Muhsin Özalp

[GooD aNd EvıL]

Adl

Bizi yaratırken kuralı koymuş
Dünyada kazanır ahrette yeriz
Şartını şurtunu açıktan saymış
Kerim’e varınca acep ne deriz

Buraya bakıp da yanıp yakınma
Hemence kalkışıp tavır takınma
Kuddüs hatırına sakın dokunma
Kolayca kirleten zor yuyan eriz

Bakıver gördüğün âleme oğul
Hayatın dünyayla sınırlı değil
Düşünüp kendini önünde eğil
Fizik doğal ruhu nereye koruz

Boş yere taş kesip kayar mısınız
Kazana kum çakıl koyar mısınız
Yaz günü yünlüyü giyer misiniz
Varlığın içinde nankör bir türüz

O âdildir hem de adâlet sever
Ahrette zâlimle sapkını kovar
Âdil olanları rabbim çok över
Övgüyle sevgiyi alırsak hürüz

Bir adı da Adl’dir şanı yücenin
Yerde gökte geçer sözü ecenin
Kurumsuz olanı olmaz bacanın
Muhsin günahları nerede yuruz

[GooD aNd EvıL]

Affet

Gönül oyun oynaş peşinde gezer
Olmuyor kendime gelemiyorum
Uslu dur dedikçe kudurur kızar
Bu derdin çaresin bulamıyorum
Affet beni affet affet Allah’ım

Karnını doyursa aklını bozar
Kaldırır kafayı gururla süzer
Kendini beğenir azdıkça azar
Hotkamın önünü alamıyorum
Affet beni affet affet Allah’ım

Hesaba inanan dayanmaz buna
Özümden yönelip sığındım sana
Ulu rabbim yardım ediver bana
Gönülden gönenip gülemiyorum
Affet beni affet affet Allah’ım

Mizânı düşünsem kanım çekilir
Güzel hayâllerim tek tek yıkılır
Cehennem karşıma gelip dikilir
Görüntüyü gözden silemiyorum
Affet beni affet affet Allah’ım

Rabbim âciz kulun size bağlıdır
Yüreciği boğum boğum dağlıdır
Muhsin Ebû Bekir Sıtkı oğludur
Amman affet adam olamıyorum
Affet beni affet affet Allah’ım

[GooD aNd EvıL]

Afgan Destanı

Örtüler ak bulut yastıklar taştır,
Silkinip pranga kıranlar gelsin!
Azıkta çiğ buğday üç öğün aştır,
Cephede dağ gibi duranlar gelsin,
Hak yola kendini verenler gelsin!

Elimde çakmaklı, hedefim tanktır;
Kurtuluşun yolu Afgan’da cenktir.
Yurdumun pınarı Kevser’e denktir,
Nimeti cennette görenler gelsin!
Hak yola kendini verenler gelsin!

Dağlarda ayağı çıplak yayalar,
Füzeyi yedikçe kaynar kayalar!
Toprağı emdiği kanlar mayalar,
Şahâdet aşkına erenler gelsin!
Hak yola kendini verenler gelsin!

Nefesim tıkanır tozdan, dumandan,
Bombalar anlamaz insaf, amandan.
Müslüman kuvveti derler imandan,
İmanın zevkine varanlar gelsin!
Hak yola kendini verenler gelsin!

Düşmanın üstüne varacak gündür,
Muhsin’im haini vuracak gündür!
Çelikten çemberi yaracak gündür,
Süngüyle safları yaranlar gelsin!
Hak yola kendini verenler gelsin!

[GooD aNd EvıL]

Afüv

Eşiniz denginiz yoktur olamaz
Varlığı yaratıp yeldiren sensin
Hiç biri emrine karşı gelemez
Yasaları koyup bildiren sensin
Bileği bükülmez ulu bir hansın

Aldırmazsın işlediğim suçlara
Horlayıp gülersin sivri uçlara
Çok fırsat verirsin âsi güçlere
Azgının aklını çeldiren sensin
Yüreklerde duygu özlerde gensin

Yanar tövbelerle günah harmanı
Onulmaz dertlerin sizde dermanı
Lûtfet bana da yaz berat fermanı
Şaşkına doğruyu bulduran sensin
Bana da ihsan et yangınım sönsün

Bağışlamak diler ikâz edersin
Tezeni kaçtığı yerde güdersin
Az amele çok ücretler ödersin
Affedip günahı sildiren sensin
Bu gâribi affet affet de onsun

Muhsin’i eli boş çevirme nolur
Kükreyen aleve savurma nolur
Saç kebabı gibi kavurma nolur
Biri bine sayıp güldüren sensin
Affet rabbim tuba dalına konsun

