|
Oflu Dostuma (Nazireler 4)
Kalpteki merâmı, sözde yok ise, Şaşarsın düzenbaz, dilde be dostum.. Sevdaya ödenen, bedel çok ise, Kalırsın muhannet, elde be dostum… Her ölüm ardına, tattırır acı, Ölürse cânan’ın, beterdir sancı, Sırtın hep toprakla, kardeş ve bacı, Tâkatın kalmıyor, belde be dostum… Halini görürüm, içler acısı, Senin gibilerin, olduk hancısı, Oflu sen bu aşkın, bir yabancısı, Sahtedir kokular, gülde be dostum… Gönül dinlemiyor, usta çırağı, Saçını yolanın, olmaz tarağı, Harmanda ağalar, tutmaz orağı, Bilmezki tutanı, halde be dostum… Seni kılavuzum, seçerim sanma, Burnumdan korkarım, sonu muamma, Sen de çok kitaplar, okudun amma, Hâla çırpınırsın, Nil’de be dostum… ***(Oflu dostumun dünkü ''_ Metin Dostuma (Nazireler IV) '' şiirine naziredir) Metin Yıldırım |
Oflu Dostuma (Nazireler 5)
Mahiri kalmamış,sevdanın artık, Batakta neyimi, buldun be dostum.. Perdenin arası, birazcık açık, Oradan gözükür, oldun be dostum… Kılavuz seçemem, halin ortada, Çıraklık görürüm, bizim ustada, Geçmişte eridik, biz o potada, Sen bizi cahil mi, bildin be dostum.. Geçmişim süngerli, kararım karar, Kokusu olmayan, gül neye yarar, Zaten işin gücün, kendine zarar, Çektikçe içine, soldun be dostum… Okyanusu sizin deniz zan edip, Yanını yöreni, toz duman edip, Yıldıza bakarak, yön tayin edip, Takayla ummana, daldın be dostum, Ofluya mı kaldı, aşkın destanı, Sen daha mesleğin, bir asistanı, Gülistan zannedip, diktin bostanı, Mahsulde saçını, yolma be dostum… ***(Oflu dostumun''_ Metin Dostuma (Nazireler 5) '' şiirine naziredir Metin Yıldırım |
Oflu Dostuma (Nazireler 6)
Kayık yüzdürmeye, değildir küvet, Orda insanları, çözdüm be dostum..! Seversin bir türlü, sevmezsin bir dert, Ben bu mahlukattan, bezdim be dostum..! Bu işin kaptanı, çıkmadı daha, Herkes atıp tutar, önü boş saha, Gerçek kapısına, sermişim çuha, Ayağım basarak, gezdim be dostum..! Perdeden içeri, perdeler vardır, Sırların üzeri, ince bir zardır, Ne üzüm ne bağcı, tek sebep yardır, Kalp ile âlemi, sezdim be dostum..! Yıldızın yönünü, şaşıran insan, Kaybolur âlemde, koskoca umman, Erzincan değil de, ummana liman, Ben olup gemiler, dizdim be dostum..! Artık yaşanmıyor, ne aşk ne sevda, Yürekler hep kırık, olmuş bir hurda, Kesildi sesimiz, çok yazdık ferda, Gönüller sahteymiş, çizdim be dostum..! ***(Oflu dostumun''_ Metin Dostuma (Nazireler 6) '' şiirine naziredir Metin Yıldırım |
Oflu Dostuma (Nazireler 7)
Deryâda en iyi, kaptan olsan da, Fırtına çıkınca, üzer be dostum… İçine kapanıp, sessiz kalsan da, Ruhunda sitemin, gezer be dostum… Gerçekten öteye, kelâm edilmez, Tevâzu noksansa, benlik güdülmez, Nâmerdin peşinden, asla gidilmez, Bedeller ağırdır, ezer be dostum… Sevâbı bıraktık, günah şîardır, Sırât-ı müstakim, bir tek umardır, Kirlilik sebebi, çatlak damardır, Bu dünya çirkefte, yüzer be dostum… O eski aşklardan, yok artık eser, Görse halimizi, aşk bize küser, Güllerin yerine, ellerde keser, Yontulan yüreğin, bezer be dostum… Belini bağlama, kayan yıldıza, Aldanma yüzünde, boya yaldıza, Elinde iğne yok, bak çuvaldıza, Batırıp kanını, süzer be dostum… ***(Oflu dostumun''_ Metin Dostuma (Nazireler 7) '' şiirine naziredir Metin Yıldırım |
Oflu Dostuma (Nazireler 8)
Sar dursun içinde, sevdanın közü, Yürekler yandıkça, pişer be dostum… Aklını çelince, zalimin sözü, Ruhuna bir mezar, eşer be dostum… Mizânı kuralım, zirve neresi, Zirvenin kokuşmuş, yanı yöresi, Örfünü yitirmiş, yoktur töresi, Onlarda çukura, düşer be dostum… Bu yollar dikenli, bitmez hıçkırık, Vuslâta kurulan, saatler kırık, Koymadı vefasız, gönülde çarık, Çıplak bir ayakla, koşar be dostum… Aşk çıkmış yürekten, gezer pazarda, Dostluklar Bürütüs, can yok Sezar da, Gerçek yüz sır olmuş, maske nazarda, Bu âlem bizleri, aşar be dostum… Leylâ’yı yazanlar, Mecnun olmamış, Mecnun’dan Leylâ’dan, eser kalmamış, Daha bu gönülde, sevda solmamış, Leylâ’yı bulunca, yaşar be dostum… ***(Oflu dostumun''_ Metin Dostuma (Nazireler 8) '' şiirine naziredir Metin Yıldırım |
