Sıradan Gönüllü

Sıradan gönüllü lazım...
Gömleğini atamayan yılan gibi...
Ölmüş olan hatta
Ruhunu sıkan sevgiden kurtulamayan...
Yasak aşk bahçelerinden de olabilir....
Meyvesiz ağaçlara bakıp duranlardan...
Gözleri karanlıkta imkansızlık arayanlardan
Birazdan gün doğacak diye gülümseyenlerden
Gözyaşlarından
Kalemi yosun tutmuşlara
Kelimeleri paslananlara kadar olur...
Hangi sıradan olduğu önemli değil...
Sıradan olsun
Gönüllü olsun yeter...


Simurg_b (P.D.)

Bülent Özdemir

Sızılarım! ..

Sızılarım! ..

Sızılarım...
Sessizliğini bozdu kalp ağrılarım...
Vuslatım...
kararsız kalmış ölümüm...
Kalemim...
Kırılmışsa yanar yüreğim...
Özlemim...
Bitiremez zamanı elemim...

Simurg_b (P.D.)

Bülent Özdemir

Son Pişmanlık Gemisiydi Yaktığım...

Bu halimle ölüm
Uzaklaşmaz hayallerimden
Yalanlarla süslediğim
Rüyalarımdan
Çelikten bir can dolaşır
Damarlarımda
Yaşanır yanı kalmamış
Kırmızıdan
Ve kandan...
Belki son kez ağlasam
Kurtulurum yaşamdan
Pişmanlık damlayan
Oyunlardan
Yaşanmamış yalanlardan
Zeytin dalı gözyaşlarından
Arkanı her dönüşünde
Yıkılan umutlardan
Bu acı ile yaşamak
Ceza olarak yetmez mi
Üç çift göz
Ve mahcup bir nefes
Yeni bir hayat etmez mi
Andolan zaman
Geri gitmez mi...

Son pişmanlık gemisiydi yaktığım
Geri dönüş yolunda
Karanlıkta uzayıp gelen
Uzak köylerin ışıklarıyla
Bir yıldız kaysın diye
Dilek tuttum
Benim yıldızım olsun
Ve sen göresin diye...

Yeni bir hayata gelirken
Beynimdeki yaralarla
Küçük şehirlerin
Sorunsuz insanlarını
Birbirine bağlayan yollarda
Dağların geceden kara gölgelerinde...

Şu anda bu dünyada
Güneş battı anla bunu
Her yan kapkara
Gölgelerin korkutan yüzü
Bana sunduğun
Cehennem gibi
Bekleyişlerin ürpertiyor
Yüreğimi nedense
Bitiremediğim gücüm
Ve cenneti yaşanır kılan
Gülümsemen...

İstediğim ölümden korkuyor gibiyim
Düşlerim de
Beklediğim son yaklaşırken
Meğer yalnız değilmişim
Umutlarım yanlışmış
Güneş karanlık doğarken
Ben bilmeden mutsuzluk ararken...

Sebepsiz korkuların bende kaldı
Sessiz hırsızları da duyar oldum
Tüm kapıları sımsıkı kapattım da
Şimdi neden içimde yoksun...

Her şey rüya gibi geliyor
Hayallerde yaşayan bana

Gerçekleri görmeyen sendin
Ben hep yakıyordum gemileri
Her seferde son diye
Biraz saygı
Bir gülümsemeydi istediğim
Peki ya sen ne verdin...

Şimdi istersen üfle sur’a
Asılı duran yıldızım kaysın
Canım gözlerini bağlamasaydın
Kapıları kapattığımda
Dışarda kaldım sanmazdın...


Bülent Özdemir

Bülent Özdemir

Sonrası Saatsiz Zamanlar...

Ziyade olsun zoraki gülüşlerin
Belki içinden ağlamak gibi
Susunca tüm seslerin
Bir yudum ateş mi ısmarladın
Cehennemden
Saatleri mi çalabildin geceden
Haberi var mıydı gündüzlerin
Böyle miydi her şey önceden
Peki neden
Yok saymadan olmayanlar yaşanmadan
Varlığın sorgulanmadan
Susuzdu ateşimiz
Kıskançlık çalmasaydım
Susar mıydı sesimiz
Başka bir ateşle ellerimiz
Sonrası felaket gözlerimiz...
Sonrası saatsiz zamanlardı..
Ama acı doğurdum yine..
Ne kahvenin eski tadı var şimdi
Ne fincanda fal
Ve ne de tabakta uzayıp giden dilekler...
Bulutlar bile sessizce ağlamayı kestiler artık
Rüzgar saçlarını taramayacak güllerin...
Yıldızlar da neşelendirmekten vazgeçti *******i
Bir daha doğmayacak güneşe inat...
Ve bundan sonra
Gülmek de hayal oldu benim için
Tıpkı ağlamak gibi...

Simurg_b (P.D.)

Bülent Özdemir

Söz Makamı...