[GooD aNd EvıL]

Ah Dedikçe

Ah dedikçe kara bağrım yanıyor
Çam özünden çıkmış çıralar gibi
Yavaş yavaş kaynayarak kanıyor
Kapanmak bilmeyen yaralar gibi

Yanmış yürek dilik dilik dilinir
Göz göz olup delik delik delinir
Uzaktan bakmadan gârip bilinir
Kat kat boya yemiş karalar gibi

Gurbette kalırsan ismin bilinmez
Bir kerecik olsun kapın çalınmaz
Özden taşıp akan yaşlar silinmez
Dağdan gelen coşkun dereler gibi

Zâlimler yalnızı tutup savurur
Öfkesi dinmezse vurup devirir
Zevk için ateşe sürüp kavurur
Yolup yolup yığar paralar gibi

Gâribin derdine çare bulunmaz
Kimsesiz ölene namaz kılınmaz
Arkasından bir fâtihâ salınmaz
Koyarlar bir kâbre küreler gibi

Tasalanma fırtınadan boradan
Dön O’na putları çıkar aradan
Şükredeni korur yüce yaradan
İnleme Muhsin’im curalar gibi

[GooD aNd EvıL]

Akla Muhsin’i

Gece gündüz yana yana ağlıyor
Derdi bitmez içi kovuk curanın
Kimi durgun deli kimi çağlıyor
Aklı baştan gider gönül verenin
Allah derim lâ ilâhe illallah
Allah kerim lâ ilâhe illallah


Kimi derinlerden kaynayıp akar
Tutuşur özünden göz yaşı döker
Sarı sevda sarmış yüreğin yakar
Çaresi yok görünmeyen yaranın
Allah derim lâ ilâhe illallah
Allah kerim lâ ilâhe illallah

Kimi güler oynar şakıyıp gider
Sanki ona haram gam ile keder
Aşkıyla avâre hep bayram eder
Dağına kış karı yağmaz erenin
Allah derim lâ ilâhe illallah
Allah kerim lâ ilâhe illallah

Kimi gürül gürül eser Hira’dan
Kaygı etmez fırtınayla boradan
Her an yoldaş olur ona Yaradan
Ayet ayet yaşar emrin Kuran’ın
Allah derim lâ ilâhe illallah
Allah kerim lâ ilâhe illallah

Sevdâya düşene kimlik sorulmaz
Gönülle düşlere dizgin vurulmaz
Coşup çağlayanın tavrı yorulmaz
Doğuştan hiç aklı yoktur yoranın
Allah derim lâ ilâhe illallah
Allah kerim lâ ilâhe illallah

Rabbim ellik işten sakla Muhsin’i
Rahmetle yönelip yokla Muhsin’i
Günahtan kusurdan akla Muhsin’i
Sonu duman olur bomboş varanın
Allah derim lâ ilâhe illallah
Allah kerim lâ ilâhe illallah

[GooD aNd EvıL]

Alim

Şişe şişe gezersin gurur küpü müsün sen
Bakıp şöyle varlığa hiç ibret almaz mısın
Kardeş bacı kesersin balta sapı mısın sen
Çekip aklı basküle tartmayı bilmez misin

Hep yemeyi düşünme çık haradan dışarı
Bak herkes sana benzer incele bir beşeri
Hikmet bende gizlidir deme gayrı haşarı
Gerçeği kavrayarak insafa gelmez misin

Bilgelikle övünme bilge kimdir bilmezsin
Öğrenmek isteyerek arkasında yelmezsin
Bilginin harmanından zerresini almazsın
Aşkla gerçek bilgeyi arayıp bulmaz mısın

Alîm’dir bir adı da adresi gönül gözü
Sapıtanı uyarır doğrudur bütün sözü
Bilinen her varlığın O’na açıktır özü
İyi kulları gibi emrine yelmez mısın

Şu kocaman evreni tasarlayan Hâlık’tır
Mahlukatla bizi de yaratan O Melik’tir
Bakıp kendi kendine inanmayan alıktır
Allah’a teslim olup ebedî gülmez misin

Alîm’in hikmetidir her bilimin kurgusu
Bir milimcik şaşmıyor âlemdeki örgüsü
Muhsin önemli değil şaşkınların yargısı
Tut nefsini sorgula yolunda ölmez misin

[GooD aNd EvıL]

Allah'ın

Sürekli çalışırım gergefimin başında
Hâlis altın telidir bu tezğâha ıydığım
Aşık gibi koşarım hayâlimin peşinde
Allâh’ın yasasıdır titizlikle uyduğum

