Meslek gerçekten güzel şu himaye olmasa
Diyorlar ki istifa et işine gelmiyorsa
Nasıl gidebilirsin ki hizmet seviliyorsa

Çalışır başarırım, görevi öz veriyle
Bakmasalar astlara hor bakan, gözleriyle
Kırmasalar gururları o çirkef sözleriyle
Bakmasalar tepeden caka satan pozlarıyla

Küçümser bakışlarla kırmasalar gururumu
Yalan söylemezmiş amir,haşa Tanrının oğlumu
Söyleyin insan oğluna bunca itimat olur mu
Elbet bunlara karşı korurum onurumu

Tanrı yalanla mı yoğurmuş astın dilini
Ezelden yalan söylemez mi yaratmış amirlerini
Kimler tayin edecek polisin kaderini
Kim uğraştı gidermeye,derdini, kederini
Yusuf değirmenci

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bizde serbest olanlar

Hasta hane kapısında dur da gör
Bizde hastaların ölüşü serbest.
Ekonomi beyin, enflasyon tümör
Zenginin, yoksula gülüşü serbest.

Haciz edilip gider fakirin külü
Vergi kaçıranlar alır ödülü
Devlet malı olmuş, menfaat gölü
Yetkilinin göle dalışı serbest.

Manav da, bakkalda, zam üstüne zam
Alamayan ekler, gam üstüne gam
Aracılar olmuş aç gözlü yamyam
Zammın her dükkana gelişi serbest.

Yıllarca gözde yaş,varken gülünmez
Gurbete bir çıktık geri gelinmez
Devlet baba, ne yapıyor bilinmez
İdarenin bağış alışı serbest.

Cami, okul, stat yaptırın diyor
Vakıflar kurdurup halktan istiyor
Savunma masrafın bile yüklüyor
Ellerin ceplere dalışı serbest.

Bizi yönetenler bilir işini
Bırakınız bakanların peşini
İşin yok, aşın yok, sık sen dişini
Yoksulluğun kese delişi serbest.

Ne diyelim o muhterem beylere
İhtiyacı olduğunda reylere
Seçim bölgesinde bütün köylere
Seçimden seçime, gelişi serbest

Bozuk mal üretip pahalı satmak
Devletin işinde, yan gelip yatmak
İşe girmek için, torpile bakmak
Denetimin seyirci kalışı serbest.

Madrabazın işi gücü hep hile
Anlatsan boş, ihbar etsen, nafile
Vicdan, vakar, şeref, namus ne ile
İhaleye fesat girişi serbest.

Değeri kalmadı namusun,ar’ın
Soran yok halini yoksul duçarın
Kendi yandaşına iktidarların
Bütçeden, büyük pay verişi serbest.

Diyorlar ki, böyle sağlanır uyum
Liderler çoban mı, mebuslar koyun
Siyasi sahnede oynanır oyun
Vekillerin aktör oluşu serbest.

Gözün aydın çağ atladı Türkiye
Borç heybesi, asılmıştır terkiye
Dolandırıp,çalıp başka ülkeye
Giden yüzsüzlerin finişi serbest.

Ekranlarda üretilen hep laftır
Arada bir yapılanlar bir kaftır
Benim halkım hem dürüsttür hem saftır
Onun düzenbaza satışı serbest.

Kırk milyonu açmış, on milyonu tok
Aslına bakarsan bu kadarda çok
Ezilenin ağlamaya cesareti yok
Ezeni hürmetle anışı serbest.

Kulüp tutar gibi parti tutacak
Seçimden seçime bir oy atacak
Kararan bahtına matem tutacak
Dertle yüreğinin yanışı serbest.

Herkes alır serbestlikten payını
Sakın üzmeyiniz beyi,sayını
Güç olarak kullansınlar reyini
Sorunların böyle oluşu serbest

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bizde yaratıyoruz

Yaratmak Allah’a mahsus diyoruz
Yaratmaktan da vaz geçemiyoruz.

İşin kolayı varken, zoru yaratan biziz
Yok satılan pazarda, varı yaratan biziz
Bize, biz hükmedecek bir durumda iken
Bize hükmedebilen, biri yaratıyoruz.

Başımızdaki liderler, bizim eserimizdir
Kaptıkları mevkiler, hep bizim yerimizdir
Kaderin cilvesidir derseler inanmayın
Bize ait koltukta, devi yaratıyoruz

Yaratmak Allah ‘a mahsus diyoruz
Başımıza kendimiz sultan yaratıyoruz

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bize biz ettik ne ettikse

Dost eli gibi, uzandık menfaat tutkusuna
Özene, bezene, süsledik,cilaladık
Kırık çizgiler bir yeni porte çıkardı
Hırsızı çizdik, kendi ellerimizle
Dürüstü ellerimizle biz bozduk
Hiç farkına varmadan.

Ne ettiysek biz ettik bize
Süslü cümlelerle yazdık şöhreti
Rengarenk çiçeklerle süsledik vakarı
Yıldız,yıldız şöhret yağdırdık ekranlara
İffetin üstüne gölgeler düşürdük
Şerefi ölüme mahkum ettik, umursamadan
Unuttuk namusu,
Hatırlamaz olduk ar’ı
Utanmadan.

Kimseyi suçlamaya hakkımız yok
Üstümüze düşeni yapmadık hiç birimiz
Çirkinlikleri güzele yeğledik
İyilikleri kötülüklerle engelledik
Uğursuzluklara alın yazısı dedik
Diş olduk çıkar dişlisinde
Kullanıldık, fark etmedik.
Arsıza,hırsıza hizmet ettik.
Maşa olduk ateşle oynayan ele
Düşman gibi gördük dürüstü
Tetik çektik,ateş ettik
Usanmadan.

Biz ürettik bütün kötülükleri
Baktık ki karabulutlar başımızda
Karartmış ufkumuzu
Ekranlarda siyasi ninniler söylenerek
Getirdiler uykumuzu
Açılsın gözlerimiz
Gaflet denen uykudan.

Şerefi yaşatmaya olsun çabamız
İyiye,güzele sahip çıkmalıyız
İffeti yakalamak için çalışmalıyız
Dürüstü korumalıyız
Yılmadan. yorulmadan.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bize neler gülmüyor ki

Bize neler gülmüyor ki
Uyur gibi uyanıyoruz
Uyanır gibi uyuyoruz
Ve
Suçluyoruz bir birimizi
Aç yaşıyor
Tok gibi görüyoruz kendimizi.

Ben, bilgiye açım
O,ekmeğe aç
Bir başkası, açken anılara
Uyanık gibi
Uykuda seyrediyoruz düşlerimizi.

Gülüyor sokaklar
İşsiz dolaşan insanlara
Kaygısız,kedersiz
Yerli yersiz
Varlığından habersiz
Bağrında ki adımlara.

Şehirler de gülüyor
Caddelerle, lambalarla
Bahçelerle,parklarla
Kahvelerle,pavyonlarla
Masa ve sandalyelerle
Her türlü eğlenceyle
Oyun malzemeleriyle
Gülüyor insanlık alemine
Gülüyor tembelliklerine

yusuf değirmenci emekli em.müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bize sevgi gerek

İnsanlık sevgi mayası ile yoğrulmalı
Ekmeği şefkat
Pastası ilgi
Tatlısı bilgi olmalı.

Engeller, hiç birimizi yıldırmamalı
Hedefimiz başarı
Mücadelemiz başarmak olmalı.
Yılmadan, yorulmadan
Sevinçler yaprak gibi olmalı.
Çiçek gibi açmalı
Dal gibi sallanmalı
Sevgi rüzgarı esmeli
Üzüntüler toz gibi
Toprak gibi savrulmalı.

Hayat maratonu yokuş olsa da
Ayrılıklar buruk gelse de
Değer kazandırmalıyız terimize
İsimler nakşetmeliyiz yüreğimize
Anıtlar dikerek
Yeni tecrübeler katmalıyız tecrübemize
Yeni sevgiler eklemeliyiz,sevgimize
Ortak olmalıyız üzüntümüze
Güven abideleri dikmeliyiz
Yüreklerimize.
Umut verebilmek için geleceğimize
Sevgi gerek,güç gerek hepimize.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bizi anlamak zor

Efkar sarmaşığı, sarmış çevremizi
Istırap kuyusu, veriyor suyumuzu
Bizimle olamadıkça
Anlamaya çalışmadıkça
Bizi anlamanız zor.

Yüreğinde yangınlar oluşmamışsa
Düğüm olmamışsa,gırtlağınızda hıçkırık
Hakkınız elinizden alınmamışsa
İtilip kakılmamışsanız
Sizin değilse bakışlarda çaresizlik
Ar perdesinin gerisindeki göz yaşı sizin değilse
Sefalet görmemişseniz
Nasıl anlayabilirsiniz ki bizi.

El öpmedi, bel bükmedi diye,
Cezalandırılmadı iseniz
Döneklerle olmamışsa savaşınız
Baş üstüne efendimle geçindiyseniz
Hak yerken,hakkı unutanlardansanız
Esirseniz, menfaat tutkusuna
Gayenizde doğruluğa yer yoksa
Bizi nasıl anlayacaksınız.

Parmaklarınız yok’u bulmalı meteliksiz ceplerde
Sefalet baş tacınız olmalı ki her yerde
Nasırlı elleriniz silmeli ki, alın terinizi
İtilip kakılmalısınız ki!
Ateşe sokulmalıydınız bir maşa gibi
Güç odaklarını elinde
Mutlu ocaklarda yakılmalıydınız haklı iken
Ağzınızdan lokmalar alınmalıydı
Olmamalı içecek bir yudum suyunuz
Şefkat size uğramamalı
Istırap olmalı çektiğiniz yük
Acı dolu olmalı öykünüz
Size de uğramamalı ki sevgi
Bizimle bir olmaya
Bizi anlamaya çalışırsınız
Bel ki bizi anlarsınız.

Sözlerimi geri alıyorum
Size sefalet uğramasın
Derdiniz olmasın derdiniz
Sizin olsun güzellikler
En lüks hayatlar sizin olsun
Biz size hayran,hayran bakalım
Varın, bizi anlamayın
Varın, bizi dinlemeyin
Biz kendimiz gibilerle sevişir
Kendimiz gibilerce seviliriz

Biz kötü niyetli değiliz
Yiyin, beyler yiyin
İnleyen sinelerin ah’ına inat
Yanık bağırların dumanına kerç
Hak yiyin beyler hak yiyin
Size onlarda yetmez
Çok yiyin beyler. çok yiyin

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bizi bekliyor

Naz etme güzelim haydi gidelim
Düğünler törenler bizi bekliyor
Bizi sevenleri sevindirelim
Akranlar yarenler bizi bekliyor

Nikahlansak hak katına varıp ta
Çok mutlu olalım hayal kurup ta
Çektiğimiz çileleri görüp de
Bize söz verenler bizi bekliyor

Sevgimiz tüm zorlukları aşmalı
Artık bu yazgımız gerçekleşmeli
Leyla mecnun,kerem aslı,senem sürmeli
Bu sırra erenler bizi bekliyor

Aşlımız dolansın dillerde destan
İstanbul,Adana,Ağrı’dan,kars’dan
Hatta yavru vatan yeşil kıprıs’dan
Tanıyıp soranlar bizi bekliyor

Dostlarca basılmış davetiyeler
Çelenk’e dönüşmüş renk, renk çiçekler
Nikah masasında yetkili bekler
Bizi çok sevenler bizi bekliyor

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bizim vay vaylarımız

Düşünmeden kirletilen
Koylar bizim koylarımız
Kaderine terk edilen
Köyler bizim köylerimiz

Sözüne güvendiğimiz
Güvenip oy verdiğimiz
Verdik gitti dediğimiz
Reyler bizim reylerimiz

Yuvamızı açtığımız
Derdimiz deştiğimiz
Yönet diye seçtiğimiz
Beyler bizim beylerimiz

Uğramaz oldu seçilen,
Yetim malıdır saçılan
Namerde peşkeş çekilen
Paylar bizim paylarımız

Dokunulmazlıklar aklar
Doğruyu der isen haklar
Pişmanlıklarla ah vahlar
Vaylar bizim vaylarımız

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bizim köyün destanı

Hani bir köy vardı uzaklarda
Gitmesek te gelmesek te bizim dediğimiz
Görmeden benimsediğimiz
Uzaktan uzağa sevdiğimiz
Hiç ilgilenmediğimiz
Kaderine terk edilmiş
Bir köy vardı ya.
İşte o köy bizim köyümüzdü
İçinde yaşayanlar bizin halkımız
İçimde yaşananlar bizim öykümüzdü

Kırlarında kekikler kokardı
Yaylaklarında sürüler otlardı
Analar pancar toplardı
Çocuklar oyun oynardı
Babaların omuzlarında balta
Ormanda ağaç keser
Odun yapardı.

Tarlalarda çiftçiler vardı kara sabanla
Toplanıp çene başlarında sohbet ederdi
Zamanla
Çocuklar okullarına yalın ayak giderdi
Öğretmenleri çocukları
Çocuklar öğretmenlerini çok severdi
Babalarının işine yardım etmek gerekirdi
Öğretmene gidilirdi
Sık,sık izin istenirdi
Öğretmen köylüyü anlardı
Köylüde öğretmeni dinlerdi

Köyün ortasından bir dere akardı
İçinde balıklar oynardı
Üstünde bir tahta köprü vardı
Kurbağalar varak,varak öterdi
Kenarında söğüt ağaçları yükselir
Dibinde naneler biterdi.

Tahta köprü iki yakayı birbirine bağlardı
Çayın iki yakasında balıkçılar olta atardı
Balıklar tutulurdu
Sofralar kurulurdu
Yamaklar beraber pişirilir
Lokmalar beraber yutulurdu

Yolu yoktu
Suyu yoktu
Sevgi çoktu
Saygı çoktu
Karınlar açtı belki
Amma gözleri toktu
Keçiyolu patikaydı yolları
500 metre uzaktaydı suları
Bozulmamış tertemizdi soyları
Taktire şayandı huyları

Bu köyde sevgi vardı
Bu köylü de saygı vardı
Birlik içinde yaşardı
Herkes birbirinin işine koşardı
Kendi aralarında bir dayanışma
Bir yardımlaşma vardı
Herkes birbirine değer verirdi
Sevgi ile saygı en yüce değerdi
Gençler yaşlıları sayardı
Yaşlılar gençleri severdi


Ak günlerde beraberdiler
Kara günde birlikteler
Düğünde dernekteler
Düğünlerde çevre köylerde gelir
İmece usulü yemekler pişirilir
Köy meydanına kazanlar dizilir
Gelene gidene ikram edilir
Misafirler paylaşılır
Yoksullukla böyle savaşılır
Sorunlar böyle aşılırdı.

