Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

1.Bölge Şehit Adayı! ...

Paylaşın, paylaşın beyler, oy bizden
Biz eşeğiz, eşek, vurun semeri
Vazgeçer misiniz böyle kerizden
Tutun belimiz de sıkın kemeri

Ben mi kimim? Amca, yeğen, bey, dayı
Birinci bölgeden “Şehit Adayı”

Vekil olun, bakan olun, “baş” olun
Boş verin Milleti, biraz ”şaş” olun
Yapışın koltuğa hatta taş olun
Memleket sizinle bulmuş zemheri

Ben mi kimim? Mezarlıkta bir “sayı”
Birinci bölgeden “Şehit Adayı”

Çocuğunuz mu var, USA sağ olsun
Gönderin koleje hemen kaydolsun
“Sam amca’da” sever sizi hamdolsun
Dert etmeyin “namus” denen cevheri

Ben mi kimim? Size küfrün kalayı
Birinci bölgeden “Şehit Adayı”

Kolu kopmuş Mehmet’imi gördün mü?
Şehit verip ellerinle gömdün mü?
Namusuna yemin verdin, döndün mü?
Çıkarttınız Mehmet’imden miğferi

Ben mi kimim? Namert’e kabadayı
Birinci bölgeden “Şehit Adayı”

Kanı yerde kalmaz! .. Ya, ya, anlatın
Konuştukça içimize damlatın
Millet uyanmasın “haber atlatın”
Elbet açacağız biz bu defteri

Ben mi kimim? Azrail’in soyadı
Birinci bölgeden “Şehit Adayı”


Bakkal, manav, işçi, farkında herkes
Masal anlatma lan! .. Sus’ta kısa kes
Siz değil, biz size ders vericez ders
Delirttiniz gözü yaşlı Milleti

Ben mi kimim? Kahpelerin damadı(!)
Birinci bölgeden “Şehit Adayı”

Gelen yedi, siz de, yiyeceksiniz
Şehidime “kelle” diyeceksiniz
Allah’a ne cevap vereceksiniz
Büyük olur öfkemizin şiddeti

Ben mi kimim? BU VATANIN EVLADI
Birinci bölgeden “Şehit Adayı”
………..
Da; …. SİZ KİMSİNİZ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ? ?

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

26.Gün

Bir temmuz sabahın da gece veda ederken
Güneşin huzmeleri bir başka yansıyordu
Asır var ki o ümit, yerde sürünüyorken
İhtimal ki Dünya’ya yeniden geliyordu

Yirmi altıncı gündü, o gün sıkıştı zaman
O gün sustu isyanlar tebessüm etti canan
Öyle bir ateşti ki usul usulca yanan
Tütmüşte duman duman semaya çıkıyordu

Ezel sus pus olmuştu, ebet ise dört nala
O ne büyük çoşkuydu dağıldı Ummanlara
Gül’ün sarı kokusu sinerken şafaklara
Çiğ düşen yaprağıyla sanki gülümsüyordu

Gül; ümidin adıydı, lakin tutmak ne mümkün
Dikenler koruyordu, yıllardır onu, her gün
Bir gün! ..Demişti yürek, Ama mutlaka bir gün
İşte; Gül, bülbülüyle vuslata eriyordu

Orası aşiyandı, hatta belki gülizar
O bahçe de saadet, buruk bir tebessüm var
Giydiği tüm sırlardan sıyrılırken aynalar
Kalemler sevdaları en baştan yazıyordu

Tomurcuğun dalıyla buluştuğu gün o gün
Bülbülün gül diliyle konuştuğu gün o gün
Tabiatın renklerle öpüştüğü gün o gün
Mazi de kalanları yarına taşıyordu

Vuslat bitip firak-ın vakti saati geldi
Ateş bir kor oldu ki, yaktı yüreği deldi
O sabah her bir şeye, sanki “derb-i mesel-di”
Mutlulukla tanışmış veda’ya ağlıyordu

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

7 Mehmet Daha Yok! ..

“7”Mehmet daha yok, ayrıldı aramızdan
Tam “7”ocak söndü, yanan ocağımızdan
Yine “hamasi nutuk”, Siyasi kefereden
P K K ‘ lı bunlar be! .. Kan emer yaramızdan

Deyyus oğlu deyyuslar, gidiyor elden Vatan
Avradını da satar, bu toprakları satan
Yetmiş milyon sırada “şehit olmaksa” eğer
Artık ya karar verin, ya “düzecez” sıradan

Pkk’ lı köpeği havlatan itler kimdir
Siyasi ikbal için susan şirretler kimdir
Bu ülkenin dibini oyan şirketler kimdir
Sizi üst üste koyup başlarız ananızdan

Kahpenin asıl dölü, bizimle, içimiz de
Çevrenize bir bakın. Siyasette, semizde
Allah’a and olsun ki, bu yemin hepimizde
Futbol topu yapmazsak cümlenizin kıçından

“7”daha ekledik dinmeyen acımıza
Bir daha öğüt verdik anamız bacımıza
Madem örse oturdu, vuruldu sacımıza
Oluk gibi almazsak kan’ı damarınızdan

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Aç Ya da Kapat

Arada bir yerde 'sıkışıp kalmak' istemem
Vurmuşsam gönül kapını
Ya 'sonuna kadar açacaksın'
Ya da 'Kapıdan kovacaksın'

Karar vereceksen eğer,
Bu 'vicdanının' değil
'Yüreğinin' sesi olmalı
Ve... Konuşurken duyulmalı

Her yürekte dost ta barınır yaren de
Lakin her biri 'farklı yerlerde'
Ev sahibi isen adil olacaksın
Ve herşeyi yerine oturtacaksın

Kapını çalan misafir de olabilir
Dilenci de! .... Yorum senin
İkram da gerekebilir sadaka da
Karar senin! ....

Lakin mecbursun! ..Ya kapıyı çarpacaksın
Ya da alabildiğina açacaksın
Kapının ardın da asla ama asla
Saklanmayacaksın! ....

Unutma ki; Kapıda bekleyenler,
Açılmayan kapıların ardını,
Çok iyi bilirler! ..
Ve...Boyunlarını bükmeyi de! ....

Kovulmak 'Bilinmemekten'
Reddedilmek 'Beklemekten'
Daha evladır! ..
Çünkü; Her yolun bir sonu vardır! ..

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Adaaaam Sen de Demeyi Öğren! ....

Sen;
Gönlümde ki mabedin mihenk taşı,
Tıpkı güneşin her akşam ışıklarını valizine toplayıp sesiz sedasız gidişi gibi,
Hayatımdan kaçan vefasız insan! .....
Yüreğin de bir türlü yer bulamadığım ketum sevgili
Aklınla gönlünün arasın da beşik gibi sallandığım,
Lakin tutunamadığım, huzur bulamadığım en parlak ama uzak yıldız! ...
Sen 'vakit çok geç' şarkısını terennüm ederken, benim hala
Vuslat ateşiyle hasbihal olmam ne kadar traji komik bir durum,değil mi?
Sen yırtık ninnilerle bezenmiş mutluluk deryasın da dolaşadur! ..
Beynini fazla zorlama! ..
Zira yüreğin zorlamaya aldırmadı
Yılların 'kof vücudunu' dolduran kavgam,
'Beynin de seni meşgul etmek' değil'
Yüreğin de tek başıma yaşıyor olmak
Ve yüreğinin tamamını işgal edebilmekti! ......
Ne var ki bu kavgayı kaybettim ben! ...
Veya bir başka ifade ile,
Bu kör döğüşü sürdürerek bir ömrü kaybettim! ..
Ben seni zaten asırlardır 'hayal ederek' yatinmiştim
Bir damla göz yaşının içine mutluluğu sığdırmaya çalışmıştım
Senin gibi 'yaşayacak şansım' olmasa bile
Acıların için de tutmak için 'and-ım' vardı! ..
Elbette beni anlıyorsun
Elbette biliyorsun
Lakin yüreğini duyguların değil, 'vicdanın' kontrol ediyor! ..
Ve senin vicdanın;
Bin kat daha arttırıyor acılarımı!
Sevdam çok ama çok yüce, ancak;
Vicdanlara malzeme olacak kadar aciz,
Acıma duygusuna resmedilebilecek kadar basit,
Hatıra çöplüğüne atılacak kadar, sıradan değil! ...
Kelimeler ilkokul da okuyor olsa bile
Yüreğim asırlar önce bitirdi üniversiteyi!
Lisanıma tercüman, yüreğime mihmandar yok! ...
.......................
'Seni anlıyorum' diyorsun ya! .. Gözlerime bakıp,
Bir buruk tebessüm kaplıyor yüzümü,
Beni anlamak ha! ............
Yalan söylemeyi bile beceremiyorsun! ...
ANLAMAK; Ateşleri hissedebilmektir
ANLAMAK; Gerçeği feda edebilmektir
ANLAMAK; Verebilmektir..., anlamak çare demektir!
Ve ANLAMAK; 'Fakat' kelimesini lügatten silebilmektir! ..
Harcayamadığın şeyler için düşündüklerini
Keşke beni harcarken de düşünebilseydin! ....
Ama olsun! ..
Yine de gül yüzün de açan güller sonsuza dek kalsın
Tebessümlerin kahkahalarla boy atsın
Çoraklanırsa yüreğin bir gün, ben göz yaşımla rahmet olurum
Ben kahır yolunun yolcusuyum! ..
Bana hiç bir şey verme
Hiç bir şey için söz de verme!
Hatta 'umut' bile! .......
Ama benden iste! .... Ömrümü, gülüşümü hatta ölümümü iste! ..
Ben; Vererek, feda ederek mutlu olmaya alışmışım gülyüzlüm
Hicap duyma, kendini sorumlu tutma! ....
Yakalamışsın bir kenarından hayatı, sakın bırakma! ...
Beni düşlerin de tutarak yorma
'Adaaaaam sen de' demeyi öğren! .......
Öğren artık gül yüzlüm! ...
Ben; Hasretinle, slüetinle haşrolmuşum, gel hayalini gölgeleme
Ben yıkılmışsam da sen eğilme! ..
Kabuslar eğlencem olmuş benim lakin sen aklına bile getirme
Ne kadar 'zehir' varsa sevdadan yana ben bitiririm,
Sen içmeyi deneme! ....
Hatta bir adım at ardına bakmadan, ve de ki;
'Sepeti koluna, herkes kendi yoluna'

Benim yolum sarp kayalık, benim yolum çalı,diken
Çöle dönmüş her bir yan
Karanlık, kayıp, korku var, endişe var! ..
Çaresizlik diz boyu ve akrep sokması gibi tüm hayat! ...
Sen bu yola yakışmazsın
Sen baharı kucaklayan güller gibi dalın da kal! ...
Sarı gül gibi, beyaz gül gibi
Ben kırmızı gülleri toplarım gül yüzlüm! ..

Derler ki;
Gecenin en karanlık an-ı sabahın en yakın olduğu zamandır! ....
Ne komik değil mi? ...
Gözleri görmeyen biri için,
Sabahların ne anlamı var? ? ? ! ! ! ............

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Adam Olacak Çocuk

Sen adam olmazsın
Olmayacaksın Kadir! ...
Ulan hergele! ..
Kaç kez söyledim
'Sevme' diye? .....
Kafa salladın..... Peki! .. dedin
Ya sonra! .. Yine 'Sevdin'
İyi b.. yedin! ...
..........
Eeeee oğlum
-'Ağaç kakan tahtayı sever'
Senin kafan böyle odun-ken
-Daha çook gaga yer! ...
Sana bir çift sözüm var
Bir daha benden yardım bekleme
Sen 'adam' olmayacaksın çünkü
Git ne b.. yersen ye! ....

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Adınıza 'Yan' Koyun! ...

“Pamuk” pamuk türedi, Fransa’dan bir kanun(!)
Seneye “şafak” söker, sırada bekler mel-un
“Türk” adından muzdarip, domuzlar çok sevinçli
Ermeninin ***leri, isminize “yan” koyun

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Affetmez beni! .. Diye

Yoklarsa ecel bir gün “bu adam sağ mı” diye
Üç gün ağla başım da “terk eden bendim” diye

Islansın göz yaşınla üstümde ki çiçekler
Sevgimi istemişti vermedim diye diye

Sonra kalk git başımdan kendinle baş başa kal
Geçme artık yanımdan affetmez beni diye

Derin azaba gark ol hem gündüz hem gece de
Garibin ölümüne “sebep ben oldum” diye

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Affettim mi Bilmeyeceksin

Gün olur da sana dön desem bile
Nasılsa geriye dönmeyeceksin
Fırtınalar esen şu yüreğimde
Neler yıktı neler bilmeyeceksin

Tükenir içimde her akşam umut
Biterse bir daha vermeyeceksin
Dört kişi omzunda gider bir tabut
İçinde kim vardır bilmeyeceksin

Gururun sevgine engel olacak
Belki de göz yaşı dökmeyeceksin
Korkarım ki aklın bende kalacak
Seni affettim mi bilmeyeceksin

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Ağlasın Avuçların! ....

Şu yağan yağmura bak şu ıslanan toprağa
O duyduğun ses var ya; Tevekküldür Allah’a

Doğuşunu bir seyret iştiyakla güneşin
Hiç aklına geldi mi neden “hu” der nefesin

Dökülürken semadan sayısız kar tanesi
Birbirine değmiyor düşün nedir sebebi

Görmüyorsan perdedir gözünün önünde ki
O kalbin ne haldedir küfmüdür içinde ki

Bu dünya senin değil sahibi kim bir düşün
İzahını yapsana gece gördüğün düş-ün

İnsana bahşedilmiş kainatta her haslet
Akıl diyorum “akıl” işite en büyük servet

Hiç olmazsa saygı duy secdeye varsın başın
Kul olurken Allah’a arşa yükselir başın

İstersen ondan iste hem serveti hem ilmi
Şahit olur melekler derler bu iman ehli

Biri sana dese ki; “İnandığın Hak herde
Ben görmezsem inanmam hadi sen göstersene”

Acıyarak bak ona! .. Gözü değil gönlü kör! ..
Bir de aklım var diyor! ..Hem inkarcı hem nankör! ...

Varsa aklın hanidir? ..Koy şuraya görelim
Deli olsan anlarız biz sana ne diyelim

Dünya’ya gelişinin mutlak var bir sebebi
Gece gündüz ağlardı kainat efendisi

Gel yarına bırakma tövbenin lezzetini
İhlas ile nadim ol affedecektir seni

Geç kalırsan kapanır gittiğin yollar bir bir
Mırıldansan da olur “Dilinden çıksın Tekbir”

Haydi kır zincirleri getir o “Şahadet-i”
Sen istersen verecek Allah her saadeti

Nefs-ine hükümdar ol esarete düşmeden
Körelt pençelerini o seni terk etmeden

Bilirsin emanettir bedenin deki canın
Zaman akıp gidiyor baki değil hayatın

Hemen şimdi hazırlan titrerken dudakların
Elini aç göklere “AĞLASIN AVUÇLARIN! ..”

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Ağlatır Beni

Yalnız sabahlarken ayaz *******
Gökler yıldız yıldız ismin heceler
Gözümün önünde ah neler neler
Canlanıp canlanıp ağlatır beni

Yol aldı ******* sabaha sensiz
Hayalin canlandı belli belirsiz
Semada yıldızlar sendan habersiz
Kararıp kararıp ağlatır beni

Elveda dediğin o akşam var ya
Yer etmiş gönlümde derin bir yara
Hasretin rüzgarı sanki dört yana
Savurup savurup ağlatır beni

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Ah Yok mu

Başımı yastığa koyduğum zaman
Gelipte rüyama girişin yok mu
Sarılıp boynuna öptüğüm zaman
Ardını dönerek gidişin yok mu

Gözlerin sevgiyi anlatıyorken
Susarak başını eğişin yokmu
Dön diye ısrarla yalvarıyorken
İmkansız dönemem deyişin yok mu

Bir ümit ararken bakışlarında
Hıçkırıp göz yaşı döküşün yok mu
Buseye hasretken dudaklarında
Acıyla burkulup gülüşün yok mu

Elimi elinde sımsıcak tutup
O mahzun o bitkin duruşun yok mu
Bilmem ki sevmekte ne günah bulup
Hesabını benden soruşun yok mu

Kollarım özlemle seni beklerken
Ellerin koynun da yatışın yok mu
Aleme mutluluk bağışlıyorken
Ömrümü bitirip yakışın yok mu

Hatıra ararken senden bir parça
Vedayı hediye edişin yok mu
Güneşe meftunken kızıl şafakta
Geceyi gönlüme verişin yok mu

Sensizlik zor ama alıştım derken
Nur gibi yüzüme vuruşun yok mu
Atışı isminle haşır neşirken
Kalbimi boş yere yoruşun yok mu

Allah-a elimi açtığım an da
Dudağım da amin oluşun yok mu
Yalnızlık ararken karanlıklar da
Hicranla dünyama doluşun yok mu
Çılgına çevirir, öldürür beni

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Akıllı Ol! ...

Gözlerden kalplere giden yol vardır
Ve bu yol da aşılması imkansız barikatlar
Yolcu yolun da gerektir elbet! ..
Ancak bu yol herkesin aşacağı yol değildir
Geçilmez setlerin sahiplerinin gönlüne kalmıştır yolcuya mihmandar olmak

Oysa yolcunun bilmediği en önemli konu; Kaderinin,
Belki de bir vefasızın iki dudağı ile paşa gönlünün arasında olduğudur!

Ve sonuç hep aynı;

Sultan-ı yegah tarzı bir hüzzam şarkı
'Adab-ı muaşeret' esaslarından 'beşer-i haşerat' mevzu-una hızlandırılmış eğitim
'Kalay-ın' sadece bakır türevi metallere değil, 'Adem-i mahlukata da' uygulanabileceği hakikatının tez elden izan-ı
Enerji savurganlığından kaçar gibi, bir elde kandil, diğerin de iskandille *******e italik harflerle destan hazırlığı
Aslın da olan sadece 'bir kerizin' daha 'sırasını savmasından' başka bir şey değildir! ...
Evet! ...Değildir ama;
Bir sonra ki 'keriz' bunu hiç bir zaman bilmeyecektir! ....

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Allah Aşkına

'Saatler mi durdu ne? ' zaman akmıyor sanki
Ağlanacak bir ömür aksa ne olacak ki

Bir çınar devriliyor diyarında gurbetin
Fırtına kol geziyor için de bir bedenin

Teselli olmuş şimdi yad edilen hatıra
Bak ki koskoca ömür nasıl girdi satıra

'Nesli mi tükenmiş ne? ' çöllerde ölen kulun
Kabarırdı dalgalar şimdi nasıl da durgun

Ahde vefa kalmamış riya sarmış dört yanı
Demek ki rüya bitmiş gelmiş hasret zamanı

Güneşin battığı yer ufku kana boyamış
Bir neslin son çınarı bak nasıl da sararmış

'Vicdanlar mı sustu ne? ' gönüllerde kuraklık
Tanrıdan umut kesmiş kula yapar çanaklık

Bir merhamet yaşardı gökyüzü kararırken
Gül dikenle mutluydu şimdi bu alay neden

Zaman elini çekmiş ansızın gece vakti
Gönüller de halaydı durmuş semazenleri

'Sesler mi kesilmiş ne? ' dua çıkmaz dudaktan
Kulaklar pasa doymuş nasiplidir nifaktan

O feryadı duymuyor sen gaipten sorarsın
Toprak sarınca onu bırak orada kalsın

Yılan çıyan gezinir şu taprağın altında
Biz bizi mi unuttuk? Yeter Allah aşkına! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Allah Dururken Kula Eğilemezdim

Sen bakma öfkelenip sitemler ettiğime
Öyle borçlanmışım ki asla ödeyemezdim
Nedamet duymadım ki ben seni sevdiğime
Terk edip gitmeseydin böyle özleyemezdim

Karşılıklı olunca “aşk” sevdaya varmazmış
Varmayınca sevdayı masallar da yazmazmış
“Aşk” ile yanan kul-u cehennem de yakmazmış
Sen de beni sevseydin böyle sevinemezdim

Mecaziyetti bu “aşk” yol oldu İlahi’ye
Bu yol sürer bir ömür gider de nihai’ye
Gönül gözü görmezse deli derler dahi’ye
Mecnun-a dönmeseydim tövbe de edemezdim

Sen bana “aşk” bıraktın emanet-i mukaddes
Rüzgar olsan fark etmez ne yandan esersen es
“Aşk” diye yüreğime üflediğin o nefes
O nefes olmasaydı, yaşadım diyemezdim

Gördün verdin ve gittin, Allah’ın lütfusun sen
Çileli bir hayatın için de kurgusun sen
Ben çöllere meftunum sarayın kulusun sen
Ben seni sevmeseydim “aşk” nedir bilemezdim

Sakın üzülme emi hakkımı helal ettim
Yaradan şahittir ya, şikayetçi değilim
Ben Leyla’ya mecnun-um Aslı kıza kerem’im
Lakin “Allah” dururken kula eğilemezdim

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Allah Koydu Gönlüme

Dönmeyeceksen bile 'Artık imkansız 'deme
Bıktım mazeretinden! ..Kaderlerden söz etme
Bir insan 'Aptal' olsa böyle bir dert istemez
Sevgin budur! '..Diyerek, 'Allah koydu gönlüme'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Almanya'ya öfke

Baksana! ..
Heeeeeey! .. Sana diyorum
Baksana lan bana
Ukala dangalak
Yaptığı frene bak! ....
Kime bu yaptığın hava
Fosfor takmışsın plakaya
Bak oğlum! ... Senin gözüne bi korum
Canına okurum! ....
Kırdırma bana kolunu 'Alaman bozuntusu! ..'
...............
Ne? ! .... Şuna bak! ... Özür de dilermiş
Hıyar herif! ... Ne kadar da mütevaziymiş! ..
İn ulan aşağı, yoksa tekmelicem arabanı
.................
Nasıl da aval aval bakıyor
Zavallı! .................
Anlamaz ki beni
Allah-ın aptalı! .................
.........
Kusura bakma hemşerim
Öfkem değildir sana
Kafayı taktım birden 'O gıcık plakana'
Gıcığım be hemşerim 'Gıcığım şu Almanya'ya'
Haydi! ... Yolun açık olsun
Hemşerim kusura bakma
Sakın ola ki bana 'Kafanı takma! ...'
................
Bazen böyle olurum işte
Saldırırım sağa sola
Neden seçtim bilmem seni
'ALMANYA SENİNMİ Kİ? ! ..'
..................
Bir ara
Bir kervan göndermiştik oraya
Kalbim de onlara katılımıştı! ..
Sonradan öğrendim ki;
'Yüreğim orada satılmıştı! ...'
Anlıyor musun beni?
YÜREĞİM SATILMIŞTI! ....

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Altın Levha

Gözlerini kaçırıp
Bana halimi sordu! ..
'Seviyorum' diyecek
Can vermek kadar zor du

Altın levha üstüne
Yazılı veciz gibi
Gönlüme çivilerdim
Ölene dek durur du! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Ana'dan Mehmede mektup! ...

Vatana nöbetin sırası gelmiş
Seni de yollara koyduk Mehmedim
Bayrağa sancağa erlik gerekmiş
Dağın da bağın da yel ol Mehmedim

Ak sütüm helalim duam başına
Sahip ol toprağın her karışına
Sen bakma ey oğul gözüm yaşına
Düşmana yol geçit verme Mehmedim

Deden Çanakkale atan Yemen de
Dönüşü olmadı onlar gidende
Bilsem ki ey oğul kurşun sinen de
Vatanım sağ olsun derim Mehmedim

Anayım yüreğim çok özler seni
Bilirim düşün de görürsün beni
Düşünme ey oğul bacı kardeşi
Bu bayrak bu toprak “benim” Mehmedim

Siper de Hasanım hat-ta Muradım
Ali-si Ahmed-i hepsi evladım
Sen iste ey oğul ben de varayım
Silahın tetiğin benim Mehmedim

Dilin de tekbirin gönlün de iman
Vermesin haine düşmana aman
Unutma ey oğul “Var ki bir zaman”
Sakarya su değil kan-dı Mehmedim

Canımın parçası evladım benim
Buram buram tüten ocağım benim
Boş kalsa ey oğul kucağım benim
Can düşer o bayrak düşmez Mehmedim

Bayrak ki gönder de sakin mi durur
Dalgalanmıyorsa rüzgarı durdur
Dileğim ey oğul isteğim budur
Allah-a emanet ettim Mehmedim

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Anam yok ki! .. 'Günüm' Olsun! ...

Anam yok ki, “Günüm” olsun
Olanlara selam olsun
Kıymetini bilin dostlar
Anasızlık olmaz olsun

Kaybettim ben yıllar önce
Titrerim söz edilince
Birkaç damla dökülünce
Anasızlık olmaz olsun

Ana şefkat, ana can’dır
Onsuz Dünya bir zindandır
Bir gün değil, “asır” az’dır
Anasızlık olmaz olsun

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Anasını Satayım

Olmadı be olmadı olması kabil değil
Uyku bile çalmadı şu kapımı yatayım
Bir 'zor' deyişi var ki dayanmak mümkün değil
Duymak kolay olmadı anasını satayım

İşte aşk dedikleri yolu çöle düşecek
Sevdaya varmak için ham ne varsa pişecek
Akıl! ..Ama rakibi yürekle dövüşecek
Vurupta yıkamadı anasını satayım

Sevgi dediğin kalmış Yunus dilinde mahpus
Kalan ağlayadursun gülmek gidene mahsus
Unutmak var unutmak! ..Önemliydi bu husus
Gönül başaramadı anasını satayım

Gayrı sitem sermaye gam yüklü *******in
Sen aşkı anlat şair! Yaldızlı hecelerin
Diz boyu çaresizlik yazdığın vecizlerin
Birini okumadı anasını satayım

Kalp kalbe karşı deyip kim söylemiş bu lafı
Sevenin kalbi kalpte taş mı öte tarafı
Ne menem şey şu gönül sanki altın sarrafı
Ayar tutturamadı anasını satayım

Ah aşk! .Sana aşk olsun! Sen çarpı koy hanene
İşte bir enkaz daha eklendi harabene
Bu yüreğim ki senin her yalan bahanene
İnandı, anlamadı anasını satayım

Şimdi 'zor' diyor çok zor! sevda zoru doğurur
Barikatsız bir yolda sevdalar mı yoğrulur
Devrilirken bedenim sandım bir gün doğrulur
Ayağa kalkamadı anasını satayım

Üç vardiya yetmedi ömür tükendi lakin
Kudurmuştu dalgalar şimdi nasıl da sakin
Tebessüm etmek vardı! Vardı amma velakin
Yüzüme yakışmadı anasını satayım

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Angaryasın

Bu kez de başkasına
Şiir yazacağım
İçinde sen,
Ve senden hç bir şey olmayacak!
Adını bile sormayacağım
Şiir bitene dek
Belki de seni unutacağım!

Zaten sen de başkası değil misin?
Hatta herhangi biri
-Cevap verir misin?

Bu defa başka biri olarak,
Şiirimdesin!
Ama sen o değilsin Lütfen haddini bil! ..
Şiirlerimden gider misin?

Sana uymuyor satırlarım
Uysaydı hatırlardım!
Çağıran bendim seni
-Kovmakta benim hakkım! ..
Direnirsen sen bilirsin!
Kırarım kalemi
Yırtarım tüm kağıtları
Silinirsin! ...
Sen 'şiirlerimle varsın'
Ben yazarsam yaşarsın! ..

Yazmıyorum artık anasını satayım
İşte 'ANGARYASIN! ......'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Anladım Yalanmış Yalanmış Gülüm! ..

Ne kadar uğraştım unutmak için
Kalbimin feryadı dinmiyor gülüm
Resmini yakmıştım görmemek için
Gözümün önünden gitmiyor gülüm

İsmini kazıdım ipek mendilden
Aklımdan çıkmadı, çıkmıyor gülüm
Boş yere bir “yemin” düştü dilimden
Olmuyor kahretsin olmuyor gülüm

Dertler kadehteydi içmeyecektim
Şişeler tükendi bitmiyor gülüm
Bir damla göz yaşı dökmeyecektim
Bu seli barikat tutmuyor gülüm

Affına sığındım beni bağışla
Unutmaya gücüm yetmiyor gülüm
Selamın herkese ilaç olur da
Bana neden şifa vermiyor gülüm

Yalvardım Allah-a can-ı yürekten
Ateşi gönlümden almıyor gülüm
Sensizlik harammış! ..Sildi defterden
Adını anmazsam yazmıyor gülüm

Rahmettir zannedip göz yaşı döktüm
Açmıyor gönlümün çiçeği gülüm
Rüyalar yasaklı, uykuya küstüm
******* sabaha varmıyor gülüm

Melekler ecrini işliyor ama
Sayfaya mührünü basmıyor gülüm
Dediler şartı şu; Gönül bomboşsa
Mezarcı bir kabir kazmıyor gülüm

Cehennem azabı dileğim oldu
Ateşler tenimi yakmıyor gülüm
Sen yokken bu ömür çekilmez oldu
Ecel de canımı almıyor gülüm


Ne kadar unutmak istedim seni
Yüreğim aklıma set çekmiş gülüm
Sandım ki bunun da vardır çaresi
Anladım yalanmış! .. Yalanmış gülüm! ..

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Anlayacağı dilden

Şarlatanın biri kalabalık içinde
Bir sual sormuş aksakallı alim-e
Kendince zor bir soru 'Alim tekleyecek'
Halka gösterip onu haliyle eğlenecek

Demiş ki; Ey alim kişi; Sen li ulemasın
Soracağım sorunun cevabını bulmalısın
'Cenab-ı Allah insanı yarattığı zaman,
Maya olarak kullandığı çamura koydu mu saman? '

Alim kişi imamların hatırlatıp sözlerini
'O çamur saftır' dedi 'yoktur başka bir nevi'
Şarlatan olmaz dedi...,Beni tatmin etmedi
Daha inandırıcı ol bizi ikna et dedi

Alim Resulullahın söyledi hadisini
'İman inanç işidir herkes kabullenmeli'
Şarlatan alaylı bir bıyık altı gülüşle
'Bu adam yalancı' dedi dönüpte ahaliye

Alim kişi düşündü! ... Ayeti okumalı
Çünkü ayet kul değil o Allahın kelamı
Herşey tartışılır belki ama ayetler asla
Anladığı dilden konuşurum buna da inanmazsa

Alim ayetleri baştan sona okudu
Okurken kafasında bir başka 'dörtlük' kurdu
Şarlatan cık cık dedi.. anlamak değil niyeti
Cevabı zayıf bulup rezil etmek alimi

Alim gayet sakin doğruldu göz attı ahaliye
'Cevap vereceğim' dedi 'Ben bu hınzır zübüğe'
Sizler sakın alınmayın söyleyeceklerimden
Konuşacağım onunla ben 'Anlayacağı dil-den'

'Ey tıynet-i Ademin çamurun da saman var mı diyen
Gel etme bana bu sual-i ham-ı
Eğer olsaydı beşeriyetin çamurun da saman
Çatlayıp ta yarık olmazdı ananın a.....

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Antibiotik

Sen *******imin kabusu
Görüş mesafemin sisi pusu
Karabasan
Yarasa ordusu
Başımın belası, lanet olası
Daha beter kahrolası
Yerin dibine batası
Duydun mu?
Tüm hastalıkların antibiotiğini bulmuşlar! ...
Haberin var mı? .....
...............
Ben hala senin ilacını
Ele geçiremedim! ...
Bilsem ki bir yerlerde var,
Gidip 'İmha ederdim! ...'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Apo Diye Bilinen Agopyan

İmralı’da ki puşt-un adı neydi erenler
Araştırın bakalım, bakalım Mevla’m neyler
Kürt mürt falan değil o, bilinir ayan beyan
Bu ermeni ***inin, adı “Artin Agopyan”

Yani anadan “dönme” şişirilmiş bir yalan
Biraz merak edin be, bak, soyadı(!) “Öcalan”
Neyin öcünü alır, bu ermeni şarlatan
Türk düşmanı bu kahpe, adı “Artin Agopyan”

Basın telaffuz etmez, vekiller dillendirmez
Bu nasıl ihanettir, akıl şekillendirmez
“Kürt” diye tanıtılır, şişirilir paravan
Bu ermeni terörü, adı “Artin Agopyan”

Amerikan destekli bir İngiliz planı
“Wilson” imzası taşır, deyyusların yalanı
Asırlardır sürüyor bu toprağa sulanman
Cam ardında zavallı, adı “Artin Agopyan”

Toprak mı istediniz, verelim(!) , ama “çukur”
Leşler için ayırdık, istersen sen de buyur
Kafa ütüledi be, “Kürde özgürlük” zırvan
Onun bunun çocuğu, adı “Artin Agopyan”

Ermeni’den döllenip, burada gölgelenmiş
Türk düşmanı itlerin elinde söbelenmiş
“Geri zekalı”, seni; adam yerine koyan
Nesebin belli değil, ADİ “Artin Agopyan”

Ne Abdullah’ı ulan, kana susamış cani
Senin adın belli de, dilim varmıyor hani
Talabani, Barzani baban mı oldu ulan
Cinsi lağım faresi, adı “Artin Agopyan”

Biz hem senin arkanı, hem arkandakileri
Yokuşlara sürüp de, bir ileri bir geri
Vites vites ayırıp, bozuk şanzımanından
Duydun mu lan ********, ADİ “ Artin Agopyan”

Amerikan, İngiliz, ve ardındaki ***ler
Bunların kıçındaki dansöz tipli piliçler
Bu sözüm hepinize, hepinize sıraylan
Yüreğimizde öc’ün, adı “Artin Agopyan”

“BOP”- mop falan diyerek, geldiğin Orta doğu
Eceliniz olacak, pis “o……u çocuğu”
İster “doğru gel” ister, yalpalayarak yan yan
Bizim için hepiniz, birer “Artin Agopyan”

Bırakın “barış” denen şu zehirli afyonu
Boynumuza taktılar, sıkıyorlar papyonu
Dün de buradaydılar Fransız’ı, İtalyan
Namluya mermi sürmüş, adı “Artin Agopyan”

Yedi düvel birleşmiş, uyanın heeey! ..Uyanın
ATATÜRK’ÇE düşünüp, ATATÜRK’ ÇE davranın
Herkes tetikte olsun, küreği kazma’sıylan
Bekle “DELİ DUMRUL’u” bekle “Artin Agopyan”

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Arayacağım Seni! ...

Arıyorum! .. Ama bilmiyorum!
Nerede bulacağım seni?
Bir kağnının tekerinde mi,
Boncuk boncuk terlerin nefesinde mi? ..
Ya da kara sabanın darmadağın ettiği
Kapkara toprakların arasında mı? ..
Sahi;
Nerede bulacağım seni? ....
………….
Belki gökkuşağının sekizinci renginde
Belki kör bir kuyunun o “katranlı zevkinde”
Kim bilir belki de bulunduğun yer,
Korkulu ümitlerin yaşandığı” o mahşer! ...”
Nerede bulacağım seni? ....
Delikli kuruş için kalkan avuçlarda mı,
Mevcudiyetini kaybetmiş yamaçlarda mı?
Bir mezar üstünde ki eğreti taş,
Ya da taşa eğilmiş mahzun bir baş! ..
Belki buharlaşıp uçmuş bir damla göz yaşında
Belki de eceli misafir etmenin telaşında!
Sahi;
Nerede bulacağım seni? ....
………..
Dalgaların yavruladığı köpükler arasında mı,
Kıyıların sırılsıklam kumlarında mı?
Namluyu terk eden merminin düşen kovanında mısın
Amaçsız yürüdüğü hedefin rotasında mı?
Nerede? .... Nerede bulacağım seni? ..
Tozu dumana katmış çöllerde misin,
Dünya’ya gelmemiş “döllerde mi? ..”
Belki bir yüzün yaşlı çizgilerinde
Belki de yanık bir çığlığın ezgilerinde
Bestesi olmayan bir şiirin cümlesinde misin,
Bir gönlü paramparça etmenin hevesinde mi? ..
Sahi; Nerede,
Nerede bulacağım seni? ...
…………..
Üstüne adres yazılmamış bir zarfın içindesin belki!
Kim bilir! .. Belki karanlık çoktan kucaklamıştır seni! ..
Dikenle kaplı toprak yığınlarının altında mısın,
Erişemediğim göklerin en yüce katında mı? ...
Zamanla dargın saatin son durduğu yerde mi,
Kuruyan yaraya basılmış neşterde mi? ...
Neredesin? ....
Bilmiyorum ama,
Arayacağım seni! ......

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Arkadaş

Kesilmez kadehler taşır saki-ler
Kadehler sek değil derttir arkadaş
Neden döner durur şu semazenler
Dönen onlar değil başım arkadaş

******* sabaha merdiven olmuş
Bastığın basamak ömrüm arkadaş
Gördüğün ufuk da bir güneş doğmuş
Güneşi vedaya gömdüm arkadaş

Kadehi bir daha kaldır şerefe
İsmini için de gördüm arkadaş
Düşünme fatura kabarır diye
Hesabı girerken gördüm arkadaş

******* benimdir yarınlar senin
Çünkü ben dünlerde kaldım arkadaş
Boş yere albüme uzanır elin
Resimleri bile yaktım arkadaş

Şarkımız çalıyor kulak ver dinle
Sözler de ayrılık kokar arkadaş
Bir satır bahseder ondan ismiyle
İşte bu gönlümü yakar arkadaş

Dertleşmek istedim açıldım sana
Boşuna göz yaşı dökme arkadaş
Buradan çıkarken bakma ardına
Yürürken halimi görme arkadaş

Ne beni hatırla ne meyhaneyi
İsmimi cismimi unut arkadaş
Sen sen ol maziye göm bu geceyi
Aşklarla aranı soğut arkadaş

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Aşk Angut-a Malzeme! ..

Anlatmak zordur ama biliriz evvel-Allah
Cahil mi belledin ki, suratıma bakıyon
Aşkı tarif etme be! ..Beyaz’sa, ben de siyah
Yol bitti dönüyorum, sen tersine gidiyon

Ağlamak mı? ..Geç onu, ben artık gülüyorum
Fasit bir daire de çok davar güdüyorum
Dilin kemiği yoktur, bunu da biliyorum
Seni anlayamadım, ne deyon lan, ne deyon

Herkes aşık,sevdalı, düşmüş ulan ayağa
Sapla saman karışmış, “uz” deniyor manyağa
Bu güruh; gelir ama, gelir ama, dayağa
Hani bilsen, gam yemem, ha bire konuşuyon

Ağzı olan konuşur, konuşur ne edelim
Ben de senle bir olup içine mi edelim
Bahse konu “aşk’tır” ya! .. Biraz sükut edelim
Savurdun hep külleri, mangal da bırakmıyon

Aşk, aşk deyon, anladık! .. Da, seni anlamadık
Aşk laf-ı güzaftı da, biz mi anlayamadık
Aşk angut-a malzeme, bunu kavrayamadık
Malzemeden çalınmış, defolu mal satıyon

Sus ulan, sus artık be! .. Bunu ciklet mi sandın
Böyle ruhsuz, duygusuz, aşkı satın mı aldın
Aldın sazı eline, anlattıkça anlattın
Ağzına yakışmıyor, aşkı da “***” ediyon

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Aşk Ben'im! ..

