Hâlimiz - II

Taşımaz bu yükü deliler bile
Hâlimi hayâlde görse çıldırır
Söylemesi kolay gelse de dile
Gizlice kanayan yâra yıldırır

Eşitlik olmazsa acizler ağlar
Örtülü kızınız karalar bağlar
Gaspçı deri ile rantını sağlar
İçince kubarıp halka saldırır

Emeksiz işlevsiz toprak kazılmaz
Tedbir almak ile takdir bozulmaz
Kul murat etmezse amel yazılmaz
Elden kaçan fırsat sakal yoldurur

Hiç bitmez mi ezilmişin sorusu
Bu güzelim vatan kimin korusu
Nedense ötmüyor halkın borusu
Doğru yanıt çözümünü buldurur

Alınmış göreve aranmaz destek
Olur mu âlemde müşterek istek
Seninki kibarca vurulan köstek
Boş kalan yerleri doğa doldurur

Laf edilmez sapkın ile mürtede
Bilesin ki bu gün sabır kertede
Çözüm arayana hakem ortada
Muhsin’e gidersen yolu bildirir

Hatice

Söyle nolur güzelim neden yıktın kaşını
Haram olsun hatice başkasına bakmadım
Güvlüver bana canan sil gözünün yaşını
Acunda hiçbir kıza ben abayı yakmadım
Sana geldim haticem ister al ister öldür
Öldürürsen haticem cenâzemi tez kaldır

Hançer olup batıyor kalbime o kaşların
Bensiz sona erer mi hayâllerin düşlerin
Kız beni aldatırsan düşsün inci dişlerin
Sakın ele inanma güle nişan takmadım
Sana geldim haticem ister al ister öldür
Öldürürsen haticem cenâzemi tez kaldır

Haticem aramıza kara kediler girmiş
Katıksız iftirayla kadife perde örmüş
Arayıp sor aslını nerede beni görmüş
İyice yap hesâbı kâvlimizi yıkmadım
Sana geldim haticem ister al ister öldür
Öldürürsen haticem cenâzemi tez kaldır

Kanım akıp gidiyor kâlbimin yarasından
Taşmış geliyor sanki deli çay deresinden
Şuna bir em süreyim kaşların karasından
Görüşelim güzelim inan ki hiç bıkmadım
Sana geldim haticem ister al ister öldür
Öldürürsen haticem cenâzemi tez kaldır

Hatice kızıl giyip pencereden bakıyor
Muhsin’i haticenin yan bakışı yakıyor
Muhsin’in gönlü gözü haticeye akıyor
Geliver buluşalım başkasına akmadım
Sana geldim haticem ister al ister öldür
Öldürürsen haticem cenâzemi tez kaldır

Hiç Düşünmez Misiniz?

Kainat tüm beli der, çıkmaz çizgi dışına,
“Hiç düşünmez misiniz? ” soru muhatap arar...
Zerre menzile gider, buyruk değil başına;
Düzen dışı mısınız? varılacak tek karar...

Ayrı görür birliği, sezgi yoksa nazarda;
Keyfi sayar dirliği, güneş ayla hazarda;
Seçmiş gerçek körlüğü, gönlü gözü pazarda;
Düşünecek misiniz, der misin boşa yorar? ..

Misal ya, çıkamaz da, bir taş tesbihten çıksa;
Hep kışta olamaz da, birkaç yıl kadar sıksa;
Aklın iş yapamaz da, meylin bir yana aksa;
Ateş mi istersiniz, gönül buzlu mu sarar? ..

Nesin ki sen âlemde, verilmişe şişersin;
Benim dersin şu demde, günü gelir dişersin!
Bir an sonrası hem de, zavallı bir beşersin;
Daha ister misiniz, sultanım(!) neler kurar? ..

İdrak sahibi anlar, evren muazzam, zarif;
Hotgamın hükmü zandır, beyin çatlatır tarif;
İhtişamlı külhanlar(!) kubbeyi çakmaz arif(!)
Sor nefsine kimsiniz, taassup neye yarar? ..