Güreşler tutulurdu dostça
Koşular yapılırdı arkadaşça
Halaylar çekilirdi kardeşçe
Bir sevgi yumağı olunurdu köyce
Ne kin vardı
Nede nefret kokardı
Ne dedikodu yapılırdı
Nede haset ekilirdi
Bizim köyde her zorluk birlikte aşılırdı
Birlikte üretilirdi çözümler
Köy huzuru birlikte yaşardı

Bugünleri geleceğe hazırlamaktı çabası
Güçlüklere karşı birlikte savaşırdı
Haset olmazdı
Kin bulunmazdı
İhtiras hiç kimsede yaşamazdı
Düşmanlık yoktu
Hırsızlık.arsızlık yoktu
Verilen emekti tarlalarda
Akıtılan ter oluk oluktu
Nadasta emeğin karşılığını almak
En büyük mutluluktu.

Son baharda kış hazırlığı başlardı
Keçi yolu patika yolarda köylüm
Dik dağları birlikte aşardı
Birlikte inerlerdi ovaya
Birlikte gelirlerdi kasabaya
Kışlık ihtiyaçlarını toptan alırlardı
Yakacağı ormandan birlikte taşırlardı

Köyümüzde kahve hane yoktu
Her gün bir evde toplanırlardı
Hoş sohbetler yaparlardı
Sobaları birlikte yakarlardı
Beraber yemekler yemek
Beraber çayları demlemek
Dünürlüklere beraber gitmek
Gençlere birlikte söz kesmek
Bir başka mutluluktu.

Dağlarda kurt sürüleri dolaşırdı
Zaman,zaman ağıllara dalardı
Kurtlarda ağıllardan kısmetini alırdı
Sohbetlerde kurt masalları anlatılırdı.
Bahar gelirken karlar erimeye başlardı
Köyün deresi coşar, taşardı
Herkesin elinde kazma kürek
Set çekmeye koşardı
Taşkınlığı yok etmeye koşardı
Birlikte önlerlerdi taşan seli
Avlanmaya birlikte giderler
Av pilavını birlikte yerlerdi
Birlikte kuvveti yaratırlardı.

Çiğdemler açar kırlarda sarı,sarı
Kırlara koşardı köy çocukları
Büyükler küçükleri sırtlardı
Araların da bir sevgi vardı
Çocuklar birbirini anlardı
Öyle görmüşlerdi büyüklerinden
Düşküne yardıma koşarlardı.
Bizin köyde huzur vardı
Köy huzur içinde yaşardı.

Cemre toprağa düşerdi
Toprak canlanırdı
Sabanlar çıkardı kuruluklardan
Öküzler çifte koşulurdu
Toprak kutsaldı
Toprakta bereket vardı
Köyümde hareket vardı.

Kışın mahmurluğu kalkmıştı sırtlarından
Sığırtmaçlar yataklarından sabah ezanı kalkardı
Ho,ho diyerek herkesi uyarırdı
Otlatılacak sığırları toplardı
Her aile sığırlarını bu sürüye katardı
Sığırtmaçları köy muhtarı tutardı
Köye hizmetine karşılık
Onlarında hakları vardı.

Sürüler ağıllardan otlağa salınırdı
Koyunlar kuzulardı
Keçilerin yavruları oğlaklardı
İnekler buzağılanırdı
Hayvanlarında yavruları vardı
Çobanlar kuzuları sırtlarında taşırdı

Süt sağmaya gidilirdi beraber
Sütü sağarlardı köy güzelleri
Kır çiçeği kadar saf ve temizdi her biri
Kova,kova köye taşırlardı sütleri
Sonra kuzular salınırdı sürüye
Annesini emsin diye

Birden başlar melemeler
Bir yanda aç olan yavrular
Diğer yanda süt dolu memeler
Koyunlar meleyerek kuzusunu bulur
Sessizlik birden bire çöker sürüye
Melemeler o zaman durur
Bizim köyde çoban olmak
Bir ayrıcalık,bir ayrı gurur
Gen kızlar çobanlara aşık olur
Çobanlara vurulur.

İster zengin olsun, isterse fakir
Hiç kimse kimseyi görmezdi hakir
Herkes birbirine yardıma koşardı
Bizim köyde dostluk filizlenir
Bizim köyde sevgi yaşaydı.
Fakirler varlıklının işinde çalışırdı
Zengin fakirin evine
Yiyecek taşırdı.
İnsanlar için un
Hayvanlar için saman
Fakire de ulaşırdı
İşle aş böyle kaynaşırdı
Fakirle zengin helalaşırdı.
Huzur böyle sağlanır
Köy böyle yaşardı.

Hele, hele tellal köye seslenmesin
Köye hizmet gelecek denmesin
Herkes bırakırdı kendi işini
Kurmaya başlarlardı
Gelecek hizmetin düşünü
Kazmasını alan
Küreğini kapan
Yol yapımına koşardı.
Kadınlar çalışanlara yemek taşırdı
Çocuklar kazılan çukurlarda oynaşırdı
Çalışanlara su taşırdı.

Köye gelen su kanalı böyle kazıldı
Kağnı yolu böyle yapılırdı
Kasabayı köye bağlayan yol
Bu birlik sayesinde oldu
İmece usulü çalışmak
Köyün güzel oyunuydu.
Sen az çalıştın
Sen çok çalıştın
Sen tembelliğe alıştın,
Sense ortalıktan sıvıştın
Diyenler olmazdı

Hiç kimse
Hiçbir kişide kusur aramazdı
Mazeret yaratmaz,yaratılmazdı
Bahaneler uydurulmazdı
Köyün işi namustu
Bu namusu korumaktan kaçılmazdı
Bundan kaçan olmazdı.
Kimsenin kimsede hakkı kalmazdı
Dağa giderlerdi birlikte
Bağa giderlerdi birlikte
Yaylaya birlikte çıkarlardı
Güz gelince birlikte dönerlerdi

Köyde böylesine bir birlik vardı
Güz gelince havalar sertleşirdi
İş bitmiş boş kalmıştı tarlalar
Saman yığınları ile dolu idi harmanlar
Samanlıklara taşırdı samanları
Gıcırdayan kağnılar.
Evlere kurulurdu sofralar
Duman tüter olduğunda bacalar
Gelinliğe hazırlanırdı genç bacılar

Sıra gençleri evlendirmeye gelirdi
Heyetler oluşturulurdu
Her akşam bir kız evine inilirdi
Dünürlüğe gidilirdi
Nişanlar takılır
Söz kesilirdi.
Düğünler olurdu.

Dört yılda bir okula sandıklar konulurdu
Oy pusulaları atılırdı
Akşam olunca sandıklar toplanır
Oylar tek,tek sayılırdı
En çok oy alan muhtar olurdu
İhtiyar heyeti oluşturulurdu
Azalarda böyle belirlenirdi.

Halil Rıfat paşaya kulak verdiler
Gidilmeyen köy kalmasın dediler
Bizim köyün yolunu yaptılar da
Köyü dıştan gelenler sahiplendiler
Ata eşeğe binmekten kurtulduk diyorduk
Diyorduk ta seviniyorduk.
Kamyonlara biner olduk
İstif gibi doldurulduk
Her hafta kasabaya gidiyorduk
Şehir’e iniyorduk
Yorulmuyorduk
Mutluyduk.

Küçücük otomobiller köye geldi
Dediler seçim zamanı şimdi
Gelenler partililerdi
Evlere beyannameler verildi
Konuşmalar dinlendi
Ne vaatler edildi
Herkes konuştu
Herkes bir şeyler söylerdi
Herkes reyini istediğine verirdi.

Ne olduysa bu seçimden sonra oldu
Köyümüzde parti teşkilatları kuruldu
Her parti sözcüsü haklılığını savundu
Sadece biz haklıyız dedi
Diğerlerini kötüledi.
Yalanlar karıştı düşüncelere
Yalanlar karıştı sözlere
Yalan yere neler denmedi ki
Neler söylenmedi ki
Yalanlar neleri yapamadı
Neleri getirmedi ki,

Dostluk kapısından fitne girdi içeri
Gönül tarlasına ektiler öfkeleri
Sevgi bahçesini istila eder oldu
Doldurdu nefretin dikenleri.
Buharlaştı güven duygusu
Yardımlaşmalar yok oldu
Yuva yaptı gönüllere çıkar tutkusu
Herkes birbirine kurdu pusu

Hani köye yol gelecekti
Köylüler merkebe binmeyecekti
Otomobillere binilecekti
Her kes ehliyet alacak
Oto sahibi olacaktı
Tarlasın traktörle sürecek
Ekinleri biçerlerle biçecek
Köy çilesi bitecekti.
Hep bunları dediler
Hep bunu söylediler

Asvalt yol yapıldı
Köye kamyonlar gelmeye başladı
Köyün içine birde okul yapıldı
Çocuklar okula alındı
Bilgi ile birlikte aşılandı siyaset
Siyasetle beraber yayıldı haset
Bundan sonra neler oldu,
Neler oldu
Köyümde huzur bozuldu
Sevgi tarlasına nifak ekildi
Şefkat yerine kin biçildi
Öfke yuva yaptı sinelere
Huzur buhar oldu uçtu
Parmaklar tetik çekmeye başladı
Yandı babaların bağrı
Analar evlatlarına ağladı.

Dirlik,düzen bozuldu
Komşu komşuya
Kardeş kardeşe
Akran akrana düşman oldu
Köy ikiye bölündü

Dere üzerinde ki köprü yıkıldı
Kenarında ki söğütler yakıldı
Bir yakadan bir yakaya
Nefret ile bakıldı
Kurşunlar sıkıldı
Huzur yok oldu
Dostluk soldu

Dayanışma kalmadı
Kimse ibret almadı
Bir öfkeye kurban oldu delikanlılar
Sokaklarda kan akardı
Analar evlatlarına ağladı

Yol yapan dozer vardı
Ekin eken traktör vardı
Otomobiller çoğaldı
Huzuru getirecek çareler bulunamadı
Yitirilen huzur aranmaktaydı
Gençler okuyup ayrıldı
Huzur için köyden kaçtı
Yaşlılar rahmete erdi
Köy boşaldı
Geriye bomboş kalan evler kaldı

Gidilemeyen yere gidildi
Burası bizim denildi
Köy siyasete yenildi
Nedenleri söylenmedi
Anlatılan bizim köyün kaderiydi

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bizim şefin bitmeyen istekleri

BİZİM ŞEFİN BİRMEYEN İSTEKLERİ

Bizim şefin, bitmeyen istekleri vardır
İster,vermeden hep ister haklıcasına
Kulakları sağır sanki gözleri kördür
Noksansız sanır kendini tamamcasına

Çalışkan basamak ona,yükselmeye yarayan
İşgüzar gönül kuşu, baş üstünde yürüyen
İş yapan ezilendir,cenderede inleyen
Karşı durmaz haksızlıktan kaçarcasına

Hakkı da,haklıyı da elbet bilir kendisi
Haksızla güçlü olursa, asla çıkmaz sesi
Duçara kahraman kesilen, şef efendisi
Zalime boyun büker taparcasına

Görev ister, iş ister, hep istediklerinden
İstemez bunları, birlikte halt ettiklerinden
Kurtaramaz kolunu elini verdiklerinden
Oynatılır kukla gibi maymuncasına

Temel bozuk kardeşim, şefin günahı yoktur
Açlar varsın aç kalsın, toklar daha da toktur
Sözlerimi düşünene sözün anlamı çoktur
Ezeceksin der,ezer astını hunharcasına

Ne cüret düşeni, düştüğünde kaldırmak
Sev vur bir tekmede,görevin düzeni korumak
Düşkünün çilesi kitaplar doldursa olmaz okumak
Ez, ezebildiğince ez,vur başına kırarcasına

Şefler bu ideal,bu inançla yetiştirilir
Ezmelisin, ezeceksin, acıma, emri verilir
Yasalardaki boşluklar şeflere gösterilir
Birde kanun adamı kesilir anlarcasına

Düzeni, düzen destekler, düzülene vah
Düzene sözüm yok, ah o düzen ah
İnancım sarsıldı, kime yardımcı Allah
Şeflerde, düzen içinde düzen, ahmakçasına

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Biziz biz

Polis teşkilatı mensubuyuz biz
Hak için vurulup düşen biziz biz
Haksızlığın önüne set olmuşuz
Korkusuz ölüme koşan biziz, biz

Hırsızla,arsızla savaş işimiz
Her çağda her yerde dimdik başımız
Adalet uğruna bizim koşumuz
Her türlü engeli aşan biziz, biz

Bu mukaddes meslek yetiyor bize
Kanaat etmişiz çoktan çok,aza
Anarşiyle gelip boğaz boğaza
Gece gündüz hep savaşan biziz, biz

Kahpe kurşun bir polisi yıksa da
Bedenden çıkan kan yere aksa da
Anarşi hortlasa,terör çıksa da
Görev için dolup taşan biziz biz

Halkım rahat uyumalı yatakta
Huzuru bekleriz dimdik ayakta
Kışın soğuklarda,yazın sıcakta
Suçlunun peşine düşen biziz, biz

Bizleriz masumu koruyan eller
Bizleriz doğruya yürüyen yollar
Balyoz gibi yumruk,bükülmez kollar
Bize çarpanlara şaşan biziz, biz

Çirkin emellere settir sinemiz
Soysuza,haksıza bütün öfkemiz
Alil ve aciz’e şefkatli eliz
Görev aşkı ile coşan biziz, biz

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bizle gel

Bize emaneti yüce Ata’nın
Yılmaz bekçisiyiz kutsal vatanın
Bu vatanı parsel,parsel satanın
Hesabını göreceksen bizle gel

Konuşsun susmasın,suskun ağızlar
Çoğulu yaratır birleşen azlar
Atatürk’e dil uzatır yobazlar
Kem sözleri keseceksen bizle gel

Vatan millet için bizde siyaset
Huzur güven için yapılır hizmet
Gidişat çok kötü,sonu hezimet
Hakka sahip çıkacaksan bizle gel

Haksızlar hakkını alsın sonunda
Hak yiyenler adaletin önünde
Haksızlığa haklıların yanında
Olup karşı duracaksan bizle gel

Yolsuzluk yaparak yerler hakkını
Yargı görür yolsuzluğu yapanı
Siyasinin dokunulmaz zırhını
Oylarınla kıracaksan bizle gel

Silkinip at kararsızlık yükünü
Kazıyalım haksızlığın kökünü
Sakın ha kaçırma seçim gününü
Seçimde yer alacaksan bizle gel

Ayak taşır başı ayak bir erdem
Halkı hakir görüp ayak diyenden
Yolsuzluk yaparak hak yiyenlerden
Yetim hakkın alacaksan bizle gel

Yolsuzluklar bitirmesin ömrünü
Yoksullarda görsün bu mutlu günü
Şayet seçim günü evet mührünü
Aydınlığa vuracaksan bizle gel

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Boşa didinmişim bunca senedir

Boşa didinmişim bunca senedir
Bir aferin diyen bile olmadı.
Düşündüm taşındım günahım nedir
Teraziye koyan bile olmadı.