Kaf dağının gediğine akma sen
Derelerin koşuştuğu göl benim
Masalların dediğine bakma sen
Leyla benim, Mecnun benim, çöl benim

Lisan ile anlatılmaz hamurum
Ben ezelden ömür yutan çamurum
Emir Hak-tan, yaşamaya memurum
Doğum benim, ölüm benim, döl benim

Ne sıfatım ne maddeyim ne mevsim
Ne şahika ne terazi ne ters-im
İbret ile verilecek bir dersim
Kitap benim, kalem benim, el benim

Her yiğidin yüreğinde verem’im
Aslı’ların düşlerinde Kerem’im
Sarayların hile’sinde Hürrem’im
Arzu benim, istek benim, dil benim

Doğum günüm “Âdem” ile başladı
Havva ile bir cehennem kışladı
Arzu ile al meyveyi dişledi
Yasak benim, elma benim,nefs benim

Viran olmuş yüreklerdir gururum
Kâh karun’u kâh çobanı vururum
Bilinmezim, zirvelerde dururum
Rüzgâr benim, bora benim, yel benim

Deste deste güller ile sunuldum
Kaftan giyip taht üstüne konuldum
Yenilmezim, her gönüle sokuldum
Zehir benim, şifa benim, bal benim

Siyah, yeşil, göz göz olur bakarım
Her nazar da bir yüreği yakarım
Görünmezim, her gönül de akarım
Irmak benim, nehir benim, sel benim

Tüm cihan da saltanatım var benim
Dört kanatlı uçan atım var benim
Seven için şeref benim ar benim
Öfke benim, vuslat benim yar benim

Ben maşuk-un cilvesiyim nazıyım
Âşık kulun mızrabıyım sazıyım
Yanaklardan süzülenden razıyım
Umut benim, hüsran benim, yas benim

Ozan ettim nice lisan bilmezi
Mecnun ettim düşte Leyla görmezi
Taçlandırdım birkaç kuruş etmezi
Hesap benim, infaz benim, pay benim

İlmek ilmek kilimlere işlendim
Vakitlice kulaklara seslendim
Yedi iklim gözyaşıyla beslendim
Gönül benim, sevda benim, “AŞK” benim

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Aşk Her Zaman 1-0 Galiptir

Kanadı! ....
Kanadı yüreğim…..
Bu defa gözlerim değil,
Bu kez yanaklarımdan akmadı yaşlar
Ağladı yüreğim! ......
Bitti,
Ve bittin,
Bitirdiğin gibi! ....
İçimde ki çocuk öldü
Ufukta güneş değil
Umutlarım battı
Sen…. Sen “el” oldun
Gonca yok tomurcuk yok
Sen soldun! ...
Sadece bir soluktun
Yoktun, yokluktun,
………
Yüreğim kanadı bu kez
Dün yaşanmış
Bu gün yaşanan
Yarın yaşanacak
Bitti
Ve bittin
Bitirdiğin gibi! ...
Kabuk bağlamış
Nasır tutmuştu her ne varsa
Soydun, yoldun
Neden bunca gaddarlık
Bu vicdansızlık niye? ? ?
Aczime şahit olmak,
Ve son darbeyi vurmak mı? ...
Yarım mı kalmıştı işin,
Aldığım nefes mi battı? ? ?
………..
Kanadı
Kanadı yüreğim
Ellerin dert görmesin! ..
Senin esirgediğini
Toprakta bulurum ben
Yüreğim kanadı ya;
Bitti
Ve bittin
Bitirdiğin gibi! ...
Senin için “ilk” olsam da
Aşkın son kurbanı değilim
Kaldı ki;
İlk zalim de sen değilsin
Haydi….. Aynaya bak! ...
Bir defa….
Benim için! ...
“ERİŞİLMEZ SEVGİLİ! ...”
Gördüğün o,
Ya görmediğin! ! ! !
…………..
Kanadı
Kanadı yüreğim! ...
“SAKIN ARDINI DÖNME
ARD ARDA YIKILIRIM
ÖLÜM BİR! .. BİNE BÖLME
ÖLMEKTEN SIKILIRIM! ....”
………………..
Olsun be! ... Dert değil! ..
Aşk her zaman 1-0 galiptir
Sen değil! .......

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Aşk mı? .. Gözü Kör Olsun! ..

Pusulamı şaşırdım, aa! .. dediler “bu aşık”
Gönlümde ki kaymağı yediler kaşık kaşık
Gidenlerden geriye üç-beş parça bulaşık
Kalmıştı, yıkıyorum! ..Aşk mı? Gözü kör olsun! ..

Sisli puslu bir rüya, zaman; sırtında kambur
Neyler ağıt yakarken, şen bir fasıl da tambur
Saf ve masum anımda, melek yüzlü mendebur
Yakmıştı, üşüyorum! ..Aşk mı? Gözü kör olsun! ..

Bir hızla geldi geçti, iz bıraktı, pek derin
Soramadım bir türlü “Neydi senin ederin? ”
O izleri doldurdu, gölgeleri kaderin
Sırıttı, ağlıyorum! ..Aşk mı? Gözü kör olsun! ..

“Sultanımsın” diyerek takamadım tacını
Yüzüme bakıp dedi; “Anlıyorum acını”
Avucuma koyduğu bir-iki tel saçını
Ağarttı, görüyorum! ..Aşk mı? Gözü kör olsun! ..

Yolunun üstündeydim, uğradı geçiyorken
Kaçmak kabil değildi, “aşk” adam seçiyorken
Bir firak kurşunuyla böğrümü deşiyorken
Vurmuştu, düşüyorum! .. Aşk mı? Gözü kör olsun! ..

Nice tahtı sallamış, rezil etmiş veziri
Mührü verip eline, vekil etmiş kiziri
Zevk ile uzaklardan, gönlümde med-ceziri
Seyretti, biliyorum! .. Aşk mı? Gözü kör olsun! ..

Ya sıramızı savdık, ya da aşk; teyet geçti
Söz, özünü kaybetti, zaman artık çok geçti
Bunca gönlü öğüttü! .. de; eline ne geçti
Duymadı, sövüyorum! ..Aşk mı? Gözü kör olsun

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Aşk Yalanı

Seninle aramda dağlar var dağlar
Anlatma tepenin öte yanını
Şu gönül bahçemde kuruyan bağlar
Yanık yanık yazdı aşk yalanını

Ben sevda taşıdım ağırdı ton-dan
Büküldüyse belim sebebi bundan
Heybesinde yükü sevda olandan
Gönlüm alıp yazdı aşk yalanını

Aşka söz mü? Haşa! .. Yüce çok yüce
Diken olup sarmış bir yığın cüce
Yürekte sayfayı bomboş görünce
Satır satır yazdı aşk yalanını

Gönlümde bir kapı kapıda nefer
Açılmaz içerden çalsa bin sefer
Adı ister Leyla ister Nilüfer
Gayrı gönül tattı aşk yalanını

Aşkı yaz eden de yoz eden de kul
Kaldı mı Yunustan başka bir okul
Dedi gayen aşksa Mevlaya sokul
Yazdı kulun kula aşk yalanını

Yanmış ağzım dostlar gayrı karnım tok
Üflemeye bile cesaretim yok
Bir zaman kalbime saplanan bir ok
Acı acı yazdı aşk yalanını

Nihayet ben vardım ilahi aşka
İstemem aramam dilemem başka
Aşkı Hak ta buldum aşk ki bambaşka
İşte o aşk yazdı aşk yalanını

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Ateşte Duş Alıp Köz de Yanışım

Kapsama alanı dışına çıktım
İlk değil canandan uzak kalışım
Her öğün dert yedim yine acıktım
Koydu! ..Üç etmez-i beşe alışım

Çakaldı poz veren ben aslan çizdim
Gönlüm tahtta kral aklen acizdim
Daha düne kadar ben; sizdim bizdim
Hiç kolay olmadı yalnız kalışım

Ne beni hak eden bana ulaştı
Ne de hak edene gönlüm bulaştı
Bile bile lades bu 'zor uğraş-tı'
Sanmayın olacak son aldanışım

Paha biçilmezdi sevdama benim
Bir zalim tuz bastı yarama benim
Duvar ördü aşkla arama benim
Üzdü be! .. Yabanı uygar sanışım

Birine şeker der birine bal-sın
Ne isterse verin! .. Bırakın alsın
Siz ona anlatın 'Aklın da kalsın
Ateşte duş alıp köz de yanışım'

Ben geldim nihayet işte son durak
Toprağım çatlamış toprağım kurak
Ne menem şeymiş bu, bu sinsi firak
İçimden gelerek son anlatışım

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Ayıp Ya! ..Çok Ayıp! ..

Tükettin işte,
Bittim nihayet! ...
Müjde mi desem? ..
Baş sağlığı mı dilesem
Bilemiyorum! ..
………..
Olmadı, olamadı
Belki olamazdı da! ..
Sınırındaydım bir şeylerin,
Anlamadın, anlayamadın!
Anladın da;
Yapacak bir şeyin yoktu! ..
Yapamadın, yapamazdın! ..
…………
Başından beri böyleydi
“Sevgi” ve “korku”
Aynı yürekte tutulmazdı
Tuttun! ..
Ve sevgiyi korkuya
Boğdurdun! ...
“Ama” diye başlayan cümlelerden
“Keşke” diye biten sözlerden
Törpülenmiştim zaten….
Yetmedi! ..
……….
“Tükenmek”
Ne güzel bir kelime
Ecele teslim eder gibi” emaneti”
Sıyrılmak tüm libaslardan,
Seni sen de bırakarak! ..
Gömülürken topraklara,
Seyretmek bulutlardan! ...
Benim “var” olduğumu bilerek yaşamak
“Yok” olduğumu görerek yaşamaktan
Daha mı kolaydı bilmiyorum
Umutlarım tükenmiş ya;
Merak da etmiyorum! ...
…………..
Biliyor musun?
Hiç zor olmadı emaneti verişim! ..
Öyle hafiflemişim ki;
Kuş gibiydi ecelle dans edişim! ...

Ne bıraktıysan geriye benden
Onu aldı işte! ..
Avucunu bile dolduramadım! ..
Ama işte o son damla
Son damla göz yaşımı,
durduramadım!
Sen sanırdın ki;
“Erkek” taştan kayadandır
Hani erkek ya! ..
Dayanıklıdır! ...
Öğretememiştim sana bir türlü,
Cinsiyeti olmaz duyguların.
Dedim ya! ... Anlamadın! ...
…………..
Anladın da, bir şey yapamadın! ..
“Temaşa zevki” demiyorum
O kadar gaddar değilsin
Biliyorum! ..
Lakin “çareleri” neden sen de,
Neden çaresizlikte aradım?
İşte bunu bilmiyorum! ....
Sana “gül yüzlüm” derdim
Sen gülmezdin! ..
Gül mü yüz bulamazdı,
Yüzüne gül mü yakışmazdı
Çözemezdim! ..
Ne kadar çok soru varmış
Cevaplanmamış! ..
Ama dert etme artık
Ecel beni götürürken
Onları da toplamış! ...
……………
Ne ben varım şimdi ne soru
Gölgeler bile kayıp! ..
Gözlerinde ki yaş-a takıldım
Ayıp ya! ..... Çok ayıp! .....

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Ayrılığın Ardından! ..

Umutların namlusundan yarınların tam kalbine ateş ederek, masum düşlerimin can verişini anlaşılmaz bir duygu içinde izlerken, galiba iç dünyanda ki sadizmin egosunu tatmin etmenin zevkiyle dopdoluydun! ..
Lakin; Biliyor musun?
Önemli olan bunu “neden” yaptığın değil,” nasıl” yapabildiğindi! ...
Soğukkanlı bir katil edasıyla dudaklarından tepe takla yuvarlanan ucube kelimeler, belki de hep söylemek istediğin ama bir türlü ifade edemediğin ”bilinç altında kilerini” bir çırpıda anlatıvermişti.
Parmakların tetiğin üstünde durmaktan belli ki yorulmuş ve sabırsızlığına daha fazla dayanamamıştı.
Yalanlarla yaşanılan bir dünyada, yalanları beşikte ninnilerle uyutarak yaşamak, yaşamanın en yalan yoluydu zaten.
Ve sen; seni yalanladın! ..
Belki de sen zaten kocaman bir yalandın! .. Bunu vura vura anlattın! ..
Girift bir cendereye çevirdiğin ömrümün, nefes aldığım her bir anı, sitemkar ezgilerle ağlaşırken, tebessüm dolu gözlerinde gördüğüm o zalim parıltıları hiç ama hiç unutmayacağım! ..
Benim sevdam sana birkaç numara büyük gelmişti.
Onun içini dolduramaman çok anlaşılmaz bir şey olamazdı, nitekim öylede oldu.
Lakin içini dolduramadığın o sevdamı şimdi çekip alıyorum senden! ..
Ve onu “içimde ki sen-le” dolduruyorum! ..
Seni çırılçıplak ve sevgisiz yaşamaya mahkum ediyorum! ..
Tıpkı senin beni “cehennem ateşlerine” mahkum ettiğin gibi! ..
Haydi! .. Yolun açık olsun! ..
“İçimde ki senden” hiç bir şeyi koparamadan “sende ki seni” nereye götürebilirsen oraya götür! ..

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Bankerim

Akşam vakti birine
Sevdiğimi söyledim
Ne kalmışsa heybemde
Birer birer kaybettim

Dilim paslı zannetme
Gönül çorak neyleyim
Kulları sevmemeye
Yeminliyim bebeğim

Farzet ki ben bankerim
Ve farzet iflas ettim
Alacağın var belki
Nah alırsın bebeğim

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Başladı bile

Sakın ağlama diyorsun ama
Seller akmaya başladı bile
Böyle üzülme diyorsun ama
Kıyamet kopmaya başladı bile

Gittin gideli yaşamıyorum
Unut diyorsun anlamıyorum
Aklımı başta tutamıyorum
Beni delirtmeye başladı bile

Ne kadar büyük duyduğum sevgi
Dört değil birdir aşkın mevsimi
Sanma ki rüzgar gelip geçici
Fırtına esmeye başladı bile

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Başlık Parası 'Hayvanları! ...'

Tutu gönül sancısı yok ki düğün parası
İki bayram arası nikah olmaz diyorlar

Kendini avut biraz o sana yapsa da naz
Kış bitip gelmezse yaz nikah olmaz diyorlar

Yoksa hanın hamamın topla tasın tarağın
Tutmuyorsa hesabın nikah olmaz diyorlar

Seviyorsun anladık biz de duyduk inandık
Bu iş olursa yandık nikah olmaz diyorlar

Aşk-la karın doymuyor hayalle yaşanmıyor
Yorgan ayak örtmüyor nikah olmaz diyorlar

Arıyorum bir çare yazdım ona bir nağme
İnsafı yok bir zerre nikah olmaz diyorlar

Ne mazeret kesildi ne de istekler bitti
Ben de nefes tükendi nikah olmaz diyorlar

Dedim; Siz karışmayın, bizi bizle bırakın
Derdimizden anlayın “Sen sus” olmaz diyorlar

Bunlar “Taktılar bana” üç beş kuruşum yok ya
Kazanırdım ben ama, “Hadi ordan” diyorlar

Ah bir dayım olsaydı, eli cebe atsaydı
Biraz para saçsaydı “Ala olur” diyorlar

Allah-dan biletime bir şeyler vurdu diye
Sarıldılar elime “Nikah olur” diyorlar

Sahi siz ne yaptınız? .. Bana mal mı sattınız? ...
Üstüne atladınız! ..”Helal sana” diyorlar

Alla! ..Allah! ..Diyorum, şaşırıp kalıyorum
“Sahtekarlar” diyorum! ..”Sen çok yaşa” diyorlar

Yar-i koluma taktım çabucak uzaklaştım
Bir de geriye baktım! ..Beni alkışlıyorlar

Kızcağız da şaşırdı! ..Gözlerini kapattı
Dedi “Midem bulandı” ne yazık duymuyorlar

Sanki çıkmış ağıldan “BİR SÜRÜ KÜÇÜK HAYVAN”
Sorsanız; Utanmadan “Biz İnsanız(!) ” diyorlar

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Bayrağı Tepeniza Asarım! ..

Düşmanım “pişman” olur, pişmanlarımsa “ölü”
Elin sürme “kırarım”, gözün dikme “oyarım”
İstediğin kan olsun, kan olsun kahpe dölü
Yaşadığın her yeri, al kanlara boyarım

Bayrak dalgalanacak, siz seyredeceksiniz
Kanınızı aldıkça, temizleneceksiniz(!)
Hele bir meydan olsun, siz ancak “cak-cek’siniz”
Gabar’ı mezar yapar, Kandil’ini yakarım

Bundan gayrı derdim yok, mevzu-bahis Vatan’ım
Burası Anadolu, ben de senin “Atan’ım”
Ben senin hayatında en ölümcül hatan’ım
Leşini toplamak mı? ? Ben “sadece sayarım”

Ben bir’im, binlerceyim, koca dev’in zerresi
Tarih tekerrür ise, benim bunun kerre’si
Hesap kanla görülür, yok başka bir çaresi
Türk’üm ulan ********, Ben “Yirmi dört ayarım”

Böyle sessizlik olur, her fırtınadan önce
Karabasanın olup, karşındayım bir gece
Salya akan ağzından, çıkmadan tek bir hece
Ateş gibi namluyu şakağına dayarım

Yok öyle “aman-maman” size nefes yok ulan
Boynunu kıracağım boynunda ki puşu’ylan
Kim kime itlik etmiş,” Sam amca’nın kuşuylan”
Paçavranın dibine “köpek” diye yayarım

Bu hesabın adı “can” ibreti âlem için
Bayrağıma kastetmiş, el uzatmış her ***’in
Merhamet masalını, “geçin ağalar geçin”
Cehenneminiz olur, cennetimden cayarım

Namert’e eğilmedik biz dünya kurulalı
Yedi düvelde mührüm, koca koca tuğralı
Şu köpekler tükensin, sırada Avrupalı
Ben o şanlı Bayrağı, tepenize asarım

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Bazen

Bazen tepem atıveriyor
Şeytan diyor ki;
Kır, dök eline ne geçerse
Lanetler yağdır önüne gelene

Cam şıkırtıları
Kemik çatırtıları
Sarsın ortalığı

-Peki ama! ..Niye?
-Kime bunca öfke?

Kim bilir! ..
Çok uzaklarda
Herşeyden habersiz
Belki masum(!) birine

Verdiğim mal mülk değil
Borç para da vermedim
Zira bunlar geri alınmasada
-Yine edinilir!

Benim asıl derdim
'ALÇAKÇA ÇALINMIŞ GENÇLİĞİM'
Geri alamıyorum
Ve çok sinirleniyorum
Bazen de dayanamıyor
Gizli gizli ağlıyorum

[GooD aNd EvıL]

Beceremedin

Sabır der dururdun bardağı taştı
Bahar oldun bana bir gül dermedin
Korkuya yem ettin o büyük aşkı
Sen cesur olmayı beceremedin

Vay başıma gelen işe bak işe
Yüreğim kul olmuş hak etmemişe
Sevda olup yağdım! ..Elinde şişe,
Onu doldurmayı beceremedin

Aynı dil anlatmaz beni ve seni
Gidip bir yabana sundun buseni
Aşkın şarabıyla dolu kaseni
Bana uzatmayı beceremedin

Kerem de aslı var bende yalanı
Mecnun’un mirası görmüş talanı
Leyla kadar olup çölde kalanı
Gelip aramayı beceremedin

Bakma be yüzüme garip ve şaşkın
Kullanma tarihi geçmiş bu aşkın
Bekleyen binlerce soruya karşın
Bir cevap bulmayı beceremedin

Aşk-ta “Son söz” olmaz demiş erenler
Yunus’du bu sözü bana diyenler
Benim de kadrimi vardı bilenler
Sen sevmeyi bile beceremedin

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Beklediğim gün o ki! ..

Yaktın, yandım, yorum yok! ..Ama fatura açık
Borcun vadesi uzun, “öte’de” ödenecek
Mademki inanmıştım, ya deliydim, ya kaçık
Benim bu aptallığım, borcundan düşülecek

Sen kendini galip say, bu; dünyanın nimeti
Aç ve edepsiz nefs-in, haris-ce ganimeti
Bu güne” kısmet” ise, “ötelerin” zilleti
Sayfa sayfa eklenip, defterin dürülecek

Dünya zindan, ben mahkûm, eksiğim cellâdımdı
Seni tanımasaydım, “dekorum da” yarım’dı
Bir perdelik bu oyun, gözyaşım, efkârımdı
Kâr nedir zarar nedir hesabı görülecek

Ölürüm, ölüm biter, kırılır oyuncaklar
Közü benden ayırıp sana saklayacaklar
Tebessüm etmiştin ya, sebebi soracaklar
Yüreğine azabın ağları örülecek

Başın göğe mi erdi bende yangın çıkarıp
Harcı hazırlamıştın, acıya hüznü karıp
Ayrılırken dalından, yapraklarım sararıp
Seninde baharına, zemheri ekilecek

Ateşe talip oldun, beni küle kul edip
Mektubu yazılmamış yırtık zarfa pul edip
Sınıfları boşalmış bir viran okul edip
O ker*** duvarların tuğlası dökülecek

Başlamıştım, bitirdin, rüzgâr halleder kül’ü
Kısmetsiz bağa giren ya Mecnun’dur ya ölü
Tek değilsin, Âlemde, nice kahpenin dölü
Cehennemde diyardan diyara sürülecek

Yaktın, yandım, yorum yok! İntizar hakkım saklı
Sana nedamet değil, tövbe bile yasaklı
Gün ola devran döne, dur bakalım kim haklı
Beklediğim gün o ki; o boynun bükülecek

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Belki de Affettin

Soru soran masum bakışlarınla
Gözlerime bakma kahroluyorum
Utanıp titreyen dudaklarımla
Sana cevabını veremiyorum

Yüzüm de gülüşü tebessüm sanma
Göz yaşı diyerek kan ağlıyorum
İçimden sarılmak geçiyor ama
Şu yorgun yıllardan utanıyorum

Halimi düşünüp kim bilir beni
Belki de affettin bilemiyorum
Bir yuva kurmuşsun mutlusun belki
'Seni seviyorum' diyemiyorum

Akıp giden bunca yıllardan sonra
Dinmemiş gönlüm de rüzgar fırtına
Dilimle anlatmak pek zor olsa da
Elim de değil ki 'Çok seviyorum'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Ben Seni Unutamadım! ..

Seni unutmadım ben
Unutamadım
Seni; Çöllerde bile
Susuz bıraktım, kurutamadım
Kalem oldu gönlüm
Kıramadım
Kanat takıp ummana saldım
Uçuramadım
Kaç kez tetik düşürdüm
Kaç mermiyi ziyan
Vuramadım
Bebeydin uyutamadım
Seni unutamadım
Seni unutamadım ben
Unutamadım! ...
…………
Bahar sabahlarında bile
Güneşsiz bıraktım
Solduramadım
Ben seni unutamadım
Dallarına uzandım
Asıldım gonca iken
Koparamadım
Kızılca cehennem oldu yüreğim
Attım içine yakamadım
Kimseye veremedim
“Dost” dedin olamadım
Seni unutamadım
Seni unutamadım ben
Unutamadım! ....
………….
Rüzgarlara saldım seni
Uçuramadım
Ben seni unutamadım
Üç günlük ömürdü
Ve birkaç soluk
Yaşayamadım
Kafes olmuştu her yan
Ve kapkara duvar
Ellerim kan içinde
Anlatamadım
Kader mi soramadım
Seni unutamadım
Seni unutamadım ben
Unutamadım! ......
…………..
Gözlerimdeydin kor ateş gibi
Engel oldu gururum
Akıtamadım
Ben seni unutamadım
Bir gönlümü bir ömrümü
Avutamadım
Feryatlarım kudurdu
Çığlık çığlık oldu ümidim
Duyuramadım
Barikat olmuştu sabrım
Delenmiş duygulara
Durduramadım
Ben seni unutamadım
Unutamadım
Unutamayacağım! .......

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Ben şiir yazmadım

Evet yazdım! ...
Eskiden de yazıyordum, hala yazıyorum
Kimse bilmiyordu, sen de bilmiyordun
Ben yazıyordum!
Satır satır sayfa sayfa
Ne varsa gönlümde ne gelirse aklıma
Onu yazıyordum!
Ben şiir yazmadım! .. Ben şiir yazmazdım
Ben seni yazdım! ...
Seni beni bizi anlattım! ...
.........................
Evet yazdım! ..
Defter defter kitap kitap
Yazdım çizdim karaladım
Seni yazdım.....seni yazıyordum
Seni beni bizi anlatıyordum!
Sonra gördüler! .. Sonra sen gördün
Sen ağlıyordun! .....
Herkes şiir okuyordu ben seni yazıyordum
Sen vardın kalemim de yüreğim de
Ben şiir yazmadım! ..Ben şiir yazmazdım! .
Ben yalnız seni yazdım
Seni beni bizi anlattım! .....
......................
Çaresizliği mi anlattım yıldızlara
Ve kar tanesi göz yaşlarımı
Her solukladığım da nefesi geçmişi yaşadığımı
Çocuksu duygularımı anlattım
Ve.... ve satıldığımı! ...
Ben şiir yazmadım! ..Ben şiir yazmazdım!
Ben seni yazdım
Seni beni bizi anlattım! .....
......................
Evet yazdım! ....
Adını koydum satırlara
Bir değil, bin değil, belki milyonlarca kez
İsmin de olmayan harflere kızdım! ..Bağırdım
Hatta küfrettim.....
Ve cümlesini 'Sana benzettim'
Ne güneşin doğuşundan zevk aldım, ne akşamlarından hüzün
Sen diye yaşarım her şeyi, sen diye ezeli, ebedi
Dalgalar seni anlatır yakamozlar seni
Seninle eser kavak yelleri
Yorgun yılların nefesleri
Sarp yamaçlar anlatır seni, kurumuş ağaçlar,dallar,yapraklar
Oturduğum ev yağan yağmur
Islak sokaklar çiğnenmiş kaldırımlar
Ben....Ben seni anlatırım!
Seni yazar seni yaşarım!
Ben şiir yazmadım! ..Ben şiir yazmazdım
Ben seni yazdım
Seni beni bizi anlattım! .....
........................
Evet yazdım! ....
Seni yazdım! ...
Ama bir gün;
Şiir yazmak gelirse içimden
'Yine seni yazarım'
Bu yol ki hasret, bu yol ki kahır
Bu yol ki gönül, kalem ve satır! ..
Ben seni şiir diye değil, 'ŞİİRİ SEN DİYE YAZARIM! ...'
Ben şiir yazmadım! ..Ben şliir yazmazdım!
Vallahi billahi yazmazdım
Ben seni yazdım

Seni yazıyorum

Ben 'Seni yaşıyorum'

Çünkü ben;

Ben 'SENİ SEVİYORUM! ...'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Ben varım

Şu katran *******in göz yaşında ben varım
Sararmış o güllerin dikeninde ben varım

Cama vuran damla ben şu kırılmış ayna ben
Rüzgarlarla uçuşan yapraklarda ben varım

*******de sensizlik sensizliğe ağlarım
Duyulmayan o sessiz feryatlarda ben varım

Hasret dolu yüreğin adanmış her dileğin
Günah yazan meleğin kaleminde ben varım

Karanlık sokaklarda ıslak kaldırımlarda
*******in bağrında rüyalarda ben varım

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Benden gidişin

“Kendine iyi bak” diyene bak sen! ..
“Edebi” şekli bu, “küfür edişin”
Bir daha arama, sorma istersen
Beni de yok etti benden gidişin

Ne sen varsın artık ne de bir sevda
Ne vuslat doğacak ne de elveda
Sanma ki gönlümde kaldı “hoş sada”
Nefretle doldurdu benden gidişin

Aşk urbeniydi bu, ben de kalacak
Sıyırıp aldım be! ..Kal çırıl-çıplak
Hem rüyam hem hülyam hep tepe-taklak
Dört yana savurdu benden gidişin

İntizarım büyük kin’im kocaman
Kahpelik gönlüme kor zaman zaman
Otuz yıllık köz’dü bağrımda yanan
Küllere döndürdü benden gidişin

Sen gibi yüreksiz sen gibi korkak
O sahte gülüşün ömrüme ortak
Bir yemin ettim ki; mutlak, muhakkak
Zemheri getirdi benden gidişin

Binlerce sayfaya binlerce satır
İsmini yazmak, ah! .. yürek kanatır
Her isim bir yeni kalem yaratır
Silgiyi bitirdi benden gidişin

Geriye alamam, gitti verdiğim
Bu aşkı hak etmez benim sevdiğim
Sonbahara bile razı ettiğim
Ömrümü tüketti benden gidişin

Gönlüm söz ettikçe senin adından
Gözyaşımla sildim dudaklarımdan
Gayrı karalanmış üç beş satırdan
Başka bırakmadı benden gidişin

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Beni 'Aşk-a' kul ettin! ..

Paramparça yürekle yaşarken kara kışta
Beni benden alarak dikenlere gül ettin
Simsiyah gözlerinle yaralayan bakışla
Şu gönlümü kor gibi yakıp yakıp kül ettin

Can alıcı bir sözün için de hece gibi
Bahar çiçeği miydim usul usul nakşettin
Yüzünde ki tebessüm sabah güneşi gibi
Sen sanki bir hayatı bana hediye ettin

Sana aşktan sevgiden gönülden söz ederdim
Doğru mu diye sorsan yemin bile ederdim
O kirpiği o kaşı her yere resmederdim
Kaybolan yıllarımı bana iade ettin

Seni sana anlatmak ne kadar zor bir bilsen
Darılır mıydın bana gel gönlüme gir desem
Gözlerinden kalbine giden yolu aç desem
Sen beni o yollar da yorgun bir yolcu ettin

Sen de gönül kulusun şiir boşa yazılmaz
Gönlü aşkta olanlar böyle söze darılmaz
Bu ateş bir yürekte saklayarak taşınmaz
Sen içim de kupkuru dalları gonca ettin

Sana affet mi desem suç mudur dilimde ki
Anlatmakla satıra kağıda sığar mı ki
İçimde bir fırtına esmek üzereydi ki
Vakit geldi diyerek zamana mahkum ettin

Sen zaten bir şiirsin nasıl yazayım seni
Birkaç aciz cümleye nasıl koyayım seni
En iyisi gönül de yürekte tutmak seni
Derin bir hicran ile gözlerine kul ettin

Bilirsin ben şairim! .. Sözüm de sevgi vardır
Bu bir gök kuşağıdır tam yedi rengi vardır
Bu bir ilahi takdir belki bir hikmet vardır
Bir akşamın fecrinde beni aşka kul ettin

[GooD aNd EvıL]

Beyin

Çözülmez bir sual mi
Mevcudiyet sebebin
Seni taşısın artık
Hamal olduğun beyin

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Biliyorsunuz

Alıştım hem de çok alıştım size
Sebebini siz de biliyorsunuz
O gece mehtapta sizle göz göze
Çılgınca seviştik biliyorsunuz

Yıldızlar nasıl da gülümsüyordu
Sıcacık bir buse verin diyordu
Sevdalar geceyi kucaklıyordu
Vuslata ermiştik biliyorsunuz

Başım göğsünüzde düşler kurarken
Bir dilek tutmuştuk yıldız kayarken
El ele tutuşup güneş doğarken
Biz yemin etmiştik biliyorsunuz

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Bir Hata

Ben; Bir insanım! ..
Duygulu
Biraz asi
Mağrur ve gururlu! ..
Dün-den şikayetim yoktu
Yarınımsa umutlu! ..
Ve
'Seni tanıdım'
Hiç ama hiç 'Gereği yoktu! ..'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Bir Parça

O kadar öfke doluyum ki sana
Anlatamam! ..
Seni bin parçaya ayırsam da
Hırsımı alamam! ..
Fakat;
Bir parçan kaybolursa
İşte o zaman
Yaşayamam! ....

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Bir Parçası Ömrümün

Nerdesin bilmiyorum zamanın neresinde
Kim anıyor adını kimedir tebessümün
Ne zaman yola çıksam bitti her seferinde
Sonunda ziyan oldu bir parçası ömrümün

Ne mümkün yıldızlardan gittiğin yönü bulmak
Pusula mı bıraktın hasreti okşayacak
Yalvardım Yaradana bu halim ne olacak
Sordukça ziyan oldu bir parçası ömrümün

Sevdan bana okuldu ben sevdana kul oldum
Mezun etmedin beni ne verdinse okudum
Her nefeste ismini ilmek ilmek dokudum
Andıkça ziyan oldu bir parçası ömrümün

Bu yürek ki senindi ya şad et ya da beter
Ya silahını indir ya son kurşunu gönder
Közüne üflediğin ela renkli ateşler
Yandıkça ziyan oldu bir parçası ömrümün

Hasret senin bebeğin benim celladım oldu
Zaman zaman vururdu şimdi zaman da durdu
Bulutlar isyan kustu rüzgarlarsa kudurdu
Estikçe ziyan oldu bir parçası ömrümün

Senden kaçmak kolaydı başarırdım istesem
Yeter ki ben kendimden kendimden kaçabilsem
Lakin dua etmiştim 'Sevdaya varabilsem'
Sevdikçe ziyan oldu bir parçası ömrümün

Vur! ..Acırsa nağmerdim vur ki görevin bitsin
Gayrı hiç bir gecenin sabahı sen değilsin
Geldikçe uzaklardan 'Mutluyum' diyen sesin
Geldikçe ziyan oldu bir parçası ömrümün

Düşmedi ya göğsüne toprağa düşer başım
Anlattım anlamadın anlatır mezar taşım
Barikatlar yıkıldı yola çıktı göz yaşım
Aktıkça ziyan oldu bir parçası ömrümün

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Birazdan ağlayacağım

Zamansız bir an da bilmem ki niye
Sen geldin aklıma çıldıracağım
Gözlerim yanmaya başladı yine
Galiba birazdan ağlayacağım

Kağıda bir şeyler yazıp bıraktım
Nasılsa bir daha yazmayacağım
Derdimi ben sana anlatamadım
Galiba birazdan ağlayacağım

Hasretin ağıyla örülmüş her yer
Belki de ölünce kurtulacağım
Gönlümde fırtına başladı yer yer
Galiba birazdan ağlayacağım

Bu gece bir garip oldu yüreğim
Korkarım sabaha çıkmayacağım
Mendille buluştu yine ellerim
Galiba birazdan ağlayacağım

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Biri Yakmalı Beni! ..

“Biri” yakmalı beni gönlümü titretmeli
Kabil-i mümkün müdür tekrarı bilmiyorum
Bu tarumar yüreği yeniden fethetmeli
Analar doğurduysa Havva’yı bekliyorum

Kül altında bir yerde “bir tutam köz” olmalı
O közü bir bakışla yakan bir göz olmalı
“Ben seni seviyorum” diyen bir söz olmalı
Hangi dudaklardaysa duymayı bekliyorum

Bir araya toplayıp bin’e bölünmüş beni
Aşk ile kucaklayıp dibe gömülmüş beni
Mazisine kahpece çile örülmüş beni
Bağrına basacaksa gülmeyi bekliyorum

Var mıdır öyle biri, vardır gönül, az sabret
Öyle bir sevmeli ki; “vefasızlara ibret”
Benimle tek bir vücut, tek yürekten ibaret
İbaret olacaksa sevmeyi bekliyorum

Masal istemiyorum, “bir varmış”, biri olsun
Biz bize anlatalım sevdanın pir’i olsun
Tükenmesin bir an da, hep canlı, diri olsun
Böyle yaşayacaksa” vallahi” bekliyorum

Çok şey mi istiyorum, çöl’den” bir kum tanesi”
Adresim; Aşk çıkmazı, kubbesiz dert hanesi
Kapıda tabela var, “SEVENLER MEYHANESİ”
Kadeh kaldıracaksa içmeyi bekliyorum

Dünümü silsin bu gün, ol bayrama arife
Her sabah uyanınca öpüşürüz şerefe
İsmi önemli değil, ha; Ayşe, ha; Hanife
Yarına varacaksa sevdayı bekliyorum

Lakin mevzu mutluluk, gün’se; o gün, bu gündür
Sonraya kalan düşler, hüsranlara sürgündür
Haydi gel, “bilinmezden” geldiğin gün düğündür
Aşk yine doğacaksa güneşi bekliyorum

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Biz Sevgiye Aşığız

Şu gönlüm Mevlana dergahı benim
Sevene kapısı kapanır mı hiç
Dost diye göklere açılan elim
Allah vergisidir yorulur mu hiç

Meks-u aram eder rüzgar gönlümde
Çöl bile gülistan lalezar bende
Yunusun sevgisi dildar içimde
Yüreğim nefrete kul olur mu hiç

Tomurcuk gülümser dal da aşk ile
Sevgiyi yudumlar büyür şevk ile
Bu hazzı nefsetmek varken zevk ile
Dünyanın mürveti sorulur mu hiç

Nefs-i törpüledik aşka kul ettik
Mevlana'yı dergah okul belledik
Yabanla dost ile hep helalleştik
Çağlayan pınarım durulur mu hiç

Sevgiye aşığım sevgiye kurban
Herşeye zerafet vermiş yaradan
Bu duygu bu haslet bize Mevla'dan
Nakşetmiş kalbime yok olur mu hiç

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Boş İbadet

İhlas hakim değilse boş ibadet, ham fikir
Tavına gelmemişse örs-e oturmaz demir

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Boynuma Sarılır mısın

Okşasam o güzel ipek saçını
Yüzünü çevirip darılır mısın
Çıkarıp başımdan atsam tacımı
Söyle kız boynuma sarılır mısın

Bir buse kondursam al yanağına
Gözünü kaçırıp utanır mısın
Seni sevdiğimi anladığında
Söyle kız boynuma sarılır mısın

Akşamlar renklerle vedalaşırken
Meyledip göğsüme yaslanır mısın
Bu şarkı senindir,desem dinlerken
Söyle kız boynuma sarılır mısın

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Bu Akşam

İnceden bir sızı çöktü içime
Kahredip yürekten vurdu bu akşam
Ellerim semada fersiz gözümde
Damlalar isyana durdu bu akşam

Dualar dilimden akıp giderken
Gökleri bir feryat sardı bu akşam
Zavallı bir yıldız kayıp düşerken
Gönlümde bir korku vardaı bu akşam

Köhnemiş yılların hatıraları
Gözümün önünden geçti bu akşam
O kadar çoktu ki kahpe anları
Hafızam onları seçti bu akşam

İçim de yatardı veda sancısı
Nüksedip ruhumu yaktı buakşam
Gözlerim damlayı ziynet takısı
Yaparak boynuma takta bu akşam

Saramaşık gibiydi ümit gönlüm de
Kurudu döküldü soldu bu akşam
Mutluluk kurmuştum pembe düşümde
Cehenneme davet oldu bu akşam

Kadehler tükendi çilem dolmadı
Şişeyi elim de kırdım bu akşam
Nefesim kesilip uyku tutmadı
Bir kabus selinde sır-dım bu akşam

Mateme kul oldu gözüm kulağım
Görmedim duymadım içtim bu akşam
Fazlalık gibiydi beden de canım
Kendime bir kefen biçtim bu akşam

Bir dünyamız vardı sessiz ve sakin
Dönüyor demiştin durdu bu akşam
Gözlerinle beni çağırdın lakin
Ecelim saati kurdu bu akşam

Göklerde bir yıldız seçmiştim sana
Kasvetli bulutlar örttü bu akşam
Teselli aradım karanlıklarda
Elveda zehrini döktü bu akşam

Perdeler çekildi dört bir yanıma
Gözümün yaşları dindi bu akşam
Son bir kez baktılar alın yazıma
Azrail ismimi sildi bu akşam

Bir rüzgardı bu dalımdan beni
Kopardı bir hayat bitti bu akşam
O buruk yürekle görmeden seni
Terkedip dünyayı gitti bu akşam

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Bu gün Benim Doğum Günüm! ..

Bu gün 16 Nisan
Bu gün benim doğum günüm
Sen;
Bu günü kutlama küçüğüm
Sebebini bilmiyorum! ....
Ne dünden farkı var bu günün
Ne de yarından! ..
Bu gün doğan ben değilim küçüğüm! .
Bir tarih değil bu,
Sanki….. Sanki “kördüğüm”
Her yıl bu gün “yaşayıp”
Her yıl bu gün “öldüğüm”
Bir hazan başlangıcı
Bir vuslat vakti bu
Yerde ki yaprakları dallarına ördüğüm! ..
---Belki anlamak zor,
---Hatta anlatmak bile! ...
Ne olur;
Sen yine de
Bu günü kutlama,
Kutlama küçüğüm! ..