Oflu Dostuma (Nazireler 9)
Yürekler kırılmış, gönüller harap, Kalemler bir hayli, üzgün be dostum… Rüyası bir kâbus, cemali serap, Gerçek aşk bizlerden, bezgin be dostum… Mısralar ağlıyor, bozulmuş endam, Dostluklar sır oldu, kalmamış adam, Cezamız kesilmiş, akîbet idam, Meydanda gezenler, kuzgun be dostum… Mecnun’la anılır, Leyla’nın adı, Zamane Leyla’sı, olmuş bir cadı, Hiçbiri yok artık, dolmuş miadı, Ne Leyla ne Mecnun, düzgün be dostum… Düzen değiştirmiş, bizim elleri, Yalan ve iftira, sarmış dilleri, Sam vurmuş açmadan, gonca gülleri, Bülbüller avâre, gezgin be dostum… Biz mertçe duralım, bozulsun âlem, Hak yazmak içindir, eldeki kalem, Şiirdir şâirin, yaptığı eylem, Vurulmaz fikire, dizgin be dostum… ***Oflu dostumun ''_ Metin Dostuma (Nazireler 9) '' şiirine naziredir... Metin Yıldırım |
Oflu Dostuma (Nazireler I0)
Kırılan yürekler, Hakkın Kâbe’si, Kadrini bilmeden, yıkan çok dostum… Ruh çıkmış bedenden, yoktur tövbesi, Avare geziyor, gönül tek dostum… Mevlâna, Yunus’ta, olmadı kibir, Mecnun ve Leylâ’da, başkaydı fikir, Şimdiki sevdanın, duygusu fakir, Aşkında acı var, tadı yok dostum… Nefsimiz değil mi, en büyük düşman, Dost diye sarıldık, sonumuz hüsran, Bir okul bilirim, deryayı umman, Kurtuluş kapısı, orda, yek dostum… Bozuldu şiirin, şekli, şeması, Mısrânın, dizenin, yoktur teması, Biz ancak üstâdın, birer yaması, Ben ipi takayım, sende çek dostum… Yürekler çekiyor, gamı, kederi Bizdeki kalemin, bozuk kaderi, Geriye kalanı, kemik ve deri, Ona da gaz döktüm, kibrit çak dostum… ***Oflu dostumun ''_ Metin Dostuma (Nazireler 10) '' şiirine naziredir... Metin Yıldırım |
Oflu Dostuma (Nazireler II)
Kıyâmet yakındır, alâmet tamam Herhalde zamanın, sonudur dostum… İşlenen günâhı, paklamaz hamam, Câhilin zâfiyet, yönüdür dostum… Yürekler körelmiş, sevdalar bitmiş, Nefsine hû çeker, dergâha gitmiş, Kurt kuzu postunda, temâşa etmiş Gün batar onların, günüdür dostum… Şiirde şekilde, hakemimiz kim..? Şair geçinenler, tahtlarda mûkim, Saygı ve yorumda, menfaat hakim, Vitrinin görünmez, yanıdır dostum… Haksıza haksızsın, haklıya haklı, Kimseye olamaz, sözümüz farklı, Hak tektir meydanda, kalamaz saklı, Burası yolgeçen, hanıdır dostum… Düşmanın kurşunu, bilirsin düşman, Dost atar kurşunu, yarası yaman, Muhannet elinde, dilemem aman, Gerçek dost sinemin, canıdır dostum… ***Oflu dostumun ''_ Metin Dostuma (Nazireler 11) '' şiirine naziredir... Metin Yıldırım |
Özlem
Bir şeyleri özlüyorum Hayatı, yaşamayı, insanları Erkenden gelecek bir baharı Ve Papatya fallarını Karanlık bir gecenin aydınlığını Kırmızı bir karanfil ikramını Ve Yüreğimdeki ferahlığını Bir şeyleri özlüyorum Ölümün diğer yanını Sevgideki yaşamın tadını Ve Güneşin bana bir selamını İnsanların özlediğim yanını Verebildiğimin karşılığını Ve Sevginin asıl adını Bir şeyleri özlüyorum İçimdeki düğümün açılışını Duyguyla hayata sarılışını Ve Gözlerimin manalı bakışını Yüreğimin farklı bir atışını Mutluluğu tadışını Ve Manasız bir hayatın Manaya akışını……. Metin Yıldırım |
S e n m i s i n....?
Yokluğun azaptır, deli gönlüme, Düşümde gördüğüm, rüya nerdesin.. Varlığın can katar, sefil ömrüme, Hayalde kurduğum, hülya nerdesin.. Olmadı ne gündüz, nede bir gecem, Çözülmez sırrıyla, bitmez bilmecem, Dilimde dolanan, üç harf tek hecem, Serapta gördüğüm, derya nerdesin… Gözlerim yollarda, hasret güdenim, Aklımı başımdan, ziyan edenim, Derdini sineme, koyup gidenim, Dilime sürdüğüm, arya nerdesin… Bulunmaz benzerin, ah o gözlerin, Çınlar kulağımda, sevda sözlerin, Sen olda yakarsa, yaksın közlerin, Mânayı bulduğum, dünyâ nerdesin… Nerdesin özlemim, nerde gülenim, Aşk koydum adını, aşkı bilenim, Kapımı çalan kim, kimdir gelenim, Mecnûn'u olduğum, Leyla SENMİSİN… Metin Yıldırım |
| Forum saati GMT +3 olarak ayarlanmıştır. Şu an saat: 08:38 PM |
Yazılım: vBulletin® - Sürüm: 3.8.11 Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.