Baharda yeşermem,güzde solmuşum
Ben hep ağlamışım,sanma gülmüşüm
Umut bahçesinde meyve olmuşum
El uzatıp yiyen bile olmadı.

Bunca yıl herkese boynumu büktüm
Yaşantım boyunca hep çile çektim
Gözüm nuru ile elbise diktim
Alıp onu giyen bile olmadı.

Sevgiler sinemde nefret oldu da
Kayalar eridi toprak oldu da
Feryadım yükselip arşı deldi de
Çevremde hiç duyan bile olmadı.

Tahammül edemem artık yaşama
Ben hep yem edildim kedere, gama
İnsanım diyerek yaşadım amma
İnsanlığa koyan bile olmadı.

İçim dert,gözlerim yaş ile doldu
Gereken olmadı aksilik oldu
Şu ölümü çağırdığım çok oldu
Lakin bana kıyan bile olmadı.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Boşadır övüncün güzelliğinle

Boşadır övüncün güzelliğinle
Sarı yapraklara dönersin bir gün
Asırlar yaşayan bir çınar gibi
Kara topraklara sinersin bir gün

Yok olur peşinde girdap olanlar
Yok olur aşkına düşüp yananlar
Ölüler şehrinden bir haberim var
Onların yanına dönersin bir gün

Tek sevenin ağlar bu kara günde
Başında bulunur öldüğün anda
Bir çelenk bir şiir mezarlığın da
Toprağa sessizce inersin bir gün

yusuf değirmenci

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Boynunu büktüğün yeter

Vicdansızlar el ele vermişler
Anlamışlar sende cevher görmüşler
Direncini açlık ile kırmışlar
Bu zulme, boynunu büktüğün yeter!

Ey! emeğin simgesi köylülerim
Baş üstü olmalı emeğin, yerin
Sırtından kazanan tefecilerin
Eline, malını döktüğün yeter!

Ey kan ter içinde kalan işçiler
Gücünüz dikiyor ne abideler
Sırtınızdan doyarken parazitler
Sefalet yükünü, çektiğin yeter!

Yeter! yıllar yılı göz yaşı döktün
Yeter! ömür boyu sefalet çektin
Vicdansızın insafına terk ettin
Sen, kendi kendini yaktığın yeter!

Senin emeğinle olur üretim
Karşılarsın ihtiyacın milletin
Bolluk içindeyken bak memleketim
Ellere, kölelik ettiğin yeter

yusuf değirmenci

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bozulmasın sevgi saygı yolları

Bozulmasın sevgi,saygı yolları
Yolsuz bir diyara varılır mı hiç
Susturalım yalan dolu dilleri
Gerçek,yalan ile görülür mü hiç

Tutulmayan sözle atlanır mı çağ
Gönülden gönül’e kurulmazsa bağ
Matem barınağı olur her otağ
Huzur gölü böyle durulur mu hiç

İyi niyet ile sorulsa hatır
Bakışlar insana çok şey anlatır
Bir insan birine atmasa satır
Neşenin önüne durulur mu hiç

İş yapanlar taktir görse sevilse
Şevk verilse başarısı övülse
Gururu okşansa,aferin dense
İnsan iradesi kırılır mı hiç

Gülen yüzler birer maske olmasa
Layık olan kişi yerini alsa
Herkes kendin bilse hürmetkar olsa,
Yargıcın önüne varılır mı hiç

Olsa hepimizde aza kanaat
Siyasi pazarda olmasa vaat
Boş geçmese,işle geçse her saat
Bu yarıştan geri kalınır mı hiç

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bu sevda mecbur eyledi

Bir sevda seliyim aşk deresinde
Akmaya bu sevda mecbur eyledi
Gönül köşesine sevgi tahtını
Dikmeye bu sevda mecbur eyledi

Bakışların ne dengi var ne eşi
Gölgede bırakır gökte güneşi
Düştü yüreğime aşkın ateşi
Yakmaya bu sevda mecbur eyledi

Özlemle yıllarca yollara baktım
Yar bana dargınmış ne hata yaptım
Dikildi karşıma şu kara bahtım
Bakmaya bu sevda mecbur eyledi

Çare yoktur karşılıksız sevgime
Sevmese de seveceğim ben yine
Sevda oku kirpiğini kalbime
Çakmaya bu sevda mecbur eyledi

Baksam hemen çatılıyor kaşları
Onun ile doldururum düşleri
Gözlerim dem damla, damla yaşları
Dökmeye bu sevda mecbur eyledi

Görülmüyor sevenlerin isyanı
En sonunda ben yaşadım hüsranı
Ayrılığın çekilmiyor hicranı
Çekmeye bu sevda mecbur eyledi

Yollara dikmişim ben gözlerimi
Beklerken bitirdim umutlarımı
Bir ömür kurduğum hayallerimi
Yıkmaya bu sevda mecbur eyledi

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bu ayırım niye

Bu dünyada insan olmak
Varken, bu ayırım niye?
İnsan oğlu düşüncede
Hürken, bu ayırım niye?

Bir iken idealimiz
Aynıyken ana dilimiz
Bir de müşterek dinimiz
Varken, bu ayırım niye?

Vatanımızdır,yurdumuz
Adalet,töre örfümüz
Hudutlardaki ordumuz
Birken, bu ayırım niye?

Vergimiz bir,borcumuz bir
Varlığımız, harcımız bir
Milletçe amacımız bir
Derken? bu ayırım niye?

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bu bir tutku

Özgürlük, bir tutku içimde
Rüzgar olup esen
Su gibi çağlayan
Derya gibi engin.

Sevgi histir içimde
Duru ve temiz
Atomlardan kozmik
Hakikatlardan hakikat
Gerçeklerden gerçek.

Duygu sözdür içimde
yaşar benimle beraber
Bir ömür bir hayat
Sökebilirsen,sök at.

Acılar hayatın tuzu, biberi
kamçılar duyguları hisleri
bu sıkıntılar keşif ettirir
Özlemleri sevgileri
böyle olmasaydı hayat
Neye yarar, kaldır at.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

BU caddeler bu yollar

Unutamadıklarını
Unutmuş gibi saklama
Sensiz caddelere çıkmak
Sokaklara uğramak
Gelmiyor aklıma.

Maziyi hatırlatan levhalar
Karanlığı yenmeye çalışan lambalar
Geçmişime gülüyorlar.

Bense yılların ötesinde Kalanları hatırlıyorum
Fotoğrafçılarda fotoğrafını arıyorum geçmişe ait
Boş umutlara kuru hayallere kapılıyorum
Bizi ayıran sebepler geliyor aklıma
Sevene,sevgiye, sevilene kahrediyorum
Unutamadığım günlerin hatırına
Bu çileyi çekiyorum.
Sende unutamadın biliyorum.

Bu sokaklar,bu caddeler,bu yollar
Benim kalbimde seninle yaşayanları
Sende benimle birlikte olanları
Biliyorlar.biliyorlar
Bana hatırlattıklarını
Sana da söylüyorlar
Sana da söylüyorlar.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bu çatıda

Kimse gelmemiş daha
Yolunu şaşırmışlardan buraya
Yarı olmuş şişem
Elimdeki kadehimle baş başayım.
Böylesi yaşamak yaşamaksa
Bu çatıda
Yaşamaktayım

Bu köhne çatıdır
İnsana her şeyi unutturan
Bazen,maziyi hatırlatan yuvadır
Şarap dökülmüş masaların dostluğu
Yarım şişelerin sıcaklığı
Beni,ve benim gibileri
Neşelendirir bazen
Bazen de ağlatır.

Bende bir zamanlar içenleri düşünür
Tükürürcesine bakardım
Hayıflanırdım
O,meyhane kuşlarına.

Meğerse çöker birer binaymış onlar
Ne bu günden fayda görmüşler
Nede bel bağlamışlar yarına.

Yine bu çatıda dertleşecek kimse yok
Biliyorum gelecekler karanlıklarla
Düşünceleriyle
Dertleriyle gelecekler
Gizli hakikatlar yutacaklar kırmızı şaraplarla
Unutur gibi olup gidecekler.

Ben yine bu çatıda kalacağım
Hayat hayalleri baltalayan canavardır diye
Haykıracağım
Haykıracağım
Haykıracağım.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bu nasıl bir eşitliktir

Kimisinin malı çoktur
Kiminin beş pulu yoktur
Kimi aç kimisi toktur
Bu nasıl bir eşitliktir

Kimi oynar milyarlarla
Kimi sarılır efkarla
Kimi ömür sürer zorla
Bu nasıl bir eşitliktir

Kimileri zirvelerde
Kimisi sürünür yerde
Kuzu yem olurken kurda
Bu nasıl bir eşitliktir

Kimi esir bir lokmaya
Kim mecbur kime bakmaya
Kimi yemdir bir oltaya
Bu nasıl bir eşitliktir

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bu nasıl paylaşım ki

Hepimizi birer ana doğurdu
Bu vatan ki hepimizin öz yurdu
Bu nasıl paylaşım,nasıl pay oldu
Çoklar size,azlar bize revamı

Eşitlik narası atıldı durdu
Gerçekler suskuyla yutuldu durdu
Dürüstler köşeye itildi durdu
Meydan size,köşe bize revamı

Vermeden istemek kimlerden kaldı
Nedendir dalkavuk baş tacı oldu
Bir taraf ağlarken,bir taraf güldü
Neşe size,matem bize revamı

Böyle pay ettiler,uygun dediler
Siz nesiniz onlar saygın dediler
Boş yeredir senin kaygın dediler
Ödün size, ceza bize revamı

Sabır,sabır deyip boyun bükenler
Boyun büküp talihine küsenler
Çarpıklıklar öğrenilsin isterler
Hayat size,sabır bize revamı

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bu sevda bittimi san ki

Asla giremedim gönül bağına
Sen düşürdün beni aşk tuzağına
Gidip de gönlünce el yatağına
Yatında bu sevda bittimi sanki
Hala seviyorum seni inan ki

Yoğumda sen varsın sensin varımda
Lime, lime ettin hırs hızarında
Sebepsizce beni aşk pazarında
Sattın da bu sevda bittimi sanki
Hala seni seviyorum inan ki

Bitmiyor bu sevda bitemez böyle
Bende ne eksikti doğruyu söyle
Şiir yazdın diye bana öfkeyle
Çatında bu sevda bittimi sanki
Hala seviyorum seni inan ki

Sevmedin nedense hep kaçtın benden
Bir sıcak yakınlık istedim senden
Elinin tersiyle kaç kez göğsümden
İtinde bu sevda bittimi sanki
Hala seviyorum seni inan ki

Rüyada,hayalde hep seni andım
Tatlı gülüşüne nasıl inandım
Gönlünde aklında ben varım sandım
Yatkında bu sevda bittimi sanki
Hala seviyorum seni inan ki

Hep bu yüzden koştum senin peşinde
Kavruldu yüreğim aşk ateşinde
Yeni sevgilere koştuğun günde
Yıktın da bu sevda bittimi sanki
Hala seviyorum seni inan ki

Başıma yıkıldı dünya o gece
En iyi seçimi yaptın gönlünce
Elveda demeden buradan gizlice
Gittin de bu sevda bittimi sanki
Hala seviyorum seni inan ki

Kavak yeli iken oldun sam yeli
Görenler diyorlar divane deli
Elimin yerine bir başka eli
Tutunda bu sevda bittimi sanki
Hala seviyorum seni inan ki

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bu vatan kimsenin tarlası değil

Demokrasi gerçekleşsin arkadaş
Rayına girmeli bu yavaş,yavaş
Verildi,verilir, bu yolda savaş
Bu vatan,kimsenin tarlası değil.

Savaşırım,yoksul,duçar halimle
Sevileyim,dikenimle,gülümle
Yıldırmak kabil mi baskı,zulümle
Tutkular, bir gençlik sevdası değil.

Neyi umut ettik,neleri bulduk
Kapılara kul değil bu çoğunluk
Vaz geçilmez bir tutkudur, özgürlük
Bu, bir otomobil markası değil.

İstediğim, her insanın hakkıdır
Sözlerin ardında niyet saklıdır
Sıvazlanan, hep zenginin sırtıdır
Nedense, garibin arkası değil.

Atmalıyız, ruhlardaki kasveti
Sökmeliyiz,engel olan bu seti
Görmezden gelinmez,halkın kudreti
O,temel reisin tayfası değil.

Nasıl hükmedermiş, insan,insana
Bu tutumlar, çok ters geliyor bana
Neden gülerler ki,düşkün olana
O, bir kara deniz fıkrası değil.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Buruk mu buruk

Bir kalp taşıyorum dostlar
Buruk mu buruk.
Bir umut vardı içimde
Kırık mı kırık.
Kurduğum öyle bir hayal
Çürük mü çürük.
Bir kalp taşıyorum dostlar
Buruk mu buruk.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Buyur gel

Ölürüm uğruna öl dersen eğer
Gelirim acele gel dersen eğer
Beni de yanına al dersen eğer
Hem kalbim hem kapım açık buyur gel

Düşüncen kararın değişmiş ise
Geçen zaman biraz ders vermiş ise
Gönlünde bana da yer kalmış ise
Hem kalbim,hem kapım açık buyur gel

Seviyor mu diye tereddüt etme
Gururun peşine takılıp gitme
Düşün davetimi kenara atma
Hem kalbim hem kapım açık buyur gel

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bürokrasi bitmedi

Büyük sorun bürokrasi bitmedi
Boşa dil dökmüşüm, dinler diyerek
Yıllar geçti, koca ömür yetmedi
Umutla bekledim, anlar diyerek.

El öpmeyi, bel bükmeyi, yapamam
Bir insana, Tanrı gibi tapamam
Çıkar için, başkasını satamam
Bir gün aydınlanır, bunlar diyerek.

Ömrümce savaştım ve yenik düştüm
Doğru yolu seçenlerle öpüştüm
Kırık gurur ile, kırk sene koştum
Belki, kalkar benden zanlar diyerek

Feryat ettim bangır,bangır bağırdım
Kimi görsem, doğruluğa çağırdım
Sağıra duyurdum,körü uyardım
Zehir saçan yılanlar var diyerek.

O yılan ki, ihtiraslı insandır
Her insanın, ayrı gidişi vardır
Bu nedenle insan kördür, sağırdır
Boşa sarılmışım, canlar diyerek.