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Bu Kadar mı Rezilsin

Ve nihayet mirasın ile başbaşayım
İhanet riya yalan ve 'artıkların' ile dopdolu
Kirli necis haram ve aşağılık
İşte; Sahip oldağam tek varlık! ...
.............
Alıp götürdüklerinden arta kalan
Sen bile yalan bir hayal ve malum mahluksun!
Herkes gibi... ucuz sıradan özelliksiz ve değersiz
İnan ki senin için nefret bile yersiz! ...
..............
Kimseye 'kahpe' dememiştim biliyor musun?
Belli ki senin için saklanmış şimdiye dek belleğim de
Bu kelime bir sana yakışmaz sanırdım
Oysa adınmış senin... nasıl şaşırdım! ....
..............
Ölseydin keşke! ....Bu kadar ucuzlamadan
Anılarımda hep o masum halinle kalsaydın! ..Ne olurdu? !
Bağrına soksaydım kara toprağın bir gül fidesi gibi
Adına lanet bulaşmadan, kin gibi nefret gibi! ..
...............
O büyük sevgim için amaç ol istemiştim
Sen beni isyana götüren duygulara araç oldun
O titrek sesin ve sömürdüğün bakışınla! ..
Yeter artık yeter! .... Daha fazla midemi bulandırma! .....
...............
Kaçtığın gün ki gibi sır-la kalsaydın keşke
Rüyalarım da peri gibi melek gibi tertemiz
Karşıma çıkıp ansızın her şeyi alt üst etmeseydin
Bu kadar mı değiştin? ... Bu kadar mı rezilsin? ! ....

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Bu Ömür Mobil Değil! ..

Senden bana yar olmaz, ne benden sana ağyar
Değerini ağyarın sen hiç bilmedin ki yar
“Sen dostumsun” diyerek incitme n’olur beni
Sevdaya düşenlerin tek dostu Allah’tır yar

Aşk ikiye bölünmez, iki tarafta tek’tir
Oldum demekle olmaz, onu bulmak gerektir
Dün’ü yâd etmek değil, hamal olup yarına,
Taşımaktır sitemsiz, başaranlar seyrektir

Anlatmakta pek zordur kelimeler ser-sefil
Ne sen aşkı anladın, ne aşklar sana kefil
Harcanan ben olsam da senin de ömrün boşa,
Boşa geçti, yan şimdi, seni de yedi bu fil

Yar olmaz, yaren olmaz, ne geldin bu dünya’ya
Kapı mı açık kaldı, nerden girdin rüya’ya
Seni sevdiğim güne günlerce lanet ettim
Dava açıp gün aldım, “Hak” bakacak davaya

Hak etmediğin bir şey, sahiplendin mi zalim
Zulmün adı aşk diyen var mı başka bir âlim(!)
Kabardı yüreğim de nefretin dalgaları
Sen vardın, varlığınla, var oldu bu mezalim

Gözyaşların eğreti, sakil duruyor sakil
Bu sahtekârlık sana, hangi vicdan’dan nakil
Bir cam fanüs misali kırılıp paramparça
Harabe yüreklere vekil olmuşsun vekil

İsmin, aşkla yan yana, telaffuz kabil değil
Ne diye doğdun ki sen, hayatım sebil değil
İkimizden birini ölüm alır mutlaka
Kalana da yakındır, bu ömür mobil değil


Sen “binektin” aşk denen ufka götüren beni
Varacağa vardım ben, gayrı ne edem seni
Yürü! .. Sefaletlere, yürü yollar senindir
Gör kavak yelimidir, o başın da eseni

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Bulmaca

Bir 'bulmaca' verdiler
Haydi;
'Bunu çöz' dediler! ..
'Yakında geliriz' diyerek
Geldikleri gibi gittiler!

Günler
-Aylar
-Seneler
Son-a doğru sürüklediler
Ve;
Gidenler geri döndüler
Baktılar ki, Bulmaca bomboş
'Sen de aşkı bilmiyorsun' dediler! ..

Sanki sorsam onlar bilecek
Eşekoğlu eşekler! ......

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Buraya Kadar! ..........

Gönlüm de “sır-dın” sen otuz yıl-dır
Açtım kapısını ardına kadar
Bir ismim vardı ya sen rafa kaldır
Sildim seni en son harfine kadar

Rüzgar bekliyorum hazır yelkenim
Yeni ufuklara gittim giderim
Yüreğim aşklara susamış benim
Veririm ömrümü sonuna kadar

Seyret beni seyret olduğun yerden
Sen biterken ben de başlar yeniden
Gönlümü titreten ilk sevgiliden
Sevgi esirgemem sonuna kadar

Bilmedin kadrini ve geri aldım
Sen onunla vardın! .. Çıplak bıraktım
Sen rahmettin sanki ben mi topraktım
Şemsiyemi açtım ardına kadar

Artık erişilmez değilsin yavrum
Yeni aşklar fırın ben de hamurum
Yanım da olacak kürküm samurum
Koklaşıp yaşarım sonuna kadar

Silgi oldum silgi üstünde senin
Bu silgi “çok büyük yanlışlar” için
Neler kaybetmişim ardın da hiç-in
Hepsini bulurum zerreye kadar

Veda mı niye ki? .. Değseydin eğer,
Bilirdim kalsaydı pul kadar değer
Sana güle güle! .... Ey! ..Sevgililer,
Geldim işte geldim! ..Buraya kadar! ..

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Cam Silecekleri

05.00....... Ben bilmiyorum
Saatler öyle diyor! ...
dünü yaşamamışken henüz, bu gün başlıyor!
Karanlıklar yorgun,
Gece; Vedanın mahzunluğunu yaşıyor
Suskun mahcup ve durgun
.....................
Siyah kalemle
Simsiyah gecenin bağrına
Çizdiğim yüzün dalgalı, belirsiz ve flu
Ben bitkin,
Resmin gece yorgunu
.......................
Sabahın ilk ışıkları dökülüyor! ..
Dökülesi yıldızlar gibi
Tek tek! ...
Dün de böyleydi, önce ki gün de
N e olurdu sanki? Ne olurdu bir gece bekleyebilsek? !
...................
Çoraplarımı çıkaracak kadar vaktim
Ve seninle ebediyyete aktim
Olmadı hiç! ....
Zaman kahpe, zaman zalim
Zaman ***! ......
.................
05.30...........
Gem-i azıya almış yelkovan
Akrep tutsak!
Kaç kez dua ettim kim bilir
Gecenin sonsuzluğunda 'Kaybolsak'
Şafaklar atarken dinlediğim
O kıpkızıl güneşin,
Öldüresi bestesinden kurtulsak! ...
............................
Yeni bir gün
Bembeyaz bir yorgan örtüyor yıldızlara
Soluyor gecemin kan çiçekleri
Ve..... Hatıralarımın üstünde
Yine o.....
Yine o 'Cam silecekleri'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Camlar kırıldı

Hasreti mi anlatsam sana
Yoksa asırlık özlemi mi?
Yere göğe sığdıramadığım sevgiyi mi,
Ya da bu garip rezilliği mi?
Kah tebessüme yamanıyor dudaklarım
Kah bir nehir göz pınarlarım
Ya da azap tohumlarıyla birlikte ekildiğim
Tarlalardan mı bakmalıyım? .....
......................

Belki de biraz seninle uğraşmalıyım!
Sen 'SUÇUM YOK' de! ...
Öyle bir günah denizindesin ki!
Haksız mıyım? ....
Beni anlasaydın ellere yar olmazdın
Gece karanlığın da kör bir kurşun gibi kaçmazdın
Ve değersizliği öğretip beni satmazdın! ..
Yirmi yıldır ağlatmazdın! ...
Suçun yok! ... Öyle mi? ...Boşversene
Sahi; Gözlerinde ki ne? ..
Pişmanlığın kol gezdiği nedamet mi,
Ya da sermayesi arttırılmiş lanet mi?
Anlamak öyle zor ki! .....
Oysa gönül diyor ki;
Keşke gökten damlayan billurlar gibi
Sevgi olsaydı! ..
Ve beni tepeden tırnağa ıslatsaydı!
Dilin o cümleyi kullansaydı
..............................

Mazi yapraklarında bir şeyler paylaşılırdı
Nerede benim hissem?
Ümitlerim, geleceğim, gençliğim, ellere dağıttığın sevincim...
Boşluklara mı astın 'kolye' diyerek
Hem de insafsız, hem de bilerek! ...
Bir koltuk değneğim vardı, onu da kırdın,
'MUTLUYUM' diyerek! ...

Suçun yok! .. Öyle mi? .. Belki de haklısın!
Suçlu olsaydın bu cezayı sen çekerdin
Faturayı ben ödediğime göre 'Suçlu benim'
Ve cezamı çekiyorum!
Çünkü seni ceza çektirmeyecek kadar
ÇOK SEVİYORUM! ......
.......................
Sahi unutmadan,
İdam sehpası ne tarafta? ! ...........

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Can Düştü Mehmet

******* sabahla boğuşur iken
Dağların ardına kan düştü mehmet
O bayrak naz ile uçuşur iken
Toprağa bir har, can düştü mehmet

Anadolu hüzün analar da yas
Ağlıyor Edirne ağlıyor Sivas
Alnın da bir yara gül-den müşahhas
Gencecik bağrına kar düştü mehmet

Yağarken her yandan küfrün mermisi
Bayrağı başın da aslan yelesi
Dilinde tekbirdi en son nefesi
Gönlüne hem vatan, yar düştü mehmet

Çanakkale, İzmir, Yemen misali
Kavramış silahı pençe misali
Öyle bir iman ki; Umman misali
Sığmadı kabrine dar düştü mehmet

Bir yudum şahadet dudağında nem
Sarılmış toprağa 'Düşmana vermem'
Bin defa düşerim bayrak düşürmem
Haykırdı! Haine kor düştü mehmet

Albayrak semada duvaksız gelin
Sanki nişanıdır ebediyyetin
Yüzünde tebessüm kanlı şehidin
Dağlara taşlara 'nar' düştü mehmet

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Cellat

Yüreğim de ücra da kıvrım kıvrım bir korku
Kurulmuş darağacı, neden sürer bu sorgu?
Tekmele iskemleyi, bu işkence kahreder
Celladım değil misin bir fazla ne fark eder? ! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Cennete Girersiniz

BANA; Yemyeşil baharlardan, sarmaş dolaş aşklardan
ve cümle mutluluktan bahsetmeyin...

BANA; Sabah doğan güneşi, huzurlu bir neşeyi
cennette bir köşeyi göstermeyin....

BANA; Gülen gözlerden, sevgi dolu sözlerden, masmavi denizlerden
değişen iklimlerden söz etmeyin....

BANA; Sevenler mutlu olur, kaybadan mutlak bulur aşk huzurun yoludur
diken gülün ruhudur demeyin....

BANA; Zaman ilaçtır diye, yağmurdur geçer diye gitse de döner diye
adını diye diye moral vermeyin

-KÖTÜLÜK EDERSİNİZ! .....

Bahsedin karakıştan
Yarım kalmış bir aşktan
Yuvasız ölmüş kuştan
..........
Cehennemden bahsedin
Ateşlerden söz edin
Her feryadı dinletin
............
-SEVABA GİRERSİNİZ! ....

Bir tekme de siz atın
İsterse alın satın
Ecel olup can alın
...............
Ne merhamet ne vicdan
Göz yaşıma bakmadan
Siz de vurun korkmadan
-İYİLİK EDERSİNİZ! .....

Bir mezar kazarsanız
İçine atarsanız
Dikenle kaparsanız
......................
Başa bir taş koymadan
Fatiha okumadan
Çekip gidin yanımdan
-CENNETE GİRERSİNİZ! ......

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Cevapsız Kalan Soru

Dokunsam ağlıyorsun bir deli razgar gibi
Hem mahzunlaşıyorsun seven kalbin var gibi

Bir muamma gibisin soru çok cevabı yok
Bilmem ki sever misin senden başka bilen yok

Gönlünden atmıyorsun “Allah kelamı’ mıyım”
Sahip de çıkmıyorsun ne kadar zavallıyım

Geçmişe saygı duymak evet! ..Gerekli ama
Duyguya isim koymak zor mu geliyor sana

Yar gibi sevmiyorsan dost gibi sevme beni
Gönlünde tutmuyorsan dilin de tutma beni

Bir soru sordum sana ya evettir ya hayır
Cevabını ver bana ya bedbaht et ya kayır

Ortalıkta bırakma “lüzumsuz eşya gibi”
Ya kırarak parçala ya da “okşa aşk gibi”

Bedenin senin olsun ben gönlüne muhtacım
Hep ağlattın sen beni “ismin” yine baş tacım

Haydi cevap ver bana neden ıslak gözlerin
Bu boyun büküş neden, neden titriyor sesin

Gelme! ..Önemli değil! ..Ama cevap ver bana
Hesabı soruluyor, ne diyeyim yıllara

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Çabuk Büyü

'Küçüğüm' dedim diye
Kendini 'minnacık mı' sandın?
Yani sana 'Bebeğim' deseydim;
'Biberon mu' kullanacaktın? .......
Bilirsin;
Bebekler beşikte,
Senin gibi küçükler
'Yürekte' sevilir! ...
Unutma ki insanlar, aslın da
Küçücük varlıklardır
Büyüyen tek şey;
Sadece 'Duygulardır'

Haydi; Büyüdüğünü göster bana
Aç yüreğinin kapılarını
Sevgiyi oturt gönül tahtına Bekliyorum
Bekliyorum küçüğüm! ...
Bu gün,
Hemen,
Şimdi;
'Büyü' küçüğüm! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Çal Şu Kapıyı

Pencere önün de geçiyor ömrüm
Ne olur gel artık çal şu kapıyı
Her güne bin damla göz yaşı döktüm
Elin de güllerle çal şu kapıyı

Aradan yıl değil asırlar geçse
Hazanlar baharlar ard arda gitse
Bilsem ki kalmadı gelecek kimse
Seni bekliyorum çal şu kapıyı

Sevdiğim hasretim kaderim benim
Güneşim nefesim cennetim benim
Ardında kalarak bekleyen benim
Ecelim gelmeden çal şu kapıyı

Geldiğin an sakın şaşırıp kalma
Karşında gördüğün başkası sanma
Benim de saçlarım siyahtı ama
Beyazlar dost oldu çal şu kapıyı

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Çocukluk

Gözlerim de tütüyor lunapark
Bir bilet bir liraydı galiba
Önce çarpışan otolara
Sonra da dönme dolaba binmeliyim
Ahtapotla balerini de ihmal etmemeliyim
Sonra kalan beşyüzlükle de kağıt helva yerim! ..

Çevremdekiler,
Birbirlerine gösterecekler beni
'Çocuk galiba' diyecekler! ..
Bir süre onlara aldırmam belki
Sonra yavaş yavaş sinirlenirim
Belki de bağırırım,
'Size ne ulan! .....'

Bir daha bakmazlar mı acaba? ! ..
Bakarlar.. bakarlar
Hayvan oğlu hayvanlar! ...

Gençtik! .. Birini sevdik
Çanımıza ot tıkadılar! ..
Başka işleri yokmuş gibi
Bununla uğraştılar! ...
Yeter be! ..... Yeter! ....
Gençlik 'Çocukluktan beter! ...'

Şu önde ki kokana bana bakıp bakıp ne dedi? ...
'Herif...herif...' saçından sakalından utan! ....

Vay sünepe vay! ....
Çatlayın ulan! .... Şimdi de
Atlı karıncaya da binicem
Kokana; Senin binilecek tarafın mı kaldı? ......

Şunlara inat
Bir de emzik bulmalıyım! ...
Bu gece gönlümce 'Çocukluğumu yaşamalıyım'
Bir de şapka takayım,
Önünde spot ışığı olan

Yuppiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Çocuğum işte! ... Çocuğum bu gece
Hastırın ordan
Size ne ulan! .....

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Çok Garip

Sana inanmak mı? İstedim ama
Bende sorun yokta gönlüm muzdarip
Sevmekten kastı ne? Bilmedim ama
Bunu senden duymak, duymak çok garip

Bir yanım 'he' dese bir yanım karşı
Öyle korkmuşum ki kaplamış arşı
Az mı aramıştım ben çarşı çarşı
Onu sende bulmak, bulmak çok garip

Yılların yükü var yükü yılların
Tozunu yutmuşum toprak yolların
Benim için düş-tü saran kolların
Bunu senden ummak, ummak çok garip

Mevsimde sen bahar yaz mı bıraktın
Ardında sen beni az mı bıraktın
Vuslata duyacak haz mı bıraktın
Onu sana sunmak, sunmak çok garip

Ben sevdim! Derim! Sen söyleyemezsin
Bu aşkın hakkını ödeyemezsin
Gayrı inanmamı bekleyemezsin
Sana böyle vurmak vurmak çok garip

Sen beni sevme be! .. Hiç zahmet etme
Bana vurdun yeter! Aşka zulmetme
Ben seni affetmem! Sende affetme
Artık senle olmak, olmak çok garip

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Çöz Kelepçelerini

Saklıyorsun neden ki? Bu gayrete sebep ne
Eylül de durdu takvim, mayıs neymiş temmuz ne

Vakti zamanı gelmiş kasırganın tufanın
Dikili neyi kalmış sahip olan ummanın

İçli bir şarkı şimdi sözü telden ayrılmış
Mevcudiyet dediğin çoktan küle karışmış

Sessizlik dinlenir mi kulak ne işe yarar
El koyduğun o yürek, sordun mu “Niye atar”

Nasır tutmuş avuçlar saçına hasret bekler
İzan mantığa küskün saçma sapan heceler

Hiç olmazsa sayıkla beni kendi kendine
Ağlamak huzur değil, an beni tebessümle

Dinlemek istiyorum; Haydi anlat kendini
İsyana mahkum gönlün çöz kelepçelerini

Yeter! ..Deyip zamana barikat kur ne olur
Ellerinle sararak “Çok sevdim” de ne olur

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Dayanamadım! ..

Şarkımız çalındı bir gece vakti
Ağlama demiştin dayanamadım
Usul usul yanan ateş misali
Gönlüme girmiştin dayanamadım

Zamansız boynunu bükmüştü güller
Mazinin içinde saklıydı dünler
Közlerin üstünü örtmüştü küller
Savurdu bir rüzgar dayanamadım

Söz verip bir yemin etmiştim sana
Dinmemiş içimde kanayan yara
Dünyayı gözümden silmiştim ama
İsmini duyunca dayanamadım

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

De Hele! ....

Sabrımız taştı be! .. Utanmaz adam
Coğrafyamın dışında ki hergele
Biz güneş olmuşuz sen “kardan adam”
Bir doğarsak neler olur? De hele! ...

Avrupa’ymış, “birlik” olmuş, hadi lan! ..
Bize mi kuruldu bu “hain plan”
Başta ki itlere bir sorun, ulan
Kıçında ki tekmeleri! ..De hele! ..

Türk’e barbar diyen “Medeni hayvan”
Adın dün cermen’di, bu gün de alman
Kim di canlı canlı, o duman duman
Fırınlarda yaktığınız! ..De hele! ..

kadını, çocuğu, sebi bebeği
Katledip yaşayan yedi göbeği
John amcanın o tasmalı köpeği
Ne aradı Filistin’de? .. De hele! ..

Dölünüz içerde, dışarda sizler
Hazırlanın tava gelmiş semizler
Bu Millet, elin de “bir şey” temizler! ! !
Poponuza ne sokacak? De hele! ...

Ha bu gün ha yarın, vakit geçecek
Bu Ülke, hasmını, bir bir seçecek
El-hak! .. Hepinize sıra gelecek
“Senin neren ağrıyordu? ” De hele! ..

Vietnam bataklık, Irak cehennem
Sırada Şam mı var, İran mı bilmem
Camii duvarıdır “Canım Türkiyem”
Sünnet nasıl yapılırdı? De hele! ..

Siyonist ve mason, “şer pakt-ı” kurmuş
Kuduz köpek gibi azmış kudurmuş
İmralıya “azad edin” buyurmuş
Anana sor! .. Baban kim di? .. De hele! ..

Sabırla bekleriz biz fellik fellik
Kellik yok bu halkın, başın da kellik
“Deli Dumrul’umuz” eksik şimdilik
“Kabus” nedir bilir misin? De hele! ..



Osmanlı’dan tokat, bekleyenler var
Doğu da batı da hem Dünya kadar
Korkunun ecele faydası mı var
Hiç ensen de hissettin mi? De hele! ..

İçimiz, dışımız sana mı bağlı
Kendini medeni sanan kör dağlı
“Avrupa tezgahı” yağlı mı yağlı
Yağlı güreş ne demektir? De hele! ..

Demem o ki; Ayağınız denk alın
Yeminle secdeye vardı pak alın
Tahtını başın da kırıp kralın
Uyuz köpek ne demektir? De hele! ..

Biraz “safra’mız” var! .. Meşgulüz biraz
“Lağımı atalım”, size uğrucaz
Fazlalık ne varsa hepsini alcaz
Dedem; Fatih! ..Tanır mısın? De hele! ..

Ha! .. “İnsan hakları(!) mahkemesi’nde”
Bakıcaz! .. Ne varmış alfabe’sinde
Ne varsa hepsini “bir keresinde”
“Fitil” diye yazalım mı? De hele! ..

“Sabır” kadar çoktur “öfkemiz bizim”
Allah’ın lütfu bu! ..Farkımız bizim
“YA ALLAH BİSMİLLAH” şarkımız bizim
Mehter marşı yazalım mı? De hele! ..

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Değer mi Yar Değer mi? ! ..

Söndü zannetme sakın söner mi ah söner mi
Yürekten dua etsem giden geri döner mi
Ayrılıklar gönlümün tahtına kurulmuşken
Ferman etsem adını yüreğimden siler mi

Dal bile sonbaharsız ayrılmaz yaprağından
Kopardın beni aşkın sevdanın toprağından
İstemem başka bahar, ben şu ömür bağından
Sen kokarken anılar başka koku siner mi

Dolaşıyorsun yine içim de şehir şehir
Gözlerimde şelale yanaklarım da nehir
Estikçe kaderimin yapraklarını çevir
Kavuşmadan bu acı diner mi ah diner mi

Taştın,taştın gönlümden, büyüdün bölündükçe
Sen semaya uzandın, ben yere gömüldükçe
Buna can mı dayanır pençe üstüne pençe
Bari yalan söyleme, bunun adı kader mi

Sen kardelen misali asil vakur ve mağrur
Ben senin toprağınım, toprak hasret doğurur
Göz yaşım rahmet olmuş yoğurdukça yoğurur
Bunca acı nedendir değer mi yar değer mi

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Dekorum; 'Biraz Duman, Biraz Kül'

Odam’da ki dekorum, biraz duman biraz kül
Nasıl, nasıl yorgunum! .. İhtiyacım; tevekkül

Tükenmeyen sır neydi, yüreğim mi, kalem mi
Nerede huzur? Yoksa; gideceğim alem mi

Hatıralarım durun! ..İnin duvarlarımdan
Bitsin bana bu hamle, çıksın kulvarlarımdan

Yüzleşmekten bitkinim, son celse geldi geçti
O son celse ki; hakim, cellatlarını seçti

Zindan bu, siyah, zifir.. Yankı; çeperlerinde
Beni soluklar nefes, “Nefes” ciğerlerinde

Yağmurun sesi dan dan, cama vurur, cam kızgın
Uğulduyor beynim de, ritim azgın mı azgın

Karanlıkta ben beni, soruyorum! ..Cevap yok
Beni ben de kaybetmek! .. Ne çok günah! ..Sevap yok

Bu; cebr-i muhasebe, vicdan mizan da mağrur
Azamete ram olmuş, tekmil günah doğurur

Ne muhtelif ölçü var, tartı da çeşit çeşit
Kör kuyular, kubbe de, asılanlara eşit

Duman yanana ait, kül ise; yok olmuşa
Yanan neydi, kül nerden, işaret; yok oluşa

Madde madde, maddeymiş, ruh-a taşıttığım yük
Bir vebali varmış ki; bu yükten daha büyük

Zaman beni tüketti, siyah mürekkebi; ben
Su-i emsal mi lazım, işte terkip, işte ben

Nefs; dört zamanlı motor, irade; tek silindir
İrade çelik kapı, nefs şeytan-i çilingir

Ey! ..Zindan, soğuk duvar, ey! .. öldüren hal-hülya
Nerede sevdirdiğin, hayat denen manolya

Vakit mi geç, ne oldu, kalem neden tövbe de
Verdin mi emaneti, yüz sürmeden kabe de

Sanki nefs, benden ayrı, bi-zatihi nefs benim
O nefs ki; baş kaldırdı, gel başımı kes benim

Canım “o” na, can “o”nun, istedi, vereceğim
Verdi, yaşattı, aldı! ..Ya ben; ne vereceğim

Eyvah ki borçlanmışım, tövbe Yarabbi! ..Medet! ..
Bu dekor benim ama, senin şanın “merhamet”

Ha gayret! .. Şu dekorun, kenarından bir parça
Yakalayıp, şeytanın, kafasında parçala

Kırılsın kafa tası, hem şeytanın, hem nefs,in
Sen bu dekor içinde “sadece bir nefessin”

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Deliksiz Uykuyu Özlemişim

Önce yükseklerden düştüm gibi oldum
Sonra çakıldım beynimin üstüne
Ve ilk kez “düşünmeye” başladım! ..
………
Daha önce niye gitmedin ki sen? ...
Dedim işte! ....
İyi ki gittin! ..
Demek ki “dermişim! ....”
Oh be! ...
Allah razı olsun
Deliksiz uykuyu özlemişim! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Delitmeyin Ya! ..

Benden tebessüm bekliyor yüzümden gülüşü çalanlar
'Hüznün' benimle özdeş olduğunu ifade ederek! ..
Kör bir insana renkleri anlatır gibi,
Mutluluğu tarif etmekte gaflete düşmüş biri
Hayal sınırlarımın içine nüfuz etmeye çalışırken gerçek dünyanın bir gaib-i
Savrulmakta yüreğimin tufanıyla
tövbe tövbe! ....

Kangren olmuş hastaya apandist ameliyatı olur mu ya! ...
Sapla, kara saplı hançeri tam hançereye
Al sana kesin sonuç! ...
Çevreciler de sevinir.
Ağırlamasını bilmiyorsan bari 'kovmasını' bil! ...
Çünkü bu 'yaşamak' değil! ....

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Derdimi Yıldızlara Diyem

Hoşgelmişsen dostum hoşgelmişsen
Hele otur otur, emme tikkat et, iskemle kırıhtır
Şimdi diyacahsan ki 'iki çivi vuramadın mı'
Ne diyem! .. Benim vurduğum çivi tutmaz
Tut ki tuttu! .. Öte yanından yine kırılır
Sen otur otur emme tikkatli otur
Hani derler ya;
'Mal sahibine benzemezse mundar olur'
.................................
İki satır sohbet edelim he! .. şöyle ağız tadıyla
Karıdan kızdan bahsetmeh yoh!
Masamız çilingir, her kapıyı açar nasılsa
Şimdi diyacahsın ki 'Neyden bahsedeh'
Ekmeğin fiyatından,fasulyenin kırusundan... Değil değil
Bir satır aşktan.... Bir satır sevdadan
Emme içinde karı kız yoh! Sonna söylemedi deme!
Bi yerlerden içine karışacah bilirim de.. o zamanda bir süre susah!
O gidene kadar gonuşmayah!
Sonna galdığımız yerden koşturah!
Bende ki eski defter! Çoh eski bir kitap.yaprahları bilem sarı
Bir onlar beni ohir bir ben onları
....................................
Ben çoh ağlırem bilirmisen! İç çehirem sıh sıh
Hem ohirem hem dayanamıyrem
Şimdi diyacahsın ki; Ohuma! ..
O zaman da onlar beni ohir! .. Yine ağlırem
Hani..Karıyı kızı bi tarafa at içimde yara var çoooh derin
O kadar derin ki çıhışı yohtur içine girenin
Bende inemem tutsam bi tarafından
Delirirem.. Çıldırırem... Baş edemirem
Ah! .. Çoban yıldızı, ah kadim dostum
Sen de olmasan ben, bunu kimseye anlatamırem
......................
Sana da dedih yanımıza otur
Gittin yine kuruldun anasının gözüne
Öyle uzah durmah hoşuna mı gidir? Nazire mi edirsin?
Dinler dinler cevap vermezsin... Boyun posun devrilsin
Sana niye anlatırem ki? Ne anlıyacahsan?
Ben gonuşacam sen susacahsan
Boş ver be! ... Gonuşma daha evla! .. Diyacah neyin ola ki?
Teselli edemirsen, çare bolamırsen pi poha yaramırsen! ...
Emme dinlirsen, sağırsan, dilsizsen
Bilirem bilirem sen en parlah yıldızsan ya göhyüzünde
Şişirsen.. havalara girirsen.. o yüzden uzahlarda durursen
İçine edim böyle şansın! ...
Kime canım dedim ise uzahlara gidir
Bende uzahlara gidirem emme uzahlar daha da uzahlaşır
İşte o zaman..... Bilirmisen
Bilirmisen yanahlarıma bir damla göz yaşı nasıl yahışır?
Boğazıma düğüm olur yuthunurem
Yuthundukça içimde ki alev yellenir, yanar yanar kavrulurem
Söyle be çoban yıldızı söyle
Ben delimiyem divanemiyem? .....
Mecnun niye çöllere varmış ki? Ben çölü yüreğimde taşırem! ..
....................................
Hani demin demiştim ya! Kırık iskemle sahibine benzer
Benim de kırıktır gönlüm, yaralıdır, hemi de derbeder
İz vardır ki diz boyu öyle böyle değil
Lakin dilimi eşeh arısı sohsun! .. Dedim ya
Karıdan kızdan bahsetmeh yoh! Yohta! .. o melehtir zaten
Ben melehten bahsedirem! Hani belkim inanmazsın ya! Hani yersen
Kanadı yohmuş! Varsın olmasın. Yüreği var ya
Bir gözleri var ki; Eladan daha ela, lakin başa bela
O gül olmuş ben bülbül, aşiyanım o, amma senin gibi uzah
Anlamışam ki sen bir yalansın, o bir tuzah
Onu yıldız sanırdım.... Getti
Seni adam sandım 'Sende yıldızın çobanı çıhtın! '
Get lan! .. get ordan.... kalk iskemlemden
Sen..... Bana ordan, taaaa yuhardan baharsın ben minnacıh
Şimdi diyacahsın ki 'Haddini bil'
Ve beni yüreğimden vuracahsın.
Diyacahsın ki; Sen kim ben kim? Canımı alacahsın
Beni al yıldızın çobanı beni al! .. Lakin canımı alma!
Ben ona 'canım' demişem, ben ona canım vermişem
Başha yıldıza vereceh can kalmamıştır
Zaten bilirem... bilirem ki; 'Can alan yıldızın yaldızı da kalmamıştır'
..................................
Bırah! ... Bırah derdim kalsın sararmış yaprahlarda
Gökyüzü de senin olsun o diğer yıldızlar da
Bir beni bana bırah, bir de iskemlemi
Şems doğar az sonra.... doğar da o zaman görürüm seni
Yıldızmış! ...... Ben yiyem senin yıldızını emi!
Allahın çobanı seni
.

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Deyiver gitsin

Albümde görürsen resimlerimi
Elinin tersiyle itiver gitsin
Sonbahar döksede çiçeklerimi
Bu onun kaderi deyiver gitsin

Yolların yarısı geçilmiş bile
Gönüllere sultan seçilmiş bile
Ne dertler yaşanmış çekilmiş çile
Bu onun kaderi deyiver gitsin

Dökülse bir an da ismim dilinden
Zavallı zavallı deyiver gitsin
Çıkarıp at beni sil defterinden
Bu onun kaderi deyiver gitsin

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Dilara

Siyah’ı gözlerin de gördüğüm gün sevmiştim
Bahtı kara olanın ilacıyım Dilara
Sevda buysa; sen bana, kördüğümsün demiştim
*******in renginden davacıyım Dilara

Sapsarı başakların arasında simsiyah,
Saçlarına tutuldum, yüreğim de o nigah
Bir kor’du o cehennem, ah ki, derinden bir ah
Ben dinmez acıların baş tacıyım Dilara

Sıla da ektim seni, gurbette filizlendin
Güneş veda ettikçe ******* de gizlendin
Benden umudu kesip bir yabana sözlendin
Şimdi gönlüme bile yalancıyım Dilara

Koklamaya kıymazdım, koptun dalından gülüm
Çok yazık, sevdamıza, geldi zamansız ölüm
Gayrı nefes alınmaz, çekilmez ki bu zulüm
Doğduğum topraklara yabancıyım Dilara

İsminde saklı mana, ben de tecelli etti
Çeldin işte gönlümü, o bakışların yetti
Süzülenler yaş değil, bu aşk’tan şikayetti
Yaşanacak her aşk’ta ben sancıyım Dilara

Yaprakların dalıyla öpüştüğü yerdeydik
Misafirin mahkumla görüştüğü yerdeydik
Akılların yürekle dövüştüğü yerdeydik
Gayrı bu yol üstünde ben hancıyım Dilara

Hangi söz anlatacak, hangi cümleler bizi
Hangi şaire ilham, hangi şiire dizi
Sevda; Şeceresine, not edip ikimizi
Anıtını yükseltmiş, ben harcıyım Dilara

İşte şimdi aşkların, en yücesine doğru
Yürüt bizi İlahi! ... Yürüyelim dosdoğru
Elbette aşk deyince,“Yunus” olmak en zoru
Her şeyimle sana da, yardımcıyım Dilara

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Dilim Varmıyor

allahım verdiğin can emanettir bilirim
Kalbim de emanete hiyanet bulunmuyor
Sırtımda ki küfenin yükü ağır bilirim
Ama bir derdim var ki 'buna dayanılmıyor'

Her gece bir şafağa gebedir ya bilirim
Fakat güneş ufukte zevkle seyredilmiyor
Dünyevi dertler kula imtihandır bilirim
Ama bir soru var ki 'cevabı verilmiyor'

Gönlüm isyana küskün sabıra boyun eğmiş
İlaç yaptım zamanı yara iyileşmiyor
Tevekkül eden yürek mutlak galip değilmiş
Ama bir kulun var ki 'ona gücüm yetmiyor'

Acz içinde faniyiz bu dünyada misafir
Herkes geçici ancak hürmet gösterilmiyor
İsterdim ki alemde gönüller bir aşklar bir
Ama bir sorun var ki 'kimse değer bilmiyor'

Beden cana gömlektir bir düğme bir de ilik
Ne hikmetse yakası bir türlü birleşmiyor
Aradım hep dünya da bir muhabbet bir dirlik
Ama bir gözüm var ki 'yağmurları dinmiyor'

Kaderim ateş oldu yüreğimi dağladı
Feryadım semaları bulut gibi kaplıyor
Öyle azap çektim ki meleklerin ağladı
Ama bir kulun var ki 'bir türlü anlamıyor'

Allahım emanetin zarar görecek kuldan
Korumak çok zorlaştı dermanım kesiliyor
Yıllar tükenip gitti dönmeyecek o yoldan
Ama bir çözüm var ki 'söze dilim varmıyor'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Doyamıyorum

Bana sevdiğini söyle sevgilim
Bu söze bir türlü doyamıyorum
Sevgine çok hasta hatta deliyim
Ben senin aşkına doyamıyorum

Her derdin çaresi ilacı sensin
Kalbimin yegane sahibi sensin
İn misin cinmisin söyle sen kimsin
Sevgine aşkına doyamıyorum

Nasıl da kendine bağladın beni
Beni hep mutlu et göreyim seni
Özletme ne olur sıcak buseni
Bin kere öpsende doyamıyorum

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Döneceksin

.......Ve bir gün döneceksin
Gittiğin gün ki gibi genç ve mutlu değil
Belki üzgün, belkü yaşlı, belki yıkık dökük
Ama döneceksin! ....
Adına inandığın gibi inan buna
Ne alın yazını okudum senin
Ne bir rüra gördüm ortasın da gecenin
-Gaibi bilmem falcı değilim
-Sorma! ..Cevabı yok ki vereyim
Lakin; Döneceksin! ...Bilirim! ..
.......................

Gittiğin gün ki gibi heyecanlı değil
Hatta biraz yorgun, çizgiler belirgin
Sahip olduğu her şeyi kaybeden
Bir insanın kahrını taşıyarak! .. Ezgin ve bitkin
Ama döneceksin! ....
Gidişin kadar gerçek! .. İnan buna
Ne yıllar sonrasını yaşadım zaman tünellerinde
Ne arşa yükselip konuştum meleklerle
-Ati-yi bilmem, ermiş te değilim
-Sorma! ..Cevabı yok ki vereyim
Lakin 'DÖNECEKSİN' bilirim! ....

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Dönmeyegörsün

Severken kendine güvenme sakın
Gönlüne vedalar düşmeyegörsün
Sanma ki kalacak mecnundan farkın
İnsanın şansı ah dönmeyegörsün

Tutunduğun dallar kırılır bir bir
Gelir mi bir daha giden kim bilir
Ardında ne mahzun başlar eğilir
İnsanın şansı ah dönmeyegörsün

Vururlar sırtından hançeri dostum
Darbeler ard arda gelmeyegörsün
Böyledir her aşkın adresi dostum
İnsanın şansı ah dönmeyegörsün

Gözünden bir damla kanlı göz yaşı
Yol bulup yanaktan inmeyegörsün
Vallahi dikerler bir mezar taşı
İnsanın şansı ah dönmeyegörsün

Ağlama ardından böyle ağlama
Hazan bu baharı silmeyegörsün
Mutluluk senin de hakkındı ama
İnsanın şansı ah dönmeyegörsün

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Dört Duvar

Istanbul zindanım dardayım darda
Hayalin yeter be yaşamak için
Başımı göğsüne koyamasam da
Dört duvar yeter be ağlamak için

Ben yandım bilirim bilmez kimisi
Yalanmış gül yüzlüm yalan gerisi
Erkekler ağlamaz demiş birisi
Dört duvar yeter be ağlamak için

Ne kadar dert varsa topladım bir bir
Tatmadığım acı var mı kim bilir
Sen unutsan bile yaradan bilir
Dört duvar yeter be ağlamak için

Sitem doloyum ya! Söz bulamadım
Aradım senden bir iz bulamadım
Başımı koyacak diz bulamadım
Dört duvar yeter be ağlamak için

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Dün Gibi Sanki

Albümde resmine şöyle bir baktım
O kadar tatlı bir gülüşün var ki
Bu resmi gizlice senden çalmıştım
Kaybolmuş deyişin dün gibi sanki

Sen yokken resminle avundum durdum
Dönersin diyerek hayaller kurdum
Ziyan olup giden ömrü unuttum
Sevgilim deyişin dün gibi sanki

Resminle paylaştım sensizliğimi
O resim bozuyor sessizliğimi
Bilsen seni nasıl özlediğimi
Burdayım deyişin dün gibi sanki

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Düşer Gönlüm Sana Doğru

Sıyrılırken ay buluttan düşer gönlüm sana doğru
Can vermemiş her umuttan düşer gönlüm sana doğru

Yıldız yıldız semalardan hasret rengi siyahlardan
Gece vakti buralardan düşer gönlüm sana doğru

*******in ardı sabah şafaklarda gizli eyvah
Ben ağlarken şahit Allah düşer gönlüm sana doğru

Aşktan yana söz denirken ismin kelam edilirken
İçin için dellenirken düşer gönlüm sana doğru

Dem tutarken karanlıklar közü üfler hatıralar
Usul esen bir rüzgar var düşer gönlüm sana doğru

Aşk na yaman bir hülya ki zaman bile durur sanki
Durduğun da bir an var ki düşer gönlüm sana doğru

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Düzce'den 'Bir Paragraf'

İşte;
Gecenin bu vaktini çok seviyorum
Yağan yağmur değil,
Ama ıslanıyorum
Yalnızlık damlaları bunlar
Ve ben; şemsiyemi açmıyorum
………
Şu ışıklara bakın! ..
Yuvalar, evler, ocaklar
İçlerin de cıvıl cıvıl çocuklar
Ya ben;
Issız sokaklarda,kendi başına bir serseri! ....
Değilim aslında (da) ,
Ama beni görenler, böyle der besbelli! ...
……………
Yere atılıp ezilen izmarit gibiyim
Ateşim sönmüş
Sönmüş de, yine de için için tütmekteyim
Ah be! .. Çocukluğum; hamidiye,
Gençlik; ” sabahçı kahvelerine hediye! ...”
Ne Aydın pınarın kaldırım taşları
Ne de kervanın telaşlı sokakları
Gölgemizin değmediği tek yer,
Gözyaşıyla karşılamadığım bir seher,
Yok! .. Anasını satayım! ..
Vay efendim “erkek ağlamazmış”
Halt etmişsiniz siz! ..
Elinden oyuncağı alınmış çocuklar gibi,
Hıçkıra hıçkıra ağlardım! ..
Şehrin ortasını bölen derenin duvarlarına
Vurarak başımı…
Pembe bulutlara yarenlik edemedik,
Giderken “gitme kal” diyemedik,
Kısaca, iki çift laf edemedik! ..