İpekten de incedir tezgâhımda dokunan
Yaratan’ın hikmeti baştan başa okunan
Bir nokta eklemedim araştırsın yakınan
Allah’ın sıfatıdır birem birem saydığım

Rabbimin hâlifesi olan gelsin şölene
İltifatı bekleme O’nun emrin bölene
Müjde verin cenneti dileyerek ölene
İmânı kâfi ona ulemâdan duyduğum

Muhsin’in emelidir tutmak Tuba dalını
Gölgesinde neşeyle yemek cennet balını
Yolunda harcamalı bütün dünya malını
Ahrete azık olmaz mirasçıya koyduğum

[GooD aNd EvıL]

Allah’ım II

Putuyla nefsine tapınan çoktur
İhsânla doğruya erdir Allah’ım
Rahmet denizinin sınırı yoktur
Şaşkına uzayın dardır Allah’ım

Eşrefi mahlûkat ederek bizi
Halife sayarak söyletti sözü
Rabbine iltica kulluğun özü
İhlâslı kişiye yârdır Allah’ım

Kul kısmı verdiği sözleri tutar
Aşkla ciğerinden tutuşup tüter
Şafakta kan uyku gözüne batar
Haramın azı da nardır Allah’ım

Kulluğa soyunur boyun eğerim
Emrine tutunsam artar değerim
Dileseniz yağmur olur yağarım
Lûtfinle yaramı sardır Allah’ım

Bir gün bu âlemde şimşek çakacak
Muhsin yollar er-geç O’na çıkacak
Defterler dürülüp zimmet yakacak
Huzurda ak yüzle durdur Allah’ım
Cennetinde devran sürdür Allah’ım - Amin

[GooD aNd EvıL]

Amacınız Ne?

Düşünüyorum!
Bir insan, bir toplum düşünüyorum!
Duyguları dumura uğramış
Kaskatı madde, obur bir iştah!
Dizginleri azıya almış değirmen, biteviye öğütür!
Doyumsuz ve saldırgan bir vampir!
Nasıl insanlıksa, anlamadım bir türlü.

Ne fakirlik vergi,
Ne zayıflık kaderdir.
Vampirler âleminde çift anahtar çalışır.
Yasanın yamuğuna zorba çabuk alışır!

Ne ilimle ilgimiz,
Ne mânevi bilgimiz var.
İnatla kapıyoruz dünyaya gözümüzü,
Hırslarımız sürükler ardından özümüzü.
Aklımız allâme, hinlik içinde yüzer.
Fikrimiz dessaslık peşinde gezer.
Kandırarak biz bizi, ucuz zevkten uçarız.
Ağır gelir sevdalar, hep gerçekten kaçarız.
Toplumu ateş basmış, çocuk yaşlı hastayız.
Derdi dert bilmemekte, gerçekten de ustayız.
Doktor diye ortada bahçıvanlar geziyor
Kaş yapması bir yana, sirkte beyin eziyor
Kişisel çıkarlarda arıyoruz ilacı,
Güneşi param parça ediyor hoca, hacı(!)
Parçalanan doğrudan, çıkar binbir kırıntı.
İşe yaramaz elbet, içi kovuk kuruntu.
Kuruntuyla mikrobu, ederiz başlar tacı,
Ezildikçe çırpınır, inleriz acı acı!
Soyunmuşuz büsbütün insânî hasletlerden.
Bencil, amaçsız yaşarız.
Başa gelene şaşarız.

Bakın!
Bir poyraz esintisi, nasıl da donduruyor.
Yemyeşil can denizi, ölüyü andırıyor!
Korkun, korkacağınız şeyden.
Bırakın!
Bencillikleri, sığlıkları,
Duyun gayrı gökleri yırtan, canhıraş çığlıkları!
Nerede ektikleriniz?
Güneş karardı, denizler kabardı, kudurdu fırtınalar!
Kara bulutlar sardı ufku,
Yollara çöktü duman,
Köşeleri tuttu çakallar, sürüye daldı kurtlar!
Mahşerde fayda vermez elindeki pis kartlar.

Duyun inleyen insanları,
Güneşi parçalayıp bölenler!
Yaşamak, gelişmek, ayağa kalkmak istiyorum.
Yalvarıyorum size,
Sizin için, bizim için nolur!
Ayrıcalıklarınız size kalsın, tepe tepe kullanın!
Birlikteliğiniz gerek bize.
Toplanın, el ele, gönül gönüle
Ateşleyin güneşi, yaşayabilmek için!