Ben kulluk edemem, Tanrı kuluna
Engeller dikildi,durdu yoluma
Beni anlamayan, güldü halime
Divane, boş yere, inler diyerek.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Bütün umutları yıktı da gitti

Doktor dermanı yok benim derdimin
Bütün umutları yıktı da gitti
Sahibi değilim ben benliğimin
Kalbimi yerinden söktü de gitti

Önce kördüm şimdi döndüm esire
Sevdiğime pişman oldum bin kere
Aşkın çakmağını çaktı bir kere
Sevda çırasını yaktı da gitti

Hata kimde bendemiydi ondamı
Bıraktı başıma kederi gamı
Öyle dert ki bitiriyor insanı
Hasreti ruhuma ekti de gitti

Uçarken belliydi kırık kanadı
Yutkundu sebebi anlatamadı
Elveda demedi el sallamadı
İçten bir derin ah çekti de gitti

Giderken damlalar düştü gözünden
Üzüntüsü belli idi yüzünden
Neden bilmem niçin caydı sözünden
Yüzüme manalı baktı da gitti

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Caddeler

Mazisin okudum caddelerin
Neler varmış,neler varmış
İyi niyetler varmış
Ve bunları gölgeleyen kötü niyetler
Su gibi akan gönüller varmış
Bunları önleyen setler
Çatı,çatı hayaller
Ufuk,ufuk umutlar varmış
Peşlerinde hayal yıkanlar
Umut kıranlar dolaşırmış.

Yolunu şaşırmışlar
Dünyasını yitirmişler
Sağ iken mezarı kazılmışlar
Ve canlı insanlara
Mezar kazanlar varmış.

Sel misali akan göz yaşları
Dertliyi kahreden kahkahalar
Umutlarını yitirmiş yaşlılar
Yaşadığını sanan aldatılmışlar
Ve üstü kapalı
Acı gerçekler varmış.
Onları bu kaldırım taşları
Sır olarak saklayacaklarmış.
Bu gerçekler
Bu caddeler üzerinde
Dünyanın öldüğü güne kadar
Yaşayacaklarmış
Yaşayacaklarmış
Yusuf değirmenci emekli em. müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Caddelerde

Mazisini okusanız caddelerin
Neler, neler,neler varmış
İyi niyetler varmış
Ve iyi niyet istismarları.
Su misali akan gönüller varmış
Ve sevginin mezarcıları.

Aşklar bu caddeler de yaşarmış
Aşıklar buralarda dolaşırmış
Yolunu şaşırmış bazıları
Bazıları dünyasını yitirmiş
Sağ iken mezarı kazılmış bazılarının
Canlı insanlara mezar kazanlar varmış.

Sel misali akan göz yaşları
Dertliyi kahreden kahkahalar
Umutları yitirilmiş yaşlılar
Yaşadığını sanan aldatılmışlar
Ve üstü kapalı acı gerçekler varmış.

Bu kaldırım taşları,
Bu gerçekleri
Bir sır olarak saklayacaklarmış.
Bu caddeler üzerinde
Gizli kalan gerçekler
Dünya yaşadıkça yaşayacaklarmış.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Can deresinde

Halktan da çıkmamış olsa ozanlar
Olmayacak gerçekleri yazanlar
Ezer iken şu kurulu düzenler
İnsaf yok düzenin özverisinde.

Çakal sürüleri, aslan yoldular
Fare iken şimdi bir fil oldular
Geçip karşısına birde güldüler
Fakir kan kusarken, can deresinde.

Emek verdik karşılığın istedik
Soyula,soyular ne hale geldik
Neleri yaptılar neyi beklerdik
Ezerler fakiri cenderesinde.

Yusuf Değirmenci

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Can yakmaya gelmişler

İş yaparız demişler
Can yakmaya gelmişler
Bu beyler koltuğu
Bu maksatla vermişler.

Çalan çırpan talan eden
Baş üstünde taç oldu
Doğru dürüst hak arayan
Boynu bükük aç oldu.

Mertlikten vaz geçmeyenler
Namerde muhtaç oldu.

Günahları koyup terazi kefesine
Saklayıp sevapları niyetin gerisine
Mantıklı düşünenin vurdular ensesine
Bu beylere bu koltuğu bu amaçla vermişler
İş yapmaya değil de can yakmaya gelmişler.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Cenazeme gel bari

Tutkularım ne hayaldir ne düştür
Göz göze gelirsek hafif gül bari
Senin gönlün başkasındadır belki
Seni candan sevdiğini bil bari

Gücüme gidiyor nükte gönderme
Şayet istemezsen karşılık verme
Gelen mektupları geri çevirme
Postacıdan mektupları al bari

Başkasını sevmiş gönül vermişsen
Sokağa çıkarsan yolda yürürsen
Ben bahtıma ağlar iken görürsen
Mendilinle gözlerimi sil bari

Demişsin ki bekleyişi nafile
Zor geçiyor hayat bu kasvet ile
Rahmete erersem bu hasret ile
Son yolculuk cenazeme gel bari

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Cesaret edemiyorum

Sevda ülkesinden gelen perisin
Görmeye cesaret edemiyorum
Sorsam söyler misin kimin nesisin
Sormaya cesaret edemiyorum

Şu gönlümde kıpırtılar başladı
Hep sordum kendime ne diye adı
Elimde bir demet beyaz gül vardı
Vermeye cesaret edemiyorum

Kurusu elimde kaldı o gülün
Geç ‘ip görmeyişin veriyor zülum
Kim bilir beklide açıktır gönlün
Girmeye cesaret edemiyorum

Gönlümde arzular coştu sel oldu
Bu sevdan başımda esen yel oldu
Görür görmez bana da bir hal oldu
Durmaya cesaret edemiyorum

Sevgi para ile alınmaz satın
Kalmıyor anlamı sensiz hayatın
Bana karşı asık iken suratın
Varmaya cesaret edemiyorum

Duymuyorsun sana haykırışımı
Bir türlü yıkamam ar duvarımı
Sana sere serpe duygularımı
Sermeye cesaret edemiyorum

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Çağrı

Sabır,sabır dedin bunca senedir
Yeter! sabır taşı olman gerekmez
Kader,kader dedin ilgisi nedir
Çaresiz,hayattan yılman gerekmez

Çalıştın yıllardır, elin işinde
Dert kaynarken, tencerende, aşında
Mutluluğu hiç değilse düşünde
Gör, neşelen, bedbaht olman gerekmez

Azmedelim,öğrenelim, bilelim
Gelin kenet,kenet birlik olalım
Kentte,köyde kooperatif kuralım
Tek başına,çare bulman gerekmez

Birliktir paradan daha büyük güç
Tek elin sesi çıkmış mıdır hiç
Gelin birleşelim olsa bile geç
Toplumun dışında kalman gerekmez

yusuf değirmenci

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Çaresiz

Kadehlerde ne yitirdin,
Ne ararsın.
Teselliyi şişelerde bulamazsın
Cihana mutluluk dağıtan talih
Başına dert açmış
Ne yaparsın.
Kendine acımakla
Kazanamazsın.
Çaresizliğine sarılmakla
Harcanırsın.
Ağlamak çözüm değil çaresizliğe
Toparlanmalısın.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Çek elini doktor

Çek elini doktor çek şu tenimden
Elini boş yere gezdiriyorsun
Yıkılmış umudun enkazıyım ben
İşte bu gerçeği göremiyorsun

Israrla sancılar nerde diyorsun
Dert gönülde tespit edemiyorsun
Çaresiz,biliyor söylemiyorsun
Yeter gururumu incitiyorsun

Derdimin dermanı bir gizli sırdır
Demek ki her derdin çaresi vardır
Çare olsa bile bulması zordur
Çare ne,derman kim bilemiyorsun

Gezinmesin parmaklarım tenimde
Zamanını almayayım senin de
Aradın aklımı yok bedenimde
Neden bir boşlukta diyemiyorsun

Bir gram zehir ver bu çile bitsin
Bırak doktor bu dert benimle gitsin
Anladım ki sende çok çaresizsin
Ayrılığa ilaç veremiyorsun

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Çek tetiği ellerinle vur beni

Bu özlemi gider,hasreti bitir
Sevda ülkesine çek beni götür
Sevda rüzgarları tir,tir titretir
Üşüyorum kollarınla sar beni

Vebal ile çıkma hakkın katına
Nefret ile bakma ne olur bana
Uğra ara sıra Dörtyol çatına
Gelene geçene bari sor beni

Sensiz her gün uğruyorum hüsrana
Tahammülüm kalmadı bu hicrana
Senden gelen ölüm ikramdır bana
Çek tetiği ellerinle vur beni

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Çekiniyorum

Odamın karanlık yalnızlığında
Duygularımla baş başa kalıyorum
Elime resmini alıyorum
Saçlarını hatırlıyorum.
Dalga,dalga savrulan saçlarını hatırlıyorum
Her esişinde rüzgarların
Hayallere dalıyorum.
Sinema şeridi hayatımı seyre dalıyorum
Kitap yaprakları gibi kapanıyor takvimler
Aralarında hatıralarıma bakıyorum.

Sen bir nefes kadar yakınken bana
Görüyorum her çıktığımda balkona
Ar ediyorum utanıyorum
Uzaklarda seni arıyorum
İsrar la söyle diyorlar
Sevdamı anlayanlar soruyorlar
Öylesine seviyorum ki seni
Bitişik evde diyemiyorum
Komşu kızı olduğunu
Söylemiyorum.

Resmine defalarca bakıyorum
Bir efsane karıştırıyorum
Bir yokluğu unutuyorum
Bakışlarında boğuluyorum
Bakışlarında eriyorum
Kayboluyorum.

Bu kadar yakınımda olmana rağmen
Neden uzaktayım bilemiyorum
Sevmesine seviyorum
Sana söyleyemiyorum
Kırılacağından korkuyorum
Çocukluğumuza gölge düşsün istemiyorum
Komşu kızını sevdim diyemiyorum
Ayıp mı günah mı bilmiyorum
Seviyorum işte seviyorum
Söylemeye engel utangaçlığım
Çekiniyorum.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Çiçek Olsan

Sen bir çiçek olsan bende bir arı
Konsam yaprağına emsem balını
Gönül bahçesinin gülü sen olsan
Koklasam koncanı tutsam elini

Gönül kapısından içeri girsen
Adını söylesen adresi versen
Allah’ın emrine gelip istesem
Sen olsaydın sen annemin gelini

Ben sahil olsaydım sen durgun deniz
Bir kumsalda buluşsaydık ikimiz
Dilden dile dolansaydı sevgimiz
Açsam kollarımı sarsam belini

Gözden göze aşk köprüsü kursaydın
Beden ben olsaydım can sen olsaydın
Ben damar olurdum sen kan olsaydın
Seninle yürürdüm bu hayatın yolunu

Yusuf Değirmenci
Emekli Em. Müd.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Çok çaresizim

Yalnızlık üstüme çöken bir bulut
Bir anda silindi zihnimden umut
Bana güç verirsin gel elimi tut
Yetiş imdadıma çok çaresizim

Yürekteki yangın alevleniyor
Sızılar içinde acı veriyor
Hasretinse ciğerimi deliyor
Yetiş imdadıma çok çaresizim

Neden sevenlerde sevinemiyor
İçindeki ateş sönmek bilmiyor
Sevgime karşılık yok deniliyor
Yetiş imdadıma çok çaresizim

Kime içim açsam bana gülüyor
Kulağıma garip sesler geliyor
Neler çektiğimi kimse bilmiyor
Yetiş imdadıma çok çaresizim

Umudum dirilir gelişin yeter
Yüzüme sevecen gülüşün yeter
Dokunuşun nefes alışın yeter
Yetiş imdadıma çok çaresizim

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Çok oldu

Anılar ki her gün beni iğneler
Senle gitti sevilmeler sevmeler
İzdirab’ım sensiz geçen seneler
Gizli, gizli ağladığım çok oldu

Gittin nedenini öğrenemedim
Sensiz yaşamayı sindiremedim
Doğrusu basın a ilan vermedim
Sessiz, sessiz aradığım çok oldu

Telefon çalmıyor mektup gelmiyor
Yüreğim yaralı sızı dinmiyor
Ormanımda yangımlar var sönmüyor
Şehir,şehir aradığım çok oldu

Dostum keder,kaynaşamam neşeyle
Belki avunurum sebebi söyle
Yalnızlığa isyan ettim öfkeyle
Coşup, coşup ağladığım çok oldu

Hep yollara baktım gelir sanarak
Umut edip hayallere dalarak
Çöl sıcağı hasretinle yanarak
Yüreğimi dağladığım çok oldu

Sen gideli taş basmıştım bağrıma
Sevda oku saplı kaldı sağrıma
Gece gündüz dua ettim Tanrıma
Gönder diye yalvardığım çok oldu

Çok oldu uğruna verdiğim uğraş
Çok oldu gözümden akıttığım yaş
Yordu ve bitirdi verdiğim savaş
Karaları bağladığım çok oldu

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Çöpçü olsam

Çöpçü olsam
Sokakları temizle diyecekler
Sokaklarda ki gizli kiri görmeyecekler
Döndürülen dolaplardan
Çevrilen entrikalardan
Günahsız kurbanlardan
Bahis bile etmeyecekler

Sokaktaki art niyetler gitmeyecekler
Temizlenemeyecekler
Düşünceler ihtirasa esir
Aç gözler gizli,gizli kurban arayacak
Kanlı eller tetik çekecek
Ben kanları temizleyemem
Sokaklara güvenemem
Yürümem,yürüyemem

Yürekler sevginin yuvası olsa
İnsanlar bir birlerini sevse,saysa
Direkler güzellikleri aydınlatsa
Sokaklar korku salmasa
Endişelenmem

Kötülük husumet ararken
Sevginin yerini nefret alırken
Saygı buharlaşıp yok olurken
Sokakları temizleyemem
Temiz yürekler gezinemezse sokaklarda
Kirlilere hizmet etmem edemem
Çöpçü olsam
Kalpler dururken
Sokakları süpürmem

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dağilmış umutlarımdan bir demet

Dağılmış umutlarımdan toplayabildiğim
Bir demet
Keşke yazabilseydim
Mürekkep diye deniz sularını boşaltıncaya kadar.

Özleyebilseydim keşke
Kutupların güneşe duyduğu hasretle

Unutabilseydim
Ekvatorun güneşten tiksintisiyle
Ve güneşin
Ekvatora etkilediği nefretle

Kendimi yitirmek pahasına da olsa
Gezebilseydim dünyayı
Gezebilseydim, insanların içini
Öğrenebilseydim, neler düşündüklerini
Bütün yaşantıları hatırlayabilseydim
Mısra,mısra satır,satır yazabilseydim.

Ümitlerimden toplayabildiğim bir demet
Sunuyorum insanlığa
Hepsini verecektim
Hepsini
Hepsini toplayabilseydim.