Uykuyla vedalaştık zamansız
Bir bela başımızda, amansız mı amansız! ..
Tespih taneleri misali,
Dökülmüşüz Düzce’nin dört bir yanına.
Körpe delikanlılığın her bir anı’nı,
Yüreğimizin çığlık çığlık nigahını
Ekmişiz her bir köşe başına! ..
Ekmişiz de, boy vermiş kırk yerden
Kah; akasya olmuş,
Kah; ” yel-i olmayan kavak! ..”
Bir acı masal yazmışız toprağına
Şimdi; bu yalnız sokakların
Karanlık bağrını delen kurşun misali
Bir yanından girip, yürüyüp gidiyorum
Çiğ yağıyor ve ıslandıkça ürperiyorum
Ben serseriyim ya! ..
İşim bu! .. Biliyorum! ...
…………….
Hani, ben de şu ışıklı yuvaların birinde
Sanki mutluluğu yaşayacakmış gibi
“Sanıyordum…..” Ama yanılmışım be! ...
Olmadı kahretsin! ... Olmaz da! ..Bilirim! ..
Olmasın be! .. İsteyen kim(!) ? ? ? ?
Böylesi daha güzel
Ben….Ben serseriyim
Öfffff ya! ..
Anlatmayayım diyordum ama
Söküldüm işte kahretsin! ...
Yuvarlanacak yine bir yığın lakırdı
Düşüp dudaklarımdan
Cam misali parçalanacak yerlerde
Ama…ama ille de
“Merak ettik….
Bir dinleyelim
Biz de bir kenarından sebeplenelim”
Diyorsanız! . Eh o zaman,
Benden günah gitti! ....
………………..
Dinleyin bakın;
Yaşım genç henüz, ya on altı, bilemediniz on yedi
Hatırlamıyorum
Savunmasız, hazırlıksız,yakalanmışım işte
Oltaya takılan balık misali! ..
Aşk dediler… “Ulan ne biliriz biz aşkı be? ? ”
Gencecik delikanlıyız henüz
Hani; Bir kızın gözlerine baksak,
Yüzümüz kızarır! ..
İki laf edebilsek “”kelimeleri bir araya getirip”
Kendimizi mecnun,
Bir şeyden haberi olmayan kızcağızı da
Leyla sanırız! ..
…………….
“Düzce” burası.. Öyle devasa bir şehir değil
O zaman herkes de tanır birbirini
Öyle birini sevsen bile şakkadak söyleyemezsin
Elli çeşit hesap yaparsın …hani
Babası, ya da ne bileyim abisi, duymasın diye
Ulu orta aşk meşk yaşanmaz bu şehirde
Eee öyle de olmalıydı yani
Dedik ya a dostlar Düzce burası
Delikanlının” deli deli” harmanlandığı yer! ..
……………..
Sonra ne olduysa oldu işte! ..
Birden, durup dururken
Ama; Ben yerimde duramaz oldum.
İşte “ne olduysa” o zaman oldu
Işıklar mı söndü, cellatlar mı göründü
Kapıları mı açıldı zindanların, bilmiyorum! ..
Ve gönlümün kapıları kapanıverdi
Şimdi siz; “Eeeee sonra”….. diyeceksiniz ya
İşte o kısmını atlayacağım
Kızsanız da anlatmayacağım
Neden ama? ? ? Diye sormayın
Dedik ya; bu şehir, delikanlının harmanlandığı yer
Biz de o harmanın dahliyiz dostlar
Can verir, sır vermeyiz elbet! ... Serde delikanlılık var! ...
………………..
Gitti, gidecekti
Gidiverdi,,,, yolda kalası! ..
Hiç olmasaydı daha iyiydi
Mazereti vardı… Sebebi vardı…
“Haklıydı! .” desem de inanmayın siz! ...
Ne hakkı be, ne hakkı? ? ? ?
“VEFASIZLIĞIN HAK OLDUĞU” nerede yazılı? ? ? ?
Gidene yakışan, hak ettiğidir
Hak etmeyene “hak etmediğini vermek”
Benim kabahatim! .... Verdik bir kere…
Sonucuna da katlandık işte
Adımız serseriye çıkmış! .... Çıksın
Bana kahpe diyen, diyebilen var mı? ? ? ?
Serseri olsam da alnım açık
Gözümden yaş aksa da, başım dik evvel Allah
Utanmıyorum kimsenin gözüne bakarken
Eğilip bükülmem, yere yüz sürmem
……….
Bir; “ALLAH’A KULLUĞUM VARDIR”
Bir; “ALLAH İÇİN ALNIM SECDEYE VARIR! ..”
………
Giden “adam” olsaydı gitmezdi zaten
Adam olmayanla ne işimiz olur ki? ? ?
……….
kadının adamı olur mu demeyin ha! ....
“Adam adamdır” her yerde, ister erkek, ister kadın
Ulan;
“Adam olmadıktan sonra, erkek olsa, ne olur adın? ? ! ! ”
………..
Ağlasak ayıp diyecekler ya, ağlayamadık
Yedi bitirdi dert içimizi, anlatamadık
Hoş…. Anlatsak ne olacak
Çaresi şifası yok ki bu derdin
Adı aşk ya; “İlacı da derttir” bu meretin
“Unut” diyor biri, düşünme, değmez(!) diyor
Ya…..ya… Biz bilmiyorduk bunu be
İyi ki dedin ha! ... Laf ola beri gele
Hayret bi şey yav! ..
Aşkı bilen “unut” der mi “Utanmaz hergele! ….”
Hani…Lafım meclisten dışarı da
Aşkı bilmeyenler niye böyle ucube laflar eder anlamam
Ya hu, anlasana
Ben ondan kaçsam bile, kendimden kaçamam! ....
Sevenin hali “nazlı gelin” gibidir
“Hem ağlarım, hem giderim “ misali

……………….
İşte bu yüzden
Seviyorum gecenin bu vaktini
Vakit bu vakit! ..
Aşkın veresiyesi olmaz
Hepsi nakit! ...
Işıklar saçan evler sizin, yuvalar sizin,
Mutluluk, saadet hepinizin, olsun
Ben yalnızım,
-Sokaklar yalnız
Ben sessizim,
-Sokaklar sessiz
Adımız serseriye çıkmış, varsın çıksın
“O” kim mi? ?
Rüya, hayal ve isimsiz! ..

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Eleştirmen

Adam'a mesleğini sordum
'Eleştirmen' buyurdu! ..
Eğer 'adam' olsaydı,
Doğru dürüs işi olurdu! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

En Beğendiğin Masal

Zirvesine çıkarken sevginin
Kanadım! ..
Dibine inerken 'Kırılan bacağımdın! ..'
Bazen pembe bulutlar da meleğim
Bazen zamanımı kabzeden ecelim
Belli ki;
Kurtulamamıştın çocukluktan
Ve ben senin;
En beğendiğin 'Oyuncağındım bebeğim'
.....................
Gönlümün kör dibin de gereksiz telaş
Kaderimle diş dişe verdiğim savaş
Kah; 'Allah sevgisiyle' bükülen isyanım
Kah; Beyaz karlarla süslenen baharım
Sabahın ilk dem-i, o aydınlık güneşim
İçin için kavurup o kor eden ateşim
Ve ben senin;
En beğendiğin 'Masalındım bebeğim'
....................
Avuçlarım da nasır, yanaklarım da çizgi
Gençliğimin üstünden gelip geçen bir silgi
Dua-ların üstüne çöreklenmiş bir kasvet
Bazen çorak bir toprak, bazen yalancı rahmet
Her fecir ömrün sonu, her soluk son nefesim
Uğruna her sabahı yine feda ettiğim
Ve ben senin;
En beğendiğin 'Yalanındım bebeğimé

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Eşiğin Öte yanı

Eşikte bekleyen kim, kime ait o gölge? ..
Bu sınırı ben çizdim, azaptadır bu bölge

Öteler de kal yolcu, uçuruma çeyrek var
Bu mıknatıs tutucu, hayattan zorun mu var

Ateş “ateşi” yakar, öylesi cehennem-i
Kül; kor-a yorgan değil, buhar etmiştir nem-i

Menzildesin geri dur! .. Dönüşü mümkün değil
Biz semeri kuşandık, bu senin yükün değil

Oradaydım! ..Tam orda, senin durduğun yerde
“Dur! ..” diyen olmadı ki, talipli miydik derde

Nedir merak ettiğin, gül-e düşmüş hazan mı
Aşiyan-ı zanneden, o bülbülü yazan mı

Tutuşmuş kanatlar ki; Kurtaracak onlardı
Uçabilse sanma ki aynı yere konardı

Tek hamleliktir sınır, temasın dahi yeter
Sonrası karanlıktır, karanlıktan da beter

Örümceğin silahı ağında ki siperde
Kurbanı kurban eden siper olan o perde

Girecek biri var ki; içeri, o eşikten
Gölge gibi peşimde, ilk düştüğüm beşikten

İşte ona “dur” demem, o can alan eceldir
O ecel ki; Ateşte, yaşamaktan güzeldir

Cennet midir muradım, öyle mi sanıyorsun
Hele dokun! ..Ateşi, ne kadar tanıyorsun

Çek git kapımdan benim, gölgeni de al götür
Bu vehim, sanma seni, gölgeni de götürür

Sebep olanı boş ver, ismi anmaya değmez
Ben aradan çekilsem onu Tanrı affetmez

Kapımı çalma yolcu, haydi, var git yoluna
Ateşle hem-hal oldum, sen de girme koluna

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Evet Sen 'Ben' Değilsin! ...

Evet! ..Sen, ben değilsin, şayet olabilseydin,
Ateşi tanımadan, ateşte yanar mıydım
Benim seni sevdiğim, gibi sevebilseydin
Sensiz kavrulmak için 'cehennem' arar mıydım

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Eyvah ki Halimize

Ben taşra da doğmuşum bir dostluk çemberinde
Ne bilirdim ki bir gün bu koskoca şehirde

Ne riyalar tanıyıp rezillik bulacağım
Görüp kötülükleri şaşırıp kalacağım

Korku sarmıştı beni “benzer miyim onlara”
Çıkar için bir pulu değişip insanlara

Gözlerde acı yalan ardında çıkarlar var
Kimine bol gelirken kimine oldukça dar

Arkanı dönüversen dedikodu çarkları
Başlarlar mesaiye yapışır çamurları

Ne korku kalmış Hak’tan ne de sevgi yürekten
Manalar madde olmuş ümit kesmiş rahmetten

Çocuk baba tanımaz saygılar çoktan kayıp
Baba ise çocuğa anlatmaz “nedir ayıp”

Ne terbiye verilir ne dinin kuralları
Revaç da bir yerlerin “kırmızı noktaları”

Ahlak çaresiz kalmış kimseye geçmez sözü
Melanet kol gezerken kızarmıyor ki yüzü

Yarabbi! ..Bu ne pislik ne bu alemin kiri
Ölülere fatiha, nasipsiz kalmış diri

Mahlukat şikayetçi, suçlu yok ortalıkta
Yer değişmiş vitrinler tur atıyor sokakta

Kahkahalar boy atmış, ağlamak gerek oysa
Eyvah ki halimize “EYVAH Kİ HAYAT BUYSA”

Kalmamış sevgilerin içinde çöl sıcağı
Fuhuşa davetiye “üçgenin bir ayağı”

Şehir bir çöp yığını, bu problem olur da
Ahlaksızlık diz boyu “Gör ki kimin umrunda”

İbadet unutulmuş… olan “ayıp” sayılır
Nur kalmamış yüzler de “efendiden sayılır”

Alamet-i kıyamet boy gösterir ufaktan
Çökmedi koca şehir “birkaç kulun hatrından”

Menfaat olmuş şimdi samimiyetin adı
Parayla kapatılmış “çatlayan ar damarı”

Akarken kıyı köşe irin ve necis suyu
Herkes bir tas içiyor sanki rahmet kuyusu

Korkuyorum gerçekten kapılıp da gitmekten
Kapıldığım bu yol da eriyip tükenmekten

Allahım; Sen yardım et şaşırmışlardan etme
Rahmetinden affından bizleri mahrum etme

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Fecirde Ezan Sesi

Gök kubbenin altında gönülden gönüllere
Fasl-ı gülden destedir gül kokar her busesi
Pınar iken çağlayıp set yıkan nehirlere
Yunus’tan bir bestedir fecirde ezan sesi

Dalda ki tomurcuğun belki tebessüm anı
Fıtrata hakim ise nefsin hüküm zamanı
Sarmış iken yıldızlar sema da dört bir yanı
Huşu ile meşktedir fecirde ezan sesi

Mevlana dergahının açılan kapı sesi
Zambak kokan duygunun o huzurlu nefesi
Nice küsmüş yüreğin hercü-merc’tir kafesi
Sevgi dolu nağmedir fecirde ezan sesi

Baharla sarmaş dolaş yeşilinde azamet
Her ne ise amelin müsebbibidir niyet
Haydi güzel kardeşim sen de biraz gayret et
Karanlığa hamledir fecirde ezan sesi

Hoş görünün diyarı salkım saçak söğütler
Dökülür damla damla altın gibi öğütler
Edep dolu bacılar o vakur koç yiğitler
Sizlerle nefeslenir fecirde ezan sesi

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Feda Ettim

Bir ömrü senin için feda ettim harcadım
Çoktan solmuştı güller dikenleri kokladım
Görüyorsun ya şimdi yıkık dökük bir halde
Mecnun'a çöl yetmişti 'Ben dünyaya sığmadım'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

*******

Karanlık geceye ışık yakışmaz
Kasveti başkadır hasreti başka
Gönül de ateşe duman yakışmaz
Minneti başkadır şiddeti başka

Renklerin gözü kör hayaller sultan
******* giymiştir simsiyah kaftan
Üstünde yıldızlar pırlanta taştan
Güftesi başkadır bestesi başka

Yüreğin çoştuğu haz-dır *******
Teline vurduğu saz-dır *******
Ayazı soğuğu yaz-dır *******
Gelişi başkadır gidişi başka

O 'meshur siyahlık' hal-i muttasıl
Bir sessiz hanende sazende fasıl
Nasıl da yakıyor gönlümü nasıl
Katranı başkadır zifiri başka

Muhayyel ne varsa gönl-ü ücrada
Sefası acısı hep bir arada
Hikmet-i sebebi vefasız yar da
Şulesi başkadır sinesi başka

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Gecenin Dili

Hasretler içimde sönmeyen nar-dır
Terkedip gideni gördüm vallahi
Yıllara sığmayan dostluğum vardır
Gecenin dilini çözdüm vallahi

Biri seni saklar biri göz yaşı
Uyuyan bir güzel gönül sırdaşı
Yıldızlar ömrümün dostu sırdaşı
Boncuk boncuk saydım saydım vallahi

Ben karanlıktayım karanlık bende
Bazen ben çağlarım bazen o perde
Bir şarkı dinleriz 'sevgiler nerde'
Sözlerini tek tek yazdım vallahi

Kapatır ümitsiz vuslat izini
Saklar mutluluğun yedi rengini
Sonun da gönlümün dengi dengini
Aradım aradım buldum vallahi

Aynı can bir beden ben ve *******
Ay değil yıl dağil geçmiş niceler
İsmini zikreder siyah heceler
O asil rengini sevdim vallahi

Bir huzur kucaklar baştan alemi
Bağrını açar da verir kalemi
Görüpte seyretsen benim keyfimi
Hoşgeldin dünyama derdim vallahi

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Gecikmiş Özür! ....

Bu gece daldım yine öylesine
Düşünüyorum! ..
Düşlerimde sen var mısın?
Bilmiyorum! ..
Ya; Sana duyduğum sevgi
Yaşıyor mu? ? ?
Sanmıyorum! ....
İntizar bile düşmüyor senin için dilimden
Belli ki;
“Seni artık sevmiyorum! ”
Ne kadar çabuk değişti her şey
Hem de “yirmi yıl” sonra! ..
Şaşıyorum! ..
Ve ben bu sözleri
Bir zamanlar dalıp dalıp ağladığım
Yıldızlara söylüyorum! ..
Gafletmiş isyanım
Günahmış göz yaşlarım
Anlıyorum! ...
Ve;
Bu gece Tanrı-dan
Hatalarım için,
'Özür diliyorum! ..'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Geç Gelen Pişmanlık

Gönlüö girdaba düşmüş alaca kuytular da
Susuz kalan kalbimin nigahın da tortular
Ömr-ü zaildir takvim sararan yapraklar da
Nefs-in kör rüzgarın da bir yana uçuştular

Zaman sırtımda kambur sırıtmakta her anı
O nursuz kahkahaya karışmış ağlayanı
Ne sine de taş gördüm ne yürek dağlayanı
Toprak olan bedenle toprakta vuruştular

Her bir dem-i mazinin cism-i karanlık rüya
Maneviyat fakiri boşa kurulmuş hülya
Nerde yalancı lezzet hani her şeydi dünya
Ne dost kaldı ne yaren dört yana kaçıştılar

İşte karanlık dehliz nefsaniyetler sus pus
Başlamıştır yolculuk rotası Hak-ka mahsus
Bir köPage Rankingüydü nedamet şimdi o da bir kabus
Lisan-ı hal uzuvlar günahla konuştular

Girift bir tamah idi yürek de dünya malı
Ölüm yalan rüzgarı dil de baki masalı
Böyle nihayet buldu hayatın nevbaharı
Hazan ile lalezar huzur da buluştular

Ses de vardı davet de icabeti unuttuk
Her çöken karanlığı sabah ile avuttuk
Rahmeti çok yakındı biz aldandık biz sustuk
Vakit artık çok geçti boş yere ağlaştılar

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Geç Kaldın

Hesabım görülürken melekler seni sordu
Vahiy geldi Tanrı-dan 'Bekletmeyin bu kul-u'
Yolculuğum başladı neden böyle geç kaldın
Yetişemezsin artık kapattılar her yolu

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Geçmişe Sövme

Sahipsiz değilsin fani dünya da
Gaflete düşerek kötüyü övme
Dağlar da bir çoban, paşa olsan da
Gelmişin keyfine geçmişe sövme

Bastığın topraktır mayan hamurun
Aslını ceddini böyle hor görme
Sapıtır senin de oğlun torunun
Gelmişin keyfine geçmişe sövme

Gözünle gördüğün bir yalan serap
Nefsini harama zulüme eğme
Kalbine mührünü vurmasın Yarab
Gelmişin keyfine geçmişe sövme

Gönlün de vuruşur eğriyle doğru
Ashab-ı Kiramın yolundan dönme
Nedamet hüsrandır inkarın sonu
Gelmişin keyfine geçmişe sövme

Bir nifak ekilir bağın bahçene
Başını toprağın altına gömme
Sırası gelir de düşer hanene
Gelmişin keyfine geçmişe sövme

Mazini unutma unutulursun
Miad-ı geçmeyen tek şeydir tövbe
Onu da bilmezsen helak olursun
Gelmişin keyfine geçmişe sövme

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Gel Öpüşelim! .

Ölümle aramda perde misin sen
Çekil de ecelle bir görüşelim
Tadına doyulmaz meyve misin sen
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim

Ateş mi var senin dudaklarında
Hararet yükseldi damarlarımda
Kesildi dermanım ayaklarımda
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim

Yılların hasreti birikti taştı
Yüreğe sığmadı dağları aştı
Düşledim o dudak o göz o kaştı
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim

Öyle bir kaldı ki damakta tadı
Dilber söyle nedir busenin adı
Gönül bu istiyor neylesin malı
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim

Cananım güzelim özledim seni
Arıyor dudağım sıcak buseni
İsterse sonunda vursunlar beni
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim

Issız bir köşede atla boynuma
Sar beni sarmala sık kollarınla
Ateşi ateşle dudaklarıma
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim

Kalbimin atışı hızlansın yine
Ömrüme bin ömür eklensin yine
Göz yaşım pınarda beklesin yine
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim

Bu aşkın adına “yasak” deseler
Düşürüp dillere şarkı etseler
Fark etmez halime gülüp geçseler
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim


Hasreti biçelim harman edelim
Denkleyip üst üste deste edelim
Yılları dudakta beste edelim
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim

Dünyanın dengesi bozulsun gitsin
Günahsa alnıma yazılsın gitsin
Bir zevkin seline kapılsın gitsin
Gel sarıl boynuma gel öpüşelim

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Gelecek Gibi

Karanlık sokakta yalnız başıma
Dolaşır dururum deliler gibi
Başımı kaldırıp baksam semaya
Yıdızlar resmini çizecek gibi

Dalgada köpükte sen varsın diye
Dalmışken masmavi engin denize
Bir yolcu gemisi acı sesiyle
Ümidi gönlümden silecek gibi

Ruhumda amansız yorgunluk başlar
Çılgınlık anıdır süzülen yaşlar
Geçmişi süsleyen o hatıralar
Gözümün önüne gelecek gibi

Bir garip alemde bir garip mekan
Hapsolur maziye seninle zaman
Uzanıp saçını tutacağım an
Aniden bir rüzgar esecek gibi

Hıçkırık bir düğüm sinemde yumruk
Hükmeder ruhuma koskoca boşluk
İsmini anmadan aldığım soluk
Kahredip ölüme gidecek gibi

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Gelin Ufo'lar Gelin

Ne zaman güneş batsa uzaylılar gelirmiş
Dağ taş cadde her yere hep ufo’lar inermiş

İşin içinde iş var var da biz bilmiyoruz
Ya onlar çok akıllı ya biz deliriyoruz

Gelin ufo’lar gelin gelinde dünya görün
Bizlerle tanışın da dünya kaç bucak görün

Yollar bize yetmiyor çukur hendek bir alem
Yukardan görüyorlar neden gelirler madem

Onlar gelsin dünya’ya biz uzaya çıkalım
Bizi çok korkuttular biz de kazık atalım

Nedir ula bu ufo? Şeytan mıdır cin midir
İçinde ki yaratık erkek mi dişi midir

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Gelsen Olmaz mı

Bin defa aklıma geleceğine
Bir defa yanıma gelsen olmaz mı
Uzaktan uzağa güleceğine
Sıcacık bir buse versen olmaz mı

Benim de anacak bir günüm olsun
O kadar diken var bir gülüm olsun
Gönlümde kanaryam bülbülüm olsun
Birazcık insafa gelsen olmaz mı

Dağda mı bağda mı söyle nerdesin
Sis gibi çiğ gibi mevsimlerdesin
Lapa lapa yağan karlar gibisin
Bir parça başıma değsen olmaz mı

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Gelsene Artık

Sevgimin bağını hicran bürüdü
Dayanmak zor oldu dönsene artık
Ümidin alnına leke sürüldü
Özledim özledim gelsene artık

Gözümün yaşıdır bir avuç bakış
Çileler işledim sanki bir nakış
Yetmez mi yıllardır süren bu kaçış
Hasreti sözledim gelsene artık

Akşamın rengine hareler doldu
Bir devrin çiçeği laleler soldu
Bak yine anarken gözlerim doldu
Herkesten gizledim gelsene artık

İnan dayanacak gücüm kalmadı
Aleme bakacak yüzüm kalmadı
Ben beni kaybettim özüm kalmadı
Şikayet etmedim gelsene artık

Özlemin içimde bir nar dı sanki
Gecem de rüyama yertleşti sanki
Hayalin can oldu depreşti sanki
Yolunu gözledim gelsene artık

Kapkara bir hasret sardı gönlümü
Dondurdu dilimde sevgi sözümü
Birileri gelip ister ömrümü
Kimseye vermedim gelsene artık

Saadet köşkünün kapısı diye
Bu gün olmadıysa yarın var diye
Ardından edilmiş yemin var diye
Sen yokken ölmedim gelsene artık

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Geri Dönüp 'Ölme' Gülüm

Sensizliğe gömdüm seni
Gayrı geri dönme gülüm
Sensizlikte buldum seni
Geri dönüp ölme gülüm

Sensizliktir ülkem benim
Kurban benim cellat benim
Sınır çizen kalem benim
İzin vermem girme gülüm

Sen de kalsın “sen” ne varsa
Eller onu ne sayarsa
O yüreğin kaç ayarsa
Satıp bana gelme gülüm

Götürdüğün kadar geri
Getirecek neyin var ki
Şimdi gönlüm öyle dar ki
Bana yer ver deme gülüm

Sensizlik de cananımsın
Gecem düşüm yatağımsın
Sen can değil “sen haramsın”
Çek elini tövbe gülüm

Benim sevdam ölümüne
Umut candır iklimine
Sevdim desen yeminine
Kanmam bile bile gülüm

Seni sevdim sensizlikte
Seni buldum sessizlikte
Umutların hasretiyle
Aramıza girme gülüm

Kül olmuşsun köz yaratma
Gönlüm mabet gel kanatma
Sen de ”ona el uzatma”
Beni katil etme gülüm

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Geyik Muhabbeti

Oturduk meyhaneye
Bir içtik.... bir içtik
Laf lafı açtı! ...
'Geyik muhabbeti' işte
Aklımızca 'Kafayı bulucaz'
Sonra da,
Gönlümüzde ki kahpeyi unutucaz! ...
Manyaklık bu be! ......
Ulan! .... Gönülün 'kafayla' işi ne? ? ? ! ! !
............
Sonra ne mi oldu?
Ayılınca anlatırım! .......

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Git

Git! .......Haydi git! ...
Ardında bıraktığın hatıralarını
Ve ıslak yanaklarını silmeden git! ...
Vede etmeden
Hatta gölgeni bile fark etmeden git! ..
Ama....... Ben Hak-kın huzurunda
Başım secdede iken
Bu fani dünyayla ilişkimi kesmişken git! ......
Bir 'orada' unuturum seni
Ve anlarım
Hak-kı senden çok sevdiğimi! .......
.................

Erkekler ağlamaz derler
Ben belki ağlarım
Ama gittiğin için değil
Rabbimedir gözyaşım sana değil bilesin! ..
Beni senden çok sevdiği
Ve bana 'sevgiyi öğrettiği için! ....'
..................

Ancak! ..Bilirim! ..
Hani bir parça da olsa burkulacak yüreğim
Lakin intizar etmem
Olsa olsa mutluluk
Ya da istediğin her ne ise
İşte o dur Haktan dileğim! ...
...................

Git! ....
Haydi git! .....
Beni Rabbimle bırak
Hemde te başıma, ağlayarak! ..
Sen uzaklaştıkça 'Ben o-na yaklaşırım'
Ve döktüğün bir damla yaşı 'Rabbime anlatırım'
Haydi sen git! ... Yolun açık olsun!
Ben.....Ben bu sevgiyi 'Böylede yaşatırım! ...'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Gitmesek! ...

Hasretin takvimin de mevsim tek! ..
Oysa yaşamak kadar zor 'seni bir yerler de düşünmek'
Saatler bildiğin akrep ya da yelkovan değil sevdiğim
Ve kelimeler 'yetesi' değil! ..
'Sükunet' acıların,
Sessizlik 'isyanların'
'Tebessüm' yalanların adresi olmuş! ...
Hatta 'Sonsuzluğun nefesi'

Kah; Güneş görmüş kar gibi yüreğim,
Kah; Sabahları olmayan ******* gibiyim! ....
Belki de çözülmeyi bekleyen bilmece,
Belki de sadece bir hece-yim! ...
Lakin;
Sen neredesin? ... Ben neredeyim? ...
Asude rüzgarlar kadar sessiz
Gecenin karanlığı kadar sensiz
Kelebeğin yarını kadar gayesizim! ...

Şehla bakışlarının kartelasın da tek renk var! .. Ela
Ne bu derdi dert saydı gönül, ne de çekilmez bela
Karanlığa çizilirmiş en güzel resmi mutluluğun
En güzel rahmeti göz yaşıymış sevda denen bulutun
Unutsun beni cümle alem
Dostlar; Siz de unutun! ...
Madem ki hasretin takvimin de mevsim tek
Madem ki her mevsim döküleceğiz tek, tek! ..
Ne çıkar;
Bir sonra ki mevsimi görmesek? ! .....

Oya gibi işlenmiş zamanın eteğine çaresizlik
Karanlığa açılan bir kapı
Ve kapının ardın da koskoca delik! ...
O geniş kanatların da sonsuzluğun
Yolculuk bile tek kişilik! ....

Hasretin takvimin de mevsim tek
Değişir miydi sanki 'Biz istemesek? ! ..'
Öylesi bir 'ısrar' var ki ötelerden! .......
Gücümüz yeter mi sanki,
Gitmesek! ..................

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Gölge

Bir dost sual etti, dedi ki 'Nerde? '
Gölgeyi gösterdim, sürünür yerde
Bedenim toprağa devrilmedi ki
Yerde ki gölgenin 'Sahibi nerde'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Gölgen boyundan uzun

Bitti! ..Ve ben son defa, düşündüm uzun uzun
Kabahatin kısa da, gölgen boyundan uzun

Bile bile lades’ti aşk uğrunda savaşım
Düşmanı yok etimde cahl-ime doymamışım

Tükettin, helal olsun, bunca yıl sonra beni
Hem de benle beraber “ben de yaşayan seni”

Vah bana, vahlar bana, tüh bana, yazık bana
Yedim yedim doymadım, cehalet azık bana

Kumdan kule yapmışım, dalga vurmaz sanarak
Yüreğimi ummanın kapısına asarak

……
Bitti! .. Ve ben son defa, düşündüm uzun uzun
Güneş nerden vursada, gölgen boyundan uzun

Darbeyi vurmuş gider, der; “kendine iyi bak”
Kaşlarım arasına, son mermiyi sıkarak

Ardında katliam var, boğazlanmış ümidim
Sen mazerete tutsak ben azaba müridim

Ahret Hak-ka münhasır seni ziynet yapan ben
Saadet zincirine halka halka takan ben

Ne fark eder ki artık, değmişsin değmemişsin
Başın dik olsa ne gam, bir aşka eğmemişsin

……
Bitti! ...Ve ben son defa, düşündüm uzun uzun
Bu zaviyeden senin, gölgen boyundan uzun

Belki bu son şiirim, ya sen bittin ya satır
Postunda ki, keneyi köpekler de yaşatır

Bedel ağır, yük ağır, hercü-merc “ömür” denen
Yanan bir odun değil, gönlüm de kömürlenen

Ne hakkım varsa haram, haram olsun ne varsa
Her nefesim beddua, ömrüme ne sığarsa

“Seviyordum” deme sen, sevmek kim, ey! ..Sen kimsin
Ne ölüm bir hastalık, ne de sen bir hekimsin

Bitti! ..Ve ben son defa, düşündüm uzun uzun
Basıp geçtim üstünden, gölgen boyundan uzun

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Gönül Sultanım

Bu gönül bir kere ateşe düştü
Üstüne bir damla su dökme canım
Bu sevda bir rüya belki de düş-tü
Hiç sabah olmasın gönül sultanım

Gönlüm de var olan senin eserin
Bu sevgi sınırsız derin mi derin
İsmim de cismim de alem de senin
Emrine amade gönül sultanım

Sen diye yaşarım ömrü sen diye
Ben diye ne varsa sana hediye
Aklım da gönlüm de tam üç vardiye
Hep seni seviyor gönül sultanım

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Gözleri kapalı

Adam Istanbulu dinlemiş

Gözleri kapalı! ..

Görmekten korkmuş zahir! ...

Gördüğümü görseydi

Zor yazılırdı o şiir! ..

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Gurbet Akşamı

Hakkını helal et ayrıldık ey yar
Gözlerin ıslatma gurbet akşamı
Sıladır diyerek bu garip diyar
Beni de ağlatma gurbet akşamı

Asude günümüz yok artık ey yar
Öpmeye doymadım o gül-i ruhsar
Maziden ne kaldı bize yadigar
Beyhude arama gurbet akşamı

Fasl-ı gül bağrında saklandık ey yar
Ne ben de mutluluk ne sen bahtiyar
Nagehan ömrümüz oldu tarumar
Kaderi suçlama gurbet akşamı

Sine-i toprağa yaklaştık ey yar
Dikenle dolacak kabr-i gülizar
Nasılsa boş yere geçti nevbahar
Hakkını helal et gurbet akşamı

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Gül Kokulu kadınım

Buram buram gül kokan, gül yüzün de güller açan kadınım
Ben senin gölgen, ben senin karanlıkta kalmış adınım!
Adımladığın topraklar da bıraktığın kokuları,körüklediğin ateşlerin susuz kalmış dudaklarım da bıraktığı har-ları,

İki billur damlanın yanaklarımda ki çizgiler de oluşturduğu ıslaklığı aramaktayım *******le yarenlik ederken! ..

Karanlıklar yol alırken şafaklara dolu dizgin damarlarım da akan kan kudurmakta çıldırmakta ve kaynamak ta cehennem misali yüreğim de.

Bedenim yanardağ misali lav püskürtürken yedi düvele, hayallerimin sınırları genişlemekte üflenen bir balon gibi! ...
Gül yüzün de güller açmak ta yediveren misali
Dikenlere dolanmaktayım ve koklamak isterken yırtılmak da elim yüzüm
Bakışlarının derinliklerine kök salarken hüznün mısraları, ela rengin ihtişamı ile aydınlanmak da gök yüzü

Ve hatırlamaktayım sana ya da sen diye bildiğim hayaline verdiğim sözü!
Ben;
Ya 'SENİ İÇİM DE ÖLDÜRECEKTİM'
Ya da seni;
'ÖLENE KADAR SEVECEKTİM! ...'
Böyle demiştim! ....Söz vermiştim! ..

Tenin de gül aromasını var eden kadınım
Gözlerim de yılları harmanlayan kadınım
Hazanın altın sarısında gülizarlar lalezarlar yaratan kadınım
Can-a 'Ab-ı hayat' olan kadınım
Ben senin karanlıkta kalmış adınım! ....

Bedeninin ateşiyle erirken hayallerimin buz kütleleri, sınırsızlığın ufkun da bir güneş doğmuştu zamansız
Karanlığın hudutları parçalanmış, zamansızlığın cazibesine kapılmıştı tüm evren
Duvarda ki resminden iki damla yaş yuvarlanmıştı sabah düşen çiğ misali
Ben 'O tozlu camı sımsıcak dudaklarımla öperken! ..'

Kadehimde ki son yudumla vedalaşırken seninle vedalaşamadan ayrılışımın hüznü sigara dumanı gibi sardı çevremi

Sen şu an bir yerlerde nefes alırken kadınım,
Ben senin ******* de ve karanlıkta kalmış adınım! ..
Ben; Bir sana,
Bir de bu *******e sevdalıyım kadınım! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Günah

Yarabbi! .. Cehennemin cennet midir kullara
Günahı yazan melek 'mesai de' baksana
'Birinin' defterin de boş bir satır kalmamış
Bir günah da benden yaz, yaz görünsün alnın da

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Güneşin Battığı Yere

Hep derim ya! ..
Vurup ceketi sırtıma
Gitmeli buralardan! ..
Hani; Yürümeli diyorum
Güneşin battığı yere
Güneşle birlikte batmak üzere! ...
Bitecekse bir şeyler
Orada bitmeli! ..
Vurup ceketi sırtıma, oraya gitmeli! ..
Olmuyor buralar da, yapamıyorum
Küfürle sarmaş dolaş sigarayı saran dudaklarım
Hem de güneş görmemiş, ağzımdan hiç düşmemiş! ..
Andıkça utandığım ve adını küfür sandığım! ....
……………
Hep derim ya! ..
Vurup ceketi sırtıma
Çekip gitmeli buralardan!
Dağları, ovaları, ekinsiz tarlaları
Kurdunu kuşunu terk edip, gitmelki burakardan
Gitmeli derim ya! ... Can beden de,
Çıkmadıkça o da gelir gidende! ....
Ne ümit kalmış gönlüm de
Ne de can verecek yer! ...
Bir o kadar sabırlıdır İlahi
Kullar derbeder! .....
Sanma ki senin için
Sanma ki çöl de Mecnun’um! ....
Ben; Güneşin doğuşuna değil
Batışına meftunum! ........
…………….
Hep derim ya! .....
Vurup ceketi sırtıma
Çekip gitmeli buralardan!
Hani yürümeli diyorum
Güneşin battığı yere
Güneşle birlikte batmak üzere
Hani yürüsem, yürüyebilsem
Hepsi, ama hepsi birkaç adım ötede
Bir nefeslik acı ve sonun başlangıcı
Bir batımlık mesafe
Senden ve sensizlikten öte! ..
Sonsuza bir tünel belki de menzil
Menzil de doğacak bu güneş değil! ..
Bir sandık ve dört adam
Ah! ..Şu yolu bir tamamlasam! .....
………………..
Hep derim ya! ...
Vurup ceketi sırtıma
Çekip gitmeli buralardan!
Gayret edip yürümeli.., Güneşin battığı yere
Güneşle birlikte batmak üzere!
Sen…,Ben…,Akşam…,Sabah
Aydınlık, karanlık her şey
Ama her şey bitsin diye
Hani, gözyaşım dursun,
Ve kalp atışlarım! ...
Son kez geri dönüp bakmadan
Sıyrılmak var ya senden
Ve seninle dolu hatıralardan! ..
Hep derim ya! .... Vurup ceketi sırtıma
Çekip gitmeli buralardan!
Gayret edip yürümeli, güneşin battığı yere
Güneşle birlikte batmak üzere! ..
Ve bir daha Dünya’ya
Dönmemek üzere! ..
Gitmeli, gitmeli, gitmeli diyorum! ...........

