Mektuplar-166 02/07/0001
Uçamayan uçurtmalar içimizde
yırtıcı rüzgarlar
ve
zaman
yollar

Bu hasret
ne çok genişse de için
mavisi ne çok özgürse de
ve zaman
yollar
bu hasret
o uçurtmaların göğsünde

Bir gök
ve bir gün gerek
işte o zaman
o yaşam


Masum Elmas Gül

Mektuplar-168 04/07/0001
Bir gün bütün balıklar unutacak yüzmeyi

Ve ölüm sizi de bulacak
yüzmeyi yarın bilmeyen
balıklar!

Tüm savaşlarınız bitince
yarışlarınız son bulunca
kazandığınız ve ulaştığınız şey aşk olmayacak
aralarımıza diktiğiniz bütün bu teller
bu sınırlar denizler altında kalacak

Bir gün gelecek
bütün gemilerin altında kalacaksınız
bütün yüzgeçleriniz üzgeç olacak size
ve biz yüzmeye özlem balıklar
denizler sınırsız
sınırlar denizsiz
aşk kalacağız
aşk


Masum Elmas Gül

Mektuplar-17 11/12/2005
Uyuyorsun.
Ömrümün en uzun uykusundayım sanki.
Uyuyorsun.
Yüzlerce bebecik uyuyor yüzünde.
Başucunda binlerce melek,
uyumayı öğreniyorlar senden.
Ve binlerce melek daha;
tüm nesneleri sessiz kılan,
susturmuş;
düşmesin diye bu anına hiçbir ses.
Güzelliğine dokunmasın diye uyanmak.

Kadınım.
Uyuyorsun.
İçinde sıkışmış özlemlerim çıkıyor bana doğru.
Ve uyandın.
Gitti bütün melekler.
Bütün bebeler ağlıyor şimdi.
Uyandın.
Sana döndü bana birikmiş özlemlerin sana ait zamanları.
Bana “günaydın güzelim” diyeceksin şimdi
Günaydın KADINIM.


Masum Elmas Gül

Mektuplar-167 03/07/0001
Aşk diyebiliriz sana
koynuna merhamet
ellerine son çare
gözlerine anlam diyebiliriz

Sana aşk dedik
yaşıyor diyebiliriz şimdi
yaşıyoruz


Masum Elmas Gül

Mektuplar-17. 11/12/2005
Yürüyor yollar.
Ellerinde sen.
Geliyor yollar.
Durduğum yere.
getiriyor seni her şey bana.

Seni ölmekteyken seni doğmak.
Kainat mucizesi.
Seni ağlamaktayken seni gülmek.
Yanaklarımda binlerce saadet.

Seni bana getiriyor her dakika,
Her biri bir diğerinden daha çok.
Tabiatın tüm iyi ruhlarıyla dolmuş sanki aramız.
Her şey uzaklığın kadar aslında yakın.
Her şey yakınlığın kadar aslında daha içten.
Daha bir sevimli sakladığımız yerler.

Ölmekteyken seni.
Seni bu kadar yaşayabilmek.
Seni görebilmek şu an.
Yanaklarıda giyindiğin en güzel gülüş.
Baktığın en güzel bakışla gözlerinde,
durmuşsun öylesine yoluma.
Beyaz elbisenle,
çantanda birkaç hediye kelime.
Durmadan gelerek.
Gelmektesin gülerek.
Koşa koşa gelmekte.
Bu an nasıl bir an ki,
ne mutlu o anıma.
Durmaktayım sana koşa koşa.
Beklemekteyim bekleşeceğimiz yerde.
Asırlık çınar kadar yüksekçe bir kıbleyle.
Durmaktayım sana durarak.
Ömrümüzdeki en güzel durak.

Ne diyeyim ki artık.
Bunca zamanlık kelimelere.
Ne diyebilirler ki artık.
Sana sönmeyen yıldızlar biriktirmişler.
Batmayan günler.
Ağlamayan bebeler doğurmuşlar sana.
Ayrılmayan aşklar büyütmişler sana.

Yoldasın artık.
Hiçbir zaman gelmediğin kadar bana.
Hiçbir zaman gitmediğin kadar kendinden.
Geliyorsun.
Yoldasın.
Yolun açık olsun kadınım.
Alnım ak.
Yolum açık olsun.


Masum Elmas Gül

Mektuplar-171 07/07/0001
Halbuki seni ben
sadece seni
hiç bıkmadan
durmadan
düşmeden
sadece seni

Gerisi başka dünya


Masum Elmas Gül

Mektuplar-172 08/07/0001
Sen gidince kalmıyor hiçbir yerim
eksiliyor bütün yanlarım
bak
ne hale düşüyor kelimeler
bak
görünmüyor olduğumuz hiçbir yer

Sen gidince
kalmıyoruz
çoğalıyor yokluğun


Masum Elmas Gül

Mektuplar-173 08/07/0001
Uykuları dökülüyor gecenin
üstümde günlük elbiseler
bakışlar gidişinden kalma
hüznün rengi son bakışın
düşüyor
düşüyor
düşüyorum
o volkan ağzı sabır yetersizliğine

Ölü yazan yazarları düşünüyorum
hangisi bu kadar senden uzaklık çekti
kimi bilir bu ölüm yerini

Seni ne bu kadar bilir kimse
ne de bu kadar can dolabilir bu dökülmüş gün geceye
ne bana senden başka
ne de sana benden


Masum Elmas Gül

Mektuplar-174 09/07/0001
Ah o kör ebe aklımdan sefil dünya
bırakın da gideyim şu tellerden öteye
ya da bir kayık verin bana
varsın dibi delik olsun
bırakın da suya çalayım hasretimi
bakarsın sılaya döner
ah kıyamete tez çalası dünya


Masum Elmas Gül

Mektuplar-175 10/07/0001
Süslü söze ne gerek
kaldırın şu sınırları
evime gitmem gerek
hanım bekler
çocuk bekler
belki ekmek bitmiştir
haydi de kaldırın sınırları
be ahmak akıllılar


Masum Elmas Gül