Yusuf Değirmenci
emekli emniyet müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dağları delipde gel

Turnalardan sorma beni
Görür geçer onlar seni
Kilitlemiştin kalbimi
Anahtarı alıp ta gel

Hasretin burnuma tüter
Ayrılık belimi büker
Gayri belediğim yeter
Sil geçmişi gülüp de gel

Umudum senle bahardı
Orda hayallerim vardı
Bir derkti ruhumu sardı
Dermanını bulup da gel

Kasvet üstüme yorgandır
Bana kalanlar hicrandır
Sensiz hayat bir zindandır
Karanlığı yarıp da gel

Seni bekliyor otağım
Söndü tütmüyor ocağım
Kapı zilinde kulağım
Bekliyorum bilip de gel

Özlemimi bitiriver
İşte karşılık deyiver
Avucuma sevgi koyuver
Bu karara varıp da gel

Gönlünde yerim var ise
Büyüyüp duran çığ ise
Yolun aşılmaz dağ ise
Sen dağları delip de gel

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Daha zor

Bürokrasi kapısına varda gör
Sormak zordur,cevap almak, daha zor
Sırlarını birer,birer serde gör
Vermek zordur, geri almak, daha zor

Hayatla savaşa koşuyor isen
İnsandan, bir sevgi taşıyor isen
Cemiyet içinde yaşıyor isen
Çalmak zordur, dürüst kalmak, daha zor

Şu oldu,bittiler açık aşiyan
Herkes olmuş kendi başın kaşıyan
Neler görür, neler duyar, yaşayan
Kalmak zordur, saç baş yolmak, daha zor

Sal gönlünü, kendi gitsin engine
Hiçbir şey önerme kendi,kendine
Aklın erse bile fikrini deme
Cahillik zor, fakat bilmek, daha zor

Yazabiliyorsan, yaz kendi yazgın
Namerde bakışın olmasın üzgün
Oldu, bittilere kapansın gözün
Körlük zordur, lakin görmek, daha zor

Değirmenci der ki, beladan kaçın
Üzüntüye kapılma bir hiç için
Merci,merci dolanarak hak için
Almak zordur, ödün vermek, daha zor

yusuf değirmenci

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Darı gibi saçılma

Dinler gibi yapar amma dinlemez
Dertsizlere dert anlatıp açılma
Hakkını gasp eden gönüllü vermez
Haksızlardan hak dilenip küçülme

Sağlam adımlar at takılma taşa
Ettiğin gayretler gitmesin boşa
Koru onurunu,onurlu yaşa
Dağılıp ta darı gibi saçılma
Emekli em. müd

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Davatiye

Hiçbir zaman söyleyemem
Bu iş burada biter diye
Hem inlerim hem sızlarım
Yar gözüme tüter diye

Hep yollarını beklerim
Canımdan da çok severim
Gelirsen kabul ederim
Hiç çekinme çatar diye

Gel istersen konuşalım
Oturalım tartışalım
Ortak karara varalım
Çektiğimiz yeter diye

Ayrılığı bitirelim
Gel diz dize oturalım
Mutluluğu getirelim
Çekintiler biter diye

Kaldıralım husumeti
Gel giderelim hasreti
Yok edelim şu kasveti
Bu aşk maya tutar diye

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dedi kanıtla

Nice güzeller gördüm biri bambaşka
Yüreğime kement attı dönülmez aşka
Yaklaşıp güzelsin dedim dedi ki şaka
Aşkta şaka olmaz dedim. Dedi kanıtla

Belli kızmadı sözüme bir bakış baktı gözüme
Kapıldım tebessümüne bu gönül,düştü izine
Endamına işvesine cilvesin pozuna
Vurgunum aşığım dedim dedi kanıtla

Dedim gitme ne olursun gel konuşalım
Dedi gönlüme girmeyi bil konuşalım
Dedi seven,arar bulur bul konuşalım
Aşk kancası taktın dedim dedi kanıtla

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Değmez

Sorunları çözmese de kadılar
Kimseye nefretle bakmaya değmez.
Seni yıkmamalı dedikodular
Kötü söz göz yaşı dökmeye değmez.

Annenden,babandan ve kardeşinden
Ayrılsan eşinden,olsan işinden
En büyük felaket geçse başından
O bile hayattan bıkmaya değmez.

Dolmasa da gönlün,bomboş kalsa da
Her gün felek darbesini vursa da
Dertler seni sarmaş,dolaş sarsa da
Gönlüne nefreti ekmeye değmez.

Çiledir hayatta yürünen sırat
Aşın ekşi olsa,ekmeğin bayat
Sorunlar olsa da, güzeldir hayat
İyiyi,güzeli, yıkmaya değmez.

Başarıya varmak, övünç,vakardır
Bu yol çok çetindir,engeli vardır
Zorlukları yenmek elbette zordur
Ruhundan azımı sökmeye değmez.

Olmalısın sen bir sabır sütunu
Acı,tatlı hayatın bir bütünü
Sök at gönlünde ki ayrık otunu
Sevgi fidanını yakmaya değmez

emekli em. müd

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Demedim ki

Mutsuzum gönülden zorum var dedim
Ey dostlar,vefasız yarim var dedim
Başımın üstünde yerin var dedim
Basıp ta başımı ez demedim ki

Sana gönül açıp sır verdim diye
Bir sevda selinde ser verdim diye
Gönlümde bir tahtlık yer verdim diye
Tüm kulakçıklar da gez demedim ki

Hani seviyordun neden vaz geçtin
Tuz ektin yarama deştikçe deştin
Benliğime hükmetmek istemiştin
Bahtımı yeniden yaz demedim ki

İçimden sevginin volkanı koptu
Sen ile ben vardık kimseler yoktu
Benle oynadığın oyun korkunçtu
Alay ile beni üz demedim ki

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dememiş miydin

Yalnız sana gönül açtım cihanda
Aşkı arayamam başka insanda
İlk göz göze geldiğimiz o anda
Sana aşık oldum dememiş miydin

O gün uçan kelebekler gibiydik
Bebekler gibi çok sevinçliydik
Gelecekten çok şey bekler gibiydik
Sende hayat buldum dememiş miydin

Mademki sonunda aldatacaktın
Benden başkasına yar olacaktın
Yolları bekletip ağlatacaktın
Seninle var oldum dememiş miydin

Duygularım coştu,coştu çağladı
Sevdan benim basiretim bağladı
Aşk ateşi yüreğimi dağladı
Ölesiye sevdim dememiş miydin

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Demir ustası bürokrat

Demir ustasıdır bürokrat
Kızgın demirdir devlet memuru
Demir ustanın elinde şekillenir
Usta demire şekil verir
Usta vurur
Demir yamulur.
Öfke ateşinde renkten renge girse de
Demir ustanın elinde şekillenir.

Sicillerde benliği sorgulanır
İkazlarda güzellikler silinir
Azarlamalarda görürsünüz özelliğinizi
Usta vuru
Demir yamulur.
Külünk yetki başında durur
Yıllar ömrü süpürür gider
İşler böyle yürür.
Gün delir atılıverir
Hurda yığını emekliliğe.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Demişsin ki

Demişsin ki
Böyle bir teklif yapmadı bana
Bir çiçek, bir çelenk, sundum aşkımı sana
Gelip dayanmam mı lazım kapına
Yalvarmam mı lazım sana

Demişsin ki
Benim onu sevmem için
Dünyanın durması gerek
Benim için dağları delmesi
Ferhat olması gerek.

Demişsin ki
Bir araya gelmemiz için
Güneşin sönmesi
Ayın yere inmesi gerek
Irmağın ters akması
Tabuları yıkması
Denizin dolması gerek demişsin
Anladım
İmkansızı istemişsin.
Yusuf değirmenci emekli em. müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Demokrasi hasta yatağında iken

Neden hiç gitmiyor karamsarlığımız
Nasıl dönüyor menfaat çarkı
Niçin bu çarkın dişlileriyiz
Hizipleşmeler niçin
Kimin elinde tokmak
Davulu kim çalıyor
Kimin çıkarıdır korunan
Yapılanlar kimin şerefi için.
Tehlike çanları çalarken

Had safhadayken huzursuzluk
Almış yürümüşken soysuzluk
Duyarsız kulakları kim taşıyor
Bitiriliyor birlik duyguları
Ne bu sorumsuzluk
Memleket uçurumun eşiğindeyken.

Adalet dağıtan el
Neden veremez hakkı
Neler uğruna çiğneniyor ilkeler
Hangi bürokrat hatır körletiyor kılıcı
Neden ayarsızdır hukuk tartan terazi
Kimlerin yararına hukuktaki boşluklar
Milletim kara yoksulluğun beşiğindeyken.

Şefkat sargı olmalı kanayan yaralara
Kurtarılmalı hastalanan demokrasi
Danışılarak uzmanlara
Gelmeden oyunlara
Kaldırılmalı ayağa
Kim inanır eşitliğe
Kim güvenir adalete
Kim kavuşur huzura
Hasta demokrasi
Ölümün döşeğindeyken.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Demokrasi özlemi

Başka bir şey düşünmek, asla, gelmez içimden
Gece gündüz durmadan, onu düşünürüm ben

Yıllar boyu beklerim, gün olur gelir diye
Beklenmesin, bu tutku benden eksilir diye

Her gün bir mektup yazdım birisi bulur diye
Postaladım hepsini, her şehir’e,her köye

Hepside geri geldi, böyle biri yok diye
Bense hep özlemini, çekerim ölesiye

Kesmedim umudumu,kesmek istemiyorum
İnsanım,insanlığa küsmek istemiyorum

O tap taze bir fidandır,benim gönül tarlamda,
Boy atacak umudum, bu vatan toprağında

Konuşur, suskun çoğunluk,çıkınca bir gün sesi
İşte o zaman, gelir ülkeme demokrasi

O zaman problemler beni meşgul etmeyecek
Sorunların cevabı birlikte verilecek

O zaman, sorunlara bakıp ta geçemeyiz
Kimseyi zorluklardan kaçarken göremeyiz

Artık, ihtiraslara boyun eğmeyeceğiz
Olup biten her şeye, bizde eğilmeyeceğiz

Sorumlu olanlardan,sebebi sorulacak
Herkes, elini artık, taş altına sokacak

Çaresiz acıları,kabullenemeyiz biz
Aç gözlü tutkulara, yenilemeyiz biz

Bütün yüzler gülecek,baht, kara olmayacak
Kötülük kimin eseri ise,gidip onu vuracak

Umutları, sararmış görmeyi istemeyiz
Onu, gözlerimizin suyuyla ıslamayız

Gece karanlığını üstümüzden sileriz
Üstümüze, umudun güneşini isteriz

Buz deryasına dönen, halleri eritiriz
Büyür umut fidanı,sevgiyi yeşertiriz

Nankör emelleri yıkar,ilerleyebiliriz
Ölmek var dönmek yoktur,bu savaşı veririz

Suskun diller konuşsun,yeşersin demokrasi
Yerleşsin tümü ile, mutlu etsin herkesi

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Demokrasiyi arıyorum

Demokrasi eşitlikse
İnsanca yaşamaksa
Adaletli olmaksa
Adalet dağıtmaksa
Hür yaşamaksa
Eşit olmaksa demokrasi
Ben ülkemde, demokrasiyi arıyorum.

Demokrasi insana saygı ise eğer
Gözetmekse, hakkı, hukuku
Sahsın,sahsa tahakkümü yoksa demokraside
Kabul etmiyorsa sınıf üstünlüğünü
Sözünü değil,özünü arıyorum
Hani nerde,nerde hani
Demokrasiyi soruyorum.

İş bilenin,kılıç kuşananınsa demokrasi
Yasaları, güçlüleri koruyorsa
Paralılar, parlamenter oluyorsa
Yoksullar, kapılarda boynu bükük kalıyorsa
Çığlıklara,kulaklar tıkalıysa
Gemisini yüzdürene kaptan deniyorsa
Ben böyle bir düzene
Demokrasi demeye utanıyorum

Yalanlar söyleniyorsa meydanlarda
Entrikalar çevriliyorsa bir yanda
Yığınlar A,yı B, yı bilmiyorsa diğer yanda
Doğrular engelleniyorsa
Namussuzlar, pervazsızca namus naraları atıyorsa
Yapanın yaptığı, yanına kalıyorsa
İlkeler çiğneniyorsa
Yığın,yığın, kitle,kitle isyanlarda
Demokrasi arıyorum.

Fikirler körleniyorsa
Bilekler kelepçeleniyorsa
Düşünce özgürlüğü, tehlike görünüyorsa
Ve ekranlarda pervazsızca huzur haykırılıyorsa
Buna birileri demokrasi diyebiliyorsa
Yaptıklarından utanmıyorsa
Bunları yok edebilecek
İnsanlığa huzur verecek
Geleceğe güven getirecek
Bir düzen özlüyorum.

Hak,hukuk, huzur,ve güven dolu
Yolumuz Ata’nın yolu olacak
Gerçek demokrasi kurulacak
Dolapların döndürülmediği
Gençlerin öldürülmediği
Düşüncelerin filizlendiği
İnsana değer veren bir düzen arıyorum
Ata’nın izinde yürüyorum.

emekli emn. müd

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dert oldular yüreklere

Birlik olmuş fesat,fitne
Nifak cemiyete dikte
Yığın,yığın,kitle,kitle
Dert oldular yüreklere.

Art niyet, çirkin emeller
Döndürülüyor dümenler
Bize verildi elemler
Dert oldular yüreklere.

Istırapla oynaşmışız
Acı ile kaynaşmışız
Her zorluğa alışmışız
Oturdular yüreklere

Biziz dertlere padişah
Kabullendik dedik eyvah
Çektiğimiz ah ile vah
Dert oldular yüreklere.

Bahçe iken bağ olduk ta
Ova iken dağ olduk ta
Herkese otağ olduk ta
Dert oldular yüreklere.

Yıldıramaz kimse bizi
Sindiremez öfkemizi
Sıra, sıra dizi, dizi
Dert oldular yüreklere.