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Güzel

Aşık oldum diyen güzel
Sen aşk nedir bilir misin
Sevdim demen sanki gazel
Türkü nedir bilir misin

Aşk dudakta bir söz değil
Cümle nedir bilir misin
Dudak susup gözler söyler
Duygu nedir bilir misin

Çölde güneş ço yakarmış
Kül de közü bilir misin
Gece gündüz hep ağlarmış
Gözde yaşı bilir misin

Sazı sözü hoştur dersin
Tel de ahenk bilir misin
Gül kokusun sevdim dersin
Diken nedir bilir misin

Beni bilmez dersin eller
İnsan nedir bilir misin
Fırtınalar esen yeller
Kadir kimdir bilir misin

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Hadi Anlat Bakalım

Bana sevmeyi sorma başlarsam bitiremem
Çenem düşük değil ya sonunu getiremem

Sevmek belki intizar belki oyun havası
Kulakta patlayan zar davul zurna cabası

Belki kuyruk acısı bizim hissettiğimiz
Elin boklu bacısı başa tac ettiğimiz

Sevgi de küfür olmaz duaya dil dönmüyor
Kime Bağdat sorulmaz bunu kimse bilmiyor

Sevgi yürekte olur bedene göz dikilmez
Bir gün isteyen olur her şeye söz verilmez

Sevilenler seveni keklik gibi görüyor
Sevenler sevdiğini cennet-ala sanıyor

Bir kul birini sever feda eder ömrünü
Diğeri dönüp gider çevirerek g...ünü

Ana avrat sövmenin gelmiştir ya zamanı
Ne yazık “dütülmenin” budur o meşhur an-ı

Sevmek fedakarlıktır diye avunuyoruz
Aslında hıyarlıktır demeye korkuyoruz

Bu bok yiyen duygunun hamalı bizler miyiz
Okuldan onlar mezun ulan biz keriz miyiz

O şehveti tadacak el itiyle yatakta
Sense hayal kurarak hadım ol karanlıkta

Sen bunları okurken kıs kıs ta gülüyorsun
Kendince eğlenirken sonunu görmüyorsun

Şaka maka bir yana sevgiler anlatılmaz
Yazsak da sayfa sayfa hiçbir şey anlaşılmaz

Uzun lafın kısası sevgi kişiliktedir
Al karşına aynayı görürsün ne haldedir

Sevgiyi yücelten şey kazanç değil kayıptır
Sahip olduğun her şey sanki on paralıktır

Sen bakma yazdığıma gönlüm fena yaralı
Mahkum oldum yıllara kasırgalı boralı

Doruklar da sevgiyi tatmışlardan biriyim
Her soluğa hasreti katmışlardan biriyim

Mecnun bile derdini çöle anlatamadı
Zira hissettiklerini kızgın kum anlamadı

Biz de anlatamayız maksat muhabbet olsun
Şayet bir gün seversen gazan mübarek olsun

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Hak-ka Varmışsa Güzel

Gördüğünü göz değil gönlün anlarsa güzel
Dil de lisan laf değil Allah diyorsa güzel
Ömür denilen rüya kayarken avucundan
İman ile uykudan uyandırırsa güzel

Çok şey var dil ucum da bir güzel bir de nağmert
Lakin bağlar dilimi şu adab-ı maşeret
Gönlüm der ki Yunus ol! .Aşktan sevgiden bahset
O aşk ki kula değil Hak-ka varmışsa güzel

Yaprak dala tutunur bir incecik lif ile
Öyle bir şükürde ki rüzgar esse nafile
Su bile ona koşar köklerinden şevk ile
Menzilde ki tevekkül yolu aşmışsa güzel

Yıldızlı bir gecenin sırlarına temaşa
İçindeyken yüreğin giriyorsa savaşa
Gözlerinden dökülen o bir damlacık yaşa
Dünyayı değiştirme o ki dünyadan güzel

Bir elin verdiğini diğer elin bilmesin
Gözde ki nem imandır inkar gelip silmesin
Senden sonra ki nesil 'bu da kimdir' demesin
Miras diye ardın da bunlar kalırsa güzel

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Hakkın Yok

Biz seninle ayrıldık
Bu yolun dönüşü yok
Adımı anma artık
Kirletmeye hakkın yok

Hata senin suç senin
Vedayı sen istedin
Neden ıslak gözlerin
Ağlamaya hakkın yok

Sen artık mazidesin
Halimin sebebisin
Seni Allah affetsin
Mutluluğa hakkın yok

Hani sevgi doluydun
Sevgime can olurdun
Ne oldu da unuttun
Pişmanlığa hakkın yok

Yalnız seni sevmiştim
Her şeyimi vermiştim
Feda olsun demiştim
Harcamaya hakkın yok

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Hasbihal

Menşe-i bilinmez bizden sanırız
Türkçemin canına okur velhasıl
Aslında biz bizi iyi tanırız
Sırları gizem yaptı velhasıl

Azeri yabancı kafkas yabancı
Yaban etti dostu karın gardaşı
Yirminci asırın sinsi düşmanı
Koskoca kültürü yaktı velhasıl

Hazineydi dilim gördü fukara
Rezillik yarattı dedi avrupa
Uydurup uydurup bir yığın zırva
Getirip dilime taktı velhasıl

Geçmişle bağları kopardı önce
Anlaşamaz oldu dedeyle cüce
Olanak saptamak sözler de tümce
Olunca salyası aktı velhasıl


Dil ki bozuldu mı kalmaz gelenek
Din de gider eldfen istemeyerek
Hesabını yapmış kafir bilerek
Küfrün yumruğunu çaktı velhasıl

Basın da tv. de bir yığın hile
Can çekişir ahlak sahip yok diye
Namussuz edepsiz hırsızı bile
Resmedip ekrana astı velhasıl

Yok oldu bir kültür şehr-i hümayun
Türbeler harabe camiler mahzun
Haçlısı dinsizi bir avuç melun
Fatihle aramı açtı velhasıl

İçimizde nice 'aydın' geçinen
Kitap karalamış 'merkep yüküylen'
Kuduz itler gibi ağzı köpüren
Mikrobu millete saçtı velhasıl

Sahip ol diline bu son kalene
Kitabın bayrağın yedi ceddine
Yetişen imanlı şu genç nesline
Dikkat et gözünü dikti velhasıl

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Hatırı Vardır

Ay oldu yıl oldu gittin gideli
Yüreğin belki yaz belki bahardır
Unutmuş olsan da 'sevgimi' hani
Bir fincan kahvenin hatırı vardır

Selamın gelseydi sen gelmesen de
O selam gönlüme ab-ı hayattır
KöPage Rankingüden çok sular aktı desen de
Bir fincan kahvenin hatırı vardır

Balli ki gittiğin o yaban elde
Pembe bulutlarda mutluluk vardır
Ne olursa olsun 'hani bir yerde'
Bir fincan kahvenin hatırı vardır

Ben seni nakşettim hep şiir şiir
Derdimi anlatan bir satır vardır
Sen bilmesen bile yaradan bilir
Bir fincan kahvenin hatırı vardır

Gönül bu isyankar söz geçiremem
Bir kutlu emanet bir sevgi vardır
Ben seni Mevlaya şikayet etmem
Bir fincan kahvenin hatırı vardır

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Hayat Sil Baştan

Her şeyden vazgeçtim zor oldu amma
Neyleyim maşukun yüreği taştan
Hain, gafil, aymaz, “adı müsemma”
Yarım asır sonra hayat sil baştan

Ne varsa mazide, ne varsa kayıp
Sitem etsem derler; Ayıptır ayıp
İyisi mi aklı başa toplayıp
Şafaklar sökünce hayat sil baştan

Ah ile vah ile tükendi zaman
Değer miydi oğlum düşün o zaman
Tekerrür etmesin aman ha aman
Sabah Bismillah de, hayat sil baştan

Geçmişe yorum yok! Yorumsuz kalsın
Üstüne silgi çek, soluksuz kalsın
Kurşunla gönlünü yuvasız kalsın
Bir sabi ruhuyla hayat sil baştan

Sen değer verdikçe kıymetin düştü
Gördüğün bir rüya, ümidin düş’tü
Zevk ile yaşarken âlemin puşt’u
Haydi, inadına hayat sil baştan

Seven olur, sevsin, ama sen; asla!
Bir parça aklını, aklına yasla
Karşına çıkanı dün’le kıyasla
Sarraf ölçüsüyle hayat sil baştan

Aldığın kadar ver, artanı sakla
Yüreğin de dursun, zimmen yasakla
Bir kez inanmıştın, kir ve pasakla
Elli yıl tükettin, hayat sil baştan

Ne kaldı geriye? Eh! .. Allah bilir
Kısmette ne varsa o olabilir
Olurda karşına “aşk” çıkabilir
Dikkat et söz verdin, hayat sil baştan

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Helal Ettim Diyerek

Sensiz esen rüzgarın sesini dinliyorum
Senden bana bir haber getirdi mi diyerek
Seni beklemek bile ibadet biliyorum
Aldığım her nefesim sevabımdır diyerek

Her sabah gün doğarken ufku seyrediyorum
Belki bir gün oradan sen doğarsın diyerek
İnan ki seni dünden daha çok seviyorum
Belki yarın bu beden toprak olur diyerek

Gözlerimi sımsıkı kapattım bekliyorum
Gelipte dudağımdan sen öpersin diyerek
Şu esen rüzgarlara sormaktan korkuyorum
Uyandırırsa beni bu bir rüya diyerek

Nihayet kaderime boynumu büküyorum
Alın yazımda bile kalem sensin diyerek
Senin için az ama ömrümü veriyorum
Tanrını huzurunda helal ettim diyerek

[GooD aNd EvıL]

Her şey 'o'nu' Anlatır

Gökyüzün de rahmeti taşıyan buluta bak
Bulutlarla yarışan şu uçan kuşlara bak
Kainatta ne varsa birbiriyle yarışır
Diller de aynı dua 'Her şey o'nu anlatır'

Dağlardan kayalardan niye koşar bu su'lar
Bir imanla çoşmuş ki nasıl dayansın sur'lar
Çağlayan şelaleler Rab-bimi hatırlatır
Diller de aynı dua 'Her şey o'nu anlatır'

İnsanın kendi bile başlı başına misal
Zirveye erdi bilim bulunamadı emsal
Nice taştan yüreği yumuşatıp ağlatır
Diller de aynı dua 'Her şey o'nu anlatır'

Tebessüm eden güneş yıldızlar samanyolu
Hem de işaret eder gösterir Hak-kın yolu
******* de gündüz de zikir-i mırıldanır
Diller de aynı dua 'Her şey o'nu anlatır'

Bir doğan yavruya bak bir kabir de cese de
Her hayatın hesabı görülür tek celse de
Dünya ya göz açan döl Yaradana sığınır
Diller de aynu dua 'Her şey o'nu anlatır'

O rüzgarlar can taşır çiçekten çiçeklere
Ve dönüşür kainat Page Rankingıl Page Rankingıl renklere
Bir muhteşem yelpaze kanat kanat açılır
Diller de aynı dua 'Her şey o'nu anlatır'

Çölün kızgın kumları serin bahar yağmuru
Bedeninin hamurkar o toprağı çamuru
Bu sebeb-i ilahi sanma ki boşunadır
Diller de aynı dua 'Her şey o'nu anlatır'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Hesaba Katmadın mı?

Bir günlük bahar gibi mevsimle oynaşırken
Gelip geçen yılları hesaba katmadın mı
Yaz yağmuru gibiydin veda edip giderken
O yaklaşan kışları hesaba katmadın mı

Hüzün tünellerin de zaman akşam olunca
Gönlün de bir korkuyla Tanrı’yı anmadın mı
Dökülen yaprakların sebebi sorulunca
İşlediğin günahı hesaba katmadın mı

Göz yaşları içinde “mihrabım” dediğimde
Kendini erişilmez sevgili sanmadın mı
Yılların çizgileri yüzüne sindiğinde
Olmayan sabahları hesaba katmadın mı

Bir pişmanlık hissedip için burkulduğunda
Unuttuğun bir resme takılıp kalmadın mı
Elinde ki son çiçek sararıp solduğunda
Yapayalnız kalmayı hesaba katmadın mı

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Islak Ceset

Caddeler başıboş yağmursa oluk oluk
Her damlada bir kasvet bir intizar bir soluk

Dallar karmakarışık yapraklar yerde, cansız
Müjdelenen bahardı hazan geldi zamansız

Simsiyah bir gelinlik giymişti sanki dünya
Çırpınış boşunaydı ne hayaldi ne rüya

Ne gül kokusu vardı cıvıltısı bir kuşun
Bir motor gürültüsü bomboş geçen dolmuşun

Bir yalnızlık sarmıştı her yanı katmer katmer
Yağmur nazlanıyordu topraksa onu bekelr

Bir adam yürüyordu ağır ve düşünceli
Esir etmişti onu o sürünen gölgesi

Çıldıran şimşeklerle ilgilenmedi bile
Başını kaldırıp da bakmadı gökyüzüne

Kasırga içindeydi lakin beden çok sessiz
Hıçkırık sesi geldi birden belli belirsiz

Belli ki ağlıyordu kim bilir neydi derdi
Bu garibi hangi kul acılara terk etti

Yağmur yavaşlıyordu dinecekti nasılsa
Yığıldı kaldı birden soğuk parke taşına

Kurtarmıştı ruhunu vererek nefesini
İbret diye bıraktı o ıslak cesedini

Terkedip gitmişlerdi kalmıştı tek başına
Tabut bile yalnızdı o musalla taşında

Ne ağlayan göz vardı ne de sızlanan yürek
Mezar kazan iki kişi bir kazma bir de kürek

Yalnız gelen o yağmur çekip gitmişti bile
Giderken beraberdi o garibin kalbiyle

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Istanbul'a gel

Yarım kaldı herşey şarkılar gibi
Boşamı çağladı gönlümüzde sel
Benimle birlikte bu güzel şehri
Yaşamak istersen Istanbul'a gel

Seninle burada buluşmadık mı
El ele sahilde dolaşmadık mı
Hasretle sarılıp ağlaşmadık mı
Başlamak istersen Istanbul'a gel

Bir sabah güneşi akşam ayazı
Dalında çiçeği gülü baharı
Gönülden gönüle tüten bağları
Koklamak istersen Istanbul'a gel

Bekliyorum seni hemde özlemle
Mutluluk arama başka bir yerde
Aradığın herşey bak bu şehirde
Yaşamak istersen Istanbul'a gel

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Işıkla Kucaklaştım! ..

Söylemeyebilirdim
Gizleyebilirdim derinliklerde
Kül altında yanabilirdim
Kıpkızıl korlar gibi
………
Söylemeli miydim
Çözmeli miydim
Gönlüm deki paslı kilidi
Gerekli miydi
O bembeyaz itiraf
Page Rankingıl Page Rankingıl masum ve saf
………
Güneş görmemeliydi oysa
Işığı öpmemeliydi
Ve nazar değmemeliydi
O tahta
O tahta ki
Bir kapaktı sandıkta
Sandık’sa toprak altında
………
Ulaştın
Ulaştıkça bulaştın
Ve güneşe hasret
“Düşmanla kucaklaştın”
………
Adım gibi biliyorum
Ve adım gibi biliyordum ki
Sende biliyordun! ..
İkimizde biliyorduk
Belki de;
Bekliyorduk
………
Saklanmıştık kendimizden
Korkuyorduk
Sürünen gölgemizden
Ve biz “Gölgemizi gölgeledik”
Oysa;
Oysa sahipleri “biz” değil miydik
………
Ben; söylemeyebilirdim
Sen; dinlemeyebilirdin
Sessiz bir çığlıktı bende ki
Duyulmadı! ..
Ve kulakların
Benden bir şey duymadı
………
Halbuki neler anlatmışız
Farkında olmadan
Hatta savaşmadan “Biz varmışız”
Ama
Anladım ki;
Farkına varmamışız
………
Bir başkası
Oysa bir başkası
Asla bunu yapamazdı
O sandığı açamazdı! ..
Hani “bin de bir ihtimal”
Hani oldu da açtı,
Benden bir şey bulamazdı
Kim bilir “belki de aramazdı”
………
Ben; o toprağın altında
Ben; o tahta sandıkta
“Bir aynaydım”
Ve; Güneş vurdu
Parladım! ..
İstemesen de “uyandım”
Söylemesen de “anladım”
Çünkü ben;
“IŞIKLA KUCAKLAŞTIM! .....”

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

İdam Sehpası

Kalemi kırmışsın “hüküm” sonrası
İnfaz beklenmekte
Ve bekletilmekte
Canım
Bedenim de
………..
İtiraz edecek mecalim,
Ya da;
Af diye bir ricalim yok! ..
Belli ki isteğin üzere
Eziyet edilmekte! ..
İlmik yağlanmış çoktan
Kurulan sehpada…..
Ve
Bir bacağı kırık iskemle
…………
Suçum(!) ağır
Sevdalar sağır
Avukatım olmuş zindan
Meşaleler cayır cayır
Savunmalarım kalmış sayfalarda
Sararmış! ..
Şiir olmuş dilim de sevgin
Gün ağarmış! .....
…………
Kalemi kırmışsın hüküm sonrası
Ve infaz beklenmekte
Bekletilmekte
Yüreğim bedenim de! ..
…………
Yüreğim dolu, yüreğim nasır
İsmini işlemiş hüküm de bile
Gideceği yere seni de taşır! ..
Son arzum sorulur “Sebepsiz”
Adetmiş diyorlar! ... Cellat edepsiz! ....
…………..
Bir garip celallenir gönlüm
Sevdam elinde
Elinde ölüm! ..
…………
Son isteğim ha! ..
Tamam! ..Peki! ..
Sen evet sen
Sen tekmele iskemleyi
Seyret bak! ..
Nasıl öleceğim? !
Ve son nefesimi verirken
Seni;
Bakışlarımla öldüreceğim! ..
Sonra mı? ...
Üstümde ki dikenlerle
İnfazını bekleyeceğim! ..
……………
Acelem yok! ........

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

İhanetin Laneti

Bir şiirsin sonuçta, ya dua ya intizar
Bazen satır da isim bazen zevksiz bir bahar
Sana dost değil miydi düş-te melekler bile
Gönlüm hala secde de nefesim de isyan var

Bazen gökte kuşaksın yedi renkli bir alem
Ne yazar belli değil gider gelir bir kalem
Hasret bağı üstüne atılmış düğüm gibi
Aşk pınarı başında yudum yudum bir sitem

Özlem olup yağarsın buluttan damla damla
Bir zerre nasibi yok “umut” çorak bir tarla
Bazen sabah güneşi bazen fecri akşamın
Ortasında bir yerde vuslat saklı pusu da

Karanlıkta bir çığlık bazen derin sessizlik
Bazen yüce bir tepe bazen korkunç derinlik
Zaman diye geçmişin sireni öttüğünde
Ömür manadan kaçar ölüm bile rezillik

Sokakta ayak sesi gölgesinde yankılar
Seda verir toprağın altından ölü canlar
Nihayet acıların demlendiği an gelir
Beden de bir sarsıntı depremdedir günahlar

Bir avuç toprak ile haşrolacak vücudun
Hem de gözü önünde sevgisiz bir güruhun
O öyle bir vakit ki mizan da denge ister
Şaşırdığın cehennem vebalidir gururun

Küllerin altındasın beyhudedir saklanış
Tükettin bir hayatı neye yarar bu kaçış
Mağfiret için bile zamanın yetmeyecek
İhanetin laneti, isyanıdır haykırış! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

İhtiyacım Var

Dinleyin dostlarım dinleyin beni
Şu an da sizlere ihtiyacım var
Öyle bir çaresiz derde düştüm ki
Teselliye şimdi ihtiyacım var

Bana cevap verin bir cevap dostlar
Ayrılık şart diye bir kanun mu var
Bahara doymadan geldi sonbahar
Teselliye şimdi ihtiyacım var

Doğacak sanırken sabah güneşim
Ömrüme zamansız esti bir rüzgar
Nasılsın diyen bir sese hasretim
Teselliye şimdi ihtiyacım var

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

İnadına Türküm ben, inadına Müslüman! ....

Şeklen bize benziyor bu garip yaratıklar
Soy-um desem “ırkçı” der, “dinim” desem ayıplar
O kin bataklığından çıkarlar zaman zaman
İnadına Türküm ben, inadına Müslüman

Geçmişe söven “aydın” sahip çıkan tu-kaka
Bir o yana uşaklık bir bu yana, yalaka
Benim adım “corc” değil, ya Kadir, ya Süleyman
İnadına Türküm ben, inadına Müslüman

“Vatan dilimlenecek(! ..) ” Pastayla karıştırma
Mozaikmiş, kimlikmiş bizleri ayrıştırma
Az mı tokat yediniz İzmir’den Ardahan’dan
İnadına Türküm ben, İnadına Müslüman

Adabını bil! .. Halin; Midemi bulandırır
Köpek bile işerken ayağını kaldırır
Ya edebinle otur, ya bozulur pusulan
İnadına Türküm ben, inadına Müslüman

Yolun düştü galiba caminin duvarına
Uzandı hain elin Milletin bayrağına
Sen nerenin dölüsün? .. Fransız ya da Yunan
İnadına Türküm ben, inadına Müslüman

Orduma dil çıkarma dili kopası hain
Dedene sor dedene, söylesin sana “halin”
Madem siz “masat’sınız” kılıç çıkacak kından
İnadına Türküm ben, inadına Müslüman

Mikrop var aramızda kanına şer bulaşmış
Tevazu gösterdikçe “Bir yerlere” ulaşmış
Sen de ezileceksin tuttum mu yularından
İnadına Türküm ben, inadına Müslüman

Kürt benim! ..Çerkez benim! .. Ben Türk oğlu Türküm be
Bu Millet sizin için “hazırlıyor alfabe”
“Tedrisata geçmeden” uyanın uykunuzdan
İnadına Türküm ben, inadına Müslüman

Tarih neden tekerrür, eder, sen bilir misin
Nasırımıza basma! .. Yakında öğrenirsin
Pahalıya mal olur beni hafife alman
İnadına Türküm ben, inadına Müslüman

Binlerce Mehmedim var! ..Binlerce Çanakkale
Hepsi “destan-a hazır! ..” Meydan olsun bir hele
Nasıl at oynatılır? .. Göreceksiniz ulan! ....
İnadına Türküm ben, inadına Müslüman

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

İnan Hakkım Bile Yok

Belki boş yere sevdim belki 'suçlu' değilsin
Ne desen fark etmiyor yine yüreğimdesin
Seni unutmak çok zor buna itirazım yok
Ama sen affetmek! ... 'İnan hakkım bile yok! ..'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

İnsancık'lar

Şu Dünyanın işine aklım ermiyor benim
Varsa akıl erdiren saatlerce dinlerim

Samimiyet kalmamış dostluklar karaborsa
Gündüzlerin de bile mefeatler pusuda

Birisi selam verse hem sesi titremeden
Hem de güler yüzüyle karşılık gözetmeden

Dünya dönüyor ama nedense aynı yöne
Bir an duracak olsa herkes inecek yere

Ali'nın başında ki takke geçti Mehmed'e
Kaymaklar senin oldu posasını el yiye

Herkes çıkar üstüne hesap yapıyor şimdi
Oysa yolun sonun da nedamet var değil mi

Bu bir kısır döngüdür keser yontar kendine
Oysa destere olsan bir ona bir kendine

Bana değmeyen yılan bin yaşasın diyorlar
Hata kendilerinin şeytan dedi diyorlar

Şeytanlık içlerin de kalp gözüyle görürsen
Nur yerine irindir akan her bir yerinden

Tüm bunlardan arınmış kim kaldı çevremizde
Altınlardan taht kurmuş kim var ki gönlümüz de

İyisi mi sen dostum fazla kafa şişirme
Perdelerini indir ortalık da gözükme

Bir an gelir de seni anlayanlar olursa
Ellerini kaldırıp dua ederler sana

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

İstanbul'da Bir Şair

Bana “şair” diyorlar, sen başka bir isim bul
Kays-ı çöl mecnun yaptı, bana yeter İstanbul

İstanbul da bir şair! .. Olmasaydım şaşardım
Olmasaydım, ben nasıl, İstanbul da yaşardım

İstanbul da kalemsiz nefeslenir mi? Düşün! ..
Güneşi bile unut sabahı yok bu düş-ün

Sevda İstanbul mudur, İstanbul mu sevdadır
Koca Dünya’ya bir bak! .. Böyle sevda var mıdır

Kalem bu şehre mahsus, bu şehir kaleme can
İstanbul ki şairin yüreğin de an be an

Hacizlidir gönüller ismine İstanbul’un
Böyle bir kara sevda varsa arayın bulun

Bir tesbih ki bu şehir tam otuz beş boncuklu
Şefkat dolu bir ana, yirmi milyon çocuklu

Mazhar olmuş Nebi’nin söz-ü mukaddesine
O söz ki; Fatih ile, ulaştı adresine

İsterim ki uzanıp öpeyim gerdanından
Ah İstanbul! ..Sevgilim, gönül geçer mi yar’dan

Seni yazacak kalem tükenmez mi? Tükenir
Şaire ilham gerek o da senden beklenir

Allah nasip eyledi seni sen de yaşadım
İstanbul da yaşarken İstanbul’u anladım

Seni benden önce de dinledi Orhan Veli
Seni her kim dinlese deli oluyor deli

Bana şair diyorlar sen başka bir isim bul
Kays-ı çöl mecnun yaptı bana yeter İstanbul

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

İsteme Benden

Olmayacak şeyler isteme benden
Ne gökte ki güneşi
Ne de parlayan yıldızları
Hediye edemem sana! ..

Dağları yok etmemi
Rüzgarları durdurmamı
Denizleri kurutmamı
İsteme benden
Yeryüzünde ki tüm çiçeklerden
Taç yapamam sana! ..
Ve tüm ağaç yapraklarını
Konfeti gibi dökemem başına! ..

Olmayacak şeyler isteme benden
Böyle kabul et beni benliğin de
Ayağım da kırk yamalı pantolon
Ve hırpani gömleğimle

Düşünme kızım düşünme
İşine gelirse! .......

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

kadın......

kadın ki; İnce zarif
Elbet var hoş bir haz-zı
Atmıyorsa neyleyim
Onda sevdanın nabzı

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

kadınım

Hayat denen bu yolu
Ben çoktan yarıladım
Hazan yerleşmişti gönül bahçeme
Ve 'SENİ TANIDIM KADINIM'

Şafak oldun sabah oldun
Hayal oldun serap oldun
Eğilmiştim solmuş çiçek misali
Baharım oldun kadınım! ..

Köklerim kucakladı toprağı
Saçılıverdim yediveren misali
İşte dedim denizim, işte benim dağlarım
Yürek diye içimde
Sen atarsın kadınım

Elimde kalemsin duygu yüklü
Kağıdım da şiir
Nefessin solukladığım
Ve... Düşlerimde sen varsın kadınım

Göğün yedi rengi gibi
Saçını okşadığım
Gönül zindanlarımda
Sır diye sakladığım
Gecenin bir vaktinde
'Can' diye aradığım
Çok sevmişim seni,
Çok sevmişim kadınım

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Kadir Baba

Her sabah umutla yola bakarsın
Gelenin gidenin yok Kadir baba
Her gece gözlerin ıslak yatarsın
Dertlerin ummandan çok Kadir baba

Bu gece sabaha kadar sendayim
Sen anlat ben seni dinleyeceğim
Kovsan da buradan gitmeyeceğim
Bende çok dertliyim çok Kadir baba
Benimle göz yaşı dök Kadir baba

Şuraya iskemle koy benim için
Doldur kadehimi ver Kadir baba
Sanma ki dünya da tek dertli sensin
Derdine ortağım ben Kadir baba

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Kadir Gecesi

Bir an ki; zamana yıllara değer
Ellerini göğe açmış nicesi
Dualar “gönülden” olursa eğer
Kabule köPage Rankingüdür Kadir Gecesi

Azmışta haliyle nefs-i dişlenen
Rabbimin emriyle kalbi fişlenen
Koca yıl içinde neyse işlenen
Günaha törpüdür Kadir Gecesi

Kadrini bilelim bu gece vaktin
Gal-u belada ey! ..Bu idi aktin
Dünü unutsan da, amma velakin
Şefaat gölüdür Kadir Gecesi

Fırtına biçecek rüzgarı eken
Ömür de tükendi hep” yarın” derken
Belki de son defa çalman gereken
Kapının önüdür Kadir Gecesi

Gönül telimizde bu gece vuslat
Nedamet olsun ki verilsin berat
Üstünden geçilen o ince sırat
Yolunun sözüdür Kadir Gecesi

Dillerden düşecek tövbe cümlesi
Fark etmez Arapça, ya da türkçesi
Vallahi Billahi her bir hecesi
Şeytanın közüdür Kadir Gecesi

Haydi sen de bacım, sen delikanlım
Teyze, hala, emmi, can arkadaşım
Hep beraber Hak’ka yoldaş olalım
Hak yolunun özüdür Kadir Gecesi

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Kalem Kırıldı

Kalem kırıldı gülüm,
Silginin gözü aydın
Bana sensizdi ölüm,
Sana bensiz 'Günaydın! '

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Kalem Satılık Değil! ......

Sevdik! ..Eyvallah ama, secde bekleme benden
Satırlara işlerim, ben nakkaşım, “kös” değil
Gayrı gözüm korkmuştur “ben maşuk-um” diyenden
Yüreğimi verdim ya! .. Kalem satılık değil

Tükenir yaza yaza her mürekkep nihayet
“Şair olan arar mı, merkepler de inayet”
Bunun adı aşk değil, cinayet bu cinayet
Canımdan vazgeçtim ya! ..Kalem satılık değil

Saplanınca bağrına bembeyaz sayfaların
Cümlesine kurşundur sevdasız haytaların
Benim erişemediğim en ücra kuytuların
Uğruna “söz” dedim ya! ..Kalem satılık değil

Elbet tükettin beni, kurtçuklar gibi rahvan
Ne açıkta bıraktın ne örttü beni umman
Ben yalnız hayal değil ne varsa gerçek olan
Sana feda ettim ya! ..Kalem satılık değil

Bana “yazar” diyorlar, yazmadığım zaman var
Kalemi kullanırım, yaşadığım zamanlar
Beni sen şair ettin, gönül kadr-i bilmez yar
Ne istesen verdim ya! ..Kalem satılık değil

Sanma ki sana mahsus, ondan dökülen inci
Bazen aşktan söz eder bazen kinci mi kinci
Kalemim rahlem benim, sen de sondan ikinci
Seviyorum derdim ya! ...Kalem satılık değil

Yazmaz, yazmaz bu kalem, gölge düşmüş adını
Kalem tatmış acının, vazgeçilmez tadını
Hani seni yazarken; “Hayatımın kadını”
Dilim sürçüp dedim ya! ...Kalem satılık değil
Her şeyimi aldın ya! ..Kalem satılık değil! ..

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Karadeniz Rüzgarı

Bir rüzgar esti birden “O yok” dedi sinsice
Parladı gümüş hançer ve saplandı kalbime

Zamanla akıp gider mevsim hazan ve bahar
Ben de kapılacaktım esmeseydi o rüzgar

Afrika’nın yamyamı çalarken tamtamları
Benim için mi esti ayrılık rüzgarları

Böylesine zor muydu karşılıksız sevgiler
Sevenleri mi bulur çaresiz musibetler

Nasıl yok edeyim ben zihnim de şekilleri
Soru sormadan münker hem nekir melekleri

Ard arda taşınıyor yükselen cenazeler
Hiç birinden geldi mi bu güne kadar haber

Bazen yol da görürüm iki aşık kol kola
Eğilmiş güzel sözler fısıldar kulağına

Boğazımda bir düğüm oluşuverir o an
Yırtar sine’lerimi bir türlü yutkunamam

O rüzgar neden esti neden yok dedi seni
Bilmez miydi bu garip senle buldu kendini

Yol yoktu gözlerinden girmek için kalbine
Bana “dur” diyen kim di bu barikatlar niye

Es ey deli rüzgar es, yine es deli rüzgar
Eserken ismin zikret sesinden büyük rüzgar

Siz gelin fırtınalar kasırgalar siz gelin
Tek tek değil! ..Az gelir! ..İsterse birden esin

Arzum unutmak değil yanıp yanıp kavrulmak
Hiç olmazsa “Mabede” bu duyguyla gark olmak

Rüzgar olup esenler, esip bilmezler Hak-kı
Beni çarpan yel değil! .. Karadeniz rüzgarı! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Kararsızlık

Benim değilsen bile
Uzaklar da bir yerde yaşıyorsun
Birileri tenine dokunuyor olsa bile
Biliyorum ki nefes alıyorsun! ...

Ya bir gün seni;
'ÖLDÜ' diye duyarsam
Ne yaparım? ....
Seni topraklara nasıl koyarım?
Tek dostum 'ÜMİT' kaldı dünya da
Onun yüzüne nasıl bakarım? ....
.................
.................
Benim değilsen bile
Biri doldurmuş gönül boşluğunu
Beni bir köşeye sıkıştırsa bile
Gösterip dünyanın kaç bucak olduğunu! ..

Ya bir gün seni;
'DÖNDÜ' diye duyarsam
Ne yaparım? ....
Ümidi kalbimden nasıl kovarım? ..
Senden daha çok sevmişim onu
Senin yüzüne nasıl bakarım? ! ......

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Kemancı

O çaldığı nedir senin kemancı
Ritm acı ahenk acı söz acı
Gözlerime boş boş bakma kemancı
Rakı acı meze acı su acı

Hangi dertten düştün bu köhne yere
Galiba derdimiz aynı kemancı
Bir ayrılık tadı her bir sözünde
Yalnızlığa mahkum etmiş kemancı

Seni bu meyhanede tanıdım ben
Daha önce neredeydin kemancı
Mutluluk şarkısı arardım bazen
Yalan olsun bir ses yoktu kemancı

Sevdayı yükleyip keman teline
Göz yaşına boğdun beni kemancı
Dağlar da dayanmaz senin derdine
Sen nasıl dayandın söyle kemancı

Çisil çisil yaşlar o yaşlar niye
Verdin mi hakkını aşkın kemancı
Kaç gece ağladın yar diye diye
Sonunda kaybettin bittin kemancı

Ah dostum bilirim dayanmak çok zor
Gecenin bağrına düştük kemancı
Gidenler bir daha geri dönmüyor
Biz neyi bekleriz bilmem kemancı

Gel sen kemanı kır ben de şişeyi
Bu derdin sabahı olmaz kemancı
Terkedip gidelim bu meyhaneyi
Kalanın adresi olmaz kemancı

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Kendi Yok! .. Dersin

Ceketimi şuraya asıver kahya
Tam kapı girişin de görünüversin
Düşerse vefasızın yolu buraya
Ceketi burda ama “kendi yok” dersin

Gözleri hüzünlüdür “yelken indirme”
İsterse; canını ver! .. Ama sır verme
Şu sönmüş sigaradan sual ederse
Ateşi burda ama “kendi yok” dersin

Fotoğrafın yanında, ıslak mendili
Görünce, soracaktır, “Ağlayan kim di? ”
Yıllardır böyle bacım ve hatta şimdi
İzleri burda ama, “kendi yok” dersin

Aman ha! ..Kahya, aman! ..Sakın ha sakın
Öyle nazar eder ki unutamazsın
Yorma kendin boş yere, anlatma, kalsın
Hayali burda ama “kendi yok” dersin

Vazoda ki gülleri her gün değiştir
Sarısıyla beyazı bir bir seviştir
Kırmızı gül solunca, sorar; Ne iştir
Sevdiği burda ama “kendi yok” dersin

Hani hep dinlediğim o şarkı var ya
Her şeyi hatırlatır, anlatır o’na
Soru soran gözlerle bakarsa sana
Sözleri burda ama “kendi yok” dersin

Loş dursun oda, salon, karmakarışık
Uçlarını budama, sürsün sarmaşık
Derse ki; “görmedim, böyle bir aşık”
Yüreği burda ama “kendi yok” dersin
……………..
Hep seni beklemişti… “Artık yok” dersin! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Kim Daha İyi Anlar

Sevgi’yi
Kim daha iyi anlar? ..
-Ben de bilmiyorum! ..

Artık ağlamıyorum
-O işi bulutlara bıraktım! ..

Ve içmiyorum
-Bıktım usandım

Fakat nedense “şiir” yazıyorum
-Bu işte bir “bok’luk” var! ......

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Kim miyiz? ! ...

Sorarlar başımız niye dik durur
Hak yoluna boyun eğenlerdeniz
Bilinmez! ..Maziden ne sorar durur
Bir ömrü bir aşka verenlerdeniz

Geceyi gündüzü harman eyleyip
Güneşi rüya da görenlerdeniz
Rahmete kahıra rıza gösterip
Tevekkül nicedir bilenlerdeniz

İhanet dolsa da kulun gönlüne
Leşte ki dişleri görenlerdeniz
Zilletle kalsa da kendi kendine
Sineye çekerek gidenlerdeniz

Boynumuz çekmeye pek gelmez ama
Allah için secde edenlerdeniz
Belimiz maddeye bükülmez ama
Yaradan’a kulluk edenlerdeniz

İnsan da sermaye para pul değil
Şerefsiz olanı yerenlerdeniz
İmansız olana “Ahlaksız sefil”
Korkmadan yüzüne diyenlerdeniz

Komşumuz aç mıdır sorup gözetip
Bir lokma ekmeği bölenlerdeniz
Gücü yettiğince bir şey sarf edip
Karşılık beklenmez! ..Bilenlerdeniz

Gönülle sohbeti düstur ederek
Sevgi de huzura erenlerdeniz
Cihanın güneşi “Elçi” bilerek
Her kulu Hak için sevenlerdeniz

Kalbimiz faniye tevazu dolu
Defterden borçları silenlerdeniz
Şaşırıp da bir kul kapatsa yolu
Bir yerine bin yol çizenlerdeniz

Aşk için de vardır birkaç sözümüz
And-ını yiyene gülenlerdeniz
Sönmeden yanacak kül de közümüz
Alev-i su gibi içenlerdeniz

Hatta bir dost var ki yıllar önceden
Aklından geçeni bilenlerdeniz
Esirgemiş gönlü bizi sevgiden
Onu da ellere verenlerdeniz

Mutluluk şarkısı mırıldanırken
Göz yaşıyla eşlik edenlerdeniz
O sözler acıyla yudumlanırken
Yaşları eliyle silenlerdeniz

O dosta bu şiir bir selam olsun
Ateşten gömleği giyenlerdeniz
Nihayet anladım! ..Anladım yoksun
Hayatla hesabı kesenlerdeniz

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Kirli Göz Yaşı

Toprak olmuş bir beden saklanır taa derinde
Ağla şimdi vefasız 'Göz yaşı çare ise'
Yanağından akan yaş kiridir vicdanının
Hiç olmazsa tertemiz toprağımı kirletme! ..

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Konuş ama

Halinden şikayet etmeden önce
Senden kötüleri görerek konuş
Sağlığın elinden gitmeden önce
Ömrün kıymetini bilerek konuş

Bağlarım bozuldu diyorsun ama
Etrafa avluyu çevir de konuş
Bir yerin sökülmüş yok muydu yama
Urbenin görünen rengiyle konuş

Gönüller talanmış bedava gitmiş
Nakiti vakiti öğren de konuş
Diyorsun kullar da anlayış bitmiş
İzanın manası bilerek konuş

Her kulu yerersin durumun iyi
Ne oldum diyeni anarak konuş
Sanırsın her şeye gücün de yetti
Mecnun-u çöllerden alarak konuş

Unuttun ölümü kalmazsın baki
Peygamber nerdedir bilerek konuş
Yarını düşünmez dersin 'dün' ne ki
Yukardan aşağı gelerek konuş

Ayağın yerlere bir bassın hele
Toprağın teması hissette konuş
Tevekkül duygusu gelişsin hele
Yutkunup tereddüt etmeden konuş

Başın arşa çıkmış kendin bilmezsin
Eğil de yerlere bakarak konuş
Azametle dolu bir tek sen misin
Dünyadan göçene yanarak konuş

Alemi verseler sana ne olur
Kefenin cebini bulursan konuş
İnan ki akibet çok kötü olur
Çareyi parayla alırsan konuş

Sen sen ol susmayı öğren de artık
Sana sorulursa bilirsen konuş
Bilmiyorsan dinle yapma aptallık
Bülbülün belası bilirsen konuş

Ağzından çıkacak herhangi cümle
Boşluğa asılıp kalmazsa konuş
Fanidir hayatın sen bir düşün de
Sözlerin kullara batmazsa konuş

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Konuşma

Bir Dünyam var benim düş-ten hayalden
Tasavvura sığmaz gerçekten ırak
Tercümesi zordur bunu mealden
Çözmeye çalışma, uğraşma, bırak

Yorma aklın hey dost! Hal Kadirce-dir
Bu yürek ki; grift bir bilmecedir
Gönlümüz sevdaya düşmüş nicedir
İzana çalışma, uğraşma, bırak

Taş yerinde ağır, öylece kalsın
Anlayan payına düşeni alsın
Ne olup bittiyse sırra bulansın
Bulmaya çalışma, uğraşma, bırak

Ben çok kelam etmem! Heybemde ki bu
'AŞK' dedin mi durur! Zaman, rüzgar, su
'Kara sevda' belki cevap olurdu
Çözmeye çalışma, uğraşma, bırak
Çözdüysen konuşma! Mevlaya bırak! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Kurtuluş! ..