Söz makamı sessizliğe hasret
İflas etmişim aşkımla barışta
Süslü bir sultan hançeri gibi
Asilce sokulmuşsun yüreğime...
Hani yeşerirya dünya
Bahar yağmurlarından sonra
Susar ama hiç belli etmez ya
Söz dünyası
Bir kez duydumu hep ister!
Gönüllü nöbetler
Esarete dönmüştür artık
Gardiyan yeni mahkumlar bekler...
Söz ülkesi bu suçlar silinmez
Hangi söze bu ceza verilmez
Seviyorum dedinya artık
Geri dönülmez...
Yıldızlar aslında çok uzak geceden
Ve her biri aydınlıktayken
Nedir onları
Karanlıkta böyle özleten...
Bir mum ışığı bazen
Büyük olur da güneşten
Gönül bi sevgiden geçer
Bi de sığındığı ölümden...
Bazen sana da olur bilirim
Kah aynaya bakarken
Kah sessizliğe daldığında
Tüm etlerin erir sanırsın
Damarlarındaki kan çekilir
Göz göre göre ölüyorum dersin
Ve durmadan başka bir
Sabahcı kahvesinde
Kendinden kaçan
Aradığını bulmaktan korkan
Ve hep karanlıktan
Deli ruhları bedenlerinde
Yürekleri gözlerinde
Yeni bir yolculuğa çıkarsın
Yedeklerinde...
Çünkü söz bitmez
Ukela sonsuzlukta
Zamansız mekanında
Ve sesini duyduğumda...
Dümen suyu bozuk gemi
Kaptan arar rüyasında
Ben yüzme bilmem
Kaptanlık kim dümen ne?
Ve birgün yine
Acil servis önünde
Tedavisiz düşlerimin peşinde
Sen gelirsinde günüme
Ve birde yalnızlığım
Verilen acı haberle...
Sözde...
Barışta...
Yüreğimde hançerde...
Baharda yazda...
Nöbetlerde mahpusta...
Suçda ve cezada...
Yıldızlarda ve güneşte...
Dümensiz denizlerde...
En sevdiğim ölümde...
Her sabahcı kahvesinde...
Tüm gidişlerde...
Ben hep seninleyim
Gözbebeğim...
Sende benimle...

Simurg_b

Bülent Özdemir

Sssss!

Zurnanın
zırt dediği yerde
davulun bile tahammülü yok
aşina olduğu sese...
karanlıkta
karıncanın ayak sesi
bilincimi yırtıyor
hayallerin gürültüsü
sessiz harflerin
gevezeliği tuttu
ssss!


Simurg_b (P.D.)

Bülent Özdemir

Suçluyum Ben Mahkum Olmak İçin

Suçluyum ben mahkum olmak için
Yağmurları toplarken gözlerin
Şimşekler gürültü ararken gökte
Ve adalet rüzgarın önünde
Güneş kadar suçluyum ben bu gecede...

Hedefteyim hep vurulmak için
Boşa giden okları sayarken avcılar
Şarjörlerine boş kovanları koyarken
Ve insaf saat yönünde
Bir ceylan kadar suçluyum ben bu çemberde...

Dipteyim hep batmak için
İnadına bataklığa dönerken çöller
Şehirler çamur kuyularda su ararken
Tutunacak dallar zalim elinde
Deniz kadar suçluyum ben bu sahilde

Doğuyorum ben her gün ölmek için
Bebekleri bir bir toplarken cellatlar
Yargıçlar rahimlerde suçlu ararken
Ve umut boş beşiklerde
Bir ninni kadar suçluyum ben bu düzende


Semih Suat Yücelen

Bülent Özdemir

Suskunluğum Yeter...

Süslü bakışlarını
Çek üzerimden
Öksüzüm...
Susuzluğum yeter ikimizede...
Gözbebeğimi incitme
Sözlerinle...
Aşkım...
Suskunluğum yeter ikimizede...

Simurg_b (P.D.)

Bülent Özdemir

Sustum Hep

Sustum hep
Susuşum anlatmak istemeyişimden değildi
Konuşmadan anlatırsam
Daha iyi anlarsın diye umduğumdandı
Umduğumu buldum teşekkürler
Senin sessizliğinde susuşumun yankılanışı
Anladığının işaretiydi benim için
Anladığını anladım ve yine sustum...

Bülent Özdemir

Sünepe Sazanlar...

Sünepe sazanlar turna avında gölde...
Düz ovada sepette keklik.
Ufak tefek karamürselden..
Yokmu yine olması gereken
Hani dağların avazı nerde...
Tavşanlar neden güler haline...
Ovaya yan bakan deliğinde...
Söyle şimdi ne kaldı elinde...
Üzülme sen değişen bir şey yok
Güneş bozmuyor istifini
Dünya dersen dönüyor işte kör topal
Rüzgar bulut sarmaş dolaş
Bak her şey yerli yerinde...
Sende yalansın nefretinde..
Zırzop kalbinle hoştu vakitler
Dolu dizgin eller gönüller...
Birbirine değdiğinde gözler...
Bıraksam toka olmuştun kemerinde
Boştu gülüm sen öldüğünde..
Geçmiş olsun şimdi
Herşey bitti seni gömdüğümde...


Simurg_b

Bülent Özdemir