Zaten yaşayan ölüydük
Dert kabrine gömülüydük
Tabur,tabut bölük,bölük
Dert oldular yüreklere.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dert zzinciri

Gezmesem olmuyor,gezsem olmuyor

Kimi yoka sahip,kimisi vara
Dürüstlük, yüzlere çalınan kara
Entrika çeviren dalkavuklara
Kızmasam olmuyor, kızsam olmuyor

İnsanlık yok olur bak azar,azar
Doğruyu yüzüne söylesen kızar
Zehirli yılana bir derin mezar
Kazmasam olmuyor,kazsam olmuyor

Hakka hürmet etmez düzenbaz kişi
Her yerde torpille görür her işi
Kansere dönüşmüş çıbanın başı
Çizmesem olmuyor,çizsem olmuyor

Kesiyorlar ekmeğimi aşımı
Çok çalıştım, sökemedim dişini
Zehir saçan şu yılanın başını
Ezmesem olmuyor, ezsem olmuyor

Aklım ermez olmuş, gayrı şaşmışım
Ben bir acı kazanında pişmişim
Çaresizlik denizine düşmüşüm
Yüzmesem olmuyor,yüzsem olmuyor

Süren, vaz geçer mi? saltanatından
Şerefsiz süvari inmez atından
Ne sular salınır saman altından
Sezmesem olmuyor,sezsem olmuyor

Değirmenci boşa saçın yolduğun
Aslında mucize nefes aldığın
Dizi,dizi şiir olur bildiğim
Yazmasam olmuyor, yazsam olmuyor

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dertden derde atılsın diye

Bir kuru yapraktım, basıp ezdiler
Kırık bir plaktım,birde çizdiler
Şu alın yazımı, kara yazdılar
Bir dertten, bir derde, atılsın diye

Düşüncemi, sonsuzluğa ittiler
Hayallerim vardı, viran ettiler
Hayatın elinde, kirman ettiler
Dönerek bir ipe sarılsın diye.

Yüzümü okşayan, bir el olmadı
Dünyada hiçbir şey, güzel olmadı
Sanırım insanda, sevgi kalmadı
Asla sormadılar, nasılsın diye.

Kuru bir ağaçtım, kesip yıktılar
Elden ele gezdirdiler sattılar
Sonunda doğrayıp, odun yaptılar
Ateşler içinde yakılsın diye

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dertliyim

Usanmaz çekenler derdini söylemekten
Mutlu olan, haz duymaz dertleri dinlemekten.

Kırılmış gururumla yaşamak zor
Ruhumda kasırgalar esiyor
Kara bulutlar başımda
Şimşekler çakıyor beynimde
Karamsarlığım yüreğimde
Yılgınlığım var içimde
Kimsenin umurunda değilim
Sarım,sarım olmuşum
Derdimle dertliliğimle.

Neresinden başlasam hayatın
Neresini anlatsam size
Faydası olmayacak biliyorum
Katkı yapacağım öfkenize
Kendimi anlatamayacağım size.
Sizler akşamları dönünce evinize
Ben baş başa kalacağım
Yalnızlık sevgilimle
Baş başa kalacağım
Dertlerimle.

emekli emniyet müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Desimi aldım babamdan

Dersimi aldım babamdan
Her şeyi öğrendim ondan
Memnun olsun hayatından
Diye yetiştirdi babalar bizi

Dürüst olduğunca çoksun
Komşun toksa, sende toksun
İnsanlığın yoksa, yoksun
Diye yetiştirdi babalar bizi

Hep ayakta kalacaksın yıkılma
Çalışıp kazan işten asla sıkılma
Alnınızdan sıcak terler aksında
Diye yetiştirdi babalar bizi

Varsın hep gözünden yaşını döksün
Kötülük yapana hep karşı çıksın
Durmadan iyilik tohumu eksin
Diye yetiştirdi babalar bizi

Fesat yuvaların yıksın gayri
Haksızlığa karşı çıksın gayri
Umut fidanları diksin gayri
Diye yetiştirdi babalar bizi

Doğruyu bulunca sapmayın sakın
Dürüstçe çalışın kaçmayın sakın
Dediğimden asla çıkmayın sakın
Diye yetiştirdi babalar bizi

Kusursuz bir insan ol ki sevsinler
İyileri örnek al ki sevsinler
Çevrene iyilik sal ki sevsinler
Diye yetiştirdi babalar bizi

Korumalı yüceltmeli ülkeyi
Almalısın koltuğuna kelleyi
Vur namerde acımadan silleyi
Diye yetiştirdi babalar bizi

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Desin allah aşkına

Yetkinin başı kim, kim kimin başı
Kim doğru görünür,her eğri işi
Kim çıkar altından,kaldır bak taşı
Bilen varsa,desin Allah aşkına.

Dolaplar dönüyor,göz göre,göre
Ne kapılar açtı,şu kirli para
Kim rağbet ediyor,sağıra,köre
Bilen varsa. desin Allah aşkına.

Görev istiyorlar,tapın diyorlar
Yasaya uygunsa,yapın diyorlar
Yapanları niçin tekmeliyorlar
Bilen varsa.. desin Allah aşkına.

Neler yapar patronların parası
Niçin yoktur,doğruların arkası
Peki,neden makam mevki baskısı
Bilen varsa. desin Allah aşkına.

Ne oldu, el pençe durmayanlara
Gururundan ödün vermeyenlere
Emellere alet olmayanlara
Bilen varsa, desin Allah aşkına.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Devrana ayak uyduramadım

Öyle bir girdaba düşürüldüm ki
Arşı deler duyulmuyor feryadım
Şaşılacak kahpelikler gördüm ki
Kusurdur dikkatle attığım adım.

Çoğula tahakküm ediyor tekil
Tekilin kuyruğu tonlarca çakıl
Uy zamana diye verildi akıl
Ben devrana ayak uyduramadım.

Yaltakçılık nasıl,yağcılık nedir
İdealler nerde,mertlik neyledir
Her dilde aynı söz,devran böyledir
Sözlerden hiçbir şey anlayamadım.

Bir boş dürüstlükle gönül eyledim
Meğer hatam buymuş yeni öğrendim
Takdir görür diye doğru söyledim
Nihayet kimseye yaranamadım.

Bu yüzden vuruldu bana silleler
Yüceldi baş oldu, bomboş kelleler
Su başında nöbet aldı fitneler
Benden ne istendi anlayamadım.

Ya çekil git derler,ya geç bu safa
Hak ile hukuku kaldırıp rafa
Böyle şeytanlığı almaz bu kafa
Bu yüzden kendimi aklayamadım.

Mağdur’i yim bende gördüm bunları
Anlattım,halkıma verdim bunları
Hep cevapsız kaldı sordum bunları
Bu nasıl gidişat anlayamadım.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dil ile yaralama

Kirpiğin ok olsun, kalbe süzülsün
Neşter ile, tüm vücudum çizilsin
Şu sineme vur balyozu, ezilsin
Sakın ola, yaralama dil ile.

Ateşte yak,çal taşlara sel ile
Dumanımı göğe savur, yel ile
Paramparça eyle beni, el ile
Sakın ola, yaralama dil ile.

Kötü söz dünyamı eder kapkara
Soy rendeyle,ver istersen hızara
Ancak dil yarası, gider mezara
Sakın ola, yaralama dil ile.

Götür, dipsiz kuyulara at beni
Denizde boğ,kayalardan it beni
Çek tetiği, delik deşik et beni
Sakın ola, yaralama dil ile

emekli emn. müd

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dilekçe

Sorumlu gördüm kendimi,bunun için bu dilekçe
Bir öğrencime rastladım,kolların da kelepçe

Yıkıldım, sükutu hayala uğradım kahrımdan
Kendimi sorumlu tuttum, kendi hatıralarımdan

Beyaz yaka,siyah önlükle ayrılmıştı, yuvasından
Sevdi, ayırmadı bizi, anasından,babasından

Öğrenmeye gelmişti o,öğretmekti görevim
Layık olamamışım sevgisine öğrencilerimin

Suçu neydi, günahı ne? Bu biçare çocuğun
Duydum o anda ezikliğini bende ki suçluluğun

Meğer verememişim, insanlığı sevmeyi
Öğretememişim ona, gerçekleri görmeyi

İyiyi kötüden,güzeli çirkinden ayırmasını
Belli öğretememişim ben, insan olmasını

Suç tezgahlarını gösterememişim hiç
Şimdi anladım amma,çok geç kalmışım,çok geç

Ona, hep ben öğrettim, geometri,cebir’i
Cebre karşı,savunmadan habersizdir her biri

Söz etmedik onlara, kurulu tuzaklardan
Belki hissettik amma, dolandık uzaklardan

Gelecek felaketi, görsek de, göstermedik
İstedi öğrenciler, amma bizler vermedik

Çizmedik tahtalara,dalkavuk portesini
Kulaklara çekmedik,dolapların sesini

Bunları anlatmaya, göstermedik cesaret
Sığınağımız oldu, uydurma bir mazeret

Entrika masasının, şeklini bilmez onlar
Bu yüzdendir, ateşten kaçmayı sevmez onlar

İstesek, hükmederdik,göğe,toprağa,suya
Hangi sebepten,neden daldık, derin uykuya

Suçlu diye bakmayın, bu zavallı çocuğa
Yönlendiren,iten kim, onu bu bataklığa

Aslında, o, masumdur, siz suçuna bakmayın
Yerine bizi alın, onu tutsak yapmayın

İşte anlatıyorum, ben size gerçekleri
Bize takın onları, çözün genç bilekleri

Sıkmak isterse eğer, bir kolu kelepçeler
Ona, kol uzatmaya, hazırdır öğretmenler

Bu feryat,bu itiraf, öğretmenler adına
Tekrar sesleniyorum, öğrenci efradına

Bizim hatalarımızı, siz görün, siz yok edin
Utandırmayın bizi,hatamızı yok edin

Can verin doğruluğa,boyun bükün güzele
Set çekin kötülüğe,göğüs gerin çirkine

Siper olsun göğsünüz güzeli korumaya
Kenetlensin eliniz, insanca yaşamaya

Sizi kullananlara, bir iyice ders verin
Kötülüğe davete, sırtınızı çevirin

Kötülüğün üstüne, cesurca yapın akın
Bulunuz kaynağını, gözesini kapatın

Bunları yapmayıp da,düşerseniz ellere
Yem olur gidersiniz, derin üzüntülere

Mevkisini siper edip, saldıranlar olacak
Sizi görevinizden, aldıranlar olacak

Hatır için haksızlık, gelirse başınıza
Devam edin yılmadan, hak savaşınıza

Olacak dediklerim,bundan öncede oldu
Bir çok haksızı mevki, tertemiz haklı kıldı

İnsanlık böyle çöktü, böyle yıkıldı iman
Sürünmekten kurtulup, zirveye çıktı yılan

Hatamın cezasını, ben çekmeye razıyım
Dedim ki! şu yılana, son bir mezar kazayım

Bir insanlık oluşsun, alnı pak gönlü temiz
Biz, fedaya hazırız her şeyi, isterseniz

Yerleşin gönüllere, destan olun dillere
Emaneti tertemiz, gelecek nesillere

Veriniz, matemi yok ederek, veriniz
Veriniz ki! övünç duysun öğretmenleriniz
Yusuf değirmenci
emekli em. müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dilim seni keşke kesebilseydim

Şu, çevrilen entrikayı görmeden
Şerefliyi,namusluyu, övmeden
Şerefsizi,iffetsizi, yermeden
Dilim, keşke seni kesebilseydim.

Kar,zarar her şeye, aklım ermeden
Dürüstlüğün tadın aldım demeden
Aha diye, gerçeği göstermeden
Dilim, seni keşke kesebilseydim.

Görme diye, oysa idim gözümü
Gitme diye, kırsa idim dizimi
Gittim,gördüm, çekemedim sözümü
Dilim, seni keşke kesebilseydim.

Çaldı diyemezdim,çalan hırsıza
Karışmazdık, namussuza,arsız
Yardım bile çağırmazdık fersize
Dilim, seni keşke kesebilseydim.

Şimdi çektiklerim, senin yüzünden
Susmasını bilmedin, en azından
Sen düşürdün el alemin gözünden
Dilim, seni keşke kesebilseydim.

Sana neydi,hayasızdan,arsızdan
Vicdansızdan,vakarsızdan,nursuzdan
Övgü ile söz etmezdim suçsuzdan
Dilim, seni keşke kesebilseydin.

Sade sen mi biliyordun, doğruyu
Sen mi sildin, yürekte ki korkuyu
Sen anlattın,kahpeliği,puştluğu
Dilim, seni keşke kesebilseydim.

Benim çektiklerim ele haz olur
Anlayana sivri sinek saz olur
Senin acın, şimdikinden az olur
Dilim, seni keşke kesebilseydim.

Damağa yapışıp,öyle kalsaydın
Ağzımda,bir et parçası olsaydın
Birazcıkta yalan,dolan bilseydin
Dilim,seni keşke kesebilseydim.

Sen mi aydınlattın,kararan çağı
Eller takla atıp,çekerken yağı
Alıp da elime, kasap bıçağı
Dilim, seni keşke kesebilseydim.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Divane

Tutmuş iken,doğru yol, niçin saptın ki ondan
Gömüldün karanlığa,sen ne yaptın divane?
İlim bir her zaman mürşit iken vaz geçtin bundan
Kitap nurlu bir ışık, niçin attın divane?

Hayatın her yönünü kitaptan öğrenirdin
Okul sıralarında, yorulmak bilmez idin
Kitap elinden düşse,üzülür, gülmez idin
Peki niçin bıraktın? söyle şaşkın divane.

Hangi diyara gitsen, acılar seni buldu
Umut fidanlarını, senin nefsin soldurdu
Aldatarak, bahtını ıstırapla doldurdu
Kör nefsine hiç hakim olamadın divane.

Senin tatlı canını, acılara satan o
O parlak geleceği karanlığa katan o
Kaç türlü uçurumdan, seni tutup atan o
O şımarık nefsine, dur demedin divane.

Nasıl oldu da soldu, böyle bir gül koncası
Takılıp çekti seni,o felaket kancası
Ömür boyu ağlasan,yıllarca tutsan yası
Şimden sonra çırpınmak nafiledir divane.

Kapılmışsın gidersin,bahtının rüzgarına
Yarar gelmez, bu günkü hayatından yarına
Selam bile vermezdin, sen eski dostlarına
Gurur ayırdı seni dostlarından divane.

Cebinde varsa paran, onunla zevk’e daldın
Sonu acı diyenler oldu ama horladın
Aylar yıllar aç kaldın,köşe bucak saklandın
O ağlanacak günler geldi çattı divane.

Senin gibi birini istemezdi bu vatan
Evladın var, ne çıkar,onlar senden şarlatan
Eski dostun o nefis, şimdi seni ağlatan
Eskiden coşan gönül, şimdi nerde divane.