Bir gün
Evet bir gün
'Unuttum' diyeceğim,
Deriiin bir 'oh' çekerek! ...
'Kurtuldum' diyeceğim,
Sararmış yaprakları dökerek! ..
Ve o gün; ÖLECEĞİM
Senin;
Boynunu bükerek! ....

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Kusura Bakma

Ben sana hakkımı helal etmiştim
Bu gece vazgeçtim kusura bakma
Tanrıya şikayet etmem demiştim
Çok büyük laf ettim kusura bakma

Dilimde beddua çıktı bu gece
İsmini sitemle andım bu gece
Allah-a elimi açtım bu gece
Yalvardım, affetme! . Kusura bakma

Gözlerin nemine kader demiştim
Suçunu gizledim kusura bakma
Düşünmem diyerek yemin etmiştim
Kefaret ödedim kusura bakma

Gönlümü bir hicran sardı bu gece
İsyanım sözüme çattı bu gece
Yanağımdan yaşlar aktı bu gece
Yalvardım affetme! .. Kusura bakma

Boş bulunup sana mutlu ol dedim
Hakkın yok diyorum kusura bakma
Dillerim kurusun ben tövbe ettim
İçime sinmedi kusura bakma

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Küçüğüm

Bir duygu var kilitli söküp atılmıyor ki
Tatlı bir rüya sanki gece gündüz gördüğüm
Yüreğimde bu ateş öyle bir yanıyor ki
Anlatmak istiyorum cesaret ver küçüğüm

Sanki bahar çiçeği Page Rankingıl Page Rankingıl rengarenk
Belki dalında gül-sün belki göklerde melek
Her şiir de sevgiyi satır satır işlesek
Gözlerime bakarken tebessüm et küçüğüm

Gönül misafir etmiş çoktan seni tahtına
Belki aşka uzaksın belki vardın farkına
İstersen sen cevap ver ne diyelim adına
Ateş midir köz müdür haydi söyle küçüğüm

Sakın bana ne zaman başladı diye sorma
Akıp gitsin takvimler fakat sen zaman olma
Nasıl olsa gelecek böyle bir şey başına
Bak beni vurdu bile sen nerdesin küçüğüm

İstediğin şiir di peki yazdığım nedir
Gönülde ki bu mısra sevgi değilse nedir
Ben sebep aramam ki belki Tanrı emridir
Emir böyleyse boynum kıldan ince küçüğüm

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Lafımızı Ortaya Koduk! ..

Yarınım karanlık ümidim sersem
Her nefes bir daha acıyı tadar
Hangi çingeneye üç kuruş versem
Bir türlü çıkmayan fal’sın, o kadar! .

Çok derin azap bu aman ki aman
Anladım duçar-ın atisi yaman
Kendimle baş başa kaldığım zaman
Aklımda bir garip hal’sın, o kadar! ..

Ne derim, bir dinle, kulağın açta
Mevsimler nerede saatler kaçta
Sen; meyve vermeyen yoz bir ağaçta
Dibinden kırılmış dal’sın, o kadar! ..

Batsın be sebebin, çekip gittiysen
Bende de tükendi sen bitirdiysen
“Benim için nesin? ” merak ettiysen
Bir at tırnağında nal’sın, o kadar! ..

Temaşa lütfetme bakma sen bana
İzinin üstünde yamadır yama
Bazen ağladığım vaka’dır ama
Yüreğimde bir dert kalsın, o kadar! ..

Cevabı olmayan bir yığın soru
Budur seven için, budur en zoru
“Suskunluk” sevdanın ateşi, koru
İfade özürlü lal’sın, o kadar! ..

Kırmak istemezdim, kıramazdım da
Sen sınırı aştın! . Öfkem başımda
“Mükellef bir sabah kahvaltısında
Tadına baktığım bal’sın, o kadar! ..”

Sözüme muhatap belki binlerce,
Mahlûkat vardır, hem; şişman ve ince
Bir şeyler anlattık, biraz şiir’ce
Herkes nasibini alsın, o kadar! ..

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Lafın Tamamı Aptala Söylenir! ....

Yaşadığın, nefes aldığın her günün ardından yeni bir günün heyecanını yaşıyor olabilirsin! ..
Hatta; Bu umutların yeniden yeşereceği anlamını da beraberin de taşıyor olabilir! ..
Ya geride kalanlar! ....
Kaybolanlar! ....
Boş yere yitip gidenler! ..
Hani hep bir sonra ki güne taşıdığın “ümit” denilen “karın doyurmayan” illet! ..
Pembe kalemlerle bembeyaz tuvallerin üstüne resmettiğin gök kuşağı tablolar! ..
Ya üzerinden karanlığı sıyırıp aldığın, yıldızları konfeti gibi saçtığın, bağrına “kara saplı hançer” misali saplandığın *******! ...
Peki! .. Ya hayal dünyanın yırtılan sınırları! ! ! ? ? ?
Flulaşan renkler! ..
Gözlerinden yola çıktığı andan itibaren, yanakların da oluşturduğu çizgilerle “asırların tarihini” atan ve buharlaşıp uçarken, yüreğine muazzam çöl resimlerini armağan eden o masum göz yaşları! ....
Dünlerde mi kaldı sahi tüm bunlar? ....
Vah! ... Zavallı küçüğüm! ...
Hala hayatın yarınlardan değil dünlerden müteşekkil olduğunu anlayamadın değil mi? ...
Senin için dün; Bu günün umutları ile dolu değil miydi? ....
Ve…. Yaşadığın her gün! ...

Senin gerçekte taşıdığın duygu, yeni bir günün umutları değil küçüğüm
Olsa olsa bu günün acılarını “yarına taşıma” korkusu! ..
Güneşin doğuşunu her tekrarladığında belleğin de belki de çok derinlere gömmeye çalıştığın “karabasanları” yeniden ve tekrar tekrar yaşama acısı! ...
Lakin hayatı ancak böylesi “yalanlarla” taşıman gerektiğini anlamış olmalısın! ...
Tıpkı aynalar da gördüğün bütün yalanlar gibi asıl gerçeğin “gölgeler” olduğunu da idrak etmiş olmalısın! ..
Her nefes alışının bile (Bile bile) “Lades” anlamına geldiğini de sana ben anlatmış olayım! ..
Eeeeeeeeeeee! ....
“LAFIN TAMAMI APTALA SÖYLENİR! ....”

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Lüzum Kalmadı

Bir yarasın içim de usul usul kanayan
Geri döneceğinden hiç umudum kalmadı
Nasılsa senden sonra ne arayan ne soran
Olmasa da fark etmez artık lüzum kalmadı

Sonbaharımsın benim yaprak yaprak sararmış
Dalımda tomurcuğum çiçeklerim olmadı
Öyle bir güneşsin ki sabahlarda kararmış
Doğmasan da fark etmez artık lüzum kalmadı

Sen çok uzaklardasın tıpkı mutluluk gibi
Seni öpüp koklamak bana kısmet olmadı
Olur da eşe dosta sual ederek beni
Sormasan da fark etmez artık lüzum kalmadı

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Mağfiret Gecesi! ..

******* semaları örer örümcek gibi
Ufukları kucaklar karanlığın gaib-i

Gönül de hesaplaşma başlar kıran kırana
Bir damlacık iz düşer çiğ yemiş yanaklara

Sessizliğin esrarı “vicdan muhasebesi”
Cevaplar çok yamalı bir hilkat garibesi

Göz haramla haşrolmuş kalpler günaha ortak
Nedamet bile aciz hem de yarım yamalak

Asrın yükünü taşır bir yanı çökmüş omuz
Şaha kalkmış da günah “böğrüne vurur mahmuz”

Çocukluğumuz donuk gençlik gider dört nala
Balta vurur nifaklar tutunduğun her dala

Zaman hızlı mı hızlı geliyor yine sabah
Kendi kendime bile “Hesap veremem, Eyvah! ..”

Ya ölümün sabahı; Yoktan var eden hakim
Sorsa “Ömrün nerdedir” kim kurtarır beni kim

Korku sarar gönlümü sonra bir tatlı huzur
Hem Rahim hem Rahmandır yüreğimi doldurur

Koklaşmakta pak alnım can verilen toprakla
Kalkma secdeden başım! ..Göl olmadan yaşlarla

Bilinmez hangi vakit gelir affın müjdesi
Malum olur da gönül “Duyup titrer o sesi”

Sen yiğidim, sen bacım! ..Beraber nefesleyin
Beraberce “Tövbeyi bir daha besteleyin”

Belki sizlerden biri erer huzr-u kabul-e
Cümlemize mağfiret gelir “ol” dileğiyle

Yarınlar dün olmadan arınsın kirden pas dan
Ak pak olsun gönlümüz hem de güneş doğmadan! ..

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Mahkeme

Bunama başladı zamansız
'Gölgeler' gerçeği sorguluyor du!
Sanık sandalyesin de ben,
Ve! ........
'Bir Kahpe' hakim olmuştu! ....
Kalemini kırdı ortasından
Halbu ki bir damla,
Mürekkep bile yoktu! ....

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Mehmet-ten ana'ya mektup! ...

Gönlünün sultanı ben idim senin
Bilirim yolumu gözlersin anam
Her gece hasrete vardır seferin
Ha akşam ha sabah beklersin anam

Babacım nasıldır ya Zeynep bacı
Burada bir selam gönlün ilacı
Cümleniz olmuştur bize duacı
Sıladan havadis veriver anam

Nöbetteyim şu an bir dağ başın da
O dağ ki kan vardır her bir taşın da
Ahmed-i Mehmed-i yirmi yaşın da
Bir resim gönderdim bakıver anam

Rüzgarı pek serttir soğuk *******
Bizden önce geldi geçti niceler
Hele bayrağıma bir göz dikeler
Sen bana şahinim deyiver anam

Süleyman emminin oğlu Mustafa
Bir kahpe kurşunla düştü toprağa
Öyle bir sardık ki onu bayrağa
İmrendim ardından biliver anam

Gün olur nöbetim sona erende
Elini öperek geldim diyende
Bir hasret daha var yüreciğimde
Ayşe-me bir haber ediver anam

Kırk gün olmasa da on beş gün düğün
Yavuklum gönlüm de inan kör düğüm
Bir sensin rüyam da bir o gördüğüm
Şafakları bir bir sayıver anam

Ama darılmak yok dönemez isem
Olur da kanlanır yeşil elbisem
Hak vaki olur da şehit ben isem
Ağlama yaşını siliver anam

Ben ki evladınım ben ki Mehmedim
Düşmana haine geçit vermedim
Bayraksız bir ova bir dağ görmedim
Bu Vatan sağ olsun deyiver anam

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Memleket Bu Âhvalde

Kalem tutana daim saygılıdır bu millet
Vaktâki inkâr ile olmasın hasb-ihâlde
Geçmişe sövmek gibi ahlâksızca bir illet
Kemirir içten içe üzüntüm bu minvâlde

Türkçem itlâf edildi “sankıritçe” rakkâse
Her nesepsiz mel-un’dan dökülüyor bir kâse
Mevkûtede başyazar, iblis soylu şempanze
Ne sen sor ne ben diyem, memleket bu ahvâlde

Edebiyatın kökü, “edep” diye bilirdik
Her edepsize kalem, verilince delirdik
Böğrüne tırpan yemiş buğday gibi serildik
Emanet-i mukaddes “dil hazinem” ne halde

Her sabah erken kalkan “sözüm ona” Türkçeci
Esnaf olsa gam yemem, bunlar resmen tefeci
Onlar ortada maymun, hainler da sufleci
Şırınga mikrop yüklü, zehirliyor her hâlde

Atamla bağım koptu, torun benden bi-gâne
Nesil böyle bozulur, hedef; dil’dir, yegâne
Ne hakkımız var şimdi, bizim feryat figâne
Galipler mağlup olmuş “Vatan” denen mahâlde

Çöküyor kültür denen köPage Rankingüler birer birer
Ne Fatih, ne Kanuni, Yıldırım’dan ne haber
Sağ olsaydı Atatürk, sence bunlara ne der
Adresini bulurdu, Kelime-i münhâlde

Asırlarca Osmanlı ne’ce konuştu deyyus
Cehlini kabul et de, bilmiyorsan bari sus
Fermuar açmıyorsak, edeptendir bu husus
İmzamız halen durur, hem de 'yedi düvel’de

Birileri balçıkla sıvamakta (!) güneşi
“Huy” işte, değişmiyor, didikliyor her leşi
Kahpe; kalemi tutar, uşakları keleşi
Vururlar can evimden, memleket bu ahvâlde

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Miras

İnsan bir kere severmiş

Doğru! .....

Ancak; Biz sıramızı savdık

Ve 'Bu aptallığı'

Bir sonra ki nesil-e,

Miras bıraktık! ........

Şükürler olsun,
Kimseye 'Borcumuz yok! ....'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Mukayyet Olmazsan, Bir Gün Yüreğin....

Gidene söz etme gittiği için
Vefasız yüreğin ömrü az olur
Bu sevda yok yere bittiği için
Ya Mecnun, Ya Leyla, ya masal olur

Tüketme sözleri sen ardı sıra
Değmez ki be dostum değmez kısıra
Bu onun eksiği bakma kusura
Ya helak, ya salak, ya kurak olur

Maşuk-un hali bu, mağrur, ukala
Hep sevilecek ya! ..Oh be! .. Ne ala
Yaradan bir çiçek vermezse dala
Ya kader, ya keder, ya heder olur

Belki de tartında hata var senin
Ağzınla kuş tutsan bilmez değerin
Mukayyet olmazsan bir gün yüreğin
Ya verem, ya verem, ya verem olur

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Mutluyum Demezdim

Eğer mutsuz olsaydın 'Ben mutluyum' demezdim
Düpedüz vicdansızlık sana reva görmezdim
'Çok mutluyum' diyorsun bu haksızlık değil mi
Ölümle karşılaşsam bu kadar ürpermezdim

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Müsvedde

Kuyunun başındayız suretleri seyirde
Aslolan suretlermiş, poz verenler 'müsvedde'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Nasıl Seveyim Seni

Sığmadın gönlümün bahçelerine
Güzelim nerede seveyim seni
Girmedin şarkının nağmelerine
Bir sözün için de göreyim seni

Nehir ol sel gibi ak bana doğru
Yudum yudum alıp içeyim seni
Rüzgar ol yel gibi es bana doğru
Nefsedip içim de bileyim seni

Kıskandır baharın çiçeklerini
Yemyeşil çimlere sereyim seni
Yaşayıp akşamın binbir zevkini
Her gece gül diye dereyim seni

Okşayıp o güzel ipek saçını
Şu yanık bağrıma basayım seni
Dilime dolayıp bitmez şarkını
Yazlara kışlara yazayım seni

Doymadım busene azdır nefsime
Her saat her bir an öpeyim seni
'Bir zaman' yetmiyor bu aç gönlüme
Geceyle gündüze böleyim seni

Sırra kadem basıp gel gizlenelim
Mutluluk seline salayım seni
Tanrı şahit olsun gel evlenelim
Yar diye köşküme alayım seni

Sana doymak nasıl mümkün olacak
Kul bilmez! .. Mevla'ya sorayım seni
Kesildi dermanım canım çıkacak
Ben bittim biraz da yorayım seni

Dorukta kalalım bir ömür boyu
Her nefes alış da seveyim seni
Bırakma gelmeden dünyanın sonu
Cennetin sebebi bileyim seni

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Ne Diye

Nicedir unuttum hiç anmam seni
Ne diye gönlüm de bun ca yıl durdun
Günahın neydi ki masum kalbimi
Ne diye vefasız ne diye yordun

Elimi sımsıcak avuçlarına
İsmimi takvimin yapraklarına
O yalan buseni dudaklarıma
Ne diye vefasız ne diye koydun

İçimi kavuran bir vurgun var ki
Gönlün de çiçekler açmıştı sanki
Tam geldi demişken koklamak vakti
Ne diye vefasız ne diye soldun

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Ne Önemi Var

Siz benim ömrümün sahibisiniz
Götürün yılları ne önemi var
Gönlümde savaşın galibisiniz
Canım size feda ne önemi var

Aldığım nefesin yarısı sizin
Kalbimin bal yapan arısı sizin
Baharın yeşili sarısı sizin
Hazan benim olsun ne önemi var

Ah gönlüm bu gönlüm saadet ister
Siz bana bir ümit lütfedin yeter
Olsa da yarınım bu günden beter
Sitem bile etmem ne önemi var

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Neresinde Zamanın? ! .....

Yine karıştı zaman beyazladı saçların
Yine karıştı rengi kasvet dolu akşamın
Neden böyle vefasız fırtınalı hayatın
Bilmem ki neresinde yaşıyorsun zamanın

Acılar perde perde kapatmış pencereni
Bir Allah’tır şahidin başka kim duyar seni
Artık hükmü verilmiş bitmeyecek davanın
Bilmem ki neresinde yaşıyorsun zamanın

Gençliğini vermişsin karşılık beklemeden
Terk edip gitmiş seni hesabını vermeden
Görmez misin boş yere heder oldu hayatın
Bilmem ki neresinde yaşıyorsun zamanın

Kaç yıl oldu akşamlar beyazla vedalaştı
Tebessümün ne zaman hıçkırığa karıştı
Anlamadın mı hala içindesin hatanın
Bilmem ki neresinde yaşıyorsun zamanın

Yüzünde ki çizgiler böyle derin değildi
O başın neden şimdi mahzun düştü eğildi
Göz yaşları içinde çalarken şarkıların
Bilmem ki neresinde yaşıyorsun zamanın

Bir garip alemdesin seviyor musun hala
Bırakmışsın kendini esecek rüzgarlara
Kaderine razı ol boşunadır isyanın
Bilmem ki neresinde yaşıyorsun zamanın

Her şey eskisi gibi olacak mı sanırsın
Farkında değil misin tam yolun sonundasın
Kulların omzunda değişiyor mekanın
Bilmem ki neresinde yaşıyorsun zamanın

Sen de göçtün dünyadan hayattan alacaklı
Bir ben vardım ağlayan bir de garip mezarcı
Ruhun huzur buldu mu bitti mi acıların
Bilmem ki “bir önemi” var mı artık zamanın

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Nezaket

Ah nezaket nezaket seni sevmek felaket
Nerden çıktın karşıma çakır gözlü nezaket

Nezaketli nezaket kaşın gözün bir afet
Bak ne hale getirdin çarptın beni nezaket

Ah vicdansız nezaket gel de beni mutlu et
Her yerine meftunum üzme beni nezaket

Bembeyazsın nezeket güneş çıktı dikkat et
Süte benzeyen tenin bozulmasın nezaket

Çok güzelsin nezaket her yerinde asalet
Oran buran oynuyor kötü oldum nezaket

Yaklaş bana nezaket dudaklarını lütfet
Bir buseni çalayım çok fettansın nezaket

Sen neymişsin nezaket sanki herşeyin servet
Bir geceye razıyım hediye et nezaket

Haydi tatlı nezaket yatağıma gel park et
Beden tir tir titriyor gel de durdur nezaket

Bir şiirsin nezaket satırların kaç adet
Bir kaçını okudum sonu nerde nezaket

Allah-tan kork nezaket öderim nedir diyet
Çıldırmak üzereyim 'kapat onu' nezaket

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

O Bende ki Ben Nerde

Nerde çocukluğumun pas değmemiş düşleri
Karanlığa nur veren ezan seslerim nerde
Saçlarım da meleğin gezen şefkat elleri
Gerdanın da tesbihim seccadelerim nerde

Nerde o ayetlerden yükselen huzurlu ses
İman dolu gönlüme ördüğüm çelik kafes
Hicap ile tövbede Rab-bi zikreden nefes
Arş-tan arz-a dökülen konfetilerim nerde

Nerde ey adem oğlu yürekte ki berraklık
Nerde gönül köşkümde hüküm süren sultanlık
Fidanken sevgi idi büyüyünce düşmanlık
O günahsız bedenim masumiyetim nerde

Nerde büyük vecd ile tevhide dönen dilim
Başucumda ki Kur-an sırılsıklam gözlerim
Bu necis bataklık ne söyleyin ben nerdeyim
Kadrini bilmediğim gül bahçelerim nerde

Nerde ana kucağım tüten baba ocağım
Secde edip öptüğüm o kıblem namazgahım
Eteğine kirlerin değmediği yıllarım
Başıma taç ettiğim kar tanelerim nerde

Nerde gerçek olan ben bende ki ben ben değil
Kul idik Yaradana kula kulluk hoş değil
Nedamettir süzülen gözlerimden yaş değil
Sonsuz iştiyak ile mürtekiplerim nerde

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

O Benim Aptallığım

Elime ne zaman bir kalem geçse
Hep bir şeyler karalarım
Her okuduğun şiirden
Pay çıkarma kendine
Ben çocukluktan beri yazarım
Adın geçmişse için de
O benim hıyarlığım! ...
...........
İlgin sevgiden değil
Merakındandır bilirim
Ben her bakışta ki kahpeliği
Hissederim anlarım
Sen bakma gözümden süzülen yaşa
O benim zavallığım! ...
..........
Aynalar da seyretme kendini
Sanma ki sana hayranım
Dilim sürçüp de
'Seni sevdim' dediysem
O benim aptallığım! ....

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

O Kadarcık Fark Olsun

Gönül kapımı açtın gördün temaşa ettin
İstemezdim yüreğin ateşlere garkolsun
Aşk nasıl yaşanırmış belli ki merak ettin
Bırak da aramızda o kadarcık fark olsun

Sn Mecnun'un adına masalda rastlamışsın
Kendini Leyla sanıp sarayda kışlamışsın
Serap görmüşsün lakin çölü anlamamışsın
Bırak da ramızda o kadarcık fark olsun

Alıp götürdün seni cemalini sakladın
Kın-dan çıkmıştı kalem ismini yasakladın
Ağyar benden muzdarip sen kendini akladın
Bırak da aramızda o kadarcık fark olsun

Belki ben bir masalım ya da farzet masal ben
Kimliğimi öğrendin aşka namzet 'yasal ben'
Sen; ayrılık şarkısı sevdalara visal ben
Bırak da aramızda o kadarcık fark olsun

Ben sevda sarayında hükümdarım kralım
Sevdayı bilmeyenin kalemin kırarım
Sen aleme sultan ol düş-ü hayra yorarım
Bırak da aramızda o kadarcık fark olsun

Gem-i azıya almış benim o giden atlı
Sen tozların ardında yaşarken tatlı tatlı
Uyandın ha! ..Günaydın! .. Lakin yürek azatlı
Bırak da aramızda o kadarcık fark olsun

Aramızda yıl değil asırlar var asırlar
Binlerce gece dolu ne göz yaşı ne sırlar
Sen kahkaha atarken aşkı onlar taşırlar
Bırak da aramızda o kadarcık fark olsun

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Oldu mu dersin

Yıllandık sevginin mahzenlerinde
Tadımız dem-ini buldu mu dersin
Vuslatın o özlem tünellerinde
Mutluluk kapıyı vurdu mu dersin

Ne dersin sevgilim hasret bitti mi
Gözyaşın mendile veda etti mi
Nihayet gülmeye sıra geldi mi
Ağlamak bizleri yordu mu dersin

Goncalar gül açtı demek ki bahar
Güneş bir başkadır ay başka doğar
Ettiğimiz dua kabul-e mazhar
Oldu mu sevgilim oldu mu dersin

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Olmuyor

İçine hapsetmiş seni gözlerim
Kapatsam olmuyor açsam olmuyor
Sevgiyle ah ile dolu sözlerim
Konuşsam olmuyor sussam olmuyoır

Güller açsa aklım dikenlerinde
Günlerin karanlık *******inde
Biçare ümidin sessizliğinde
Ağlasam olmuyor gülsem olmuyor

Gözlerimden uzak bir menzildesin
Yürüsem olmuyor koşsam olmuyor
El oldum be yine sen ellerdesin
Yutkunsam olmuyor ölsem olmuyor

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Olur mu

Tutunduğum son dal kırıldı işte
Sen artık geriye dönme olur mu
Yokuş çıkan ömrüm gayrı inişte
Yol bitince beni görme olur mu

İçim de ateşin söndü be canım
Ne dostum oldun sen ne de cananım
Sana inandım ya! ..Ona yanarım
Pişman olup beni sevme olur mu

Pembe bulutların nerede ise
Orda kal sen, aşkı, orda nefesle
Boşa merak edip bin bir hevesle
Heyecan içinde gelme olur mu

Tanırdın ya beni, ben o değilim
Umudu da seni de sildi yüreğim
Söyleyecek sözüm yok ne diyeyim
Yalandan göz yaşı dökme olur mu

Benim için azdı sana çok fazla
Ben nasıl büyüttüm “aşkı” bin naz-la
Uzatıp sunmuştum sana bir haz-la
Aklına getirip gülme olur mu

İnsanın bir değil iki ömrü var
Birini Hak yazmış yine Hak bozar
Ardında tükendi o azar azar
Sen işin içine girme olur mu

Ömründe ilk defa “bir iş becerdin”
Sen “Gönül ömrümü” vurup katlettin
Madem ki sevdamın kabrine geldin
Taşını dikmeden gitme olur mu

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Ölçü

İnsan da ibre dönmüş
Ölçünün adı 'varlık'
Doğru ise bu ölçü
Hayvan güzel yaratık

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Ölüm Var Bu Gece

Bu gece sabaha varır mı zaman
Yollara barikat ol diyor gönlüm
Yapraklar sararmış kapıda hazan
Uzatmış elini öp diyor ölüm

Olgun bir başağım tırpana hasret
Sonsuzlukla vuslat büyük saadet
Acıya acıymış en güzel ziynet
Ana şefkatiyle gel diyor ölüm

Gün bu gün, nihayet, yolun sonun da
Üç beş gözü yaşlı kulun omzunda
Sevdalar bıraktım kış uykusunda
Kollarını açmış sar diyor ölüm

Bu gece merdiven ve son basamak
Yeni bir hayata baştan başlamak
Zordan da zordu be sensiz yaşamak
Başını göğsüme koy diyor ölüm

Demiştim! . Değilim sabır taşından
Senin muradın ne gözün yaşından
Umut mu verdin ki gönül tasından
Uzatmış şerbeti doy diyor ölüm

Gökyüzü yıldızlar, yakut ve safir
Ölüm bende ben dünyada misafir
Bembeyaz kefeni hazırlar zahir
Ele dardır sana bol diyor ölüm

Ne kadar zaman var dakika saat
İçimde bir huzur tam bir itaat
Çektiğin acılar sana şefeat
Etmeye uzanan yol diyor ölüm

Bir kuyu göründü karanlık dibi
Zaman her sevdanın mutlak galibi
Vakit tamam deyip yıldırım gibi
Ruhumu kabzedip son diyor ölüm

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Ömür Çilesi

Gözünde bir damla yaş gördüm bu gün
Yanağında bir yol arar gibiydi
Yalnızca çilesi çekilen ömrün
Sebebini boş yere sorar gibiydi

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Öyle Bir Sarıl ki

Sakladığın yeter gönlünde közü
Nefesle yılları tutuşuversin
Nihayet dilinden bir tatlı sözü
Nağmeyle mırıldan dökülüversin

Hasretle sararıp solmuş bahçeme
Rahmet ol çiçeğim açılıversin
Yüreğim bir sabah kelebeklerle
Mutluluk içinde dolaşıversin

Tebessüm et yüzün bir bahar gibi
Şu kalan ömrüme saçılıversin
Öyle bir sarıl ki yaralı kalbim
Maziyi bir an da unutuversin

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Papa ve 'Tıpa'

Ya sabır! .. Diye diye, attı tepemin tası
İşte elimde benim “kozalaktan bir tıpa”
“Zorba” demiş islam’a, bu da onun kıstası
Biri “koordinatör”, biri de zevzek “papa”

Sam amca görev vermiş(!) koordinatör(miş-miş)
Bize de çok lazımdı, bunlar kafayı yemiş
Bu “tıpa’yı” tıpatıp işte bunlar hak etmiş
Biri “koordinatör”, biri de zevzek “papa”

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Psikolojik Öküz

Gülmekten kırıldım yaşayın emi
Demek ki bu imiş aşk dedikleri
Yahu! ..Demlikte çay almazsa demi
Kimdir kerevete gönderdikleri

Fizyolojik öküz görür anlamaz
On altı saniye geçse kavramaz
Öküze “öküz’sün” desen alınmaz
Az’dır” ineklere” çektirdikleri

Bir de “piskolojik” öküzler var ya
Koyuver önüne “bir saman balya”
Geviş geviş aşkı anlatırlar(!) ya
Bilinmez söylemek istedikleri

Hayvan-i arzunun aşk olmuş adı
Aşk budur diyenin “Hayvan” soyadı
Gözünü sevdiğim “Osman tokadı”
Çoktur “Aklı başa” getirdikleri

Gel de anlat buna; Aşk “İtaattir”
Yatakta bir değil, milyon saattir
Aşk nefsani değil aşk sadakattir
Az değil cahilce gönderdikleri

“Medyatik dallama” aşkı tarifte
Mangal da kül komaz edepsizlikte
Demin bahsettiğim o öküzlükte
İşte “adam” diye dinlettikleri

Güldürmeyin beni a soytarılar
Kültürsüz ün-lenmiş balsız arılar
Sizden delikanlı, biz de “karılar”
Çok vardır çok “etek” giydirdikleri

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Rezerve Ettim

İkinci bir şansım olmaz bir daha
Sevinci neşeyi bir bir kaybettim
Ferhatla dağ oldum Mecnunla vaha
Ne kadar dert varsa rezerve ettim

Acının balkonu, mehtap cehennem
Bu köşkü satmak mı? Kiraya vermem
Ocağın da ateş,olsan dilenmem
Kül altın da közü rezerve ettim

Aşk için ne varsa tümü öz-lerden
Heybem dolu, sitem yüklü sözlerden
Ben nefes aldıkça bütün gözlerden
Akacak yaşları rezerve ettim

Azabın temaşa zevkine vardım
Kimine naz etti kimine yardım
Zulmün sahibine çöküp yalvardım
Önde ki masayı rezerve ettim

Üzülmek bile yok sana üzülmek
'Düğüm' bana gerek, sana çözülmek
Her adım attığın yerde ezilmek
İçin izinleri rezerve ettim

Kumaşım eskiyse senin ki yırtık
Sen gül! ..Tebessüm et! ..Garip yaratık
Senin de bir yılın üç mevsim artık
Ben kara kışları rezerve ettim

Adalet sağlandı bir yarım sana
Senin de ömrünün yarısı bana
Kendine aynada şöyle baksana
Gördüğün ne varsa rezerve ettim

Ne garip değil mi? Kahpelik eden
Nasibini aldı! .. Sordun mu neden?
Salkımı var eden tek bir dane-den
Hak-ka hamd atmeyi rezerve ettim

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Saati Ölümlere Kurdular! .....

Medet Yarabbi medet, günahın bataklığı
Yutmakta tek tek bizi, derine çok derine
Sürdükçe nefsimizle şeytanın ortaklığı
Yapışacak sırtımız gazabın minderine

Cehenneme talibiz ateşten korkuyorken
Manasız ısrardayız inkar küf kokuyorken
Dört adamın omzunda ölüme yürüyorken
Çizilecek rotamız derine, en derine

Üstüne bastığımız toprak sanki kayacak
Ayağımız altından, bize hasım olacak
Unuttuğumuz tövbe elbet lazım olacak
Ağlasın herkes şimdi, ağlasın kaderine

Uyanayım, uyanın! ..Kör olsun kör uykular
Biz doğarken saati “ölümlere kurdular”
Nefs-e dair ne varsa nefsimde kudurdular
Düşmüşüz biz her halin, beterin beterine

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sadece 'Hayvanları! ..'

Ara sıra da olsa
Ben de gülerim! ..
Hatta ben,
Fıkra bile bilirim! ..
Bazen aslan sütü
Habire de Maltepe içerim! ..
Ve “Ben severim”
Mesela;
Kalemi, kağıdı,
Mesela;
Güneşi ay-ı
Peki! .....
Ya canlılardan? ! ..
“Hayvanları” hemşerim
Sadece “Hayvanları! ..”

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sahi Ya! .... Nedir Aşk? ? ! !

Aslında kendimizi dünyada zannettiğimiz nice anlar vardır ki başka alemlere misafir oluruz! ..Anlamasak bile! ..
Bedenen yaşayan düşünen bir insan ruhen yaşayan bir insanı ya da ruhen yaşanan bir zamanı nasıl anlar nasıl kavrar? ..
İnsanların gördükleri görmek istediklerinden ibarettir! ..
Neden zordur aşkı anlatmak bilir misiniz dostlar? ..
Gerçekte aşk, insanın bulmak istemediği bir şeyi aramasıdır… Hiç düşündünüz mü dostlar; Bir delikli kuruş için size açılan avuca bir kaç kuruş koyduğunuzda manevi bir haz duyarsınız ya hani… Hiç o elin sahibinin gözlerine bakarak o elin uzanışında ki burukluğu, acıyı, çaresizliği gördünüz mü? .. Görmeye çalıştınız mı? ..
İnsanlar hem aşkı tanımak, yaşamak ister, hem de onun zor yanıyla karşılaşmaktan imtina eder….
Bu tıpkı şuna benzer sevgili dostlar…
“Herkes cennete gitmek ister ama kimse ölmek istemez..”
Aşk çok izafi bir tanım! .. Birkaç cümlenin için de ifade edilemeyecek kadar karışık.. Ya da biz öyle olduğunu sanıyoruz.. Aslında bilsek ki aşk şartsız teslimiyet demektir, belki onu aramamıza bile gerek kalmayacak.. Göz yaşı varsa; rahmet saymalı ve kirlerden arınmalı, Acı veriyorsa onu alıp damarlara şırıngalamalı, Hatta vaki mutluluğu zül saymalı, Yüreğin burkuluşunu alemde insanoğluna verilen en büyük zevk olarak görmeli…
Çok mu karamsar oldu, çok mu zor oldu bu tablo? ...
Farzedin ki öyle! ..
O zaman kimse aşka talip olmasın…
Aşk deyince aklımıza gelen hep “almak” oluyor değil mi sadece almak! ... Oysa aşk “vermek” demek…Karşılık beklemeden, teşekküre gerek duymadan, bilinmesi bile istenmeden vermek! ... Varsa olanı, yoksa hayalleri hatta geleceği vermek! ... Vererek mutlu olmayı öğrenebilmektir aşk! .. Maşuğundan aşk isteyen ondan sadece acı alır! .. “Verecek olan” istenmesini beklemez ki! ...
Aşk sitemdir bazen! ... Ama asla hakaret değildir..
Siteme ham madde gibidir aşk.. Aczin gölgesi gibi görünse de sitem aslında aşığın maşuğuna kırıcı olmadan lisan-i hal ile gönlünü virman etmesidir. Aşk firak ahtapotunun kolları gibidir..
Sitem aşkın hülyasın da tutunabilecek son daldır belki..Aşk visalin mahzenlerde küflenebileceği hakikatini asla unutmamaktır. Aşk acıya talip olmaktır.. Hayatta ki en ender çeşnidir aşk..
Zirvesine çıkabilenin, arzda olana acıdığı bir duygudur.. Asli ikametgahı arş tır aşkın.. Onu arza indirmeden yaşayabilenlerin, muhtevasına erdikleri erdemdir...
Aşk külde közü, teşbih deki sözü bilmektir.. Birinin sizi anlaması demek değildir aşk! ..
Anlıyorsa o aşk değildir zaten..
Aşkı anlatmak yaşamaktan zordur.. Anlatılabilir ise orda aşk yoktur! ..
Çevrenize bir bakın ama biraz daha dikkatli bakın! .. Birbirlerini deli gibi severek evlenen insanlar bir süre sonra ellerin de boşanma dilekçeleri ile mahkeme kapılarını neden aşındırıyorlar? ... Çünkü aşk değildi aralarında ki.. Sadece “öyle” olduğunu sanıyorlardı.. Tutkuydu belki.. Ya da sahip olma arzusu.. Kim bilir belki de o an çok cazip gelen bir yanları! .. Sonra! ...
Sonra ulaştılar.. yaşadılar.. doydular ve bitti! ...
Gerçek aşk olsaydı araların da ki, biter miydi? .. Her şeye rağmen sevebilselerdi beraberlikleri de her şeye rağmen devam ederdi! ... Evet her şeye rağmen! .....
Aşk nefsi bir kenara koyabilmektir dostlar! ... Hatta terk edebilmektir.. Kişiler sevgileri değil sevgiler kişileri yüceltmeli..Sevgiliden sevgiye bakmak yerine sevgiden sevgiliye bakmamız gerekir! .. Bilinmezin yolculuğudur bu.. Peki nereye? .. İşte bütün sır burada; nereye? .. Aşk teslimiyet ve seyehat arasın da tercih yapabilmektir.. Aşık olunca valizinizi hazırlamanız gerekmekte! .. Ya aşkın o şartsız teslimiyetini kabul edeceksiniz ya da aşkı terk edip valizinizi alıp seyehate çıkacak ama aşktan söz etmeyeceksiniz..Karar anıdır bu.. Mutlu olmak için aşk arıyorsanız kolay gelsin…. Olmaz mı? .. Kim bilir neden olmasın! .... Belki ilki başaranlar olur aramızda ne dersiniz? ....
Aşk dilden dökülen cümleler için de yuvarlanırken mızrap misali titretmeli yüreğin tellerini…Aşkı satır aralarında nağmelerin notasında göz yaşının rotasında ve yüreğinin zindanlarında saklayabil
melisin hem de maşuğunun “sen” olmasını senin gibi sevmesini beklemeden! ..
Aşk her yürekte o yürek gibidir. Bir başka yürek o yürek olamaz.. Ne kendi yüreğini bir başka yüreğe benzetecek ne de bir başka yüreğin senin yüreğine benzemesini bekleyeceksin….
Aşk zora talip olmaktır.. İmkansıza inanmaktır.. Aşkı İlahiye varan yol olarak görmektir… Zira yaşadığınızı ya da taşıdığınızı zannettiğiniz aşk sizi İlahi aşka götürmüyorsa, Yaradanın önünde tevekküle vardırmıyorsa, teslimiyet duygusunu doğurmuyorsa siz aşktan bahsetmeyin ve kendinizi kandırmayın! ....
Sevgili dostlar aşk yaradılanı “Yaradan” için sevmektir.. O yarattığı için aşık olabilmektir.. Onun yarattığına küsmemek kötü söz söylememektir…Düşmanlığı ve kin duygularını sevgiyle paramparça edebilmektir.. Onun yarattığına varılamadığın da yine ona sığınabilmektir… Kulu var eden de aşkı var eden de o dur! ...
Buluşturacak olan da, hasreti tattıracak olan da o dur! ... İmanın şartı değil midir Kadere iman? ! ...”Kaderi yazan Yaradanın”, yazdığı kadere de aşık olmak gerekmez mi? ....Bizim için hayrı da şerri de bilen o değil mi? ...
İşte bunun için diyorum ki “Aşk teslimiyettir” bunun için diyorum ki aşk itaattir! ... Ne mutlu aşkı aşk gibi yaşayıp tevekkül içinde olanlara! .... Ne mutlu acıyı azabı tadıp da şükür içinde olanlara! .. Ve selam olsun aşka aşklara ve aşıklara! ....
Aşk duygusunu tadanlar aşktan kurtulmak için dua etmezler..Bu duyguya gark oldukları için şikayette etmezler.. Bilakis sahip oldukları o güçlü duyguyu daha da yoğunlaştırıp Hak-ka giden yolu arşınlarlar.. O yolu yakalayabilmek, bir şanstır dostlar… O yola düşenlerin değil düşmeyenlerin hayıflanmasını gerektirir aşk..
Sonuç olarak dostlar Aşk; Allah-a, resulüne,onun nizamına, kaderine
ve var ettiği her şeye duyulan sevgidir ve bu yolun nihai sonudur.
Bundan daha büyük bir aşk da yoktur..
Size “gerçek aşkın karşılığını” sizin bile tahayyül edemeyeceğiniz kadar misliyle verecek” tek kudret, tek varlık da” o dur..

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sahipsiz Duygu

“Ya; istediklerimi veremediğin için sen suçlusun,
Ya da senin veremeyeceğin şeyleri istediğim için, ben! ..”

Elbette kurulmayacak darağacı, elbette infaz yok! ..
Elbet her gün kopup düşecek üzeri çizilmiş bir takvim yaprağı! ..
Hançerin hangi hançerede derin izler bıraktığını, o izlerin kaç asrın gözyaşıyla dolduğunu, kalemi kıran yargıcın hangimizin gönlünün celladı olduğunu asla öğrenemeyeceğiz! ..
Benim gözlerimden fışkıran acıyla, senin göz pınarlarından süzülen billur damlalardan hangisinin, azap coğrafyasının sınırlarını zorladığını tasavvur edemeyeceğiz belki! ..
“Suçluyum” diyebilmek neyi çözer ki? .
Suç; Bizim için ne kadar izafi bir tanım! .
Her ikimizin de kabulde zorlandığı ve duygularımıza son derece bol gelen bir libas! ..
“Ateşi yakan ateş” hangimizde?
Hangimiz gökkuşağı, hangimiz yağmuruz?
Çamurda ki toprak hangimiz, su hangimiz?
“Suç” her ne ise, birlikte mi kabullenmeliyiz?
“Talep-kar” olarak mı yaşamak zor, “verim-kar” olarak mı?
Arzu etmekle “sunmak” arasında ki çizginin neresindeyiz?
……….
Ben dalların yapraklarla tam öpüştüğü yerde nefeslenirken, sen köklerimin her damarında bana ulaşması gereken can suyunun musluğunu tutmuşsun.
Sen hazanın taktirini beklerken ben senin iradenin tecellisine mahkumum!
Bu zindanın duvarlarını ören kim? ...
Ya üstünde yattığımız taşlar! ..
Kim şu gün ışığının üstüne geceyi giydiren, gecenin karanlığını bir kez daha siyahın en gaddarıyla boyayan kim? ..
Kapıların ardında çaresiz kalmak, kapıyı açıp açmamakta direnen iradenin cinnetinden daha mı kolay?
Hayatın kendisi olmakla hayatın içinde teferruat olmak arasında kalmış her iki ömür.
Zincire bağlanmış ve elde sallanan o “aksesuar” hangimizin yüreği? ...
Rüzgar gibi esmek başka şeydir, o rüzgarın hışmıyla savrulan yaprak olmak başka! ..
Bu; kaderin kendisiyle, kaderin elinde oyuncak olmuş bir acziyetin resmi kadar müşahhas bir duygu!
Ağlayanın ağlatanda ki hakkı, zenginin fakire vereceği zekat kadar helal.
Lakin ne var ki ağlayanın sürekli “hakkı helal etmek” gibi bir saplantısının olması,hakkın haklıya geçişini engellemekte! ..
Ben istediğime nail olamamanın derin hicranıyla kavrulurken, sen; Bu kahreden sevdaya cevap verememenin basamaklarını temaşa etmektesin.
Tırmanmak duygusu pençeleriyle tırmalamakta yüreğini.
Gözlerinle beni, çığlığınla alemi seyirdesin!
Lakin bilmediğim o ki; Sen bu azabın neresindesin?
Yargı bitmemiş ki, hüküm verelim! ..
Kadere yüklediğin ağırlık onun hak ettiği bir hamallık mı? Yoksa cefasından kaçtığın bir yük mü?
Gel gör ki; Ortalık yerde durmakta kesilen faturanın muhteviyatı.
Birimizin sahip çıkması gereken bu “illet” yalnızlığa mahkum edilmişçesine fakat sahibini sabırsızlıkla bekleyen kahrolası bir heyecan içinde! ..
Ellerini tutmak istedim birkaç kez! ..
Karşı koydu! ..
“Suç” kendini benimle örtüştüremedi!
Anladım ki sahibi ben değilim! ..
Sahibi olmadığım hiçbir şeyi “sahiplenecek de değilim! .”

Ama yinede “nezaketen” diyorum ki;

“YA; İSTEDİKLERİMİ VERMEDİĞİN İÇİN SEN SUÇLUSUN, YA DA; SENİN VEREMEDİKLERİNİ İSTEDİĞİM İÇİN BEN! .”

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Salkım Söğüt

Dalı bile bize öğüt boynu bükük salkım söğüt
Sana bakar kahrolurum kaldır başın salkım söğüt

Kaderimiz aynı bizim gölgelerde kaldı izim
Şarkı oldu sazım sözüm rüzgarlarda salkım söğüt

Yelde değil selden değil sonbahardan kıştan değil
Bu eğilmen boşa değil sevdadandır salkım söğüt

Senin halin nice böyle boyun uzar hem göklere
Uzadıkça dalın yere hasret duyar salkım söğüt

Ol boynumuz kıldan ince düşer kalkar hak deyince
Hak yoluna yüz sürünce toprak baldır salkım söğüt

Hakka aşık kula aşık dargın dağil hep barışık
Öbek öbek bir sarmaşık oluverdik salkım söğüt

Benim gönlüm yara bere dağılmışım dört bir yere
Çok sevmişken yoktan yere aşka küstüm salkım söğüt

Senin sesin rüzgar ile çığlık olmuş *******e
Seninle biz bir hecede buluşmuşuz salkım söğüt

Sen ulusun halin ibret yoktur başka söze hacet
Dünya üç günden ibaret dert ortağım salkım söğüt

Başını eğ başım gibi bir kaç damla yaşım gibi
Varım yoğum aşım gibi eşim oldun salkım söğüt

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sana Bir Ceza Verdim

Bu gün içimden geldi sana kem söz yok ama
Sana bir ceza verdim
-Ben ölünce ağlama

Bu ceza ölene dek prangan olsun senin
Hakikat kilidinse gözyaşı zincirlerin

Yüreğin ağlasın! Sen; Sana yasak! Sakın ha
Helal etmem hakkımı yemin verdim Allah-a

Yakana yapışırım ötelerde hesap var
Çaresi yok, kabir dar, kaçamayacak kadar

Ilık ılık akıyor içinde bir şey şimdi
Sıkma kendini ağla! Mecnun daha ölmedi

Can vermeden ceza yok önce canım çıkacak
Benim cezam biterken senin ki başlayacak

Her ne çektimse çektim sitem etmedim ama
Sana bir ceza verdim
-Ben ölünce ağlama

İster dua say bunu istersen bir beddua
Ne sayarsan say ama bu gönlümde tek dua

Unutma; Ne bu ceza bir cezaya benziyor
Asıl ceza içinde anlarsan delirtiyor

Bilirmisin ki acı ne ateş ne de külmüş
Ha yüreğe bir sevda ha ten-e kezzap düşmüş

Acı odur ki; Akrep, takınca o kıskacı
Ben azap arıyordum acıdan daha acı

'Öldü' haberim gelir, yavaş yavaş hazırlan
Dayanmak zorundasın 'cezanı unutmadan'

Seni üzmek istemem sana acı yok ama
Sana bir ceza verdim
-Ben ölünce ağlama

Sabır tavsiye etsem! ..Derdim yardımcı olmak
Kan ağlasanda sana göz yaşı dökmek yasak

Belki düşünüyorsun! Neden 'bu ceza' neden
Ben gitmiş olacağım sana cevap vermeden

'Ağla' demiyorum ki, sen ağlama diyorum
'Ben öldüm' gözyaşını, artık hak etmiyorum

Hani 'gel' demiştim de hiç kimse gelmemişti
Ben bu gün ölmedim ki hayat o gün bitmişti

Şimdi herkes ağlasın, yalan doğru fark etmez
Acım sır-dır, ölmezsem, kimse göz yaşı dökmez

Ya sen! .. Sen öyle misin? Gönlüme en yakın kul
Ceza sana kesilmiş, sebebini de sen bul

Çok üzgünüm sevdiğim sana kıyamam ama
Sana bir ceza verdim
-Ben ölünce ağlama

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sanma ki Oynanacak Oyun-um

Nicedir söz edilir 'kem-küm' diye ardımdan
Sesimiz çıkmıyor ya! .. Sanki uysal koyun-um
“Haddimizi aşmışız” bir cümlelik satırdan
Diyen kimse; Ne dostun ne de senin soyunum

Hoşgörüden bahsettin, eyvallah, kabul ama
Sende sınırında kal! .. Yaklaşma sınırıma
Macera arasaydım; Dinime imanıma
Tövbe, tövbe! ..Sanma ki; Oynanacak oyun-um

Şiirle anlatmışsın, demek şiir ehlisin
Şiire öfke niye? ? “İma-dan” söz etmişsin
Kalem benim elimde, zehir-e benzetmişsin
Bu kadarı fazla be! .. Nedir benim hamurum? ? ?

Kimin kalbini kırdık, kime değdi gölgemiz?
Biz sineye çektikçe, neden kabarır deniz
Allah-ı olan sussun! .. Anılmasın ismimiz
Ben ne dünün gölgesi, ne de kul-a yağmurum

“Geçmiş” veya geçmemiş, savcı benim, sanık da
Derdimiz mi var dedik, su da benim, yanık da
Şikayete hakkın yok! .. suç ta benim, tanık da
Şiir benim, söz benim, toprağım, hem çamurum

Herkes coğrafyasında, kışlasın sevdasının
Biz silgiyi sürmüşüz “ol gönül belasının”
Bakiye mi kaldı ki; çekilen cezasının
“Yeter” diyecek benim! .. Hem masum hem mağdurum

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sarhoş Akşamlar

Yalnız sabahlarım ayaz *******
Sen gittin gideli şu gönlüm bomboş
Her yana dağılmış kırık şişeler
İçen ben değilim akşamlar sarhoş

Terkedip giderken düşünmedin mi
Gönlümde ümidi bitirmedin mi
Elimden aldığın herşeyim gibi
Hayallerimi de öldürmedin mi

Sen yalnızlığıma boşver aldırma
Karanlık semada yıldızlar ne hoş
Halime bakıp ta ayyaşım sanma
İçen ben değilim akşamlar sarhoş

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Seni Anlatabilmek! ....

Ah sevda “kara sevda” kulu kul eden sevda
Nevbaharı sonbahar, ömrü pul eden sevda

Ne sevdalı bir adın ne zehirli balın var
Sana mı bahşedildi o öldüren bakışlar

Aşk da sevgi de senden fersah bin fersah geri
Yerleşmiş gözlerine istikbalin cevheri

Hem zalimin zulmüne Karun kadar sahipsin
Hem de “ana şefkati” duygusuna talipsin

Sahili döven dalga bazen asude deniz
Bazen bir asi rüzgar bazen geceden sessiz

Sende şekil ve mana izah edilir değil
Tasvire çalışsam da tabir yeterli değil

Nefsimi ezip geçen bir kuvvet bir ulviyet
Bu ne müşahhas duygu nabzında ebediyet

Herkes bir şeydir elbet konacak yer bulunur
Bir şey “her şey” olunca Dünya bile yorulur

Sen; Dost,yoldaş,arkadaş,canan,yaren ve sırdaş
Derde dert katan körük, şifa senden, gel yaklaş

Sen; Sevenlerinle belki kuru bir kalabalık
Sana sevdalı benim, onlar olta da balık

Sen; Ummana sığmamış ulaşmış dört bir yana
Bunu bilen bir benim! ..Bir benim, anlasana

Sen; Alaca karanlık, zifr-i gece de bile
Işıktın! ..Ah anlatsa, ******* gelse dile

Sen; Bendin hatta, aklım,iradem sana mahpus
Bana ömür verilmiş, tüketmek sana mahsus

Sen; Bilemezsin! ..Çok zor! ..Seni anlatmak var ya
Saçının bir telini, denedim, olmuyor ya! ..

Sen; Senden habersizsin, sana haber aynadır
Ayna da ne gördüysen, ne gördüysen yalandır

Sen; Olduğun gibi, tek, gönlümde ki gibisin
Bir bak da gör kendini, gönül sensin bilinsin

Sen beni anlamakta zorlanmakta haklısın
“Seni anlatamadım! ..” Nasıl anlayacaksın

Sen; Bir zaman dilimi, zaman,mekan değilsin
Bu sevdaya bir değil, binlerce baş eğilsin

Sen; Seni bile aştın, sensizlikte sen varsın
“Sen sevdasın bebeğim, olmasan da yaşarsın”

Leyla’yı bilirim de Mecnun olan aşık kim
O çölü aramış, ben; Çölün ta kendisiyim

Ben; Alem de bir adem, naçizane bir kulum
Galu-bela da Allah, sonra seni okudum

Ben; Seni seviyorum! ..Bu; bir cümle,muallak
Lakin sana yetmez ki, şahidimdir Rab-bul Hak

Ben sevdayla tanıştım neyleyim başkasını
Herkes çıkarıp koysun önüne şapkasını

Ben “Sana sevdalıyım” ah sevda, kara sevda
Allah’tan sonra beni kula kul eden sevda

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Seni Sevsem Ne Olur ki? ! .....

Felek vurmuş zaten bana bir de sen vur ne olur ki
Çekip gitmiş o yıllara seni gömsem ne olur ki

“Mutlu” derler uzaklar da gönül yakan tuzaklarda
Hasret kokan şarkılar da seni duysam ne olur ki

Bir bestenin nağmesine şu gönlümün cennetine
Sevginin her cümlesine seni koysam ne olur ki

Günahım da sevabım da göz yaşlarım arasında
Yaşanmamış baharımda seni bulsam ne olur ki

Ağaçlara rüzgarlara dua diye ağıtlara
Satır satır kağıtlara seni yazsam ne olur ki

Gökten düşen cemrelere seni gören meleklere
Bana haber verin diye seni sorsam ne olur ki

Şimdi geçmiş zamanları haram olmuş uykuları
Ben gördüğüm rüyaları hayra yorsam ne olur ki

Sana çıkmaz yolum diye yakaladı ecel bile
Ölümlere saat diye seni kursam ne olur ki

Bitmiş benim ümitlerim ne yarınım ne dünlerim
Anlamazsın ne diyeyim seni sevsem ne olur ki

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Senin Anlayacağın

Her şey şiirdi belki hatta koca bir kitap
Oysa satır göz yaşı gönül üzgün ve bitap

Yaşadığım hayatın gülşen-i aşiyanı
Bir seni dost bilirdi aleme haramgah’tı

Gönlümün keşanesi meyus ve de muzdarip
İzmihlalin bağrında bedeni türap edip

Hercü-merc bir ömrün afakı da bir zillet
O zaman-ı mazide kaderdi mahrumiyet

Günün her delaleti sanki mütad-ı firak
Hayat yeksan olmadan tasavvurda hak olmak

Diller de zikretmişti bunlar efkar-ı muhal
Nakıs kalmıştı beyin başlamıştı izmihlal

Senin anlayacağın bir hayatın son dem-i
Gelip çattı bak işte dönüşü de yok geri

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Senin Canın Sağolsun! ...

Selam- sabahın gelmiş, sual etmişsin benden
Gözlerimi yaşarttın(! .) iyidir valla! .. N’olsun
Bahsetmişsin bir iki cümle ile kendinden
Duydum! .. Merak buyurma! ..Senin canın sağ olsun

O zalim parıltıyla sevişirken gözlerin
“Bir görseydim” demişsin! ..Gör tabii “eser” senin
Bas mavzer tetiğine, kurşun gibi sözlerin
“Nasılsın? ” de! .. Utanma! ..Senin canın sağ olsun

Süz beni! ..ince ince, ti’ye alıp incele
Yüreğim paramparça, parçaları hecele
Bilirim vaktin yoktur, senin işin acele
Zamanını harcama! ..Senin canın sağ olsun

Şart olsun, ben; yalandan, “tebessüm edeceğim”
Sen halimi sordun ya! .. “İyiyim” diyeceğim
Yüzüne değil ama, “””yere tüküreceğim”””
Sakın kusura bakma! .. Senin canın sağ olsun

Yağmurda mı kaldın sen? .. Islandıkça çekmişsin
Gönlüme sığmamıştın! ..Ne de “küçük şey’mişsin”
Sen elin masasın da “kadeh altı mey’mişsin”
Ben de şarap arama! ..Senin canın sağ olsun

Kesilmiş ayakların, yere basmıyor, hayret! ...
Eksikmiş kanatların, o da çıkıyor, gayret! ..
Sen öyle bir yüksel ki, beni tepeden seyret
Düşerken “hicap” duyma! ..Senin canın sağ olsun

Hadi hadi yürü git! .. Yeter bunca temaşa
Saygısızlık addetme, sakın ha! ..Sümme haşa
Ben seni kutluyorum(! ..) Bravo! ..Sen çok yaşa
Midem bulanıyor ya! .. Senin canın sağ olsun

Lakin madem ki geldin, al şunu! .. “Emanetin”
Emanet kalmış sanki, gönlüm de “hayaletin”
Muadil-i yoktur bu, sende ki rezaletin
“Sana yakışıyor” ya! ..Senin canın sağ olsun

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Senin Hiç Köpeğin Oldu mu? ....

Gidecekmişsin ya da gitmişsin
Git ya! .. Ne olacak ki? ! ..
Sen gitmeden daha “gideceğini”
Ne iz bırakmışsam aşktan yana sileceğini
Biliyordum! ...
Biliyordum da toz kondurmuyordum
Senin yalanlarınla ben
Kendimi kandırıyordum! ...
Hani bir gün birine kızmıştın
Sözüm ona,
Sana saygısızlık etmişti de
Sen de ona “Köpek” demiştin! ...
Çok sinirlenmiştin belli ki
Şimdi merak ediyorum
Senin hiç köpeğin oldu mu? ...
……………..

Biliyor musun?
Benim bir köpeğim var
Bahçem de…sadık mı sadık
Ne zincir bağladım tasmasına
Kaçmasın diye
Ne de etrafına duvarlar ördüm! ...
Üç beş dilim ekmekle karnını doyurdum
Ve şefkatle başını okşadım diye
Minnet duydu, mutlu oldu
Kaçıp gitmedi
Sırf bu minnet için
“Beni terk etmedi”
Oysa Dünyayı verdim sana
Ömrümü geleceğimi verdim! .. Ama…
Ama sana yetmedi! ....
……………..


Ben de sana çok kızdım
Hatta öfkelendim! ...
Ama sana böyle bir şey asla
Söylemeyeceğim! ..
Sana değil
“Köpek’e de
Hakaret etmeyeceğim! ...”
……………..
Gidecekmişsin! ...
Neden ki? ..
Gitmek için burada olman gerekti
Sen hiç burada olmadın ki! ...
Sen; sana sevgimi verdim diye
Hiç minnet duymadın ki! ...
Ve sen hiç gelmedin ki! ..
Sahi;
O kızdığın birine
Neden “köpek” dedin ki sen? ..
Sırf canını sıktığı için mi?
Hoşuna gitmeyen bir cümle kurduğu için mi?
Neden? ...
İnsan insan olamaz mı
Köpekleşmeden? ! ....
………………..

Aşka tek laf etmem etmeyeceğim
Sana değilse bile aşka saygım var benim
Sen git, sen git aşk bana kalsın
Ne kadar gerçekse aşk
Sen de o kadar yalansın! ...
Lakin bil ki,
Adına inandığın gibi inan ki
Ardın da artıkların bile yok artık! ..
Gölgen bile, hatıran bile… hatta
Sana duyulacak nefret bile! ...
Var olmayan hiçbir şey yok olmaz ki! ..
Kimin umurun da gidişin? ..
Sanma ki göz yaşı dökeceğim
Sanma ki ardından ağıtlar yakacağım
Sanma ki sana şiirler yazacağım artık! ..
Adını bile anmayacağım! ...
Seni taşınmayacak yüklerin içine koydum ben
Ne kadar hafifmişsin oysa
Bu bir kabahat değil
Bu benim aczim
Tenekeyle altını karıştırmam ilk değil
Değmeze değer verişim ilk değil
Lakin son olacak bilesin! ...
Gidecekmişsin öyle mi? …
Defol git! ...
…………………

Köpeğim bahçemde duruyor benim
Sadakat ne demekmiş görüyorum işte! ..
Bir de senin kızdığın da
“Köpek” dediğin kişiyi bulacağım
Ve haksızlığa uğradığı için
Onunla da dost olacağım! ...
Seni dert etmiyorum
Düşlerimi süslemiyorsun artık
Resmini çizmiyorum gecenin duvarlarına
Köpeğimin havlamasını
Daha çok özlüyorum
Neredesin kiminlesin bilmiyorum
Merakta etmiyorum
Sen gitmişsin! ... Git ya! ....
Şimdi;
Köpekleri daha çok seviyorum! ......

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Seninle Olmak Vardı! ....

Seni yaşamak vardı;
……………………Karanlığı *******den ayırıp ve sana susuzluğumun, dudaklarım da yarattığı çatlaklara inat! .. Ve her türlü engelin “Kartondan kulelerini” yıkarak

Gözlerin de kaybolmak vardı;
……………………..Rüzgarlarla savrulmuş yaprak misali, girdaba kapılmış yılların hesabını bir yana koyarak.Takvimlerde ki anlamsız tarihleri “Busenin ateşiyle” yakarak! ...

Seninle olmak vardı;
……………………...Umutsuzluğun sınırlarına saldırmak, yüreğimin fırtınalarını “okşamalarının tatlı ninnileriyle” kandırmak. Vuslat dağının zirvelerin de ateş ve duygular çırılçıplak! ..

Zamanı durdurmak vardı;
………………………Belki de bulutlar da saklanmak, bize yağmalıydı o “çisi” o sağnak”, sırılsıklam dudaklarının her yanından akarak! ..

Ve.. Sana kavuşmak vardı;
……………………….Sebiler gibi kolların da uyumak! .. Hasreti tutuşturmuş kor ateşlerin “şefkat” dolu alev-in de kavrularak! ..

Ve.. Sana sarılmak vardı;
“Son damla göz yaşımla ağlayarak! ....”

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sensiz Sevgi

Küçük,
Küçücük
Hatta minnacık
Toplu iğnenin ucu kadar
Belki de mikroskopik
Belki de sadece
MECAZ ANLAM DA VARSIN! ...
Ya da kim bilir;
SADECE MASALSIN! ...

Gerçek olan her şey gibi
Sen de,
Sen de yalansın! ...

Oysa umman misali sevgim
Sınırını zorlamakta sonsuzluğun
Ve genişledikçe ufkum
Sen kayboluyorsun! ....
Duygusuzluğun neresindesin?
Çürüyorsun! ......

Gönül bahçeme sığımış koca evren
Bitkiler ağaçlar
Denizler rüzgarlar
Ve tüm insanlar! ..
Sevgim sarmış her yanı kucak kucak
Ninni misali çalınmak da şarkılar! ...
Kin nefret tükenip gitmiş çaresiz
Hazan,ı silmiş o acı bahar! ..

Bakışlarımı yakalıyor gözlerin
'Ya ben! .. Ya ben! ...' diye soruyorsun! ..
Koca Dünya
Hatta kainat sığmış yüreğime
Ama,
Ama 'SEN YOKSUN! ....'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sevda Üzerine Ölmek! ..

Anlattıkça dinledi, yazdıkça okudu! .. Neyi tebliğ ediyorum ki? ? Bilmediği şeyler miydi benden duydukları ve bilmeyecek miydi, ben söylemeseydim? ? Yüreğinin bir yanı eksik ve kayıp mıydı renklerin bir kısmı? ?
Dilimi tutsaydım yaşanmamış mı olacaktı hayata dair ne varsa?
Neden’lerin ardına takılıp kalacağına, “nasıl’larla” meşgul olamaz mıydı?
Alaca karanlık kuşaklarında karanlığa küfredeceğine, bir mum yakmak aklına gelmedi mi hiç?
Mazeretlerin labirentlerinde çaresizliğin resmini çizmek yerine başını kaldırıpta doğan güneşe gülümseyemedi mi?
Hangi soruydu “doğru cevabın” adresi?
Yarısı boştu ama niye yarım bardak suya her bakışın da, dolu tarafını görmedi! ..
“Zor’du” en kolay öğrendiği, sıkıştığın her an en kolay telaffuz ettiği,
Binlerce parlayan yıldıza karşın, kayıp giden bir yıldıza takılıp kaldı ömür boyu
Güllerin arasın da ki dikenleri düşünmek yerine, dikenlerin arasında var edilen gülleri temaşa edebilirdi
Ne gördüğü nereden baktığına bağlıydı, o bağlı olduğu taraftan süzdü! ..
Kesirleri silebilirdi hesap yaparken ve atabilirdi virgülden sonrasını, atamadı, atamazdı
Dil’in içine kemik konsaydı şayet “sebep” olabilirdi! .. Yedi büklüm olabilecek” kudret” eriyip gitti dudaklarının arasında
Akşamın hüznünü şafağın çoşkusuna kim yapıştırabilirdi ki ondan başka?
Ve…. Kim bilebilirdi “CELLADIM OLDUĞUNU? ? ”
Hangi mahkum, sandalyesini tekmeleyecek kula aşıktır ki? ?
Asla cevabı olmayan binlerce soru’nun ve asla verilmeyecek bir cevabın arasında beşik misali sallandı durdu ömrüm.
İnsanı anlamanın yolu onların yeteneklerine bakmak değilmiş, “Tercihlermiş” aslolan, tercihler yazarmış “kader” denen yazgıyı
Ben insan suretinde “sırıtan” bir yüzün değil, gözyaşını kurutan bir kaderin kahpeliğinde ezilip gittim
Hayata sormadım hesabını, ne işime yarardı ki hesap? ?
Tevekkül duygusundan uzaklaşmadım evet.. ben de olmayanın hırsına kapılıp isyan etmedim! .. Sadece “merak” ettim! ..
Olmayışında ki eksiklik neydi, olurunda ki fazlalık ne? ?
Belli ki defter dürülmüş, belli ki kapatılmış hesap.. Kalem çiziğini yemiş satırlara gizlenen “eyvah’lar”
Her kimse “hakim” cübbesini giyen, kırmış kalemi! ..
İnfazımı beklerken ve bekletirken “zaman” denen değirmen, gönlümde ben çoktan aşkımı idam sehpasına çıkarttım
Ve iskemle devrildiğinde sadece beni değil “sevdamı da” idam edecekler! ..
Doğarken “SEVDA” üzerine doğarmış insan… Ve ölümün de insancası “SEVDA” üzerine ölmektir o halde! ..
Beni toprakların altına koyarken, insanların yüreklerine koyun sevdamı.. Ben öldükçe yaşasın, ben tükendikçe beslensin masallarla! !
SEVDA DA BİR MASAL DEĞİL Mİ ZATEN? ? ? ?
Varsın “Bir varmış bir yokmuş’u” olmasın! ..

(15.07.2007)
Kadir Albayrak

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sevdaları Anlatmak! ...

Sana sevdaları anlatmak isterdim! ...
Yedi düvelin diliyle
Aynaların ardın da ne varsa
Ve ne varsa dünya gözüyle temaşa etmediğin
Kelimelere sığmamış, gönül de yer bulmamış
Kilidi açılmamış, dikene sarılmamış, ne varsa işte! .....
Gönül gözüyle.........Sevdanın diliyle,....Bir 'Deli-nin' sözüyle
Anlatmak isterdim! '..........
Hazanın hüznünü, Acının hoş yüzünü, Ömrün ağır yükünü
Açmamış goncanın gülüşünü! ..
Ne bileyim ya! ..... Anlatırdım işte! ....
Yıldızları gökler de değil, gözlerini kapayıp hayal etmeyi
Göz yaşlarını ellerle değil dudaklarla silmeyi
Dört bir yana savururken kasırga, düş-ler de dinmeyi
Bilinmezi hissetmeyi,
Ve bilmeyi anlatmak isterdim! .......
İsterdim de;
Yedi düvelin lisanın da, ifade güçlüğü varmış sevdanın!
Bu yüzdendir mahcubiyetim! ...
Lakin anla beni;
Cehaletin değil, yürekte ki sefaletin adıymış çaresizlik
Yani 'anlatılası' değilmiş anlayacağın! ..
Gel yorma beni! .. 'Sevdaların karası'
Dilimle yüreğimin tahsili bir değil! ..
Anla ya! ...
Gözlerimden, ya da yüzümde ki o acı tebessümden
Ağladığım da ille de yanaklarım da yaş mı olmalı? ....
İlle de duyulmalı mı *******i yırtan çığlıklarım? .....
Anla ya! ... Anla artık be! ...
Allahın belası! .. Ben niye 'şiir' yazıyorum? ....
Ben neden karanlığı seviyorum? ......
Sana 'aşık' falan değilim ben! .. Anlıyor musun? ? ? ?
'SEVDALIYIM KİTAPSIZ! .....'
Sevmeyi anlatmıyorum
Ben çoook ötelerden söz ediyorum! ...
Yani 'SEVDA-DAN'
Sana da yabancı değilse bu kelime
Hah! ... İşte o! .....
'OH BE! ....' Nihayet! ......
...(Mi acaba? ! .....)

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sevdiğim! ..

Yüreğime hazan düşürme artık
Son yaprak dalında kalsın sevdiğim
Bahara benzedin değişme artık
Sensizlik vuslata varsın sevdiğim

Sen gülden müşahhas canandan öte
Mevsimlere bahar cansın sevdiğim
Aramızda hasretin adı ne ise
Tutuştur hepsini yansın sevdiğim

Bir beyaz gül açmış dudaklarında
O sıcak buseni sakla sevdiğim
Şehr-i İstanbul’un bir akşamında
Usulca sunuver bana sevdiğim

O ipek saçların omuzlarından
Şelale misali aksın sevdiğim
O ela gözlerin “hüzün dağından”
Sislerin ardından baksın sevdiğim

Misk-ü amber kokar bedenin tenin
Yüreğim nefseder seni sevdiğim
Bin zevki sefası olsa alemin
Hayalin hepsine değer sevdiğim

Ömrümü adasam versem ne çıkar
Ahreti çıkardım gözden sevdiğim
Hak vaki olup da ölsem ne çıkar
Yaşamak ateşten közden sevdiğim

Gül yüzlüm bir daha gelmesin hazan
Tanrı-dır hasreti vuslatı yazan
Sen içim de cansın gönlüm de canan
Bir daha bırakıp gitme sevdiğim

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sevdik! ..Yaradan'dan Ötürü

Seni sevdim diye
Seni sevdim diye sevmiştim herkesi
En çirkinleri, sevimsizleri
Tahammül edemediklerimi bile
Sırf ama sırf seni sevdim diye
………………
Sonra anladım ki; Yanılmışım
Ben severken,
Severken aldatılmışım! ...
Bir darbe daha mı
Ne kadar aptalmışım! ....
………………
Sen gittin diye
Gittin diye nefret etmedim kimseden
Senin gibilerde “insanlığın bir türü”
Lakin yaratılanı sevdik,
Sevdik! .... Yaradan’dan ötürü

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sevgi Trafiği

Kırmızı ışık yandı
Çalışırken beynim,
Bedenimle birlikte durdu! ....

Gelp geçiyordu cümle alem
Biri;
'Sen aptal mısın? ' diye sordu! ....

Oysa;
Hala 'kırmızı' yanıyordu! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sevgililer(!) günü! ...

Bu gün “o gün’müş”
Sevenlerin sevişenlerin günü
Hatırlayanların hatta hatıraların
Ufak, ufacıkta olsa
Kül altında ki kıpırtıların
Sönmemiş ateşin
Batmayan güneşin
Ne varsa sevdadan
Ne varsa sevgiden yana
Bilenlerinmiş bu gün! ..
Bu gün “o gün’müş” sevdiğim
Sevenlerin sevişenlerin
Lakin “benden başka”
“Senden başka” herkesin! ...
…………….
Asırlara sığdıramadım
Ve sığmadı asırlar bir güne
Yıl da bir kez gelirmiş bu gün
Sen “Hatırlamadın bile”
Üstelik;
Seni hep düşündüğümü
Bile bile! ...
Öyle ya;
Sevenlerinse bu gün
Hatta sevişenlerinse
Sana ne! .... Bana ne! ...
Bu gün “o gün’müş” sevdiğim
Sevenlerin sevişenlerin
Lakin;
Benden başka
Senden başka
Herkesin! ......

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Seviyorum! .. 'Ama'

Bir ara uğradın ve gidiyorsun
Arkana dönüp de bakmayacaktın
Seni seviyorum! .. “Ama” diyorsun
İşte o “ama-yı” koymayacaktın

Vuslat değil sanki “mahkum görüşü”
Bu veda ateşin közün sönüşü
Böyle bir gidişin olmaz dönüşü
Bana bunu asla yapmayacaktın

Benim hayallerim vardı bir de sen
Bezemiştim aşkla hep desen desen
Ne olurdu baştan olmuyor desen
Bana bu darbeyi vurmayacaktın

Tek bir söz söyleme, söyleme sakın
Akıldan muzdarip olmam çok yakın
Başka bir sevgiye olsa da hakkın
Mazi de ne varsa yakmayacaktın

Mutlu ol diyemem dilim varmaz ki
Böyle bir kaderi kalem yazmaz ki
Seven düş-te görse hayra yormaz ki
Kalemi ortadan kırmayacaktın

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sevme Beni! ... Ben Değmem! ...

“Sev” deme! ..Sevemem ben! .., Bilmediğimden değil
Sen yolun başındasın, ben döndüm yorgun-argın
Çekip giden birini beklediğimden değil
Sis’li sevişmelere yüreğim bile dargın

Ne varsa heybemiz de harcadık azar azar
Sanma ki hovardaca dolaştık çarşı pazar
Maziye sorsan bizi, “ağladık” diye yazar
Baktığın gözlerime göz yaşım bile dargın

Sen goncasın, açmamış, bahar bekleyen sebi
Gül açınca solarmış, ben de bulma sebebi
Gayrı aşk bizim için bir Mevla’dır, bir Nebi
Aşk dolu sözlerime kalemim bile dargın

Sevmesem seni üzer, sevdim desem bir yalan
Gönlüm de aşktan yana “enkaz’dır” arta kalan
Lafları geveleyip, konuşsam “falan-filan”
Yalan gülüşmelere dudağım bile dargın

Sen zehr-i tadacaksın, ne söylesem nafile
Ben de böyle başladım, bir telaş bir gaile
Ayar-ı “değer” sanıp, bir aptal sarraf ile
Altın devşirmelere terazim bile dargın

Sevmem! ..Sevmeyeceğim! .. Kitap kalktı rahle’den
Soğuyorken küllerim, kahrolmadı “kahreden”
Hangi yüz’e baksam boş, riya dolu çehreden
İğrenç tebessümlere şu midem bile dargın

Sevme beni! ..Ben değmem! ..Değeni bul “var ise”
O seni hak etmezse, tüketme ne var ise
Maarif-i yok bunun, ne; ilk okul, ne; lise
Vallahi “teşebbüs’e” bedenim bile dargın

Ağlama be küçüğüm, sözüm acı,”ben dostum”
Ben mevsim’dim, nisan’dım, mayıs’tım, ağustos’tum
Öyle bir yangın’dı ki; Kara kışlara koştum
Şimdi doğan güneşe “ümidim” bile dargın

Yanacaksın, yanacak! .. Hem de göz göre göre
Anladığın da, eyvah! .. Her yanın yara bere
Alıp götürsem seni “Aşk” olmayan bir yere
Bende ki tövbelere sevabım bile dargın

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sevmek Nedir? ...

Sevmek nedir? ..Sorulsa, ne cevap verir herkes? ..
Fedakarlık diyen var, hatta bir kısmı 'murat'
Laf-ı güzaftır bunlar, kullar izandan nekes
Sevgi bir izah değil, tek kelime 'itaat'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sevmeye Utanma Sakın

Gün olur göz göze geliriz yine
O buruk vuslatın zamanı yakın
Anılar dilini düğümlese de
Merhaba demeye utanma sakın

Yıllardır hatıran ile yaşarım
Her soluk her nefes seni yaşarım
Sevgiyi tatmamış kula şaşarım
Sev gülüm sevmeye utanma sakın

Gönlün de mazinin közü yansa da
O bir kaç saniye asır olsa da
Hasretten ağlamak ayıp değil ya
Göz yaşı dökmeye utanma sakın

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sıra Sende

Arındım kirlerden pislikten bu gün
Yıkayıp kefene sardılar beni
'Gelecek başına' dediler bu gün
Musalla taşına koydular beni

Daracık bir tabut hareketsizim
Nimetim kesilmiş hem nefessizim
Hayattaymış gibi yine sessizim
'Nasıldır' diyerek sordular beni

Bir sela okunda yanık ses ile
Cemeat toplandı şaşkınlık ile
Kıbleye dönüldü bir tekbir ile
'Akılda tutarak' yordular beni

Yükseldim omuzda arş-ı ala-ya
Dualar yükseldi kul-dan Mevla'ya
Ne gerek vardı sahte yaşlara
'Sen yoktun' melekler kovdular beni

Bir çukur açılmış bir tümsek toprak
Tabutun üstünden açıldı kapak
Çevreye göz attım yılışık kaypak
Bir kara dehlize soktular beni

Bir acele ile kürekler kalktı
Topraklar üstüme kudurdu aktı
Bu kadar telaşa ne gerek vardı
Çivileyip yere çaktılar beni

Sen niye gelmedin? Yollar mı uzak
Üzdü mü gönlünü kurduğun tuzak
Yüzün mü kalmadı bana bakacak
Utanmaz gözlerin yaktılar beni

Bir kalbi durdurup zül-e varışın
Kahpelik yükünü ziynet takışın
Gözümün önüne geldi bakışın
Mezarın içinde güldürdü beni

Kirlerin yok artık duygularımda
Nihayet pisliğin kaldı bak, sana
'ŞİMDİ SIRA ONDA' dediler bana
Sevinçten deliye döndürdü beni

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sırça Köşk

Şükür nedir bilmedik
Sırça köşk saray çaput
Nasıl doyurdu nefs-i
İki tahtalık tabut

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sildim Seni

Sildim seni
Sildim! ..
..............
Defterden, kitaptan
Gövdesine balta inidirdiğim
Ağaçtan! ...
Dağdan taştan kuşun kanadından hatta! ..
Sildim seni 'düş-te karanlıktan'
Ve ölümüne dinlediğim şarkılardan!
Çığlıktan feryatlardan
Sonsuzlukta kırılıp ziyan olan
Yankılardan....
Sildim seni
Sildim! ...
.............
Koparıp yaktığım takvim yapraklarından
Katlettiğin masum yıllardan!
Sildim seni 'Geçtiğin cümle yollardan'
Sildim lanet olası! .. Hatta göz yaşlarından
Lügatlerden vicdanlardan
Sevgiyi tatmamış cümle ruhlardan
Mekan değiştirmiş canlardan
Yeryüzünden semalardan
Sildim lanet olası
Anılardan bile! ...
Bir 'KALEMİM DE KALDIN' şimdi
Onun da mürekkebi bitti bitecek
Belki da en iyisi
Ortasından kırmak kalemi
..................
..................
Ve....... işte! ...
Bitirdim seni! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sizin Karneniz(! ..) Nasıl? ...

Ne idüğü belirsiz, kaymış muvazenesi
Üç beş ucube varlık, kin satar eczanesi

Biz bittik, bizden sonra, övünecek bir nesil,
Bırakmadık! ..Kalmadı! ..Yüzde seksen embesil

Dün, bu günü doğurmuş, yarın “veled-i zina”
Bir kehanet değil bu, vallahi pek aşina

Yol bitince trenler, yavaşlar, girer gar’a
Alim konuşur durur, dinleyenler gargara

“Dil” dilimden çok ırak, hatipler sarımtırak
Sanki yemin etmişiz, ne varsa döküp kırak! ..