Sakal,bıyık karışmış,kemaline ermişsin
Hayatın boyunca sen, ne yokluklar görmüşsün
Yüzmeyi bilmez iken,engin denize düştün
Sen bu dert denizinde, boğulursun divane.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Doğa geleceğe altın tepside sunulmalı

Doğa yemyeşil cennet bahçesi yapılmalı
Gelecek,gelecek nesillere
Altın bir tepside sunulmalı
Enerji santralları aydınlatmalı sokakları
Bacalar üretim için tütmeli
Ama karbonsuz
İnsan, insanı tenkit etmeli
Amma çamursuz
Köy kalmamalı yolsuz,susuz
Şehirler olmamalı mutsuz, umutsuz

İnsanlar onurlu olmalı,
Onurlu yaşamalı
Haysiyetler korunmalı
Özgürlükler hukukun sınırını aşmamalı
İnsan,insanlığını unutmamalı
Milletler, kardeşçe yaşamalı
Savaşsız,korkusuz bir dünya yaratılmalı
Dünya yemyeşil olmalı
Çenet bahçesi olmalı doğa
Doğa insanlığın müşterek malı olmalı
Geleceğe bir altın tepsine sunulmalı.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Doğru değil ki

Neden doğrulukta ısrar edersin
Dünyada, hiçbir şey doğru değil ki.
Sen sanma ki, doğru yola gidersin
Gittiğin o yollar, doğru değil ki.

Sana örnek, şu siyaset sahnesi
Eğri,eğri düşer, yağmur tanesi
Yıllarca ayakta eyfel kulesi
Sallandır şakülü,doğru değil ki.

Gez,gör,adım,adım, öğren fezayı
Al mercek altına,tek,tek uzayı
Bulamazsın, bir tek doğru yüzeyi
Ekvator çizgisi,doğru değil ki

Ağaç dipte kalın,uçta incedir
Eğri doğrulardan, daha öndedir
Gösterecek büyük örnek sendedir
Organların bile doğru değil ki.

Dilde kemik yok ki,demesin yalan
Senin karakterin, sana doğru olan
Kıvrıla,kıvrıla yol alır yılan
Bıraktığı izler, doğru değil ki.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Doktor

Doktor, tutma beni bu dört duvarda
Burada daha çok hasta oldum ben
Bana ilaç ararsanız,o yarde
Yıllardır hep ondan ayrı kaldım ben

Özlem, özlem koktu burnuma hasret
Hiç olmadı bana kavuşmak kısmet
Eğer acıyorsan bana da hayret
Zaten yelkenleri suya saldım ben

İnan buna kuru ağaç yeşermez
Yapılan tedavi derdi gidermez
Yıllar önce öldüm,can geri gelmez
Dertlerle gömülen ölü oldum ben

Bir tabut yaptırın ölü (naşı) y çün
Bir yuva yaptırın, gönül(kuşu) yçün
En sevdiğin insanların (başı) yçün
Bırak beni bırak zaten öldüm ben

Aldırmam hakkımda ne söyleseler
Beni garip yaptı bu yad ülkeler
Bir gün değirmenci ölmüş derseler
İnan ki dünyaya yeni geldim ben
10-7-1970
yusuf değirmenci
emekli em. müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dostluk

Dostluk
Sevginin suyu ile filizlenir,
Sevgi suyu verilirse beslenir
Gizlenir ihmal rüzgarlarından o
İhtiras ateşinden kaçar.

Dostluk
Kara günde umudun ışığıdır
Düşünce, şefkatle uzanan eldir
Sevgine karşılık sunulan bedel
Tertemiz duyguların kaynağı,dostluk
Sevgilerle çatısı kurulur
Saygılarla korunur
Dost ile yolculuk sonsuz olur
Bence dostluk budur.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dostluk kara gün de umut ışığıdır

Dostluk
Sevginin suyu ile filizlenir,
Sevgi suyu verilirse beslenir
Gizlenir ihmal rüzgarlarından o
İhtiras ateşinden kaçar.

Dostluk
Kara günde umudun ışığıdır
Düşünce, şefkatle uzanan eldir
Sevgine karşılık sunulan bedel
Tertemiz duyguların kaynağı,dostluk
Sevgilerle çatısı kurulur
Saygılarla korunur
Dost ile yolculuk sonsuz olur
Bence dostluk budur.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dostluk yaşasın

Sevginin yeşerdiği yerde
Yaşadığı gönülde
Kin olmaz
Nefret bulunmaz
Biter karamsarlıklar
Dostluklar bozulmaz..

Sevginin bittiği yerde
Umut biter,tükenir
Öfkeler filizlenir.
Dostluklar kirlenir

Sevgi bitmesin,
Yeşersin gönüllerde
Dostluk yaşasın evlerde
Dostluk dolaşsın ellerde

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Döndüm işte

Yıllar sonra döndüm kabul edersen
Hal ve hatırını sormaya geldim
Maziden kalan borcun var dersen
Şimdi ben borcumu vermeye geldim

Hicrana dalmışım kan ağlayarak
Zalim ayrılığa karşı koyarak
Seninle beraber yuva kurarak
Bundan sonra mutlu olmaya geldim

Kapatma kapıyı sürgüyü sürme
Günahkarsın deme,hatalı görme
Hatamı bilirim,yüzüme vurma
Gençlik hatasını silmeye geldim

Dersen ki dönemem kararım kati
Dersen ki aşkımız o zaman bitti
İçip kadeh, kadeh ölüm şerbeti
Kapının önünde ölmeye geldim
Kasım 1968
emekli em.müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dörtlükler

Artık kızgın çöller buz tutmuş bir deniz olsun
Ayrılık bağrımda uyuyan bir hicran yarasıyken
Ellere yar olan vefasız şad olsun gülsün
Göz yaşlarım bir fırtınalı deniz dalgasıyken

Hasretin ateşinde yandım, yandım kavruldum
Hayatın rüzgarında toz dumandım savruldum
Sevdanın girdabına düştüm orda boğuldum
Gönülden seven bendim,sevilmeyen ben oldum

Yıkıldı umut çatım, gönül oldu harabe
İçerim gece gündüz, tesellim kadehlerde
Şimden sonra sevmeye,aşka sevdaya tövbe
İz bıraktı kalbimde yarin açtığı darbe

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dünya elimizden gitmeden

Nasılda çekinir olduk birbirimizden
Ne bu susuş.bu yutkunuş
Zehir yutar gibi yutmak söyleyemediklerimizi
Gelişmişliğimizi arıyoruz
Yetişkinliğimizi bulamıyoruz.
Bir şeyler oluyor bize
Neler oldu eski sevgimize
Niçin terk ettik eski yardımlaşmalarımızı
Niçin terk ettik düşünmeden.

Kenet,kenet birleşmemize ne oldu
Düşünen kafalarda sorular çengel
Sansürler kelepçedir, dert anlatan dillere
Fikir üreten beyinlere, nedir engel?
Kapılıverdik direnmeden.

Yarınların ufkunda karanlık
Yarınlardan çok uzakta aydınlık
Yarınlar çıkarıldı sanki düşüncelerden
Biz geçmişle geleceğe köprü olmalıydık
Boş yere oyalandık
Sinsi,sinsi aldatıldık
Aldatıldık fark etmeden.

Varlıkla yokluk arasında savaş vererek
Zorlukları yenmekse çare arayışlar
Amaç hizmetse insanlığa
Tembele işi, yoksula aşı yaratmalıyız.
Namussuza,ar’ı
Dalkavuğa, vakarı aşılamalıyız
Sorunlara çare aramalıyız
Arayıp da bulmalıyız
Biz dünyayı terk etmeden
Dünya elimizden gitmeden

Yusuf Değirmenci emekli em. müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dünya gülistan olurdu

İnsanlar sevecen davransa
İhtiras tuzakları kurtulmasa
Dürüst çehrelere iftira çamuru atılmasa
Düşenlere kaldıran el uzansa
Yardımlaşmalar olsa
Gözlerden yaşlar akmazdı.

Bakışlarda umut ışığı parlasa
Tek bir yürek olsa insanlar
Kadere tutsak olunmasa
Gam dolmasa gönüllere
Parmaklar tetik çekmese
Silah yerine gül verilse ellere
Gırtlaklarda hıçkırıklar olmazdı.

Gözler gülen yüzlerle karşılaşsa
Sevgi yeşerse gönüllerde
Nefret dikenleri sökülse
Öfke insanları esir almasa
Çıkar ön planda tutulmasa
Sokaklarda huzur aranmazdı.

Saygılı olunsa fikirlere
Toplantılarla çözülse sorunlar
Oturulsa, tartışılsa
Dünya gülistan olurdu
İnsanlık cenneti ölmeden bulurdu
Meçhulde aranmazdı

yusuf değirmenci

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dünya için gönül eğlencesiyim

Ben, çileli hayatın çözülmez buhranına
Ağlamaklı gözlerin,belirgin hüsranına
Ateşlenmiş gönlümün,o acı hicranına
Bürünen kara bahtın,hıçkırık sesleriyim.

Andırırım yaprağın kuru,gazel sesini
Sessizce benimsedim,kaderin cilvesini
Boynuna yükleyerek, hayat efsanesini
Hayalinde taşıyan garibin hisleriyim.

Farksızım kuru yapraktan, oda kopmuş dalından
Bende gurbette yalnızım,bellidir ahvalimden
Şu yaşanan dünyanın, asri nesnelerinden
Tat almayan, taş gibi bir varlık gölgesiyim.

Bana da hayatımı hatırlatır, o yaprak
Onu rüzgar alacak,beni de kara toprak
Geride kalanlarım, arkamdan ağlayacak
Bu dünya için ben, gönül eğlencesiyim.

Ey yaprak,vardı senin kökün gövden,her şeyin
Benim yok,anam,babam,eşim dostum,neyleyim
Uzum,uzun düşündüm,kararsızım ben neyim?
Bende kuru yapraktan farksız olan nesneyim.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dünya tersine dönmüş gidiyor

Hayaller sislidir,umut toz duman
Şu dünya tersine dönmüş gidiyor
Ahlak çizgisini geçmiş insanlar
Ar namus ışığı sönmüş gidiyor

Eğriyle doğruyu tanıması güç
Adalete gölge düşmüş gidiyor
Öyle gözler var ki,boş mideden aç
Servet vicdanları boğmuş gidiyor

Günahlar işlenir üstü kapalı
Haysiyet ortada kalmış gidiyor
Kim, kimlere yüklüyor bu vebali
Şeref ve haysiyet solmuş gidiyor

Ayıp diyen olmaz,kınayan yoktur
Konuşacak diller donmuş gidiyor
Hatırı sorulmaz düşkün insanın
İtibarı zengin almış gidiyor

Kimse hak aramaz boynunu büker
Gurur paramparça olmuş gidiyor
Hayattan umudu kesip bıkanlar
Nefes alsa bile ölmüş gidiyor
Yusuf Değirmenci emekli em.müdürü.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dünyada kalleşlik edenler ne ki

Neden bu dünyaya köhne diyorlar
Dünya köhne ise, edenler ne ki?
Yüz yıllar boyunca kahpe diyorlar
Dünyada kahpelik edenler ne ki?

Acıları biz yarattık biz çektik
Sabır küpün biz doldurduk, biz döktük
İkbal’i biz yaptık biz boyun büktük
Halada bu yolda gidenler ne ki?

Ne sözler dolanıp durmakta dile
Gayretim boş, çabam oldu nafile
Dost diyerek yüzüne güle,güle
Dostun gıybetini edenler ne ki?

Ukalaca bilgiç,bilgiç söylenip
Yapmak ve becermek kolaydır deyip
Sorumluluk nedir idrak etmeyip
Sorumluyken ondan kaçanlar ne ki?

Değirmenci kalp kırıyor bu sözler
Çok günah taşımış bükülen dizler
Genel kadın olmuş, günahsız kızlar
Onları bu yola itenler ne ki?

yusuf değirmenci

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dürüstlerden feyz al

Çevrene umut ver yarınlar gibi
Hiç çözümsüz olma, sorunlar gibi
Yanıtsız kalacak sorular gibi
Takıl zihinlerde, orda kal biraz

Seviyorsan milletini ülkeni
Vicdanın rahatsız etmesin seni
İnançla sunarken hizmetlerini
Tat al zorluklardan, kıymet bil biraz

Varsın dem vuranlar olsun varlıktan
Kurtar benliğini karamsarlıktan
Göğüs ger, sakın ha yılma zorluktan
Neşene sevinç kat,hatta gül biraz

Engelli yollarda yürümek için
Sorunlara çözüm aramak için
Bozkırda yeşerip büyümek için
Dal toprağa, iyice kök sal biraz

Fezanın fethine çalışacaksak
Yarınlara aydın uzanacaksak
Hayatla savaşı kazanacaksak
Dürüstlerden feyz,cesaret al biraz

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dürüstsün diye vurdular bana

İş yaptım, yaparım, işgüzarlık yapamam
Hiç kimsenin aleyhinde atamam
Birinden laf alıp,lafta satamam
Dürüst kaldın diye vurdular bana

Cesurca huzura çıkamıyorum
Kader deyip boyun bükemiyorum
İçimden nefreti sökemiyorum
Uydurma lekeler sürdüler bana

Bu yükü yıllarca taşıyamam ben
Böyle bir ortamda yaşayamam ben
Benliğimi söküp aldı sinemden
Hep zülum u reva gördüler bana

Günahsızım çekmek midir kaderim
Amaç ağacımı kökten budarım
Kovulduğum yerde durmaz giderim
Her türlü belayı sardılar bana

Vermesin desteğin, asla darılmam
Yılana sarılır ona sarılmam
Darbelere aldırmam,ben yıkılmam
Acımasız hırsla girdiler bana

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Dürüstün hali

Sürüm,sürüm sürünmüş o
İlden,ile sürülmüş o
Her sahnede görülmüş o
Başı derde düşmüş dostun.

Meramın anlatamamış
Dertlerini satamamış
Hep hayat ile dalaşmış
Başı derde düşmüş dostun.

Bir günü olmamış âlâ
Hasretmiş paraya pula
Ardında püsküllü bela
Başı derde düşmüş dostun.

İnim,inim inlemişte
Her yalanı dinlemişte
Hep doğruyu söylemişte
Başı derde düşmüş dostun.

Satmamış gururu pula
Sapmamış hiç eğri yola
Kul olmadın diye kula
Başı derde düşmüş dostun.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Düşünceler beynime sığmıyor

Düşünüyorum!
Düşüncelerim sığmıyor beynime
Dal budak salmış olumsuzluklar
Kök salmış kafa tasımda
Uyku gözlerimle barışmıyor
Düşüncelerim kafama sığmıyor.

Çare aranıyor bir yerlerde
Bir yerlerde, çareler tüketiliyor.
Zaman,zaman umutlar yaratılıyor
Zaman,zaman umutlar bitiriliyor.

Güvencelerin yokluğu
Umutların yitikliği
Olumsuzlukların verdiği acılar
Yutulan panzehir oluyor gırtlaklarda
Yön veremiyorum hayata.
Yol çizemiyorum kendime
Kararsızlık denizinde sandal misali
Çarpıyorum engel sahillere
Boğuşuyorum problem dalgalarla
Boğuşuyorum biteviye.