Düşündüm de; Biz bizi “taş” sanıp sevinmişiz
Tövbe bin kere tövbe, “toz” bile değilmişiz

Miras kalanı bildik, bıraktığımız meçhul
Medeniyet diyoruz, adı kendinden menkul

Yalnız “siz” değil, bizden, hülasa hepimizden
Her kim nefes almıştır, nasipli sözümüzden

Nam-ı diğer insanız, “uygar hayvanlar da” var
Sirayet-i seyirde, hayvan oğlu hayvanlar

Bu; Top yekün intihar, belki de harakiri
Bu malum-u ilandır, her dem, her yerde kir-i

Oyun; Çok büyük oyun! .. Yer küreye yayılmış
Kim çoban, kimler koyun, kimler tek tek sayılmış

Bir dem Akif anlatmış, bir dönem Kısakürek
Yine her yerde mel-un, her köşede bir dönek

Asl-ı inkarda yarış, başlamış kıyasıya
Susuz dönüyor, kimi, götürmüşlerse suya

Bu “Yenilmez güç” değil, bizim acziyetimiz
Bir tutam ot gösteren oluyor efendimiz

Mantar gibi her yerden, Mürşid(!) türedi, pek çok
Lakin; “İman edenin, aptal olma lüksü yok”

Sorsalar; KöPage Rankingüyüz biz! .. Adımız da “Avrasya”
Avrupa kabul etmez, Bize dargındır Asya

Ulu-orta laf etmem, “SÖZ MECLİSTEN İÇERİ”
Ben bu coğrafyadayım! .. Bu da “öz eleştiri”

Ah-vah ile geçecek korkarım ki ömrümüz
Bizle göz göze gelmez aynada ki gözümüz

Ben bir iğne batırdım, acizane kendime
Çuvaldıza gerek yok, herkes baksın haline

Eee! ..Ben sınıfta kaldım! .. Sizin karneniz nasıl?
Kırık varsa, Ey Millet! .. Bu giden en son fasıl! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sokakta

Rasgele biriydi o da
Dikkat ettim karşılaştığımız da
Oysa kırıtışı
Sonra da sırıtışı
Değiştirdi aklımdan geçenleri
Bir varlıktan öte
Boya firmasının
Reklam aracıydı sanki! ....

Başından bele
Tıpkı ekleme
Ayaklar desen
Gidiyor kendinden önce
Sarı yeşil, mavi siyah
Ve kırmızıdan ağır bir ton
Yakarıdan aşağıya
Renkli bir koleksiyon! ...

Adı Ayşe ya da Fatma
Ne önemi var?
Zira o normal biri değil
Seksüel bir canavar! ...
Boşver oğlum
Düşme peşine
Alt tarafı yine de
Rasgele biri işte! ....

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Son Kurşun

Tetik düşürmedin lakin dilinden
Çok darbe yemiştim ama son du bu
Öyle bir vurdun ki beni derinden
Silahından çıkan son kurşundu bu

Aldın bu bahtsızın aldın ahını
Gayrı kılıfına koy silahını
Affederdim belki her günahını
Anamı ağlatan son kurşundu bu

Sükut-u hayaldin ta baştan beri
Ağlama! .Ben sevmem 'yalan haberi'
Ne gözün ne gönlün sözünün eri
Dünyamı karartan son kurşundu bu

Yenildim gözlerin saltanatına
Yanağımda aşkın ifrazatına
Acı,dert,hüzün ne varsa, altına
İmzanı attığın son kurşundu bu

Vuracak neyin var? Ne kaldı sahi
Gayrı ya yalandır ya da mizahi
Bir gün hesabını sorar ilahi
Yılları yaktığın son kurşundu bu

Kadir-ce sevmenin işte bedeli
Susmadı silahın gittin gideli
Nihayet ardında ağlayan deli
Eyvah ki can verdi! Son kurşundu bu

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sonbaharı Kirletmeyin! ....

Severim sonbaharı…. Hazanı
Düşen yaprağı..
Yağmuru, cama vuran sesini
Sarısını severim sonbaharın
Yeşilin dökülmesini
Çırılçıplak dallarını
Ve yalnızlığını sokakların
Hazırlığını karakışın
Çünkü herkes sanır ki;
Bitmiş yaz! .. İlkbahar
Oysa ben bilirim ki;
Her sonbahar,
Gelecek yazların baharların habercisidir
Ve her sonbahar,
Çürümüş yeşilin “Yenileyicisidir! ..”
………….
Severim sonbaharı
Her sonbahar; Bir ilkbaharın başlangıcıdır
Belki her acı da, Bir mutluluğun başlangıcıdır
Diye, severim sonbaharı! ..
Beynimde ki tek veda, yaşadığım tek elveda
İçinde olsa da
Ben severim sonbaharı
Siz onu yetim bıraksanız da
Yalnızlığa terk etseniz de
Ve ben de bir hazan günü
Yalnızlığa terk edilmiş isem de
Ben severim sonbaharı
Her sonbahar “Bir ilkbahara arifedir”
Ve her arife “Bir bayrama gebedir! ..”
…………..
Severim sonbaharı
Gidişini göçebe kuşlarının
Tütüşünü bacaların.
Harlanan ateşi, kızarmış kestaneyi
Alevlerin rengini,
Denizlerin katlanmasını,
Dalgaların kıyıları tokatlamasını
Severim kırbaç gibi rüzgarları
Özlediğim beklediğim kasveti getirir sonbahar
Tıpkı seni götürdüğü gibi! ...
Ve örter ayak izlerini çivi çiviyi söker misali
…………..
“Dikenler baki gül dökülse de dalından
Her sonbahar öper beni alnımdan! ..”
…………..
Severim sonbaharı
Geçen ilkbahara inat! ..
Ya siz? ! .... Sizler;
Sizler neyi seversiniz? ..
Meleşen kuzuları, çiçeklerin uzuvlarını mı? ...
Yıldızlarını gökyüzün de, temaşa etmek mi? ...
Gök kuşağının yedi rengini! ...
Sizler neyi seversiniz? .. Sizler neye hasretsiniz? ...
Ve siz! .... Sizler; Neyi beklersiniz? ...
Hep yeşil mi? .. Hep tebessüm mutluluk mu?
Hep lalezar ve hep güller! .. Öyle mi? ..
Onu babam da sever! ...
……………..
Severim sonbaharı
Çünkü ben; Kimsenin sevmediği, sevemeyeceği
Sevmemesi gerektiği şeyleri sevmek istedim!
Ben hayatım boyunca bir şeyi öğrenemedim
Ben sonbaharı sevdim! ... Çünkü;
Ben sevgiyi bölüşemedim! .......
Siz sevmeyin! ..........
Siz yazı ilkbaharı hatta isterseniz kışı sevin
Sevin ki; “SONBAHARI KİRLETMEYİN! ..”
Diğer sevgiler gibi! ...
…………..
Elimde ki sonbahar “Gönlümde ki son sevgi! ...”

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sorgu

Tanrım hesap için
Çağırdığın da beni,
Terazinin diğer gözünde
-Seni isteyeceğim! ..
Geçerse günahlarım,
Tüm ecirlerimi
Aklım da iradem de
-Buydu diyeceğim! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sus Dedi! ..Sebep Nedir? !

İnsan neyi ararmış? “Kendin de olmayanı”
Vay be! .. Söze bak şimdi! .. Bunun anlamı nedir?
Umurum da değil ki, “al gül’ün” solmayanı
Biraz sevgi istedim, vermedi, sebep nedir? !

Gül yüzlü sevgilinin güller açan yüzüne
Bu yüzdendi temaşa, fallar açıp sözüne
Sade bend-ine değil, vuslat edip özüne
Mutlu olmak istedim, gelmedi, sebep nedir? !

De ki; “Arzu insani! .” Tamam işte, ben neyim
Talebimiz mi oldu, “At verin de bineyim”
Kahretsin! ..Şu Dünya’yı, durdurun be, ineyim
Deyip ölmek istedim, bilmedi, sebep nedir? !

Hücrelerim de yoksa, beyhude arar mıydım
“Var olanın” varlığı, olmasa yaşar mıydım
Ağır gelip kabıma dışarı taşar mıydım
Sorup bilmek istedim, demedi, sebep nedir? !

Derinler de bir yerde, için için yanmasa
İçimiz de bu ukde, niye, niçin bu tasa
Niye döner bir gönül ayak altı paspasa
Bu “aşk” demek istedim, sevmedi, sebep nedir? !

Olanı ararım ben, neyleyim, olmayanı
Dedik ya; Dert mi bize al-gülün solmayanı
Ah gönül! .. Yaban gönül, “İster tutulmayanı”
Çekip gitmek istedim, mim’ledi, sebep nedir? !

Doğunca insanoğlu, “aşk bekler doğmak için”
Hak böyle hak eylemiş, sebebi sormak niçin
Ben “aşk” denen ummanın, yalnız bir harfi için
Canım vermek istedim, “gül” dedi, sebep nedir? !

“Aşk” olmasaydı Rabbim, yaratır mıydı bizi
Bize layık görmese, aratır mıydı bizi
Nakkaş gibi aşk ile donatır mıydı bizi
Sözüm demek istedim, “sus” dedi, sebep nedir? !

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Sürünen Gölge

İman dediğin bir 'nur'
Uçsuz bucaksız bölge
Nefs-e hükümdar olmuş
'Yerde sürünen gölge'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Şak Diye Düşer Dilimden

Sevdim mi gönlüm de gizlerim sanma
Sevdanın tarifi gelir elimden
Seni seviyorum demedim ama
Ha bu gün ha yarın düşer dilimden

Aşk dostumdur benim iyi tanırım
Yüreğimden yola çıktı sanırım
Sanma söylemeye ben utanırım
Şak diye bir an da düşer dilimden

Heyecan var işte bak deli deli
Yabancı değil bu, bu sevda yeli
Tabib-i bulmuşum bu onun eli
Özlem özlem diye düşer dilimden

Nerdeydin güzelim sen bunca zaman
O yosun gözlerin,Tanrım! ..Ne yaman
“Doğumu yaklaştı” yüreğim dayan
Şimdi müjde gelir düşer dilimden

Madem ki açıldı gönül kilidim
Köşkü senin olsun ben de seninim
Vuslata seninle vardı özlemim
Sana her bakışta düşer dilimden

İşlem tamam! .. Kalan, yalnız,” itiraf”
Yarından gölgeyi ettim bertaraf
“Cümlenin kıymeti bilirse sarraf”
Bir değil bin defa düşer dilimden

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Şehidim... 'Genç Mehmedim'

Şehidim genç Mehmedim, kurşun değen sine’ne
Başını koyacaktı, sözlün ayşe, Mehmedim
Gördüğün her rüyanın, hayallerin hepsine
Ortağın olacaktı, gelin Ayşe, Mehmedim

Seni doğuran anan, yanar yanar ki, ateş
Yüreğine kan damlar, her damla kezzaba eş
Ya; yetmişlik o baban, “Kara Bigalı Ökkeş”
Hal hatır soracaktı, “evlat” diye, Mehmedim

“Şafak dokuz” demiştin, şafak sökülüyordu
Tekbir dedikçe yürek, dağlar bükülüyordu
Ayet-el Kürsi, ayet ayet dökülüyordu
Tam güneş doğacaktı, “sekiz” diye, Mehmedim

“Kelime-i şehadet”, öptü dudaklarından
Yudumladığın şerbet, Nebi’nin pınarından
Demiştin ya! ..”Nasip et, bana bir yer, yanından”
Seni de bulacaktı, “şehit” diye, Mehmedim

İstemiştin, yetiştin, kervana katıldın sen
Boğazına nağmerdin, ok gibi atıldın sen
Sen de ismini yazdın, cennetle anıldın sen
Bağrına basacaktı,” geldin” diye, Mehmedim

Köyüne hüzün çöktü, ağlamakta ahali
Eminim görüyorsun bizlerde ki ahvali
Her güne birkaç şehit, “Bu memleketin hali”
Kan’la yıkanacaktı, “Vatan” diye, Mehmedim

Mehmedim, delikanlım, düştüğün toprakları
“Vatan” diye görmeyen mel-un’un uşakları
Gelecektir Mehmedim, süngüye kursakları
Kıyamet kopacaktı, “vakit” diye, Mehmedim

Toprağa “Mehmet”eker, kan’la sular bu Millet
Saati intikama elbet kurar bu Millet
Onlar inkar etse de tarih yazar bu Millet
Vebali soracaktı, “Hesap” diye, Mehmedim

Senden tek söz etmeyen ”Aydın(!) ”geçinen “hile”
Yalnız onları değil, gölgelerini bile
Dürüm dürüm dürüpte, göndermezsek meçhule
Sözümüz olacaktı, “Yemin” diye, Mehmedim

Baban Ökkeş dedi ki; “Aziz Vatan sağ olsun”
Anan son sözü etti, “mekanı cennet olsun”
Ben de “sözüm” diyorum, “Allah’a andım olsun”
Çökmezsem köpeklerin üstlerine, Mehmedim

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Şerefsiz Şöhret! ....

Bu ülke de “bir meşhur” olmak, çok kolay, sana
REÇETENİ YAZAYIM, Biiiiir; “yavşak” olacaksın
Adamlığı bırakıp, sana her yaklaşana
Nerden gelirse gelsin, sen; “kavşak” olacaksın

Fransızca almanca küfürler öğrenecek
“Kitap(!) yazıp” Ülkeye boncuk boncuk sövecek
Sana “hain” denirse, köpek gibi gülecek
Başıboş bir it değil, “tasmalı” olacaksın

Sana, varsın benzesin, foseptik’te ki sıçan
Vallahi ilk değilsin, “yediği kaba sıçan”
Vatan-Millet nedir ki(!) , hikayeden gergedan
Dünya’ca tanınacak, “saygılı” olacaksın

Üç dil de küfretmeyi öğrendin mi Vatan’a
Yazdıkların “nambır-wan” kitap; satan satana
Methiye de düzdün mü ermeni şarlatana
Bu nobelin en şanslı “adayı” olacaksın

Birileri vurulup şehit olmuş, sana ne
Geberen terörist’se, sen sarıl kalemine
Katil de, hakaret et, ordu’nun cümlesine
Avrupa’nın bizdeki “adamı(!) ” olacaksın

Senin için gelecek, üç beş veled-i zina
Sıfatları “gözlemci(!) ” lakin bize aşina
Aşık olmasalar da gözlerine kaşına
Sen onların düzdüğü, “madam’ı” olacaksın

Şöhret gelir, para da, cukka da tomar tomar
Onlara göre ismin ya; fino’dur ya; çomar
Sen gibi “edepsizler” oldu ya; şair-yazar(!)
Tanınan bir “********” ve “ŞÖHRET” olacaksın

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Şiir

Şiir yazdım beğenmedi
-Sanki umurumdaydı
Hem sen kimsin şiir kim
-Dış kapının mandalı

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Şiir Allah Demekmiş

Kim kimin umrun da ki, kimin derdi kiminle
Bana ne be kardeşim, herkes avluyu çekmiş
Köşeye saklanmışız bir parçacık kilimle
Şiirle hemhal olduk, şiir “silah” demekmiş

Ne yabana “hışşt” dedik ne ağyar-a gücendik
Sırtımız kula değmez biz Allah-a güvendik
Gönül “biley taşıymış” bilendikçe bilendik
Satır satır söz olduk, şiir “eyvah” demekmiş

Gün oldu firavun’dan, gün oldu Mevlana’dan
Gün oldu yürekleri kanatan bir sevda’dan
Bazen de harman olup bir oradan, buradan
Bizce anlatır olduk, şiir “ıslah” demekmiş

Gök kuşağı sanırdık şiir denen cevheri
Birileri Kabe’den çeviriyor minber-i
Taht yerine koymuşuz altımız da minderi
Beyaz-a meftun olduk, şiir “siyah” demekmiş

Muhatap mı aradık, kalemden dökülene
“Biz Şairiz hemşerim! ..” Bu böylece biline
Neyi yorumluyorsun, yazıyorsak sana ne
Biz biraz sus-pus olduk, şiir “nigah” demekmiş

Lafı ortaya koduk, kimse sahiplenmesin
Çarpıp, bölüp, çıkarıp, boşa celallenmesin
Biz nağme yazmıyoruz, çıkıp cevap vermesin
Ateşle pişer olduk, şiir “iflah” demekmiş

Hasılı, kalem tutar, sopa değil elimiz
Kimseye yük olmadık, dertse bizim derdimiz
Şiir de “KUL” arama, rotadadır gemimiz
Sanma kul-a kul olduk, şiir “ALLAH” demekmiş

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Şimdi! ..

Sarardı bir yaprak düştü dalından
Hazanlar kışlara yol alır şimdi
Bulutlar emirli Tanrı katından
Kasveti ruhlara yağıyor şimdi

Rüzgarın sesinde gecikmiş kinler
Bir tufan kasırga geliyor şimdi
Bir biri ardına gizlenmiş sisler
Sahneye bir perde çekiyor şimdi

Huzuru siliyor ruhsal kargaşa
Yürekler tedirgin oluyor şimdi
Belli ki yaklaşan bu kara kışa
Damla damla nefret doluyor şimdi

Baharda yalanla dolan gönüller
Soğuk bir kış günü donuyor şimdi
İhanet bulaşmış sözler yeminler
Cezası önüne konuyor şimdi

Bilenle bilmeyen bir değil bizde
İntizar kullara zor gelir şimdi
Çok sitemler vardır ifademizde
Birine bu sözler “kor” gelir şimdi

Ne ayaz ******* ne soğuk günler
Mevsimden gelip de geçecek şimdi
Beyazla maskeli toprak zeminler
İçine ne canlar gömecek şimdi

Hazan “hicran” derdik, ya bu kara kış
Dondurup öldürdü, nerede alkış
Soğuktur diyerek hep tıkış tıkış
Cümlemiz toprağa gireriz şimdi

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Tecrübe

Ben 'keşke' demeyi sevmem
İstisnaları var tabbi ki! ....
Yani 'Sürekli kullanmak' istemem!
Hani; Diyorum ki;
YAPTIĞIN İŞTEN ASLA PİŞMAN OLMAYACAKSIN
PİŞMANLIK DUYACAKSAN
O İŞİ YAPMAYACAKSIN! ..'

Bazıları 'Ama tecrübe' diyor! ..
Tamam ancak '35 yaşına kadar'
Bu yaştan sonra ise
Biraz 'Apyallık' oluyor! ..
Gibi! .... Geliyor

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Tek Tesellim Seccadem

Bir şey zorluyor beni ya akli muvazenem
Ya da şu deli yürek tek tesellim seccadem

Arasında kalmışım bu tuhaf cenderenin
Dün kayıp bu gün garip yarın kim bilir kimin

Gölgelerin aslı yok beyni zorlayan düşler
O düşler ki suların aynasına düşmüşler

Gönlüm sur yıkan gülle beynim duvar,ker***ten
Dövüyor var gücüyle müdehale hariçten

Alnım öper secdeyi Hak-ka akar arzuhal
Gayrısında huzur yok hepsi boş hep ham hayal

Sevda bu! Acı grift, ne yol var ne bir çare
Akıl! ..Lakin etmiyor yürekle istişare

Gel! diyemem gelemez o çözülmez kördüğüm
O hayalimde yumak örüp örüp çözdüğüm

Mantık; Ölçü kalıbı, oval dikdörtgen kare
Şekiller emri vaki tepe çizgi ve tane

Hissiyatım toz duman her şey ölçüsüz sakil
Gidip gelir durmadan mem de aletsiz nakil

Zahir de akıl benim! .. Yürek benim yüreğim
Peki! ..Bu kavga niye? Lakin bana soran kim? !

Aklı oynatır mıyım? Belli olmaz korkarım
Kimin için? Değer mi? Bilmem! . Bilsem sorarım

Neden soracağım ki Benim gibi kim bilir
Bu öyle bir sevda ki 'Ölü görse dirilir'

Akıl! ..Kabuğunda kal! Dur saldırma her yere
Zirvedesin bu yeter! .. Zavallı küçük fare

Ömrümü kemir benim ötesine güç yetmez
Nafile! ..Bu yüreği hiç bir güç bitiremez

Ömür; Gönül ve aklın arasında med-cezir
Gönül padişah olmuş akıl kapıda vezir

Padişaha taht benim vezire kapı kulu
Gece gündüz eğitim sanki 'meczup' okulu

Ey başım deli başım! .. Sen kalkma o secdeden
Hak-ka tevekkül et ki kan gelsin yüreğinden

Bir şey zorluyor beni ya akli muvazenem
Ya da bu deli yürak! .. Tek tesellim seccadem

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Tekrar Besteliyorum

Yine sensiz köşemde sigaramı içerken
Duman duman içime seni nefesliyorum
Bu küçücük odada zaman akıp giderken
Yarım kalmış bir aşkı tekrar besteliyorum

Kültablam dolup taşmış tıpkı gözlerim gibi
Bir söndükçe bir daha bir daha yakıyorum
Sigaramın ucunda saman alevi gibi
Sönüp giden bir aşkı tekrar besteliyorum

Bir duman var bir de sen şu boşluğu dolduran
Bir de öldüren hasret bitip tükeniyorum
Senden ümit yok ama belki yüce Yaradan
Bilsin diye bu aşkı tekrar besteliyorum

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Teselli Veremez misin

Yıllardır seninle görüşemedik
Gel desem son defa gelemez misin
Göz göze bakışıp sevişemedik
Bana bir teselli veremez misin

Hiç olmazsa halimi merak ederek
Düşünüp telefon edemez misin
Yalan olsun bir kez sevdim diyerek
Bana bir teselli veremez misin

Hatırım yoksa da sevgi uğruna
Gururu gönlünden silemez misin
Her şeyimi aldın Allah aşkına
Bana bir teselli veremez misin

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Tik'li Adam

Adamın biri varmış
-Kafası fuul melodik
Damarların da kan yok
-Herif alkolik
Her gece parkta yatar
-Son derece romantik
Ağzından tek söz çıkmaz
-Sanki filmatik
Yırtığı söküğü çok
-Gerçekten dramatik
Görünce vitrinde şarabı
-Anında manyatik
Para vermektense çalmayı deniyor
-Aferin! ..Son derece ekonomik
Bu adam hiç çalışmaz
-Akşama kadar dokur mekik
Tik tik tik tik tik tik! .....

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Toprak mıyım Ben

Ayrılık rüzgarı gibi esersin
Dalından savrulmuş yaprak mıyım ben
Görsen de tanımaz selam vermezsin
Çiğneyip geçtiğin toprak mıyım ben

Seni çok sevdiysem hata mı ettim
Verdiğin acıya sustum sabrettim
Gülmeye gücendim ömrü kaybettim
Basarak ezdiğin toprak mıyım ben

Haydi es, yine es, es deli rüzgar
Silinsin mazimden şu paslı yıllar
Sevgiyi bilmeyen 'Ah vefasız yar'
Günahkar gezdiğin toprak mıyım ben

Tatmadım sevdanın mutluluğunu
Gönlüm de mevsimler bahar yorgunu
Çöllerin o sıcak hasret kumunu
Üstüne serdiğin toprak mıyım ben

Mutlu ol üzülmem istemem haşa
İntizar edersem beni bağışla
Yanağından akan bir damla yaşla
Göz göze geldiğin toprak mıyım ben

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Toroslar da Ölüm

Yel eserdi şafak vakti
Çiğ düşmüş yamaçlara
Kanatları kahır yüklü
Yol yorgunuydu göçebe kuşlar
Bir başka mağrur
Bir başka heybetliydi Toroslar
Çözemediğim bilemediğim
Bir gizem vardı bağrın da
Saklar gibi görünür dü bazen
Bazen de saklanırdı her şeyden
Geçit vermem! .. Der haykırırdı
Usul usul gerdanından geçerken!
Öfkesin de şefkat gülleri raks eder
Nefretin de 'Sevgiye çağrıyı'
Hep ama hep hissederdi gönlüm
Her adım da hasretti Toroslar
Ve 'HER ADIM DA ÖLÜM! ...'
.....................
Yel eserdi akşam vakti
Kar düşmüş yamaçlara
Zirvesinden geçmekte
Dönüşü düşünmeyen yolcular
Ve ayak izlerini örterdi
Perde perde Toroslar!
Bembeyaz örtüsüyle mutlu
Yeşil servileriyle umutlu
İki yanı iki mevsim
Her yolculuk bir değişim! ...
İki yüzlü değildi belki,
Hatta adı riyakar değildi onun
Ama ' AMA İKİ YÜZÜ VARDI TOROSUN'
Diğer yüzünde ki esaretimi
Hep ama hep hissederdi gönlüm
Her andığım da hasretti Toroslar
Ve 'HER SOLUĞUM DA ÖLÜM! ..'
.....................
Yel eserdi şafak vakti
Göz yaşı düşmüş yamaçlara
Erimekte kar taneleri
Derinliğine yol alırken toprakların
Doğum sancısı için de Toroslar
Ve savrulmak da gayesiz
Öpülesi, öldüresi sevdalar! ..
Yel; Umudun tükendiği rüzgar
Ardın da fırtına, ardın da kasırgalar! ...
Ecelin kıskacına girmiş zaman
Bir nefeslik an-ı yaşanmadan!
Derinleşti duygular derin uçurumlar da
Hasret yeşerdi dağ da taş da toprak ta
Son geçişimdi zirveden
Acıyla burkuldu gönlüm
Son kez baktım Toroslara
vE 'SON KEZ YAKALADI ÖLÜM! ...'
......................
Yel eserdi hüzün vakti
Can düşmüş yamaçlara
Yalnızlık şarkıları söylemek de
Öksüz kalmışcasına
Ağlarcasına Toroslar! ..
Toroslar; Umudun bittiği yer! ..
Toroslar; Bir acı haber! ...
Bu eteğin de mabedin soğuk yüzü
Ötesin de;
'Haksız bir mutluluğun' tebessümü! ..
Gülümsemekte zirveyi aşabilenler
Kalanlarda hasret kalanlar da keder
İşte Toroslar! ...İşte zirve! .. Ve işte kader! ...
Burkuldu bir şeyler yüreğim de
Soğuk toprakla buluştu gönlüm
Toroslardaymış son nefesim
Olsun! ...'CANIN SAĞOLSUN GÜLÜM! ...'

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Tövbe

Şükür ki dilimiz dönmez inkara
Gafletten muzdarip gönlüm dimağım
Düşecek nefsimiz o kızıl nar-a
Halimiz ne garip affet Allahım

Günahla harmanız halden bi-haber
Namazsız selamsız cümle beraber
Hayat ki anlamsız, meçhule gider
Mazimiz ne garip affet Allahım

Nefsimiz şeytana esir mi nedir
Küf vurmuş her yana demir mi nedir
Bilmeyiz hata mı ecir mi nedir
Kalbimiz ne garip affet Allahım

Unuttuk kabir de işi ne kul-un
Hakbu ki bir sonu olacak yolun
Sorulur hesabı kanatsız kuşun
Kavlimiz ne garip affet Allahım

Gelsek de bin kere tövbeyi bozup
Geri çevirmezsin huzurdan kovup
Varmadık secdeye emrine uyup
Halimiz ne garip affet Allahım

Kul bilir mizan-ı sırat-ı ancak
İlle de günahla halvet olacak
Her helal lokmaya haram koyacak
Midemiz ne garip affet Allahım

Musibet bekleriz kim bilir neden
Aklımız ermiyor ecel gelmeden
Şu kısa ömrümüz sona ermeden
Tövbemiz ne garip affet Allahım

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Trafik Kazası

Beşinci virajda
Yol bitti! ........
................
Kaza raporunda
'Aşırı sürat' diyecekler! ..
...............
Ön cam da 'Sen vardın'
Nereden bilecekler? ! ....

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Tükeniş! ...........

Bir ömrü senin için feda ettim harcadım
Çoktan solmuştu gül-ler, dikenleri kokladım
Görüyorsun ya şimdi yıkık dökük bir halde
Mecnun’a çöl yetmişti ben Dünya’ya sığmadım

Teselli olmaz zaman fani olan bedene
Kan geldi bulutlardan rahmetlerin yerine
Açılan mezar var ya! ..Hani içi henüz boş
Can veren duygulardı, ne sararlar kefene

Yolculuğun sonuydu, dinlenmek için bu han
Bak ruhum sahibinde değişmeyecek mekan
Yemyeşil bir baharın gelişinden habersiz
Toprak sardı vücudu, henüz sana doymadan

Sevmek için bir ömrün şartı olsa nihayet
Mesrur ol icbar duyma ecele tebessüm et
O sevgi “sevgi” değil fedakarlıklar yoksa
Tenezzül et haiz ol yücelsin her meziyet

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Umudumu Tükettiğin Gün Öldün! ..

Zaman su gibi geçti ne kaldıysa anlamsız
Feleğin işine bak! .. Ben ağladım sen güldün
Nefes almak “Yaşamak” değil ki ah! ..Vefasız
Sen benim umudumu tükettiğin gün öldün! ..

Evvel zaman içinde gönül ararken yari
Buğulandın düşümde ne duru’sun ne ari
Bir insan iki kere can vermez ki, firari
Sen benim umudumu tükettiğin gün öldün! ..

Vaki midir geriye, dönüşü gidenlerin
Gülüm dedikçe sana, Dur! .. dedi dikenlerin
İnanma sözlerine, “unutmaz” diyenlerin
Sen benim umudumu tükettiğin gün öldün! ...

Aşk-ta tekerrür olmaz, tekerrür; aptala has
Sen neden hüzünlendin, bu ne keder, bu ne yas
Geç Mecnun’u, Ferhat’ı, ne örnektir ne kıyas
Sen benim umudumu tükettiğin gün öldün! ..

Ölen dirilmez gülüm, o ahret-e münhasır
Ne üstüme güneş ol, ne toprağıma hasır
Ömür değil, gönlüm de, yaşardın ya bir asır
Sen benim umudumu tükettiğin gün öldün! ..

Varsa soracak sual, bana değil aşk-a sor
Vekaletimi aldı, bu girdap, bu anafor
Diyorsun ki; “Sen yoksan benim yaşamam çok zor”
Sen benim umudumu tükettiğin gün öldün! ..
…………….
Tanrı taksiratını affetsin! ..

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Umut

Tanrı-dan bir umut artık dileme
Dün dediğin nerde, nerdedir gülüm
Boş yere gelirim diye bekleme
Umudun bittiği yerdedir ölüm

Vedayı tattırdın bana aferin
Bu acı acıdan daha da derin
Ecelden ne farkın kaldı ki senin
Umudun bittiği yerdedir ölüm

Manası var mı ki yarın sabahın
Kaldı mı faydası sabrın eyvahın
Hasreti içim de aşkın sevdanın
Umudun bittiği yerdedir ölüm

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Utanarak da Olsa! ... Seviyorum! ...

Gözlerime öyle bakma
Kahroluyorum! ..
Yok et göz bebeklerinde ki soruları
Artık cevap veremiyorum! ..
Sana hala öylesine tutkunum ki
Lakin;
“Seni Seviyorum” diyemiyorum…
Karşılaştığımızda;
“Merhaba” deme bana,
Boğazıma cendere dayanıyor
Nefes alamıyorum! ...
……..
Sensizlik kahrediyor beni
Görmeye de dayanamıyorum! ..
Bir şeyler anlatmak istiyorsun,
Belli belirsiz kıpırdıyor dudakların,
Duyamıyorum! ..
Yüzüm de gördüğün tebessüm
Neşeden değil,
Kan ağlıyorum! ...
……...
Burada okuduğun her satırı
Göz yaşlarımla beziyorum
Seni;
Bir parça tanımışsam eğer
Okurken ağlayacağına inanıyorum! ..
Bu sayfanın üzerine
Birkaç damla göz yaşı da
Senden yuvarlanacak
Biliyorum! .....
………
Yıllar önce yalnız değildim
“Biri” vardı benimle ağlayan
Saçlarının kokusu burnumda henüz
Hatırlıyorum! ...
Akıp giden bunca yıl sonra
Karışmışken her birimiz
Çoluk çocuğa
Unutmak gerekirken her şeyi
Ben…..Neler yazıyorum! ! !
Gönlüm de taşıdığımla
Utanıyorum! ...
Oysa,
Utanarak da olsa,
Elimde değil,
Seviyorum! ....

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Utanmak! ..

Dört ya da beş yaşındaydım
Donumun lastiği koptu koşarken! ...
Komşu teyze güldü
Eliyle 'pipimi' göstererek! ...
Nasıl da kızarıp utanmıştım!
Hatta sinirlenmiştim bile! ....
Küfür ettim mi? ..
Bilmiyorum! ....
.............
Çoktaaan rahmetli oldu
O komşu teyze.
Ancak;
Ne zaman aklıma gelse
Yine 'Utanıyorum'
Ne garip! ................
Bazılarının yüzü utançtan kızarır
Bazıları 'Namustan muzdarip'
'TENAKUZ' diyorlar! ...
Olur mu olur! ....
Gönlün de ihanet olanın,
Apışından ne olur? ! .....
..............
..............

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Utansın! ..

Baharlar terk edip gitmişse beni
Dert etme! .. Açmayan güller utansın
Vefasız gönlünden silmişse beni
Sevgiyle bakmayan gözler utansın

Varmışsam genç yaşta yolun sonuna
Takvimden eksilen günler utansın
Düşmüşsem toprağın kara bağrına
Yarını olmayan dün-ler utansın

Başımı koymadım bir kez dizine
Elleri saran o eller utansın
Gönlüm de izin yok başka birine
Kudurup akan şu seller utansın

Bir acı vedanın şarkısı gibi
Çalan şu keman da teller utansın
Her gece gönlümün ortağı gibi
Bu şişe bu kadeh meyler utansın

Gitmişse görmeden son defa beni
Kızarmak bilmeyen yüzler utansın
Ateşi az bulup yakmışsa beni
Küllerin altında közler utansın

Aşk ile dopdolu bakmadı bana
Dillerden çıkmamış sözler utansın
Gidiyor gözümden bir damla daha
Damla damla olan göller utansın

Boşuna taşımış bu Dünya beni
Üstüne bastığım yerler utansın
Bir kulun kaderi sevmekse seni
Dünya’ya göz açan döller utansın

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Uzaklar

Uzaklar….uzaklar….
Uzaklar ne kadar uzak
Yakın neresi? ..
Yakınların neresi tuzak? ..
Ben mi benden uzağım,
Yoksa uzaklarda olan sen mi?
Sen yüreğim de, yüreğim de bendeyse şayet,
Uzakların bu cesareti nedir? ...
Kimedir bu gövde gösterisi?
……………
Sen; seni alıp giderken,
Vicdanları ayaklar altına alıp
Sen; seni götürürken,
Düne ait tüm sayfaları kapatıp
Ben de kalan “sen” kimdi? ..
Sen mi aldanıyordun “seni götürdüğünü sanıp”
Yoksa sen giderken,
Seni yüreğime hapseden ben mi?
……………
Seni hissedebilecek kadar yakınımdayken,
Feryadımı duyamayacak kadar uzak olmayı
Nasıl beceriyorsun?
“Bir şey” olarak, fersah fersah ötelerde iken,
“Her şey” olarak, bende olman,
Ne menem bir duygu?
Bu nasıl senaryo,
Bu nasıl jenerik,
Bu nasıl bir kurgu?
……………
Aynı an! ..
Lakin iki ayrı mekan! ..
Birinde sen yaşıyorsun
Diğerin de hayatı sana ben taşıyorum! ..
Kendi ömrünü tüketmek varken,
Ben neden eriyorum?
Neden borçlandım ki sana,
Neyi ödüyorum?
Giden sensin! ..
Ben benden uzaklaşıyorum! ..
……………
Gel-gitleri yaşatmaksa muradın,
Giden gelmiyor bil! ..
Ne kaldıysa geride;
Bir muamma, bir ifrazat
Ve her şey sakil! ...
Ayak izlerin bile gitmekte ardın sıra
Ve…… Gölgen bile kaçak! ...
Bir hesap var geride..,
Yakana yapışacak!
……………
Beni de götürmeliydin,
“Seni” alıp giderken
Yarım yamalak kaldın bak! ...
Büyük kısmın bende
Ne zaman ki tebessümün donar! ..
Ne zaman ki sarsılırsın
Gidişini düşün! ...
Ve uzakları! ...
Ve beni de! ....
Sonra daha uzakları ara..
Kaç kaçabildiğince! ..
……………
Unutma! .. En uzak yer,
En karanlık olan yerdir! ..
Ve” son nefes” ne kadar yakın! ..
Birden, her an ve her yerdedir
Ölüm! ..
Uzak olan en yakın! ...
Senden bile uzak lakin,
En uzak kadar yakın! ....
İyisi mi sen;
Hep uzaklarda kal! ..
Uzaklar bana daha yakın
Sakın yaklaşma sakın! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Üçün biri! ..

Küfür! ... Ayıp elbet! ..
Yakışmazda bize
Aile terbiyesi var
Eğitim öğretim var! ...
Dahası “saygı’yı” işlemişler,
Gönlümüzün derinliklerine! ..
………………..
Ve aşkı öğretmişler masallardan
Sonra bir taliplisi çıkıp
“Uygulamalı” pratik yaptırmış! ...
İyi mi olmuş kötü mü, ne önemi var artık? ..
Kangrene dönmüş bir ömür
Takvimler mevsimler darmadağınık! ..
……………….
*******in yalnızlığını
Yaşamaya başladığımda
Karanlık tuzaklara yakalanıyorum
Derin derin yanıyor canım
Kendimden saklanıyorum! ...
Yinede dışarıda kalıyor bir yanım! ..
………………
Küfür! ..
Kahretsin! .. Ayıpsa ayıp! ..
Güneş görmemişini bilirim
Bu meredin! ..
Etmezsem “ukde” kalacak içimde
Edersem terbiyesi bozulacak sevgimin! ..
Cendere içinde preslenirken
“Tost” misali,
Sınırları yırtılıyor öfkemin! ...
………………
Nesin sen? .. Tabu mu? ..
Mukaddes biri mi? ..
Kimsin? .. Lanet olası! ...
Ah yüreğim ah! .....
Nerden buldun o kumaşı
Neden onun üstüne elbise diktin? ..
Neden şahaserleştirdin? ...
Al! .. Geri alabilirsen şimdi
Hem elbise gitti
Hem de içinde ki! ....
………………..

Küfredeceksin öyle mi? ...
Kime peki? ...
“Üçün birine! ....”
Ama hangisine? ....
Üçgeni kuran sensin
Şimdi bu öfke niye? ..
O sana provaya mı geldi? ..
Sipariş mi verdi? ? ? ? ?
Yani “o” masum! ...
Aşk’sa elbisenin kumaşı
O zaten malum! ...
Bakiye ne kaldı? ... “Sen”
Ne kadar garip olur değil mi,
Kendine küfretmen? ! .....
………………………
“O” küfrü hak etseydi
Sen onu sevemezdin! ...
Ona yakışmasaydı
O elbiseyi dikmezdin! ..
Bir “sevgi” yaşamışsın
O da olmasaydı,
Beş para etmezdin! ..
“Ama! ....”
Aması yok! ... Haddini bil! ...
Bu yüzden adı aşktır bunun
Her baba yiğidin harcı değil! ....
Aşkta küfür, küfürde aşk olmaz
Ve aşık; “Küfürbaz” olmaz! ...

Kadir Albayrak

[GooD aNd EvıL]

Var mıdır Dostum

Kalpten kalbe giden yol var diyorlar
Menzile ulaşan var mıdır dostum
Her gönüle sultan bir yar diyorlar
O yar'e kavuşan var mıdır dostum

Göz gördüm bakıyor renkleri yalan
Köz gördüm yanıyor ateşi yalan
Çöl gördüm yakıyor güneşi yalan
Teselli eden söz var mıdır dostum

Sevgiyle dikilmiş bu ince kaftan
El'e bol da bize dar mıdır dostum
Uzaklar da kalan o mutluluktan
Bir parça payımız var mıdır dostum

Sırılsıklam olmuş duygularımız
Bu yağan yağmur mu kar mıdır dostum
Belli ki böyledir alın yazımız
Silecek bir gönül var mıdır dostum

Kadir Albayrak