Tükendiğimi hissediyorum
Hayatıma yon veremiyorum
Bir sorun diğerini getiriyor berberinde
Her sorun bir diğerine hamile
Durduramıyorum, doğurganlığı
Anlayamıyorum insanlığı
Ne yasalar önlüyor
Nede yasaklar düşmanlığı.

Öfkeler öfkeleri çağırıyor
İhtiraslar ihtiraslara paralel
Çokluklar içinde, azınlık kalır, güzel
Kötülükler içinde, acı bir çığlıktır, iyi
Kötülükler birbirini döllüyor
Önleyemiyorum, doğurganlığı

Başım yastıkta uyuyamıyorum
Beynimde problemler raks ederken
Rahatsızlığımı içime sindiremiyorum
Kusamıyorum öfkemi
Sonunda isyan ediyorum
Ve şöyle söyleniyorum
Allah’ım niçin insan yarattın beni.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Düze nasıl çıkılır

Yalana,talana dizgin vurmadan
Haksızlık edene hesap sormadan
Cehaletin çemberini kırmadan
Gider isek düze nasıl çıkılır?

Bu millete revamıdır bahtsızlık
Vermiyor mu size hiç rahatsızlık
Kişisel çıkarlar için haksızlık
Eder isek düze nasıl çıkılır?

Hizmet için yapılmıyorsa yarış
Nasıl sağlanacak toplumda barış
Yetkilide yoksa ileri görüş
Seçer isek düze nasıl çıkılır?

Yarımız yoksulsak yarımızda aç
Komşu komşusunun külüne muhtaç
Mahsul alınmıyor arazi kıraç
Eker isek düze nasıl çıkılır?

Haksızlık eder mi,kardeşe,kardeş
Adil ol hak yeme eşitçe üleş
Devletin malını yandaşa peşkeş
Çeker isek düze nasıl çıkılır?

Dilerim ki sonuç olmaz hezimet
Haram lokma sayılırsa ganimet
Kindar olup beslenirse husumet
Güder isek düze nasıl çıkılır?

Ne hale düşmüşüz halimize vay
Haksızlık bir oktur,haksız elde yay
Haksızlık yapana hakkın diye pay
Öder isek düze nasıl çıkılır?

İktidarlar eşit gözetmez ise
Aç gözlüye verilenler yetmezse
Devlet malı deniz,bitmez denirse
Ye der isek düze nasıl çıkılır?

Dereyi görmeden paça sıvanmaz
Tok açın halinden asla anlamaz
Bu halk sürü değil çobanı olmaz
Ho der isek düze nasıl çıkılır?

Mümkün değil ise hakça paylaşım
Yapılmazsa haksızlıkla savaşım
Nasıl gelir özlediğim barışım
Ne der isek düze nasıl çıkılır?

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Düzenin suçu değil

Yazmasam
Yüreğimi param para ediyor acı’m
Direnç göstersen güçlüler çıkıyor karşıma
Kesilir ekmeğim aşım.
Elimden alınır işim
Yazsam haykırsam kalem, kalem
Belaya girecek başım.

Susuyorum
Her suskunluk bir düğüm gırtlağımda
Haykırsam
Haklılık verenler yok isyanıma
Ne yaran oluyorlar
Ne sırdaş kalıyorlar
Ne ifade alıyorlar
Nede adalet önünde yargılıyorlar.

Vicdanlarının kirli gölgesinde
Pislik temizleyen kürek diller
Tanıklık yaptırıyorlar.
Tutsaklığıma hüküm veriyorlar
Ellerinde dengesiz bir terazi
Güya hakkı tartıyorlar
Sonunda onlar haklı çıkıyorlar.

Suçlu arandığında
Düzeni suçluyorlar
Devran böyle diyorlar
Böyle dönsün istiyorlar.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

El sıkışalım

Geçirdik yıllardır bunca badire
Gayrı boyun eğmek gerek kadere
Nefretimle,ben giremem kabir’e
Uzat, dost elini,el sıkışalım.

Belki görüşürüz mahşer gününde
Sualler sorulur, hakkın önünde
Pişmanlıkta fayda etmez sonunda
Uzat,dost elini,el sıkışalım.

Var ise bir sızı, vicdanınızda
Ölümdür hayatın sonunda nokta
Meçhul yolculuğun şu son anında
Uzat,dost elini,el sıkışalım.

İyi bil ki, böyle dönmez bu devran
Artık ihtirasın tutmalı firen
Dostluk kur benimle,insanlık öğren
Uzat, dost elini,el sıkışalım.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Elimde değildi ki

Biliyorum hatamı
Sıcak bir arkadaşlığımız sürerken
Daha fazlasını istememeliydim senden
Aramızdaki sevgi aşka dönüşmemeliydi
Tüten senin dumanın olmamalıydı
Şıpsevdi yüreğime sözüm geçmedi
Gönül ferman dinlemedi.
Sevmemek elimde değildi ki

Anlıyorum
Arkadaşlığını su istimal etmemeliydim
Bilmeliydim başkasına aşkını
Sana rahatsızlık vererek incitmemeliydim
Düşünmeliydim kırılacağını
Darılacağını düşünmeliydim
Hayvansal arzularıma kapılıp
Kırmamalıydım seni
Kırmamalıydım amma
Seni görür görmez gözüm
Gönlüme geçmedi sözüm
Elimde değildi ki.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Elinize ne geçti

Bizim gibi düşünmüyor diyerek
Saldırdınız elinize ne geçti
İnsanlığa korkuları ekerek
Yıldırdınız elinize ne geçti

Yolsuzluğa yoksulluğa son diye
Vatan,millet,inanç iman din diye
Maşaları kullandınız kan diye
Kandırdınız elinize ne geçti

Ömür göz kapayıp bir göz açımı
Ölen öder insanlığın suçunu
Feryat figan analara saçını
Yoldurdunuz elinize ne geçti

Cinayetler meçhul kaldı delilsiz
Gelecek ne getirecek belirsiz
Gizli düşmanları halimize siz
Güldürdünüz elinize ne geçti

Yarattınız yüreklerde kaygıyı
Yok ettiniz sevgi denen duyguyu
Ekerek nifakı fikre saygıyı
Kaldırdınız elinize ne geçti

Zamansız tenlerden çıkan canları
Hiçe sayıp akıtılan kanları
İhtiras uğruna genç fidanları
Soldurdunuz elinize ne geçti

emekli emniyet müdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Eller ne etti bize

Çağıran el, sallandı gel,gel diye
Silahlı el, yollandı öl,öl diye
Bir el başka eli vurdurur niye
Eller bize neler etti, sor öğren
Dikkatli ol gerçekleri gör öğren

Çalışkan el, nasırlımı nasırlı
Dümende el, kusurlumu kusurlu
Hesaplar bir başka elde küsürlü
Eller bize neler etti sor öğren
Dikkatli ol gerçekleri gör öğren

Başka bir el, asla vaz geçmez bizden
Bir el, çok şey ister, ve alır sizden
Bir el, girer çıkmaz hiç cebimizden
Eller bize neler etti sor öğren
Dikkatli ol gerçekleri gör öğren

Bir el, vurur başımıza durmadan
Bir el, girer içimize sormadan
Bir el, çıkar karşımıza yılmadan
Eller bize neler etti sor öğren
Dikkatli ol gerçekleri gör öğren

Bir el, oyar gözümüzü mil ile
Bir el, keser sözümüzü dil ile
Satın alır para ile mal ile
Eller bize neler etti sor öğren
Dikkatli ol gerçekleri gör öğren

Bir el, illettir takılır peşlere
Bir el, oyalar bizleri boş yere
Bir el, vurulan silledir başlara
Eller bize neler etti sor öğren
Dikkatli ol gerçekleri gör öğren

Bir el, gördüğünü kapar bırakmaz
Bir el, diğerine tapar bırakmaz
Bir el, bizi maşa yapar bırakmaz
Eller bize neler etti sor öğren
Dikkatli ol gerçekleri gör öğren

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Emek olanlara hürmetim sonsuz

Ter akıtır oluk, oluk tarlalarda
Toz dumandır orakta ve harmanda
Her bahçede her bağda her ormanda
Emek olanlara hürmetim sonsuz

Atölyede madende,fabrikada
Köyde,kentte kışlada ve yaylada
Yurt içinde.yurt dışında olup da
Emek olanlara hürmetim sonsuz

Sabır,.sabır nakıştır halılarda
Çileyle yüklüdür köy yolunda
Balık gibi ter gölüne dalıp da
Emek olanlara hürmetin sonsuz

Saban ile tarlasını sürerek
Çoban olup,sürüsünü güderek
Nakış,nakış kilimini örerek
Emek olanlara hürmetim sonsuz

Köyden gelen madende,işçi olan
Yer altından güçle madenler alan
Terini dökerek savaşçı kalan
Emek olanlara hürmetim sonsuz

Saygındır emeğe değer biçilmez
Engel çoktur yol emeksiz geçilmez
Emek vermeden kara baht gülmez
Emek olanlara hürmetim sonsuz

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Emek verenler

Onlardır, çırpınan, didinen, onlar
Onlardır, güçlüklere gerilen göğüs
Onlardır, ömürlerini veren, emek,emek
Umutlarını veren onlardır
Yarınlara

Ezilen onlardır, hayat cenderesinde
Kavrulan onlardır, buram,buram
Hayatı omuzlayan bütün ağırlığıyla
Bir ekmek uğruna didinenler onlardır
Bakmadan açlıklarına.

Toprağı yırtanlar tırnak,tırnak
Fabrikalarda makineleşen tırak,tırak
Alınlarından oluk,oluk ter akıtarak
Biçen ve biçilen onlardır
Tırpan,tırpan.

Köy,köy kenetleşen onlardır
Şehir,şehir kentleşen onlar
Okunan kitap,kitap
Onlardır dokunan kumaş,kumaş
Onlardır onlar, arkadaş.

Onlardır zor günlerde anılan
Onlardır insanlık dışı kullanılan
Edison,Edison elektrik
Atom,atom enerji onlar
Onlardır kayalar parçalayan dinamit
Hamuru terle yoğrulan abide
Geleceğe en büyük umut onlardır.

Selam olsun, selam onlara
Selam ter akıtanlara
Emek onların,
Eser onların
Sevmeyi sevilmeyi hak eden onlardır
Sevmelere sevilmelere, hasret kalanda onlar.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Eşitlik

Eşitlik tutkusudur sevdam
Gönül eşitliğe aşık, sırılsıklam
Yetmiyor korumaya, yasaların yasakları
Eşit doğmak kadar haktır eşit ölmek
Yasaklar yetmiyor
Yetmiyor arzu edilmedikçe.

Eşitlik ilke,ilke hakim olmalı cihana
İhtiraslar körüklememeli savaşı
İnsanlar sevgi ile sıkabilmeli
Kendine uzanan eli
Dünya döndükçe
İnsanlar üredikçe
Eşitlik gözetilmeli.

Eşitlik üzerine kurulmalı düzenler
Bir komşu aç ölürken diğeri üzülmeli
Tok olan,aç olana, vermesini bilmeli
Birilerinin ayağı değmezken toprağa
Yekdiğeri ömrünce yürümemeli
Eşitlik korunamaz
Bu amaca erişmedikçe.

Sözde değil, özde aranmalı eşitlik
Yasaklar herkesi bağlamalı
Çıkarlar eşit dağıtılmalı
Uğruna kurban olunmalı
Eşitlik yaratılmalı
Ne sevgi kalır insanlıkta
Ne de saygı yer alır
Bu gerçek görülmedikçe.

yusuf değirmenci emekli em. mürdürü

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Evlat

Sen çocuktun,ben babaydım evlat
Seninle bir yetişkin gibi konuştum
Beni anlayamazdın, anlamamıştın
Bu gün sen yetişkinsin,bense olgunum
Gel yeniden konuşalım.
Eğri ile doğruyu
Çirkin ile güzeli
Acı ile tatlıyı
Zıtları beraber tartışalım.
Doğru karara varlım.

Tecrübelerimden yararlan evlat
Pırıl,pırıl ideallerle hayatının kapısında
Mağlup olmamalısın,
Galip gelmelisin
Hayatla savaşı başarmalısın
Harıl, harıl çalışmalısın
Doğru kararlar almalısın
Tecrübemden yaralanmalısın.

Dost ile, dost görüneni anlamalısın
Menfaatçi çemberi sarmasın çevreni
Yanıltmasınlar,aldatmasınlar seni
Kaptırma yakanı, terk etme ilkelerini
Güdümlere girmemelisin
Yargıya kendin varmalısın
Gördüğünü doğru anlatmalı
Doğru anlamalısın.
Doğru düşünceleri savunmalısın.

Kuruyacak ağaca
Ölecek insana yaslanmamalısın
Kendi ayaklarının üstünde,
Dik durmalısın
Kendi çabanla zirveye tırmanmalısın.

Düşünmelisin pırıl,pırıl
Çalışmalısın harıl,harıl
Mücadeleden yılmamalısın
Ayakta payandasız durmalısın
Uzun söze gerek yok evlat
Örnek insan olmalısın.

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Evlilik kuysaldır bilmiyormusun

Kurumuş dallarda yemişte olmaz
Benden ne istiyor,ne bekliyorsun
Gidilen bu yolun dönüşü olmaz
Neden hala dön gel geri diyorsun

Demiştik geçmişi unutak gitsin
Gömelim maziyi böylece bitsin
Bırak herkes kendi yolunu seçsin
Neden bana şimdi yön veriyorsun

Bekliyorsun sana geri dönmemi
İstiyorsun sevilmemi sevmemi
Fark etmez gibisin evliliğimi
Evlilik kutsaldır bilmiyor musun

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Evreni süpüreceğim

Verin süpürgemi bana
Evreni süpüreceğim
Dolduracağım çöp sepetine
Yalanların tümünü
Hakikatı göreceğim
Ya bu emele ereceğim
Ya bu uğurda öleceğim

Şair Yusuf Değirmenci

[GooD aNd EvıL]

Ez demedim ki

Mutsuzum gönülden zorum var dedim
Ey dostlar,vefasız yarim var dedim
Başımın üstünde yerin var dedim
Basıp ta başımı ez demedim ki

Sana gönül açıp sır verdim diye
Bir sevda selinde ser verdim diye
Gönlümde bir tahtlık yer verdim diye
Tüm kulakçıklar da gez demedim ki

Hani seviyordun neden vaz geçtin
Tuz ektin yarama deştikçe deştin
Benliğime hükmetmek istemiştin
Bahtımı yeniden yaz demedim ki

İçimden sevginin volkanı koptu
Sen ile ben vardık kimseler yoktu
Benle oynadığın oyun korkunçtu
Alay ile beni üz demedim ki

Şair Yusuf Değirmenci